A
Uw probleem is het onze
Waarnemers krijgen een
forse pin op de neus
Inwendige zending was
offensief van praktijk
HAARTJE?
THUIS ZELF
DOEN
Een woord voor vandaag T
Taizé verheugt zich ii|f-
nieuwe verzoeningskerkk
Weer leden tot
gemeenschap
toegetreden
A B A S I Nl
'I
ntar wens Z>1 zijn Het |s
ANDERZIJDS
EEN SCHORSING
ff AAR aanleiding ran da
schorsing van ds J. van der
Schaft door de kerkcraad van
Murmerwoude komt ds G. Visee
in de Kamper Kerkbode (vrijge
maakt) tot de conclusie, dat de
opvatting van de Murmerwoudse
raad geen school mag maken in
de kerken. Hij schrijft:
r\P 3 juni werd As J. van der
vy Schaft, gereformeerd predikant
te Murmerwoude CFr.i en Oenkerk
door de raad van de eerstgenoem
ds Van der Schaft ongehinderd zijn
dienst verricht.
De enige grond voor deze schor-
ring is gelegen in het feit dat d»
Van der Schaft ook na de synode
van Assen 1961 van oordeel blijft
dat de vrijgemaakte kerken tot
een aamenspreking met de synoda
le kerken moeten komen over het
thema van een hereniging. En de
schorsing geschiedde natuurlijk niet
op grona van het feit dat deze pre
dikant alro dénkt gedachten wa
ren zelfs in het Duitsland van Hit-
Ier en zijn ook in het Rusland van
Chroesjtsjew vrij! maar dat hij
ook alzo spreekt.
Mogen wij ds D van Dijk, die
over deze zaak schrijft in de Kerk
bode voor Groningen. Friesland en
Drente, geloven dan ia er m de
ke-keraad van Murmerwoude aan
deze schorsing een maandenlange
geen predikant kan en mag zijn in
welke gereformeerde kerk dan ook.
Ja. meer nog. Indien deze gerefor
meerde kerken nog tucht oefenen
in het besef dat zij de heilige, al
gemene christelijke kerk zijn. dan
zeggen zij: wie bij ons niet aan het
avondjnaal mag, die mag van God
nergens aan het avondmaal en wie
op een gereformeerde kansel niet
mag staan om Gods Woord te bren
gen. die mag van Christus op geen
enkele kansel gtaan.
Dat is de ernst van de situatie.
In die situatie verliest het vraag
punt ener samenspreklng zelf zijn
primair belang.
Er is iet» emstigers aan de orde.
Déze vraag: mag een predikant,
een ouderling, een diaken, die vóór
samenspreking is en dat ook uit-
spreekt, in het ambt blijven of
moet hij worden gestraft met schor-
Dat geloven
aan zouden we
ben ook al had ds
ons niet verteld.
Men schorst een predikant niet
zó maar.
Dat deed ook de synode in 19*4
niet.
Ook daar is geworsteld.
gen bewijzen natuurlijk niets
En rechtvaardigen niet in het
minst de zaak die er is geschied.
Dat schorsen zonder worstelingen
begon pas later. Toen classes en
kerkeraden het handwerk van de
synode hadden geleerd. Toen be
hoefde maar een broeder op te
staan en te zeggen: Praeses, we
moeten maatregelen nemen... En
dan was het pleit spoedig beslecht.
De formulering baarde vaak de
meeste zorg. Ofschoon, dat ging
met de tijd ook sneller: men nad
de schoolvoorbeelden voor het grij
pen...
Maar mét of zónder worsteling,
men schorste.
En zo is in Murmerwoude ge
schied.
andenlange
es
zusterkerk schorste, dat heeft óók
een keerzijde.
Deze schorsing was in elk geval
geen haastwerk
Ze is geschied na rijp beraad.
Die kerkeraad heeft al de tijd
genomen om er over na te denken,
Al de tijd gehad om advies ln te
winnen.
En dat maakte de zaak des te
Want het wettigt de eonclusie dat
bij de kerkeraad van Murmerwou
de de weloverwogen overtuiging
gerijpt is, dat deze overtuiging ook
leeft bij eventuele rechtstreekse en
zijdelingse, voorshands onzichtba
re. adviaeura van de kerkeraad.
dat een predikant, die van mening
deze mening ook uitspreekt,
dat de vrijgemaakte kerken tot een
met de synodale
afswe
sing en afzetting.
Die vraag is beantwoord.
Door de kerkeraad van Murmer
woude.
