„De tutter van
Vechtende stammen
werden weer vrienden
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
Vergiffenis
De meeste kranten hebben vorige week het berichtje
ergens weggestopt op een pagina, vaak nog zonder
kop. Het betrof de boedistische monnik Taldoewe
Somarama, die indertijd de premier van Ceylon
heeft vermoord. Eindelijk, na maanden en nog eens
maanden in de gevangenis te hebben doorge
bracht, is hij om zijn misdaad opgehangen.
Toch was de terechtstelling niet het belangrijkste van
het bericht. Nog geen twee dagen vóór de terecht
stelling is deze monnik namelijk christen geworden.
Toen men hem vroeg, waarom hij deze opmerkelijke
stap had genomen, zei hij. dat hij in het boedistisch
geloof geen vergiffenis voor zijn misdaad kon krij
gen, maar in het christendom wel.
Zijn bekering heeft opnieuw het unieke karakter van
het christelijk geloof en vooral het unieke karakter
van Christus onderstreept. Geen enkele godsdienst
kan vergiffenis schenken.
Toen wij dit lazen, moesten we denken aan de ge
tuigenis van een Chinees, dat we eens hoorden van
een kansel. De man vertelde, waarom hij christen
geworden was. Hij schilderde zichzelf als gevallen
in een hele diepe put, waar hij niet meer uit kon
komen.
Plotseling echter boog de Chinese leraar Confucius
zich over de rand en zei, op medelijdende toon:
..Dat is wel heel beroerd voor je. Had maar naar
mijn voorschriften geluisterd, dan was je nooit in
die put terecht gekomen." Toen verdween hij.
Vervolgens kwam Boeda. Ook hij had medelijden en
riep naar beneden: ,,Het enige wat je nu nog kunt
doen is je gedachten concentreren, zodat je boven
jezelf uitstijgt en je je aardse ellende vergeet. Dat
Is je enige hoop."
Maar ook hij ging weg en liet de man alleen achter,
fivenlater kwam Mohammed, die zei: „Alla wil
het. Je moet er nu maar in berusten."
Ook Mohammed ging weg. Maar toen kwam Christus.
Deze zei niets. „Hij daalde in de put af en nam
mij", zo vertelde de Chinees, „met gevaar voor
eigen leven op zijn schouder en bracht mij eruit. En
toen liet Hij mij niet los, maar pakte me bij de
hand. opdat ik niet nog eens in die put zou vallen."
Somarama zou iets dergelijks kunnen vertellen. Hij
ko«i zijn gedachten als boedistische monnik niet con
centreren en boven zichzelf uitstijgen. Hij wist zich
misdadiger, een zondaar die verlossing nodig
i vond die verlossing bij Christus.
ZATERDAG 14 JULI 1962
RIE DEDECKER UIT DORDRECHT WERD
„Dag tutter", roepen de Papoea-kinderen als zij het Dordtse verpleegstertje
Rie Dedecker uit haar huis zien komen. Hun donkere gezichten glimmen van
genoegen, nog meer dan de vettige lijfjes, want ze zijn goede maatjes met het
eenvoudige Nederlandse meisje dat zich in de Moeliavallei in het centrale berg
land van Nieuw-Guinea gevestigd heeft Nog maar enkele jaren geleden leef
den deze Papoea's in het stenen tijdperk. Na zijn enkelen van hen met een
vliegtuig reeds over de hoge bergen in de stad Hollandia geweest. Ze gingen
er erg ziek heen en zijn gezond terug gekomen. Daar in het grote ziekenhuis,
hebben zij het Nederlandse woord „zuster" opgevangen, dat verbasterd is tot
„tutter", omdat zij noch de „z" noch de „s" kunnen uitspreken.
