Koningin gaf boodschap
van haar Moeder door
RENNIES
Oudejaarsavondpreek
Leken verkondigen het
kerstevangelie
Minder pelgrims uit het
Westen naar Bethlehem
Blus die
laaiende
vuurzuil
Een woord voor vandaag
Billy Graham volgende
zomer weer naar Europa
JE WIJKPREDIKAHT
DONDERDAG 27 DECEMBER 1962
Oecumenisch élan in Deventer
Zowel in dienst
als kerstblad
(Van een onzer medewerkers)
Deventer is de bakermat van
heel wat oecumenische activiteit
en nog altijd bekend als de stad
van het „Deventer kwartet", de
vier predikanten die de stoot heb
ben gegeven tot de start van het
evangelisatieblad ,,De Open
Deur." Met deze kerst heeft De
venter weer een nieuwe vorm ge
vonden voor oecumenische kerst
activiteiten, die elders ook wel
eens ingang zou kunnen vinden.
De grote kerstzangdienst van
tweede kerstdag werd geheel ge
leid door leken. Gewone gemeen
teleden stonden op de kansel van
de Grote Kerk om het kerstevan
gelie te prediken.
De dienst was een uitvloeisel van een
andere activiteit. Ook Deventer had het
indertijd moeilijk met al die verschil
lende evangelisatiebladen die te koop
worden aangeboden. Daarom hebben her
vormden, gereformeerden, baptisten en
leden van het Leger des Heils reeds en
kele jaren geleden de hoofden bij elkaar
{estoken om te komen tot een eigen
erst-evangelisatieblad. Reeds enkele ja
ren lang verschijnt dit blad als het De
venter Kerstblad. Tot nu toe was het
steeds een uitgave waaraan de domi
nees hun preekjes kwijt konden.
Toen dit blad voor het eerst uitkwam
vijf jaar gelèden werd maar meteen be
sloten om naast het blad tevens een
oecumenische kerstdienst te beleggen.
Deze paste eigenlijk geheel in de tradi
tie van de volkskerstzangdiensten zoals
deze ook elders gehouden werden. Al
leen werd geen zaal gekozen, maar
steeds de Grote of Sint Lebuïnuskerk.
Traditie
In vijf jaar tijds werd een traditie ge
schapen, maar toen vonden de predi
kanten het dan ook nodig dat deze weer
eens goed doorbroken werd. In het
hen naar een nieuwe vorm. kwam
toen op het besluit om dit jaar zowel
het b'ad als de dienst geheel ln het te
ken van de 'eek te zetten. De jonge her
vormde pred'kant, ds. G. J. Rijks, en de
gereformeerde pastor, ds. S. de Large,
namen contact op met anderen en het
vage plan bleek voor verwezenlijking
Zo stonden gisteren een jonge chemi
cus. een huisvrouw en de president-di
recteur van een grote NV op de kansel
en namen de preek voor hun gezamen
lijke rekening. „Wat betekent kersf
voor m(1?" was hun onderwerp,
kleuterleidster en een leerling van
kweekschool verzorgden de Schriftle
zing. Zo klonk uit jonge monden: „En
het geschiede in die dagen Een ka
pitein van het Leger des Heils mocht
per gratie de bijeenkomst openen. Een
predikant mocht de zegen uitspreken
aan het slot, maar dat was ook alles wat
zij mochten doen.
Waarom
„Waarom 1®ken?" stond In het Deven
ter Kerstb'ad. „Dat gebeurt beslist niet,
omdat we nu eens zochten naar wat
„anders" naar iets om deze kerstdienst
„aantrekkelijker" te maken, of om mee
te doen aan mode of gril. Het ls nog
minder om er mee te kermen te geven,
dat de dominees nu naar de achtergrond
moeten verhuizen".
En verder; ..Het is veel meer, omdat
we ons schuldig voelen. We laden in
onze kerkelijke diensten maar al te graag
en al te veel de volle last óp de „Die
naars des Woords" en de ambtsdragers.
Maar daarmee onttrekken we ons aan
eigen verantwoordelijkheid tegen-
de Kerk van Christus, waarin we
plaatselijk zijn gesteld."
Aanvankelijk lag het niet in de be
doeling van de organiserende commis
sie om tot de uitgave van een eigen
Deventer Kerstblad te komen. Wijzend
Landelijk
Kerstverrassing voor
vuurtorenwachters
Het Kerstfeest is dit jaar voor de
NerWlandse vuurtorenwachters die de
afgelopen nacht dienst hebben gedaan
beter begonnen dan zij tevoren konden
veronderstellen.
