Barok-pracht op het gouden
feest van Con Amore
NIEUWE LEÏDSCHE COURANT
3
ZATERDAG 27 OKTOBER 1962
Agenda
voor Leiden
en Den Haag
Boshuis, 7.30 uur: Opening bazaar Herv.
wijkgemeente Boshuizerwijk.
Antoniusclubhuis, 8 uur: Feestavond
p.v. „Nekobu".
Aula rijksmuseum voor Volkenkunde.
8 uur: Jeugdbijeenkomst Dag der Ver
enigde Naties, spr P. van de Molengraft.
Den Haag, Kon. Schouwburg, 8.15
uur: Haagsche Comedie metEindsprint".
Gebouw K. en W., 8.15 uur: Residentie
Orkest o.l.v. Willem van Otterloo, so
liste: Eugenia Zareska, alt.
Op gouden wieken, 8.15 uur: Anna
Maria Schick, piano.
Oegstgeest, .Endegeest, 7.30 uur:
Uitvoering zangkoor en mondharmoni
ca-orkest.
Zondag
Kerk Oude Vest, 7 uur: bijeenkomst
Interkerkelijk jeugd-contact, spreker ds.
J. A. Eekhof, Hervormd studenten
predikant, medewerking van C. Hane-
graaff organist en A. Rombout trompet.
Bevrijdingskerk, 7 uur: bijeenkomst
Herv. wijkgemeente Boshuizerwijk, beeld
van kerkelijke arbeid in Suriname d.m.v.
gesproken woord, geluidsbanden en dia's.
Stadsgehoorzaal, 10.30 uur: Open Deur-
werk, Herv. Gemeente, dr. P. L. Schoon-
heim over David en de psalmen.
Maandag
Schouwburg, 8 uur: Toneelgezelschap
.Ensemble'' met „Ingeborg", door Curt
Goetz. voor K. en O.
Boshuis, Hoflaan, 25 en 711 uur:
Bazaar Boshuizerwijk.
Dinsdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: Kamerorkest
Tibor Varga, voor Toonkunst; 2.30 uur:
Jeugdconcert.
Schouwburg, 8 uur: Toneelgezelschap
„Ensemble" met „Ingeborg", door Curt
Goetz, voor K. en O.
Boshuis, Hoflaan, 2—5 en 711 uur:
Bazaar Boshuizerwijk.
Ambachtsschool, 3.30 uur: Zilveren
jubileum leraar F. de Vries.
Rijksmuseum van Oudheden, 8 uur:
Dr. H. J. Franken, over de Nederlandse
opgravingen te Deir 'Alla 1962.
Den Haag, Kon. Schouwburg,
uur: Eurythmisch Konservatorium in
Köngen o.l.v. Else Klink, m.m.v. leden
Residentie-Orkest o.l.v. Luigi Sagresta-
Kurzaal, 8.15 uur: A.B.C.-cabaret van
Wim Kan. met „Herexamen".
Diligentia, 8.15 uur: Museum Kamer
orkest o.l.v. D. J. Balvoort m.m.v. Lida
Claus en Hans Philips, clavecimbel.
Woensdag
Rehoboth, 210.30 uur n.m.: Verkoop
dag Rembrandtwük.
Kweekschool, Rapenburg 131, 114 u.:
Reünie oud-leerlingen.
Kantoor „Eerste Rotterdamsche", Ra
penburg 8, 3.305 uur: Afscheid dis-
tricts-inspecleur J. C. Elsgeest.
D e n H a a g, Kon. Schouwburg, 2
Scapino Ballet; 8.15 uur: Ned. Comedie
met „De lankmoedige minnaar"
Gebouw K. en W., 8.15 uur: Residen
tie-Orkest o.l.v. Willem van Otterloo
m.m.v. Fine Arts Quartet.
Diligentia, 8 uur: Volkszang oEv. Her
man Stenz.
Donderdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: Residentie-
Orkest o.l.v. Willem van Otterloo; solist:
Theo Olof, viool.
O e s t g e e s t, Bovenzaal Geref. kerk,
8 uur: Forum-avond AK.-kiesvereniging
over houding partij inzake Nieuw-Gui-
nea-conflict.
