Overal vertraagd tempo
bij loongesprekken
Een kanttekening
j Afspraken bij
werkgevers
Professor Scliolten met
zichzelf in tegenspraak
Een woord voor vandaag
Onderwijsvorm die zijn
bestaansrecht bewees
Ziekenfondsen kritiseren
ontwerp-ziekenfondswet
KNAP SNEL WEER OP
2
ZATERDAG 22 DECEMBER 1962
GEEN SLECHTE BETALINGSBALANS
JTNIGE weken geleden vertelde minister Zijlstra in de Tweede Kamer
cn dat was toen een primeur dat de lopende rekening van de betalings
balans een overschot van ƒ213 miljoen te zien zou geven, waardoor er aan
het eind van de eerste negen maanden van dit jaar een saldo van ƒ71 mil
joen vanuit het buitenland ontvangen gtld overbleef.
Sindsdien is het Centraal Bureau voor de Statistiek met volledige cijfers
voor de dag gekomen. Hieruit blijkt, dat er inderdaad een overschot kon
worden gekweekt; alleen wijken de cijfers iets af van die van onze minister.
In het derde kwartaal was het overschot ƒ221 miljoen. Dit was zó gunstig,
dat het tekort van het eerste halfjaar ad 169 miljoen niet alleen kon worden
weggewerkt, maar dat er voor de eerste negen maanden een overschot van
52 miljoen kon worden gekweekt.
Is dit nu erg belangrijk? Ongetwijfeld. Niet voor niets was minister Zijlstra
over het resultaat erg blij en voegde hij er met een tevreden gezicht aan
toe: En het goede kwartaal ligt nog in het verschiet.
Het is ook niet moeilijk om te begrijpen waarom een overschot op de be
talingsbalans belangrijk voor ons land is. Wij moeten dan wel onderscheid
maken tussen enerzijds de lopende rekening (balans van in- en uitvoer,
dienstenverkeer en kapitaalopbrengsten) en anderzijds de kapitaalbalans
waarop de kapitaalbewegingen geregistreerd worden.
Die lopende rekening vertoonde aan het eind van de eerste negen maanden
een saldo wij zeiden het al van 52 miljoen, maar de kapitaalbalans
had een tekort van 217 miljoen, waaruit volgt, dat er per slot van rekening
165 miljoen naar het buitenland vloeide.
Nu lijkt dit laatste wel erg, maar hier bedriegt de schijn. Die kapitaalbe
weging wil namelijk zeggen dat er twee geldstromen zijn: één uit het buiten
land naar ons land wegens leningen door het buitenland, aflossing van schul
den door het buitenland, investeringen van het buitenland in ons land en
verkoop van Nederlandse effecten. En een andere stroom van ons land naar
het buitenland wegens leningen aan het buitenland, aflossing van onze
schulden, Nederlandse investeringen in het buitenland, aankoop van effecten
in het buitenland, beleggingen in het buitenland.
Is er op de kapitaalbalans derhalve een tekort (zoals dit bij ons het geval
is), dan wil dit zeggen dat wij per saldo aan het buitenland moeten betalen,
dat wij onze schulden verkleind hebben (waardoor er minder rente betaald
moet worden) en dat wij onze vorderingen op het buitenland vergroot hebben
(waardoor onze rente-inkomsten zullen stijgen). Met andere woorden, een
tekort op de kapitaalbalans is niet direct een teken van economische zwakte.
Het zwaartepunt bij de beoordeling van de betalingsbalans ligt dan ook bij
de lopende rekening. Die vertelt precies, hoe het staat met onze handel,
ons dienstenverkeer en de opbrengsten van aan het buitenland beschikbaar
gestelde kapitalen.
Ons land verkeert in de ongelukkige situatie, dat het weinig grondstoffen
heeft. Wij moeten dus veel grondstoffen en halffabrikaten invoeren, en om
dit te kunnen betalen moeten wij de grondstoffen bewerken en als veredelde
produkten weer uitvoeren. Wij moeten bovendien diensten bewijzen en rente
innen. Alleen dank zij deze bronnen kan ons land zich tegenover het buiten
land economisch staande houden.
Het zwakke punt in onze economie is onze internationale handel. Wij voeren
meer in dan wij uitvoeren, al hebben de maanden september en oktober
voor een uitzondering op deze regel gezorgd. Maar alles bij elkaar genomen
was er in de eerste negen maanden een tekort op onze handelsbalans van
1113 miljoen tegen 885 miljoen in dezelfde periode van 1961.
