Koningin schildert zelf
Dorp
naambord Het
Parijs toont zomermode
Natte koude achtte zij niet
Grensstenen
geplaatst
Eerst Mies dan Luns
eerst Dorp dan Cuba
Het Dorp
„Ons huis leek
een belegerde
vesting"'
Nederlanders met Sagitta
naar kampioenschappen
Europese vijf
Chefarine ,4
Kolenhandel
nieuwe leidse courant
DINSDAG 29 JANUARI 1963
Een van de aardigste dingen, die
onze Koningin ooit heeft gedaan in
het publiek, deed zij gistermiddag in
Arnhem: zij schilderde met witte
verf de naam „Het Dorp" op het
blauwe bord, dat de ingang van dit
dorp, dat voor blijvend invaliden
zal worden gebouwd, gaat aangeven.
Bijna een half uur wijdde de Ko
ningin zich aan dit werkje, de natte
koude niet achtende en onderdehand
huiselijk en opgewekt pratend en
overleggend met Mies Bouwman, een
en ander tot trots en vreugde van
een dikke haag toeschouwers.
Om ongeveer drie uur was koningin
Juliana aangekomen op de Johanna-
stiohting, om op de nu nog bosachtige
plek die straks de ingang van Het
Dorp zal vormen, twee grenspalen op
hun plaats te brengen. Hiertoe moest
zij een zwengel ronddraaien, waar
door de aan zware kettingen opge
hangen dikke betonnen grenspalen in
de daarvoor gemaakte groeven gle
den. Zonder enige hulp liet H.M. de
eerste paal zakken, en nadat zij het
bord had geschilderd ook de tweede.
Op de palen staan de data van de ac
tie: 26 en 27 november 1962 - 28 janu
ari 1963.
ken lessenaar om het bord te beschil
deren. Er waa een proefbord en
officieel bord, en H.M. maakte eerst
met wit tekenpotlood een schets op het
proefbord.
Uit de liand
Van alles was haar aangedragen: meet
latten, een keur van penselen ln alle
maten en dikten, een palet, tekenpennen,
ganzeveren, verf lappen, een busje witte
verf enz.
De Koningin begon met de letters uit
de hand te schetsen op het proefbord.
Zij tekende, wiste de lijnen uit met de
ganzeveer en begon opnieuw
Na de schets te hebben gemaakt,
zij het definitieve bord, mat nu de af
standen zeer rustig en met kennis van
zaken uit en tekende opnieuw de z
letters.
..Zo gaat het toch mooier recht", merk
te zij al tekenend op. Toen de Koningin,
zich volstrekt niet haastende, aan het
schilderen toe was en de schilder van
de Johannastichtlng haar het busje witte
verf aanreikte, bleek deze verf zo dun te
zijn, dat die van het penseel afdroop
op het gelakte bord.
Tfjdens de marathon-uitzending
voor Het Dorp is Mies Bouwman in
totaal ruim negen uur op het scherm
geweest, evenals het publiek, dat ook
negen uur op het beeldscherm te zien
was. Dc documentaires aan het begin
van de uitzending hebben kennelijk
bijzonder veel indruk op het publiek
gemaakt, althans dit bleek uit inter
views met honderd mensen. Ook is
hieruit gebleken, dat vele mensen, die
geen televisie hadden, zijn gaan kij
ken bij anderen inplaats van te luiste
ren naar de eigen radio.
Dit zijn enkele voorlopige conclusies
van een uitgebreid sociaal-wetenschap
pelijk onderzoek, dat thans aan de Ge
meentelijke Universiteit te Amsterdam
wordt verricht oVer de marathon-uit
zending voor „HetJDorp". Het staat on
der leiding van prol dr. H. p. J. Puijker
en drs. M. J. Brouwer en wordt uitge
voerd door een groep van onderzoekers
uit verschillende takken van weten
schap. Financiële steun verleent het na
tionale fonds voor geestelijke volksge
zondheid. De inhoud van de uitzending
en de reacties van het publiek daarop
worden met elkaar vergeleken. Er wor
den gesprekken gevoerd met de mensen
die bij de actie betrokken waren. Thans
wordt gewerkt aan de laatste fase van
het materiaal verzamelen; terwijl de
eerste fase. het analyseren van de ge-
gevens nog maar nauwelijks is begonnen.
Op de vraag, welke Nederlander
(Vervolg van pagina 1)
Nu werd ook de uitslag van de op
stelwedstrijd voor de jeugd, uitgeschre
ven door een Amerikaans tijdschrift en
de A.V.R.O.-jeugdomroep Minjon be
kendgemaakt. Drie stalende jongelui.
