Het is
BENT U OOK
ZO N MAN
Open briej
Straks lopen we'allemaal
in de papieren
ZATERDAG 19 JANUARI 1963
OP 1 MAART VALLEN
ALLE GRENZEN WEG
Sedert 1929 komen in ons land op de eerste vrijdag in
de Lijdensweken vrouwen uit vele kerkgenootschappen
bijeen om te bidden. Zij weten, dat zij hierin één zijn met
miljoenen vrouwen uit de hele wereld, en dat hun gebed
van 's morgens vroeg tot 's avonds laat de wereld om
spant. Zij bidden voor de nood van deze wereld, zjj belij
den gezamenlijk schuld en vragen vergeving van zonden,
en overal ter wereld klinkt het gezamenlijk uitgesproken
Onze Vader dat in vele talen hemelwaarts stijgt: „En uur
na uur weerklinken zangen van 't volk dat op zijn beurt
U prijst". Kwamen er in 1940 3.000 vrouwen samen in ons
land om deel te nemen aan de Vrouwen Wereld Gebeds
dag, dit jaar wordt er op 150.000 gerekend! Sinds het vo
rige jaar zijn er in vele plaatsen van ons land ook Rooms-
katholieke vrouwen in de gebedsbijeenkomsten geweest.
De presidente van de Stichting Het Nederlands Comité
Vrouwen Wereld Gebedsdag, mevr. A. H. de Bcaufort-
Hooft Graafland te Driebergen, bleek bereid hier iets
meer over te zeggen.
„Wij staan voor het feit, dat g»
wat enige jaren geleden niet mo- t
gelijk was, nu tot de werkelijkhe- t
den behoort", zegt mevrouw De
Beaufort. ,,In de afgelopen 35 ja- t
ren is niet alleen het aantal deel-
neemsters aan de gebedsdag toe- -
genomen, maar mochten we
werken op een zeer prettig ni-
veau. Het samen bidden en sa- t
men geven bevorderde het begrip t
van velen voor elkaar uit ver-
schillende kerken, men leerde
over eigen muren heenzien en zó
groeide er begrip voor elkander.
Uitgaande van de Katholieke
Vrouwengemeenschap is er in de
Lijdensweken ook een gebedsdag
voor Roomskatholieke vrouw"" -
Als gevolg van onderlinge
sprekken kwam men tot de ge-
dachte: ,,het zou mooi zijn als het
op dezelfde dag van de Vrouwen-
Wereldgebedsdag zou zijn". Na
een enkele deelneming hier en
daar van r.k.-zijde kwam langza-
merhand algemene toestemming
van de soevereine bisdommen
en zo werd het in 1962 voor het
eerst min of meer officieel een
feit. dat in ons land protestantse
vrouwen en haar r.k.-zusters sa-
men in één kerkgebouw dezelfde
liturgie lazen en met elkaar ba-
den en zongen. ..Ik ben heel -
Naar de zending
De gelden van de collecte wor
den altijd bestemd voor al wat
met zending te maken heeft. Vo-
rig jaar b.v. gingen er giften naar
de samenwerkende zendingscor-
poraties te Oegstgeest. de zending
der Gereformeerde Kerken in Ne-
derland. de Surinamezending, de
Nieuw Guineazending, de zending
der Oud-Katholieke Kerk. der
Vrije Evangelische Gemeenten,
de Doopsgezinde Broeder- j
schap, de Lutherse Kerk, de Re-
monstrantse Kerk, van de Unie
van Baptisten, van de Vergade- Het beeld „De Christus van de Andes hoos het Comité Vrouwen5
ring der Gelovigen ..Philadelfia" Wereldgebedsdag zich als embleem.
en van de Christelijke Gerefor-
meerde Kerk. Bovendien kregen 3
o.m. het Nederlands Bijbelge- bkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk*
nootschap, de Internationale Vre
desbeweging, het Albert Schweit- nje^ 0{feren dan is dat ook goed, met elkander in ootmoed neer-
1. h». Prntpctants* werk z„n z„ vr„ knielen. Het blijft een voorzich
tig draden weven voor het grote
Tiid nodia geheel. Voorzichtig: wat er oecu-
I w 3 menisch is opgebouwd, dat moet
Wij hoeven niet elkeers overhii- ff™"6".."™"'
zerfonds, het Protestantse
in Spanje, het P.I.T. en de Evan
gelisatie in Israël een deel van de
opbrengst der collecten. De r.k.-
dames hebben er begrip %roor.