Door de genabuurde kerk van
Dokkum.
En door adviseurs.
Hier moet het rode licht gaan
branden.
Tegen dese gedachte dienen we
ons tijdig te wapenen.
En duidelijk een antwoord te ge
ven.
Dit: NEEN.
Murmerwoude én Dokkum én de
adviseurs mogen géén school ma
ken.
TT'LT zijn dan ook dankbaar dat
de raad der kerk van Amster
dam-Centrum en die van Sliedrecht
ten deze duidelijk spraken. Evenals
ds H. Brink te Krommenie en ds
J. Meester in de Kerkbode voor
Noord-Holland, ds B. Telder in het
Kerkblad voor Breda, mr Van
Zwieten in Contact.
Helaas, er zijn ook andere scri
benten. We hebben niet het oog op
zulken. die een poging ondernamen,
uit Gods Woord te bewijzen dat
hetgeen ds Van der Schaft deed
een niet slechts openbare, maar
ook grove zonde is. Trouwens, we
hebben niets van dien aard gele
zen. Maar wel bracht ,,De Wach
ter" een artikel onder de onbehoor
lijke titel ..Een kwade herder ge
straft Zou het hier een burgerlijk
rechtsgeding gelden dan zou
Firedikant. die op dezi
and door gebracht
iTiigem;
amenspreking
cerken moeten
komtfi.
swege
op deze manier het
„rbraeht wordt, een
klacht kunnen indienen wegens
smaad. Want zolang een zaak nog
sub judice is en de rechter het
..schuldig" nog niet in laatster in
stantie heeft uitgesproken, is het
niemand geoorloofd publiek vonnis
te strijken en iemand uit te ma
ken voor bv. dief. En het is voor
een dienaar van Christus erger
kwade herder dan
heef»?
Laat ons eens aannemen van niet.
Dan blijkt daaruit hoogstens dat
hij de kerkelijke situatie verkeerd
beoordeelt. Maar dan mag boven
dien de vraag gesteld: wat zouden
de vrijgemaakte kerken bij een
eventuele samenspreking moeten
ZCDèt"is de zaak.
Nu zou iemand als ds K. Doorn
bos die overigens tegen samen
spreking is bij zo'n samenspre
king over de leer- en vervangings-
formules. die van de tafel geno
men zijn. willen zwijgen. Ook over
de schorsingen en afzettingen. Hèt
struikelblok is voor hem en ds H.
Brink de nieuwe kerkorde.
Ik geloof dat ds Van der Schaft
hier wel gevaar ziet, maar minder
ernstig ziet.
Maar diarom schorsen?
neen:
Wereldraad naar het Vaticaan
Toch mogelijkheid
straks in Rome
(Van onze kerkredactie)
PARIJS. De Wereldraad van
Kerken vindt het helemaal niet zo
eenvoudig om waarnemers te stu
ren naar het Vaticaanse Concilie.
Woensdagmorgen hebben de le
den van het Centraal Comité dit
probleem reeds uitvoerig onder
ogen gezien, terwijl het nog uit
voeriger zal moeten worden door
gesproken in het comité dat de po
sitie van deze waarnemers zal
moeten regelen. Telkens weer
kwam naar voren dat deze waar
nemers niet mogen gezien worden
als officiële spreekbuizen van de
Wereldraad. Zij krijgen een be
hoorlijke pin op de neus.
Het begon eigenlijk al met de
wat angstige vraag van de Ierse
presbyteriaan dr. A. A. Fulton, die
vertelde dat er veel druk op de
algemene vergadering van lijn
kerk was uitgeoefend om uit de
Wereldraad te treden. Men vrees
de dat deie raad van kerken rich
al te gemakkelijk door de rooms-
katholieke kerk zou laten inpalmen.
(Advertentie)
It TOPDAGEN!
Spectaculaire Inter-Show
van Industrie en
Landbouw, van Cultuur
en Grote Mode.
21 tug. - 25 «ug. ca
27 aug. - 1 aept.
ENSCHEDE '62
William Booth stierf voor 50 jaar
Heilsleger onder
inspirerend bevel
NflJFTIG jaar geleden stond het
verkeer in Londen urenlang
stil. Er trok een rouwstoet door
de Britse hoofdstad, waarin tien
duizenden meeliepen. Achter de
baar van een 84-jarige: William
Booth, de eerste generaal van het
door hem gestichte Leger des
Heils: de 20ste augustus 1012 was
hij gestorven. Het was een uit
vaart, een koning waardig en
misschien was het leed der tien
duizenden. die Booth naar zijn
laatste rustplaats begeleidden, gro
ter en oprechter dan ooit bij de
dood van een wereldlijk vorst ten
toon gespreid was.
