Jlieuiue ^eiitsrljc (fwiranl Haar ziel, in 't eeuwig leven, verwacht de jongste dag Prinses Wilhelmina plechtig begraven Meeste kijkers thuis Koninklijk gezin alleen in de grafkelder CHRISTELIJKEATIONAAL DAGBLAD „Stantvastirij h «Ijt bitten mfn bert ia te^easpnt" Drieënveertigste jaargang no. 12653 f internationale autolijndienstea Holland-België dagelijks Holland-Dene- marken 3 x per Holland-Zweden 3 x per week Bettoweg 6 Schiedam Tel. 64635 Postbus 209 - Telex 22166 (Van onze verslaggevers) VERZAMELD TOT HAAR VADEREN. Bijgezet in de vorstelijke graf tomben van de middeleeuwse Nieuwe Kerk te Delft, naast haar in 1934 overleden gemaal, prins Hendrik, en op maar enkele nieters afstand van de laatste rustplaats van baar moeder, koningin Emma, en die van baar vader, koning Willem III. Een tijdperk van 82 jaar met en voor Nederland wordt met bet verdwijnen van de kist in de grafkelder voor het mausoleum van Willem I, Prins van Oranje, afgesloten. De „Moeder des Vaderlands" ligt thans bij de „Vader des Vaderlands", en bij alle andere prinsen en vorsten uit bet Huis van Oranje-Nassau, die baar zijn voorgegaan. Er liangt een lichte nevel in het hoge, strak gelijnde bedehuis, als de Chef van het Mili taire Huis van H.M. de Koningin, luitenant-generaal H. Schaper, naar de baar schrijdt en het kussen met het Grootkruis van de Militaire Willemsorde van de kist afneemt. Het orgel met zijn 3700 pijpen en zijn verdragend geluid heeft zojuist het „Wees ge groet, gij eersteling der dagen" gejubeld. De 2700 genodigden zijn van liun plaats gerezen en hebben dit Opstandingslied meegezongen: De moeder des vaderlands op haar la atste tocht door haar geliefd Den Haag In de anders zo bedrijvige binnen steden van Den Haag en Delft heers te vanmorgen stilte. Geen trams, geen auto's verstoorden de plechtige rust, slechts het gelui van de toren klokken liet zich horen. Wie verwachtte, dat de route van de begrafenisstoet zou worden omzoomd door een dikke haag belangstellenden, kwam bedrogen uit. De snijdende kou en de voortreffelijke televisiereportage heb ben velen thuis gehouden. En misschien wie weet? zijn ook velen afgeschrikt door de strenge verkeersmaatregelen, die de politie had afgekondigd. De Haagse tram heeft het vervoer goed aangekund. Extra materieel, dat gereed stond, behoefde niet te worden ingezet. De Spoorwegen, die met versterkte trei nen op Den Haag reden, behoefden geen extra treinen in te leggen. Wel stond om streeks half tien het Malieveld, dat dui zenden auto's kan bevatten, vol, maar spoedde men zich van het veld naar de route, waarlangs de stoet zou passeren, dan bleek, dat het publiek nauwelijks dikker stond dan twee a drie ryen. De Nederlandse stations boden later op de ochtend het normale zaterdagse beeld. Van een extra drukte was niets te be speuren. Slechts toen de rouwstoet het Ryswijkseplein in Den Haag was gepas seerd, ontstond even een zeer grote druk te op het nabijgelegen station Hollandse Spoor. Zeer velen kochten een kaartje voor Delft om daar de stoet nog eens te zien. Maar de meeste belangstellenden begaven zich meteen kleumend naar huis. Hoewel het tegen half twaalf op de Markt in Delft behoorlijk druk was geworden, stonden aanvankelijk veel vroege bezoekers verbaasd over de rust, die er nog heerste. Terwijl in Den Haag de begrafenisstoet zich in beweging zette, stonden langs de Delftse route nog meer militairen en politie-agenten dan belangstellenden. Zy die verwacht hadden, door het ver huren van kijkplaatsen voor hun raam goede zaken te doen, bleken zich te heb ben vergist. Een tassenhandelaar in de Nieuwstraat had slechts drie mensen in zijn zaak, die bij hem voor f50,een plaatsje kregen. Deze f50,betaalden ze vorige week al. Hadden ze geweten, dat de belangstelling zo gering zou zijn, dan zouden ze dit geld beslist niet hebben neergeteld. De tassenhandelaar wilde nog wel za ken doen en liet daarom zijn prijs zakken tot vijf gulden per persoon. De belang stelling was echter nihil. Niemand ver toonde zich en na negen uur kon men niet meer bij hem terecht, omdat nie mand meer werd doorgelaten. De Koninklijke familie in Delfts Nieuwe Kerk bij de baar van prinses Wilhelmina waarop het kussen met het Grootkruis van de Militaire Willemsorde rust. „Op Uw woord, o Leven van ons leven, werpen wij het