Verpleegster stichtte
polikliniek in rimboe
van Nieuw-Guinea
Vier jaar lang heeft Rie haar w. SUR
zegenrijk werk daar gedaan. Zon- vernementsarts kon het
der hulp van een dokter is zij een opgenomen in het ziekenhuis
dank zij de hulp van de gou-
later
i welverdiend verlof.
medisch zendingswerk begonnen Hollandia. Enkele weken
dat bijzonder rijke vruchten heeft kon het genezen terugkeren. Nau- Nog geen ïaar ge-
afgeworpen. Ze is uitgegaan on- welijks was de eerste baby gebo- leden dewam m
der een kleine Amerikaanse zen- ren in de geïmproviseerde Sr°ot aantal
ding, die in de jaren dertig werd kraamkliniek, of er kwamen acht v""~
gesticht en zich speciaal richt op vrouwen voor prenatale zorg.
de terreinen, waar nog gepio-
nierd moet worden. Nu is ze juist Maar deze mensen lieten zich den. Het werd
ons land teruggekeerd niet alleen helpen. Zij wilden ook massale actie.
..._ij:._j luisteren. Terwijl Rie haar
disch werk deed
praten met de n
de andere twee zendelingen aan eerste zondag kwa.
0. de huizen en de landingsbaan (de men er 1500 men-
;n. enige mogelijkheid voor contact
et met de buitenwereld is via een
werk van "de onlangs overleden vüegtuig Y?
verpleegster Nellie de Borst. De- vaartdienst)
ze vrouw was met verlof gegaan P/obeerde de taal
en er was niemand geweest om yas*. te g?^V v
haar werk over te nemen. Toen jonden vertelden ze zendingsver- 1500
wist Rie wat ze wilde worden:
zendingszuster.
Roeping
Het begon allemaal in 1
merkamp in 1945, toen et
dingsfilm gedraaid werd
hun amuletten
fetishes brengen
verbran
der dat de zende-
probeerde te lingen dit gestirnu-
bouwden leerd hadden. De
de afgodische
behulp van een flanel-
Haar blauwe ogen glanzen ln
het door de zon verbrande ge
zicht, als ze vertelt over de jaren
Eerstelingen
Rie Dedecker dankt de schrijfwijze tv
niet aan haar Amerikaanse vrienden,
Belgische voorvader.
schrift de zondag kwamen
weer ongeveer
en de derde zondag uit een
verder gelegen gebied zelfs 2000
mensen. Zes zondagen lang was
er een brandstapel na "iedere
ochtenddienst op de landingsbaan.
Ontwapening
om hulp. Zijn
ziek. Hij had reeds Toch is nog niemand gedoopt,
het had hoewel meer dan duizend mensen
zondags naar de kerkdiensten ko
men. De zendelingen waren een
ogenblik bang dat de mensen zou-
ïen: "„Vannacht heb lk~ de Here den zeggen: „We hebben onze te-
OPWEKKING IN KONGO
altijd even gemakkelijk. De zen- dochtertJe
dingsvisie ging bijna verloren on- varkens geofferd,
der de sleur van het alledaagse allemaal niet geholpen. Het
leven, maar werd door het werk tact ging echter dieper dan in
van Youth for Christ weer nienw de meeste andere gevallen. Op
leven Ingeblazen. Ze volgde een aen g°5da daS kwam hij vertel-
vroedvrouwencursus in Engeland.
Ze ging drie jaar naar een bijbel-
school In Parijs- Ze vol.de no. Nn"te
een cursus voor tropischs .lek- .rote blijdschap In mijn hart .0- branden, maar op de houding
•en In Bel.le en eindelijk nas se komen." Hij hield dll „let voor het ha„ ten 0prichte van Chris-
diking de nadruk niet op het
dat ze kon gaan.
