B
Rapport rassenvraagstuk
komt in discussie
Modaliteiten
ter sprake
Een woord voor vandaag
C.N.V.-voorzitterkoster
als werknemer belonen
C.N.V. nam afscheid van
Kl. de Boer
Lutherse kerk: taak in
oecumenisch geheel
Tussen schoolpoort en huisdeur
J J
ANDERZIJDS
HERENIGING EISEN?
Ds. J. Overduin geeft in het ge
reformeerd weekblad Belijden en
beleven" zijn mening over het
boekje „Van Kerken tot Kerk",
met de ondertitel .Achttien gere
formeerde en hervormde predi
kanten stellen de eis der hereni
ging".
Ds. Overduin schrijft:
Eerlijk gezegd, zie ik cr altijd
wat tegenop om in kort bestek
hierover mijn oordeel te geven.
Waarom? Dergelijke vraagstukken
hebben zovele aspecten aat men
bij een korte behandeling uit de
aard van de zaak wel eenzijdig en
onbillijk wordt, en zodoende aller
lei reacties oproept, die bij een
bredere bespreking zouden uitge
bleven zijn. Aan de andere kant
heb ik het volste begrip voor hen.
die mij aanspoorden om in ons blad
dit actuele vraagstuk aan te snij-
Het is niet moeilijk te beginnen
met waardering, maar het is ook
niet moeilijk om ernstige beden
kingen naar voren te brengen. La
ten wij dan beginnen met 't posi-
tief-goede op te noemen. Het is ge
heel in de geest van de Koning der
Kerk om bijzondere ernst te maken
met de eenheid der kerk. ook met
de zichtbare eenheid.
Hier is 1 derdaad een droevige
achterstand geweest. Ik mag wel
herhalen, wat al zo dikwijls is op
gemerkt: vóór de laatste wereld
oorlog probeerden onze kerken
ernst te maken met de heiligheid
der kerk. met het waarheidsvraag-
stuk, maar op een wijze waardoor
lang niet voldoende de eis tot een
heid tot zijn recht kwam. Men zag
menigmaal nauwelijks dat de een
heid van de kerk niet als een luxe
bij de waarheids- en heiligheids-
vraag moest komen, maar dat de
eenheid van de kerk mede een
stuk van de waarheid en de heilig-
gedeeldheid van 't Lichaam van
Christus randt per se ook de waar
heid en de heiligheid van de kerk
aan. Deze dingen liggen niet naast
elkaar maar in elkaar. Dit besef
begint gelukkig door te breken. Wat
zijn er een harde en liefdeloze pers
polemieken geweest, die opkwamen
voor „de waarheid" zonder toe te
komen aan de Waarheid van Gods
Woord, die zegt. dat ..de waarheid
In liefde betracht moet worden", en
dat „de vervulling van de wet"
(dus ook het gebod om de waar
heid te bewaren» de liefde is.
Daarom speelden de theologische
geschillen en de strijd om het goe
de verstaan van Gods Woord en de
belijdenis voor een groot deel zich
af in een klimaat, dat niet evange
lisch waa. Wij zaten in al die moei
lijkheden ook in een geestelijke en
zedelijke crisis. Nu zien wij in de
kerkgeschiedenis altijd weer heftige
reacties. Msn valt zo dikwijls van
de ene eenzijdigheid in de andere.
Dat maakt men zelfs in een kort
leven mede. Om enkele voorbeel
den te noemen. In de dertiger ja
ren moesten we andere gevaren
signaleren en andere registers open
trekken ala na de oorlog. De jeugd
was anders en de leidinggevende
figuren waren anders. Men ver
wachtte o zo veel van be-ginselstu-
die. Als men maar goed studeerde
in de beginselen zoals Abraham
op attendeerde.
Heilige Geest nu niet bepaald over
bodig mocht worden vanwege de
studie, werd al gauw van methodis-
me, subjectivisme, personalisme,
Buchmannianisme beschuldigd.
We leven nu in een tijd. waarin
je de jeugd met alle ernst moet
wijzen op de waarde van ernstige
studie, omdat wij de Here God ook
nog met ons verstand moeten lief
hebben, en omdat onze practische
houding in het heden zijn noodza
kelijke achtergronden heeft in het
verleden en het juiste verstaan van
Gods Woord.
En zo was het ook ten aanzien
van het kerkelijke vraagstuk. De
Hervormde kerk was voor velen
afgeschreven als een ..valse kerk",
de Chr. Gereformeerde kerk was
een „scheurkerk". en daarmede
was de kous af. Men kon onmoge
lijk als kerkeraad vertegen
woordigd zijn bij intrede of af
scheid van een collega m een ande
re kerk. En samen het Evangelie
op straat verkondigen was voor ve
len verloochening van ons ..kerke
lijk beginsel".