Dit grote tekort zou alleen kleiner kunnen worden, als onze invoer zou in
krimpen en onze uitvoer zou oplopen. Een eerste eis hiervoor is, dat er
meer goederen in het eigen land worden voortgebracht, dat dus de produktie
wordt opgevoerd. Maar in de tweede plaats zullen onze exporteurs veel
moeten doen om het buitenland ervan te overtuigen dat onze produkten de
voorkeur verdienen.
Het is maar goed, dat ons dienstenverkeer veel geld opbrengt. Diensten in
de vorm van scheepvaartverkeer, bankiersdiensten, toeristenverkeer, ver
zekeringsdiensten enz. Het saldo in de eerste negen maanden was alleen
kleiner dan vorig jaar: toen was het 1162 miljoen en nu ƒ1021 miljoen.
Dit duidt erop, dat wij op moeilijkheden zijn gestuit.
Niet onmogelijk is, dat een knelpunt bij de scheepvaart ligt. Allerwegen in
dc wereld heerst er bij deze tak van bedrijf malaise, voornamelijk doordat
het landingaanbod te groot is voor de vraag. De gang van zaken bij onze
scheepvaartmaatschappijen is dan ook beslist niet om over haar huis te
schrijven.
Hoe belangrijk deze bedrijfstak overigens voor onze economie is, blijkt uit
andere, zij het oudere cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
In 1961 waren de bruto deviezenontvangsten van de Nederlandse zeerede
rijen ƒ1520 miljoen. Na affteK van uitgaven in het buitenland bleef er netto
650 miljoen aan deviezen over. Een niet te versmaden deviezenbron dus.
Tot slot de netto opbrengsten van in het buitenland belegde kapitalen. Over
de eerste negen maanden was die opbrengst 144 miljoen. Het was een stuk
minder dan vorig jaar toen het in dezelfde periode 409 miljoen was.
Onze betalingsbalans ziet er na negen maanden nog niet zo slecht uit. Als
de handelsbeweging in november en december even gunstig blijft als in
oktober, kunnen wij de hoop koesteren dat het totale tekort op de handels
balans. zal meevallen. Daardoor zal ook het eindcijfer van de betalingsbalans
gunstiger komen te liggen dan vaak is verwacht. En dan zal zuigkracht op
onze goud- en deviezenreserves wel opgevangen kunnen worden.
Wachten is op de metaal
In bedrijfstakken, waar per
januari a.s. de collectieve ar
beidscontracten aflopen, vordert
op het ogenblik het overleg over
een nieuwe c.a.o, bijzonder slecht.
Over het algemeen bestaat bij de
werknemersvakbonden de indruk,
dat overal gewacht wordt op wat
er in de metaalindustrie gaat ge
beuren. Het is namelijk al dui
delijk geworden, dat de textiel-
en confectieindustrie dit jaar niet
meer klaar komt met een nieuw
contract en in de grafische indus
trie hebben partijen na twee be
sprekingen, die een algemeen
oriënterend karakter droegen,
het volgende gesprek vastgesteld
op 9 januari.
Algemeen bestaat in de kring van
de werknemersvakbeweging op het
ogenblik de indruk, dat er
werkgeverszijde besloten is
loonsverhogingen voor volgend
jaar om de twee procent te doen
cirkelen. Op deze wijze zou er
ruimtegeschapen worden
ic.-econ. redactie)
Weer Duitse gift
voor Coventry
De kathedraal van Coventry heeft van
de Westduitse regering een gift ontvan
gen van 5.000 pond <50.000 gulden). De
Westduitse ambassadeur in Londen heeft
de gift overhandigd aan ds. Harold Wil
liams, de provoost van Coventry.
Het geld zal worden gebruikt voor de
bouw van een internationale jeugdher
berg, een van de projecten die in ver
band met de nieuwe kathedraal op het
programma staan.
Het was de vijfde grote gift aan de
kathedraal van Westduitse zijde. Coven
try heeft in de tweede wereldoorlog
zwaar te lijden gehad van Duitse bom
aanvallen. De oude kathedraal werd
daarbijgeheel verwoest.
Rome pin gswerk
Bos, te Sprang.
Geen Nederlandse
visa voor Sow jet
congresgangers
Het Sowjet-persbureau Tass
heeft gisteren gemeld dat de Ne
derlandse ambassade in de Sow-
jetunie geen visa heeft willen ge
ven aan een Russische jeugddele-
gatie die was uitgenodigd voor
het negende congres van het Al
gemeen Nederlands Jeugdver-
bond te Rotterdam.
Dit congres is vandaag geopend. Tass
meldde voorts dat er geen verklaring
is gegeven voor de afwijzing van de
verzoeken om visa.