Den Haag, Kon. Schouwburg, 8.15
uur: Haagsche Comedie met „Don Gil
met de groene broek".
Diligentia, 8 uur: Eugenia Zareska,
sopraan, Felix de Nobel, piano.
Vrijdag
Wijkgebouw Levendaal, 8 uur: CHU
over gemeentebegroting.
Kruispunt Churchill-laan, 3 uur: Ope.
ning bejaardencentrum „Rijn en Vliet"
Leidse Volkshuis, 8 uur: Jaarfeest
viering.
Stadsgehoorzaal, 7.30 uur: Huldigings
avond N.Z.H.
Doopsgezinde kerk. Pieterskerkstraat
1. 8 uur: prof. dr. J. de Graaf over: „Het
christelijk geloof en de oorlog der ideo
logieën".
Den Haag, Kon. Schouwburg, 8.15
uur: Haagsche Comedie met „Eindsprint"
Zaterdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: Jubileum-Re
vue „Veldtocht der Liefde", Leger des
Heils.
Don Boscoschool, Boerhaavelaan
10 uur: Diploma-uitreiking vakopleiding
bouw- en nevenbedrijven.
Den Burcht, 8 uur Toneelver. „D.O.B.
met „De. dochter van de bronnenmaker'
door Marcel PagnoL
Den Haag, Kon. Schouwburg. 3 u.
Werkgroep Haagsche Comedie met „Het
gedwongen huwelijk" en ..Improvisatie^';
8 15 uur: Haagsché Comedie met
Grot".
Gebouw K. en W., 8.15 uur: Concert
gebouworkest o.l.v. Eugen Jochum;
list: Wolfgang Schneider ha n, viool.
Kurzaal, 8.15 uur: Fats Domino en
Diligentia, 8 uur: Albert Vogel
Couperus.
Films
Casino (2.30, -7 en 9.1-5 uur): Vlubber,
de vliegende schoolmeester (alle leef
tijden); donderdag: Roman Holiday (alle
leeftijden).
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): Een fijn
stel dochters (alle leeftijden).
Luxor (230, 7 en 9.15 uur): Jerry als
loopjongen (alle leeftijden)
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): Greep
naar de macht (14 jaar); donderdag: De
vrouw die tweemaal leefde (18 jaar).
Studio (2.30, 7 en 9.15 uur): Shadows
(18 jaar).
Trianon (230, 7 en 9.15 uur): Ser
geants 3 (14 jaar)
Tentoonstellingen
Boerhaavezalen, expositie werken van
Kees Buurman, Kees de Jager, Joop van
Kralingen, Ria van Oerle, C. van Roem-
burg, Lucia Steinbach, Will Twee-
christelijke oratoriumvereniging Con Amore gaj gisteravond ter luis-
terrijke viering van het gouden feest, een uitvoering van Handels
oratorium Samson. Zoals tve reeds schreven, stond het op de morgen van
de plaatsbespreking reeds na vijf kwartier vast, dat de Gehoorzaal tot de
laatste stoel zou zijn bezet. Con Amore heeft waarlijk niet over zijn vele
vrienden te klagen! In de pauze kwamen ze bij drommen opzetten om het
recipïèrende bestuur geluk te wensen.
zorgvuldige voorbereiding, toege
wijde aandacht. Jan Pasveer is niet
een dirigent met brede gebaren en
muzikanteske zwier. Hij laat zich
nergens gaan, maar let op alles, kent
mogelijkheden en grenzen. Zijn na
tuurlijke voorzichtigheid en neiging
tot preciese afwerking waren deze
keer geen beletsel voor de door
gaande, zij het steeds beheerste
De grote lijn stelde hij, zoals bij Han
del passend, boven het détail. Zo wer
den stijl en idee verwerkelijkt en tevens
werd de correcte vormgeving in acht ge-
Het koor gaf ook duidelijk blijk
van zangroutine en begrip.