In 1829 was hij in Nottingham
geboren. Zijn vader was
bitterd bankroetier.
i hij zich ln
het voorgoed moesten opgeven. Booth
was hun toch te machtig.
Zelden is een leger zo victorieus ge
weest als het Heilsleger van William
Booth. Maar het ging niet slechts de
zonde" te lijf, het bouwde ook huizen
voor daklozen, het stichtte vluchtheu
vels voor vrouwen en meisjes die door
minder barmhartige christenen als ..ge
vallen" werden gemeden, het reclasseer-
de gevangenen en drankzuchtigen, het
spijzigde de hongcrlgen en het gaf de
dorstigen te drinken. Telkens weer
kwam dat leger met originele campag
nes verrassen. Niet alle zijn die cam
pagnes geslaagd, zo bijvoorbeeld wan
neer men de werklozen van zijn tijd
massaal aan een bestaan ergens in Afri
ka wilde helpen, want waar had Enge
land anders een ..empire" voor! Doch
belangrijker dan datgene waarin Booth
mlsluKtc was het vele waarin hij slaag-
Ie.
Hij was geen socialist integen
deel. Hij was geen maatschappelijk
hervormer, die zich van betere so
ciale omstandigheden een beter
mensenras droomde. Hij was alleen
maar een heel simpel, een heel on
gecompliceerde christenmens, die
zich op even simpele en even onge
compliceerde wijze door Christus
voor liet schrijven wat hij doer
moest: nood lenigen, mensen beke
ren. Bloed en vuur.' Hij kende het
donkere Engeland van zijn dagen,
maar hij wist tevens welke uitweg
er was: „ln Darkest England and
the way out" zo luidde de titel
van zijn grote boek. dat misschien
toch u;cl een uitwerking heeft ge
had. niet ongelijk aan die van dat
heel andere getuigende geschrift,
Marx „Communistisch Manifest".
Booth, groot, een felle neus. een im-
T ponerende baard, golvend over zijn
volle aynoaeverga- uniform. was een onvermoeid reiziger
;ezicht des Heren. Hij trok
Hij sprak rich niet uit tegen het
zenden van waarnemers naar Ro
me, maar maande tot grote voor
zichtigheid.
Toch reageerde de vergadering eigen
lijk nog niet op zijn woorden. Dat
kwam pas toen bisschop Lilje van Han
nover het punt opnieuw ter sprake
bracht. Hij vroeg in het bijzonder hoe
het nu eigenlijk zit met die dialoog die
door de Wereldraad gewenst wordt.
Kennelijk vroeg hij zich af hoe een der
gelijke dialoog, een dergelijk gesprek,
mogelijk zou zijn.
Voorzichtig
ser 't Hooft wees hem op de uit
nodiging die van het Vaticaan is ontvan
gen. Daarin wordt de positie van de
waarnemers geregeld. HIJ wees er ech
ter tevems op dat er een groot verschil
moet sijn tussen de waarnemers die
namens de confessionele wereldorgani
saties als de Lutherse Wereldfederatie
de Hervormde Wereldbond worden
afgevaardigd en de waarnemers die ns-
ens de Wereldraad gaan.
De eersten kunnen vrijuit in de ge-
irekken hun inzichten verkondigen. De
aarnemers van de Wereldraad zullen
veel en veel voorzichtiger moeten zijn.
vraagstukken die voortvloeien uit
de belijdenissen naar voren komen, zul
len zij moeten zwijgen. Als vragen ge
steld worden die betrekking hebben op
onderwerpen die in de Wereldraad be
studeerd en besproken zijn. kunnen zij
de resultaten van die studies naar vo-
brengen. Gaat het echter om kwes
ties die niet aan de orde zijn geweest
dan zullen zij moeten zeggen dat de We
reldraad zich daarover nog niet bezon-
heef» en zij dus niets kunnen zeg
gen.
Volgens Visser 't Hooft zal er heel
veel van afhangen hoe het Vaticaans
concilie zal reageren. Zal daar blijken
dat de rooms-katholieken werkelijk be
seffen dat er andere kerken zijn? Maar
nog zal afhangen van de vraag of
zij werkelijk een gesprek wensen.