Een woordvoerder van het centrale
comité van de bond van jonge commu
nisten van de Sowjetunie heeft volgens
Tass gezegd, dat uit de weigering an
dermaal blijkt „dat zekere kringen in
Nederland hun toevlucht nemen tot zeer
verschillende methoden om te voorko
men dat er vriendschappelijke contac
ten tussen de jeugd van de twee lan
den ^ontstaan en tot ontwikkeling ko-
Een woordvoerder van het ministerie
van buitenlandse zaken In Den Haag
heeft ln antwoord op een vraag beves
tigd dat dé desbetreffende verzoeken
om visa zijn afgewezen en dat dit, zo
als gebruikelijk bij het weigeren van
Visa, zonder opgave van redenen ls ge
beurd.
Eichmanns memoires
blijven geheim
De memoires die Adolf Eichmann tij
dens zijn gevangenschap in Israël heeft
geschreven, zullen op last van dc Is
raëlische premier. David Ben Goerion,
niet aan de openbaarheid worden prijs
gegeven, zo is gisteren van bevoegde zij
de in Jeruzalem meegedeeld. Het ma
nuscript zal in het staatsarchief worden
opgeborgen. Eichmann. die zoals bekend
in juni jl. werd terechtgesteld wegens
zijn aandeel in de moord op zes mil
joen joden in de oorlog, heeft niet min
der dan 2700 bladzijden volgeschreven.
Arjos-voorzitter in Utrecht:
,,De methoden van de veront
rusten betreur ik zeer". Dat zei
de voorzitter van de nationale or
ganisatie van a.r. jongeren stu
dieclubs, de heer C. Balkenende,
in Utrecht in zijn openings
woord ter gelegenheid van
de algemene vergadering van
deze jongerenorganisatie. Een
groot aantal anti-revolutionaire
jongeren was hiervoor naar het
gebouw voor kunsten en weten
schappen gekomen. Op deze bij
eenkomst is de Arjos-verkiezings-
actie ingeleid.
Hoewel de neer Balkenende geen be
hoefte had uitvoerig in te gaan op de
situatie binnen de a.r.-partij, moest het
hem van het hart, dat hij het een zeer
ernstige zaak vond, wanneer openlijk
door de verontrusten wordt geschreven,
dat de a.r. Tweede-Kamerfractie in de
kwestie Nieuw-Guinca heeft gehandeld
in strijd met Gods Woord.
De verwijten van prof. mr. L. W. G.
Scholten aan het adres van de fractie
bestreed de Arjos-voorzitter met een ci
taat uit een brochure van dezelfde prof.
Scholten, namelijk uit het geschrift ,.De
overheidu ten goede", gepubliceerd
in 1945. Daar wijst prof. Scbolten erop,
dat elk tijdvak een eigen probleemstel
ling biedt cn een eigensoortige oplossing
vraagt.
..Wanneer men in de staatkunde niet
voortdurend zijn aandacht richt op dat
eigensoortige van elk tijdvak en het con
tact zoekt met het specifieke van de
vraagstukken van die bepaalde perio
de", zo betoogt prof. Scholten in die
brochure, „dan loopt men bijna zeker
het gevaar, dat men de congruentie ver
liest tussen actualiteit en beginsel." De
heer Balkenende achtte het in het licht
van deze uitspraak onbegrijpelijk, dat
prof. Scholten in 1962 zijn a.r.-broeders
verwijt, dat zij doen wat hij hun in 1945
heeft voorgehouden.
Toekomst
Ruime aandacht kreeg in de openings
rede de posi ie. die de Arjos in de toe
komst heeft in te nemen. De heer Bal
kenende wees op de moeite die het kost.
de teruggang van het ledental tot staan
te brengen cn om jongeren te vinden, die
bereid zijn. een groot deel van hun vrije
tijd voor de Arjos te geven. Hij maakte
in dit verband melding van de aange
kondigde verlaging van de kiesgerechtig
de leeftijd, waardoor een toenemend aan
tal jongeren bij de politiek wordt betrok-
ken. Dit raakt de positie van de Arjos. ris, dr. H. M. Kuitert te Amsterdam.
groot aantal kiesverenigingen
streven naar de oprichting van Arjos-
clubs in plaatsen, waar deze nog niet
bestaan. Het voortbestaan van .een ge
organiseerde christelijke politiek is hier
bij in het geding, zo meende hij.
