Kwekers slap
en stoken dat
en in
ze
kassen
doen...
1000
Oublaisse is dankbaar voor
de vele goede gaven
Na strenge winter goedkope voorjaarsbloemen?
NIEUWE LEIDSE COURANT
VRIJDAG 25 JANUARI 1963
Nic. v. d. Meer. R. Broesterhuizen
J. Klein, die alle vier een kwekerij
langs de Floraweg hebben, terwijl ze
elders wonen, de koppen bij elkaar ge-
etoken en net als in de militaire diensl
hebben ze een wachtschema opgesteld.
öp.
af.
(Van een onzi
TN EEN bloemkwekerscentrum als Roelofarendsveen brengt deze barre
winter zo z'n eigen problemen met zich. Problemen, die ook de oudere
tuinders niet kenden en waarvan de stadsmens helemaal geen weet heeft.
Er lopen kwekers met steeds grotere kingen onder hun ogen rond doordat
ze nu al zo'n vijf weken achtereen dag en nacht om de twee uur hun stook-
installatie moeten gaan controleren, terwijl hun kwekerij vaak kilometers
van huis ligt. Sommigen slapen daarom tegenwoordig maar in het stook
hok of in één van de kassen. En dan nóg kan het ineens misgaan met de
verwarming met bijvoorbeeld als resultaat: een bevroren kas anjers,
fresia's of tulpen. Dc schade kan in zo'n geval wel f 10.000 bedragen. Er
zijn ook kwekers, die na enkele weken hard stoken de vorst maar de vorst
hebben gelaten nadat ze hadden uitgerekend, dat de stookkosten de op
brengst van een kas bloemen wel eens konden gaan overtreffen. Tot dit
besluit kwamen vooral kwekers van anjers een-, twee-, soms driejarige
cultuur als ze er al 'n jaar bloemen van hadden gesneden. Over één punt
waren de meeste kwekers en veilingfunctionarissen, die we deze week
het kwekersdistrict Roelofarendsveen spraken, het wel eens: de vo<
jaarsbloemen kunnen door aanvoerpieken wel eens goedkoop worden vc
de Nederlandse huisvrouw, terwijl de kwekers menige veer moeten laten.
geving misschien groter dan elders.
Men zit hier immers nog midden ln
eén overgangstijd. In dit verband be
hoeven we slechts het ruilverkavelings-
plan te noemen en het nieuwe kwekers-
gebied in de 80 hectaren grote Googer
polder, waarvan al 13 hectaren in ge
bruik zijn. De kwekers wonen door een
en ander vaak (nog) ver van hun be
drijf. En dan is er de in dit district
steeds intensiever beoefende bloemen
teelt. die de befaamde Veense aard
beien gaat verdringen. Cijfers tonen dit
duidelijk aan: bedroeg in 1953 de vel-
lingomzet van de bloemen in Roelof
arendsveen nog slechts 800.000, vorig
jaar passeerden voor circa 5 miljoen
aan bloemen de Veense veilingklok;
jers en bolgewassen als freesia's
anemonen, terwijl ook de rozen aardig
ln opkomst zijn. Er zijn al mensen, die
in Roelofarendsveen een tweede Aals
meer gaan zien.
Bloemen verdringen
aardbeien
Agenda
voor Leiden
en Den Haag
Vrijdag
Herman Scheij, bas.
Felix de Nobel, piano. Schuberts „Die
Winterreise" (Mij. voor Toonkunst).
Den Burcht, 7.45 uur: Propaganda
filmavond Leidse Bond van Volkstuin-
dersverenigingen. met prijsuitreiking.
Petruskerk, 7.15 uur: Samenkomst1
week van gebed.
Kleine Burcht, S uur: Forumavond
Leidse Postduivenclub.
gstgeest, Groene of Willibrord-
kerk, 8.30 uur n.m. oecumenische ge
bedssamenkomst voor jongeren.
g, Kon. Schouwburg, 8.15
uur: Haagsche Comedie met „Eindsprint".