dat het geld niet naar de missie
gaat. Willen zij voor de zending ging te krijgen 1
kunnen wel
Hooguit (maar dan ook héél
hooguit) gaan we naar een win- f
kei. waar enorme neuzen,
mombakkesen, bijna net echte
muizen en meer van zulk spul
in de etalage liggen, als we
een papieren hoedje willen ko
pen. En zo'n bruiloftcn-en-par-
tijen-muts zouden we dan voor
geen goud op onze kapsels wil
len deponeren als we, laten we
zeggen, naar de kruidenier
gaan. Die papleren gevallen
spelen slechts een hoofdrol
daar waar iets „lolligs" aan
de hand is. En dan voelen de
meesten zich nog niet happy
als ze zo'n gek ding op hun
hoofd krijgen gedrukt
Toch zullen we denkelijk
over een X-aantal jaren zon
der blikken of blozen met
etn papieren hoedje getooid
op visite gaan. Want in Ame
rika is men op het ogenblik
druk bezig voor de vrouw van
alles en nog wat van papier
te maken. Tot een soort ge
breide jurken toel Kleurig
crèpepapier is het vanzelfspre
kend niet. nee 't heet „Parez
Resin 607" dit nieuwe mate- IIIOUC1 lllcm
riaal en als de Amerikaanse spronkel.jke
voorbeeld een papieren regen
jas te maken, die behalve flin
ke stortbuien ook nog dertig
wasbeurten kon doorstaan! Het
model hield daarbij
SPSSjHetzelfde
fe' lukte ook bij gebreide jurken,
die na veertien maal in het
schuimende sop verdwenen te
zijn. niets aan kwaliteit en
model hadden ingeboet. Hoed
jes van dit soort papier door
stonden ook weer en wind en
alle mogelijke soorten
enige tijd
huid is, zal een bij-de-tijdse
importeur het ook wel naai
ons land weten te brengen.
Zodat we als we slecht in de
papieren zitten ons toch re
delijk goed kunnen kleden om
dat a niemand ziet dat we eer
jas van papier aan hebben en jerg en t°assén hielden zich
b diezelfde jas zeker met al te hel sebnlUt eve„eens pr.ma,
veel heeft gekost. Tijd en moei
te heeft deze vinding echter volgens de uitvinders zal een
wél gekost; in het Cynamid papieren garderobe in de toe
laboratoria, waar Parez Résin komst heel normaal worden.
607 vandaan komt, heeft men Ell 0fSchoon de meeste uitvin-
jarenlang geëxperimenteerd ders vaak nogal optimistisch
eer men kon zeggen: dat is gestemde lieden zijn zou dat in
het. vergelijking tot gewone stof-
ln 't model fen vrij goedkope papier, wel
eens een flinke concurrent van
Zo is men er dan na al die de conventionele materialen
experimenten in geslaagd bij- kunnen worden.
jaren, dat moet groeien. En
zoals alle groei, heeft het tijd no
dig, en wij moeten onze tijd niet
vooruit lopen." Het wereldgebed
is een kracht. Op 1 maart vallen
in 145 landen en streken de gren
zen uiteen Christenvrouwen
bidden elk in eigen taal dezelfde
liturgie, en zij voelen zich ver
enigd in gebed voor Gods troon.
Dit jaar is de liturgie samenge
steld door een groep vrouwen in
Korea naar het thema: „Meer
dan overwinnaars" uit de tekst
van Romeinen 8. Korea heeft het
erg moeilijk, zij leven daar zo on
geveer als in Berlijn onder de
dreiging van het communisme.
Geheel in de sfeer van hun land
is het verhaal, dat in de liturgie
is opgenomen. Wij. westerlingen,
zijn niet gewend in een gebeds
dienst voor volwassenen een ver
haal te horen. Maar de sfeer van
hun land. en het altijd maar
weer moeten vergeven, dat
„Balatred" -
een nieuwe
vloerbedekking
Sinds kort is er weer een nieuw
produkt te koop om onze vloeren
te bedekken, een gloednieuw nog
wel van Nederlandse origine. De
nieuweling heet „balatred" en be
staat uit een bovenlaag van vinyl
(u weet wel, van de tegels), en
een onderlaag uit gewapend vilt.