Wel is het centraal comité van a.r.-
kiesverenigingen bereid te spreken
het Arjosverzoek, dat de jongeren
worden betrokken bij de meningsvor
ming binnen de partij, de heer Bal
kenende tekende hierbij aan, dat een
dergelijke inschakeling niet mag lelden
tot aantasting van de zelfstandige posi
tie van de Arjos.
Samenwerking
Zowel de besprekingen tussen a.r. en
c.h. jongeren als tussen het dagelijks
bestuur van de c.h.u. en het modera-
men van de a.r.p. zijn in een goed<
sfeer en met wederzijds begrip gevoerd
zo kon de heer Balkenende meedelen.
Voor wat de Arjos betreft hebben de
gesprekken tot doel te trachten de een
heid tussen de protestantse partijen te
Ook de samenwerking met de k,
betrok de Arjosvoorzitter in zijn be
schouwing. Hij bleek ervan overtuigd,
dat ver in de toekomst een christen jk-
democratische samenwerking moet Ro
men. Deze zou zich echter moeten vol
trekken op een manter, die voorkomt
uit de natuurlijke ontwikkeling van de
politieke en godsdienstige verhoudingen
cn mag geeen kopie zijn van een buiten
lands model (bijv. van de Duitse C.D.U.
De verhouding tussen protestantisme en
rooms-katholicisme is in ons land im
mers anders gegroeid.
In de middagvergadering zou onder
meer de voorzitter van het centraal co
mité van a r. kiesverenigingen, dr. W.
P. Berghuis, het woord voeren. Tevens
zou dr. C. Boertien de Arjos-verkiezings-
actie inleiden.
Studentenpredikanten
achter Van Kilsdonk
De Raad van Studentenpredikanten
te Amsterdam, waarin de hervormde,
gereformeerde. Lutherse. Doopsgezinde
en remonstrantse studentenpredikanten
samenwerken, heeft telegrammen gezon
den aan de r.k. bisschop van Haarlem en
aan kardinaal Alfrink. waarin hij zijn
leedwezen betuigt over eventuele maat
regelen tegen pater J. van Kilsdonk, de
rooms-katholieke studentenmoderator
te Amsterdam en verklaart het te zul
len toejuichen ais pater Van Kilsdonk in
zijn werkkring gehandhaafd zou kunnen
blijven.
De telegrammen waren ondertekend
door de voorzitter van de raad. ds. mr.
A. A. A. E. A. Voerman en de secreta-
(Van
bedrijfstakken, waar de lonen op
grond van achterstanden veel meer
dan twee procent omhoog moeten,
ln de eerste plaats wordt daarbij
dan gedacht aan de landarbeiders,
die al een looneis van 10 cent per
uur op tafel hebben gelegd.
In de textielindustrie hebben de vak
bonden een loonsverhoging van 2,7 pro
cent gevraagd, overeenkomstig het ge
middelde, dat de Sociaal-Economische
Raad heeft aanbevolen. De werkgevers
hebben echter slechts 2,3 procent gebo
den, excluxief de 1 procent compensatie
voor de stijging van de A.O.W.-premie.
Verlenging van de vacanties met twee
dagen is afgewezen. Alleen
fectie-industrie zijn de werkgevers ak
koord gegaan met twee dagen vacan-
tie-verlenging, zodat de vakanties hier nu
op 15 dagen per jaar komen
Textielbedrijf
Te verwachten valt, dat de textielbon-
den aan de 2.7 procent loonsverhoging
zullen vasthouden, omdat de werkgevers
afwijkingen in de lonen per onderneming
en per bedrijfssector reeds hebben afge
wezen. Wanneer het bijv. in de katoen
sector beter gaat dan in de wolbedrijven
zal hierbij in de lonen geen rekening ge
houden worden. Dit betekent dat de lo
nen niet verder omhoog mogen dan in
de zwakste bedrijfssector toelaatbaar is.
De vakbonden willen van dit systeem
af. Zij zijn niet bereid ter wille van de
zwakste schakel in de textielketen hun
loonvoorstel voor de hele textielindus
trie te matigen.
Overeenstemming is voorts bereikt
over extra verlof met behoud van loon
voor het deelnemen aan bepaalde vak-
Delfzijl wil subsidie
internaat hogere
zeevaartschool
Delfzijl hoopt dat Den Haag over het
gemeentelijk internaat van de hogere
zeevaartschool „Abel Tasman" een sub
sidieregeling zal toepassen als voor de
K.M.A. in Breda eti het Marine-oplei
dingscentrum Willemsoord in Den Hel-
der.
Dé huisvesting Van toekomstige kobp-
vaardijofficieren is momenteel slecht.
