Met parallellisatie gaat het niet naar wens l /„lv/.S. bevreesd voor Muziek-show Groeten van thuis voor Nw.-Guinea Leeuw Romeo niet meer bij Boltini WOENSDAG 18 JULI 1962 d, Sehuak-vraag 268 rde bebct eindspel uit de praktijk. In 0<r Je stelling uit de partij Bagirov— de Jlmov, gespeeld in de wedstrijd ■Amstel ihet kamPioensohap van Rusland, e de witspeler argeloos 1 Tfl—el? ilaats van een remise, die er ruim [eek te zitten, zag Bagirov daar- een dikke nul op het scorebord iohijnen. Wat speelde zwart als 'oord op wits foutieve zet? I te Weespq- emming I ff W. A ill k SA eerstpt: Kgl. M, Tdl en fl, pi a2. b3, f2, g2 en h3. Ewart: Kg8, Df6, Te4 en e5, pi a7, aterjcs, d5. g7 enh5. de Haa» Bam-vraag 267 gen een 5 >e stand in het miniatuur probleem terecfiA- A. Polman was als volgt: an in tota wart: 4> 10> 13. 16- 22> 24- 31- zeevisgrot 15- 21- 25' 33> 38' 41 42" TO wint in de vólgende zetten: -36, 16 x 27; 38—32, 27 x 47 gedw.; titie als óx 9i 47 x 29 gedw.; 25—20, 4 x 13; ng dat eex 4, 24 x 15; 4 x 34. rdachte g( ''LaknTa° Bridge moet leggen! Vervolgens wordt sneden op klaverheer, klaveraas ge- jakt en een klaveren getroefd, prna maakt Zuid ruitenaas, gaat via aftroeven van een ruiten naai nd en speelt de laatste klaveren. Bekent West nog, dan had Oost dus rspronkelijk een driekaart klaveren, dat nu met schoppenvrouw moet )rden getroefd. [n de praktijk troefde Oost hierop er met schoppenaas, maar het con- ict was veilig! Ziehier de kaartverdeling na de 7* »g: Speelt Oost hartenheer na, dan kan [est troeven, maar dit gaat ten koste In een vaste troefslag! Vervolgt Oost in de 8e slag met bef, zo neemt Zuid met schoppen- gSBHBJB [er, incasseert schoppenheer en [eelt harten na. Ook dan krijgt de genpartij niet meer dan twee slagen spel is eveneens gewonnen! JACK DIAMOND voo' °i2d,HaP oordrangschikking^ puzzel prftPlaats de woorden: aanhalig, twaalf- ge», levendig, geschift, hinderen, be- i beginsel, bedelaar, eenhoorn, leente, mallejan, zó in volgorde, op de kruisjes een zegswijze ont- X X OPLOSSING VORIGE PUZZEL [orizontaal: 1. Hoogeloon, 10. ter- id, 12. A.P., 14. reeds, 15. mm, 16. 18, ere' 19" Sem' 20- slemP. 22- 24- stro- 25- Peer' 26- Trees. 28. in zeefers- 29- ook- 30- Poe- 32- set- 33- L.K., Jac. Arf ëarve, 36. no, 37. aandeel, 39. Rot- [innebroeWam. 2151 [Verticaal: 2. o.l., 3. oer, 4. greep, 5. Bi1mi?r' 6" leder* 7> ons' 8- °*d- 9- kaas" rewr P' 1L Ammerstol, 13. paltrok, 15. en lev«eleren' 17- Terek, 19. snees, 21. moe, Haarlem- EPe- 27. spant,. 28. bever, 31 orde, de Overf gat, 35. eed, 37. Ao, 38. la. Leverinf Zaj maandag] wij sprei puik «wbloemenimport ïï'dSü uit Nederland 32 Rist •voorzitter van de vereniging van lerikaanse bloemisten heeft zijn be- 'gdheid uitgesproken over de import bloemen in de Ver. Staten onder de linderde invoertarieven, ex-voorzitter, John H. Dudley, ver- irde op de 78ste jaarvergadering var vereniging dat de Ver. Staten binnen- wellicht zullen worden overstroomd bloemen uit Nederland en Australië, j wees erop, dat snijbloemen in een van de grootste bloemenveiling ter :ld te Aalsmeer naar New York kur>- worden gevlogen en daar kunnen kcurreren met in het binnenland egelmattyeekte bloemen. „Hoe kunnen wij 1 rreren tegen hun arbeidskosten?" vroeg idley zich af. Hij verklaarde dat de öerikaanse bloemkwekers via een j p ressuregroep te Washington tegen de c Irlaging van de rechten zullen vechten ovendien zal een campagne van vijl T IJoen doUar (18 miljoen gulden) per ar worden gevoerd ter bevordering va verkoop van binnenlandse bloemen. P. Renkcmavoorzitter Chr. Kruideniers (Van onze soc.