In Parijs had ze contact gekre-
de
zich. Hij ls een man, die het res
pect van allen heeft ln de vallei
-_ en velen willen nu maar al te
klein* geloobzending ,,„a. interen haar hot ivuro
d Fields Mission. s
Nog altijd behoort het politie- de kleine stammen wilden
ke nieuws uit Kongo niet tot eigen classis vormen. Een grote
aantal persoonlijke zonden, waar-
Unevangelized Fiel<
Deze zending wilde haar wel
nemen, maar ze moest zelf haar
inkomen bij elkaar brengen. Dank
zij wekelijkse en maandelijkse ga
ven van vrienden slaagde ze er
in net genoeg geld bij elkaar te
brengen voor haar reis en het
meest hoognodige van haar on
derhoud. Vanuit onze Europese
zendingsnormen zijn we geneigd
te mompelen „onverantwoord",
maar als ze spreekt van de ze
gen. die zij in haar vallei heeft
tus. Gebleken is, dat het leven
van velen echter radicaal is ver
anderd. De mensen hebben name
lijk niet alleen hun godsdienstige
voorwerpen verbrand, maar ook
hun wapens. Dank zij deze „be
kering" zijn zij gekomen tot een
volkomen ontwapening.
Zij willen ook geen wraak meer
nemen. Nog maar twee jaar gele
den woedde er in de vallei een
oorlog, die vrijwel een gehele
stam heeft uitgeroeid. Toen er
onlangs iets gebeurde, wat vroe
ger tot een wraakactie aanleiding
zou hebben gegeven, kwamen de
mannen bijeen en besloten „de
andere wang" toe te keren. Het
wonderlijke is. dat wat vroeger in
de stam ontbrak, namelijk het ge
zinsleven, dit door velen nu plot
seling wel gezocht wordt. Vroe
ger leefden de mannen in een
mannen- en de vrouwen in een
vrouwenhuis. Nu bouwen sommi
ge echtparen een eigen huis..
Het werk van Rie heeft in gou
vernementskringen en daarbuiten
de aandacht getrokken. Simavi
schonk haar vorig jaar een alu
minium kliniek en er zal spoedig
subsidie worden verstrekt voor
het medische werk. In ieder ge
val heeft Rie Dedecker haar
werk niet behoeven achter te la
ten zonder een vervangster. Het
eerste Papoea-meisje dat als
vroedvrouw in Hollandia haar di
ploma heeft behaald, vervangt
haar op het ogenblik. Toch hoopt i
ze zelf weer terug te kunnen. Ze
heeft de Geest van God bespeurd
boven de vallei en verlangt er
naar, daar te zijn als Gods Geest
verder doorwerkt in de harten. j
er b:
te je
tegei
r
jl. Leven met de welvaart, door
Ernest Zahn. Uitgave N.V. De
Arbeiderspers, Amsterdam.
allej
„rT
zij zichzelf schuldig wisten, gezien, dan wil het woord toch
het meest verblijdende. Maar re stam wenste een eigen parti- Je kon de aanwezigheid van de net niet over onze lippen.
er komen de laatste maanden culi€r« synode. Politieke prohle- Heilige Geest bespeuren. Het was
meer kerkelijke berichten die
het hart warm maken dan in
lange tijd. Zo kwamen vorige
maand onder meer de kerke
lijke leiders bijeen van twee
stammen, die elkaar sinds 1959
bloedig bestreden hebben.
Het gebeurde tijdens de voor-
Jaarsbijeenkomst van de syno
de van de Presbyteriaanse kerk
in Boelape, diep in de provin
cie Kasai. Een zendeling, die
Eerste contact
Enkele zendelingen hadden con
tact gekregen met de bevolking
in de Moelia-vallei. Ze hadden een
provisorische landingsbaan aange
legd en toen kon Rie komen. Haar
polikliniek werd een grote steen
men, en problemen die betrek- een waarachtige, diepe belevenis
king hebben op de verhouding voor een ieder, die erbij tegen-
kerk en zending, droegen er nog woordig was. Wat wij in maan-
toe bij. deze bijeenkomst een van den van gesprekken en pogingen
de moeilijkste uit de geschiedenis hadden proberen te doen, deed
te maken. de Heilige Geest in enkele minu-
Er kwamen daar in Boelape Die bijenkomst werd bealo- vóór haar aimpele eêlkraerwo.
ten met een avondmaalsdienst
Loeloea,
Moekete en een Moloeba.