Precies om middernacht heeft het
Leger des Heils bij alle vuurtorens langs
de Nederlandse kust een kerstpakket
laten bezorgen.
heeft in de Kerstnacht persoonliji
bezoek aan de vuurtorenwachter van
Egmond aan Zee gebracht.
In totaal zijn 33 kerstpakketten uitge
reikt aan vuurtorenwachters en hun
assistenten. Behalve diverse versnaperin
gen zat er in het pakket een schrijfmap
met een door een Heilssoldaat gemaakt
gedicht opgedragen aan de Nederlandse
vuurtorenwachters.
buitenkerkelijken wekt, vroeg de
gelisatiecommissie bij de landelijke in
stanties of het niet mogelijk was lande
lijk tot een gezamenlijk nummer te ko-
Dat bleek niet mogelijk en daar:
begon Deventer alleen, en alleeh
staat het in deze eensgezindheid nog
steeds.
Men wil nog verder gaan. Er wordt
i onderzocht of een volgende keer ook
de Rooms-Katholleke Kerk bij de ver
kondiging van Kerst- en Paasevangelle
kan worden betrokken. Misschien, dat
daarom reeds ln h"t Kerstblad-1962 het
kerstevangelie uit Lukas 2 ls opgenomen
In de rooms-katholieke Wlllebrordusver-
taling
Jehova's getuigen
in Sowjetunie
veroordeeld
Russische staatsburgers die literatuur
van de Jehova's getuigen hebben ver
spreid, zijn veroordeeld tot gevangenis
straffen. Dit meldt het vakbondsblad
Troed, dat in Moskou verschijnt. De li
teratuur was afkomstig van het cen
trum van de Jehova's getuigen in
Brooklyn, New York.
Het drukwerk zou zijn gedistribueerd
in diverse plaatsen van de WesteHike
Oekraine tot Irkoetsk in Siberië. Som
migen van de veroordeelden hadden ge
heime drukpersen, waarmee zij verta
lingen van de Engelse artikelen in het
Russisch en Oekraiens drukten.
Troed noemt dit politieke lectuur,
geen godsdienstige lectuur. Het blad
voegt hieraan toe dat Jehova's getuigen
weigeren te strijden tegen oorlogspro
paganda en dat zij weigeren te dienen
'n bet Russische leger. Ook worden zij
beschuldigd van het zenden van politie-
en economische inlichtingen naar het
ïtrum in Brooklyn.
,,Het hoofdkwartier in Brooklyn had
speciale instructies opgeste'd betreffen
de strikte geheimhouding over alle ac
tiviteiten van de Jehova's getuigen. Zij
vóerden versagen in code in over de
dagelijkse activiteiten van de getuigen",
aldus Troed.
Het blad meldt niet hoeveel van de
getuigen zijn veroordeeld of hoelang de
straffen zijn die zii hebben gekregen.
Ds. J. H. Post
overleden
Eerste kerstdagmorgen is in bet zie
kenhuis te Utrecht overleden, ds. J. H.
Post, emeritus-predikant van de Gerefor
meerde Kerken. Ds.^Post die nog maar
49 jaar öüd was, werd 21 maart 1913 te
Urk geboren. Hij studeerde aan .de
Theologische Hogesphool te,.Kampen. 23
april 1947 aanvaardde bij' hef predik
ambt te Wieringerwerf.
In november '52 vertrok hij naar Hee
renveen en 3 maart '57 deed hij intrede
te Driebergen. Zijn gezondheidstoestand,
die de laatste maanden te wensen over
liet. noopte hem met vervroegd emeri
taat te gaan en vorige maand preekte hij
afscheid van ziin gemeente. De teraarde
bestelling van zlin stoffelijk overschot zal
a.s. Vrijdagmiddag om twee uur plaats
vinden te Urk na een rouwdienst om hall
elf in de kerk te Driebergen, waarin zal
voorgaan ds. J. H. Houtzagers aldaar.
Bij San José in Costa Rica zijn vijf
tien mensen om het leven gekomen en
talrijke andere gewond, doordat een in
aanbouw zijnde brug inzakte.
Koningin Juliana heeft in een nationaal pro
gramma over de beide zenders op Eerste Kerst
dag een rede uitgesproken. Vooraf werd het
slotkoor uit het Weihnachtsoratorium van J. S.