Ieme van der Poel uit Amsterdam, Ma
nna Wassenaar uit Bussum en Arthur
van Schaik uit Bergen, waren de geluk-
kigen, Zij mochten fragmenten uit hun
opstellen voorlezen
Even was het een hele teleurstelling
voor Ieme van de Poël, dat zü nog net
drie dagen te jong was om een prijs te
mogen verdienen: zij moet nog veertien
jaar worden. En dat, terwijl zij met haar
dierensprookje in feite het beste opstel
had geschreven. Zij zou dus niet. zoals
de belde anderen, dc 25-daagse reis naar
Amerika mogen maken en werd getroost
met een belofte van ..een reusachtige
boekenbon". Maar Mies Bouwman liet
liet er niet bij zitten, zU sprak even met
de rrganisatoren en later op de avond
kwam ook voor Ieme een grote ver
rassing: zU mag alsnog mee naar
Amerika.
„Ik vind het enorm", riep zij ln de
microfoon. Aangezien zangeres Gré van
Swol-Brouwensteijn ziek is. maakte het
Concertgebouworkest haar optreden goed
met een fraaie uitvoering van de Bloe-
menwals uit de Notenkrakersuite van
Tjaikowski en toen ging het naar het
grote moment van de avond: de bekend
making van het eindbedrag.
Mr. W. Hoekstra, waarnemend-voor
zitter van de A.V.R.O., bedankte eerst
allen die aan het welslagen van de uit
zending hadden meegewerkt en liet zijn
Friese aard spreken toen hij Mies Bouw
man prees met de woorden: „Wat U hebt
gepresteerd daarbij, staat gelijk aan wat
Reinier Paping heeft klaargespeeld tij
dens de Elfstedentocht ln het barre
Friese winterland".
Mr. Hoekstra las toen de oorkonde van
de schenkingen voor, maar liet het aan
Mies over, het schitterende eindbedrag
te noemen: f 21.192.000 Ze deed het, maar
eerst moest een paar maal diep zuchten
en slikken eer zU haar trillende stem een
beetje meester was.
„We hebben een wonder beleefd", zei
prof De Langen, het bedrag aanvaar
dende voor de Stichting Het Dorp, „eerst
zijn de harten opengegaan en toen de
porte'monnaies en zelfs de portefeuilles,
Ook hij bedankte nog eens velen die by
dit alles hebben samengewerkt.
Dr. Klapwijk had het laatste woord:
„Het was een geweldige actie met een
ongelooflijk resultaat. Niemand had zo
iets kunnen verwachten. Nederland heeft
zich groots getoond. Maar laten wij het
hierbij niet laten en er naar st
alle gehandicapte medemensen
plaats in ons hart te geven."
Daarmee kwam het einde van ei
vergetclijke avond. Staande zong met
het Wilhelmus
men (afgezien van de leden van het
Koninklijk Huis) het meest bewon
dert, antwoordde ongeveer twintig
procent: Mies Bouwman. Op de twee
de plaats volgde minister Luns, met
acht procent.
Op grond van de interviews en tele
fonische interviews werd een vragen
lijst ontworpen, waarmee het NIPO
een enquête hield onder ruim duizend
Nederlanders. Hieruit bleek, dat ruim
een derde van het publiek 's maan
dagsnachts had gekeken. Het meest
kenmerkende van Mies Bouwman
and het publiek haar spontaniteit en
enthousiasme. Dr. Klapwijk vond men
een idealistische dokter'.
Om te zien wie er. allemaal iets
gaven.
In bijna negen van de tien gezinnen
heeft men een bijdrage gegeven, met de
volgende motleven:
Omdat ze zelf gezonde kinderen heb
ben en daarvoor dankbaar zijn.
Omdat ze waren getroffen door het
radio- en televisieprogramma over
gebrekkige kinderen.
vol bloemen onder nog eens
luid applaus en hartelijke toejuichingen.
Regering
Van de actuele gebeurtenissen vond
meer dan de helft van het publiek dat
de actie „Open Het Dorp" een van de
belangrijkste was. daarna kwam de
kwestie Cuba. Van de twintig vonden
negentien mensen, dat uit de actie is ge
bleken, dat het Nederlandse volk, als het
moet. één kan zijn. Negen van de tien
vond, dat de actie heeft bewezen dat er
nns allemaal wel naastenliefde
schuilt.
Meer dan de helft vond dat de re
gering wel eens wat meer aan de in
zameling voor Het Dorp had mogen
bijdragen.
Bijna de helft vond dat dit dorp
eigenlijk op staatskosten gebouwd had
moeten worden.
