Goed idee Ootmoed en eenvoud aan de vorstelijke baar Niet de rouw teltmaar de zekerheid des geloofs Prins Bernhard betrekt mede de dodenwacht vijftig first class american cigarettes voor( in feestelijke verpakking! Nieuwe berekening van lichtsnelheid nodig Handgranaat na betoging geworpen Papoea's Meer werk in uitvoering dan tot oktober 1961 MAANDAG 3 DECEMBER 1961 Tienduizenden brachten laatste eer (Van onze speciale verslaggever) GEEN praal, die bij een verstorvene van koninklijken bloede past, m een soberheid en eenvoud, waarin vorsten naast bedelaars voor het aangezicht des Heren staan. Zo was het, overdrachtelijk gezien althans, zaterdag en ook vandaag in het Paleis Het Loo, waar het stoffelijk hulsel van prinses Wilhelmina lag opgebaard in de van ouderdom krakende kapel van de koning-stadhouder. Woensdag, donderdag en vrijdag zal diezelfde soberheid en eenvoud in het Paleis Lange Voorhout ten toon worden ge spreid. Niet de rouw is en wordt uitgedragen, maar de zekerheid van geloof, dat, in zijn uiterste consequentie, de opgang van het tijdelijke, het wereldse, naar het Goddelijke eeuwige leven is. Een vorstin is gestorven, doch, op nieuw naar haar laatste wens, staan ook onontkomelijke défilés in het teken van de ootmoed, die haar, voor al in haar lijdende en strijdende jaren, als een ster heeft toegestraald. Het is een ootmoed, die geboren werd in die pe benauwenis. Het is een ootmoed, die het produkt is van vijftig niet al tijd door vreugde opgelichte regerings jaren een woelig tijdperk, dat juist in de vroeger zo vanzelfsprekende waardigheden een haast revolutionai re ommekeer heeft gebracht. Het was daar in Apeldoorn, zaterdag en vandaag, trouwens veel meer dan oot moed. Het was, of, ondanks de rouw, het Paleis Het Loo. een eerbiedige vorm van blijheid ademde. Was het dan een cha- pelle ardente, die we in het sterfhuis zagen? Was die kleine, intieme Hof kapel, waar het zonlicht aarzelend op de eenhoorn van het Engelse wapen speel de, dan de buitenkamer van de dood, waarmee iedereen in z'n leven zo dik wijls wordt geconfronteerd? Dodenwacht Nee, het was meer, veel en veel meer. Men zag het aan de nationale driekleur, die met zijn witte baan vol over de deksel van de kist was gedra peerd. Men hoorde het aan de stem mige koralen, die uit de pijpen van het minuscule kerkorgel kwamen, en die het Paasfeest, het Opstandings- feest, tot oerbodem hadden. Men merkte het zelfs aan de dodenwacht: Boswachters van de koninklijke hout vesterij, die wel hun hartvanger had den omgegespt, maar op uitdrukkelijk verzoek van de ontslapene geen rouw band droegen. En dan die Bijbel, de oude, zogenaam de Watersnoodbijbel, die aan het hoofd einde van de kist lag, ruim honderd jaar nadat hij door het Nederlandse volk aan koning Willem III was geschonken. Over deze, in samenhang met de versierselen van het Grootkruis van de Militaire Willemsorde, die op een satijnen kussen aan het ondereinde van de katafalk la gen, kon men spreken van een tere, doch veelzeggende symboliek, die normen ei waarden duidelijk bepaalde. Johannes 17 Het Boek der Boeken lag openge- slagen bij het Hogepriesterlijk gebed, zoals dat in Johannes 17 wordt weer gegeven. „Vader, de ure is gekomen Want de woorden, die Gij Mij ge geven hebt, heb Ik hun gegeven, en zij hebben ze ontvangen, en zij heb ben waarlijk bekend dat Ik van l) uitgegaan ben, en hebben geloofd, dat Gij Mij gezonden hebt". „Vader! Ik wil dat waar Ik ben. ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebtopdat zij Mijne Heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt; want Gij hebt Mij liefgehad, voor de grondlegging der wereld". Geloof en hoop zij beide springen er helder uit. Het is een Schriftgedeelte, dat de verstorvene bijzonder heeft aan gesproken. Het is eigenlijk het Schrift gedeelte, dat de lijkwade wit heeft ge maakt in plaats van zwart. De natuur en de omstandigheden leken om 't hardst te ijveren om deze. reeds in het boek „Eenzaam maar niet Al leen" geuite wens van de ontslapene te accentueren. De zon maakte het pa- leiselijk sterfhuis blinkend wit. De rijp op grasvelden en bomen was een wade op zichzelf: een kleed, dat slechts smet jes leek te hebben door de rustig soepel dirigerende marechaussee met hun lange donkere overjassen. Laatste groet Een laatste groet, de laatste eer - zijn van zaterdag en vandaag door duizenden uit het hele land gebracht. Het waren veelal ouderen, die, zelfs veertien jaar, de aanspreektitel „Prin ses" nog altijd moeilijk over de lippen kunnen krijgen. Voor hen was het de baar van „onze oude Koningin", hm was het tevens een afscheid een lange period in hun leven. Op de piekuren schuifelden ze gend langs de bijgebouwen van paleis. Over het basse-cour. het hoofd plein voor het bordes, kronkelde de rij zich naar de Empire-ingang, en vandaar via een lange gang, die aan beide zijden volbehangen is met hertegeweien, de Hofkapel Sommige oudjes of invaliden moesten door familieleden worden ondersteund Een enkeling huilde: velen droegen bosje herfstbloemen in de hand. Een prins uit Sierra Leone, tijdelijk in Eind hoven verblijvend, besteeg de kraken de trap, een boeketje rose chrysanten onder de arm. Niet ver van hem af lie pen twee Surinamers: drie stokoude, Ambonese vrouwtjes ondersteunden elkaar. Men zag de dracht uit de Ve- luwse dorpen Gortel. Niersen en Uddel. Er liepen Spakenburgers. Staphorsters en Brabfanders mee. Dan de rouwbetuiging nog geen twin tig seconden. Een blik op de kist, op de dodenwacht, op de kransen van ex-ver zetsstrijders en ex-Engelandvaarders („Moeder van de Oranjehaven", stond op een bijgevoegd tweede lint), op de palmen onder de Gothische ramen met hun Bijbeltekstenop de drie konings rode zetels, die tegenover de preek stoel staan, en waaruit de kogelgaten, die Duitse vandalen op hun geweten hebben, nooit verwijderd zijn. Het afscheid dat deze week in Den Haag wordt herhaald, is in Apeldoorn, waar prinses Wilhelmina ingezetene van was, tot een ontroerende demon stratie uitgegroeid, die duidelijk maak te wat de ontslapen vorstin voor de Nederlandse bevolking betekende. De oudere generatie, die haar zo goed heeft gekend en zo lang heeft meegemaakt, bracht de verstorvene een stille groet, die ook bij uw verslaggever een or getelijke indruk achterliet. Begeleid door prins Bernhard zal het stoffelijk overschot van de Prin ses morgen een laatste gang door Apeldoorn maken. De witte auto zal door de bossen van Soeren gaan, waar onze vroegere vorstin zo vaak gewandeld heeft en ook gefietst. Het zijn de bossen, waar de sneeuwbes, de kardinaalshoed, de rozebottel en de vossebes groeien, die arbeiders van de Dienst Landelijke Eigendom men voor het vlechten van een rouw krans hebben gebruikt ter symboli sering van de liefde van de ontslape ne voor 'de wilde, ongecultiveerde plant. In de Hofkapel van het Paleis Het Loo trokken zaterdag duizenden Nederlanders langs de baar met het stoffelijk omhulsel van wijlen Prinses Wilhelmina. De baas was bedekt met de Nederlandse vlag, met aan het hoofdeinde een ge opende Statenbijbel. De erewacht werd gevormd door de heren Th. de Booy, secretaris van Prinses Wilhelmina, opperboswachter A. Kersten, opperboswachter L. Ja cobs en boswachter C. Marchal. Indonesische kantoren te Hollandia De Bank Indonesia en het Indoneische persbureau Antara zullen 1 januari Hollandia bijkantoren openen. Te Hol landia is een Untea-club, die bestemd is voor het personeel der Verenigde Na ties, geopend door de V.N.