Zaterdag
Bevrijdingskerk, 7.30 uur: Avondgebed
3or Hervormden en Gereformeerden.
Den Haag, Kon. Schouwburg, 8.15
ur: Haagsche Comedie met „Venus be
spied".
Gebouw K. en W„ 8.15 uur: Residentie-
Orkest o.l.v. Bruno Maderna m.yi.v. Al
en Aloys Kontarsky. piano. Frans
der Kraan en Willem Heesen, slag-
Kurzaal, 8 uur: Sonny Rollins Kwar
tet, jazzconcert
Diligentia, 8 uur: Mariemma en haar
gezelschap met Spaanse dansen.
Pulchri Studio, 2 uur: Haags Barok
Trio.
Apotheken
Geopend voor spoedeisende gevallen
apotheek Tot hulp der Mensheid, Hooi
gracht 48, tel. 21060. De dienst van apo
theek R. van Breest Smallenburg te
Leiderdorp wordt eveneens door deze
Leidse apotheek waargenomen.
Films
Casino <2 en 7.30 uur): Les enfants du
paradis (18 jaar);
donderdag 2.30, 7 en 9.15 uur): Minne
spel (18 jaar).
Lido <2.30. 7 en 9.15 uur): De Overval
(alle leeftijden).
Luxor (2.30 en 8 uur): De langste dag
(14 jaar).
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): De zwarte
ridder van Cornwall (14 jaar); donder
dag: Moordenaar te huur.
Studio (2.30, 7 en 9.15 uur): Ik beken
(18 jaar).
Trianon <2.30. 7 en 9.15 uur): Le repos
du guerrier (18 jaar).
Tentoonstellingen
Rijksmuseum voor Volkenkunde
„Vreemde volken", kindertekeningen
(tot 2 maart).
Bijkantoor chr school Obrechtstraai
volw. dinsdag en donderdag vaD 6.30K
uur n.m. zaterdag 25 uur: jeugd: elke
woensdag 25 uur.
Jeugdbibliotheek, leeszalen en biblio
theek Reuvens, Plantage 6: maandag
en dinsdag van 4 tot 5.30 uur, woen»
dag en zaterdag van 12 tol 4.30 uur er
vrijdag (speciaal voor de grotere jeugd
van 6.30 tot 8.30 uur 's avonds
Leeszaal en bibliotheek Reuvens. Bree-
straat 27. maandag en woensdag van 1
tot 5.30 en van 7 tot 9 uur; dinsdag van
1 tot 5.30 uur; vrijdag van 10 tot 5.30 en
tan 7 tot 9 uur; zaterdag van 105.30 uur
Zelf broek ophijsen
De kwekers in en rond Roelofarends
veen zün even vriendelijk als vlijtig. Ze
mopperen niet gauw of het moest zijn
legen de ambtelijke molen, die hen soms
veel te langzaam draait. Een voorbeeld:
Kweker T. P. van der Zwet (42)
zit met drie broers al enkele jaren
op een 4 hectaren groot bedrijf in de
Googerpolder. Zij behoren dus tot
de pioniers in dit gebied. Maar ze
wonen er nog niet en dat zit hen
dwars. „Het duurt veel te lang met
die bouwvergunningen", verzuchtte
de heer Van der Zwet. „En waarom
Alle vier laten we een huis achter in
Roelofarendsveen, dus niemand be
hoeft er schade van te hebben als
wij elk een eigen huis hebben hier
in de Googerpolder. Dat trage gedoe
met die bouwvergunningen kan ons
hele bedrijf de nek omdraaien. Ver-
Wat zullen m'n tulpen straks
opbrengen?, vraagt onder ande
ren de Roelofarendsveense kwe
ker T. P. van der Zwet zich af
na een hazenslaapje in één van
de kassen. Misschien heel wat
minder dan de hoge stookkosten
van deze winter doen vermoe
den, zoals u in bijgaand artikel
kunt lezen.