De gemeente die 1963 ingaat met een
tekort van bijna vier ton op de begro-
9 kan zelf de kosten van een nieuw
internaat niet dragen.
Dit heeft de 'burgemeester van Delf-
jl, mr. Goldberg in de vergadering van
de raad meegedeeld.
De koopvaardij officieren in opleiding
iizen in Delfzijl nu op een oude oorlogs
bodem uit de vorige eeuw, romantisch
misschien, maar volledig ontoereikend
wat ruimte en outillage betreft. Het ver
velende is, dat elders bij opleidingscen
tra ook voor de internaten zeer hoge
subsidies gegeven worden. De gemeente
Delfzijl moet alles zelf echter betalen,
aldus burgemeester mr. A. A. J. Gold
berg.
De schetsplannen voor een modern in
ternaat aan de wal liggen gereed. „We
hopen dat we dit kunnen bouwen met
behulp van een subsidie naar analogie
K.M.A. en Willemsoord. De toekom
stige koopvaardij officieren mogen toch
zeker bepaalde eisen stellen, evengoed
als officieren van landmacht of mari
ne", bepleitte mr. Goldberg.
Tentoonstelling van
vroeg christ kunst
In het centraal museum in Utrecht
zal van morgen af de tentoonstelling
„vroeg-christelijke kunst uit Rome" tt
zien zijn. Deze vroeg-christelijke kunst
betreft de kunst van omstreeks de der
de tot de zesde eeuw. Een groot deel
van de tentoonstelling bestaat uit voor
werpen die tot de verzameling van het
museum van het Campo Santo Teutoni-
co behoren. Het Campo Santo Teutoni-
co is een Frankische begraafplaats op
het terrein van Vaticaanstad waar
dert eeuwen Nederlanders, Duitsers
Oostenrijkers begraven liggen. Tot het
complex van het Campo behoort een ver
zameling Vaticaanse kruis en sarcofa-
5 en uif de Vaticaanse grotten, waaron-
er de beroemde probus-sarcofaag. De
tentoonstelling vroeg-christelijke kunst
uit Rome blijft tot 17 maart in Utrecht.
bewegingsactiviteiten. Ook wordt de uit
kering bij overlijden verbeterd, maar de
vrouwenionen blijven voorlopig nog; op
85 procent van de mannenlonen.
Bij de grafici is er tijdens de eerste
besprekingen reeds een belangrijk ver-
schil van opvatting gebleken tussen het
werkgeversstandpunt en de verlangens
van de werknemers. Op zichzelf wordt
dit nog niet vreemd genoemd. De si
tuatie wordt pas verontrustend, indien
men van werkgeverszijde niet tot toena
dering bereid zou blijken. „Maar dit is
niet aan te nemen", aldus de mening v
niet aan te nemen", aldus de mening van
het bestuur van de Chr. Grafische Be-
drijfsbond. Voorlopig heeft men maar
een ruime tijdsmarge genomen bij de
vaststelling van het volgende overleg.
Op 9 januari wordt bet gesprek pas
voortgezet.
Griekse priesters
krijgen misschien
salarisverhoging
Het ziet er naar uit dat de pries
ters van de Grieks-Orthodoxe Kerk
een salarisverhoging te wachten staat
van 50 procent. Een dergelijk voorstel
is tenminste bij het Griekse parle
ment ingediend en de regering heeft
zich er reeds achter geplaatst. De
inkomsten van de Griekse priesters
zijn zo uitermate laag dat velen niet
ontvangen wat de minste ongeschool
de arbeider in zijn parochie krijgt.
Vele priesters zijn dan ook aangewe
zen op bijverdiensten.
In de nieuwe voorstellen wordt rekening
gehouden met de theologische oplei
ding. Een priester met de doctorstitel
komt in de hoogste salarisschaal, Pries
ters die nauwelijks meer hebben dan
lager onderwijs met een korte theolo
gische opleiding komen in de laagste.
Volgens de nieuwe salarisschaal zullen
priesters met een doctorstitel in het
vervolg 320 gulden per maand gaan
verdienen. In klasse twee komt het sa
laris ongeveer op 250 gulden, in klasse
3 op 208 gulden en in klasse 4 op
welijks 160 gulden per maand.
Nog maar onlangs hebben 15 Griekse
prièsters uit protest tegen hun „hon-
gerinkomens" een visum voor Duits
land aangevraagd. Zij hoopten daar
als ongeschoolde industriearbeiders
aan het werk te kunnen gaan om zo
een njensw^rdig bestaan te vinden.