De solisten hebben, vooral in het muzi-
kaal buitengewoon waardèvolle tweede
deel, nu en dan prachtige stalen van
zangkunst gegeven. Annette de la Bije
met haar (voor dit werk eigenlijk wat tè
Jeugdige) mooie, lenige stem boeide
vooral sterk als Delila in het duet met
Nee, we zijn toch niet helemaal ge
lukkig met die verjongde Gehoorzaal,
aan in menig opzicht zoveel zorg
is besteed. Alles ziet er glanzend, hier
daar zelfs bepaald duur uit, de akoes-
stiek bevredigt meer dan ooit tevoren,
aan een belangrijke eis hebben de
leiders van de restauratie toch niet vol
daan: ze hebben het onmisbare midden-
lan het publiek ontnomen. Met die
doorgang verdwenen tevens de soepele
bëzetting der plaatsen en het ruimtelijke
comfort. Men wordt lastig gevallen, ge
neert zich voor anderen en tijdens het
concert zit men klemvast en voelt men
zich benauwd.
De tegenstelling tussen deze drukken
de beperking en de wijde ruimte van
Handels muziek is een principiële. Sam-
i (ach, wat doen de naam en de tekst
eigenlijk toeis één van de gran
dioze oratoria, die het Londense publiek
van de eerste helft van de achttiende
verbaasden en ons, moderne nuch-
terlingen, niet minder. Deze wereld van
muzikale pracht en praal, deze met in
feite eenvoudige middelen te voorschijn
geroepen weelderige schoonheid ver
bluft ons nog altijd. Daarvoor behoeft
het verhaal en de tekst eigenlijk
niet eens te kennen. Deze grootmeester-
lijke seigneurale muziek past bij allerlei
situaties en gaat die tegelijkertijd in on
aantastbare voornaamheid te boven
Con Amore heeft met een gemid
deld zeer goede uitvoering bewezen,
zijn jubileum met ere te kunnen
vieren. De koorzang toonde cultuur.
Hoe Handel Samson zag
Lezing voor „Kerk
en Vrede" Leiden
Op vrijdag 2 november óm 8 uur wordt
de verwarmde doopsgezinde kerk aan
de Pieterskerkstraat te Leiden een bij
eenkomst gehouden door de afdeling Lei
van ..Kerk en Vrede". Spreker is
prof. dr. J. de Graaf, hoogleraar in de
ethiek van de Utrechtse universiteit en
voorzitter van de landelijke organisatie
,,Kerk en Vrede", over het onderwerp
„Het christelijk geloof en de oorlog der
ideologieën". De toegang tot deze bijeen
komst is vrij voor allen, dus ook vooi
hen die het met het streven van deze
beweging niet eens zijn.
Voorzitter van de afdeling Leiden
,,Kerk en Vrede" is de doopsgezinde pre
dikant, dr. S. L- Verheus. Secretaresse-1
penningmeesteresse is mevrouw G. Per
deck-Bonnet. Voor deze bijeenkomst i:
oök een' co'rriité van aanbeveling ge-1
vormd. Dit bestaat uit prof. dr. A. J
Rasker en dr. P. L. Schoonheim.
een persconferentie werd meege
deeld, dat het de bedoeling van de werk
groep Leiden van ,.Kerk en Vrede" is
regelmatig een bijeenkomst te beleggen
het gesprek over zaken als bewape
ning, ontwapening e.d. gaande te hou-
,,Kerk en Vrede" acht het nodig,
dat de gedachtenwereld met betrekking
tot de verschillende ideologieën met na-
n kerkelijke kring wordt omgebo
gen. Er zijn zoveel verstarde denksche-
i's, waardoor men de ander niet kan
n zoals hij is en ook zijn strèvingen
bedoelingen niet meer objectief
eerlijk kan beoordelen.
Zoals bekend, is ,,Kerk en Vrede" te
gen bewapening. De bedoeling van
eenkomsten als de hierboven aangekon
digde is geen andere, dan de uitwisseling
der gedachten te bevorderen.
Vermelden wij nog, dat prf. dr. De
Graaf verscheidene malen in Rusland ii
geweest.
Leiden in prent
en tekening
Ter gelegenheid van het zestigjarig
bestaan van de vereniging Oud-Leiden
wordt op donderdag 8 november om 8
uur in het stedelijk museum De Laken
hal een tentoonstelling geopend onder
de titel „Leiden in prent en tekening".