De bovenlaag zou dezelfde eigen
schappen bezitten als de dure te
gelvloeren, dus slijtvast en gemak
kelijk in het onderhoud: afnemen
met water en zeep is voldoende.
Het geheel zou geluiddempend én
warmte-isolerend. alsmede anti-
slip zijn. Het lijkt ons vooral ide
aal voor de kinder-slaapkamers.
Voor dit doel is het leverbaar in
een breedte van 200 cm in veertien
verschillende kleuren, terwijl deze
breedte „extra slijtvast" wordt ge
noemd door de fabrikant. Voor
doorlopende bekleding van trappen
of een kleine keuken <en die zijn
er helaas maar al teveel) is ér
een breedte van 150 cm in de han
del in twaalf verschillende kleuren
Voor het aanbrengen is een specia
le lijm nodig, en wat meer is: een
gladde vloer.
spreekt tot elk van ons en daar
om moet dit verhaaltje erin blij
ven, besloot het comité.
Nieuw-Guinea
„Hoe gaat het in Nieuw Guinea
dit jaar?" vragen wij mevrouw
De Beaufort. „Het werk vindt
voortgang", zegt ze, „waarschijn
lijk zal de vertaling en het druk
ken vanuit Indonesië geregeld
kunnen worden dat is ook
goedkoper." Een nuchtere op
merking die laatste: men be
grijpt dat er een grote organisa
tie voor nodig is! De mooie reac
ties echter geven de moed om het
vele werk te verzetten. „Er is be
hoefte aan gebed, wij worden
wonderlijk gezegend daarin."
Daar is het verhaal van die emi
grante op weg naar Australië
met „De Grote Beer". Met een
andere emigrante leest zij de li
turgie en zij schreef een brief
over dit gebedsuur, dat het comi
té diep had getroffen.
Zij gewaagde in deze brief van
het grote gebrek aan Kinderbij
bels in het Engels. En wij, die
maar te kust en te keur kunnen
uitzoeken voor onze kinderen,
voelen ons rijk. Men vroeg bij
het Nederlands Bijbelgenootschap
om raad. en ziedaar, de kinder
bijbel van Anne de Vries was zo
juist in het Engels vertaald! Uit
de collecte van het jaar 1962 wer
den er enige van deze kinderbij
bels naar Australië gestuurd....
Kinderliturgie
Mevrouw M. Th. Baas-v. d.
Berg uit Den Haag verzet met an
dere dames veel werk voor de
Zij vluchtte uit
het keukenraam
Zij vluchtte uit het keukenraam,
omdat de vlammen haar de weg
versperden naar de deur. Die
vlammen ontstonden, nadat ze een
emmer met benzine in de goot
steen had gezet (de gasvlam was
toch écht uit en de brandende ka
chel veilig in de huiskamer. In-
plaats van met een keurige japon
op het feest te verschijnen, werd
ze met brandwonden opgenomen
in het ziekenhuis. De waakvlam
van de geiser was ze nl. vergeten.
Een schip op het strand.
dag in de Lijdensweken wordt
ook een gebedsdienst voor kinde
ren gehouden. In Den Haag was
er vorig jaar een dienst, waar 600
kinderen aan deelnamen, een
dienst, die bijzonder wijdingsvol
was en diepe indruk maakte. Via
het onderwijzend personeel van
de scholen en de zondagsscholen
worden de kinderen bereikt, die
op hun beurt hun ouders er weer
van vertellen.
Het is een Gebedsdag van vrou-
dat wil
niet zeggen, dat de
welkom zouden zijn. Integendeel!
Het is vorig jaar voorgekomen
dat mannen met hun vrouwen
meegingen en ook dit jaar staan
voor hen de deuren open: „Laat
ons samen onze schuld belijden,
dat wij in deze kritieke tijden niet
geleefd hebben in overeenstem
ming met onze roeping als chris
tenen", en toch: „in dit alles zijn
wij meer dan overwinnaars door
Hem, die ons heeft liefgehad".