Terwijl het ook deze week nog
hard vroor, werden in deze ver
warmde kas in Roelofarends
veen de anjers, die u straks
misschien zult kopen, verzorgd
en vertroeteld. Daar moest duch
tig voor worden gestookt en dat
kostte de kweker onder meer
heel wat uurtjes slaap
der hebben we heus niemand nodig
en hijsen we onze eigen broek wel
op".
Been gebrand
Eén van de gebroeders Van der Zwet
was ziek toen wij het bedrijf bezochten
„Been gebrand toen hij bij de kachel
in slaap viel". Kijk, zulke dingen ge
beuren in deze winter in de kwekers
wereld. De temperatuur in de kassen
mag niet beneden een zeker
dalen. In de tulpenkas zage
thermometer op 60 graden Fahrenheit
staan en gestadig droop aan alle kan
ten dooiwater van de ramen omlaag,
terwijl het buiten 10 gradon
Er werd dus gestookt en bijzonder
hard ook. Eén van de modernste olie-
stookinstallaties zagen wij
werking met een groot schakelbord
met alarmlampjes en -bellen. Maar
wie hoort zo'n bel op kilometers af
stand? Daarom hadden de gebroe
ders Van der Zwet er graag f 600
voor over om een telefoonleiding aan
te laten leggen, waardoor het geluid
van de alarmschei hun huis zou
kunnen bereiken. De grond was toen
echter al bevroren en de verbinding
kon niet worden gelegd
Wachtjes kloppen
Nu kloppen ze om beurten een nacht
m wachtje in de kassen, en een ander
neemt dan de avondwacht waar. Een
draagbare radio zorgt voor wat povere
gezelligheid en daar blijft het bij. Eerst
diende een geïmproviseerd houten bed
ln het gloednieuwe stookverblijf als
slaapkamer maar dat werd de gebroe
ders te benauwd. Nu slapen ze in een
oude leunstoel in één van de kassen en
n de twee uur loopt hun wekkertje af
Over dat stookhok kunnen wij u ook
nog iets „winters" vertelen. Er was wat
stoom onder gekomen. Die stoom was
water geworden en toen bevroren. De
kracht der natuur kende geen grenzen:
dat kleine beetje water tilde het hele
(stenen) stookverbljjf een eindje op toen
het bevroor zodat er nu muren zijn ge
scheurd.
Vele kwekers in Roelofarendsveen
tobben met een zelfde waakprobleem
Zo hebben de kwekers A. v. d. Wereld,
Leidse Oud-Katliolieken
maakten kennis met
Oosters-Orthodoxe Kerk
Aangezien er reeds geruime tijd be
sprekingen gaande zijn tussen officiële
vertegenwoordigers van de Oud-Kathi
lieke en Oosters-Orthodoxe Kerken o;
tot intercommunie te geraken, belegde
de parochievereniging van de Oud-Ka-
tholieke Kerk te Leiden woensdag
bijeenkomst tot nadere kennismaking
met dc Orthodoxe Kerk. Daartoe was
uitgenodigd Archimandriet Dionissios.
priester van de Russisch-Orthodoxe
Kerk te Rotterdam.
Na een kort historisch overzicht ver
telde deze over het intense godsdiensti
ge leven van de miljoenen gelovigen
in Rusland. Hij zei dat er tussei
Oud-Katholieke en Orthodoxe Kerken
geen wezenlijke verschillen van dogma
tische aard bestaan, zulks in tegenstel
ling tot de Rooms-Katholieke en andere i
kerken; er is slechts onderscheid
liturgie en geloofspraktijk, die verband
houden met historie en volksaard
die een steeds nauwer samengaan niet
in de weg behoeven te staan. Hij zag
dit verband het komende Orthodoxe
concilie hoopvol tegemoet.
In de pauze werden enige opnamen
van Russische kerkzang ten gehore ge
bracht. Van de gelegenheid tot het stel
len van vragen werd door de vele an-
wezigen druk gebruik gemaakt.