-econ. redactie) TV7E zijn er op het ogenblik alle maal nog aan gewend, dat we voor een pond suiker naar de kruide nier moeten, voor een liter melk naar de melkboer, voor een brood de bakker enz. Er zijn welis- r supermarkets gekomen, waar men in één winkel een heleboel ver schillende artikelen kan kopen, maar landelijk gezien is de verkoop in de afzonderlijke, meer gespecialiseerde kleine zaken toch altijd nog het be langrijkst. Van bovenaf Is deze gang van zaken de vestigingswet van 1937 officieel gesanctioneerd. Voor elke branche kwam ;n vestigingsbesluit en zo werd de detailhandel in vele vakjes opgedeeld. Het werd voor een kruidenier wette lijk verboden brood te verkopen en voor •n bakker melk. Zo is het echter niet altijd geweest Vóór 1937 was er bijna volledige vrij heid op dit gebied. Ieder mocht een win kel beginnen als hij er zin in had en hij mocht die artikelen verkopen, waar- hij een goede omzet verwachtte Nog slechts 25 jaar ligt deze verkoop in Nederland aan banden. En de oorzaak deze binding was ook nog een ab normale toestand, een noodsituatie. In de dertiger Jaren met de grote aantallen werklozen, trachtten velen zich een bestaan te verwerven door een winkeltje te beginnen. Veelal was dat dan een kruidenierswinkel. De enorme toeloop, maakte voor alle kruideniers de spoeling dun. Veel kapitaal werd er bovendien verspild, omdat vele ves tigingen mislukten, wat bij de handel de roep deed ontstaan om wettelijke be scherming van het vak. Deze bescher ming is er in 1937 gekomen. Verouderd Dat een dergelijke wet na 25 Jaar bij de ontwikkeling in het bedrijfsleven achterloopt en dus verouderd is, is niet alleen waarschijnlijk, maar inmid dels ook in de praktijk overduidelijk gebleken. Er is dan ook na de oorlog een nieuwe vestigingswet gekomen en op basis hiervan worden nog steeds we vestigingsbesluiten vastgesteld, waardoor de verkoopmogelijkheden "van verschillende artikelen reeds verruimd zijn. Zo is het mogelijk, dat de kruide- nji dameskousen en pocketbooks verkoopt en de bakker Jams en ver pakte soepen De vestigingswetgeving heeft hier de wens van het publiek gevolgd, dat zo veel mogelijk alles in één winkel wil kopen. De vestigingswetgeving kon ook in deze richting vrij ver gaan, omdat de moderne verpakkingstechnieken in vele gevallen een goede kwaliteit van de artikelen, met name bij de levens middelen, waarborgen zonder dat daar voor een speciale deskundigheid van de winkelier nodig u Maar heeft de wlnkeldrijvende mid denstand nu ook reeds van alle moge lijkheden gebruik gemaakt die deze ver ruiming van de vestigingswetgeving biedt Vooral geldt deze vraag het le- vensmiddelenbedrijf, omdat hier de ves tigingsbesluiten wel ingrijpend veran derd zijn en men bovendien met deze besluiten al enige tijd heeft kunnen ex- perimenteren. Er zijn inderdaad een aan tal supermarkets ingericht, waar zo on geveer alles op het gebied van de le vensmiddelen en zelfs meer dan dat te koop is. Ook valt het od. dat vele krui- deniérsartikelen te koop zijn bij melk handelaren, bakker, slager en groente en fruithandelaar. Maar een objectieve toeschouwer zal moeten erkennen, dat er in het kruideniersassortiment niet zo heel veel Veranderd is, terwijl deze branche toch wel typisch een geparallel- liseerde bedrijfstak ls. Hier heeft het publiek altijd al vele artikelen kunnen kopen, die sterk uiteen liggen, zoals kaas en koffie maar ook borstels en pe troleum. De negenjarige Martinus van Lank- velt uit Erp is gistermiddag in de nabij heid van de ouderlijke woning bij een aanrijding door een vrachtauto dodelijk gewond. Hij overleed in het ziekenhuis te Veghel. Het ongeluk gebeurde toen de jongen, die op de fiets achter een landbouw- traotor met aanhanger reed, de weg overstak, juist toen een vrachtauto de tractor wilde passeren. Vestigingswet uit nood geboren Weinig enthousiast toonde zich dan ook de heer P. Renkema, voorzitter van de Christelijke Kruideniersbond, over de toepassing van de nieuwe vestigings besluiten voor het levensmiddelen-be drijf en de daaruit voortvloeiende paral lellisatie. In een vraaggesprek dat wij met hem hadden, constateerde hij, dat het klein- en middenbedrijf in de le