Zwarte mens getuigt van
zijn ontroerend geloof
EVANGELISATIEBOODSCHAP IN MUSICAL
Het geleek n
reveil in
de nacht
Concilie over
rapport pers,
radio en t.v.
Dr. Visser t Hooft beziet
oecumenische situatie
Via bijbelse scholing
zinvol leren leven
KarelI
en
«flZ
Dr. De Pater
75 jaar
ZATERDAG 24 NOVEMBER 1962
ANDERZIJDS
COMMERCIËLE TELEVISIE
In het jongste
„Hervormd Nederland" reageert
ds. L. H. Ruitenberg op de me
morie van antwoord od het voor
lopig verslag van de Tweede Ka
mer naar aanleiding van de no
ta inzake reclametelevisie. Hij
schrijft:
Men weet. dat van de zijde der
omroepverenigingen grote bezwaren
worden gemaakt tegen deze plan
nen. Een groot aantal dagblad-di
recteuren heeft zich onder de kring
der afwijzers geschaard. Ook wij
hebben zij het niet op dezelfde
gronden als de bovengenoemden
on» niet enthousiast over deze plan
nen betoond. Integendeel.
De memorie van antwoord gele
zen hebbende, geloven wij. dat de
kiem van het probleem ligt in de
stelling, dat het Verdrag van Rome
1951 (tot bescherming van de rech
ten van de mens en de fundamente
le vrijheden; „de vrijheid waar.
borgt" om zonder inmenging
randeert de vrijheid van drukpers
(art. 7) en in dit Verdrag van Ro
me wordt deze vrijheid over de mo
derne communicatiemiddelen uitge
breid. ..Het toelaten van een nieuwe
concessionaris is een uitvloeisel van
het beginsel van vrije meningsuiting
en is daarom een eis van democra
tie". zo vat het persbulletin van het
ministerie van O. K. en W. dit stand
punt samen.
Dit wil niet zeggen, dat iedereen
altijd en overal zijn mening moet
kunnen uiten, zijn informaties moet
kunnen geven. Dat er grenzen zijn,
weet ieder. Er moeten gelegenheden
geschapen worden voor deze vrij
heid. en die gelegenheden zijn niet
onbeperkt. Zeker bij de televisie
niet met zijn éne kanaal, binnen
kort twee en straks drie.
Er moet dus beperkt worden. Men
moet het eens worden over de maat
staven. Welnu, over die maatstaven
is men het niet eens. De staatsse
cretarissen zeggen: ieder die mede
delingen wil doen (binnen de gren
zen die de wet stelt natuurlijk) moet
gelegenheid daartoe krijgen. Hun te
genstanders zeggen: de maatstaven
bij de beslissing wie wèl en wie niet
mag uitzenden dienen aan de aard
van het medium, zoals het zich ont
wikkeld heeft, ontleend te worden.
Het medium heeft zich ontwikkeld
in de richting van overdracht van
gedachte, inzichten, verstrooiing,
informatie, culturele vormen. Daar
mee is de televisie-ruimte meer dan
bezet. Zij vragen, en wij onderstre
pen de vraag, waarom nu juist aan
een aantal personen, die veel geld
op tafel kunnen leggen, door zend
tijd voor reclame te verkopen, óók
zendtijd moet worden gegeven. Hier
zit iets bitters voor ons in. Wij heb
ben altijd voorkeur gehad van een
omroepbestel, dat gedragen wordt
door onze gezamenlijke verantwoor
delijkheid. Het toelaten van een
apart lichaam voor commerciële te
levisie blokkeert onherroepelijk de
noodzakelijke ontwikkeling in die
richting.
De staatssecretaris van economi
sche zaken schrijft warme woorden
over de betekenis van de reclame.
Dat zij een nuttige functie heeft zij
toegegeven. Maar het valt niet in
te zien, waarom zij een aparte in
stantie moet formeren, die straks,
in 1967, een derde deel van alle te
levisie-zendtijd mag dragen. En hoe
dan ook (ondanks alle garanties) de
uitzendingen zal gaan stempelen.