Na de dienst kon ik niet meer zeg
de besluiten genomen worden*,* die gen' wie nu een Moeloeba was,
de kerk beter regeerbaar maken. wie cen Moeëna of C€n Moekete.
tijd tot tijd. toen de samen-
komaton voortduurden. spannen-
de ogenblikken en verhitte gemoe
deren voor. Toch konden ingrijpen-
Er werd zelfs
de synode bijwoonde, beschrijft vormd -
de bijeenkomst als volgt:
comité ge-
i algemene
blee bijeen te roepen,
zoals dat in presbyteriaanse ker-
Leden van de elkaar bestrijden. d' i«woonte is. alle plaatse-
de stammen, die reeds twee jaar lljke aemeenten kunnen worden bu(s verspreidde hun
land (een woord met elkaar ge. vertegenwoordigd en die alle be-
sluiten zal moeten bekrachtigen.
plat kistje met bijna niets.
Haar medicijnkast leek meer op
een huisapotheekje,
Haar eerste strijd begon tegen
de framboesia, de tropische ziek
te, die grote zweren veroorzaakt
en het beenderenstelsel kan aan-
men zo intens geluk- tasten. Na vier jaar kan ze zeg-
r van jarenlang "stil- d»' de" ond" de
knie begmt te krijgen,
doorbroken. Maar in Moelia gebeurde iets,
wat in de andere valleien van het
centrale bergland nog niet was
En toen dc gedelegeerden naar voorgekomen. Ze was nauwelijks
Zij wan
kig. De
zwijgen
•proken hebben, troffen elk a a
in auto's, die urenlang hun weg
moesten zoeken over hobbelige we
gen. De stilte werd drukkend.
Niemand in de auto. waarin ik
zat met leden
sprak ook maa
zij hadden elkaar niets te zeggen.
begonnen met haar medisch
werk. toen reeds vrouwen met
zoening zich over dc plaatselijke kleine kinderen en babies om ad-
gemeenten en ln dc dorpen. Het vies kwamen. Terwijl in andere
wil ven openbaring Ie tien. hoe valleien de "ouwen de doktoren
ijnauwelijks toestonden naar een
Hoogtepunt dc lwlcn d<* verschillende y^by te kijken, vertrouwden ze
Op
t middag kwam het hoog-
an beide stammen, tepunt. Nadat de notulen gelezen met elkaar op krven en dood en vragen^of'ze^ar^feYb^ de°be^
één woord, want waren van de voorgaande dag, verbrandden zij gehele dorpen valling' wilde helpen. Dat was in
stond een groep Kongolese ouder- van hun tegenstanders. Nu heb- andere valleien nog niet gebeurd.
Ernstige problemen moesten lingen en predikanten op. Zij be- ben zij zitting genomen in een en Vr^Üeestekte'van^een kind*
door de gedelegeerden onder leden openlijk de zonden, die hun dezelfde raad van een classis. Er pjet was zo ernstig ziek, dat zus
ogen worden gezien. Verschillen- stam had begaan en ook een la een wonder gebeurd, ter Rie het onmogelijk kon helpen,
Volkenrechtelijke opstellen,
aangeboden aan professor dr.-
Gesina H. J. van der Molen.
Uitgave J. H. Kok N.V., Kam-
Het betreft hier de bundel bij
dragen van de hand van vrienden,
collega's en oud-leerlingen, aan
prof. Van der Molen aangeboden
ter gelegenheid van haar zeven
tigste verjaardag. Men kan zich
een mindere wijze denken van
een verjaardag te vieren. Door
het beschikbaar komen van deze
bundel is men trouwens in wijde
re kring in de gelegenheid, in de
blijdschap van deze dag te delen.
Niet dat het hier populaire lec
tuur geldt. Het is een weten
schappelijke bundel, waarbij en
kele bijdragen bovendien in een
vreemde taal zijn geschreven.