doodskleed af! Door de kracht Uws Geestes uitgedreven treden we uit ons zondengraf". „In Uw hoede zijn wij wél geborgen, en schoon eerlang 't oog ons breek, open gaat het op de grote morgen na deze aardse lijdensweek". De stilte is voelbaar, als een adelborst en drie cadetten de nationale driekleur van de baad verwijderen. De kist wordt zichtbaar, een eenvou dige kist van blank, Japans eikenhout met normale hengsels en een ko peren naamplaat. „Wilhelmina, Helena, Pauline, Maria", staat erop, „Prinses der Neder landen, Prinses van Oranje-Nassau, Hertogin van Mecklenburg, Koningin der Nederlanden van 23 november 1890 tot 4 september 1948. Geboren: 31 augustus 1880. Overleden: 28 november 1962". De acht dragers, jachters en bos- ter hen stellen zich de grootofficier, wachters, zijn al toegetreden. Ze mr. W. C. Baron Snouckaert van tillen de kist op de schouders. Ach- Schauburg, op, de commissaris van Belgisch koningspaar kwam in Delft aan Om twee minuten voor elf arriveerde op het Delftse station vanmorgen de speciale trein mot het Belgische konings paar. Ter verwelkoming waren oo hel station aanwezig vice-admiraal Rost van Tonningen, kamerheer in buitengewone dienst, en burgemeester D. de Loor van Delift. Koningin Fabiola was zeer char mant gekleed. Zij droeg een blauwgrijze wintermantel, een grijze hoed en zwarte schoenen. Koning Boudewijn droeg het generaalsuniform. In vijf auto's reed men naar de Nieu we Kerk. Bij het station stonden veel mensen opgesteld om het Belgische ko ningspaar te zien. de Koninklijke grafkelder, burge meester De Loor van Delft, en de beide hofpredikers ds. J. F. Berkel en ds. G. I. P. A. B. Forget. Eerbiedig kijken de van hun plaats gerezen genodigden toe, als de vol tallige Koninklijke familie zich en cortége aansluit. Eerst koningin Juliana en prins Bernhard, dan prin ses Beatrix en prinses Irene, tei slotte prinses Margriet en prinses Marijke. Met uitzondering van de dragers, zijn de leden van de koninklijke fa milie de enigen die naar de eigenlijke grafkelder gaan. Als ook de dragers zich hebben teruggetrokken, blijven ze enkele ogenblikken alleen bij de kist achter. Het zijn de eerste en enige momenten van totale teruggetrokken heid. Geen ogen van camera's en standers meer; geen protocol geheel alleen. Het zijn, zoals alle mensen die een geliefde verloren hebben, rouwenden die daar staan. De lijkwade mag dan wit zijn, het licht van de Onstanding mag zich dan wel in de nreek, de ge zangen. de muziek, de versieringen en de toiletten manifesteren, het hart van de dichtst bij de verstorvene staanden treurt en mag ook treuren. Daar, in de vorstelijke graftombe, staat een dochter bij de kist van haar moeder, een schoonzoon bii de kist van zijn schoonmoeder en vier klein kinderen bij de kist van hun groot moeder. Hoe gewoon, hoe menselijk allemaal- Terwijl de koninklijke familie zich in de grafkelder bevindt, wordt bo ven, in de kerk, een Noors lied aange heven, dat door koningin Juliana, toen ze nog studente was. is vertaald. Helder klinken de stemmen van so pranen en tenoren in de verstilde kerk Vijf coupletten telt het Noorse lied. i het eerste luidt: „De zon schijnt in mijn ziel vandaag Het donker is gezwicht. En aard' en hemel langt mij toe Want Jezus is mijn licht". Langzaam en zichtbaar onder de in druk begeven de leden van het ko- ninklijk gezin zich weer naar hun plaatsen. Nog één keer zwelt een sa menzang aan. Uit bijna drieduizend kelen klinkt het laatste vers van Psalm 72 op een lofzang tot de Heer: „Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen men loov' Hem vroeg en spa! De wereld hoor en volg' mijn zangen met amen, amen, na!" Na het votum verlaten de leden van de koninklijke familie en de vorste lijke gasten in volgorde van binnen komst de kerk. Ze worden voorafge gaan door de hofpredikers, de burge meester van Delft, de hofmaarschalk, de eerste stalmeester, dc Grootmeester en de Chef van het Militaire huis. Het gevolg bestaat uit leden der buiten landse hofhoudingen, de Grootofficie ren, de slippendragers, de Kamerheren sn de adjudanten. Bij het vertrek hebben auto's de plaats van de rijtuigen ingenomen. In snelle vaart gaat het naar Paleis Huis ten Bosch, waar velen het noenmaal 'uilen gebruiken. (Zie ook pagina's 3 en 5) Als een gedachte... TWIJ VOLEINDIGEN onze