Dat deze avond aan het doel beant
woordde, vond bevestiging in het ge
meenschappelijke slotgebed, gevolgd
door het uitspreken van de zegen door
priester Dionissios.
Lage prijzen
Er zijn kwekers, die zeggen dat al
dat gedoe met volautomatische olie-
stook maar niets is en dat er niets
boven kolenstook uitgaat in het kwe-
kersbedrijf. Ze motiveren dat aldus:
kolenstook is veel bedrijfszekerder
want als bij oliestook bijvoorbeeld
de dan onmisbare elektrische stroom
uitvalt, heb je de poppen aan het
dansen. Voorstanders van oliestook.
zoals de gebroeders Van der Zwet.
die „dikke" olie gebruiken omdat
die minder gauw narigheid kan ge
ven, zeggen op hun beurt: „Niets ge
makkelijker dan oliestook en duur
zijn ze allebei in zo'n winter als nu".
Ja, die stookkosten. Een buitenstaan
der zou gaan denken: wat zullen de
bloemetjes duur worden maar vakmen
sen verwachten eerder het tegendeel, zU
het met tegenzin. Anders zyn er om
streeks deze tijd al flinke aanvoeren
van tulpen en narcissen en nu? Boven
dien ligt de export stil. Als de winterse
kou niet gauw verdwijnt, kan het er wel
eens op uitdraaien, dat de aanvoeren
der bloemen van de warme en de koude
kas cn die van de volle grond elkaar
gaan overlappen met als gevolg: lage
prijzen. De grote vraag blijft dan wat
dc export gaat doen maar het ziet er
niet naar uit, dat voor de bloemenkwe-
kers een gouden jaar Is aangebroken.
Nieuwe meisjes-HBS
in april open
Het nieuwe gebouw van de gemeen
telijke HBS voor meisjes, aan de
Kagerstraat. zal op dinsdag 2 april
officieel worden geopend. De school
heet Louise de Coligny-HBS. De ope
ning zal met enkele feestelijkheden
gepaard gaan. Tevens worden het
tachtigjarig bestaan van de school ei
het vijftigjarig bestaan van de school
club „Endc dispereert niet" herdacht.
Diestoneel in Schouwburg
Zaterdag 2 februari zal om half
gen in de Leidse schouwburg de eerste
opvoering worden gegeven van
diesstuk „Der grüne Kakadu" vai
Schnitzler, in de vertaling van Guus
Reekers, onder auspiciën van het Leids
Universitair Toneel Akkoord. De regie
heeft Annemarie Prins. Maandag 4 fe
bruari volgt een herhaling voor oud
alumni, dinsdag 5 februari voor studen
ten en donderdag 7 februari voor de
wetenschappelijke staf.
Haags gerechtshof
Leidenaar kreeg verlaging
van straf
Een 40-jarige koopman uit Leiden
pleegde een aantal inbraken in Den
Haag en werd daarvoor tot 2 jaar en
6 maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Van dit vonnis kwam de man in hoger
beroep bij het Haags gerechtshof, v
al omdat zijn broer, met wie hij de fei
ten had gepleegd, er met l',è jaar ge
vangenisstraf was afgekomen.
Het hof heeft arrest gewezen en thans
ook deze verdachte, die reeds 14 maal
is veroordeeld met in totaal 19 jaar aan
gevangenisstraffen, tot Hè jaar gevan
genisstraf veroordeeld.
gouden verlovingsringen
v. d. WATER, Haarlemmerstr. 207
heeft het
Zeer grote keuze. Op het graveren
kunt u wachten.
Residentie-Orkest in Leiden
Dank sij Italiaanse dirigent
concert vol temperament
'ET zal wel aan alle bezoekers van het abonnementsconcert van het
Residentie-Orkest zijn opgevallen, dat de Italiaanse dirigent Bruno
Maderna weet wat hij wil en dat hij hiervan geen geheim maakt. Het was
een avond vol temperament en hartstochtelijk musiceren, zo fel vaak, dat
de orkestleden soms enige moeite leken te hebben de dirigent in alles te
volgen. Enige slordigheden in Mendelssohns Italiaanse symfonie en in Ra
vels „La Valse" bijvoorbeeld, kwamen voort uit ongewoonte, uit een niet
snel genoeg zich aanpassen aan deze felheid.