De laatste adventszondag ligt voor ons. Nog eenmaal klinkt
het lied: Nu zijt wellecome, Jesu, lieve Heer. Maar is de Heer
welkom, werkelijk welkom in ons eigen persoonlijk leven?
Want uiteindelijk komt het daar op aan.
In het boek Openbaringen vinden we een brief die in opdracht
van Christus geschreven wordt aan de gemeente van Laodicea.
Daar staat in, dat Christus zegt: ,£ie, Ik sta aan de deur en
Ik klopMest andere woorden: Christus staat op de stoep
van de gemeente, van Zijn gemeente. Hij is buiten gesloten,
terwijl de gelovigen van Laodicea het kerstfeest vieren binnen,
of aan het Avondmaal zitten, of luisteren naar wat zij een
goede preek vinden.
We kunnen dus godsdienstig doen, zonder dat de werkelijke
God er bij is. We kunnen gelovig zijn, zonder dat Christus
er deel aan heeft. De gemeente van Laodicea vierde misschien
alle christelijke feestdagen, maar kwam aan advent niet
meer toe. Want als Christus werkelijk komt en klopt, is de
gemeente zo druk, zijn de gelovigen zo druk, dat ze Hem niet
horen! Of toch wel? Christus geeft een belofte aan de
iemanddie „de deur open doet". Zij zullen gemeenschap
hebben met Hem. Zijn wij die iemand? Hebben wij Hem.
gehoorden open gedaan? Dan pas is het echt kerstfeest.
Mulo op „grens van 2 werelden
(Van een onzer verslaggevers) Als tegenspeelster van de organisa
ties zal niet meer de onmondige maat
schappij optreden, zoals vroeger, doch
een centraal gezag. De centraliserende
tendens in de mammoetwet moet goed
onderscheiden worden.
De heer Tigchelaar zou nooit wülen
stellen dat het gezag onmondig is. De
vraag rijst alleen of het gezag, spre
kende, het „gesprek" zal toestaan. „Au-
ders gezegd: of wy ook mogen mee
spreken." Intussen deed de regering
Op 30 december 1902 is te
Utrecht de „Vereniging tot be
hartiging van de belangen der
christelijke scholen voor mulo in
Nederland en van hen, die bij
dit onderwijs werkzaam zijn",
opgericht. Vrijdag en zaterdag
heeft men in deze zelfde stad het
zestigjarig bestaan van de ver
eniging gevierd.
Op een receptie van het bestuur der
vereniging kwamen niet minder dan
vierhonderd vrienden en geestverwanten
hun gelukwensen aanbieden.
Toch stond de jubileumviering niet
in het teken van het verleden. „Wij
willen in de sltustle van het heden staan,
ziende op de toekomst", verklaarde de
voo.-zitter van de vereniging, de heer
Joh. Tigchelaar te Amsterdam.
In het vervolg van zijn openingsrede
ter algemene vergadering zette de heer
Tigchelaar uiteen, dat er alle aanlei
ding is om met de toekomst te rekenen.
Men kan gerust zeggen dat de orga
nisaties voor miulo in de afgelopen
zestig jaar de ontwikkeling van dit
type onderwijs hebben bepaald. Daarbij
mag men niet blijven staan. Nu de
mammoetwet aanvaard is, zal men ten
volle moeten meespreken by de vor
ming van het mavo.
Niet dat de Vereniging voor Ohr.
Mulo zo gelukkig is met de mammoet
wet Zy heeft er grote bezwaren tegen,
al wil zij de goede kanten van deze
wet ook wel zien. Maar met behoud
van de 'bezwaren wil de vereniging
loyaal zijn in de uitvoering van
Het bestuur van de „Federatie
van door verzekerden en mede
werkers bestuurde ziekenfondsen'
(V.M.Z.) heeft felle kritiek op
het ontwerp-ziekenfondswet, dat
minister Veldkamp bij de Tweede
Kamer heeft ingediend. Het-be
stuur kan het uitgangspunt voor
dit wetsontwerp, namelijk dat de
verplichte ziekenfondsverzekering
het karakter draagt van een ver
plichte sociale verzekering, niet
onderschrijven.
Het acht het ook het voornemen van
de minister om de samenstelling van de
Ziekenfondsraad te wijzigen in die zin,
dat de medewerkers en de ziekenfondsen
hierin geen zitting meer zullen hebben,
onaanvaardbaar. Het bestuur is verder
van oordeel, dat de voorstellen van de
minister met betrekking tot het probleem
van de financiering van de vrijwillige
verzekering hievoor geen adequate op
lossing bieden, dat zij leiden tot een
verdere uitholling van de autonomie
van de ziekenfondsen en dat zij met het
op het door de minister aan de
t. gevraagde advies inzake de in
voering van een volksverzekering voor
zware risico's, prematuur moeten worden
geacht.