Maar om twee redenen verdient
de bundel de aandacht. In de eer
ste plaats omdat hij een indruk
geeft van de veelheid van onder
werpen die bij het huidige volken
recht aan de orde komen. En in
de tweede plaats omdat hij een
indruk geeft van de waardering
en vriendschap die prof. Van der
Molen zich ook in haar weten
schappelijke arbeid verworven
heeft. In de bibliografie van haar
eigen publicaties treft men even
eens de artikelen aan, die zij
destijds in onze krant heeft ge
schreven.
Het is een gelukkig ding, dat
dit belangrijke boek nu ook in
Nederlandse vertaling is versche
nen. Niet alleen dèt overigens, de
Nederlandse uitgave is door de
schrijver zelf herzien en uitge
breid, waarbij een behoorlijke ken
nis van de situatle-ten-onzent aan
de dag is gelegd. Hierbij is ken
nelijk gebruik gemaakt van de
adviezen, verstrekt door de Gro
ningse hoogleraar dr. P. J. Bou-
man, die trouwens ook een woord
ten geleide heeft geschreven. De
vertaling zelf is van J. Eijkel-
boom.
We leven in een tijd van wel
vaart. Dat gaat niet vanzelf. De
economist kan ons vertellen, hoe
we aan de welvaart gekomen zijn
en wat er gedaan moet worden om
haar enigermate te bestendigen.
Leven in de welvaart veronder
stelt echter tevens leven mèt de
welvaart, en daar kan de socio
loog ons iets van vertellen. Niet
dat het onderwerp hiermede is
uitgeput. Het onderwerp immers
heeft nog andere aspecten, zoals
de ethische en de religieuze, waar
bij men zich zelfs mag afvragen,
of een behandeling van deze
laatste niet fundamenteel behoort
te zijn. Leven in en met de wel
vaart is niet het minst ook een
kwestie van levensbeschouwing.
Daarom is dit boek van Zahn, hoe
belangrijk ook, niet afdoende
maar belangrijk is het zeker.
brikai
willen
dukt
zetten
Kijk
bereid
dukt i
licht
kunstz
itot he
indust
1760
De Gaulle's Vijfde Republiek in nieuw stadium
Bidault geduchte tegenstander Motie van wantrouwen
ges Bidault, de uitgeweken vroe
gere Franse premier, weer eens
van zich laten horen. Men weet,
dat dc Franse Nationale verga
dering zijn parlementaire on
schendbaarheid heeft opgeheven
die be
slissend zal zijn voor het voort
bestaan van de Vijfde Repu
bliek van De Gaulle. Deze re
publiek, zelf een vrucht van de
rebellie ln Algerije, wordt nog
altijd bedreigd door dezelfde
groeperingen, die de val van
dc Vierde republiek hebben ver
oorzaakt. Tot voor kort was het
van Algerije uit, dat getracht
werd het bewind ln Parijs ten
va) te brengen. We hebben er
sedert 1958 regelmatig op gewe
ten, dat het met name de offi
cieren niet zozeer ging om de
Algerijne zaak zelf, maar om
het beïnvloeden van de politiek
van „Parijs" en (toen De Gaul
le zijn eigen weg ging) het ten
val brengen van de man, die
naar hun mening de enige was,
die de Algerijnse kwestie op
eervolle wijze zou kunnen oplos
sen. In Algerije zijn deze lieden
niet in hun opzet geslaagd. Zo
doende konden zij dit deel van
Noord-Afrika niet gebruiken als
springplank voor een sanvsl op
Frankrijk zelf. Maar daarmede
waren hun snode plannen niet
van de baan. En nu Algerije
voor alle Franse strijdkrachten
„verboden gebied" ls geworden,
is het duidelijk, dat de onver-
zoenlljken en de gedesilhisio-
neerden zullen proberen, in
Frankrijk zelf hun „slag te
Voorbereid
De Gaulle weet dit beter dan
iemand anders. Hij is volledig
op deze nieuwe ontwikkelingen
Sanisatie in dc Franse legerlei-
mg. die in de afgelopen week