Bach gespeeld. Na afloop werd het „A toi la
gloire" ten gehore gebracht.
Koningin Juliana sprak de volgende rede uit:
„Ik kan niet nalaten te beginnen met nogmaals ons
aller dank, van mijn familie en mijzelf uit te spre
ken voor de steun die wij bij het heengaan van mijn
moeder hebben ondervonden door uw veelvuldig me
deleven. Wij voelden ons verwarmd
door alle herinneringen en gedachten.
De samenvatting van alles zijn '"^s Heren eigen
woorden: Ik ben met u, al de dagen, tot de volein
ding der wereld.
„Ik ben met u" is voor ons de zekerheid, dat wij,
achter deze wereld der zienlijke dingen, een verbor
gen leven hebben, waarvan Hij hét leven is. „Ik ben
met u" dat zegt Hij tot ons allen tesamen en tot
ieder persoonlijk.
Dat is een feit, iets ontzaglijk heerlijks, en tevens
zo diep ernstig dat wij er ons ternauwernood geheel
rekenschap van kunnen geven. Wij hopen, wij trach
ten te geloven, dat Hij bij ons is, in onze hoogst ge
stemde ogenblikken ervaren wij er iets van, doch,
ve"rrijkt dat Hij tegenwoordig is, en dat voortdurend, ieder
ogenblik van ons leven, even werkelijk, j:
Daarnaast ben ik diep onder de indruk van de wij- zenlijker, dan onze naasten waarmede wij omgaan
----- ------ j:JJwij Hem
ze waarop het Nederlandse volk als geheel, en
nigeen voor zichzelf, zijn eigen band met zijn konin
gin Wilhelmina heeft laten blijken.
Al wat over haar gezegd en geschreven is ten af
scheid, en over haar leven, vormt als het ware te-
samen een monument te harer nagedachtenis.
Het is daarbij een heerlijke herinnering, dat ons
volk, zozeer in haar geest, van eendracht en offerzin
deed blijken op haar laatste levensdag.
Ik ben vol onuitsprekelijke dankbaarheid, dat ik
moeder zo lang bij me heb mogen hebben, maar
vooral, dat ik déze moeder én wegbereidster heb
meegekregen.
Haar persoonlijkheid was zo sterk, en zij maakte
een zo eigen en origineel gebruik van al de gaven
van hoofd, geest en hart, die zij had ontvangen, dat
het me niet mogelijk is ook maar bij benadering aan
te duiden, wat zij voor mij, en voor ons allen, heeft
betekend.
Bovendien zou zij dat zelf niet goedkeuren, Ik
en die wij elke dag zien daarvoor
te ver weg.
Hoe anders konden wij gaan leven, als wij die wer
kelijkheid volkomen leerden aanvaarden. Hoeveel
lichter zou de last die wij torsen en het kruis dat
wij dragen worden, als wij wisten, dat Hij mee
draagt, want als wij aan Hem denken, dan denken
wij aan de hoogste liefde.
Verder spreekt zij nog „van het beeld dat wij ver
tonen, en dat vertekend is door onze tekortkomingen"
en zegt „dat wij tot onszelf moeten komen, wat vóór
alles nodig is, willen wij het hoofd kunnen bieden aan
de moeilijkheden, die ons misschien nog wachten.
Terugkerend tot dat oorspronkelijke beeld en toene
ming in gelijkenis met de beeltenis van Christus is
leven in de ware, in de diepste zin".
„Dit is", zo zegt moeder, „terugkeren tot Hem, die
de oorsprong is van het leven. Leven staat nooit stil,
laat roept tot de dagelijkse plichten en tot het
-lijks werk, als vernieuwde mensen, sterk.in de won-
t dus aan anderen over dat te doen, als ze het wil- dere waartegen de wereld niet opkan, die alles
TL, kunnen dragen en nochtans nooit ten onder gaan. Dit
Op de omslag van haar boek koos zij, als embleem „or, w
van haar leven, de uitbeelding van het „Saevis Tran-
quillus in undis" (veilig temidden der wilde golven).
In Gods leiding veilig.
Zo was zij: volledig in de wereld, maar vrij, want
zij voelde zich niet vèn de wereld.
Moeder was een voortrekker. Ze streed in het eer
ste gelid, met een felheid van overtuiging die ze
steeds beheerste, en met grote vastberadenheid.
Het is bijvoorbeeld een stille wens van haar ge
weest haar leven in oorlogstijd voor haar land te mo
gen offeren. Maar dit werd niet van haar gevraagd.