Vele van deze gegevens zullen pas bij
;n verdergaand onderzoek tegen de
juiste achtergrond beoordeeld kunnen
worden. Over een half jaar hoopt men
gereed te» zijn met een volledig rapport
het onderzoek.
dairaan?" vroeg de
i „Wat doen w
Koningin vrolijk.
Maar ook daarin was voorzien: de
schilder kon dc verf met een lap snel
wegwissen.
„Ha, dat is fijn", zei koningin Juliana
tevreden.
En nu schilderde zij vlot en met vaste
hand verder, van rechts naar links de
getekende letters volgende, tot de
den Het Dorp zeer duidelijk, mo
lijk en toch met artistieke zwierigheid
op het bord prijkten, waarna zij het
signeerde met een kleine J.
De schilder kreeg nu toestemming het
bord op te nemen en hij plaatste het op
de paal, die daarvoor al was geslagen,
zulks onder luid applaus en gejuich van
de toeschouwers.
Kostbaar bezit
Maar direct daarna werd het wcei
weggenomen en veilig naar de Johanna-
stiohtlng gebracht, waar het als kost-
baar bezit zal worden bewaard totdat
Het Dorp officieel wordt geopend. Dan
zal het een waar monument zijn
spontane wijze waarop onze Koningin
heeft gedeeld in de hartelijke toewijding
van haar volk. dat in twee maanden tijds
het geld voor de bouw van dit dorp
bijeen bracht.
Tevoren was H.M. ontvangen ln de
Johannastichting, waar zij begroet werd
door mr. H. W. Bloemers, commissaris
van de Koningin in de provincie. Arn
hems burgemeester de heer Ch. G. Mat-
ser,, mr. A. H. van Wollenberg, voor
zitter van de Johannastichting, prof. ir.
L. H. de Langen, voorzitter van de
stichting Het Dorp en dr. A. Klapwijk,
geneesheer-directeur van de Johanna
stichting.
Jannie van der Steeg, de hoofdrol
speelster in de televisiedocumentaire die
het begin van de actie inluidde, bood
de Koningin ean boeket veelkleurige
tulpen aan.
In de hal van het gebouw werden de
bestuursleden van belde stichtingen, ver
tegenwoordigers van de AVRO en me
vrouw Mies Bouwman aan de Koningin
voorgesteld en daarna bekeek de vorstin
een groot aantal foto's van de marathon
uitzending, waarhij zij zich door Mies
Bouwman van allerlei liet vertellen.
In de gymnastiekzaal, waar een korte
plechtigheid zou worden gehouden, be
zichtigde H.M. een maquette voor het
te bouwen dorp en daarna sprak mr.
Van Wollenberg een begroetingswoord.
Hierin herinnerde hfj eraan, hoe de Ko
ningin. toen zij in 1961 een werkbezoek
aan de Johannastichting bracht, al op
de hoogte bleek te zijn van de plannen
voor de bouw van een dorp voor blij
vend invaliden.
Belofte
Mr. Van Wollenberg schetste de gang
van zaken bij de voorbereiding tot de
'actie: was de oorspronkelijke opzet de
bebouwing met paviljoens van een be
scheiden terrein behorende bij de Jo
hannastichting. later bleek dat de ver
wezenlijking van het ideaal beter zou
zijn te bereiken wanneer het wel krach
tig zou worden gesteund door de stich
ting, maar niet alleen door haar ge
dragen. Daarom werd de stichting Het
Dorp in het leven geroepen.
Bjjzondor verheugd, aldus mr.
Wollenberg, zijn de belde stichtingen, dat
het de wens was van Uwe Majesteit,
hier te komen om een persoonlijke daad
voor Het Dorp te verrichten.
Prof. De Langen gaf een beknopt
overzicht van de veelbewogen geschie
denis van de stichting Het Dorp en van
de grote steun die bij de actie is on
dervonden: door de verkoop van sleutel
tjes door de vrouwen van Nederland,
de grote medewerking van de AVRO,,
en het prachtige werk, dat initiatief
nemers. organisatoren, autoriteiten en
gevers hebben verricht.
„Bij het aanvatten van een groot en
verantwoordelijk werk heeft ieder mens
de behoefte tegenover zfjn opdrachtge
ver dc belofte af te leggen dat hij zijn
best wil doen", aldus de voorzitter
de stichting Het Dorp. „zo willen
dit doen tegenover het Nederlandse volk.
Daarom leggen wij allen, die hoe dan
ook bjj de opbouw van Het Dorp zijn
betrokken tegenover U, Majesteit, plech
tig de belofte af, dat wU met Inzet van
alle beschikbare krachten ons zullen
wijden aan dc bouw cn de groei van
Het Dorp."