vensmiddelensector over het algemeen nog te veel aan de oude vestigingswet geving hangt en nog te weinig de nieu we ontwikkeling ln de distributietech nieken accepteert Hij vond het verheugend, dat de chris telijke bonden van bakkers, groente handelaars, slagers en melkhandelaren met de kruideniers organisatorisch wil len samenwerken, omdat de assortimen ten van deze bedrijfstakken elkaar steeds meer overlappen. „Bij mij bestaat de meest positieve instelling ten op zichte van samenwerking", aldus de heer Renkema, maar hij zag nog niet veel van de overlapping van de andere le vensmiddelenassortimenten door die van de kruidenier. En dat is geen gebrek aan activiteit bij de kruideniers, maar voor een deel wordt het de kruideniers onmogelijk gemaakt hun assortiment uit te breiden, terwijl hun eigen assor timent op de straat ligt", aldus de voor zitter van de Chr. Kruideniersbond. „Muren" Hij legde er de nadruk op, dat de ves tigingswetgeving zoals reeds gezegd ge boren is als noodwetgeving. Voor die tijd bestond er helemaal geen vesti- gingbesluit. Dat was toen normaal. Ook vandaag nog dreigen naar zijn mening sommigen middenstanders de vestigings besluiten te gebruiken om muren op te trekken. Maar dat is nooit de be doeling geweest. De heer Renkema wilde beslist niet de hele vestigingswetgeving over boord gooien, maar hij zou er slechts de goede elementen uit willen nemen om deze ook onder normale om standigheden te laten voortbestaan. Kort samengevat zou hij een vestigings wetgeving willen laten bestaan om zo waarborgen te scheppen voor een goed ondernemerschap van de moderne mid denstander, in het belang van een ge zond maatschappelijk verkeer. Op het ogenblik is het echter zo. dat de kruidenier voor de wet gepasteuri seerde melk mag verkopen, maar de melkhandel oefent zoveel druk op de melkfabrikanten uit, dat er geen kruide nier is, die een druppel melk krijgt. De verkoop van kleinbrood en van kren tenbrood zou de minister ook „naar de kruidenier willen brengen", maar de bakkers verzetten zich fel. Het hele kruideniersassortiment ls echter bij de bakker te krijgen. Over 4 5 Jaar wordt de verkoop van gewoon brood pas vrij gegeven. Ook over de gang van zaken bij de branches in drogisterij- en huis houdelijke artikelen toonde de heer Renkema zich verre van gerust. Over dit alles toonde hij zich ernstig gegriefd. Hij hoopt, dat men nu eens zou ophouden met het trekken van kunstmatige grenzen tussen de branches, grenzen die het gevolg zijn van een ver ouderde wetgeving, al heeft deze ln het verleden dan haar verdiensten gehad. „Samenwerking is goed. maar dan zal men elkaar moeten nemen, inclusief de resp. moeilijkheden", aldus de heer Renkema. Zeker in christelijke kring, als christelijke organisaties zal men de zaak zuiver moeten kunnen stellen- Behalve de parallellisatie-geschiede nis was er ook nog een andere kwestie, die de voorzitter van de Christelijke Kruideniersbond hoog bleek te zitten. Cadeaustelsel Dat was de „cadeau-geverlj" HU vroeg zich af, waarom er nu altijd tegen de kruideniers aangeschopt moet worden door de textielhandel en de huishoude lijke artikelenbranche als het gaat om cadeau-verstrekking. Er worden inder daad cadeaus gegeven bij het kopen van wasmiddelen. Maar dat organiseren de kruideniers niet zelf. Dat ls een zaaK uitsluitend van de fabrikanten. Boven dien verkopen de drogisten ook was middelen met cadeaus. De melkhandel verstrekt wol tegen gereduceerde prijs bij de aankoop van margarine. De bakkers verkopen beschuit en „de bekers rollen er achteraan". Maar de huishoudelilke- en de textielbranche organiseren alleen koffie- en zeepactles tegen de kruide niers. De heer Renkema kan dat alle maal niet rijmen met elkaar. Hij zou willen dat er nu eens een eind kwam aan het sprookje dat alleen de kruide niers de booswichten zijn. Op deze punten zat er opnelderlng moeten komen, wil men