Zm 5co™n5ÏSrgeWbraS.'Het
hen
wie dat wel ge-
met haar woord,
vraagd ging worden.
Zij heeft vijftig jaar lang dit land en dit rijk ge
diend, en al haar krachten en talenten toegewijd aan
haar land- en rijksgenoten
is de kracht van het kerstevangelie'
„Ik ben met u" door dit ontzaglijke feit voelen
wij ons ieder persoonlijk gedragen en geborgen in
zijn liefde, tot ons allen te samen gezegd, bindt dit
feit ons tot een eenheid in Hem...."
Dat wij 't zo goed op aarde zouden kunnen hebben,
daaraan herinnert ons een, die ons hier verliet.
Wij allen leven in de spanning tussen geboorte en
dood begin en einde van ons bestaan op aarde.
In dit jaar wel zeer in het bijzonder weten wij allen
wat spanningen zijn met al de zorgen die zij meevoe
len. Ook werden wij hierbij, als volk, in een eigen
een uitzonderlijk
spannend jaar.
De opgaven die de mens voor zich vindt, kunnen
bovenmenselijk schijnen.
En toch als het toven niet een opgaaf was in de
Mensen vergeten gauw. Hier heeft men niet verge- spanning tussen geboort. en dood, dan was het men-
-c_ j- j:_ tsenhestaan zonder vereezicht: met. eindeloos dineen
ten. En de jongeren die haar slechts als figuur uit
het verleden kenden, kwamen Ook langs haar baar,
of gingen staan langs de weg naar Delft.
senbestaan zonder vergezicht; met eindeloos dingen
kunnen uitstellen, niets afr aken en nergens een uit
daging, zou dan alles doelloos en onbelangrijk lijken.
De jongeren hadden altyéfhaar belangstelling, niet Wij zouden zo'n bestaan van wolmaaktheid-zonder-
alleen moederlijk gericht, maar vooral omdat zij haar
nadering heeft zij ook werkelijk" zien komen. Bij vele °P on*® hoogt mnten verlangen we er hevig naar,
andere dingen werd het trage tempo haar tot teleur- even stil te staan, om het kostbare ogenblik vast te
stelling. Steeds, nog tot nu "voor enkele weken, heeft
zij in de innerlijke ontwikkeling van ons land
de wereld het beste van het nieuwste opgezocht,
dat trachten-te steunen.
Tenslotte, naarmate haar hoge ouderdom
steeds meer aan banden legde, verlangde moeder ook
sterker naar het einde van haar aardse bestaan, en
dieper, op haar eigen duidelijke en reële manier,
naar het eeuwige leven.
Dit bleek uit haar begrafenis: haar laatste stralen
de boodschap.
Op dit Kerstfeest kan ik niet beter doen dan enkele
delen voor te lezen van een kerstrede, eens door moe-
intieme kring gehouden, die ik dezer dagen
overvloed aan rijkdom ons nog wacht. Het leven
door, in al zijn volheid van kansen voor ons, die voor
het grijpen zijn voor wie ze maar zien wil. Pas met
haar de dood ontlaadt zich de spanning cn daar wacht ons
het volmaakte, wat de prijs is waarnaar ieder leven
hunkert.
Moeder heeft nu dit hoogste doel bereikt. Zij was
en is gelukkig dat zij haar strijd heeft mogen be
ëindigen, en de vrede, het geluk haar nu zo zonder
beperking toestromen.
Zij wilde „Christus voor alles".
Zij is niet meer eenzaam, noch alleen.
levens, tussen geboorte en dood uitgespan-
Zij zeide: Wat gaat er niet ieder jaar door ons Kerstmis is geboorte van het leven dat naar die
hart en hoofd heen, als wij, tegen het naderend kerst- dood leidde, die alle dood overwint naar de op-
feest, het kerstevangelie horen voorlezen. Iedere keer standing toe.