Tenslotte werd nog het woord gevoerd
door dr. A. Klapwijk, die een overzicht
gaf van de normen die worden aange
legd bij het bevolken van Het Dorp. Het
zal opengesteld worden voor blijvend
invaliden van alle gezindten, die geen
durende verpleging nodig hebben en niet
in de vrije maatschappij kunnen leven
Slechts wanneer deze gehandicap
ten niet in de gewone samenleving ge
lukkig kunnen worden, zal getracht
worden, hun levensgeluk te schenken
binnen de grenzen van Het Dorp.
Mies Bomvman:
„Ik vind het aan de ene kant jam
mer en aan de andere kant toch ook
Wel goed dat de actie afgelopen is",
zei Mies Bouwman toen we haar gis
teravond nog eens spraken na die
hele lange, vermoeiende dag.
„Jammer, omdat het zo'n heerlijke
tijd is geweest en omdat ik er echt
van overtuigd ben, dat iedereen met
zijn hele hart erbij is geweest. Maar
toch is het ook goed dat het nu voor-
is, want het zou niet langer vol
te houden zijn, en verslappen mag
"n actie nooit"
,Heus niet altijd om het telkens
er voor radio en televisie vertellen
n de stand van zaken, maar om
alles wat er bij kwam. Ons huis leek
wel een belegerde vesting, de hele
dag, en dikwijls 's morgens al heel
vroeg, ging de telefoon. Allemaal
schattige mensen, met verhalen over
hun acties of raad vroegen hoe zij het
zouden doen. Een stapel uitnodigingen
om overal te komen op avondjes voor
het dorp. gewoonweg uit het hele
„En die uitnodigingen werden niet
invaard.1"
Verreweg de meeste natuurlijk
niet, dan had ik me in mootjes moeten
delen. Maar ik ben toch heel vaak
ergens heen geweest. En dan... wat
ez allemaal bij mij thuis zijn komen
brengen
„Allemaal dingen voor het dorpT"
„Nou en of. Soms leek ons huis wel
•n opslagplaats. Nou ja, wat doe je.
als de mensen helemaal uit Roermond
of de Achterhoek komen en zeggen-
„Dag Mies, we komen wat brengen?"
Dan zeg je: Komt u even binnen..."
,.En dan bovendien natuurlijk nog de
afwikkeling van al die zaken?"
„Ja. Stapels post lezen en geld in
ontvangst nemen, dat je natuurlijk
niet zo maar kon laten liggen. Het
was alelmaal overweldigend, maar
twee maanden is dan een lange tijd
en niemand zal het toch erg vinden
als ik blij ben dat deze reuze drukte
nu zal ophouden?"
Natuurlijk niet, het is heel begrijpelijk.
„En toch. zegt Mies peinzend,
„toch is het een geweldig gevoel, dat de
mensen je zo vertrouwen, zie je. Ze
komen alles maar spontaan afgeven. Er
zijn zelfs mensen geweest, die mij geld
kwamen brengen voor de blinden. „Daar
zorgt u wel verder voor," zeiden ze.
Als we Mies Bouwman vragen hoe
deze dag wel heeft gevonden, straalt
„Verrukkelijk, natuurlijk. Het- was
enig toen de Koningin aan het schilderen
was. Ze deed het met zo'n enthousiasme
en toewijding, dat het Je helemaal warm
maakte. En deze slotavond onverge
telijk. Ik vond het ook zo fijn dat er
vertegenwoordigers van de gevers bij
waren, ik had iedereen er wel bij willen
hebben."
Maar nu is de actie ten einde en we
zullen het Mies Bouwman niet kwalijk
nemen, dat zij weef gewoon rustig thuis
wil zijn bij haar man, Leen Timp,
haar beide kinderen.
„We hebben elkaar haast niet meer
gezien," zegt Leen Timp, -,We waren
bijna nooit tegelijk thuis en ik ben wel
blij als dat nu weer anders wordt."
Het Nederlandse team dat deel
neemt aan de wereldkampioen
schappen zweefvliegen. V.l.n-r. Ed.
van Bree, sereve-vlieger Jos.
Krols, Arie Breunissen, teamcap
tain Menno Manting en Jan Selen.
Het toestel is een Schleiger Ka-6,
waarmede de laatste' hoopt te
vliegen.
KLM vliegt in april
op Djakarta
De voormalige vice-president van de
:.L.M„ dr. E. van Konijnenburg, beeft
gisteren verklaard dal zijn besprekin
gen met de Indonesische regering over
vluchten van de K.LJVI. op Indonesië
„bevredigend verlopen."
Dr. Van Konijnenburg verklaarde in
in interview dat „de besprekingen in
>n vriendschappelijke atmosfeer wor
den gevoerd."