in de toekomst tot een goede samenwerking kunnen komen tussen de vijf sectoren in het le- vensmiddelenbedrijf. Dat die samenwer king bittere noodzaak is, onderschrijft de heer Renkema zonder meer. Het zou naar zijn mening te dol zijn om in eigen land vast te houden aan groeps- grenzen. terwijl de landsgrenzen in het economische verkeer worden ontsloten. Het kruideniersbedrijf kent zelf reeds een intensieve samenwerking met de coöperaties en het grootwinkelbedrijf binnen de eigen branche. Samen vormt men het Centraal Bureau voor het le- vensmiddelenbedrijf. Niettegenstaande de scherpe tegenstelling tussen groot- en kleinbedrijf hebben de zelfstandige kruideniers met behoud van eigen po sitie zich door samenwerking weten op te werken tot een even machtige groe pering als het grootwinkelbedrijf. Macht grootbedrijf Via de supermarkets krijgen nu ook andere levensmiddelenbranches te maken met de macht van het grootbedrijf. De samenwerking van de branches zal daarop het antwoord dienen te zijn. Ook bij de vestiging in de nieuwe stadswijken zal men door samenwerking en samenspel het grootbedrijf partij kunnen ge ven. Maar, zo meent de heer Ren kema, dan zullen toch eerst de on derlinge moeilijkheden op het ge bied van parallellisatie en cadeau stelsel uit de weg geruimd moeten worden. „ouucS 30.43 'Dc bruiloft ls alleen maar het begin, hoorsp 22.00 Sranang Tori. Su rinaams progr 22.20 Sport halverwege 22 -.0 Nws 22.40 Met M"- Hederen ZT35 Volksmuz (gr) 23.552A-00 Nw.« Hilversum II. 298 m: 19.00 Nw berichten 19.10 Muziek van Het Hells 19 30 Radiokrant 10.50 Wa en sol: klass muz 21.50 Kant- i 32.00 'Promenade ork. radlo- cangsol 22.30 Nws 22.40 vanavond AVRO: 17.00 Voor de jeugd NTS: 17.30 17.40 Intennatonaai jeugdjournaal. NTS; 20.00 Journaal en weerovorz 20.15 Het be zoek van H.IK.H. prinses Irene en H.K.H prinses Margriet aan de West. KRO: 20.30 Tekenfilm 20.55 Sportpraatje 21.20 Atelier, amusprogr 21.5o Terugkeer^ doei"'-1— houden concilies. ln Klein-Azië. ge- Dit zijn ze dan, de drie die ge hoord worden in het programma „Contact met thuis": de spreek ster Betty van der Laan, de om roeper Guus Thole en Willy Sohob- be met zijn gouden trompet. In het televisieprogramma dat de KRO op woensdag 18 juli a.s. uitzendt zal men o.m. kunnen kijken naar een muziekshow van de Belgische televisie. Het programma, getiteld „Atelier", #werd voor het tv-festival van Montreux ingezonden, maar behaalde geen onder scheiding. Aan de show werken mee Maurice Dean, Louis Neefs, Chris Ellis, Jean Evans, Frieda Linzi en het trio Cas- Na moeilijkheden in A dam TNE leeuw Romeo, die bij een cir- cusvoorstelling in Zutphen de 34-jarige Franse dompteur Michel Lecrocq zo ernstig verwondde dat hij overleed, mag niet meer in circus Boltini optreden. Dit heeft Tony Boltini, de directeur van het circus, gisteravond besloten nadat Romeo opnieuw het veelbesproken leeuwen- nummer bad verstoord. Dit gebeurde bij de Amsterdamse première van het circus Boltini. Dompteur Bobby Althoff moest zelfs van zijn alarmpistool gebruik ma ken om de door Romeo onrustig ge maakte bronstige leeuwen tot beda ren te brengen. Na twintig minuten angstige spanning werd het leeuwen nummer afgelast: Tony Boltini gaf Althoff opdracht zich uit de kooi te verwijderen. „Ik vind het risico te groot", zei een zenuwachtige Tony Boltini in de pauze. „Deze week ging in Beverwijk alles nog goed, maar nu zag ik meteen dat Romeo weer moeilijkheden zou gaan maken. Hij gaat nu uit de troep. Morgen laat ik een speciale kooi voor hem maken en dan doen we het maar verder zonder Ro meo", klonk het resoluut uit de mond van de jonge circusdirecteur, die zei nog steeds diep onder de indruk te zijn van het gebeurde in Zutphen De sensatie begon al bij de aanvang van het nummer met de negen berber leeuwen. Luid grommend en driftig springend kwamen ze de kooi binnen. Bobby Althoff, die gewend