IP
LA. f
Toch dirigeert Maderna beheerst en
zelfs sober. Zyn visie is evenwel zo
sterk gekleurd en zo dynamisch door
leefd, dat hy zich slechts node neerlegt
bij de speeltrant die men zich in Den
Haag heeft aangewend. Maderna staat
bekend om zijn originele programma
keuze en zijn voorliefde voor zeer mo
derne of zeer oude muziek hij bezit
een grote muzikale eruditie en heeft
zich in vele historische en theoretische
problemen verdiept.
Het gisteravond uitgevoerde program
ma was voor zijn doen tamelijk con
ventioneel: Geminiani. Mendelssohn,
Prokofjef en Ravel. Niettemin bracht
hij ons in het concerto in g op. 3 i
van de voornamelijk in Engeland ge
werkt hebbende Geminiani een belang
wekkend werk van een eigen sfeer, dat
zich naast verwante oeuvres als dat var
Vivaldi of Handel zeer goed kan hand-
haven. De ritmisch sterk geprofileerde
uitvoering klonk misschien wat pom
peus, doch wel indrukwekkend en
meestal exact.
Op Mendelssohns vierde symfonie,
een repertoirestuk dat voor de meesten
geen geheimen meer bezit, liet Maderna
en felle zuidelijke zon schijnen waar
door alle details plotseling een sterk
reliëf kregen. De hoekdelen waren van
meeslepende allure, bewogen en
vitaal, geen weemoedig visioen van een
geliefd buitenland, doch mediterrane
werkelijkheid met alle contrasten die
daarbij horen. Bijzondere bewondering
oelden we voor de finale, waar de
climax van de laatste maten op onge
lofelijke wijze werd bereikt. Het viool
concert van Prokofjef op. 19 in D, uit
1914, is een jeugdwerk van een typisch
Russische meester, dié we in later werk
vooral kennen in zijn wat droge, pri-
ritmische dynamiek. Zijn on-lyri-
Feest voor verschoppelingenr'
DE kerstactie „Oublaisse" is achter de rug. Onze dankbare gedachten
gaan uit naar allen die, reagerend op de oproep in de krant, ons werk
steunden met geld, goederen of energie. Wij zijn dikwijls bewogen ge
weest bij het ondervinden van zoveel meeleven. Vooral nu het zo koud
is, óók in midden Frankrijk, waar zo'n lage temperatuur maar zelden voor
komt, komen de warme kleren goed van pas. Zoals u zich herinnert, is
„Oublaisse" een kasteel waar het echtpaar Perrette met bewonderenswaar
dig geduld maatschappelijk wrakhout weer tot een schip probeert te ma
ken. Tedere zomer komt een werkkamp, georganiseerd door de Interna
tionale Christelijke Vredesbeweging, daar helpen. Omstreeks Kerst zorgt
de Nederlandse afdeling van de I.C.V.B., dat deze mensen niet worden
vergeten. Met het volgende verslag hopen wij u te laten delen in de vreug
de, die ook u hebt helpen verbreiden
„Bonjour", zei Serge, die als eerste de
stoep afholde, en in het Nederlands-
,hoe gaat het ermee?" Hij zag hoe. ver
baasd wij erover waren, dat hij het nog
wist. Daarom liet hij er meteen maar
„welterusten" op volgen.
waren weer op Oublaisse. Het was
precies zoals we het verwachtten: het
witte kasteel met grote verlichte ramen,
de torentjes, die nog net tegen de hel
dere avondlucht afstaken, en in de hal
groepjes marnnen, die wat praatten, of
alleen maar stonden te kijken.
t was opeens een geweldige drukte.