-bestuurder dr. Djalal Abdoh. Eveneens geopend is een Indonesisch restaurant, genaamd In ternationaal. met een restaurateur uit Djakarta en Indonesische, Pakistaanse Chinese keukens. 700RDAT zaterdag het stoffelijk hulsel van Prinses Wilhelmina in de grafkelder van het Huis an Oranje in de Nieuwe Kerk van Delft wordt bijgezet, zal nog ruim schoots gelegenheid zijn om afscheid te nemen. Is het niet in het paleis Het Loo, dan toch wel in het paleis Lange Voorhout. De dodenwacht in het paleis Lange Voorhout zal steeds worden gevormd door kamerheren en adjudanten in bui tengewone dienst van prinses Wilhelml- Prins Bernhard zal als oud-adjudant woensdagmorgen de eerste wacht medi betrekken. In de loop van donderdag en vrijdag zullen de meeste buitenlandse gasten, die de bijzetting in Delft zullen bijwo nen. in ons land aankomen. Zoals ge meld komt het Belgische vorstelijke paar. Uit Oslo kwam het bericht dat koning Olav V van Noorwegen vrijdag vliegtuig naar Nederland zal Direct na de begrafenis zal dt- vorst weer naar Noorwegen terugkeren In alle r.k. kerken en kapellen is gister morgen een herderlijk schrijven voorge lezen, door de bisschoppen van Neder land uitgegeven Ier gelegenheid var het overlijden van de Prinses. Het schrij ven spreekt van de hechte banden tussen vorstenhuis en volk. die het beste erva ren worden bij gelegenheden, dat ge heel de volksgemeenschap met het wel en wee van de koninklijke familie mee leeft. Het herderlijk schrijven gaat verder. „In de oorlogsjaren groeide koningin Wilhelmina steeds meer uit tot guur van werkelijk koninklijke hoog heid, die levend uit een diep-christe- lijke overtuiging, het hoge ambt van Koningin der Nederlanden „bij de gra tie Gods" vervulde met religieuze toe wijding". De bisschoppen vragen hun gelovigen ..God te danken vooi gen, die Hij ons in deze vorstin heeft geschonken". In verband met de uitvaart op 8 de cember is in overleg met de comman dant eerste divise „7 december" be sloten, dat de herdenking van de ge vallenen beperkt zal worden tot kranslegging op 7 december. Ook vanachter het IJzeren Gordijn heeft koningin Juliana een condolean ce-telegram ontvangen, namelijk va Hongaarse president Istvan Dobi. Brand maakt 25 mensen dakloos In Sittard is gistermiddag brand uit gebroken in een bovenverdieping van woning van het gezin Bongaerts, dat twaalf kinderen telt. De gehele bo venverdieping van de woning brandde geheel uit. Het vuur sloeg ook over de aanliggende woning van de fa milie Snijders, een gezin met zes kin deren, waarbij ook nog een gehuwde met een kind inwoonde, woningen, die enkele jaren oud zijn, zijn verzekerd. De inboedel van de familie Bongaerts was niet tegen brand verzekerd. De oorzaak van de brand is nog onbekend. Raad voor de scheepvaart Ramp Pendrecht: geen sprake van schuld De Raad voor de scheepvaart te Am sterdam is van mening, dat de explosie in de machinekamer van het motortank schip Pendrecht op 18 april 1960 in dt Straat van Gibraltar, waarbij vijf leden van het machinekamerpersoneel om leven