Het standpunt van de minister, dat
één ziekenfonds per werkgebied uit
organisatorisch oogpunt het meest wen
selijk is, deelt het Federatie-bestuur
niet. Het geeft de voorkeur aan het
handhaven van de bestaande situatie. De
V.M.Z. besluurderen staan eveneens af-
wyzend tegenover de eigen regeling, voor
de rijksambtenaren en zijn van oordeel,
dat nu de minister met betrekking tot de
samenstelling van de ziekenfondsbestu-
ren de positie van de verzekerden hier
in met een zekere waarborg wil omge
ven, dit ook ten aanzien van de mede
werkers dient te geschieden. Het V.M.Z.-
bestuur heeft zijn mening over het wets-
de Federatie
het te betreuren dat men het wetsont
werp met zo weinig instemming kan
ontvangen. Hij had desondanks waar
dering voor het initiatief van de mi
nister van sociale zaken, omdat hij door
de indiening van het ontwerp het zie
kenfondswezen uit het wettelijke slop
heeft getrokken. De heer Speleers kon
digde aan. dat de federatie de minister
te zijner tijd een eigen plan hoopt aan
te bieden.
Dr. ir. J. Smidt: benoemd tot gewoon
hoogleraar_aan de Technische Hoge-
onderwijs te ge-
-- toegepaste
school te Delft,
ven in de theoretische i
natuurkunde.
Heroriëntering
Men bevindt zich nu „op de grens
in twee werelden." Dit bleek niet
alleen uit het woord van de voorzit
ter, maar ook uit de speech van de
vice-voorzitter, de heer H. C. van Donk,
by gelegenheid van de herverkiezing
van de heer Tigchelaar ais hoofdbe
stuurslid.
De heer Van Donk sprak er zijn blijd
schap over uit dat de heer Tigchelaar
leiding zofi blijven geven aan de her
oriëntatie. Niettegenstaande men weet
dat de vragen van onderwijs en opvoe-
ding in deze tijd de hoogste eisen
stellen aan de bestuursleden persoon
lijk en aan de organisaties (Daarom
was er een voorstel tot uitbreiding van
het hoofdbestuur).
De feestredenaar op deze jubileum-
vergadering, prof. dr. L. de Klerk uit
Leiden, bepaalde zich al evenzeer by
heden en toekomst, al zette hij eerst
uiteen, dat dit heden er zonder d«
werkers in het verleden totaal anders
zou hebben uitgezien.
Men moet God danken voor wat Hjl
gaf. Men mag ook met dankbaarheid
terugdenken aan de leidende figuren
uit vroeger dagen, die in grote trouw
en onbaatzuchtigheid de cost ging
ook hier voor de baat uit van het
mulogemaakt hebben wat het nu is:
een onderwijsvorm die zijn bestaansrecht
ten volle bewees.
Volgens prof. De Klerk kan
het ulo niet meer wegsnijden uit het
onderwysgeheel. Het zal steeds als
een foenix uit zfjn as verrijzen. Het
ulo heeft bewezen dat het wil aan
sluiten zowel bij het intelligentiepeil
van zyn bevolking" als btf de eisen
die de maatschappij stelt.
Prof. De -Klerk meende dat er een
gedeeltelijk reeds in het heden reeds
zichtbare toekomst is. „Wij hebben ver
wachtingen, die in zin door het ver
leden zijn gewekt."
Het ulo is. naar de mening van de
hoogleraar nog niet aangeland op de
hoogvlakte van het „dolce far niente",
het zich storeloos vermeien. De arbeid
door en voor het ulo is nóóit af. Men
zal altijd onderweg zijn.
Het zal nu dus gaan om een bezinning
op de nieuwe wet en de taak die men
daarbij heeft. Wil het mavo beant
woorden aan zijn doel, dan zal het
moeten voortbouwen op wat het mulo
thans is.
Kernprobleem
Dat de muloschool ook in haar tegen
woordige gedaante allerminst zonder
problemen zit, had de heer Tigchelaar
in zyn rede al vastgesteld.
De kernproblemen van het mulo be
staan allereerst in de personeelsnood,
juist nu er een toenemend leerlingental
is.Vervolgens is een kwalitatieve terug
gang van de docenten en wel door ver
minderd actenbezit. Ten derde een te
kort aan gebouwen om dit onderwijs
te geven conform de eisen van dit ogen
blik.
