Leiderdorp
B. en W. van Leiden laten
Leiderdorp niet met rust
Haarlemmerstraat
bijna berijdbaar
De grenswijzigingsvoor stellen: Leiden
ernstig teleurgesteld
Ook ten aanzien van Oegstgeest
en Zoeterwoude niet tevreden
Breestraat: in 63 rails
eruitin 64 algehele
reconstructie
NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 DONDERDAG 8 NOVEMBER 1962
Geen ruimte om toekomstige
behoeften op te vangen
T TET laatste grenswijzigingsvoorstcl heeft het college van B. en W. van
Leiden ernstig teleurgesteld, zo blijkt uit het vandaag verschenen stuk
dat de gemeenteraadsleden is toegezonden in verband met de maandag
middag 12 november om 2 uur te houden afzonderlijke vergadering over
deze kwestie. Om drie redenen zijn B. en W. teleurgesteld.
Ten eerste over de trage voortgang van de procedure. Het tot stand
komen van een grenswijziging is voor Leiden dringend geboden, menen
B. en \V. Leiden heeft indertijd zijn verlangens ten aanzien van het grond
gebied van Leiderdorp laten vallen om de procedure juist te bespoedigen.
En nu ziet het ernaar uit, dat de indiening van het wetsontwerp bij de
Tweede Kamer „op zijn vroegst in de loop van 1963 zal geschieden".
De inhoud van de voorstellen wekt ook teleurstelling. Sinds 1958 be
tekent elk nieuw voorstel een verkleining van het aan Leiden toe te voe
gen gebied. Zo worden nu weer de Zoeterwoudse terreinen van het in
dustrieschap en het westelijke gedeelte van de Broek- en Simontjespolder
te Oegstgeest buiten de grenswijziging gehouden.
De derde grond voor teleurstelling is dan het feit, dat de voorgestelde
gebiedsuitbreiding niet voldoende is om in de toekomstige Leidse behoef
ten tot 1980 met name wordt gedacht aan arbeiderswoningen te
De toekomstige huisvestingsbehoefte is
tot 1980 berekend op ongeveer 15.750 wo
ningen. De capaciteit binnen de door de
minister voorgestelde grenzen bedraagt
echter slechts ongeveer 14.000 woningen,
waarvan 9200 arbeiderswoningen. Door
het bouwen van meer arbeiderswoningen
zou het gewenste evenwicht in de wo
ningvoorraad naar huurklassen ernstig
worden verstoord met alle nadelige ge
volgen voor de Leidse bevolkingssamen
stelling van dien.
De berekende behoefte aan arbei
derswoningen is evenwel ongeveer
11.900, namelijk 75 procent van de to
tale behoefte van 15.750. Hierbij is dan
speciaal rekening gehouden met de
vervanging van 2850 arbeiderswonin
gen in de binnenstad en omgeving,
waarvoor in ieder geval woningen van
een lage huurklasse in de plaats moe
ten komen. Dit voorstel betekent dan
ook, dat Leiden met een zodanig tekort
aan bouwgrond zal zitten dat 2700 ar
beiderswoningen niet kunnen worden
gebouwd.
Deel Leiderdorp-Noord
Het is voor B. en W. van Leiden een
bittere teleurstelling, dat de minister
geen aanleiding heeft gevonden Leider
dorp een bijdrage te doen leveren ter op
losing van de huisvestingsmoeilykheden
van Leiden. Weer slaan B. en W. het oog
op de Zyllaan- en Meyepolder. Dat ge
bied is, naar de mening van B. en W. van
Leiden, bij uitstek geschikt om een decJ
van de Leidse behoefte aan arbeiders
woningen op te vangen.
Het zou voor Leiden van groot belang
zijn als het de bouw van deze woningen
ln eigen hand had. Sanering van de bin
nenstad en verplaatsing van de bevolking
naar nieuwe wijken zullen pas dan tof
goede resultaten leiden (ook met het oog
op de sociale begeleidingsmaatregelen
als dit gehele complex van voorzieningen
in handen van één gemeentelijke over
heid is. Bovendien is de belangstelling
van de gemeente Leiderdorp voor d(
bouw van arbeiderswoningen gering.
Leiden is de aangewezen gemeente on
de bouw van arbeiderswoningen in d»
Zijllaan- en Meyepolder te verwezenlij
ken, aldus het Leidse gemeentebestuur.