Nederlandse hoofd
van Maori-school
Mevrouw Wini Boon-de Bruyn van
Hoek van Holland ls benoemd tot direc
trice van een tehuis voor Maori leerlin
gen van een middelbare meisjesschool in
Auckland. Mevrouw Boon is de derde
Nederlandse emigrant, afkomstig uit de
Hervormde kerk, die onder de Maoris
7c,aU gebruikelijk ziin voor de-igens Israëlische functionarissen gaat werken. Jack Durrer is in dienst
AOais geDruiK.eij.jj* aijii vwi 7 f x -Ro+ln Ivan de Maori zending als timmerman
ze kerstdagen uit alle hoeken derj leverde de doortocht naar bsetn-i slnds 1957 Dg p H de Bres is predi.
npiarims naar de bede-'lehem een record op, zowel wat|kant onder de Maoris in Auckland sinds
aarae pelgrims naar Qicijanuari 1962. Andere Nederlandse imml-
Jeruzalem en Nazareth druk bezocht
vaartplaatsen Jeruzalem, Bethle
hem en Nazareth gestroomd. Vol-
die opstijgt
vanuit de maag
tot soms
boog in do keel.
betreft het aantal pelgrims als
het vlotte verloop van de grens
overschrijding. Het aantal pel
grims uit het westen in Bethlehem
was toch beduidend lager dan in
voorgaande jaren.
Via de Mandelbaum-poort zijn maan
dag 2.686 christen-arabieren van het Is
raëlische naar het Jordaanse gedeelte
Neem Kennies! Een afdoende remedie.
Eén of twee Rennles gewoon laten smel
ten op de tong. Nog vóór ze helemaal ge
smolten zijn geven ze - met het speeksel
naar de maag gevoerd - prompt baat. En
afdoendel Met Rennies bij de hand hoeft
U nooit angst meer te hebben Yoor laaien
de zuurbrand.
Itgen brandtnd maagzuur
de avond voor kerstmis door
toestemming gegeven voor een dergelijk
bezoek van 36 uur. Volgens Jordaanse
autoriteiten zijn er dit jaar, waarschijn
lijk als gevolg van de politieke toestand
in de Arabische wereld 40 procent minder
pelgrims uit het Westen gekomen.
De kerstviering is maandag begonnen
met een processie van Jeruzalem naar
Bethlehem onder leiding van de gebaarde
patriarch Alberto Gori. Ook in de pro
testantse kerken werden erediensten ge
houden.
1 zeer groot aantal bezoekers was
Nazareth gekomen om de plaatsen
ln dit stadje die aan het leven van Chris
tus herinneren te bezoeken. De moham
medaanse burgemeester van Nazareth gaf
een ontvangst voor christenen, joden er
mohammedanen die in zijn stad de ge
boorte van Christus kwamen vieren.
Werkdag
Voor de Russen was onze kerstdag eer
gewone werkdag. Velen deden hun inko
pen voor het nieuwjaarsfeest van vol
gende week of voor het Russisch-ortho-
doxe kerstfeest dat op 7 januari wordt
gevierd. De kerk is indertijd niet na
gegaan met de kalenderhervorming
de Sovjetunie toen de tijdrekening daar
met de rest van de wereld werd gelijk
getrokken.
In de grote hal van het beroemde wa
renhuis Gum te Moskou staat een kerst
boom van tien meter hoog, geflankeerd
door levensgrote beelden van de kerst
man en een Russische ruimtevaarder
Hoog in de kerstboom zijn drie Russische
ruimteschepen als versiering aange
bracht.
Ook in Broenei, een naam die dit jaar
vooral in de belangstelling kwam. we -
den de oorlogsmaatregelen iets sceoe'er
gehanteerd- De avondklok werd tijdens
de kerstdagen verschoven naar nvdd-r-
nacht, en de enige bioscoop ter plaatse
ging weer open.
Beroepinssiverk
GEREF. KERKEN
Als het feest voorbij is gaan de feestgangers naar huis. Het
feestkleed wordt opgeborgen en het pak van alledag weer
aangetrokken. Nog een enkele dag zal de herinnering aan het
feest hun vreugde gevenmaar dan is de glans voor goed
verbleekt. De dagen worden als alle vorige, alsof er geen feest
was geweest
Het Kerstfeest is ten einde, de kaarsen in de boom zijn ge
doofd en straks verdwijnt de boom naar de vuilnisbelt. Dan
is alles voorbij en blijft alleen de herinnering, die met het
uur vager wordt.
Was ons Kerstfeest zo? Was het alleen maar een gezellige
onderbreking van het drukke leven van alledag? Was het
alleen maar wat dennegroen aan de deurpost en rood lint
rond een vaasje met bloemen? Of was het meer?
Als het Kerstfeest voor ons niet meer was dan wat uiterlijk
heden zullen we arm van hart verder moeten gaan, dan is
alles bij het oude gebleven. Als we niet de verbazing hebben
ondergaan van hetgeen door de herders is gezegd (Lucas
2 18) dan is het een Kerstfeest zonder vreugde geweest.