Uit gezaghebbende bron in Djakarta
wordt vernomen dat de vluchten van
de K.LM. in april zullen worden her
vat. Voorlopig zouden dan twee vluch
ten per week worden gemaakt.
TAILLEURS: Jasje met dub- -
bele sluiting via een beleg.
Overhemdmouwen.
JAPONNEN: lange lijven en
blousende ruggen.
MANTELS: dikwijls kraatgloos
n in spiraallijn.
KLEUREN: rood, paars, groen,
roze en veel gebroken wit.
Madeleine de Ranch
I MANTELS: brede schouders,
j TAILLEURS:. Schootjes of in-
plaats V8n. een manteltje een
cape-sjaal.
KLEUREN:-gebroken wit, nuan- j
ces bruin, veel hard roze. j
MATERIALEN:, vooral organza.
1 om
TAILLEURS: lange manteltjes
1 met schootjes. Korte mouwen,
die slechts-' tót èVén Over de el
leboog reiken. Kleine officiers
kragen en smalle revers of
kraagloze modellen.
KLEUREN: veel wit, marine
blauw.
Ziveefvliegfestijn in Argentinië
67 deelnemers I
schreven in
(Van een onze verslaggevers)
Drie Nederlanders zullen deelne
men aan de negende wereldkam
pioenschappen zweefvliegen, die
van 10 tot en met 24 februari in Ar
gentinië worden gehouden. De kam
pioenschappen zullen plaats hebben
rond het vliegveld Lagune de Gomez,
250 kilometer ten westen van Bue
nos Aires. Tot nu toe hebben 67
deelnemers uit 24 landen ingeschre
ven voor de wedstrijden.
De Nederlanders zijn: eerste luite
nant-vlieger E. F. van Bree (27), in
structeur op de Lockheed T-33 straal-
trainer op de vliegbasis Woensdrecht,
Jan Selen (37), hts-er werktuigbouw
en werkzaam bij een chemische fa
briek in Venlo en Arie Breunissen
(37),, medefirmant in een graanhan
del in Brummen. Als reserve gaat
mee de zweefvlieger Jos Krols (27).
Leider van het teèm, dat voorts
bestaat uit twee niet-vliegende as
sistenten en 7 supporters, is de heer
Menno Manting, directeur van het
KNVvL-aweef\'Liegtuigcentruim Teriet.
De uitzending geschiedt onder aus
piciën van de Koninklijke Neder
landse Vereniging voor luchtvaart.
TWEE KLASSEN
Er wordt in twee klassen gevlogen:
de open klasse, waarin elk zweefvlieg
tuig kan uitkomen, ongeacht de afmetin
gen en de zogenaamde standaardklasse,
ingevoerd om tot een krachtmeting te
komen, waarbij de vliegelgenschappen
van de toesluiten niet al te veel uiteen
zouden lopen. Arie Breunissen vliegt in
de open klasse, de beide andere Neder
landers in de standaardklasse.
De Nederlandse ploeg zal in Argen-
grote zwarte bontmuts op dc donke
re haren, heeft gistermorgen dc Pa-
rijse modeweek weer ingeluid met
een feestelijk „ontbijt", waar onge
veer driehonderd moderedactrices uit
alle delen der wereld haar gast wa
ren. Over haar leeftijd wordt alleen
maar gefluisterd en men is het niet
eens of die nu dichter bij de tachtig
of bij dc negentig is. Maar Helena
Rubenstcin laat fluisteren cn ver
schijnt altijd weer zorgvuldig en
jeugdig gekleed, rijk voorzien van
kleurige sieraden. Alleen is het ol
zij ieder seizoen iets kleiner en fra
gieler is geworden.
iVA dit ontbijt zwermden de mode-
-redactrices uit door koud Parijs.
De Marathoiüoop van modehuis naar
modehuis was begonnen!
Voor de eerste dag stonden er reeds drie
shows op het programma. Een dagtaak
om ze na te lopen en nauwelijks tijd
voor een hapje eten er tussen door!
Pierrre Cardin was ongetwijfeld die
eerste dag het interessantste. Deze
modeontwerper weet zijn haute cou
ture te populariseren en ongetwijfeld
zullen vele van zijn details in de con
fectie weer hun weg'vipden.
Zijn collectie is vrolijk en speels. De
tailleurs bijvoorbeeld sluiten op ori
ginele manier. De panden gaan niet
over elkaar maar wijken e^pn- en heb
ben dan een onderbeleg met aan weers
zijden een knoop, waarop de pandjes
vastgezet worden. De Nederlandse
mannequin Loes Hamel, pittig en vro
lijk werd door het internationale pu
bliek met blij herkennen begfoct. Ze
is hier in Parijs werkelijk een succes.