Voor hoofdpUn, migraine. verkoudheid, griep, reumatiek, spit, ischias,
kiespijn, zenuwpijn en menstruatiepijnen hebt U een antineuralgicum met
TOGAL0tOe95Plj2n4o'18 88e k"Cht n0<llg' T°gal BiJ aP°theker en drogist.
Ik zou dolgraag goed kunnen zingen. Helaas,
helaas: een kraai brengt melodieuze geluiden
voort vergeleken bij mijn gekras; bovendien kan
ik ook geen wijs houden. Als kind kon ik het al
niet verkroppen en speelde ik 's avonds in bed
onder de dekens, met een verwrongen piepstem,
dat het zuiver en blij klonk.
Het is een verdrietige zaak als „de Heer is
mijn Herder" in je opborrelt en je bereikt naar
buiten niet meer dan geknepen astmatische klan-
Mijn man beschikt ook al niet over een gave
stem. het is dus niet zo'n wonder dat er weinig
zangtalenten in ons gezin sluimeren. Het gave,
zuivere stemmetje van de dochter is daarom iets
heel bijzonders, een onverwachte bloem op ons
pad. Overigens zijn alle kinderen erfelijk belast
met de niet te remmen behoefte van moe om
tóch te zingen.
Zo wordt er bij ons dus véél en vals gezongen
en bovendien nog onder het motto van iedereen
op zijne wijs.
Sinds kort hebben de blokfluitlessen van onze
oudste zoon rendement opgebracht, in die zin dat
we de aller-allervalste stem kwijt zijn en de steun
van een zuivere toon gewonnen hebben. Net op
tijd overigens om de groeiende ergernis van de
dochter tegen zoveel onwelluidende overmacht op
te vangen. Niet dat we nu uit de zorgen zijn, want
een werkelijk groot fluitist herbergen we nu ook
weer niet en bovendien schijnt ons zingen tegen
woordig de parkieten ook te inspireren om luid
keels mee te kwetteren. Hoe dan ook, er is nog
geen vaste lijn te bespeuren en onze melodieën
En nu wordt het kerstfeest Van school komen
de kinderen thuis met voor mij onbekende vers
jes. Heel fijne dingen met mooie frisse tekst en
lfo&tang.e.&3
en
lieve wijsjes. Maar moeilijk, zo moeilijk. Eerst
hebben ze me braaf de woorden geleerd en daar
na zongen we met eindeloze volharding: Zeg
eens, herder, waar kom jij vandaan? en: Midden
in de winternacht ging de hemel open. Ondertus
sen ..kleien" we een, nee een kandelaar mag je
het niet noemen, laten we zeggen een knol waar
een kaars in kan. Het zou wat het effect betreft
ook een uitgeholde aardappel kunnen zijn, maar
de vreugde van het kandelaar-maken is niettemin
groot.
Gisteren na tafel zouden we dan nog maar eens
zingen. De dochter zag er in haar pyama met
een glimmend schoongewassen gezichtje zelf uit
als een engeltje, om in de kerstboom te hangen.
Als een zorgelijk engeltje wel te verstaan. Ze
zei: „O, o, wat zal dat een snert kerstfeest wor
den". Als een grote tregédienne zuchtte ze, sloot
theatraal haar ogen en zong, feilloos haar moe
der imiterend, metopzet vals en schor: „de her
dertjes lagen bij naaachte". Aangevuurd door on
ze zwijgende verbazing zei ze verder: „Op de he
le wereld is geen huis waar ze zo van de wijs af
zingen als jullie. En dat nog wel als het kerstfeest
wordt".
„Kind", zei de fluitist, „als ik nog een beetje
oefen hè en het is straks echt feest en de kaar
sen branden, dan gaat het zingen vanzelf goed,
zul je zien".
Twijfelend en pruilend hield ze zich in en na
een knipoog van haar vader zei ze grootmoedig:
JVou ik zal het nog één keer met jullie probe
ren".
„Graag, majesteit", zei de fluitist en zette
prompt verkeerd in. Even zag ik een onheilig
vuur in de ogen van onze zangeres: na de kerst
sla ik die blokfluit op jouw kop aan diggelen.
Maar toch, haar soepelheid won het en zo zon
gen we uit volle borst „Geen wiegje als rust
plaats".
En ze zuchtte ten slotte: „Toch fijn hoor Nog
steeds te ver van de wijs af, maar toch fijn. Over
hoeveel dagen is het kerstfeest?"
„Al heel gauw, m'n dochter, over een paar da
gen zal het weer kerstfeest worden voor een we
reld, die van de wijs is".
MINK VAN R1JSDIJK