Als wij de uitingen uit de ver
schillende groepen in de Tweede Ka
mer ontleden, dan komen wij tot
dc conclusie, dat het aanvaarden
dit plan volstrekt nog niet ze
de weg vrijkomt
open gesprek over de noodzal
veranderingen in ons omroep
dat werkelijk democratisch is.
JN de afgelopen nacht van 23 op
24 november is in het hardza-
kelijke Rotterdam op een voor on
mogelijk gehouden ontroerende
wijze Kersfeest gevierd. En het
zijn merendeels „mensen van de
wereld" geweestdie iets hebben
gevoeld van Gods adem, door de
mond van elf eenvoudige, kinder
lijk gelovige negerinnen en negers.
In een geheel bezet Luxor-Theater
droegen christenen van het zwar
te ras hun musical „Black Nativi
ty" op aan het Kind in de kribbe,
aan de Heiland van het Kruis, aan
de herrezen Verlosser.
De oude woorden: ..Kinderen van één
Vader" hebben in deze nachtelijke uren
voor waarschijnlijk zeer velen nieuwe
klank en diepere zin gekregen. En me
nigeen zal niet eerder zo recht uit het
hart gedreven zijn bepaald bij de vol
heid des tijds en wel op een wijze die
voor de westerse mens toch wezens-
(Van onze kunstredactie)
Gistermorgen zijn de rooms-
katholieke bisschoppen begonnen
met de behandeling over het rap
port „communicatiemiddelen in
de samenleving". Daarin wordt
onder meer voorgesteld dat het
Vaticaan een permanent bureau
zal oprichten „om de publieke
opinie voor te lichten en te vor
men." Voor Nederland bevat het
rapport, dat betrekking heeft op
de pers, radio, t.v., film en
theater, weinig nieuws. Boveiv
dien werd tijdens de bespreking
van het rapport door een aantal
bisschoppen het plan geópperd
om een internationaal r.k. pers
bureau op te richten.
Hoewel er van te voren wel enige
kritiek is geuit op dit ontwerp, omdat
weinig vakmensen zijn ingeschakeld bij
dc voorbereiding er van, werd het over
het algemeen zeer gunstig ontvangen.
Vele bisschoppen bleken een voorstan
der van het voorstel om te komen tot
een bureau dat tot taak zou hebben een
doeltreffende organisatie te scheppen,
allereerst internationaal, vervolgens na
tionaal en tenslotte in de verschillende I
bisdommen met het doel de openbare
mening voor te lichten cn te vormen.
Wel kwam nog het voorstel om dit
rapport, dat oorspronkelijk als no. 68
op de agenda stond, en dat uit vier
hoofdstukken bestaat, te verkorten om
het bruikbaarder te maken. Het is mo-
gelijk dat de bisschoppen vanavond
reeds zo ver zouden zijn dat er begon
nen kon worden met een stemming.
KERK
olgende week
aan de orde
komen. Algemeen verwacht men dat tij
dens die bespreking weer de grote ver-
•chillen tussen de beide vleugels in de
R.K. Kerk naar voren zullen komen.
Een belangrijk aspect van dit rapport
tdat reeds uitvoerig in de pers is be
sproken) betreft de vraag hoe de r.k
bisschoppen delen in dc onfeilbaarheid
van de paus.
Dit aspect had op het vorige Vaticaan
se concilie aan de orde moeten komen,
maar is toen niet behandeld, omdat he:
concilie vroegtijdig werd afgebroken
Dat concilie had zich dogmatisch nog
moeten bezig houden met een decreet
waarin werd uitgesproken dat de bis
schoppen als collectiviteit op twee ma
nieren in de pauselijke onfeilbaarheid
delen. nl. optredend in een oecumenisch
concilie en door ..ordinariaats-onfeil-
baarheid" in de uitoefening van hun
leerambt als ordinari in de wereld.
Uit Rome komt nog het bericht dat
op korte termijn een petitie wordt ver
wacht bij de paus om de tweede zitting
van het concilie niet te beginnen op 12
mei, doch pas in september van het
volgend jaar. Vooral de bisschoppen van
de missie zouden dit graag zien.