een feit is geworden. De Gene
rale staf. die een belangrijk in
strument in handen van op het
verkeerde pad zijnde militairen
en politici zou kunnen worden,
is zonder meer afgedankt. Van
zelfsprekend blijven de afzon
derlijke staven voor de verschil
lende onderdelen van de Fran
se strijdkrachten bestaan. Maar
de minister van defensie wordt
de man. die het alleen voor "Het
zeggen heeft <als De Gaulle er
tenminste mee instemt). En in
de plaats van de Generale staf
komt alleen maar een Secreta
riaat-generaal voor de nationa
le defensie, dat onder leiding
komt te staan van de lucht
macht-generaal Michel Four-
quet, die ir. de afgelopen maan
den als opperbevelhebber van
de Franse strijdkrachten in Al-
gerite generaal De Gaulle voor
treffelijke diensten heeft bewe
zen. Het valt op. dat De Gaulle
veel vertrouwen heeft in de ho
ge officieren, die de Franse
strijdkrachten in Algerije rustig
hebben kunnen houden in de pe
riode, die voorafging aan het
verlenen van onafhankelijkheid
aan dat land. Want tot stafchef
van het leger is benoemd: ge
neraal Ailleret. de voorganger
van Fourquet in Algerije.
De OAS
Nu de mogelijkheid niet Ls
uitgesloten, dat de OAS haar
„Algerijnse" activiteiten naar
Frankrijk heeft verplaatst (dc
brutale aanhoudingen ln de om
geving van Parlj* zijn wellicht
het begin geweest» is het van
groot belang, hoe de Franse
strijdkrachten en met name dc
hoge officieren bij de verschil
lende onderdelen daarvan, zul
len res.;eren op eventuele pogin
gen om het bewind van De
Gaulle ten val te brengen. In
de afgelopen week heeft Geor-
der dat zijn leven gevaar loopt.
Buiten Frankrijk heeft hij zich
door een verslaggever van dc
New York Times laten intervie
wen en uit dat vraaggesprek
weten we nu. dat we te doen
hebben met mensen, die de
moed niet hebben laten zakken,
nu Algerije voor Frankrijk ver
loren is, maar die juist als ge
volg van dit feit met nieuwe
moed en nieuwe argumenten dc
Vijfde republiek ie lijf zullen
gaan. Hun voornaamste doel Is
nog altijd de val van De Gaulle,
ook al verschillen hun motieven
soms als de dag met de nacht.
Vasthoudend
Bidault noemt zich voorzitter
van de Raad van het nationale
verzet en beschouwt zich in
derdaad ook als een politieke
verzetsstrijder, zoals hij dat
was tijdens de nazi-bezetting.
Bidault was tijdens de tweede
wereldoorlog de leider van het
Franse verzet tegen de nazi's
Hij wa» ook de man. die Parijs
op een presenteerblaadje aan
De Gaulle kon aanbieden, toen
deze zijn triomfale intocht in de
Franse hoofdstad maak'e. Deze
Bidault is geen man. die men
:iict au sérieux kan nemen Hij
heeft niets te verliezen, maar
alles te winnen. En men kan
van hem ook nog aannemen,
dat hij persoonlijk geen verkeer
de doeleinden nastreeft. Van
daar dat hij volkomen eerlijk is.
als hij De Gaulle bijzonder
kwalijk neemt, dat deze de par
lementaire democratie heeft
vernietigd: dat deze de Vere
nigde Staten en Europa van el
kaar tracht te vérvreemden en
bovendien nog de Europese een
wording in het honderd dreigt
te laten lopen: en dat deze
door Algerije aan de moslims
uit te leveren een bijdrage heeft
geleverd om het gehele Middel
landse zeegebied het internatio
nale communisme in handen te
spelen. Is dit laatste argument
bijzonder zwak, alleen al omdat
hier weer ten onrechte het com
munisme er aan de haren bij
wordt gesleept met de andere is
dit niet het geval.