Behalve de geschenken, de Hollandse
maaltijd en alle andere bagage, kwamen
iet z'n zessen uit Nederland en Su-
die we in Brussel opgepikt had
den, uit de auto.
Oude bekenden
Er
eel oude bekenden. „Heb-
goede reis gehad?" vroe-
oui" zeiden wij, „et vous?"
i?). Het Frans moest dul-
ben jullie ee
jen ze. „Mai;
iJazeker, en
Jelijk nog even
iwgekomenen,
rdelijk veroordeelden. Ook Marcel,
een dwerg, met een vrolijk, open ge
zicht en een leuke krullebol. Iedereen
is dol op hem. Hij is meegekomen mei
de nieuwe sociale werkster. Deze sociale
werkster heeft een moeilijke positie op
Oublaisse. Gelukkig weet ze heel goed
at ze wil. Ze pakt de zaak stevig aan
De stemming zat er, mede dank zl)
het kamp van deze zomer, dadelijk in
Het zouden heerlijke dagen worden. De
eerste avonden zaten we meest in de
salon. Er was zoveel te vertellen. We
hielden een pingpong-wedstrijd. Marce'
speelde voor pias en we dansten de hora
(Israëlische volksdans) op kousevoeten
Mickey liet het kasteel dreunen tijdens
zijn Russische dans. Michel zong wiebe
lend met hoofd, armen en benen, liefst
tien keer zijn favoriete schlager
De „soiree" op Oudejaarsavond
werd een groot succes. John, uit
Brussel, had de wintersport in de
6teek gelaten, zodat we met z'n ach
ten waren. Hij nam zonder te re
peteren de rol van „sprookjesprins"
op zich. Gin deed op een bijna don
ker toneel een kaarsend_ns uit Pa-
dang. „Olé, olé", riep de zaal tijdens
een opwindende Spaanse dans van
Corlien en Arle. Ook Madame Per
rette, de vrouw van de commandant
van Oublaisse, danste in haar prach
tige China-dress een paar Chinese
dansen. Marleen en Corlien zongen
een liedje over de regen ln Neder
land. Het viel zo in de smaak, dat
monsieur Perrette er een grammo
foonplaatje ten bate van Oublaisse
van wilde maken. (Half Oublaisse
liep het de volgende dag te zingen).
Ook de Oublaissenaren hadden zelf
een paar stukjes ln elkaar gezet.
Toen was het twaalf uur. Het orkestje
an Oublaisse speelde. Iedereen wenste
elkaar stralend veel geluk. „Bonn'année.
bonn'année!" Wat zou ervan terechtko
men? Veel tijd voor bespiegelingen was
er gelukkig niet. Aldert schonk warme
chocolademelk en Susanne deelde koek
jes uit We deden spelen, volksdansen en
polonaises, tot het al lang 1963 was.
Spanning
Nieuwjaarsdag was vol spanning-
's Middags het uitdelen van de geschen
ken en s avonds zou de grote zaal van
het zelfgebouwde hotel van Oublaisse
ingewijd worden, tijdens de Hollandse
maaltijd. Monsieur en Madame Trocque-
mé uit Parijs arriveerden met een auto
vol oude bekenden van Oublaisse. Ieder
een verzamelde zich in de salon. De
cadeaus, versierd met rode lintjes, lagen
op een grote stapel,
Aldert hield een korte speech, waarin
hij vertelde, dat de cadeaus uit Neder
land en België kwamen. Van veel men
sen die met Oublaisse meeleven en die
graag iets aan ons wilden meegeven. Hij
stond stil bij het overlijden van Konin
gin Wilhelmina, die altijd daadwerkelijk
buip verleend had aan Oublaisse.