Slechts zij, die in aanbidding voor de kribbe hebben geknield,
hebben echt het feest gevierd. In hun hart is het licht ont
stoken, dat hun pad verder zal verlichten.
Meer uitnodigingen
dan ooit tevoren
(Van onze kerkredactie)
Voor het eerst in de geschiedenis
van zijn evangelisatiewerk heeft
dr. Billy Graham al zijn naaste
medewerkers over de gehele we
reld bijeengeroepen voor een re
traite. Deze werd de dagen voor
kerstmis gehouden in Warrenton,
Virginia in de V.S. Tijdens deze
retraite maakte dr. Graham be
kend, dat hij volgend jaar weer
een bezoek hoopt te brengen aan
Europa. Hij zal een vijfdaagse
evangelisatiecampagne leiden in
Parijs en omgeving en bovendien
korte campagnes in West-Berlijn,
Neurenberg en Stuttgart.
Tevens zal dr. Graham en
gelisatleteam een bezoek brengen aan
het verre Oosten. Hij zal een campagne
leiden van negen dagen op de Phillip-
pijnen met grote samenkomsten in Ma
nila, Davao, Cefou en Iloilo. Vervolgens
hij in maart van het vólgend jaar
naar Formosa waar hij negen dagen
lang zal spreken en brengt dan een be
zoek aan Japan op uitnodiging van de
baptisten aldaar.
Voor het volgend jaar staat slechts één
campagne in de Verenigde Staten op het
programma, namelijk een kruistocht van
enkele weken in Los Angeles, waar men
sen uit geheel zuidelijk Californië getrok
ken zullen worden.
Open deuren
In een toespraak zei dr. Graham, dat
ln bepaalde delen van de wereld de deu
ren zich schijnen te sluiten voor deze
vorm van massa-evangellsatlearbeld
dat ln andere plaatsen de kansen juist
groter zijn dan ooit tevoren. Tijdens de
retraite kwam een uitnodiging onderte
kend door 13.500 Inwoners van de stad
Kansas om daar een kruistocht te ko
men lelden.
Het aantal uitnodigingen voor bijeen
komsten en campagnes is groter dan
ooit tevoren. Alleen reeds 68 universitei
ten hebben dé evangelist uitgenodigd
te komen spreken tot de studenten.
Steden uit 46 van de 50 Amerikaanse
staten hebben uitnodigingen gezonden
om een campagne te komen beleggen en
voorts kwamen officiële uitnodigingen
voor Canada, Mexico, Zuid-Amenka,
Australië, Engeland, Frankrijk. Duits
land, Jamaica. Bermuda, Guantanamo
Bay en Cuba. Het team heeft reeds voor
lopig toezeggingen gedaan om in 1964
campagnes te leiden in Omaha, Ne
braska; Golumbus, Ohio, Denver, Colo
rado, San Diego, Californië en Rio de
Janeiro. Korte campagnes zullen wor
den gehouden in Halifax, Canada, Nova
Scotia en Ln de Braziliaanse stad Re
cife.
Nieuwe strategie
Tevens heeft het team tijdens deze
retraite besloten om over te gaan tot
nieuwe strategie. In de eerste plaats
werd besloten dat meer „associatie-evan-
gelists" zullen worden aangetrokken om
op verschillende continenten gelijktijdig
campagnes te organiseren en te leiden,
Zo werd medegedeeld dat de Zuidame-
rikaanse evangelist ds. Fernando Van-
gioni tot het team is toegetreden om
Dr. La Fleur spreekt
over chr. onderwijs
hiermee de twee gemeenten
gaat dienen; te Vianen: J. C. Langev
kand. te Brandwijk.
Aangenomen naar Noordfoergum:
Boonstra, hulpprediker te Groningen,
laatstelijk vrijgemaakt predikant
Leens.
Op de 1
1 de Vereniging
dag 28 december in Utrecht zal worden
gehouden zal dr. A. la Fleur het woord
voeren. Hij houdt een rede over het on
derwerp: „Wat verwachten wij in de
toekomst van het christelijk onderwijs".
Dr. La Fleur vervangt dr. Roelink, die
wegens ziekte verhinderd is.