Het voert ook het bezwaar aan, da
binnen een samenhangend woongebied
van vrij beperkte omvang tegen de stad
aan een nieuwe zelfstandige stad van on
geveer 40.000 inwoners zou ontstaan; naar
Leiden meent is dat in hoge mate onge-
B. en W- van Leiden doen thans de
suggestie een deling van dit gebied toe
te passen, en wel zodanig dat de ge
meentegrens zou komen te liggen in
een brede recreatiezone tussen een
woonwijk met overheersend midden
standswoningen (Leiderdorp) en een
met overheersend arbeiderswoningen
(Leiden). Het bezwaar dat de kom van
Leiderdorp zou worden geraakt of
doorsneden en de bestaansmogelijkheid
van de gemeente ernstig zou worden
aangetast zou dan naar de mening van
B. en W. van Leiden op een bevredi
gende wijze zijn ondervangen.
B. en W. geven nog een motivering van
het feit dat zij de grens met Leiderdorp
opnieuw aan de orde stellen. Ten eerst®
Is ook Leiderdorp ditmaal bij de grens-
wijzigingsvoorstellen betrokken (een
klein stukje van Oegstgeest, in de buurt
van de Zijl, zou bij Leiderdorp worden
gevoegd - red. N.L.C.), ten tweede heeft
het compromisvoorstel van Leiden hoofd
zakelijk betrekking op nog onbebouwd
gebied en ten derde wordt Leiderdorp in
het Leidse voorstel nog ruime mogelijk
heid tot verdere uitgroei gelaten
Het tempo blijft evenwel B. en W. van
Leiden het zwaarst wegen. Zjj geven de
raad dan ook in overweging bij de
ter slechts aan te dringen op eei
stige bestudering van het compromis
voorstel als dit niet tot een aanzienlijke
verlating van het tijdstip van de grens
wijziging zou leiden. In het andere geval
verdient het de voorkeur, op een later
tijdstip de kwestie van de grens mei
Leiderdorp opnieuw aan de orde te stel-
Oegstgeest
De mening van de minister dat voor
overgang van het gebied tussen de
spoorlijn naar Haarlem, de Broekweg
en de Haarlemmertrckvaart van Oegst
geest naar Leiden niet voldoende aan
leiding zou bestaan, kunnen B. en W.
van Leiden niet delen. Veel meer dan
de spoorbaan vervult de vaart een
scheidende functie. Dit gebied, groot
33 ha, heeft in het structuurplan
bestemming voor recreatieve doelein-
u. en w. van L.eiaen waren bereid
ons deze tekening af te staan, waar
op de deling van het gebied waar
de gemeente Leiderdorp haar uit
breidingsplannen wil realiseren, is
aangegeven overeenkomstig de wens
van Leiden.
Deze tekening toont aan, dat de
gemeente Leiden het grootste ge
deelte van de nieuwe polders wil
hebben (met de letter A in het cen
trum), te weten de Boterhuispolder
en de Zijllaan- en Meyepolder. Daar
zouden overwegend arbeiderswonin
gen moeten worden gebouwd.
Leiderdorp zou de Munnikenpol-
der (met de letter B) behouden voor
de bouw van middenstandswoningen.
Wat Leiden erbij wil bevindt zich
binnen de onderbroken lijn.
den, zowel voor de Leidse bevolking
als voor de universiteit. B. en W. vra
gen zich af of Oegstgeest voldoende be
reidheid zal tonen deze voorzieningen
te treffen.
De aanleg van een universitair sport
centrum dient door Leiden tc worden
verwezenlijkt. Als allerlei voorzieningen
van dien aard ten oosten van de spoorlijn
zouden moeten worden verwezenlijkt, zou
dit gaan ten koste van ruimte voor de
bouw van woningen in de toekomstige
Merenwijk, wal volstrekt onaanvaardbaar
moet heten.