Prof. dr. W. Schwartz: is op'zijn ver
zoek met ingang van 1 januari 1963 eer
vol ontslag verleend. Sinds 1955 was
hij gewoon hoogleraar in de oud-ger-
maanse filologie, het gotisch en de
ouder Duitse taal- en letterkunde aan
de gemeentelijke
Amsterdam.
Dot weet iedereen: een werkelijk goed elektro
nisch orgel kost vele duizenden guldens. Hoe
komt het dan dat de Eminent 80 (even goed als
't beste) slechts f 3275.- kost? Wel - de Eminent
80 Is een Nederlands orgel, dus behoeven géén
hoge invoerrechten en vrachtkosten betaald te
worden... Ingebouwde percussion, geen scha-
kelklik, geen repeterend klavier, bijzondere 2'
registers. Vraag onze folder 1 aan
izeefoa
f 3275,- in cl. bank,
Ook te
betalen b,v.
f 85.- contant en
BODEGRAVEN - PRINS HENDRIKSTR. 12 - TEL.: 01726-2188
scala van fascinerende klanken, in dans
bewegingen die op straffe cadans naai
een climax voeren, waarbij het neger
koor zijn geloofsbeleving uitjubelt.
Terwijl wij dit schrijven, onmiddellijk
na die onvergetelijke uren, kost het
moeite, in de veelheid van intense
drukken enige ordening te brengen. Het
ware ons liever, als wij voo
dere regels net zo spontaan en onge
remd zouden mogen zijn als de natuur
talenten in ..Black Nativity". Hoe bevrij
dend moet het werken, je zo in edele
vervoering te laten gaan. Maar de
terse mens durft dit niet: vindt het
derling en misschien zelfs ongepast.
Toch hebben honderden het vannacht
wel gedurfd, want toen na het extatische
lied ..Get away Jordan" werd gevraagd
of iedereen gelukkig was. klonk
massaal „Ja" uit de zaal op.
Beschamend?
„Black Nativity" is voor ieder van
de aanwezigen een zeer persoonlijke
varing geworden. Mogelijk vermengd
met iets van beschaming, omdat het
zwarte mensen waren die ongekunsteld
en met benijdenswaardige zuiverheid
van geest in een geciviliseerde samenle
ving van blanken tere, misschien wei
nig bespeelde snaren tot klinken brach-
Een kleine troost mag het zijn. dat
ook de negermens conflicten kent.
..Black Nativity" is in New York eerst
tot stand kunnen komen. nadat een eind
was gemaakt aan de concurrentie tussen
de zanggroepen ..The Stars of Faith"
van Marion Williams en „The Bradford
Singers", zo genoemd naar hun leider
Alex Bradford. Het eerste kwartet be
staat uit vrouwen, en het andere heeft
de merkwaardige combinatie van drie
nen en een vrouw, de laatste met
stemregister dat zich moeilijk laat
benoemen.
Tot het gezelschap behoort mede de
blinde zangeres Princess Stewart. Haar
stem heeft een wonderlijker timbre dan
men zich kan voorstellen; het reikt van
alt naar het diepbronzig geluid als van
een bariton.
Het eerste deel van het programma,
onder de titel ..The Child is born", is
een gezongen en gedanst lekespel. Ter
zijde op het toneel zit de yoordrachts-
kunstenares Ida Shepley. die met in
drukwekkende noblesse in mooi klin-
hieraan als Jozef en Maria
gestalte in een bijzonder boeiende, somf
ontroerende choreografie. Hun beider
I gebarentaal is van een ongekende ex-
J pressivitcit
spel becommentariëren de zanggroepen
het Kerstevangelie. Ook de vertelster
vlecht tussen de bijbelpassages het ge
tuigenis van de eenvoudige ncgermenj,
nu en dan onderbroken door hemelbo
den die in recitatieven opdracht geven
de geschiedenis van Christus verder te
vertellen, waarna Alex Bradford sym
bool is van de kerk die de opdracht
uitvoert. Dit alles culmineert in de op
roep tot gebed. Nimmer tevoren hebben
wij het ..Komt laten wij aanbidden" zc
geïnspireerd, zo dwingend horen zingen.