Daarna kon het uitdelen beginnen
Eén voor één kwamen ze naar voren om
hun cadeau in ontvangst te nemen. Een
jurkje en een pakje voor de tweeling
van Grégoire, een trui voor Dominique
Jean Claude maakte een gaatje in hel
papier en vond een snoepje. De meesten
namen wat verlegen het pak onder hun
arm. Ze bekeken op hun kamers wal
er allemaal inzat en dat was niet weinig
Intussen werd in de keuken hard
gewerkt. De erwtensoep rook heer
lijk. De- griesmeel was erg lekker. De
zaal moest nog worden versierd. De
mannen en jongens van Oublaisse
haalden groene takken om op te
hangen. Met hun grote handen sta
ken ze voorzichtig eikels, moi
denneappels in de kerststukies. Een
Hongaar met lange haren stond de
Hollandse kindertekeningen, die we
rond de pilaren hadden gehangen, u
bekijken. Yves legde met een stra
lend gezicht de kerstlopers over de
tafels.
Het sneeuwde toen de mensen van hel
kasteel naar de zaal kwamen. Wij ston
den op de stoep bij de ingang. We zon
gen kerstliederen. Tussen de bomen
dansten de lichtjes van de lantaarns, die
de Oublaissenaren by zich droegen. Hei
was, alsof ze ons wilden zeggen, dat Je
pas echt Kerstfeest kunt vieren, wanneei
je het licht, dat je van God hebt gekre
gen laat schijnen, ook in deze donkero
wereld van Oublaisse.
Toen iedereen in de zaal een plaats
had gevonden en de kaarsen waren
gestoken, hield monsieus Perrette
korte nieuwjaarstoespraak. Hij deed het
op zijn eigen, speciale manier, autoritair
maar met een warm hart. André, eer.
Franse theoloog die met de familie
Trocquemé meegekomen was, hield een
meditatie. Arie bad met de mensen van
Oublaisse, die het vaak zo moeilijk heb
ben en die lang niet allemaal weten dat
er een God is. Die van hen houdt, aan
Wie ze alles waar ze mee zitten, kunnen
vertellen. Het bleef even stil na dit,
voor Oublaisse zo ongewone begin van
de maaitijd.
Erwtensoep
„Bon appétit", zei iedereen en toen
ging de erwtensoep rond. Ze viel wel
ln de smaak: sommigen schepten wel
>or de zesde keer op. Voor de „salade"
id monsieus Perrette gezorgd.
Corlien bood met een grappig toe
spraakje een combinatie van Frans en
mimiek, twee zelfgemaakte poppen aaa
een Katwijks visserseebtpaar in kostuum
Monsieur Perrette bedankte, zwaaiend
met de poppen, zodat de klompen over
de tafel schoten. Daarna kwam de
griesmeel als stevig sluitstuk. „Eten jul
lie in Holland elke dag?" vroeg een oud
mannetje bezorgd. Hij was één van de
weinigen die na een half bord niet ver
der kon. Maar gelukkig had hij zijn
glaasje wijn nog.
Met kleverige vingers van de
chocoladeletters begonnen de jonge-
r eneen vreugdedans. De ouderen ga
ven de voorkeur aan een Hollandse
sigaar na dit ongewone maal. Eén
van de mannen haalde zijn accor
deon en een ander een hele drum-
mstallatie. Niemand wilde ophouden,
maar iedereen voelde dat het nu
voorbij was. Monsieur Max begon er
al wat kwaadaardig van te kijken
Hij stopte een menu, waarop Marleen
een paar varkentjes had getekend, in
zijn zak. „Souvenir", zei hij later met
een knipoogje.