kwamen en drie werden gewond, werd veroorzaakt door een samenloop van omstandigheden: de lekkage brandstof in een of meer cylinders, het breken van de stuurboordnokkenas en het gebruik van zeer lichte dieselolie. Ook de inspecteur van de scheepvaart was bij de behandeling van de ramp voor de Raad deze mening toegdaan. De Raad besloot zijn waardering uit te spreken voor het daadkrachtige en doelmatige optreden van de kapitein en de overige bemanning na de ramp en betuigt zijn medeleven met het lot van de getroffenen en van hun nabestaan- Aanvaring Ondina schuld kapitein De kapitein van het Nederlandse stoomtankschip Ondina (het vlaggeschip Shell-tankers) de heer M. M. van V. uit Den Haag is schuldig aan de aan varing van zijn schip met het Liberiaan- tankschip Margarita in de Straat van Gibraltar op 8 mei van dit jaar, aldus de Raad voor de Scheepvaart. De raad heeft daarom de kapitein zijn bevoegd heid ontnomen voor de tijd van twee maanden. De inspecteur voor de scheep vaart had voorgesteld hem de bevoegd heid voor drie maanden te ontnemen De aanvaring die tijdens slecht zicht plaats had, veroorzaakte ernstige schade aan de 31.313 metende Ondian. De raad keurt sterk af. dat de kapi tein, toen het zicht door de mist minder dan een mijl bedroeg, zich niet heefi gehouden aan de navigatie-voorschrif- ten. Met nadruk wijst de raad op hel gevaar van het trekken van conclusies uit radarwaarnemingen op grond onvoldoende inlichtingen. De snelheid van 9 nrijl per uur was bij een zicht minder dan een mijl veel te groot De raad acht het teleurstellend dat de kapitein, aan wie zeer moderne hulp middelen bij zijn navigatie ten dienste stonden, er niet in geslaagd is een aan varing te voorkomen met de Margarita die reeds op een afstand van 8 mijl werd waargenomen Na aan varing MiddZee Kapitein van Frean bevoegdheid vier maanden ontnomen Dc Raad voor de scheepvaart te Am sterdam heeft de kapitein van het Frean. de heer A. N. gestraft, door hem voor de tijd van vier maanden de be voegdheid te ontnemen als kapitein te varen op zeeschepen. Op 17 juni 1961 is de Frean (493 brt, toebehorende aan P. Alberts te Rotter dam), op de reis van Sevilla naar raeus in de Middellandse Zee in aa ring gekomen met het Franse s.s. Antee en spoedig daarna gezonken. De gehele bemanning van de Frean werd door de Antee in veiligheid gebracht. Volgens de Raad heeft de kapitein voldoende uitkijk, in het bijzonder r stuurboord, gehouden. Daardoor heeft hij de Antee te laat opgemerkt. Hoewel de Raad niet uit het oog verliest dat van erdg initiatief van de Antee om de aan varing te voorkomen niet is gebleken, acht hij de schuld van de betrokken ka pitein ernstig. FAILLISSEMENTEN ;65. Den Haag. Vernietigd: J C Blokdijk. Anheui 29. Den Haag. Opgeheven: J Djakarta weert nog Nederlandse journalisten Nederlandse journalisten zullen, naar te Hollandia van officiële zijde werd medegedeld, voorlopig niet in staat worden gesteld een bezoek aan Djakar- ta te brengen. De verslaggevei landia, aan wie officieel 1 ran A.N.P.. te Hol- week geleden een verstrekt, kreeg za terdag te horen, dat de regering te Djakarta had besloten het visum ongel dig te verklaren. Het is gebleken dat de Indonesische regering de eerstkomende tijd geen Nederlandse journalisten in Indonesië wil toelaten," zo verklaarde de Indonesische vertegenwoordiging. De reden waarom het visum twee dagen het vertrek van de journalist werd ingetrokken, kon men niet opgeven. Wel zullen dinsdag enige voormalige Nederlandse ambtenaren