Onder het motto ..The word is spread"
bestaat het tweede deel uit elf gospel
songs. Uit deze biologerend gezongen lie
deren treden als het ware alle facetten
van het geloofsleven van de zwarte
mens naar voren. Zijn smeken tot d«
Heilige Geest om hem niet te verlaten,
zijn vast geloof dat hij door Christus
zal veranderen, dat Zijn bloed hem
heeft gered en dat nu Zijn wil geschiedt.
Meer nog dan het formidabel volume
van de zangers en zangeressen, hun
wonderlijke klankkleuring en plastische
expressie waarmede zij alles kunnen uit
beelden. boeien deze door de natuur g"
schcolde kunstenaars in de wijze wa<
op zij hun geloof beleven en uitdragen.
Jammer dat zij na een tournee door
Engeland en op doorreis naar de Ver
enigde Staten, slechts voor enkele uren
hier konden zijn. Welk een ongekende
stimulans zou ervan uit zijn gegaan als
Black Nativity" langere tijd en
meerdere plaatsen iets van een ge
telijk reveil had kunnen verklanken.
De Rotterdamse Kunststichting komt
lof toe voor het initiatief om deze unieke
confrontatie met een aangrijpende
gelieverkondiging mogelijk te maken. Zij
die het mochten beleven, hebben tevi
tot hun verrijking mogen ervaren, w
een intense kracht er uitgaat van kunst
die haar bron vindt in de religie.
Prof. dr. H. van der Merwe Scholtz: is
op zijn verzoek met ingang van 1
maart 1963 eervol ontslag verleend.
Hij is sinds 1959 gewoon hoogleraar
in de taal. literatuur cultuur cn ge
schiedenis van Zuid-Afrika aan de uni
versiteit van Amsterdam.
Dr. E. Galama: benoemd aan de ge
meentelijke universiteit van Amster
dam tot bijzonder hoogle:
Friese taal- en letterkunde vanwege
de provinciale onderwijsraad
Friesland. Prof. Galama heeft daar
naast van universiteitswege e<
opdracht ontvangen van 'oud-Fi
De elf negerzangers en zangeres
sen die slechts een keer hun ver
voerende geloofsbelijdenis konden
uitzingen in ons land, nl. vrijdag
nacht te Rotterdam. Onze foto
toont de groep .filack Nativity
in de Geertekerk van Utrecht,
waar t.v .-opnamen zijn gemaakt,
-die de V.P.R.O. pp 14 decern,ber
zal uitzenden. Links achter de
doopvont de zangfenomenen Ma
rion Williams en Alex Bradford.
Zij iziden de twee kwartetten die
aanvankelijk elkaar hebben be
concurreerd. Achter Bradford de
blinde zangeres met het wonder
lijkste stemgeluid. Princess Ste-
Een ivoord voor vandaag
Op deze plaats is deze week de figuur Jakob van verschillende
kanten belicht. Jakob, één van de aartsvaders, een man, wiens
levensloop ons in de Bijbel uitvoerig wordt beschreven. Zijn
strijd en zijn zorgen, zijn zonden en zijn nederigheid voor God.
Wie Jakob psychologisch gaat ontleden, is geneigd tot de
constatering, dat hij een man is van een dubbelleven. Dat hi]
in de praktijk van zijn leven maar heel rustig zijn gang gaat
en dat hij ook nog een vakje voor God heeft gereserveerd. En
toch blijkt dan altijd weer, dat God hem niet loslaat. Inder-j
daad: het is Gods werk, dat Jakob niet ten onder gaat. God
zelf bewerkt in deze man het schuldbesef en Hij doordringt
Jafcob er steeds weer van, dat een leven zonder God is als
een donkere nacht, waarop geen morgen volgt. Zo handelt
God met mensen, hoe verdorven ook. Dat is dan het grote
wonder, dat er vergeving bestaat van schuld. Het is het groot
ste wonder in een mensenleven, dat groter dan onze zonden
Gods genade is! Jakob was een man naar Gods hart, omdat
hij, als het erop aankwam, zijn knieën wilde buigen en wist,
dat hij de minste was. Wij zullen dat allen moeten leren, u
en ik. Het is een zware opgave, omdat wij niet graag ons hoofd
buigen en willen erkennen, dat wij al Gods geboden dagelijks
overtreden. Maar laten wij dan vooral goed beseffen, dat er
geen andere weg bestaat. En wie weet wat dat betekent: kwijt-
schèlding van schuld, die leeft als een gelukkig mens!