De tentoonstelling is voornamelijk sa
mengesteld uit de prentverzameling var
de gemeentelijke archiefdienst van Lei
den en enkele andere collecties. De
zitter van de vereniging, dr. W. C. Braat,
hoopt de herdenkingsrede uit te spre
ken. Mr. R. Hotke, hoofddirecteur var
de rijksdienst voor de Monumentenzorg,
heeft zich bereid verklaard de tentoon
stelling te openen. Zij is geopend var
9 november tot en met 10 december, op
werkdagen van 10 tot 4 uur en op zonda
gen van 1 tot 4 uur.
(Advertentie)
Zoekt |L^Rn0 CASSETTE
van 40,— of f 400.--.
v. d. WATER
Haarlemmerstraat 207 heeft het.
De Gero Specialist.
d. Veer (tot
Lakenhal, récente portretten er
volledige bibliofiele werk van Jean-
Paul Vroom (tot 29 oktober).
Lakenhal, Kind en Kleur, werkstuk
ken Leidse school voor esthetische vor
ming (tot 28 oktober).
Leeszaal en bibliotheek Reuvens, Bree-
straat 27. maandag en woensdag v.
tot 5.30 en van 7 tot 9 uur; dinsdag
1 tot 5.30 uur; vrijdag van 10 tot 5.3
van 7 tot 9 uur; zaterdag van 105.30
Bijkantoor chr. school Obrechtstraat
volw. dinsdag en donderdag van 6.309
uur n.m. zaterdag 2—5 uur; jeugd: elke
woensdag 2—5 uur.
Jeugdbibliotheek, leeszalen en biblio
theek Reuvens, Plantage 6; maandag,
en dinsdag van 4 tot 5.30 uur, woens
dag en zaterdag van 12 tot 4.30 uur er
vrijdag (speciaal voor de grotere jeugd
van 6.30 tot 830 uur 's avonds.
Samson. Deze heldenrol werd door (de
negerzanger) Charles Holland bijzonder
imponerend met een glanzend metalen
klank vertolkt. David Hollestelle, door
stemtimbre en warmte van expressie
sympathiek als altijd, voldeed als vader
Manoak toch niet geheel.
Aafje Heynis was goed „op stem",
hield de zaal gevangen door haar
ontroerende expressie, vooral in de
grote aria (met koor) in het tweede
deel. Guus Hoekman, de opera-zan-
ger van internationaal niveau, maak
te door zijn eenvoudige rechtstreek
se zegging en souvereine beheersing
van de techniek als Harapha-uit-
beelder een grootse indruk.
Het begeleidende Residentie-Kameror
kest was ronduit voortreffelijk door zeer
gedistingeerd, licht en stijlvol spel.
Hans Philips aan het klavecimbel en
J. A. S. Haverkamp aan het orgel deden
hun werk consciëntieus. Maar het laatst
genoemde (nieuwe) instrument paste
zich, om welke redenen dan ook, nog
maar moeilijk bij de koor- en orkest-
Joh. van Wolfswinkel
Wethouder Van Hoek feliciteert
de voorzitter van Con Amore.
Foto N. van der Horst.
Natte wegen en verblin
dende koplampen! Als
hij opbelt om u te ver
tellen, dat het laatwordt,
zeg hem dan, dat hij een
rustig hotel zoekt waar
hem een goede maal
tijd en een goede nacht
rust wachten. Datis véél
verstandiger!
Ongezellig voor u, me
vrouw, maar wat het
zwaarst is, moet het
zwaarst wegen. En zijn
veiligheid en gezond
heid wegen héél zwaar.
Uit (gerust)...
goed voor hem!
Lezers schrijven ons:
Geld van Veronica
Het heeft mij en ik denk velen met
mij bevreemd, dat het Poliofonds de
f 10.000 die hem werden geschonken door
de vereniging Vrienden van Veronica niet
heeft geaccepteerd. Wij weten allemaal
dat Veronica een zogenaamde piraten
zender is, maar wij weten ook, dat er
geen winst mag worden gemaakt voor
Veronica zelf en alle winst gaat naar
liefdadige instellingen en actviteiten die
voor het gehele Nederlandse volk van
belang zijn. Dat is vastgelegd in de
statuten.