Een zoete bierdrank
tegen verkoudheid
Er zijn verschillende manieren
om bier te consumeren. Wat
denkt u van de volgende bier
drank, die een beproefd middel
zou zijn tegen verkoudheid? Men
neme: een halve liter water, twee
flessen donker bier, een half
kopje room of gecondenseerde
melk, wat suiker en een tot twee
eetlepels meel. Doe het water en
het bier in een pan en brengt dit
mengsel aan de kook. Maak in
tussen het meel aan met de room
(of de melk), giet dit vervol
gens in de kokende vloeistof.
Enige minuten doorkoken op een
kleine vlam is wel gewenst. Even
proeven zoet genoeg? Indica
tie, zoals dat dan „duur" heet:
zo heet mogelijk drinken, liefst
vlak voor het naar bed gaan.
De volgende morgen voelt u
zich een ander niet meer ver
kouden mens
TIP PARADE
De combinatie van inzen
dingen betreft deze week
wel echt kinderlijke zaken,
namelijk een box, een toilet
voor de kleintjes en een
wieg. De twee eerste kwa
men uit één enveloppe, ver
stuurd door de heer J.
Goudappel te Alphen
aan den Rijn. Vooral nu de
temperatuur niet bepaald
hoog te noemen is, willen
wij u met name het box
idee niet onthouden.
De heer Goudappel maakte nl. in de box een ver
stelbare bodem, die heel wat voordelen bleek te
bieden. In de eerste plaats ligt box-kind niet vlak
bij de tochtige grond, zo'n verhoging is veel ge
zelliger voor de kleine, moeder hoeft niet steeds
diep te bukken, zij kan desnoods de baby in de box
verschonen en naarmate het kleintje grote wordt,
kan men de bodem laten zakken. Een heel was-
lijstje van prettige zaken, zo u ziet. U neemt een
stevige op maat gemaakte plaat voor deze bodem
en vervaardigt vier paren blokjes, zoals de teke
ning aangeeft, van twee cm in het vierkant. De
halve cirkeltjes in de blokjes maakt u op afstand,
overeenkomstig de spijltjes van de box. Met een
slotschroef met vleugelmoer kunnen nu de blokjes
om de spijlen worden geklemd op welke verstel
bare blokjes u de bodem laat rusten. Een een
voudige, maar praktische oplossing zo u ziet.
W-Wrill^e.
VjaAc cl». Ua4-
<30* nw«i Aowol c>^.
ow&reenlcamsfiq de,
van4e.be/:
Veel plezier beleeft men ten
huize van deze familie aan het
kinderbrilletje, dat van een
stukje multiplex gemaakt is.
De tekening zegt er alles over.
Deze inzender gebruikte vier
kurken die hij vastlijmde om
er het brilletje op te laten rus
ten, maar plastic of rubber
stootdoppen zijn misschien wat
steviger. Maten en wat u ver
der moet weten leest u op de
werktekening.
Als de wieg een sta in de
weg is geworden, u hem niet
weg wilt doen en hem toch een
andere bestemming wilt geven,
heeft u misschien iets aan de
suggestie van de heer T. van
Steenis uit Rotterdam. Hij
maakte er een soort bergplaats
annex commode van, zonder
dat het rotan door een spijker
of een schroef werd bescha
digd. Daar deze inzender zich
zelf niet bepaald een handige
doe-het-zelver wil noemen, wil
hij niet over „technisch-ver-
antwoord" en dergelijke dingen
praten, noch over „misschien
kan 't nóg béter". Dat hoeft
ook helemaal niet! 't Gaat in
deee rubriek immers om het
idee en niet om wie het nu
wel het beste en mooiste kan
Goed daar gaan we dan: op
de wieg komt een opklapbaar
blad, dat de bovenkant volko
men bedekt en van drie schar-
niertjes is voorzien. Van het
blad wordt een reep van onge
veer 10 cm afgezaagd, waar
de lengte twee reepjes hout
naast elkaar getimmerd (let op
het advies op de tekening!) en
wel zó dat de dikke bovenkant
van de rotanwieg er net tussen
past. terwijl de dikte van de
reepjes een millimeter meer be
draagt dan de dikte van de ro
tanstang. Tussen de gaatjes van
de wieg komen verbindings
latjes. waarna om schuiven tus
sen de openingen te voorkomen
de verbinding links zoveel mo
gelijk naar rechts werd gedaan
(dus tegen het ronde rotan aan)
en rechts zoveel mogelijk naar
links. Hierdoor wordt verschui
ven van het blad onmogelijk.