De Oecumenische Raad van «egev
Kerken in Nederland heeft giste
ren een bijeenkomst gehouden te
Utrecht voor een groep genodig
den, die nauw betrokken zijn bij
de oecumenische beweging. Hier
heeft de secretaris-generaal van
de Wereldraad van Kerken, dr
W. A. Visser 't Hooft gesproken
ondermeer over de integratie van
de Internationale Zendingsraad
met de Wereldraad van Kerken,
die zich verleden jaar in New
Delhi voltrokken heeft. Nu reeds
kan gezegd worden dat het door
deze samensmelting mogelijk is
geworden om veel meer strate
gisch te denken over gemeen
schappelijke taken in het bijzon
der in Afrika en Azië.
Dr. Visser 't Hooft zei. dat het ko
mende jaar wel het Afr:ka-5aer \an de
Wereldraad genoemd kan worden o m.
door een aantal belangrijke conferen-
die in dat werelddeel gehouden zul
len worden.
Orthodoxie
Door de toetreding van de Oosters-Or-
thodoxe Kerken tot de Wereldraad, ls
het grootste deel van die kern thans lid
van de raad. Voor het eerst sinds 1000
jaar is hierdoor een nieuwe relatie ont-
tussen de kerken van het oosten
ie van het westen. Na New Delhi
zijn door vertegenwoordigers van de We
reldraad veel bezoeken aan deze ker
ken gebracht. Dr Visser 't Hoofd was
zelf kort geleden in Roemenië. Steeds
komen bij deze bezoeken nieuwe aspec
ten van de orthodoxie naar voren. De or
thodoxie is niet dood. zo werd met klem
gezegd. Maar ook zijn de orthodoxe Ker
ken zelf weer bijeengekomen en is er
ieer samenhang ontstaan.
Wat de internationale vragen betreft
blijft de Wereldraad aandringen op ont
wapening en op het staken van de kern
proeven. Dr Visser 't Hooft was in dit
verband dankbaar voor de „harde slag"
ie mensen wakker te maken, die
Advertentie
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Mussolkanaal: H. Henge-
veld vic. te Eindhoven.
Aangenomen naar Kampen (vae-. J.
Ewoldt): J. Dijkstra
Den Helder (toez.): J
kerk.
Bedankt voor Oud-Beijerland (toez.):
J. J. Poot te De Bildt; voor Hillegers-
focrg-Terbrcgge: J. v.d. Heuvel te Ede.
GEREFORMEERDE KERKEN
Doel hervormd bondscentrum
Eerste bondshuis
H.G.J.B.
kerkredactic
De vorig jaar door de Her- dit
vormd Gereformeerde Jeugd
bonden gekochte, volledig uitge
woonde, villa „Silvosa" te Bilt-
hoven is gistermiddag, na een
jaar van intensieve verbouwing
en restauratie, feestelijk als
bondscentrum der H.G.J.B. in
gebruik genomen. Dit werk, dat
onder leiding stond van ir. J. van
Lokhorst en de heer J. Hagoort,
werd zo goed als geheel door
jongeren, op hun vrije zaterdag
verricht.