De tailleurs hebben dikwijls een
ceintuurtje. Nieuw zijn de over
hemdmouwen met manchetten in
deze tailleurs. De mouwen reiken
tot over dc elleboog. Dc rokken had
den dikwijls nervures van de rok-
zoom tol heuphoogte en vielen vrij
wel recht. De japonnen hadden veel
al een verlaagde taille en blocsende
rug. Soms is de rugruimte ontstaan
door een grote waaierplooi. BIJ ccn
tailleur behoorde een jasje, dat zelfs
geheel met mouwen en al geplis-
seerd was. De rok bleef recht.
Sommige japonnen hebben lange bre
de kragen, die van de schouders tot
aan het middel vallen. Andere japon
nen zijn mouwloos en kraagloos. De
hals i% dan afgewerkt mét smal blais
dat eindigt in lange slippen. De kleu-
55
„Dat begrijp ik. Ik ben je dankbaar, Kasimba!
Maar nu heb ik ook nog een paar toeristen in mijn
wagen, die naar het Albertpark willen. Heb je
'a om hun gids te zijn?"
Aarzelend knikte de jongeman, maar de blanke
drong aan: „Het is belangrijk, want er is een
vliegtuig met Amerikanen onderweg en ze willen
allemaal naar het park
„Jagers?" vroeg Kasimba
„Jagers, ja. Je moet me op de hoogte houden
an de olifanten. Als ze buiten het park komen,
moet ik het direct weteh. Hoeveel geld krijg je
van me?"
„Ik heb erg veel moeite gehad met het geweer,
bwana, ik moet drieduizend francs hebben."
De Belg deed verschrikt een stap terug, maar
hij herstelde zich direct weer. „Ik begrijp je,"
zei hij minzaam. „Je bedoelt, dat je voor die
drieduizend francs het geweer bewaard hebt en
gids wilt zijn."
„Ndio. bwana", knikte Kasimba. Hij probeer
de een strak, zakelijk gezicht te zetten en keek
intussen uit zijn ooghoeken naar de rose hand
met sproeten.
„Goed," gaf de blanke zich gewonnen. „Het is
veel geld, maar je bent het waard. Kasimba."
Hij haalde het geld te voorschijn en begon te
betalen. Het ontging hem niet, dat er zweetdrup
pels op het donkere voorhoofd parelden en hij
vroeg zich af, waar de jongeman de drieduizend
van twee dagen geleden gelaten had. Toen herin
nerde hij zich de oude man, die zijn deel gekre
gen had, „Heb je de schade al aan iedereen uit
betaald?" vroeg hij belangstellend.
„Nog niet aan allemaal, bwana. ik had niet ge
noeg geld."
In de manier waarop hij zijn donkere ogen op
sloeg. was iets van de onschuld van een kind.
De blanke glimlachte. „Als je ergens mee zit,
kom je maar bij me," zei hij vriendelijk. „We
moeten elkaar maar een beetje helpen. En eh
je kunt met monsieur Maeckelbergh beter niet
over de auto's praten, zie je."
Kasimba glimlachte begrijpend.
Het was laat in de middag, toen ze in het Al
bertpark aankwamen.
Opgeschrikt uit een halve slaap, sprong Paul
Coeman overeind. Hij luisterde en zijn lichaam
ontspande zich, terwijl een glimlacht om zijn
mond verscheen. Met grote passen liep hij naar
buiten, juist op het moment dat de jeep stopte
voor de barza.
„Djambo!' riep hij.
De beide negers glimlachten trots en vermoeid.
„Is de Mwami thuis?'
„Ndio, bwana, de Mwami is thuis,"
Enock wipte lichtvoetig uit de jeep en bracht
verslag uit. De conservator luisterde, alsof het de
terugkeer van een geliefd kind betrof. Wéér was
de grote olifant de jagers te slim afgeweest. Mis
schien zou het dier zijn kudde rta deze gebeurte
nis kunnen weerhouden van de grote, gevaarlijke
zwerftochten buiten het kamp. Maar nèe, het was
dwaasheid' zulke dingen te hopen. Een ontmoe
ting met een leeuw of het uitbreken van de musth
ja. zelfs een vechtpartij om de heerschappij over
de kudde tussen de Mwami en één van de jongere
bullen,- zou de gebeurtenissen van deze dagen
wegvagen en de dieren zouden op eèn dag wéér
uitbreken.
Hij zuchtte, maar direct daarna keerde zijn
glimlach weer. „Goed gewerkt, jongens! Ga je
wassen, eet en slaap."