J. WASSENAAR
Noordwijkerhout 1
Tussen
de
bladzijden
Shadows
uit
STUDIO Zonder twijfel mag men de film „Shadows" van John Cassa
vetes een experimentele film noemen. Hij streeft ernaar het filmverhaal zo
dicht mogelijk bij de toeschouwers te brengen, en wel door de stijl van de
Actors Studio nog te verdiepen en zo de indruk te wekken, dat er geen.
scenario is gemaakt en dat de acteurs improviseren. In de New Yorkse
groep van filmers, die trouwens een even losse samenhang vertoont als
bijvoorbeeld de nouvelle vague in Frankrijk, neemt Cassavetes een vrij be
houdende plaats in. Met acteurs van de door hem geleide toneelschool en
het schamele bedrag van 30.000 dollar draaide hij „Shadows".
boeiend experiment
de Verenigde
Het eerste half uur ziet de toeschouwer
geboeid toe, daarna wordt hij onzeker.
Hij voelt instinctief dat hier iets nieuws
aan de hand is, dat hier wordt gefilmd
op een manier zoals de grote studio's het
niet kennen. Een uitgewerkt scenario is
er inderdaad niet. Alleen de grote lijnen
staan vast van het thema. Dat thema is
het verhaal van een negerfamilie in het
New Yorkse Manhattan. Een oudere
broer, mislukt zanger en op en top kleur
ling; de jongere en veel lichter gekleurde
broer, ook al met een mislukte carrière,
en ten slotte de bijna blanke zuster Lelia,
haar onzekerheid maskerend onder een
masker van zelfverzekerdheid. De am
bities van deze mensen, hun betrekkingen
met anderen, het zoeken naar een eigen
identiteit, dit alles is opgebouwd met
gebrekkige technische middelen maar
met gebruikmaking van veel talent, zo
wel voor als achter de camera.
Men heeft wel eens gezegd, dat Cassa
vetes werkt met de schaduwen van de
waarheid, waarin zijn figuren passen. De
schaduwen bewegen zich in een reële
omgeving, de goedkope bars van New
York, in een milieu van would-be artis-
ten van een literaire club, in de tuin van
het Museum voor Moderne Kunst. Arg
waan en schuwe geslotenheid, het onze
ker aftasten van eikaars bedoelingen,
angst voor de waarheid over zichzelf,
al deze factoren heeft de regisseur in
beelden trachten te vangen.
In Venetië heeft de film in 1960 de
prijs van de kritiek veroverd. Die zal
wel meer zijn toegekend wegens de origi
nele opzet van de film dan voor een
technische afwerking, die lang niet per
fect is, en voor geluid, dat bij wijlen
volkomen onverstaanbaar is. Die laatste
twee zaken zijn niet zo belangrijk. Het
gaat hier om het wezen van de mens.
het zichtbaar maken van emoties en stem
mingen, het recht doen aan de creatieve
krachten in de acteurs.
Een gave film? Volstrekt niet. Er zijn
adembenemende scènes bij, maar ook heel
vervelende en gezochte. Men raakt moei
lijk thuis in de strevingen van de per
sonen, hun moeiten en angsten, men kan
zich er maar slecht in verplaatsen. Niet
temin moet dit experiment worden toe
gejuicht. Naar ons gevoel zullen vooral
zij (in opdracht) gemaakt naar
een ontwerp van Will H. Twee-
huysen. In de grote recreatiezaal
van Philips hangt een enorm
groot doek van haar. Mevrouw
Van Oerle ziet het als een ideaal
haar gobelins zelf te ontwerpen.
Dat doet ze dan ook meestal en ze
maakt liever „vrije" doeken dan
in opdracht„Als je je doeken
zelf ontwerpt, kom je tot een veel
grotere eenheid in je werk," zei
Waarschijnlijk dragen hierdoor
véle van haar gobelins een zo
oorspronkelijk karakter, dat het
ministerie van onderwijs, kunsten
en wetenschappen heel vaak een
beroep op mevrouw Van Oerle
doet als ons land op een expositie,
waar ter wereld ook, moet wor
den vertegenwoordigd. De weef
ster zelf voelt zich dan blijkbaar
heel nauw met haar doeken ver
bonden. „Ja, waar ben ik alle
maal geweest?", zei ze. „Israël,
New York, San Francisco, Osna-
brück Binnenkort komt juist
het gobelin, dat ik voor de school
in de Timorstraat maakte, terug
van de Biennale in Lausanne".