is eerst over de pisterand te lopen om de leeuwen tot bedaren te brengen, slaagde er ditmaal niet in rust in de kooi te brengen. Nadat enkele leeuwen op de postamenten had den plaats genomen, waagde Althoff zich in de kooi. Hij had zich gewapend met een alarmpistool, een drietandvork, een zweep en een klapstoel, die hij voor zich uit hield. Opeens sprong de leeuw Ro meo in zijn richting, waarna Althoff een paar schoten uit zijn alarmpistool loste. De dompteur trok zich daarna naar de opening van de kooi terug. Toen hij weer een paar passen vooruit had gemaakt, ontstond opeens een wanorde in de leeuwenkooi. Applaus Alle leeuwen sprongen over elkaar heen, gingen stoeien en renden heen en weer. Dit door het tweeduizend koppige publiek in angstige spanning gevolgde spel tussen dompteur en leeuwen, werd opeens door Tony Boltini verbroken. Hij greep de microfoon en verordineerde „Althoff eruit. Althof eruit". Een deel van het publiek dat het met dit besluit kennelijk eens was, ging luid applaudis- Maar Althoff wilde niets van deze op dracht weten. Hij bleef in de kooi en trachtte opnieuw tevergeefs de leeuwen tot bedaren te brengen, waarna Boltini zijn order moest herhalen. De dompteur trok zich ten slotte uit de kooi terug en er werd bekendgemaakt dat het nummer niet zou doorgaan. De moeilijkheid was nü hoe men de leeuwen uit de kooi kon krijgen, want ze zijn dat alleen gewend wanneer de dompteur in de kooi aanwe zig is. Toen iedereen op het vertrek van de roofdieren was voorbereid, namen enkele leeuwen ongevraagd plaats op de postamenten, hetgeen grote hilariteit veroorzaakte. Ten slotte slaagde men er toch in en kele leeuwen naar hun hokken terug te krijgen, maar alleen Romeo vertikte het. Hij rende pas na enkele minuten ver schrikt uit de kooi nadat Bobby Althoff vier schoten uit zijn alarmpistool had ge lost. Tony Boltini zei later dat Romeo de dompteur waarschijnlijk als een be dreiging had gezien voor zijn vrouwtje, want de leeuwen zijn in de bronsttijd. Althoff was de gehele avond boos omdat Boltini zijn nummer abrupt had beëindigd, „maar ik kon echt niet anders", zei de directeur, wij hebben de laatste tijd te veel ongelukken ge had". 73 Dan klimt er iemand op de preekstoel. Een oude boer is het een gezegger van een van de groot ste boerderijen uit de streek. Hij roept boven het geroezemoes van stemmen uit. De mensen horen hem het wordt stiller. Alleen een paar kinderen zwijgen niet; ze zijn te veel beangst door wat ze hebben meegemaakt en verward door de ongewone, rumoerige omgeving. Je hoort hun ijle praten, hun huilerige gevraag. En het dringend gefluister van de. moeders, die hen tot bedaren trachten te: brengen. De zware stem van Wouter Maessen wordt er niet veel minder door verstaan. Hij wijst de linker beuk van de kerk aan voor de mannen; de vrouwen en kinderen moeten in de rechterbeuk bivakkeren. Achterin de kerk kunnen de kleren en de bezittingen, die niet onmiddellijk vodig zijn. worden geborgen: een paar polderschou ten zullen daar toezicht houden, dat niemand bij vergissing het eigendom van een ander zal wegne men. In het middenschip blijft er plaats voor de predikanten, die hierheen zijn gevluoht, en voor de heemraden, de drossaards, de schepenen en andere gezagsdragers. Die kunnen dan gemakkelijk over leg plegen, wanneer dat nodig zal zijn. Iemand roept, dat hSj zijn vrouw niet alleen wil laten; ze zijn samen met hun kinderen hierheen gevlucht en hij wil zijn gezin bijeen hebben. Maar Maessen schudt het hoofd. Met een dergelijke wens kan geen rekening worden gehouden; wanneer er een beetje orde in de boel zal komen, moeten de aanwijzingen die hij geeft, algemeen worden opge volgd. Trouwens: het zijn geen aanwijzingen, die hij geeft op eigen houtje, er is met verscheidene van de oudsten en voornaamaten overleg gepleegd. Dan voegt de man zich. „En dan nog iets: velen van ulieden hebben vee