De secretaris-generaal wees op een
ongelukkig persbericht uan rooms-ka-
tholieke zijde waarin laatdunkend ge
sproken werd over de vorm van dia
loog, die niet veel meer zou zijn dan
een uiting van onverschilligheid. Hij
zag de dialoog in een totaal ander
licht. Voor de Wereldraad houdt juist
het gesprek tussen de kerken in dat
beseft waarom de ander de posi
tie inneemt die hij inneemt, maar men
toch het gesprek wenst waarin het
juist gaat om de waarheidsvraag. De
ze laatste kan echter nimmer discu
tabel gesteld worden.
Toch hoopte hij dat er ook tijdens het
concilie in Rome nog wel een kleine mo
gelijkheid voor gesprek zal zijn. Dat
il niet zozeer in de openbare of orga-
isatorlsche vergaderingen van het con
cilie kunnen gebeuren, maar wel in de
bijeenkomsten die in het bijzonder door
het Vaticaan zullen worden belegd om
raarnemers van voorlichting te die-
Bovendien zullen in kleine groepen
vragen kunnen worden besproken. Maar
voorop blijft staan dat de waarnemers
van de Wereldraad in geen enkel geval
namens de Wereldraad zelf kunnen
spreken.
Bisschop Lilje had ook nog de vraag
gesteld of niet de belangrijkste vraag die
aan de orde moet komen in deze nieu-
verhouding tot de rooms-katholieke
kerk de vraag naar de ware kerk is,
een vraag die door de rooms-katholie
ken geheel anders wordt beantwoord
dan door de protestanten.
Visser 't Hooft wees hem echter op de
komende vergadering van ..Geloof en
Kerkorde" die volgende zomer ln Cana
da zal plaats vinden. Dat zal dus waar
schijnlijk gebeuren als het concilie nog
in zitting is. Daarom kan deze conferen
tie vragen bespreken die in Rome aan
de orde zijn geweest en een eigen ant
woord zoeken of zelfs formuleren. Vis
ser 't Hooft wees de vergadering er op
bij de vaststelling van het programma
van deze komende conferentie vooral te
zorgen dat deze conferentie ook werke
lijk in zal kunnen gaan op de vragen
van het concilie. Het laatste woord is
over dit onderwerp in Parijs nog niet
gesproken.
(Advertentie)
vrolijke pen tc rM»«hebbende leiding, die rijn I de hêiè' wêrekf'door, bezócht Amerikii
de kleine William, vrij» evanyellaatle-drlft eenjwnden wil-1 en Australië. Indië en Canada. Nieuw-
moeder HHHHL ^■■1
ploetr-md.trouw. di« juiija«nd
haar plicht deed. Geen
jeugd, die ran de de'ïeggënT Sindsdien rou Booth ..voor j Zeeland'Vn' Zuid-Afrilcar Argentinië
Geen t rolxjke stad. dat oro*?'k"r* zichzelf beginnen"met dit neen, letterlijk alle landen van Europa:
talistwche Nottingham, met z n kin- veroverde hij ilch die geheel eigen vrij- a] recruteerde hij zijn officieren e
derarbeid. met r'n letterlijk honge- held. die hij nodig had om. door geen daten, mannen en vrouwen, overal sticht-
rige wevers, met t'n op«tootje« en kerkelijke leiding gehinderd, te doen ,e ^ij zijn legercorpsen. Maar hij ginf
oproerigheid. William Booth heeft vrat volgens hem gedaan moest worden daarbij niet In het organisatorische op
A. iLri.H-rn i'nn een ieuad nooit om een verdoolde massa de boodschap i iiet jS- ais men zich in zijn leven
1-ernrtrn nooit verloochend of ver- van het christelijke heil, de christelijke verdiept, merkwaardig om te ontdekken
vergeten, nooit verieocnena or ter r(.dd|n(r -e ohrf8t<.tlJUe „..iv.tion" te hoc d;ie leldtr van miljoenen telkens
drongen. Ze hebben hem intepen brengen, waaraan de door hem later te weer in de eenvoudige meewarigheid
deel tot al zijn latere arbeid gein- stichten beweging haar naam zou ont- vanwege één enkel noodgeval en
sv'reerd. lenen. enkele onbekeerlijkheid op zijn best
nwenn.ee ;"s va- Qntroeren! OXO :n de befaamde biografie
»n agressief van aard
i praktijk. Booth wi
..gene-
Hij begon als lekepreker. Hij begon Booth
als methodist De vrijkerkelijke metho- me«t af
disten stonden dichter bij het volk dan fensief
de leiders en lidmaten der officièie ang- meet af aan in ae aanval, ue zonaaars rMr in het laatste gesprek
licaanse staatskerk. Maar dat zij toen die hij wilde bekeren waren tegelijk de ZOon waartoe hij stamelend in staat
nog niet dtcht genoeg bij het volk maatschappelijk verworpenen, waarbij I ineens wanhopig over het leed der dak.