Bij de opening, die door de schei
dende voorzitter, ds. Jac. Vermaas
werd verricht, waren onder meer
aanwezig, dc nestor van de gerefor
meerde bond. prof. dr. J. Severijn:
namens de synode der Nederlandse
Hervormde Kerk ds. G. Spilt, en de
voorzitter van de adviesraad van de
jeugdcommissie prof. dr. S. van der
Door de opening van dit huis zijn de
bonden in het bezit gekomen van hun
eerste bondshuis. De jongeren zelf heb
ben door acties vorig jaar ruim 60.000,
bijeen gebracht, met het doel dat daar
een eigen deugdelijk werkcentrum van
zou betaald kunnen worden. Dit doel is
bij de opening van ..Silvosa" nu verwe
zenlijkt. Het voornaamste doel van het
centrum is dan ook het bewaren, vormen
en leiden van de jeugd door en in het
Sehele leven. De heer van Lokhorst on-
erstreepte dit in zijn toespraak door te
zeggen dat de jongeren de kans krijgen
vanuit het nieuwe centrum van uit een
bijbelse scholing mogen leren, zinvol
in het leven te staan.
Het hervormde bondscentrum stelt
zich dit voor door middel van het orga
niseren van kadercursussen, studie, cn
jeugddagen en door het uitgeven van
haar drie organen „Opweg" „Bouw
stof" en ..Leiding" het zich ontplooien
de apostolaat te helpen en te adviseren.
Hoewel het dus vooral op het „kern-
werk" van de eigen jeugd is gericht,
wil men ook wegen en mogelijklieden
zoeken de buitenkerkelijke jeugd, door
m;ddcl van kampen bijvoorbeeld, te
trekken. Een opmerkelijk voorbeeld van
dit streven vinden we dan ook in de uit
de jongeren zelf opgekomen „Dabar"
groep. De „Woord en Daad" groep is
voor het merendeel door studenten ge
vormd, om de buitenkerkelijke jeugd te
benaderen.
Het centrum heeft een capaciteit van
50 bedden, met daarnaast een confe
rentiezaal en ruime eetgelegenheid. Ds.
A. J. Jorissen is in staat gesteld als
„full time" jeugdpredikant al zijn krach
ten. aan het werk dat het centrum met
zich meebrengt te wijden. Hij wordt
hierbij ter zijde gestaan, door de heer
C. van Iterson. jeugdwerkleider.
Gunst van God
Prof. Severijn, waarschuwde voor het
gevaar te denken dat nu er een goed
centrum is de rest vanzelf wel zal gaan.
We hebben de gunst van God nodig, al
dus prof. Severijn, „als God onze plan
nen niet gunstig gezind is, beginnen we
niets, erger nog dan kunnen we er maar
beter niet aan beginnen".
hopen door de opzet
/PI
werk dc veel gehoorde klacht weg te
nemen, aldus de jeugdpredikant ds. A.
J. Jorissen, dat In het vrij jeugdvor-
mlngswerk zoveel van bovenaf voor de
jeugd wordt klaargemaakt, zonder er
het levcns-echtc cn warme contact met
de jeugd zelf ls.
ruim vijftien jaar geleden, dat mijn
ik trouwden. Voor de gouden echtpa
ren behoren wij natuurlijk nog bij de groentjes,
maar zelf heb ik het gevoel, dat ik een vrouw ben
met rijpe ervaring. Ik geloof niet dat er erg veel
mensen zijn die twijfelen aan de goede harmonie
101 van ons huwelijk, hoewel onze smaken nogal ver-
dlt schillen. Zo is mijn man dol op drop
VEEL GROENTEN EN TOGAL TABLETTEN bij verkoudheid
Leef gelukkig, maar zonder verkoudheid. Eet veel groente, sla, fruit en neem
Togal Tabletten. Helpen snel-afdoend. Haal meteen een flacon in huis. U
kunt het onverwacht nodig hebben. Bij apoth. en drog. Togal 0.95; 2.40; 8.88
FAMEUS I2.60
heb weieens in een boze bui gezegd: Als ik jou
flink schud, schuimt het dropwater uit al je po
riën naar buiten. Achteraf bekeken heb ik wel
spijt van die pinnige opmerking, want tenslotte
kan hij toch beter drop dan knoflook kauwen
Als ik nu zeg dat we om dezelfde dingen samen
hartelijk kunnen lachen, lijkt ons huwelijk een
sxioezig schuimtaartje met gouden lovertjes. Dat
zou /iet misschien kunnen zijn, als wij maar van
schuimtaartjes hielden en als er geen wissewas
jes bestonden. Wissewasjes veroorzaken in hun
gestaag optreden nogal eens irritaties. Zo kan
mijn man zich om maar een willekeurig voor
beeld te noemen altijd weer intens opwinden
over mijn kinderlijke hartstocht voor kruideniers-
en melkboerenbonnetjes. Mijn manier van krant-
lezen nl. van achter naar voren om maar
niet te spreken van de manier waarop ik hem
weer opvouw is ook een doorn in zijn oog. Op
mijn beurt erger ik me weer groen en geel over
de wijze waarop hij zijn jas pleegt op te hangen.