De negerevangellst ds. Howard Jones
zal onder de vlag van het Bllly Gra-
ham-te&ra naar Afrika vertrekken voor
groot aantal massabijeenkomsten in
Liberia, Sierra Leone, Nigeria en Ethio
pië. HIJ is bovendien uitgenodigd om in
Zuid-Amerika een campagne te lelden
waar zowel blanken als kleurlingen en
negers toegelaten znllen worden. Dit is
de eerste keer dat nlt Zuld-Afrlka een
degelijke uitnodiging is gekomen.
de plaatselijke medewerkers
campagne. Zelfs voor campagnes van
kortere duur zullen in de plaatsen na-
zorgers een opleiding van een jaar krij
gen om te spreken met de mensen
die tijdens de bijeenkomsten te ken
nen geven dat zij een nieuw leven
willen beginnen.
Ernstige woorden
in Kerstredes
„De wijze mannen in de oudheid volg-,
den een ster. De moderne mens heeft
x. ..v, .w.uwxuo PT een gebouwd, maar tenzij de
gaat hij in 'maart van het mlgend jaar boodschap van deze nieuwe ster dezelt-
v-de JS 3iS de hunne, zal onze wijsheid
tót niets leiden". Aldus de Engelse
Koningin, Elizabeth II, in de kerstbood
schap, die zij dinsdag v
sprak. Ook de Belgisch.
wijn sprak ernstige woorden tot zijn
volk. Hij wekte het vooral op tot toe
wijding aan het algemeen welzijn „dat
moet zegevieren over de persoonlijke
belangen en deze in een harmonieuze
synthese moet trachten in te schake
len".
De Westduitse bondskanselier, dr.
Adenauer drong er vooral op aan, dat
de Duitsers zich dieper bezinnen op de
parlementaire democratie, waarvoor
men een groter verantwoordelijkheids
besef zou dienen op te brengen.
De Algerijnse premier, Ben Bella,
richtte zich speciaal tot de Algerijnen
van Europese afstamming. Hij drong r
op aan het verleden te vergeten en ve_
trouwen te stellen in de toekomst van
het land.
Premier Nkroemah van Ghana t-,
enen, dat „burgers die zich schuldig
maken aan subversieve activiteiten, die
nen zich los te maken van zelfzuchtige
belanven en de partij en de regering
te helpen voor iedereen een beter be-
staan te verwezenlijken".
Stola voor predikanten
bij de luchtmacht
Onder de irotestantse geestelijke ver
zorgers bij de Koninklijke Luchtmacht
wordt de wens geuit over te gaan tot
gebruik van stola's, die in de eredien
sten over uniform of toga gedragen kun
nen worden. Sommigen hebben al sinds
enige jaren een stola, enkele zelfs in
de liturgische kleuren van het kerkelijk
jaar. De standaard-stola zal zijn uit
gevoerd in zwart met het luchtmacht-
embleem, waarboven een kruis is ge
borduurd. In meerderheid is men het
over algemene invoering eens om bij
plechtigheden in uniform toch enigszins
onderscheiden te zijn van andere mili
tairen. Bij de geestelijke verzorging van
de Koninklijke Marine is men verleden
jaar reeds tot het gebruik van een stola
overgegaan, hier eveneens meestal in
zwart met in goud geborduurde chris
telijke symbolen.
Ds. E. V. J. Japghen
overleden
In Putten is na een zeer langdurige
ziekte over eden de hervormde emeritus
predikant ds. E. V. J. Japghen. Hij werd
77 jaar oud. Deze, in 1885 geboren, pre
dikant begon zijn ambtelijk werk op 10
november 1912 in Waarde. Hij diende
achtereenvolgens Aalst, Hei- en Boelcop,
Kockengen en Maartensdijk. Zijn laatste
?:emeente was Waarder, waar hij op 1
ebruari 1950 met emeritaat ging.
Directeursfunctie bij
tropeninstituut voor
prof. Oomen
Prof. dr. H. A. P. C. Oomen, directeur
der onderafdeling voedingsgeneeskunde
der afdeling tropische hygiëne en ge
ografische pathologie van het Koninklijk
Instituut voor de Tropen te Amsterdam
is per 1 januari benoemd tot directeur
der laatstgenoemde afdeling. Hij volgt
in deze functie prof. dr. J. W. Wolff op.
Nog één herinnering uit die allereerste Gro
ningse jaren. Ik heb al verteld dat we geregeld
kerkten, en dus bleven we ook op Oudejaarsavond
niet thuis. Ik herinner me zelfs dat we trouwens
ook op Nieuwjaarsochtend present waren, en dat
is her en der een teken van mateloos meeleven,
maar daarover zal ik het nu niet hebben.