achtergelaten in him hoeven; anderen hebben al beesten meegebracht. Er is binnen de kerk geen plaats voor koeien en paarden, maar wellicht is het voor het vee veiliger op de kerkdonk dan op de vloedzolders in de boerderijen. Wie het kan en het aandurft, raad ik, uit zijn hoeve te redden wat er aan vee te redden valt" Hij blijft op de preekstoel staan om toe te zien hoe zijn bevelen worden uitgevoerd. Dat gebeurt Afgewende ondergang door H. TE MER WE dadelijk pakken goed worden naar achterin het gebouw gedragen, waar Jacob Tymense van Schoonwaerd en Everd Teunisse, de schout van Hoornaar toezicht houden. In de zijbeuken wordt stro gelegd, dat in verschillende schouwen was meegevoerd. Dat maakt dat de mensen niet op de kille zerken hoeven te zitten en te liggen. Teeuw maakt een plaatsje in orde voor moeder en Mijntje, en Aai en Geurtje. Derck komt met hem aan de mannenkant. Als hij klaar is loopt hij naar waar hij Swaentje met haar moeder ziet. Ze praten met Bart Claes- sen en met Gerrit. „Dan ga ik," hoort hij de laatste zeggen. Hij begrijpt onmiddellijk wat Gerrit bedoelt: hij is overigens hetzelfde van plan. Daarom stelt hij voor: „Laten we samen gaan, jij en ik." „Doe dat," zegt Swaentje, en Bart Claessen knikt De voorslag lijkt hem goed: met z'n tweeën krijg je de beesten eerder aan boord van je schouw. „Best," neemt Gerrit het voorstel aan. „Onze schouw is groter dan die van jullie." „Wees voorzichtig,' waarschuwt Swaentje nog. Teeuw geeft daar geen antwoord op: het is geen tijd voor veel woorden. Hij gaat moeder vertellen wat hij en Gerrit willen doen en Dingena Korevaar weerhoudt hem niet. Als het vee gered kan worden is dat haar lief. De twee jongkerels stappen naar buiten. Daar liggen al meer vaartuigen dan daar straks. Er staan ook al meer beesten, hun koptou- wen vastgemaakt aan de ringen, die in de kerk muur zijn aangebracht. Zonder veel woorden kleuteren de beiden in de boot van de Claessens die is werkelijk groter dan de schuit, waarmee de Korevaars gekomen zijn. De wind is nog sterk en de regen, vermengd met natte sneeuw, slaat de mannen in het gezicht. Het water stijgt nog steeds het klotst woest tegen de donk en gooit de dansende, schommelende schuitjes, die aan de rand liggen gemeerd, tegen el kaar. Met de lange slieten bomen de beide jonge mannen hun vaartuigje voort over het onstuimige watervlak. Meer dan eens lopen ze gevaar, om te slaan en ze hebben de grootste moeite in de grau wer wordende chemer van de wintermiddag geva ren van hekken, van boomstammen en van drij vende planken, tonnen en meubels te ontwijken. Maar ze klaren het ze bereiken de hoeve van Bart Claessen, Ze laden enkele stuks vee in én va ren terug. Bezwaarlijker is deze vaart dan de tocht- heen, doch als ze bij de donk komen, zijn daar hel pende handen, die de beesten op vaste grond brengen. En weer ondernemen ze de reis; en weer. Vier keer. Dan ds het ook te donker geworden om te Rondom de kerk loeien verlaten de natte, kou de dieren, hinneken paarden „Je zou zeggen, dat de wind minder wordt," meent Gerrit. Hij kijkt naar de lucht. Die sohijnt minder dik dan 's middags; het lijkt, dat de wol ken breken. „Laten we het hopen,' zegt Teeuw. Hij blijft niet langer buiten dan nodig is: zijn kleren zijn doornat en in de kerk is een vuur aan gelegd; het is daar beter dan hier in de kille, koude avond, die vervuld is van wind en water. Teeuw volgt hem op de voet. In de kerk is het benauwd door de vochtige warmte, die de vele mensen uitwasemen. Maar aan die benauwde lucht wen je gauw en de warmte doet je tóch goed. Drukkender dan de onfrisse atmosfeer is de sombere stemming. De gezichten staan strak en bezorgd: wat zal er van hen worden? Wat zal er worden van hun landerijen, hun woningen? Van hun schuilplaats? Want als het water blijft stijgen, wie kan dan weten of de kerk droog blijven zal? Het water staat al bijna bij de