stonden, zou dr geestdriftige evangelist men met geen stichtelijke zoetsappig lozen te spreken kwam. Daarbij verge-
toen hij trots en zaligc_zljn be- h«id noch vrome orgelklanken^ aan j leken deed geen organisatorische Leger-
keerlingen ondrr de armste lompenpro- moest komen. Hen kon men alleen nog kwestie
letarlèrs door de hoofddeur de metho- maar bereiken met radicale taal. op we
eigenkerk binnenleidde Met zijn won- de man af. Hen kon men alleen nog i0n=
deriijke volgelingen werd hij toen prompt maar wakker schudden met trommels ..Dakl<
KLEURSPOELING
POLY-COLOR
TUBE
1.95
Wereldraad
vecht met
taalprobleem
«T\E klacht is geuit dat de We-
reldraad van Kerken
overgeorganiseerd is. Wie de
openingsbijeenkomst van de
vergadering van het Cen
traal Comité in Parijs heeft
bijgewoond zal die klacht
niet spoedig meer uiten. Wat
in New Delhi voortreffelijk
werkte, namelijk de simul-
taanvertaling, ivas in deze
bijeenkomst een volkomen
mislukking.
De bijeenkomst was nog geen
drie minuten aan de gang of
het bleek dat de stemmen
van de tolken door de kopte
lefoons eenvoudig niet te
verstaan waren. Deze tolken
zaten aan speciale tafels voor
het podium. Zij mochten niet
al te luid spreken, omdat
hun stemmen daji in de ge
hele zaal te horen waren.
Maar het gevolg was dat de
microfoon ook de stem van
de Engelse spreker opving
en deze de vertaling volko
men wegdrukte.
Erger werd het toen de Franse
minister van buitenlandse za
ke, n Courve de Murville de
aanwezigen hartelijk wel
kom heette in Parijs. Geen
van de aanwezigen die geen
Frans spraken (en dat was
de overgrote meerderheid)
verstond hoe hartelijk hij
sprak. Er werd een poging
ondernomen door ee,n Engel
se predikant om voor een
vertaling te zorgen, maar hij
was zo doordrongen van het
feit dat hij maar een kleine
bijdrage leverde aan de bij
eenkomst dat hij vergat luid
en duidelijk te spreken.
De technicus vergat ztjVi stem
door de microfoon te ver
sterken omdat hij als Frans
man de mening was toege
daan dat ieder weldenkend
mens Frans spreekt. En voor
hem waren dominees zeer
weldenkende metetsen. Was
dat alleen al voldoende om
de vertaling onverstaanbaar
tc maken, het Frans van de
tolk bleek niet opgewassen
tegen het prachtige Frans
van de minister c'n het En
gels was alles behalve een
vertaling, althans die flarden
die wij ergens achter in de
raai konden opvangen.
Gelukkig bleek de persafdeling
van de Wereldraad in staat
vertaling van
jemaakt door
Philip Maury, zodat de niet-
Frans sprekende pers nog
diezelfde avond de volledige
tekst in handen had. Toen
konden de aanwezige journa
listen de hcViderd leden van
het Centraal Comité en de
tientallen adviseurs die hier
in Parijs aanwezig zijn hun
copy van de toespraak lenen,
zodat uiteindelijk dank zij de
pers ook zij konden weten
hoe hartelijk zij wel in Frank
rijk welkom waren.
Maar opnieuw is gebleken dat,
hoe groot de eenheid van de
gelovigen ook mag zijn, het
bestaan van de verschillende
talen nog altijd een belang
rijk struikelblok is om die
eenheid te verwezenlijketn.
En toch is dit nog maar het
kleinste probleem dat de een
heid in de weg staat, mis
schien dat Parijs alsnog een
oplossing zal vinden. Of ook
andere problemen zt»"en wor
den opgelost? Er zi.W er nog
zeer vele...