naar Indonesië Vrijdag kregen zij op de Indone sische vertegenwoordiging een visum er te Hollandia werd medegedeeld dat te gen hun komst te Djakarta geen enkel bezwaar bestaat. Ruimteraketten doel voorbij General Electric U.S.A. is onlangs begonnen met experimentele werk zaamheden, die tot doel hebben de snelheid van het licht honderd keer nauwkeuriger te bepalen dan thans mogelijk is. De resultaten van deze werkzaamheden kunnen van ver strekkende invloed zijn op de ver dere verkenning van de ruimte. Zelfs met de nauwkeurigste richtappara- tuur die thans beschikbaar is, kan het gemakkelijk gebeuren.dat een raket met als doel bijvoorbeeld Mars, deze planeet op ruime afstand voor- Vos. handel 2de Na een betoging te Hollandia van za terdag voor de Papoea-vlag en het volks lied hebben gewapende Indonesisch ge zinde Papoea's een aanval gedaan op de naar huis terugrijdende wagen van het organiserende comité. Zij wierpen een granaat in de wagen, waardoor de beken de Papoealeider Dick Sarwon aan het hoofd gewond werd. De geladen granaat is echter niet ontploft. De comitéleden die in allerijl het bos in vluchtten, wis ten de politie te waarschuwen. De Papoeapolitie, die sinds kort geen wapens meer mag dragen, heeft een iD- val gedaan in een wapenmagazijn en ge wapenderhand de rust in het dorp her steld. Later zijn de wapens op bevel van het plaatselijk bestuurshoofd weer inge leverd. De politie kon niet meedelen of de wapens van Indonesische afkomst zijn. Deze zijn naar het politiebureau overgebracht. In Hollandia hebben enige honderden Papoea's betoogd tegen de Indonesisch» pogingen om de overdracht aan Indonesië te versnellen. Urenlang reden bussen eD jeeps, versierd met Papoea-vlaggen door de straten. Aanvankelijk hadden de auto riteiten van de Verenigde Naties, die te genbetogingen vreesden, de demonstra tie verboden, doch later gaven zij toe stemming. De betoging verl'.ep overigens zonder stoornis. Op vele gebouwen haddeD ao Papoea's de vlag gehesen en langs de weg stonden veel Papoea's met vlaggen hun instemming te betuigen. Ook in het anti-Indonesische dorp Sentani de den zich geen ordeverstoringen voor, on danks het feit, dat in strijd met het ver bod der V.N.. gewapende Indonesische militairen trachtten de betoging te ver hinderen. Op het gebouw van de Nieuw- Guinea-Raad hingen grote spandoekeD met leuzen tegen versnelde overdracht cd handhaving van het Nederlands-In donesisch akkoord. bij schiet. Dat ligt niet zozeer aan 'do richtapparatuur als wel aan het ge brek aan exacte locatie van planeten en andere hemellichamen. Experts van General Electric U.S.A. trachten nu een nieuwe methode to vinden voor de berekening van de lichtsnelheid, waarbij de afwijking van drie op een miljoen kan worden terug gebracht tot drie op honderd miljoen. Wanneer dat lukt, zou dat een belang rijke bijdrage zijn tot het slagen van toekomstige vluchten naar planeten. Elke verfijning in de astronomisch® berekeningen, die toegepast kan wor den op de geleidingsapparatuur van do ruimtevaartuigen op de aarde, bete kent ook een vermindering van het gewicht van het ruimtevaartuig, omdat dit dan geen geleidingssysteem aan boord hoeft mee te voeren. In een volgend tijdperk zal de veel grotero precisie, waarnaar thans gezocht wordt, kunnen leiden tot de ontdek king van onbekende hemellichamen. Misschien zelfs wel van een tiende planeet. Indien namelijk met beulp van do verfijnde technieken kan worden vast gesteld dat een planeet enigszins uit zijn baan is, kan