drempel! (Wordt vervolgd). Elke middag om kwart over één kunt u, wanneer u afstemt op de derde lijn van de draadomroep, een vriendelijke vrouwenstem „Goe denavond" horen wensen. Dit is geen grap of vergissing, want op dat moment is het in Nieuw-Guinea half tien in de avond en dan zitten er heel wat Nederlandse militairen aan de ra dio-ontvanger om te luisteren naar het „Contact met thuis", gelegd door Radio Nederland Wereldom roep. Die vriendelijke avondgroet, uitge sproken door Betty van der Laan, is dus niet voor ons in het vaderland bedoeld. Want wij luisteren, dank zij de hulp van de draadomroep, maar mee. Daarginds, waar de tropische avond is gevallen en water en land hult in mysterieus duister onder fonkelende sterren, waar men bekomt van de hitte overdag, denken op dat ogenblik als wij een haastig middaguur beleven, vele mannen en jongens aan „thuis". Aan vrouw en kinderen, aan ouders of verloofde. Zij zitten bij elkaar, ergens op het schip in zee of in de legerplaats, waar dan ook. En zij wachten, gretig luiste rend, of hun naam ook wordt genoemd. Want dit ls het nog nienwe groe- tenprogramma van de Wereldomroep. Luchtige muziekjes, door familiele den uitgekozen, worden uitgezonden om de band met het vaderland en het eigen gezin dichter aan te halen. Lawine Begin juni kondigde de Wereldom roep aan, op de 25ste van die maand met het militaire groeten-muziekprogram- ma te zullen beginnen. Tien dagen vóór de eerste uizending kwam er een brief binnen met de vraag of dit plaatje voor die militair kon worden gedraaid. „Kijk, de eerste brief", zei Peter van Brakel, de man die bij de Wereldomroep de sportverslagen verzorgt voor de vele Nederlanders „in den vreemde" en het samenstellen van het nieuwe ver- zoekplatenprogramma er wel „even" bij Dat was leuk, die eerste brief. „Zie je wel, er komt reactie", constateerde men tevreden. Reactie Binnen een week lag er een berg van duizend brieven. Toen gingen die niet meer als een beziens waardigheid van hand tot hand, daar voor was eenvoudig geen tyd meer. Peter van Brakel en zUn medewer kers (sters) zaten over die brieven ge bogen en hadden er hard werk aan. ze allemaal door te lezen, te «chlftcn en verder uit te zoeken. En nu, een paar weken later? We zitten in het fraaie, nieuwe ge bouw van de Wereldomroep in Hilver sum, waar de nieuwigheid al lang af is en waar het gonst van werkzaam heid als in een bijenkorf (denk eens aan al die programma's per dag, die over de gehele wereld op de gékste tijden moe ten worden uitgezonden!) en horen de enthousiaste verhalen over dit pro gramma „Contact met thuis". Er zijn nu al 3400 brieven binnen en elke post brengt stapels nieuwe! Geen enkele klacht wordt geuit over het feit, dat dit „contact" wel een ver schrikkelijke berg extra werk mee brengt. Probeert u alleen maar eens el ke dag enige honderden brieven open te maken en uit te vouwen.gesteld natuurlijk, dat u er de kans voor.kreeg. Dan moet er gelezen worden. Ook dat valt niet altijd mee. want er zijn heel wat onleesbare handschriften bij Sommige brieven zijn kort en zakelijk: zij behelzen de vraag om dit of dat plaatje te draaien voor marinier of dienstplichtig soldaat (soms ook voor een sergeant en een enkele maal voor een luitenant) die én die, met de groe ten van vader en moeder, zusje en broer, van zijn „allerliefste meisje" of van zijn vrouw of kinderen. Maar er zijn ook brieven bij van be zorgde moeders, die heel veel hebben te vertellen, een hele reeks platen op geven (om uit te kiezen) en haarfijn uitleggen, wie hun zoon is en wat hij daarginds allemaal te doen heeft. Er wordt dus gelezen: of Karei op 3 juli kan worden gefeliciteerd met zijn verjaardag en of er vandéóg nog een plaatje kan worden gedraaid voor Piet, die zijn 21ste verjaardag viert. Natuurlijk kan dat nooit op één en dezelfde dag, brief ontvangen en plaat je draaien, want eer dat plaatje op de