Christiaan maakte direct aanstalten om aan
dit bevel te voldoen. Hij geeuwde en greep zijn
deken uit de jeep. Maar Enock keek zijn baas
onderzoekend aan. De conservator keek op zijn
horloge en Knikte!
„Ja, ik ga even bij hem kijken. Enock. Ik wil
weten of de kudde hem weer opneemt of niet
Nee. je hoeft niet mee, je hebt recht op een be
hoorlijke nachtrust."
De neger grijnsde verlegen. Op zijn beurt raad
pleegde hij het grote horloge, dat goudachtig
glinsterde op zijn zwarte pols. „Het is pas vijf
uur, bwana zei hij veelbetekenend.
De blanke knipte met zijn vingers. „Allez!" ge
bood hij. „Je gaat eerst eten en slapen. Als je
vanavond nóg mee naar buiten wilt, weet je waar
je me vinden kunt."
„U wacht, bwana?"
„Om de drommel niet! Ik ga naar de Mwami
en houdt daar de wacht. Je kunt me later ach
terna komen. Gebruik je lantaarn, ik neem de
fluit mee."
„Masure, bwana!"
(Wordt vervolgd).,
rep.' zijn rood, paars, groen, roze, een
maagdenpalm blauw en veel gebro
ken wit. De kraagloze mantels heb
ben een spiraallijn, doordat een naad
of beleg van midden achter uit dc
zoom loopt tot middenvoor in de
taille. Vele mantels hebben ook weer
een bloesende rug.
Voor gekleed blijven de zwarte jurkjes
favoriet, meestal met een diep rug-
decolleté met draperie. Schitterend
waren de avondtoiletten, letterlijk.
Boven de gladde rok prijkten gebor
duurde glinsterde lijfjes. Veel avond-
Japonnen waren in twee kleuren uit
gevoerd. Bijvoorbeeld paarse rok met
wit lijfje. Heel apart waren de brn.
caal japonnen getoond door de lief
tallige Japanse mannequin.
Het lijf jé valt lós over de rok en is
slechts van voren met een punt be
vestigd op een brede fluwelen celntuui
(in de kleur van het brocaat) dooi
middel van een kleine strik met heel
lange uiteinden.
T3IJ Madeleine de Rauch zijn de
tels het beste: recht en ruim met
brede schouders. De meeste mantels
hebben geen kraag. De tailleurs hebben
schootjes, die eigenlijk niet meer
dan een brede zoom en die splitjes opzij
hebben. De taille is enigszins aange
geven. Soms vervangt een cape-sjaal
het manteltje. Dit kledingstuk doet
Iets denken aan de grote amslagdoeken,
waarin onze overgrootmoeders zich
hulden. Madeleine de Rauch noemt
dit een sarrau, een ietwat wonderlijke
naam. want een sarrau is eigenlijk
een zwart klndermouwschort!
De hoofdkleur was gebroken wit in alle
mogelijke nuances, verder tabaksbruin,
veel hard roze. Als materialen wol,
linnen en zijde en alle organza's die
men maar bedenken kan. Een zwart
met weinig maar felgekleurde bloe
men bedrukt trok zeer de aandacht
T^OT SLOT de collectie van de jonge
•*- Duitser Vorn, die getoond werd door
mannequins, die het nu eens iets an
ders deden. In de eerste plaats waren
ze niet zo hyperslank als we gewend
zijn en ten tweede liepen ze a la Cucu,
een Zuidamerlkaanse mannequin, die
naam maakte door achteroverhellend
te paraderen. Knieën vooruit en hoofd
achterover en wat er tussen zit dus
schuin horizontaal!
Een ietwat vreemde aanblik! De tailleurs
hadden vrij lange manteltjes, die even
wijd uitstonden. Kleine officierskragen
met kleine revers of kraagloze model
len. De mouwen reiken juist even
over de elleboog. De rokken waren
afgrijselijk nauw. wat aan de achter
zijde vooral bijzonder lelijk was.
Opmerkelijk is, dat in alle drie dc collec
ties de schouders iets verbreed waren,
terwijl alle rokken dc gemiddelde
kniehoogte behouden. Yorn bad typi
sche Ietwat grove en luchtig geweven
stoffen gekozen. Als kleuren veel wit.
wit met zwart, parelmoer, marine
blauw. De hoeden waren of heel groot
of een kleine cache-cignon, die boven
op het hoofd gedragen werd, maar
steeds waren de bollen boog. i
tlnlë o.m. vertegenwoordigd zijn met
een Nederlands vliegtuig, de door de
N.V. Vliegtuigbouw ln Teuge gebouwde
Sagitta. een nieuw toestel, waarmee
al zeer gunstige ervaringen heeft
opgedaan. He-t toestel het eerste van
de vier die dc KNVvL heeft gekocht
zal worden gevlogen door Ed van Bree.