Is dat nu wel zo? Is het zo dat het verlaten van de ..rechte
sporen", het afdwalen van de smalle weg onherroepelijk vast
loopt in het moeras van het nooit-meer-gelukkig-zijn? Ja dat jl_,
is zo. Want het leven zonder God loopt onherroepelijk uit op $Lj
het sterven zonder God en wie is daar niet doods-be
nauwd" voor? (j!ïj|
Maar waarom hierbij langer stil te staan? Waarom te doei 1
alsof dat „dal van diepe duisternis" het belangrijkste is var -j#
psalm 23? „Gij richt voor mij een dis aan voor de ogen var ■«•a
toie mij benauwen!" zegt David. En verder: „Ja, heil ei j|jf
goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijl £"3
leven!" Daar zit niets in dat somber is verre van dat. DA-j
rechte sporen van de christen zijn niet een akelig naar
somber pad het is een weg die men vol blijdschap kar ^5
gaan. Dacht ge dat God Zijn kinderen dat gewone, noen
het als ge wilt aardse levensgeluk zou onthouden? Hun aan
deel in de welvaart om maar heel materialistisch te blij
ven? Hun aandeel in het geluk dat liefde, dat werkprestaties
dat kinderen kunnen geven of noem maar al die factorei
op die in het hart van een mens dat diepe gevoel geven dal A
geluk heet.
En voeg dan daar nog bij het alles in de schaduw stellende
geluk: de zekerheid dat ge een Vader in de hemelen hebt!
lB"klD e n
S?»
NADAT er vijftien maanden
aan is gebouwd, is in het
Franse plaatsje Taizé een „ver-
zoeningskerk" in gebruik geno
men, die ter beschikking zal staan
van christelijke groeperingen uit
alle landen en iedere modaliteit.
Aan de bouw heeft de kloosterge
meenschap van Taizé fors bijge
dragen, terwijl tien jonge Duitsers
eveneens een deel van hun vrije
tijd hebben opgeofferd.
Talrijke vertegenwoordigers van
christelijke kerken hebben de
openingsplechtigheid van het fraaie
kerkje meegemaakt. Onder meer
was de leider van de Evangelische
kerk In Duitsland, bisschop Scharf,
aanwezig. Hij heeft uitvoerig ge
sproken over de bijdrage van de
jonge Duitsers die een actie „ver-
xoenlngsteken" kennen en uit hoof
de daarvan naar Taizé waren ge
gaan om bij de kerkbouw te assi
steren.
De -afgrond die kerken en naties
scheidt, heeft de gemeenschap van Tai
zé zo getroffen dat men deze gemeen-
schapskerk wil zien als een hulpmiddel
de kloof te overbruggen. Dezelfde ge
dachten. zo zei Scharf. leven blijkbaar
ook in Maagdenburg, waar protestantse
i rooms-katholieke christenen begon-
in zijn met de gezamenlijke bouw
an drie kerken.
Tijdens een oecumenische godsdienst
oefening ln de verzoenlngskcrk, die
door meer dan tweeduizend gelovigen
werd bijgewoond, brachten vertegen
woordigers van de orthodoxe kerk van
Konstantlnopel en van Moskou geluk-
len over. De Anglicaanse kerk werd
eens door twee personen vert
woordlgd. Ook hadden christelijke
ken uit Scandinavische landen en Zwit
serland afgevaardigden gestuurd. Vier
liturgen, ieder van een andere kerk,
leidden de kerkdienst. Zij lazen bei
lings een gedeelte uit de Bijbel. De
president van de Franse gemeenschap
van kerken, Mare Boegner, heeft een
boodschap voorgelezen over de christe
lijke eenheid die boven alle confessio
nele verschillen uitreikt. Dat men zich
werkelijk een voelde werd bewezen door
het gezamenlijk vieren van het Heilig
Avondmaal.
In de nieuwe kerk. die door een
ieder gebruikt kan worden zijn behal
ve de kerkdienst verscheidene liturgi
sche diensten en orgelconcerten gege.
ven. Bovendien heeft een rooms-ki
thollck geestelijke er een mte opi
dragen. Ter gelegenheid van de ini.
bnnknemlng van de nieuwe kerk i
nok een aantal mensen toegetredei
tot de kloostergemeenschap van TalCasir
zé. Deze (protestantse) gemeenschafeftijd
heeft met het kloosterleven zoals <l(,nin«r
rooms-katholieke kerk dat kent, d[jdo
ongehuwde staat, en de belofte vat
gehoorzaamheid voor het gehele l»ru
ven gemeen. |lle Ie
kalmeert de zenuwen 'rkse
zonder slaap te verwekkenfo^ü
Beroepingswerk
M
vojw. I
ot 53
NED. HERV. KERK a 7 to
Aangenomen naar Huissen (Geld.)j
Otten, kand. te Weesp, die bedanj
)or Heinkenszand, naar Haserswot
Jonker» te Tietjerk. r nm
GEREF. KERKEN
Beroepen te Broek onder AkkerworeJ^at
kand. M. Hiensch te Haarlem. 11
Aangenomen naar Rockanje L. H8"3®
laar jr.. kand. te Amsterdam, die I
dankte voor Grijpeskerke (Zeel.) Oost vrije
end iFr.l, Rilland Bath, Schoonrewo#<D vi
en Vrouwenpolder. 1
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Amsterdam-Centrui
Hofman te Zeist.