Voorts wijzen B. en W. erop, dat ver
schillende moeilijkheden definitief kun
nen worden vermeden als het gehele voor
de universitaire uitbreiding bestemde ge
bied binnen Leids territoir wordt ge
bracht. De grens is nu zo getrokken dat
deze dwars door het ketelhuis var
in aanbouw zijnde chemisch laboratorium
De bezwaren van Leiden tegen het
„Oegstgeest blijven" van de terreinen
Endegeest zijn, zo schrijven B. en W.,
verminderd van kracht. Het gaat hier
om Leidse instellingen met bewoners die
in overgrote meerderheid geen enkele
band met Oegstgeest hebben. Daar komt
nog by dat de ontworpen grens een
onregelmatig verloop heeft en als het
ware een soort enclave in Leids gebied
schept. Bij rechttrekking van de grens
hier zijn voor Oegstgeest, naar B. e
van Leiden menen, geen andere dan
financiële belangen betrokken. Het
trum van Oegstgeest verschuift steeds
meer in noordelijke richting.
Zoeterwoude
B. en W. betreuren het ook, dat het
Zoeterwoudse gebied langs de Hoge
Rijndijk volgens het laatste ontwerp
buiten de grenswijziging is gebleven.
De geringe resultaten die in de afge
lopen vier jaar voor het industrieschap
De grote Polder zijn bereikt geven
B. en W. niet het vertrouwen dat door
middel van deze gemeenschappelijke
regeling het beoogde doel spoedig kan
worden bereikt.
Voor het vaststellen van een uit
breidingsplan en voor grondverwer
ving door middel van onteigening kan
alleen die gemeente zorgen waarbin
nen de grond ligt, dus Zoeterwoude. De
resultaten zijn gering, voornamelijk
omdat de Leidse industriële belangen
niet parallel lopen met de Zoeterwoud
se agrarische belangen.
De Leidse belangen worden het best
gediend als de gehele bestuursbevoegd
heid over het industriegebied bij Leiden
wordt gebracht. Naar dit gebied zullen
ook bedrijven moeten worden overge
plaatst die in verband met de komend®
sanering van de binnenstad hun tegen
woordige plaats moeten verlaten. Ook is
dit gebied gedacht als mogelijke ves
tigingsplaats voor een nieuwe krachtcen
trale van de stedelijke fabrieken voor gas
elektriciteit.
Voor vervolg zie pag. 4,
Kinderspeelplaats in het
noorden van Leiden
Zoals gemeld, willen B. en W. het ter-
ein op de hoek van de Julianastraat
n de Bernhardkade doen inrichten als
tijdelije kinderspeelplaats. Het terrein
bestemd voor de bouw van een dubbele
kleuterschool maar er zal nog wel ge-
e tijd overheen gaan voordat
vereiste vergunningen voor deze bouw
binnen zijn. De kosten van aanleg
de speelgelegenheid zijn geraamd op
ƒ9300. Het plan is zo eenvoudig moge
lijk gehouden.
TT/ETHOUDER Piena heeft gisteren
op een persconferentie meege
deeld, dat het gedeelte van de Haar
lemmerstraat tussen de Prinsesseka-
n de Pelikaanstraat omstreeks 15
november van een onder- en tussen
laag zal zijn voorzien zodat daar het.
verkeer dan weer zal worden toege-
Tussen de Pelikaanstraat en de Ha
ven zal de tweede laag rond 1 decem
ber zijn aangebracht.
Dit onder voorbehoud dat het weer
de werkzaamheden niet zal vertragen.
Het drie centimeter dikke bovendek
zal niet eerder worden aangebracht
dan in de tweede helft van 1963. De
eerste en tweede laag moeten eerst
worden „ingereden".
De wethouder deed deze medede
ling om een zekere ongerustheid, met
name in de kring van de winkeliers,
weg te nemen.
Als het verkeer weer wordt toege
laten, zal ook de nieuwe verkeersre
geling. die de geme.enteraad enige
tijd geleden heeft aangenomen, van
kracht worden. Het aanbrengen van de
bovenlaag in de tweede helft van
1963 zal slechts enige weken vergen.
Aan de plannen voor ingrijpende
voorzieningen aan de Breestraat
wordt met voortvarendheid gewerkt.
B. en W. verwachten, dat omstreeks
1 maart 1963 met de verwijdering van
de tramrails zal worden begonnen.
Daarna wordt het wegdek weer dicht
gemaakt.
De eigenlijke reconstructie zal pas
in 1964 beginnen. Het werk zal in etap
pes worden uitgevoerd, dus niet zoals
de vernieuwing van de Haarlemmer-
De Breestraat zal van een gesloten
wegdek worden voorzien. Aan beide
zijden zal een riolering worden aange
legd, zowel voor de afvoer van het
hemelwater als voor de huizen. Ook
zal aandacht aan de trottoirs er
verlichting worden besteed.