Michel wilde ook een varkentje. Hil
kreeg het en stopte het vóór in hei
Nieuwe Testamentje, dat aan alle nieu
welingen was uitgedeeld. Gin moest tel
kens weer haar adres opgeven. Fran-
coise uit Parijs, die het zomerkamp in
Oublaisse meemaakte, had van papier
kerststerren gevouwen. Ze deelde ze nu
uit, want de meeste mensen zouden we
de volgende morgen bij het vertrek niet
Dank
„Au revoir. et merci beaucoup." (Tot
ziens, en hartelijk dank!) We willen dit
graag aan allen, die dit feest mogelijk
hebben gemaakt, doorgeven. Hartelijk
dank voor alles wat u gaf! U maakte dt
Oublaissenaren er zo gelukkig mee. Har
telijk dank voor de blijdschap, die u ge
bracht hebt, en het besef, dat ze niel
door iedereen vergeten zijn; voorwaarden
om een normaal leven te kunnen leiden
Het was moeilijk afscheid te nemen,
de volgende morgen. Sommigen hadden
tranen in hun ogen. Toen we nog wat
foto's maakten in de zon en de sneeuw,
sprong de kleine Marcel heen en weer
en maakte grapjes. „Au revoir, mes en
fants", zei Madame Perrette. „Tot van
de zomer?" vroeg monsieus Bossu. Hij
zag er slecht uit. Hoe zouden we hen
terugzien? Je weet het niet.
Aldert reed nog een extra rondje langs
de stoep met wuivende Oublaissenaren.
„Au revoir, allemaal!" Wat jammer dat
het voorbij was, wat waren we moe.
maar wat was het fijn, dit feest op
Oublaisse.
Namens het comité: Mej. C. en A. Var-
kevisser. Boulevard 118, Katwijk a. Zee:
ds. A. Hofman. Boerhaavelaan 7, Leiden
sche, vaak satirische houding deed ons
soms als steriel aan. Dit vioolconcert,
door Christian Ferras meesterlijk en
met veel begrip voor de stijl gespeeld,
getuigt \an een veel mildere muzikali
teit, beheerst in haar uitdrukkingswijze,
terughoudend zelfs, doch vloeiend van
melodieK en van grote warmte getui-
De merkwaardige irtzot, de boeiende
tiarmonische verwikkelingen, de sier
lijke finale, het was alles een lust voor
het oor en de dirigent wist de orkest
partij uitstekend in te voegen in de
solopartij. Ben langdurig applaus be
loonde de solist.
Dat er met Ravels „La Valse" iets
zou gebeuren, hadden we intussen wel
voorzien. Bruno Maderna overtrof onze
verwachtingen. Dit in wezen satirische
stuk, dat juist na de eerste wereldoor
log een visioen oproept van een keizer-
lyk-Weense balzaal, met zijn paroxis-
tische en ritmisch zeer gecompliceerde
finale, kreeg van Maderna nog meer
barbaarsheid dan we gewoon zijn.
Enige onbeheerstheden waren hier
van wel het gevolg: het koper kwam
niet steeds goed mee. doch suggestief
en obsederend was dit wel. al geven
we toe dat Ravel hier niet zijn sterkste
troeven op tafel heeft gelegd en dat in
deze verbetenheid al iets schuilt van de
onvruchtbaarheid, waaronder de mees
ter van Daphnis et Chloë in de latere
jaren zo sterk heeft geleden.
Ook al werden Maderna's bedoelingen
niet steeds verwerkelijkt, we zyn sterk
onder de indruk gekomen van deze
briljante en geladen directie-kunst en
van deze herscheppende potentie. Bij
een volgend optreden zal het orkest
wellicht nog iels meer op dit tempera
ment zijn ingesteld en zal een beter
evenwicht kunnen ontstaan. De toehoor
ders gaven van hun waardering blyk
door langdurige byvnl.
Dr. J. van der Veen
Winterjassen
tegen de kou!
1000 Winterjassen moeten eruit,
hoe dan ook.' Als U een winterjas
nodig hebt, en wie heeft dat niet
ïn deze barre kou, profiteer dan
nu van deze exceptionele aanbie
ding tegen ronduit belachelijke
in tweed, flausch en velours,
met en zonder ceintuur le dra
gen, zowel met raglan als met
ingezette mouw. Voor prijzen die
nooit meer terugkomen.
Zolang de voorraad strekt.
Geen lel. of schriftelijke orders.
HOOGVLIET:
ZEIST: sioüj
VLAARDINGEN:
