ZE WORDEN ER REROERD VAN ALS ZE ER AAN DENKEN
KERSTFEEST achter tralies
,jk ben in de gevangenis geweest
en gij zijt tot mij gekomen
Teleurstellend spel door
Concertgebouw Orkest
Onze taal en
verkeren in
cultuur
gevaar
>62
DINSDAG 18 DECEMBER 1962
J-JOE HET HIER IS'*, antwoordt de man in de
kleine cel van de Scheveningse gevangenis,
„Acli, elke dag is zo"ii beetje hetzelfde. Je moet er
tegen kunnen en als je dat niet kan, dan moet je het
leren". „De regels zijn simpel en leren vlug".
In voorarrest hoef je niet te werken, je mag wel. Voor de veroordeel
den, drie maanden of langer, is het werken verplicht. Aan het tafeltje
in de cel wasknijpers in elkaar zetten of plastic onderdelen monteren
tot stukjes speelgoed. „Zakkies plakken" is er niet meer bij. Wie boft
komt van 's morgens acht tot 's avonds vijf in de werkzaal. Matten
vlechten, inpakken, of onder toezicht van de werkmeester oude, afge
dankte brommers slopen. Dan zijn er de „baantjes-gasten", 't Rond
brengen van koffie, o.a. naar de directeur, naar de dominee, naar de
dokter, dat is wel de meestbegecrde baan. Er valt altijd wat af. Een si
garet of zo
ZOVEEL maanden, zoveel
dagen, en met de Kerst
dagen zitten ze ook vast. De
gevangenis in Scheveningen is
een groot, vele malen ommuurd
complex van oude gebouwen.
Uit het getraliede w.c.-raamp-
je is net een stukje blauwe
lucht te zien. En het hoofd van
de bewaker in de glazen kooi
op de wachttoren. Z'n uniform
pet hangt achterop z'n kruin.
Vanavond om zes uur gaat-ie
naar huis. Drie poorten door
en dan op z'n fiets door de
stad. Misschien kijkt hij tele
visie, misschien leest-ie ook al
leen maar z'n krantje, maar in
ieder geval zal z'n vrouw hem
een kop koffie inschenken. Om
elf uur zal ze zeggen: „Jaap, 't
wordt nu tijd hoor".
Een grafisch
meesterwerk
Het ..Kerstnummer" van het Druk
kersweekblad en Autolijn, steeds
een boeiende prestatie van grafische
hoogtepunten, heeft voor dit jaar tot
motto: „Print round the clock", ir
Nederlands: „Geen urn" zonder druk
werk".
De keuze van onderwerp houdt
band met de tentoonstelling in Amster
dam van de Internationale Vereniging
van Grafische Ontwerpers, de A.G.I.
Dit is een zeer exclusieve organisatie
waartoe, van over de gehele wereld,
nog geen honderd leden Denoren. Ont
werpers worden eerst in A.G.I. opgeno
men als zij internationaal faam hebbén
Aan zes Nederlandse A.G.I.-leden
heeft de redactie opgedragen, het the
ma voor het Kerstnummer „gestalte"
te geven met een selectie uit het werk
van aangesloten ontwerpers. De
kregen medewerking van de schrijver
Gerrit Kouwenaar, die dus de verbin
dende teksten schreef, en de fotograaf
Ed. van der Elsken, op zijn terrein
eveneens een pikeur.
De grafische klok gaat rond zonder
ook maar voor een seconde aansluiting
te vinden bij het Kerstgebeuren,
nummers van voorgaande jaren kwam
dit laatste beter tot zijn recht. Men
heeft getracht er nog enige „sfeer"
aan te geven door zes voorbeelden
bijbeldruk in de loop der eeuwen.
Zuiver grafisch bekeken, is hetgeen
daarna volgt een interessante r
van moderne ontwerpen voor uiteenlo-
oende doeleinden. De selectie geeft te
vens een goed beeld van het peil v
op de grafische kunstenaars zich thans
bewegen. Evenals in de hedendaagse
beeldende kunst het geval is. zijn stijl-
invloeden merkbaar die over de gehele
wereld aan den dag treden.
De reproductie- en druktechniek, die
aan de schitterende verzorging van
Kerstnummer" ten grondslag ligt,
in ons land tot een hoge graad
perfectie geklommen. Men kan steden
en de sublieme illustraties in
nummer bewijzen het dat Nederland
met zijn drukkerijen en clicheerinrich-
'ingen internationaal in de voorste ge
lederen gaat.
Passief kiesrecht
Geen verlaging
leeftijdsgrens
(Van t
parlementsredactiet
De regering meent, dat het handhaven
van de huiidige grens voor het passief
kiesrecht van 30 jaar de voorkeur ver
dient boven het leggen van de grens
bij 25 of 23 jaar. „Indien men de wen-
-olijkheid van een grondwettelijke waar
borg op dit punt erkent, zijn er naar het
inzicht van de regering geen omstandig
heden aan te wijzen die de dertigjarige
leeftijd thans minder juist zouden oen
?(jn dan voorheen", zo heet het in de
'nans verschenen memorie van antwoord
over de onlangs ingediende grondwets
wijzigingen. De regerine voelt er ook
niet voor een onderscheid te maken tus
sen de toel->»i-"'«ieeftijd van dc Eerste
tn Turo^de Ka
Elke dag verglijdt in routine, 's mor
gens komt het brood. Vijftien sneden
voor de jongeren, elf voor de ouderen.
Een paar plakjes kaas erbij. De „jonge
jongens" enkele plakjes meer. Ongeveer
twaalf uur 's middags komt het pan
netje met hen menu. Órie vakjes zitten
.in de pan. Een van aardappelen, een
voor de groente en een voor de jus.
Roken mag. Van de kantine-centen kan
je shag kopen, niet meer dan één pakje
per week. Verder staat er een pot pin-
(dakaas op de plank. Ook al van de
kantine-centen. Een pot jam kopen
mag ook. Je kunt kiezen. Je hebt de
cel. Bovenin een raam, waardoor je
'kunt zien wat voor weer het is. Er
•staat een bed, een stoel, een tafeltje
en in de hoek een
emmer. Dan komt de
gang. Allemaal deu
ren naast elkaar. Aan
't eind van elke gang
een hek. Elk gebouw
heeft „sluizen". Bel
letje drukken, deur
open, briefje afgeven,
deur dicht. Weer bel
letje drukken, deur open, briefje vra
gen, deur dicht. Eén keer per dag is het
luchten, over de binnenplaats een
eindje om. Achter elkaar en in rijen
van drie. Om de binnenplaatsen liggen
Zij, die er meer van weten, worden er
beroerd van als ze eraan denken. Het
werk ligt grotendeels stil. Ieder zit tus
sen de vier witte muren van z'n cel.
Hangt wat tegen de muur of hangt wat
over z'n stoeltje. Op de gangen hoor
je niet veel meer. Je moet er alsmaar
aan denken dat 't kerstmis is. Eindeloos
wordt het, en alleen de kei-harden
laten niets merken. Keiharden zijn er
hier niet veel. De meesten hadden
immers niet de kracht „nee" te zeggen.
Er komt wat extra, die dagen. De ene
dag soep vooraf, de tweede dag wat toe.
Vla of pudding, dat blijft
sing. En dan kan je naar de kerk. Dat
moet je doen, dat doet iedereen. Het is
niet verplicht, natuurlijk, maar anders
kom je de dag helemaal niet meer
door. Tussen de feestdagen door mag
er in de cel wat geschrobd en gedweild.
Dat geeft ook afleiding, al kan je het
niet te lang maken.
„Mij bekruipt zo dikwijls het gevoel
dat men hier het religieuze op de koop
toe neemt, om de tijd te doden," zegt
de gevangenis-jpredikant ds. J. Batelaan.
Het is een magere man, hij draagt een
bril met een gouden montuur.
„Het werk is hier soms bijzonder
moeilijk. Het is buitengewoon te
leurstellend mensen te zien terugko
men, waar je toen ze zo kort geleden
weggingen nog de beste verwachtin
gen van had. Maar het is goed wer
ken", gaat de dominee door.
,,'t Is geen „zeevert", en je kan
van hem op aanzeggen ze van
„Je ontmoet de mens in nood",
zegt de dominee. „De man die al de
schepen achter zich verbrand weet
de man die geen toekomst meer ziet.
loopt naar alle kanten vast. Er is dus
honger naar houvastDaarom is
het hier geen gezapig Christelijk le-
ventje". De dominee is een vechter.
Rustig, maar dringend spreekt hij
Ds. J. Batelaan heeft
een plannetje
als hij zegt: „Er is een groeiend be
grip voor de situatie van deze mens.
die we vroeger maar al te gemakke
lijk op een zijspoor zetten om hem
daar te laten verkommeren."
„Zonder dat we het kwaad weg
redeneren moeten we om Chris
tus' wil de helpende hand toeste-
ADRIAAN VAN A.
A DRIAAN van A. tegenover me
geeuwt. Als allemaal hier draag:
hij een kaki overall. „Ze ruiken het
gewoon", zegt hij. Weer kreeg hij een
„duw" van drie maanden, nadat hij tus
sen Tilburg en Eindhoven zonder rijbe
wijs dronken achter het stuur zat. Ze
pakten hem eerder in Utrecht, toen in
Den Haag en twee keer in Zwolle
Daardoor raakte hy ook z'n rijbewijs
kwijt. „Maar de feestdagen zit ik onder
de pannen", zegt-ie een tiïckeltje
cynisch. „Je bent een grote slappeling",
zegt een ander en dat kan hij zeggen.
Als je elkaar zo'n beetje kent en ach.
het is trouiwens niet kwaad bedoeld.
„Als ik er nu uitkom ga ik wat an
ders beginnen", zegt Adriaan. Hij rolt
een piep-dun zwaar shagie. Sigaretten
is veel te onvoordelig in 't rantsoen.
Alleen shag. een pakje in een hele
week. van het kantinegeld. „Ik houd
van m'n biertje", zegt Adriaan „en
ik houd van een gezellig praatje,
's Morgens koffie in een zaak langs de
grote weg. Als er veel vrachtwagens
staan is de koffie altijd goed." Hij
zucht even. „En dan 's middags m'n
pilsje. En daar tussendoor een bab
beltje hier en een babbeltje daar. Een
goed vertegenwoordiger moet een
vriend zijn van zijn klanten. Als ik op
m'n adresjes kom denken ze „he, ge
zellig, daar heb je Adriaan". Adriaan
gelooft het zelf Dat rijbewijs is hij al
ry- -sa zo lang kwijt. Hij is
een gevaar op de
weg. Een gevaar voor
zichzelf en 'n gevaar
voor anderen. Hij
brandt zowat z'n vin
gers aan het minus
cule peukje. „Mis
schien word ik schil
der", zegt-ie. „Maar
zo gezellig als vroeger zal het wel nooit
meer worden.
BERNARD VAN B.
„TN 't voorjaar kom ik een keer naar
je toe en dan maak ik een zand
bak voor die kleine jongen van je. Dan
zeg je maar tegen je vrouw dat je mij
nog van vroeger kent. Van school of
zo". Bernard is een goed vakman. „Aan
nemer" zegt-ie zelf altijd, maar ik noem
hem toch timmerman. Wat z'n ogen
zien maken z'n handen. Even vijftig is
hij. Weer wrijft hij langs z'n ogen
„Straks weer tegen die rot-muurtjes
aankijken", zegt-ie. De muren van de
cel zijn wit gekalkt. Op den duur doet
dat pijn aan de ogen. Vooral als je als
maar met wijd-open nietsziende ogen
zit te denken. En zo-een is Bernard er
Hij hééft een getrouwde dochter en een
grote zoon. Ze weten dat hij hier zit
Ze begrijpen het niet. Bernard liet een
boormachientje in z'n tas glijden. Toen
liep hij het warenhuis uit. zonder beta
len. Toen hij zo'n verdraaid leuk draag
baar radiootje zag staan daoht-ie: Da's
leuk voor de keuken. Je ziet zoveel dat
leuk is. Je ziet het in de advertenties,
in de etalages en verlokkelijk uitge
stald op de toonbanken, „Da's leuk
voor de keuken", denk je dan. Maar
een mens kan niet alles hebben. Toen
het de laatste keer fout ging schaamde
hij zich dood. Thuis begrijpen ze he:
niet. Moeder fluis- pn|mm"
terde met de kinde- y j
ren, stilletjes en ach- -
ter de hand Hij zag I
het omdat dc keuken- f
deur op een
stond. Bernard zie
eigenlijk tegenop I
straks, over een week I
of zo, weer naar huis 1
te gaan. Hier piekert hij teveel. Zo'n
type is het. Hij vreet het op. De em
mers en dweilen komen. Ze mogen het
vloertje schrobben, 't Is een zielig ge
zicht, Bernard met een dweiltje op z'n
hurken. Bernard de vakman, wat z'n
ogen zien maken z'n handen, maar hij
kan zijn vingers niet thuis houden.
CORNELJS C.
een jaar of twintig. Lang. blond, stevig.
Als dienstplichtige was hij militair
chauffeur. Op een kruispunt sloeg de
gisteravond in K en W. by
het vijfde abonnementsconcert van hel
Concertgebouworkest meer lege plaatsen
dan anders. Misschien kwam dit, omdat,
dit concert door de begrafenis van Ko
ningin Wilhelmina verplaatst moest wor-
in de 8e december naar de onge-
maandagavond. Maar zo roe-
gen wij ons ha afloop van deze uitvoe
ring af zou soms ook het vooral m
de laatste tijd minder gelukkige spel van
het Concertgebouworkest een reden van
'erminderde belangstelling zijn'
Want wat het Amsterdamse orkest
gisteravond onder leiding van de gast-
dirigent Rafael Kubelik liet horen, vie)
helemaal niet mee. De Zevende Symto-
Beethoven waarmee het concert
besloten werd. moet toch vlekkeloos ge
peeld kunnen worden zeker in de opvat
ing van Kubelik. die van de gangbare
einig afweek. M:
onoplettend en onz
op het onverschillige af. Men geloofde
het wel. daar op het podium, zo leek
het. In de eerste twee delen kon Kube
lik nog een kleine verfijning en een stre
ven naar elasticiteit bereiken, maar in
de laatste twee delen verloor hij het
Overigens bood de eerste helft van
ze avond ook menige teleurstelling. Het
was natuurlijk bijzonder muziknntesk
van Kubelik om zittend aan het klave
cimbel het orkest le dirigeren in Haydn's
D-dur Fluitconcert (als het althans van
Haydn is!). Maar dan moet hij ook op
het orkest kunnen vertrouwen. En wat
nu in de begeleiding passeerde, was lane
niet fraai: haastig, jachterig ongelijk
spel. dat ternauwernood bij elkaar ge
houden werd. De solist Hubert Barwah-
;er werd duidelijk er door be-nvloed en
al hoorde men heus wel. dat hier een
ond, zijn „beau soir"
lol had hij toch niet.
Nel Oostliout terug van
tournee door de West
De Nederlandse voordrachtskunstena
res Nel Oosthout is op Schiphol terug
gekeerd van een toernee van zeven we
ken door de West. De meeste voorstel
lingen gaf ze in het Engels, b.v. De Kriit-
kring van Klabund en St. Joan van
Saw In Suriname en Curasao boekte z-
groot succes met „Toneelgeheimen" van
de Tsjechische auteur Capek. in een Ne
derlandse vertaling van Jan Teulings
Rest or.s het laatste werk in dit pro
gramma. het symfonisch ballet Kathar-
sis van Bertus van Lier. Wij zouden hier
over graag lovend hebben willen schrij
ven, omdat wij weten welke goede mu
ziek Bertus van Lier geschreven heeft.
Maar over dit stuk uit 1945 kunnen wil
het echt niet. Van Lier schrijft hier in
zo weinig originele taal. hij kan ook de
goede uitdrukkingsvorm niet vinden en
het gevolg is. dat men onder dit veel te
lange werk de aandacht verliest Wat
hier gezegd werd. is elders beter ge
zegd. Kubelik deed wel zijn best op deze
„Katharsis". maar hij kon het niet hel
pen. dat de spanning wegzakte en dat de
muziek weinig interessant bleef. Van de
beoogde „zuivering" bleef zo weinie
over! Dra. H. E. Kokee-van den Berge
Elke dag verglijdt hier in routine
motor af van z'n drie-tonner. Ed sprong
eruit maar z'n vriend kon niet. Er
kwam een tram aan en die schoof door.
Als verlamd bleef die jongen zitten. Hij
was niet meteen dood. Maar er veel van
geweten heeft hij toch niet. vertelden
ze later. Hij heeft nog wel wat willen
zeggen. Ed komt uit een goed gezin
Zijn vader heeft veel geschreven, vooral
die eerste tijd. De krijgsraad zei „Dood
door schuld". „Dat is dan de wet".
De dominee is geweest. Ook hem
heeft Ed gezegd dat het vreselijk is wat
er gebeurde, maar dat hij geen schuld
voelt. „Vroeger ging je wel naar de
kerk", zegt Ed. „Toen was ik anders Nu
ben ik anders," verbetert hij. God vond
het nodig dat ik veranderde. Hij vond
het nodig voor me, ik moest veranderen
om Gods weg te kunnen wandelen. Wat
moet het met die jongen wanneer hij
er uit komt?
DICK VAN D.
de decembermaand wat feestelijk te
maken. Realiseert u zich wat men
met één rijksdaalder per persoon kan
één pakje shag. Dominee probeert
een extra pakje de cellen in te krij
gen. Met het plan is het al een heel
eind op weg.
Er is gepraat en geconfereerd.
doen Een paar gulden voor én St. Het is nu zover dat... het mag!
i stukje
T)OVEN in de cel zit
tralies Daardoor zi
lucht. Je merkt wat voor weer het is
„In sommige cellen hebben zc opklap-
bedden met schuimrubber matras. Deze
gang heeft ijzeren ledikan/ten met eer
stromatras." In de hoek staat een em
mer. Nou ja. Dick haat de emmer er
haat de kaki overall. Even dertig ii
hij. Je geeft het hem niet. 't Is op-en-to'
een heer. Houdt z'n nagels bij. heef
een kammetje op zak. Piekfijn zag hij
er altijd uit. Niets overdreven of
nee een echte heer. Ook de zaken v
hij 'savbnds veel kwam waren echl
keurige gelegenheden. Hij houdt van
z'n vrouw. Maar ook veel van zichzelf
Voor hij hier zat. zat-ie in een werk
inrichting. „In de beschikking", noemen
ze dat hier. Overdag werken op een
fabriek, om vijf uur terug naar de in
richting Op de fiets door de zomerzon
of me; de bus.
Dick kreeg geen antwoord op zljc
brief naar huis. Vier dagen heeft hij he'
uitgehouden, toen leende hij een brom
mer en reed 180 kilometer aan een stuk
Toen werd duidelijk waarom zy nie'
schreef en waarom 2e zondags niet op
bezoek kwam. Toen besefte hij wat hij
haar had aangedaan. Toen begreep he
ook dat hij echt van haar hield. Dick
bleef vier dagen. De eerete dag wat
ellendig. De tweede was vol heel bit
tere. onuitgesproken verwijten. De
vierde dag reed hij terug. Het huwelijk
was gered. Twee mensen vonden elkaar
weten zich door diep
ïger verbonden dan ooil
ging op transpor>
naar Scheveningen
Ze zien elkaar nu
niet. 't Kan maanden
duren eer hy weer ir
de beschikking is
Eindeloos, eindeloos
Eindeloos duren de
dagen de nachten. Zij
<egt dat het makke
lijker is dan vroeger
Avond aan avond zat ze alleen, in on
gerustheid. Ze sliep niet tot hij thuis
kwam. Nu is ze ook wel alleen, maai
't is toch anders.
17R is een man in de Scheveningse
J gevangenis, die dit alles weet er»
begrijpt. Het is de gevangenis-pred'
kant ds. J. Batelaan. Hij heeft zijn
schouders gezet onder een plannetje
voor de Kerst. Het Ministerie van
Justitie stelde per gevangene een
minimaal bedragje beschikba.ar om
Nicölaas, én Kerstmis, én de jaarwis
seling. 't Is bitter weinig. Het is zo
besteed. Een beetje dennegroen in de
gangen. Een rantsoen soep, wat vla.
een stuk vlees. Ds. Batelaan wil de
mannen op Eerste Kerstdag een kop
koffie geven. Ja, sterke, geurige, pit
tige koffie, uit een kopje, op een
schoteltje en met een lepeltje. Daar
voor is geld nodig. De dominee wil
wit-brood op tafel en als 't even kan
de man een krentebol. Daarvoor is
geld nodig. Er komt al een stukje
vlees bij 't eten. in 't pannetje van
twaalf uur. Maar wat fijn zou het zijn
wanneer er nog een stukje fruit bij
kon. Een appel of een sinaasappel
bijvoorbeeld. Met Kerstmis mogen
geen pakjes met goede gaven van
buiten de gevangenis in. Dat betekent
de hele lange Kerstweek roken uit
krentebol, de sneetjes wit
brood, het extra-takje dennegroen,
een knapenkoor in de kerkdienst,
en ook 's middags nog een film.
Maar het geld voor het extra van
de gevangenispredikant ontbreekt.
Wat zal het prachtig zijn als hij zijn
plan met uw steun kan verwezen
lijken!
GIRONUMMER 263952
ten name van ds. J. Batelaan
Op strookje vermelden:
KERSTMIS ACHTER TRALIES
CONFERENTIE NEDERLANDSE LETTEREN
De twaalfde algemene conferentie
der Nederlandse Letteren, die van
13 tot en met 15 december in Den
Haag is gehouden, heeft in zijn
derscheidene secties diverse resolu
ties aangenomen ten welzijn vai
Nederlandse cultuur in de beide
landen: Nederland en België
In de algemene resoluties wordt a
gedrongen op de oprichting van een
meenschappelijke Raad voor Taal
Cultuur om onze taal en letterkunde
zo urgent mogelijk te verdedigen. Daar
naast wordt een grote waarde gehecht
aan de prijsvastheid van het boek. Ook
de gemeenschappelijke bibliotheekpro
blemen dienen onder ogen te worden ge
zien. De uitgave van in het Nederland:
geschreven toneelstukken dient gesteund
en bevorderd te worden. Waar de uit
wisseling tussen Noord en Zuid van doc
torale dissertaties sterk afhankelijk L!
van het in druk verschijnen, dient hier-
nan ruime steun verleend te worden.
De sectie Letterkunde was ernstig
verontrust over de bedreiging van
Nederlands door het Frans en Engels
en stelde een aantal maatregelen voor
ter versterking van ons taalbewustzijn,
zoals: meer lesuren voor Nederlandse
taal; eenheid in spellingspraktijk
Noord en Zuid; hef doen verschijnen
van een tot nu toe ontbrekende spraak
kunst en stijlleer van het moderne Ne
derlands; voorlichting over het Neder
lands op zo'n ruim mogelijke schaal:
zelfstandige afdeling Neerlandistiek
Belgische universiteiten.
Om buitenlandse gasten op.de hoogte
te brengen van onze eigen cultuur en
toneel moet een groot festival der Ne
derlandse Letteren gehouden worden.
Ook op diverse andere man leren dient
er begrip voor onze literatuur in hel
buitenland te worden gekweekt, (biblio
thecair. vertalingen, uitzending van
auteurs en literatoren voor voordrachten.
pnoniing van een tijdschrift, enz. enz.
De conferentie is van oorteel. dat de
zorg van de overheid voor de scheppen
de kunstenaars aanzienlijk is achterge
bleven by de zorg voor dc uitvoerende
kunstenaars. Daarom wordt met klem
aangedrongen de sociale en economische
positie van de auteurs tc verbeteren.
De sectie Toneel is van mening, dat
de eigen dramaturgie door de staat ge
steund moet worden. Aan gezelschappen,
die oorspronkelijke stukkci spelen dient
een extra-premie te worden toegekend.
Een periodieke toneelprijsvraag voor
Noord en Zuid moet worden uitgeschre
ven Ook in het buitenland moet het
Nederlandse stuk worden bekend ge
maakt.
Het Holland Festival wordt ernstig in
gebreke gesteld, omdat het nalaat het
buitenlands publiek met de Nederlandse
toneeleultuur in kennis te brengen. Het
is wenselijk, dat by elk festival ook een
Nederlands stuk in het programma
wordt opgenomen.
Aan de bestaande universiteiten moe
ten afdelingen van dramatische weten
schap worden opgericht, en het gehele
onderwijs dient de belangstelling voor
het toneel te bevorderen.
Dc sectie Bibliotheekwezen wijst ver
schillende desiderata aan en constateert
met genoegen, dat het programma voor
de microreproduktie van Middelneder
landse letterkundige handschriften voor
een groot deel verwezenlijkt is. Het
wordt nu tijd ook andere handschriften
op deze wijze te reproduceren.
De sectie Uitgeverij/Boekhandel acht
het wenselijk een onderzoek te laten In
stellen naar de oorzaak van het gebrek
aan belangstelling voor het Nederlandse
boek. Ook deze sectie ziet graag een uit
breiding van de propagering der Neder
landse literatuur in het buitenland.
De secties Radio en Televisie zijn van
mening, dat radio en t.v. een grote taak
hebben bij de bescherming van de Ne
derlandse taai. De sectie Radio over
weegt daarbij Middelnederlandse werken
(als Mariken van Nieumeghen, enz.) in
modern Nederlands herdicht voor de mi
crofoon te brengen; klankbeelden te wij-
i literaire figuren en een wed-
strijd voor een luisterspel uit te schrij-
De sectie Televisie wil uitzendingen
wijden
Europa
program
tzending
leerstoelen Nederlands
naar het voorbeeld van het
Erasmus een soortgelij-
i Guido Gezclle wijden.