jaren als een gedachte De betrekke lijkheid van een mensenleven wordt nauwelijks scherper in het licht ge steld dan in psalm 90, het gebed van Mozes, de man Gods. Maar in weinig psalmen als deze schittert ook zo de vastheid van God, van Zijn gunst en liefde. En is daarmede in feite niet het gehele menselijke bestaan gety peerd? Wie zijn wij een adem tocht, niet meer dan een vluchtige gedachte. En wie is God de eeuwi ge, de onveranderlijke. Aan het einde van onze jaren is er alleen nog maar de herinnering, vluchtig en verdwij nende door de tijd- Vandaag vertoeft ons volk in gedachten bij prinses Wilhelmina, op haar laatste gang. De trommen zijn omfloerst en hier wij ken pracht en praal voor de dood. die niemand spaart. Ook zij heeft haar leven voleindigd als een ge dachte. Wat is tachtig jaar op de eeuwigheid? Er is droefheid in onze harten, maar ook dankbaarheid voor wat God ons volk in deze vrouw heeft geschonken. Haar leven was dienst, aan hef volk, aan de gemeen schap van volkeren, waarin zij was gesteld in een tijd, dat het recht struikelde op straat. Haar leven was ook en vooral dienst aan Hem, die haar tot haar hoge ambt had ge roepen. Zij wist van het geheimenis, dat de omgang met God tot een won derlijke werkelijkheid maakt. Zij was bij Mozes in de leer geweest en wij mogen zeggen, dat zij haar da gen zo heeft leren tellen, dat God haar een wijs hart had geschonken- En is dat eigenlijk niet het mooiste wat wij van een mens kunnen zeg gen? Prinses Wilhelmina heeft, in de dagen van haar jaren, gekend de bittere droefheid, de bijna niet te dragen tegenslagen, Er waren in dit leven ook momenten van intense vreugde, van geluk, van voorspoed zoals in elk mensenleven. Zij heeft zich, dwars tegen de stroom in, met haar ganse persoonlijkheid, ingezet voor de zaak van de vrijheid en van het recht. Zij werd teleurgesteld, toen ze moest constateren, dat som mige van haar dienaren, op wie zij had gebouwd, haar en de zaak van de vrijheid in de steek lieten. Toen het einde naderde, kon prinses Wil helmina getuigen, dat zij het geloof had behouden, en dat de geborgen heid, zonder welke geen vorstin en geen bedelaar kan leven, haar deel was. Als vandaag de klokken van alle kerken in dit lage land aan dc zee hun sombere klanken over de mensen uitstrooien, herinneren zij aan dood en vergankelijkheid, aan de afsluiting van een leven. Maar wie goed luistert en wie de zin der din gen, die werkelijk waarde hebben, tracht te peilen, die hoort toch ook iets anders. Een getuigenis van een geopend graf en van een geopende hemel, een getuigenis ook, dat hier, in de dagen van onze jaren, ons leven de schoonste bestemming vindt in de dienst aan God. DE vorstperiode komt dit week einde definitief een einde, al kwam vanmorgen ook hier in het westen nog wat lichte vorst voor. Een depressie zal de komende vierentwintig uur over En geland naar zuid-Noorwegen trekken en doet de wind langs onze kust zondagmor gen tot stormachtig toenemen. Een flinke hoeveelheid zachtere lucht van 7 8 graden wordt daarbij het vaste land van West-Europa binnengeblazen. De vorst zal zich snel naar Midden-Europa moeien terugtrekken. Ook kan de genoemde de pressie de eerste regen in deze december maand brengen. In Midden-Europa en Scandinavië zal de kou zich nog weten te handhaven. Door de toegenomen wind zijn de dichte mistvelden, die vrijdag avond nog voorkwamen, grotendeels ver dwenen. Wel zal tegen de avond de lage bewolking terugkomen, die van de Noord zee wordt aangevoerd. De Bilt verwacht tot zondagavond: Meer bewolking met later in het noorden van het land kans op enige regen. Ma tige aan de kust tydelyk krachtige of harde zuidwestelijke wind. Vannacht in het binnenland temperaturen om hel vriespunt. Morgen overdag iets hogere temperaturen dan vandaag. (Opgemaakt om 11.15 uur). ZON EN MAAN Zondag 9 december: zon op 8.35, onder 16.29: maan op 15.44, onder 5.38. Maandag 10 december: zon op 8.36. ider 16.29; maan op 16.18, onder 6.59; I BANANEN TELEFOON: alle afdelingen 31441. KLACHTENDIEN ST: bezorging 18—19 a ADVERTENTIES: 0,20 per millimeter. Familieberichten 0.18 per millimeter (Bij contract belangrijke korting). POSTREKENING: 58936. ABONNEMENTEN: f 8.25 per kwartaal; 2.80 per maand: 0.65 per week

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 1