DOOPSGEZ. BROEDERSCHA1
Beroepen te Sint Anna-parochie
Gaaikema, prop. te Zuidhorn, die
beroep ook aannam.
Prof. Geyser ii
hoger beroep
De Zuidafrikaanse theoloog j
Albert Geyser heeft het hooggerec
hof in Pretoria verzocht het besluit
de Nederduitse Hervormde Kerk
hem wegens ketterij uit het ambt
ontzetten, te vernietigen. De 43-ja
prof. Geyser is een uitgesproken tef
stander van de apartheidspolitiek,
was aanvankelijk hoogleraar in Preti
doch doceert nu aan de universiteit
Witwatersrand.
if
Vraag:
lampekap
mooi en d
bedoeling
handelen
Ik heb een
Zijn figuren zijn goed getekend
ruimte geplaatst. Zijn sterkste
■niddel lil
i de overgsn- heid
toch stijf blijft? Er zit namelijk aan sentimentele insl
ia vliegenvuil.
igenvuil kunt
beetje tetra.
verwijderen met
moet niet wrijven maar de plekjes
anstippen. waarbij U heel voorzieh- meestal nihil.
grote populariteit, die hij juist door de
timentele inslag
eg. zijn er veel r<
rdigd. Ook zijn er etsen en litho s
In sterven niet mijzelfs,
ijn grafisch werk en schilderijen
leven, en
ar Chris-
gen ben.
oor mij moest tot
aarde
•olgc„..„...
..v allerachterste banken verwe- en trompetten. En men moet hen opzoe-
zen En dat was dan de eerste aanlei- ken in hun eigen omgeving, onbevreesd
ding tot de breuk tussen de vurige pre- voor de klappen die men daarbij op
diker en de lauwe kerk-christefien van'kon lopen. Begrijpelijk dat Booth in mi-
zj tijd litaire termen ging denken! Hij lever-
Tafziide
raden efit zeer
Er ontstaan heel gauw barstjes en
deze zijn niet meer weg te werken.
Vraag: Wij hebben thuis een stukje
hangenp
Als werkloos zoeker naar wi
negentienjarige William Booth
den getrokken: overdag In eer
huis wat karig loon vi
a avond» radeloos eenzaam.
k is de de immers een gevecht? Een gevecht
aar Lon- tegen duivel en zonde! Zo n gevecht
pandjes- diende men goed toegerust te strijden,
■dienend. En zo n strijd kon slechts door een goed
zondigs georganiseerd leger gewonnen worden.
allerlei vrijkerkelijke groepen Daar heeft heeft Booth toen zijn aanhangers
hij toen in Katharine Mumford de gebracht. Het was een leger dat c
vrouw ontmoet, zonder wl# hij mis-,
nlet
terugschrok om met drieduizend
al lang vergeten mislukke- man onder triomferende muziek de
hng zou zijn geworden. Nu zij hem «ch- ..Arend binnen te trekken, dat Booth in
♦er steunde, zijn gezonde eerzucht prik- 1M2 in het hartje van Londen voor een
ke'de zijn opvoeding voltooide, werd hij paar ton had weten te kopen: een be-
wat hij worden rou: de man van het ra- rucht etablissement, massa-bordeel en
dicaalste christelijke réveil uit de ne- massa-bar tegelijk. maandenlang zou
gentiende-eeuwse historie. een Joelende menigte het door Booth i
Katharine Mumford was het ook die en zijn Heilssoldaten veroverde zonde
hem het felle „Neen!" voortel, waar- I kasteel trachten te heroveren, totdat ze
niet wat dat betekent,
jn!" En toen. na een poosje
kinderen! O. die kinderen
Bramwell. je moet voor de daklozen zor
gen Beloof 't me!" ning' groot 18 bij 26 cm. volgens de
Een halve eeuw geleden atierf deze experts een litho. Het «telt volgens
William Booth. Hij had óók zijn onvol- ons voor een boerenvrouw die haar
maaktheden: zijn theologie was bepaald dochtertje helpt bij het breien Het in-
niet up to date. zijn religie niet van terieur doet een beetje armoedig aan
eigenzinnigheid ontbloot, zijn manier Kunt U ons ook inlichten of van Mil-
van denken en handelen misschien ook (Iets werken ook reproduces zijn ge-
wel eens dictatoriaal, zijn sociaal-econo- maakt? Bij wie kunnen wij informe-
mische kennis onvoldoende. Maar hij ren of dit werk ook waarde heeft,
had een hart en door dat hart liet hij Heeft
zich leiden. En hij was eindelijk een
christen die In gehoorzaamheid aan God
delijk bevel iets dééd. Met heel de inzet
zijn tegelijk simpele en indrukwek-
U kunt het best informeren bij een
goede antiquair of de conservator van
een van onze musea om tc weten of
het hier een origineel exemplaar be
treft of niet. Bij een reproduktie van
J. Millet (met handteke- zijn werk staat dit er meestal bij, bij-
oorbeeld ..d'après J. F. Millet", enz.