De vrouw des huizes maakt er
een fleurig kleed om en heeft
nu een bruikbare commode en
flink wat opbergruimte gekre
gen. Als het blad en het kleed
er af worden gehaald is het ge
val weer een keurige wieg!
en zo'11 vrouw?
Nu 't wintert. Drie echte
wintertips openen de rij van
kleine maar soms toch prakti
sche adviezen. Zo wil mevrouw
De Borst uit Papend recht het
even hebben over brood, dat u
als het misschien met de bezor
ging in verschillende kleinere
plaatsen (weer) mis zou gaan,
een paar dagen vooruit moet
nemen. Zet uw broodtrommel
met inhoud dan maar gerust
buiten, adviseert zij, desnoods
verpakt u het brood eerst in
plastic. Een kwartiertje voorde
rpEGEN
alle verwachting in
deze week veel post.
Da's leuk natuurlijk, maar het is
vooral zo fijn omdat ik door wat
ik kreeg nog eens nader, en wat
dieper, op ons onderwerp van de
vorige keren kan ingaan. Want
ditmaal zijn de brieven gekomen
die ik er toch ook bij verwachtte
als reactie: die van waarschu
wing, die van het zich afvragen:
„bent u nu zo jong en onervaren.
Ik moet allereerst zeggen dat ik
deze brieven zeer waardeer. Zelfs
zó dat ik tegen alle beter weten
in me toch telkens weer even ga
afvragen: hebben briefschrijfsters
en -schrijvers niet gelijk. IS het
niet zo wanneer zij zeggen: „Ik
weet niet hoe oud u bent, maar u
moest eens weten en zien wat er
in zulke situaties gebeurt (man
met jong meisje thuis, vrouw uit
logeren), u acht de verleiding veel
te klein, de zwager in kwestie is
een goede en wijze zwager. Wat
toont u weinig kennis, laten we
toch niet denken, dat kan ons niet
overkomen, mijn man kan niet
vallen, er zijn zoveel hoogstaande
mannen in die zonde gevallen,
hielden ze van hun vrouw, ja ze
ker. maar dat jonge heeft zoveel
aantrekkingskracht..."
En: „Mevrouw, wat dom van
die man om dit voor te stellen,
wat dom van die vrouw om juist
iets waar haar man dol op is
door een ander klaar-te laten ma
ken. Wat verstandig van die zwa
ger om rechtstreeks zijn mening
per brief te zeggen. Het maakt
toch een groot verschil of de
vrouw dit plan bedenkt of dat de
man het doet. Ik zou zoiets niet
in mijn hoofd halen. Als ik mijn
vrouw dan wat wilde gunnen, had
ik al voor de komst van die
pleegdochter twee snipperdagen
opgenomen en mijn vrouw naar
haar zus gestuurd. Dat wil echter
helemaal niet zeggen dat ik die
man van slechte dingen verdenk.
In genen dele. Ik vind het alleen
maar dom. Wacht u voor de
schijn des kwaads. Dat is een
raadgeving uit de Bijbel. Hoe
veel huwelijken zijn er al niet be
dorven door zo'n heel klein on
schuldig begin." En even verder:
„Zelf heb ik veel met vrouwen
moeten omgaan. En met de ene
vrouw heb je nergens last, en de
andere vrouw roept iets in je
wakker dat je onmiddellijk het
sein op onveilig doet zetten. En
niet dat zo'n vrouw dat expres
doet Natuurlijk gebeurt dat ook
wel. Maar dikwijls weet zo'n
vrouw dat ook niet. En gezien
mijn ervaring (aan gene zijde
van de 60) zeg ik: pas op, pas
op."
rPOT zover de brieven. En zoals
ik al zei, vraag ik mezelf af
bij het lezen: is het niet zo. Is
per slot een jong meisje niet aan
trekkelijker dan een vrouw die 10
jaar getrouwd is. (Nee, zeggen
sommigen, maar ik wil het nu
even niet zien als een kwestie van
persoonlijke keuze maar als een
zaak van verleiding.) Moet je je
niet hoeden voor de schijn des
kwaads. Ja. Moet je als man
voorstellen die de buitenkant, zo
niet de binnenkant van je huwe
lijk kunnen beschadigen, niet ach
terwege laten. Is het hele plan
van dat uitje misschien wel harte
lijk maar dom. Misschien wel.