Van te voren zal met de winkeliers
overleg over het een en ander worden
^riJ KUNNEN niet aannemen, dat als dc minister zou ingaan op deze onver-
o^„^-Wa0hte 1,e"'atting van het Leidse initiatief, de procedure niet opnieuw
ernstig zou worden vertraagd.
m°S!1Uk' 1at.«cn dergcUjke wijding niet op zich-
zeil zou staan. Stel dat een deel van Leiderdorp naar Leiden gaat, moet Lei
derdorp daarvoor dan nog een compensatie ontvangen? Zo ia. zal de gemeente
Zoeterwoude dit offer moeten brengen? Maar hoe kan dat, als de minister het
f®, *T..jan de Roge R,-»nd,Jk bij Zoeterwoude wil houden en als Leiden tege-
Ihmll/h" beroep op de minister doet om dit gebied voor zijn industrie
srEÏJ?™Leiden te voegen? Dat wordt wel een grandioze touwtrekkerij:
Zoeterwoude, Leiden en Leiderdorp allemaal op de Hoge Rijndijk.
Maar geen nood, want Leiden is van oordeel, dat Leiderdorp een groot stuk
\an zijn noordelijke gebied kan missen zónder er iets voor te ontvangen,
„ifhrpirmfi 5 i VSag v?or\)ve,ke waarde moet worden toegekend aan de
uitbreiding die Leiderdorp in zijn nieuwe polders reeds volop is begonnen, en
van hn^rht'T-nSKWaar?e«de ui„tvoerinS va" d"e vérstrekkende plannen
p,«i«e"„rd" 'vohrokken? C a'S d°°r Lelde"
^ni«f,?£Zie a van k-'L'u.4 dat een dcri»e,'jkc omzwaai een nieuw e procedure
k n Z,C. er zoveel vraRen en problemen voor, dat er, naar
nnnl geen enkc!e K4rond B voor de verwachting dat Leiden op dit
pirnt genoegdoening zou ontvangen. 1
9?, dl£ ogenblik zien wij in het streven van Leiden niet meer dan een
tc hebben P°g g' d'C we,,icht ook n°S te Iaa* om enig succes
™&Dd jaar zijn er verkiezingen voor dc Tweede Kamer; wil de huidige
minister van binnenlandse zaken deze al zo lang lopende grenswnzigings-
kwestie nog tot haar eind brengen, dan ia er geen tijd meer t^eTE?
Leiden stelt ten slotte voor, dit alles dan maar bij een latere wet te regelen
als zijn voorstel de zaak ernstig zou ophouden. "geien
JU de Pannen van Leiderdorp voor het omstreden gebied kent en rekening
ilfrtp l^H goedkeuring die hogere organen aan de functie van Leiderdorp
in de Leidse agglomeratie hebben gegeven, ontkomt niet aan de vraag of het
breidbar van^I p 2** executie niet nodig" zou z^de uiU
in" Leiderdorp, recel zowel als op papier, onverwijld stop te zetten
Wij wagen het te betwijfelen, of hierin enige kans van slagen is verborgen.
ncan
tar
(Van een onzer redacteuren)
LTET LEIDSE GEMEENTEBESTUUR heeft voor een nogal grote verrassing
gezorgd door de aandacht van de hoge autoriteiten weer eens op Leider
dorp te vestigen als de gemeente die beslist bij de grenswijziging behoort te
worden getrokken, willen de Leidse belangen niet fundamenteel gevaar lopen.
Reeds in juni 1961 vroegen B. en W. van Leiden zich af, of er voor Leiden
nog wel de nodige armslag bestond om er in dat stadium nog op aan te dringen,
Leiderdorp alsnog bij de grenswijziging te betrekken.
„Het staat wel vast", zo schreven B. en W. van Leiden toen aan de raad,
„dat de behandeling dan opnieuw grote vertraging ondervindt en een beslis
sing weer geruime tijd wordt verschoven. Hoezeer wij ervan overtuigd zijn,
dat onze verlangens ten aanzien van een deel van het Leiderdorpse grondge
bied volkomen gewettigd zijn, nog klemmender achten wij op dit moment in
't belang onzer gemeente dat de grensregeling zo spoedig mogelijk haar beslag
krijgt. Dit heeft ons na rijp beraad doen besluiten af te zien van het doen
van voorstellen, waardoor een nieuwe gemeente bij de grenswijziging zou
worden betrokken". m.»