draaitafel ligt, moet er nog wel iets ge- Elvls vaak en Clif. De Blue Dia monds, de Selvera's on Rita Valk. Maar ook heel veel plaatjes die Iets van thuis suggereren: dc tulpen uit Amsterdam, het pierement, de sneeuwklokjes en de klompen uit Holland. En dan opeens ertussen In een goed stukje Weense muziek of een lied van Schubert, „want daar houdt papa zo veel van", kan dat óók? Natuurlijk kan dat Alles kan en wat graag ook, want hoe meer variatie, hoe liever het Peter van Brakel is. Toch zijn die gelijkluidende aanvra gen ook welkom, want dat geeft gele genheid een paar namen samen te we gen. Kan men dan in de dagelijkse 20 minuten zendtijd zes plaatjes draaien en er viermaal zes namen bij noemen, dan zijn er 24 mannen daarginds gelukkig gemaakt met een speciale groet van thuis. Na het lezen van de brieven volgt du» het schiften: het samenvoegen bij één plaat. En het opletten, of wel Iedereen een beurt krUgt en niet twee dagen achtereen dezelfde jongeman een groet krijgt aangeboden. Want dat er dikw\jls aanvragen worden herhaald, spreekt wel vanzelf en dat ls toegestaan ook. Draaien maar Is er ten slotte een keus gemaakt voor het volgende programma, dan wordea de brieven die erbij behoren, klaarge legd en er worden korte uittreksels van gemaakt. De platen worden uit de dis cotheek gehaald en eindelijk kan de op name beginnen. Elk programma wordt op de band vastgelegd, want het moet tot op de seconde getimed zijn. Guus Thole is de man, die de uitzen ding aankondigt, nadat Willy Schobbe op zijn gouden trompet de melodie van „In Holland staat een huis" heeft laten schallen. En dan is het woord aan Betty van der Laan met haar vriendelijk: „Goe denavond Even de groeten en de felicitaties uitgeproken en draaien Dat déze groetenprogramma's een groot succes zijn. weet de Wereldom roep al lang. Niet van de jongens op Nieuw Guinea zelf. Die schrijven niet. Die hebben de handen al vol met dn brieven aan thuis. Maar de moeders en de echtgenote*, die dan zo'n brief krijgen waarin ze le zen hoe leuk het was. willen nog wet eens een waarderend woordje naar d«» Wereldomroeo zenden. En dat is na tuurlijk heel welkom. Niemand hoeft overigens te vrezen, dat zijn of haar brief In Hilversum niet Is aangekomen, wanneer het wel eens een weekje of zo duurt eer de plaat uit gaat. Iedereen die heeft aangevraagd, krUgt een gedrukte kaart thuis, waarop ls Ingevuld welke plaat op welke da tum Ls uitgezonden. Aan de jongens-overzee ls het dus regelmatig te luisteren en wie thuis horen wil hoe het gaat, stemt 's mid dags om kwart over 1 maar eens ut op de derde lijn van de draadomroep. Programma voor motgen VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 800 NWS 8-15 Lichte grammofoonmuz 9.00 Ochlcnd- eymn voor d-n vrouw 9.10 De groenteman 9.15 Oude Clavccimtoelmuz (er) 0.35 wa terstanden 9.40 Morgenwijding 10.00 Ar- beldsvltamlnenen (gr) 10.50 Voor dc kleu ter* 11.00 Kookkunst M.15 Kamemrk: Mod muiz 12.00 Licht ensemble met zangsol 12 30 Meded t.b.v. land- x tunibouw 12 30 Uit het bedrijfsleven, lering 12.43 Pianospel: cult pro gr 1790 Grammofoonmuz voor de jeugd 17.10 Voor de Jeugd 17.40 Grammofoommuz voor de jeugd 18.00 Nws 18.15 Evenlueel actueel 19 20 Promenadcork en sol 18.55 Gesproken brief. Hilversum II, 298 m: KRO: 7,00 Nws 7.15 Grammofoonmuz 7 45 Morgengebed T i■-h o orVestm Nws 13.19 Promenadenrk en zangsol: muz NCRV: Mctrooolorklichte n Combineren Zoals bij alle verzoekplatenprogram- ma's het geval is, blijken er veel brief schrijversisters) om dezelfde platen te vragen. Waar het om gaat? Och, meestal om de populaire deuntjes-van-de-dag, in goed Nederlands ,/top-hits" genaamd. Soirituals (gr). Televisie NTS: 20 00 Journaal VPRO 20 20 Ge. Srek aan de schrijftafel, lezing 20 30 On- r vuur. enkele studenten stellen vragen aan een politicus 2100 Arturo Ul, toneel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 9