Ik kan niet bij de mensen binnen
kijken. Als iemand me schrijft
over een uitje als in de vorige
brieven, en ik merk ui* alles: dat
is een fijn huwelijk dan ga ik
uit van een goed huwelijk, of be
ter: van het huwelijk.
Immers, wat is het huwelijk?
Het is een voortdurend kiezen
voor de duurzame éne. Het is ge
makkelijk genoeg om met allerlei
verhalen te illustreren welk ge
vaar wij lopen in zorgeloosheid,
in zogenaamde durf, in domheid.
Ik ben voldoende ervaren in die
verhalen.
En oud ben ik ook al. Alleen
in één ding ben ik, geloof ik, jon
ger, dan u, briefschrijvers: ik
geef totaal niets om een bewaar
de schijn als het hart toch on
trouw is. Hoedt u voor de schijn
des kwaads, akkoord, maar wat
heb ik er aan als die man de
jonge vrouw tegenover zich aan
tafel begeert met gedachten, ter
wijl hij misschien naar zijn vrouw
glimlacht, en haar nóóit uit loge
ren laat gaan? En als u nu ver
onderstelt dat een man toch maar
kan gaan begeren met zo'n jong
ding vlak bij zich, dan zou ik zeg
gen moest uw raad zijn: och,
neem in een goed huwelijk toch
nooit een pleegkind in huis. En
waar blijven we dan! Daar gaat
mijn man de deur uit: zijn er juf
frouwen op kantoor? Staat er al
tijd nog dat aardige meisje op de
tram? Is dat kwieke ding nog in
de kantine? Moet hij in de auto
Hoe. vraag ik u, hoe blijft een
man mijn man. Omdat hij voor
mij kiest. Altijd weer. Dat is een
van de prachtige dingen van het
huwelijk: het heeft de tijd. Ver
liefdheid, een kort bekoord-zijn,
gedachten.... zij tellen de wens
van het ogenblik, en dat is nu
juist de gave van het huwelijk:
het leert ons de wens van het
ogenblik te verlaten, het leert ons
de
tot ALTIJD.
TK heb wel eens aan een lieve
A briefvriendin geschreven: boze hart.
„Omdat je niet getrouwd bent.
stel je je de huwelijkspartner voor
als een soort grote broer die je
beschermt, die alles van je weet...
maar ik zeg je, alles is meer
waar dan dat. Van alle mensen
in huis weet ik eigenlijk het minst
van mijn man. Zijn jeugd ken ik
minder dan die van mijn kinde
ren. Mijn kinderen lijken nog
meer of minder op hem. dragen
zijn naam ik heb niets van hem,
ik lijk niet op hem, ik ben geen
familie van hem, en die naamdra-
gerij is ook maar een afspraak:
als ik moet stemmen, word IV al
bij mijn meisjesnaam opgeroe
pen; nee, het enige dat hem aan
mij bindt, en omgekeerd, is onze
uitgesproken (voor God en men
sen uitgesproken) keuze. Een uit
spraak die inhoudt dat men kan
liefhebben wie men wil en waar
men wil per slot zou ik als
ik in Rio de Janeiro geboren was
met een ander getrouwd zijn
maar die bij dat beperkte inzicht
niet blijft staan. Omdat ik kies
voor die ene man. Met al mijn
hebben en houden, fouten en nuk
ken. Als er voor één mens de
schijn van mijn leven wegvalt,
dan bij hem. Met andere woorden:
„huwelijk is een zaak van overga
ve". En zoals ik de vorige keer
zei met betrekking tot dat broze
of sterke geluk: Die overgave is
het meest volkomen als ik niet
op mijzelf vertrouw maar mijn
huwelijksgeluk in eens Anders
handen leg. Uit handen geven
en krijgen, terugkrijgen om niets.