Arie Breunissen vliegt een Britse
Slingsby Skylark 3. Jan Selen een Duit
se Schleicher Ka-fl
„CRACKS"
De Nederlandse vliegers zullen zich
moeten meten met tegenstanders onder
wie verscheidene „cracks" zijn. „Maar",
zegt de heer Manting, „we zijn al dik
tevreden als oen van de drie tot de tien
besten behoort" (Sinds 1950 toen Neder
land voor het eerst meedeed aan de
kampioenschappen is de hoogste door
een Nederlandse vlieger bereikte sport
de zevende plaats geweest).
Afhankelijk van de weersgesteldheid
(waarschijnlijk gunstig: Argentinië be
leeft nu de warmste maanden van het
jaar) heeft de wedstrijdleiding de keus
uit de opdrachten: vrUe afstandvlucht.
doelvlucht, retourvlucht, driehoeks-
vlucht en koersvlucht.
Naast de wedstrijden voor de vliegers
is er ook een competitie voor de vlieg
tuigen, waarbij naast vliegeigenschap
pen ook eenvoud, efficiency en prijs be
langrijk' zUn. De Nederlandse Sagitta is
een van de twaalf toestellen, die hier
voor zijn ingeschreven.
(Vervolg van pagina 1)
De Westduitse regering tracht zich te
bevrijden van de druk. die op haar wordt
uitgeoefend om namens de vijf tegen
Frankrijk in het strijdperk te treden.
Bonn verwacht, dat de overige vier de
helpende hand bieden. Niet alleen
Frankrijk, maar ook Engeland zou wat
moeten toegeven. De woordvoerder, die
dit mededeelde, leverde ook kritiek op
de Beneluxlanden, toen hij zei: „Bij de
ontwikkeling van de Europese samen
werking is het niet steeds één land ge
weest, dat ccn remmende werking heeft
uitgeoefend. Ook andere leden hebben
door hun politieke beslissingen de voort
gang bemoeilijkt".
Wat
nu
Als Frankrijk er in slaagt de onder
handelingen enkele maanden opgeschort
te krijgen, krijgt Adenauer gelegenheid,
het Frans-Duitse verdrag door de Bonds
dag te 'laten ratificeren. Maar de tijd zal
dan tegen de Britten werken en de eco
nomische moeilijkheden van premier
Macmillan (die al veel te lang een af
wachtende houding heeft moeten aan
nemen» kunnen toenemen. MacmilUan
met bijna een miljoen werklozen en een
zakenleven dat tegenzin vertoont om
nieuwe kapitaalsinvesteringen te doen
heeft een snelle beslissing nodig om djè
toekomst van Engeland te kunnpn ver
zekeren.
4-voudige combinatie
inderdaad tteel beier!
Vier betrouwbare middelen In 1 (eblet
doen wonderen legen pijn en griep I
Elk der vier bestanddelen van
Chefarine „4" is wereldberoemd.
De combinatie in één tablet werkt
nóg krachtiger. Bovendien zorgt
één der bestanddelen, dat ook een
gevoelige maag niet van streek
raakt.
Glum bull]* 20 Ubltlltn f 0.80
Hindlji itrlpdrpiktlng 40 tabletlen f 1.50
Voordillg» liicen 100 Ublitttn f 3.50
(Vervolg van pngina 1)
Gebruikmakende van de adempauze,
die de dooi thans geeft, heeft de Urker
vissersvloot, bestaande uit. ongeveer 50
schepen, zich gistermiddag uit de haven
van Breskens bevrijd. Sinds enige jaren
gebruiken de Urkers de haven van Bres
kens als basis voor hun haringvisserij.
17 januari voeren do vissers voor het
laatst uit. maar wegens de 'strenge vorst
moesteh zij de reis staken. Hun schepen
vroren in Breskens in en dc vissers
gingen naar Urk om het tij af te wach
ten. Gisteren kwamen alle bemanningen
vol goede moed weer naar Breskens om
de schepen bedrijfsklaar te maken en
hun vaartuigen van de ijzige boeien te
verlossen. Omstreeks vijf uur was de
helft er al in geslaagd het ruime sop
te kiezen om de haringscholen weer op
te zoeken.
De luchtbrug met de Waddeneilanden
heeft gisteren als gevolg van de dichte
mist, waarin deze eilanden waren ge
huld, nagenoeg niet kunnen functioneren.
Schiermonnikoog en Vlieland waren in
het geheel niet bereikbaar. Op Ameland
en Terschelling kon nog één vlucht wor
den gemaakt, maar daarna was ook met
deze eilanden geen verbinding door de
lucht meer mogelijk.