Het doet nu wat vreemd aan, dat B. en W. van Leiden anderhalf jaar later,
nu de teleurstelling over de uiterst traag voortgaande procedure ongetwijfeld
nog veel groter moet zijn, schrijven:
„Ondanks de omstandigheid dat nu meer dan ooit een grenswijziging voor
de gemeente Leiden een uiterst dringende zaak geworden is en elke onnodige
vertraging dient te worden vermeden, hebben wij gemeend, de kwestie van de
grens met Leiderdorp opnieuw aan de orde te moeten stellen".
De gemeenteraad besloot dus medio 1961 niet meer aan te dringen op wij
ziging van het ontworpen verloop der gemeentegrenzen, en hem wordt thans
nogmaals: anderhalf jaar later voorgesteld dit wél te doen, weliswaar
met de restrictie dat dit niet opnieuw tot een aanzienlijke vertraging van de
procedure mag leiden.
^/IJ KUNNEN ons niet aan de indruk onttrekken, dat het gemeentebestuur
van Leiden hier een laatste poging heeft ondernomen om er uit te halen
wat er eventueel uit te halen is. Deze poging nu hoe grondig men haar
argumentatie ook mag vinden lijkt wat irreëel.
Hoe kan bij B. en VV. van Leiden in dit bijna laatste stadium van de pro
cedure de hoop zijn ontstaan, dat de suggestie van Leiden om Leiderdorp er
alsnog op deze wijze bij te betrekken, niet tot aanzienlijke vertraging zou
leiden, als zij dit al in juni 1961 wèl duidelijk hebben gevreesd, zo duidelijk
zelfs dat men Leiderdorp toen maar in arren moede in zijn besluitvorming
buiten beschouwing heeft gelaten? Nu het rechtstreeks op een beslissing aan
gaat, wordt juist datgene erbij gehaald wat anderhalf jaar geleden werd los
gelaten omdat bij handhaving ervan de Leidse belangen zouden worden ge
schaad. 6
B. en W. van Leiden zeggen nu, dat tegen het betrekken van Leiderdorp
bij de grenswijziging te minder bezwaar bestaat omdat de minister dit al heeft
gedaan door de punt van het grondgebied van Oegstgeest die over de Zijl
heensteekt bij Leiderdorp te voegen.
Wij vragen ons af, of deze interpretatie bij de minister veel indruk zal
maken.
Naar het ons voorkomt, is hier niet zozeer sprake van een grenswijziging als
Va" e*n «e,jyo«d,ee grenscorrectie, die zo logisch is dat er eigenlijk geen woord
over behoeft te worden gezegd en die „automatisch" wordt aangebracht nu
er aan de gemeentegrenzen in de agglomeratie toch moet worden gedokterd.
Van een wijziging in de zin van de overige voorstellen is hier niet in het
nnnst sprake.
Dus kan moeilijk staande worden gehouden, dat de minister met deze sim-
i£n StSf" id de V°Ue Z'n deS dil
ioPoat. W0)rdn?t wel duidelijk als men het ministeriële stuk van september
1962 leest. Dit bestaat uit een inleiding en drie gedeelten onder de kopjes
Voorschoten, Zoeterwoude en Oegstgeest. In zijn inleiding brengt de minister
Leiderdorp ter sprake. Hij releveert, dat Ged. Staten tot het inzicht waren
gekomen dat, nu Leiderdorp zich vooral de laatste jaren een krachtige ge
meente heeft getoond, voor een ernstige aderlating van Leiderdorp niet vol
doende aanleiding bestaat. De minister voegt hieraan slechts toe, dat hij zich
over dit standpunt van Ged. Staten verheugt.
Daaruit kan worden afgeleid, dat de minister dc grenswijzigingskwestie
voor wat Leiderdorp betreft als afgedaan beschouw t. En de gemeenteraad van
polders ,n n nog 5esteund d* richting van de Leiderdorpse
van deze
zuivere, lichte tabak,
rolt u de
lekkerste
Amerikaan.
beroemde
Maryland
bovenuit. Altijd
vers in plastic
pouch. Ook
lekker in uw
shagpijp.