Eens stond ik met mijn zoon
bij een nozemgroepje dat in ge
sprek was met een dominee. Plot
seling zei één van de jongens iets
onzettend schunnigs tegen de pre
dikant. Deze gaf er een waardig
en vriendelijk antwoord op, en
ik had vrede met het geheel, maar
kon later op weg naar hiiis toch
niet laten tegen mijn zoon te zeg-
fen: „Ik geneer me toch wel dat
eze dominee altijd zulke dingen
moet horen." Wat zei hij: „Och.
moeder, zij zijn tenminste eerlijk.
Maar moet u eens bij mij op cat,
komen en horen wat die jongens
voor schunnige dingen zeggen.
Maar die doen zich o zo keurig
voor" Wij moeten de raadge
vingen van onze ouderen niet voor
bijgaan. Ik ben er dankbaar voor.
Ze zijn een halte. Maar geen eind
punt. Het eindpunt is ons eigen
maaltijd neemt u het bevroren
brood uit de doos, ontdooit het
dan vijftien minuten in de oven
(temperatuur net iets hoger dan
half) en u zult zien hoe vers
uw brood wel smaakt
Een ander tipje betreft het
voorkomen van een bevroren
autoslot. 1 Ook op de televisie
gezien dat, als u er mee zit u
het sleuteltje half in het slot
kunt steken en er uw aanste
ker even onder moet houden?).
Heeft u evenwel een slot dat
een stukje uitsteekt, dan kunt
u ov$r dit cilindervormige ge
deelte 's avonds een gummi
„vingertje" steken, u weet wel
zo'n gevalletje dat wordt ge
bruikt voor b.v. het tellen van
geld. Zelfs bij de strenge vorst,
die we nu al achter de rug heb
ben. bleek dit zeer te voldoen,
is de ervaring ten huize van de
familie Van der Toorn uit
Leidschendam.
Witte kringen op uw schoe
nen, omdat u zonder overschoe
nen in de sneeuw hebt gelo
pen? Een van de middeltjes om
die er uit te krijgen is volgens
mevrouw A. de Lange uit
Rotterdam het bewerken van
die kringen met onverdunde
vloeibare synthetische zeep (ik
mag geen namen noemen, maar
u kunt het in flessen, zowel als
in een knijpfles krijgen). Daar
na af nemen met schoon water,
goed laten drogen, flink met
schoencrème inwrijven, uitpoet
sen en ook dit werkje is weer
achter de rug.
ZO KAN -T OOK
Inhakertje. Als inhakertje
op het onlangs geplaatste advies
tegen wagenziekte een slokje
azijn (met water te nemen,
raadt mevrouw J. M. Kreuk-
n i e t-v a n de Burg uit Rot
terdam aan een paar augurkjes
in het zuur mee te nemen. Dit
als het een nogal lange reis be
treft. Zjj verzekert u bij het
nuttigen van de augurkjes geen
enkel ongemak.
Met tandpasta. We hebben
al eens tips gehad over het wit
krijgen van geel geworden pia
no- of orgeltoetsen. Wist u ech
ter dat het u ook lukt als u op
een schoon doekje wat goede
tandpasta knijpt en daarmee de
toetsen bewerkt? Flink nawrij-
ven en „uw toetsen lachen u
weer tegen" citeer ik uit de
brief van mevrouw T. Vrij uit
Den Haag
*T IS JAMMER. MAAR...
Ook dit maal weer een aantal
namen van hen voor wie het
nee is geworden. Zoals mevr. H.
S. uit Papendrecht; mevr. J. N.
uit Oud-Beijerland; mevr. J. D.
te Boskoop; mevr. H. K.-van de
V. uit Halsteren; mevr. Van der
M. uit Rijnsburg; mevr S. W.
te Zoetermeer; mevr. J. D. v. d.
H.-van R. uit Naaldwijk; mevr.
C. C. uit Scheveningen; mevr.
A. van H-S. uit Klaaswaal;
mevr. De R uit Hardinxveld;
dhr. D. M uit Maassluis: mej.
D. R. uit Den Haag; mej. M. H.
M. uit Den Haag. dhr. D. G uit
Rotterdam; Jan de H uit Gou
da en dhr. W. R. te Oegst
geest.
Iedere gepubliceerde
„Bent u ook zo'n man"-
inzending dingt automa
tisch mee in de wed-
strijd: „Win honderd
gulden voor uw vrouw".
'oor iedere tip en elk
j doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
1 onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keuze).
CHRISTINE