Al zou ik met ijzergafen een knaapje in zijn jas
vastnaaien, dan zou hij nog kans zien die jas op
te hangen alsof het een knikkerzak was.
Zo zijn er wederzijds legio wissewasjes, die we
dan zij het vaak met moeite met de mantel
der liefde of der gelatenheid bedekken. Er is
eigenlijk maar één grote wissewas. Dat is mijn
kasboek. Er is geen boek te bedenken, dat ik zo
haat als mijn „practisch huishoudkasboek voor de
vrouw". Bah! Het mag er dan in het blauwplastic
bandje gezellig uitzien, het mag allerlei lieve ru
briekjes hebben en pittige wenken voor kleine ge
schenken, het is en blijft een gruwel. Want uitein
delijk zal ik achter dat lieve kaftje lange rijen
moeten optellen en de uitkomst daarvan weer
moeten aftrekken van een beginbedrag. En het
afschuwelijke is, dat het verschil daartussen
nooit klopt met wat ik in mijn beurs heb. En dan
begint de ellende van natellen en je suf piekeren
over vergeten posten. Dan begint bovendien de
lfo4.tang.&(ls
ellende met mijn eega. Zelfs mijn beste vriendin
nen geloven niet, dat mijn lieve beste man een
keiharde beul is als het gaat om dat vermaledijde
boek.
„Een bedrag uitgeven en het noteren moet één
handeling zijn", zegt hij nu al jaren, en: „dan
moet het altijd kloppen". Dan zeg ik: „Waarom
al dat gedoe. Je kunt het toch maar één keer uit
geven? Bovendien is huishoudgeld warempel niet
voldoende om er stiekem effecten of juwelen van
te kopen". Dan wordt hij weer narrig en legt me
met zijn neus in de wind uit dat een kasboek
er niet is om een huisvrouw te controleren, maar
eenvoudig omdat er orde dient te zijn in financië
le aangelegenheden. Het ene woord haalt dan ge
makkelijk het andere uit, maar het slot is altijd
Cuba
Wat het spreken van de Wereldraad
in kwesties als de Cubaanse betreft
merkte de secretaris-generaal op dat de
Wereldraad in dergelijke omstandighe
den alleennspreekt op basis van
door de assemblees en het centrale
mité gesproken is en bovendien dat
gesproken wordt in de context van i
vroeger gezegd is. Vandaar dat in
kwestie-Cuba gesproken werd tegen hel
nemen van het recht in eigen handen
Eenheid
Daarna kwam het punt van de
heid aan de orde. Op praktisch gebied
wordt er door de kerken goed sa
gewerkt, maar met betrekking tot
gen van de eenheid is er in de laatst*
jaren weinig vooruitgang. In Ceylon,
Noord-India, in Engeland en Schotland,
waar een gesprek tussen kerken gaan
de was, is stilstand gekomen. Het besel
ls er nog niet dat de eenheid va
kerk geen luxe is, maar dat het tot hel
wezen van de kerk behoort.
Tenslotte stond dr. Visser 't Hooft stii
bij het concilie. Hij wees op het belang
rijke werk dat door het secretariaat
voor de eenheid wordt gedaan en
door een gemakkelijker verkeer tussen
de Wereldraad en de R.K. Kerk ir
Rome krijgen de
gelegenheid op informele bijeenkomsten
waar zij worden uitgenodigd hun meninj
uit te spreken. Dit is meer dan men
had mogen verwachten.