Spek en bonen
Dc Gaulle's minachting voor
de Franse Nationale vergade
ring en voor de partijen, die
daarin vertegenwoordigers heb
ben, roept steeds meer verzet
wakker onder de Fransen. Het
parlement doet maar voor
spek en bonen mee. Daar kun
nen we ook dezer dagen weer
getuige van zijn. Vier partijen
hebben hun steun gegeven aan
een motie van wantrouwen in
het beleid van De Gaulle met
betrekking tot de Franse atoom
bom. Maandagmiddag zal cr
waarschijnlijk over worden ge-
Georges Bidault, leider van
het verzet, nu tegen generaal
De Gaulle.
lijnt.
zich
stemd. Deze motie Is ln werke
lijkheid gericht tegen De Gaul
le. wiens stokpaardje het is, van
Frankrijk een onafhankelijke
atoommacht te maken. Om aan
genomen te worden moet de
motie de steun van 242 leden
van de vergadering hebben. Dat
Is de absolute meerderheid. Die
meerderheid zit er ln, tenzij een
aantal leden van de MRP en de
Radicale partij zich van stem
ming zal onthouden. Dit laatste
zou kunnen gebeuren om nog
een waarschuwing te geven,
zonder dat zijn regering
vernederende nederlaag
Het ziet er echter niet nai
dat de Franse president
veel aan dit „schot voor de
boeg", gelegen zal laten liggen.
Minder star
Wel zijn er tekenen, dat De
Gaulle minder star is geworden
met betrekking tot samenwer
king in Europees verband. Hij
zou zelfs bereid zijn, de verwe
zenlijking van zijn politieke
unie (het Europa der vaderlan
den) te laten wachten op de toe
lating van Engeland als lid van
de Europese Economische Ge
meenschap (EEG). Dat zouden
twee winstpunten zijn: er zou
uit blijken, dat de Franse pre
sident zich thans niet langer
verzet ook niet achter de
jchermen tegen Engeland's
toetreding tot de EEG; er zou
ook door aangetoond worden,
dat De Gaulle gezwicht is voor
het verzet van de kleine landen
plus Italië tegen een Frans-
Duits politiek Europees onder
onsje. Of dit zo is, moet worden
afgewacht. We hebben er al
eerder op gewezen, dat De Gaul
le zich op het ogenblik een af
wachtende houding kan veroor
loven, omdat de Westduitse
bondskanselier Adenauer thans
zijn uiterste best doet, op een
snelle beslissing over De Gaul
le's Europese politieke unie
aan te sturen, zonder te wach
ten op aansluiting van Enge
land bij de zes, van de EEG. In
deze Ronde van Europa ge
draagt Adenauer zich als een
gewillige helper van De Gaulle,
die weet, dat hij to nu e.i dan
ook eens een etappe-overwinning
op zijn naam mag schrijven.
Maatregelen
Niettemin zal De Gaullc cr
goed aan doen, niet doof te blij
ven voor het toenemende ver
zet, dat zijn politiek met betrek
king tot de Europese eenwor
ding en de samenwerking met
Engeland en de Verenigde Sta
ten, kweekt. Het legale en het
illegale verzet gaan ln deze da
gen ln Frankrijk hand in hand,
vaak ongewild. Een dergelijk
samenvallen van heel verschil
lende belangen kan echter tot
bijzonder ongewenste situaties
lelden. En daarom zal De Gaul
le niet moeten volstaan met het
benoemen van vertrouwelingen
aan de top van de strijdkrach
ten. Hij zal ook maatregelen
moeten nemen om d« politieke
onrust, die nog in de hand
wordt gewerkt door sociale on-
tevredeheld, zoveel als maar
mogelijk ls weg te nemen.