„Ik", zei mevrouw Van Oerle
en dat sloeg toch alleen maar op
haar doeken die ze overigens
wel graag had vergezeld op hun
tochten door de wereld, maar dat
gaat nu eenmaal niet zo gemakke
lijk met een gezin.
Wat ons eigen land betreft, be
waart de Leidse kunstweefster
prettige herinneringen aan een
want ik ben geen type, die met op het ontwerpen en weven van bezoek aan onze Koningin. Het
niets doen tevreden is. De deur esthetisch verantwoorde gobelins, paleis Soestdijk had nieuwe
M Het esthetische is trouwenshet (handgeweven) gordijnen nodig
voor de eetkamer.
/N de Boerhaavezalen, waar het
Leids Kunstcentrum tot 3
november een expositie houdt,
heb ik deze week geboeid staan
kijken naar drie ingezonden werk
stukken, die de reeks tekeningen,
schilderijen en beeldhouwwerk
door hun volkomen ander karak
ter op een bijzondere wijze onder
breken. Het zijn handgeweven
gobelins of tewel wanddoeken
„Gondelvaart", „Vissersvrouwen"
en „Haven". Deze abstracte gobe
lins hebben een zó persoonlijke
stijl, dat ze me gingen intrigeren;
ik wilde weten welke persoonlijk
heid achter die doeken schuil
gaat. Nu is dat niet zo moeilijk
want in de catalogus staat met
kapitale letters haar naam: Ria
van Oerle.
Deze mevrouw Ria van Oerle-
van Gorp (47) een slanke, pit
tige vrouw met zwart haar
woont in het deskundig gerestau
reerde en met smaak ingerichte
huis Nieuwe Rijn 17, waar haar
man een architectenbureau heeft.
Hét centraal verwarmde huis telt
vele kamers en kamertjes aan
de achterkant kijk je uit op de
Burcht en de woonkamer op
de eerste verdieping is ongewoon
groot voor hedendaagse begrip
ven: 13 meter lang en 6 meter
breed. In die heerlijke ruimte,
waar het oog zich kan vermeien
in vele mooie dingen heb ik een
gesprek gehad met deze enige
kunstweefster van onze stad
tevens één der weinigen van ons
land.
„In Tilburg geboren", vertelde behoefde ik niet uit, dus de kin-
ze me en ik meende dit heel vaag deren hadden er niet onder te lij- enige, dat z'n waarde blijft hou
nog te kunnen horen. „Na het den. Tussen twee haakjes: ik heb den",
gymnasium een vierjarige oplei- altijd gedacht, dat je het meeste
ding in vrij tekenen en schilderen, werk aan je kinderen hebt als ze
eerst in Tilburg, later aan de aca- klein zijn maar ik heb nu wel ont-
demie in Amsterdam. Maar met al dekt, dat het allemaal veel moei-
dat tekenen was toen 't zout in lijker wordt als ze groter worden.
De Leidse kunstweefster mevrouw Ria van Oerle-van Gorp, van
wie op de expositie van het Leids Kunstcentrum momenteel in de
Boerhaavezalen drie wanddoeken hangen. Al menig keer heeft zij
op verzoek van het ministerie van onderwijs, kunsten en weten
schappen ons land vertegenwoordigd op exposities in het buiten
land. Haar werk draagt namelijk een bijzonder oorspronkelijk
karakter.
We bladeren het album door.