Oudejaarsavonddiensten warén in die zeer voor
oorlogse tijden een gebeurtenis. De stammen trok
ken op; óók zij, die 6inds het vorige jaar de kerk
niet meer van binnen hadden gezien. Dat is thans
al vele jaren anders. Behalve in de oorlogswin
ters herinner ik me geen enkele stadbeurt, die in
opkomst en sfeer kon wedijveren met die vroegere
diensten, en mijn stedelijke herinneringen omvatten
ook al weer meer dan 'n kwart eeuw. Enerzijds
zal dat wel 'n gevolg zijn van de sindsdien opgeko
men liefde voor de kerstnachtkerkgang. Maar an
derzijds dragen wij, predikanten, toch ook wel de
schuld van het aleemeen ontwennen aan een kos
telijke gewoonte. Wij zijn in het verleden nog al
eens bar en boos te keer gegaan tegen die één-avond-
vliegen die we het hele jaar lang niet gezien hadden.
De een deed een beetje smalend over „Eind goed
al goed!" De ander veegde hen ronduit de man
tel uit. De derde stapelde hatelijkheid op hatelijkheid.
Ik meen dat we daarin zeer abuis waren. We waren
minder priesterlijk bewogen en minder koninklijk
gul dan de Heer, di» de scharen niet kon zien zon
der met innerlijke ontferming over hen 'bewogen te
worden. En de menigten, die niet van repliek kon
den dienen, zij het gaandeweg moe geworden c
maar aan de kaak gesteld te worden, terwijl ze
toch heel in de diepte van hun hart snakten naar
een woord van vergeving en verzoening.
En dat brengt me dan terug op die ene zeer bij
zondere herinnering. Want de vermaarde kanselre
denaar, die op deze onvergetelijke avond preekte,
had nog weer een andere, afwijkende mening over
oudejaarsavonddiensten. Hij begon met te constate
ren dat er heel wat gelegenheidskerkgangers waren
en dat lag dus in de algemene liin. Maar hij zei er
bot over heen dat hij er daarom niet aan dacht om
ook maar één woord aan de jaarswisseling te wijden.
Hij zou alleen maar preken zoals hij altijd placht
te preken. Over een tekst welke de gewijde aandacht
kon opgetekend vinden daar en daar, vers zoveel
en zoveel.
Maar helaas, die gewijde aandacht was op het
zelfde moment totaal zoek. Er was geen sprake
meer van welke aandacht ook, laat staan van enige
wijding. Hoe is me dat alles bijgebleven door de
jaren heenl Het was doodgewoon of een enorm veel
koppig publiek prompt zich afkeerde van de kansel.
Niet dat de mensen wegliepen want dat deed men
destijds beslist niet Maar de harten en de hersenen
liepen wel weg; ze liepen léég als een doorgeprikte
fietsband.
Aan die dienst heb ik louter en alleen negatieve
herinneringen overgehouden. Ik weet dat we niet
hebben gezongen van de verglijdende uren, dagen,
maanden en jaren. Ik weet ook dat we evenmin het
lied over het gras, waarop een mensenleven gelijkt,
hebben
aan de orde waren ik'herinner rae°er ge"en steek
van. Maar wel weer iets heel anders.
We liepen terug door de volle straten, over de
wijde markten waar Groningen zo rijk aan is Daar
waren heel wat mensen op de been en ze waren zeer
luidruchtig: jenever en voetzoekers waren zeer ge
liefd in die dagen. En verder hoste of zong men,
en wét men zong was bepaald niet „Uren, dagen,
maanden, jaren!" Het waren de tophits van het be
gin van deze eeuw. die overigens toen nog niet
die verzamelnaam droegen. He' was een even boei
ende als ontstellende bende.
Maar toen we thuis kwamen, heb ik zeer luide
een van die tophits ten gehore gebracht. Het kost
te me een woedende uitval van mijn vader en een
smartelijke blik van mijn moeder en het bedierf
de serene sfeer volkomen. Maar ofschoon ik graag
toegeef dat ik uitvallen en blikken in de regel ruim
schoots verdiende, schuif ik in dit bijzondere geval
de schuld volledig af op de predikant Want als de
kerk haar vierdagen niet oprecht feestelijk weet te
vieren, dan is het haar schuld als dronkemansgelal
en onvoorstelbaar kabaal de taak overnemen En
daarom heb ik zelf altijd „Uren, dagen, maanden,