Er zijn geen sensationele gebeurtenii-
sen tc verwachten tussen de R.K. Kcrl
en de protestantse kerken, zo besloN
dr. Visser 't Hooft zijn overzicht, man
wel is er een nieuwe dialogische situati*
ontstaan, die hoop geeft dat verschill»
de gebieden van praktische samenwt-
king betreden worden.
Maandag 26 november hoopt dr. J.
C- H. de Pater, oud-leraar in de g«-
schiedenis aan het christelijk gymnasi
um in Den Haag 75 jaar te worden
Dr. De Pater, die als christen-histo
ricus een grote naam heeft en met na
me op het gebied van de tachtigjarig*
oorlog gespecialiseerd is, werd in Bleis-
wijk geboren. Na de chr. h.b.s. te Rot
terdam bezocht te hebben deed hij
staatsexamen en studeerde hij te Lei
den Nederlandse letteren, waar hij ie
1917 promoveerde op proefschrift: ,,Di
Raad van State nevens Matthias."
Van 1914-1917 was hij als leraar
bonden aan de chr. h.b.s. in Den Haag
van 1917-1919 idem te Rotterdam
1919-1935 aan het chr. gymnasium
Haag. Sinds 1945 is hij mede verbon-
aan de Haagse school voor
letterkunde.
al van geschriften zagen vs
hand van dr. De Pater het licht. Met
de Hongaarse hoogleraar prof. G.
Antal bewerkte hij in twee delen.
Weense gezantschapsberichten van L.
1720: en voorts behandelde hij in Van
Gelders algemene geschiedenis het deel
Reformatie en Contra-Reformatie
n prof. Brugmans „Geschieden»
Nederland" de delen over de
tigjarige oorlog
Naast deze standaardwerken liet hij
a. het licht zien: Maurits en Van 01-
denbarnevelt in de strijd om het twaalf
jarige bestand, Nederland-Vlaanderen,
de scheiding in de 16e eeuw, historisch
belicht. De familie Falck, en Jan vai
Hout. Dr. De Pater is tevens aan om
bladen een gewaardeerd medewerker.
weer dat ik giftig, sputterend en toch dociel non
eens ga zitten optellen.
Vandaag na een vermoeiende Sinterklaas-
inkopenrace door de stad zat ik dubbel en
dwars in de nesten. De stapel te verwerken bon
nen lokte helemaal niet tot een gezellig nummer
tje boekhouden. Toen ontwaakte de betere, ridder
lijke echtvriend in mijn man. Hij zou tellen, ik
de hond uitlaten. Een volmaakt huwelijk, niet
waar? Tuttut, een hond uitlaten in de natte
sneeuw is ook niet zo dol, maar eerlijk is eerlijk
alles is beter dan tellen.
Toen ik rillerig thuiskwam straalde hij me te
gen: „Fijn hoor, het klopte op een gulden na
Ik draaide, met mijn' natte regenjas nog aan. een
rondje en kirde van opluchting. Op dat moment
voelde ik in mijn jaszak een papiertje. Toch nog
een vergeten bonnetje? Uit pure zelfkastijding
diepte ik het vod op. Het was een briefje van
f 25,—.
Een tekort in kas is altijd erg pijnlijk, een
overschot daarentegen bijzonder amusant, maar
boekhoudkundig bekeken is het natuurlijk allebei
fout. Het commentaar van zijn kant was. dat er
hele volksstammen waren die het nooit leerden.
Zo werd deze wissewas tenslotte toch een wisse
wasje en hebben we ontzettend gelachen.
Maar nu ik er nogeens over nadenk, probeer ik
me die volksstammen voor te stellen. En dan zie
ik allemaal vrouwen, die net als ik, kluivend of
balpennen en met kloppende harten doende hun
kassen kloppend te krijgen. Wat een toestand. En
geen Vrouwenbond, die hulpe biedt.
Bent u. net aLs ik, ten einde raad, lieve lezeref
senDan wens ik u van harte sterkte in de ka
mende maand, met alle bonnetjes van boterlet
ters, marsepein, kerstkransen, oliebollen en gil
lende keukenmeiden van uw kroost maar voor
al met uw naar orde snakkende man.
MINK VAN RIJSDIJK
Werk
815