Ondanks een grote variatie h
Mevrouw Van Oerle vertelde
me nog, dat de ideeën voor haar
ontwerpen vaak toevallig komen.
derwerpen is vooral bij de laatste „Als ik er voor ga zitten, wordt
doeken een stijgende tendens het meestal niets. Binnenkort
naar het gestileerde en nog ver- krijg ik een heel rustige omgeving
de pap niet te verdienen en daar- Ze vragen op een heel andere ma- der naar het abstracte te bespeu- om te werken. We hebben name-
om mocht ik van m'n vader ten nier je aandacht met hun vrien- ren. Veel kinderfiguren zag ik en lijk een boerderij gekocht in de
slotte nog de Hogere Textielschool den en vriendinnen. Ik heb vijf ik kon me niet aan de indruk ont- buurtschap Zevenhuizen te Oud-
Ade. Dat lieve boerderijtje we
zijn het aan het opknappen en er
verwarming
volgen in Tilburg. In mijn va.- kinderen; m'n oudste zoon vaart trekken, dat blauiv en groen
kanties wérkte ik toen bij weverij en dan studeert er ook nog één
't Paapje in Voorschoten". in Delft.
M
oneindig aantal variaties lie
velingskleuren zijn van mevrouw komt centrale
Maar goed, ik begon in 1945 Van Oerle. Ze beaamde dat en staat aan de Boekhorstervaart.
EVROUW Van Oerle stak een met drie weefgetouwen en 10 kg voegde er gelijk aan toe „Maar Dat is de plaats waar eens de mis-
prachtig rose ook,tot het gemeenste
sigaret op en er kwam een
mooi en royaal album te voor
schijn met een gouden spin er op
en vele kleurenfoto's er in: alle
maal foto's van gobelins, die ze
eens maakte. „Mijn man moest na
de oorlog in dienst en naar lndië," ven, dat ik wel heb ged
vervolgde ze. „Hier beneden heb ik nu helemaal varen.
ol. Nu heb ik
kleurenpalet maar het opboi
van zo'n gamma vergt jaren. Veel het mengt
wol laat ik trouwens zelf verven.
Regelmatig leidde ik meisjes op TfR HANGEN heel wat door
mnar het zuiver commerciële we-
dadigers waren gevrijwaard van
toe. Het gaat er maar om hoe je het gerecht. Als ik in zo'n vrije
combineert". omgeving niet rustig kan wer-
Van Oerle gemaakte
laat gobelins in scholen en trouwzalen
Steeds ook het negen meter brede
ik toen een weverijtje opgezet meer ben ik me gaan toeleggen doek in de Leidse trouwzaal heeft
jonge mensen die net tot de jaren de«
onderscheids komen, veel van hun eigen
onzekere innerlijk hierin herkennen.
Vooraf draait de zeldzaam fraaie ver
filming van een angstwekkend avontuur
van een jong meisje in een enorm beton
nen gebouw in aanbouw. Big City
Blues, van Charles Huguenot van der
Linden, een korte film die prachtig aan
sluit bij de sfeer van „Shadows".
Sergeants 3
TRIANON. Het moet voor Frank
Sinatra en zijn stoere vrienden Dean
Martin en Peter Lawford een plezier zijn
geweest om onder leiding van John
Sturges de film „Sergeants 3" te maken.
Het is ronduit een malle film. waarin
op uitbundige wijze de draak wordt ge
stoken met het Wild West-genre. Het sta
of ik schiet is niet van de lucht en de
Indianen buitelen als konijnen door het
zand. Maar er is geen meter ernst in het
geval te ontdekken.
Er zijn scènes die in het persiflage
genre klassiek zullen gaan worden: het
café dat kort en klein geslagen wordt,
het gevecht in het verlaten dorp met de
Indianen en de tocht naar het afgelegen
heiligdom der Indiaanse geestdansers,
waar moed. beleid en trouw van een lut
tel aantal mannen voldoende zijn om
legioenen van Indianen in de pan te hak-
Hier lacht Amerika om het eigen
roemruchte Amerika van een eeuw ge
leden zo hartveroverend en gul, dat
iedereen mee moet lachen.
(Persiflage).
CASINO. Een verstrooide scheikun
dige leraar doet in zijn privé-laborato-
rium na veel mislukkingen een uitvin
ding van grote waarde: vlubber, vlie
gend rubber. Dit vlubber is een spul
letje dat maling heeft aan de zwaarte
kracht. Er kunnen sprongen mee wor
den gemaakt die alle beschrijving te bo-
gaan. Regisseur Robert Stevenson
maakt van dit vlubber gebruik om er
zelfs auto's mee te laten vliegen.