dat veroorzaakt wor den door de invloed van een ander hemellichaam. Zo is per slot van reke ning ook de planeet Pluto ontdekt. Jean Heybroek meldt dat de omzet dit boekjaar hoger is, doch de provisie ontvangsten lager zijn; door gestegen kosten en scherpe concurrentie in som mige artikelen zal het eindresultaat dat van 1961 vermoedelijk niet geheel evenaren. BOUWACTIVITEIT TOEGENOMEN UIT gegevens van het Centraal bu reau voor de statistiek blijkt, dat in de eerste negen maanden 1962 aan woningen en andere ge bouwen (zonder normaal onderhoud en werken van minder dan f 2.000) voor een bedrag van 2.177 min werd geproduceerd. Dit is 73 min of ruim drie procent meer dan in de- De jonge bullen vergaten hun taak, gepijnigd als ze werden door een hevige honger. Ze bleven bij de ring van struiken staan, waartussen de ho ge, ronde struik groeide, met in het schemerige hart daarvan de troep apen. Gulzig rukten ze tak ken af, maar voordat ze aan de hoge struik be gonnen, gaf de leider van de troep apen het sein tot een gedisciplineerde vlucht. De olifantenkudde had zich nu geheel verspreid en de apen zorgden tactisch, dat ze midden tussen de grote dieren bleven, door hun aanwezigheid beveiligd tegen de leeuwen of zelfs de verraderlijke luipaarden. Al leen tergde hen de dorst en ze loerden op een laatste kans om het meer te bereiken. Toen klonk plotseling het verontrust geschreeuw van de olifantskoe. Ze had bij de jonge bullen staan laveien en haar behoefte aan voedsel had haar waakzaamheid een ogenblik doen verslap pen. Het jonge olifantje, eigenzinnig als steeds, was enkele tientallen meters buiten de ring van etende wachtposten gedwaald en zijn armlange slurfje had hij nieuwsgierig gerekt naar de groep leeuwen, die juist met het oog op deze kans de kudde hadden ingesloten en nu volgden. Met drie lange sprongen had een forse leeuw met blonde manen, zich uit de troep roofdieren losgemaakt en met één haal van zijn klauw liet hij de jonge olifant over de kop buitelen, zodat het diertje geluidloos zijn nek brak en bleef lig gen. De kudde merkte het direct. Het moederdler herhaalde haar schrille schreeuw en chargeerde maar de leeuwen hadden zich al tactisch' terug getrokken. Het was hun bedoeling niet, om tegen welk lid van de kudde olifanten ook, te strijden. Ze keken vanaf een klein heuveltje naar hun prooi en likten hun bek. De staart van de blonde leeuw, die de jonge olifant gedood had, zwaaide rusteloos heen en weer. De olifantmoeder duwde met haar slurf tegen het lichaam van haar dode jong. De grote bul naderde het tweetal en samen probeerden ze het kalf op de been te brengen, door het met hun stoottanden aan weerszijden op te beuren, maar telkens als ze wilden loslaten, viel het diertje weer terug. De moeder betastte daarna de slurf en de kop van haar kind en ze maakte gorgelende geluiden, om hem aan iw sporen, dit dwaze spel te staken en mee te gaan, mee met de kudde, het lange leven tegemoet, dat eindeloos is als het Edwardmeer en even vo) vreugde. De jonge bullen, onverschillig en hongerig als altijd, begaven zich weer naar de struiken en bo men. De leidkoe keerde op haar schreden terug en onderzocht het ongeval. Ze legde haar slurf om die van de beroofde moeder, betastte op haar beurt het dode jong en uitte in droef gegorgel haar medeleven. Aan de leeuwen schonken ze geen van allen meer aandacht. De bul liep naar de dichtsbijzijnde struiken en rukte woedend tak ken uit. De leidkoe en nog enkele leden van de kudde volgden dat voorbeeld