Vraag: In 1907 zag ik in de wacht-
kan-
Die zo getrouw
den bloede strijden
En zo mijn zondenschuld betaald heeft
door Zijn lijden.
En mij verlostt' uit 's duivels boos ^e-
Waarin ik van natuur lag jammerlijk
gekneld.
Ja mij. naar "s Vader» wil bewaart
in deze allen,
Dat zelfs geen enkel haar kan van
mijn hoofd afvallen.
dr. W. B. van Staveren te Zodat ik ben getroost in allen tegen-
litho ook waarde?
Antwoord: Jean Francois Millet was
Frans schilder, tekenaar en grafi-
Rotterdam aan de Wijnha
rijming hangen van zondag 1 over de
enige troost. Sedertdien zag ik deze
nergens meer. Kunt U of een van de Terwijl ik ben in Hem.
lezers mij aan dit gedicht helpen? Ik
zou het zo graag in zijn geheel bezit- Voor d'i
ten en ook willen weten wie de dich-
Omdat ter zaligheid mij alles dienen
dat ik was
geboren
zelfs al tot zijn eigen- toenen draden, pluche
Brieven, dia niet too:
ven naam en adres, km
I beantwoord worden. C
1 ding verzekerd. Vragen, die I
onderling
I houden, moeten in afsonderlij
brieven worden gesteld.
Ongetwijfeld rullen er SH
bij antiquairs en in bibllothekel
krijgen zijn. I
Vraag: Ik kwam in het bezit ZEIS
een alleraardigst speelgoedeek]
tje, mooi en natuurlijk van kleurJ
laas is het voorzien van een z~
haren staart (fijnharig). Is het iï
lijk dit staartje de natuurlijke
van het eekhoorntje te geven enl^^l
welk middel? dcfl
Antwoord: Het is jammer ds
niet opgeeft van welk materiaal
eekhoorntje en zijn staart geit
ijn. Bestaat het uit bont, r"~" 1
ter L.
Antwoord: Er bestaan verschillende
Dit troost in leven i
Omdat Hij zulks a
ook 't meest tornen. Als de staart niet i
kende persoonlijkheid5 bizon. Hij was schilder van het land-
Terecht is hij nog «teods niet leven dat hij els boerenzoon uit eigen
vergeten. Terecht »al. nu rijn sterf- 75* .ftn
dag voor de vijftigste maal ver- jr00t„ visie benadeelt. Hii kwsm
jaart, zijn nagedachtenis
eigen
uit het atelier
Johannes Hazeu,
«en. alle stammende uit de 17de of
18de eeuw.
Op de scholen werd indertijd wel ge
naakt van een berijming
mij verzekert
r door Zijn Geest.
Andries Andries- In Wiens gemeenschap mij wordt de/.e bruiksa
troost gegeven
tenrek
Laroche Christiaan Klaarbout (1742). die vraag
Dat ik hiernamaals
Dit niet alleen,
Opdat ik leef tot
U deze een verfbadje kunnet*®11
de gewenste kleur. Zie d1*?6 VUll<
snwijzing op het pakje *1 moet
dat U bij een drogist kunt koD»aringsp
de staart opgevuld, dan zult UI 1 jani
de vulling moeten verwljderen.|acht. v
zelfs maakt Hij vrezen echter dat het resultaat, gereed
om over zwart goed dekkend eeCH
dere kleur te verven. «Uoen i
■nij steeds bereid,
er van Hem tor
zaligheid.