Deze daverende uitvinding lekt on
danks de geheimhoudingspogingen van
de leraar uit en komt in het Capitol te
recht. Landmacht, Luchtmacht en Ma
rine vaardigen vlagofficieren af om te
trachten de monopolie-rechten te ver
krijgen en de filmmakers drijven fijntjes
de spot met de beruchte concurrentie
tussen (leze defensie-makkers.
,Na ,ve9l merkwaardige situaties, gaat
de zwaarbelaagde leraar het spulletjë
zelf maar naar de president brengen en
doet dat met zijn geliefde en zijn hondje
in zijn prachtige T-Fordje (touring sedan
1912) door de lucht.
Walt Disney's beroemde trucjes geven
een ongeloofwaardig maar ditmaal erg
grappig beeld aan de film. Deze Rank-
film met Nancy Olsen. Keenan Wynn en
Tomm Kirk brengt kolder die er zijn
(Leuke Rank-Yank)
Een fijn stel dochters
LIDO Een fijn stel dochters (The
parent trap) is min of meer gebaseerd op
het komische boek ,,Das doppelte Ix>ri
ch en" De Amerikanen hebben er een echt
Amerikaans stuk humor van gemaakt,
dit geval wel plezierig
kijken is. al zijn er naar onze mening wel
geestjger uitgangspunten v
film te
bedenken dan een echtscheiding. Als ge
volg van die scheiding is ook een twee
ling uit elkaar gegaan; de meisjes lagen
toen nog in de wieg en ze komen elkaar
weer tegen in een zomerkamp. Het meisje
toegewezen, gaat na het
kamp naar mama terug en het andere
meisje neemt de lege plaats bij papa in
Het verhaal zou gauw uit zijn geweest als
deze yerwisseling spoedig was opge
merkt. Spanning, in welke vorm ook,
heeft het verhaal'niet te bieden want een
hele film lang ziet men het o zo ver
tederde romantische einde al aankomen,
David Swift heeft echter verscheidene
komische scènes op aantrekkelijke wijze
gegeven en de twee meisjes om wie
alles draait, komen heel wat keertjes hart
veroverend voor den dag. Onnodig te zeg
gen, dat dit zoete verhaal in evenredige
kleuren is vastgelegd.
(Komische „Scheidings-romantiek")
Jerry als loopjongen
LUXOR. Jerry, de altijd even neu
rotische knaap met het aardappelenge
zicht. fungeert ditmaal als loopjongen
van een filmmaatschappij. Hij heeft de
rolprent zelf geregisseerd en dat spreekt
boekdelen. Volgens de slagzinnen krijgt
men een kostelijke komedie te zien, maar
wij hebben die in dit armetierige geval
niet kunnen ontdekken. In zijn vroegere
films zat nog wel eens een aardig ver
haaltje, maar zelfs dat is er nu niet bij.
Jerry hangt de lollige broek uit op een
intens droevige manier. Wie om deze
cliché-grapjes kan lachen, moet wel in
een heel opgewonden bui zijn.
(Afgezaagd).
Greep naar de macht
REX. In de film De greep naar de
macht, ziet men een aaneenschakeling
wilde gevechten, die zich schijnen af
te spelen aan de vooravond van de Ame
rikaanse burgeroorlog. Allerlei benden
hakken manmoedig op elkaar in, waarbij
de hoofdrol wordt vertolkt door een uit
gevangenis ontsnapte oorlogsheld.
Wanneer deze thuiskomt, blijkt zijn
e zijn gestorven. Zijn boerderij
wordt gedreven door een aantrekkelijk
Frans weduwvrouwtje. Maar voordat de
romantiek een woordje gaat mee spre
ken, moet er nog heel wat bloed vloeien.
(Vechtjassen halen hun hart op).
Declamatiewedstrijd
In een op 21 november voor de
N.C.R.V. te houden uitzending van
Jeugdland zal Carla Versteeg te Leider
dorp namens het christelijk lyceum te
Leiden deelnemen aan een interscholaire
declamatiewedstrijd.
Sfeer in *t getin f
De „Nieuwe LeUbche" er int