en met elkaar be dekten ze het dode diertje met een laag beblader- de takken. De marabies, op onverklaarbare wijze op de hoogte geraakt van het drama dat zich had afge speeld, daalden op enkele tientallen meters af stand en schreden langzaam, bijna plechtig na der, hun kale koppen huichelachtig-treurend in de schouders getrokken, hun filosofische blik gericht op liet groene graf van de jonge olifant. De leidkoe ging de kudde weer voor, maar de oude bul bleef bij de koe. Telkens als die bleef staan, haar slurf ophief en in alle windrichtingen bewoog, alsof ze verwachtte, dat haar jong zich toch nog weer melden zou, gaf hij haar een zacht duwtje met zijn slurf en ze liepen verder. Soms, als ze erg koppig was, blies ze stof over haar rug en riep schril om haar jong, maar de kudde overreedde haar en ze liep. De leidkoe liep snel want de honger dreef hen voort. Ze wilden ook buiten het jachtgebied van de leeuwen zijn en in- slictief voelden de olifanten aan, dat ze niet ge volgd zouden worden. De leeuwen zouden dit rijke jachtgebied niet verlaten voor de schaarse kans op het slaan van een jonge olifant, zolang het Edwardmeer en de Rwindi- en Rutshuru-rivieren rnet hun bevolking van duizenden nijlpaarden, zulke overvloedige kansen boden op een gemak kelijke buit. Toevalligerwijs hadden de leeuwen ditmaal dezelfde jachtmethode, die ze anders voor het vangen van een jong nijlpaard gebruikten, toegepast voor de olifanten, en even toevallig hadden ze daarmee succes gehad. Ze schoven de takken opzij en grauwden in toenemende begeerte tegen elkaar en tegen het legertje maraboes en gieren, dat om hun zwierf, gulzig wachtend op het overschot van de prooi. (Worfdt vervolgd). zelfde periode van 1961. In de wo ningbouw bedroeg de produktie 1.060 min (daling 31 min of drie procent). Voor enkele andere sectoren luiden de produktiebedragen als volgt: Bedrijfsgebouwen voor de nijveiheid f 370 min (stijging f 45 min of 14 pet); bedrijfsgebouwen voor handel en verkeer f 194 min (stijging f 11 min of 6 pet); scholen f 195 min (stijging f 38 min of 24 pet). Het onderhanden werk steeg van f 4.253 min op 1 oktober 1961 tot f 4.930 min op 1 oktober 1962, een stijging van 16 pet. Voor d« woningbouw lag dit bedrag f 178 min of 8 pet hoger, voor bedrijfsgebou wen voor de nijverheid f 164 min of 29 pet hoger en voor scholen f 150 min of 38 pet Op werken met een bouwsom van f 10.000 en meer (woningen en andere gebouwen) waren op 1 oktober 1962 127.900 arbeiders werkzaam tegen 119.100 op 1 oktober 1961 en 119.700 op 1 juli 1962. In de eerste negen maanden van 1962 werden 66.570 woningen in uitvoering ge nomen tegen 78.450 in de overeenkom stige periode van 1961. Hiervan was 54 pet opgedragen door particulieren (eer ste negen maanden 1961: 69 pet. Van de 66.570 begonnen woningen werden 18.112 of 27 pet gebouwd zonder rijkssteun (eer ste negen maanden 1961: 37 pet). Het aantal voltooide woningen bedroeg 54.000 (eerste negen maanden 1961: 08.235), waaronder 31.510 of 58 pet huur woningen Aan weg. en waterbouwkundige kapi- taalsw-erken werd in de eerste negen maanden van 1962 voor f 678 min gepro duceerd. Dit is f 113 min of 20 pet meer 1961 m dC overeen'komstiee periode van Spiegelglas (N.V. Nieuwe Ned. Mij tot h!ïïiardigi!?g u van"): OMigatiehoudeH nebben onderbrenging van het glasbe- rwfw aandeleo in de N.V. 33 van Gi3nt goedgekeurd; aangezien geen quorum nodig was bleek w£lv7an 1 h°Ud-r met 25 obligaties

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 9