Dit spreekt de kerkelijke mens
van deze tijd niet meer aan. om
dat men voelt dat met die vroegere
houding toch werkelijk niet alles
gezegd en gedaan is wat ten aan
zien van het kerkelijke vraagstuk
gezegd èn gedaan moet worden. Dat
wij nu de rekening gepresenteerd
krijgen van onze vroegere eenzij
digheden moet ons niet bevreemden
en niet al te zeer verontrusten. Wij
moeten ook begrip opbrengen voor
het feit. dat wij schrikken van het
hoge bedrag van de rekening. Moe
ten wij dèt allemaal betalen? Dat
is veel te hoog. Leg nu eens naast
elkaar de uitersten binnen een tijd
perk van vijfentwintig jaar.
Eerst mocht men kerkelijk ge
sproken amper even bij elkaar op
visite, nu moeten we zo gauw mo
gelijk trouwen. Eerst werd de eis
gesteld: geen samenwerking op ter
reinen. waar de kerk als instituut
haar taken heeft, nu: „achttien ge
reformeerde en hervormde predi-
kanten stellen de eis der herent
ging!" Of om het met de woorden
van de bekende groep van 24 april
te zeggen: „Ondergetekenden, een
willekeurige groep van hervormden
en gereformeerden, hebben op een
bijeenkomst van 24 april 1961 una
niem als hun oordeel uitgesproken,
dat de gescheidenheid van de her
vormde en gereformeerde kerken
niet langer geduld kan worden".
In de dertiger jaren zou elke pre
dikant die zoiets als program van
actie publiek maakte, geen lang
kerkelijk bestaan als ambtsdrager
in onze kerken gehad hebben. Het
zou betekend hebben een totale ver
loochening van afscheiding en do
leantie, van ons kerkelijk bestaans
recht. Dat deze reacties nu niet
op deze wijze te zien zijn, is te
danken zowel aan grote veranderin-
5en in de Hervormde kerk. die na
e oorlog Christus-belijdende kerk
wil zijn. als aan de grote verande
ringen in onze kerken.
Ik heb mij nooit in de dertiger
jaren gelukkig gevoeld met het
enge kerkisme. dat ln onze kerken
heerste. Dat heb ik ook nooit in
woord en houding onder stoelen of
banken geschoven. Ik voel mij wel
gelukkig onder het doorbreken van
oecumenisch besef en roeping. Dat
wil echter nog niet zeggen, dat ik
mij gelukkig gevoel met de wijze
waarop de achttien hun roeping
zien. en in belangrijke opzichten al
te probleemloos de hereniging ei-
Herv. synode komt weer bijeen I Berocpingsiverk
modaliteiten. De hervormde kerk heeft
wel een nieuwe kerkorde, maar ten
nzien van de realisering daarvan
overgangs-
blijven. In
leeft men nog altijd in
periode. Dit kan niet
het rapport worden mogelijkheden
der modaliteiten aangei
samenlevc:
(Van een onzer verslaggevers)
Volgende week zal de generale
synode der Ned. Herv. Kerk weer
enige dagen vergaderen. Op deze
zomerzltting komen naast „routi
nestukken" en benoemingen enige
punten van grote importantie aan
de orde. Er zijn namelijk rapporten
verschenen over het rassenvraag
stuk en over de nucleaire bewape
ning, waaromtrent de synode zich
zal moeten uitspreken.
Reeds jaren geleden heeft de
synode gevraagd om een rapport
over het rassenprobleem. Want al
heeft de hervormde kerk er niet
rechtstreeks mee te maken, er zijn
zusterkerken in Zuid-Afrika voor
wie deze kwestie in al haar vol
heid leeft.
Naar de secretaris der synode, ds.
F. H. Landeman. op een persconferen
tie vertelde, heeft men getracht dit
vraagstuk voorzichtig te benaderen. Als
Nederlander meent men wel eens het
probleem vrij gemakkelijk te kunnen
beoordelen, omdat men het rassenvraag
stuk in zijn scherpte niet kern
Het rapport tracht recht te doen aan
de verschillende beschouwingen. Het is
in populaire trant gesteld. Want zodra
de synode er haar goedkeuring aan ge
hecht heeft mogelijk nada; het nog
wijzigingen heeft ondergaan zal het
ter< beschikking van de gemeenten ge-
Rechtzetten
Een strijdschrift zal deze publicatie
over het rassenvraagstuk niet zijn.
..Misschien kan het indirect zaken recht
zetten, die in andere delen van de kerk
kromgegroeid zijn", dacht ds. Landsman.
Aangaande het rapport betreffende
kernwapenen, zei ds. Landsman, dat dit
een vrij uitgebreid stuk is van 52 pa
gina's omvang. Het was beslist niet de
bedoeling het vraa.gst.uk van oorlog en
vrede in zijn totaliteit aan de ordq te
stellen. In vragende vorm heeft men
een aantal overwegingen geponeerd, die
aan de synode worden voorgeleg
Mogelijkheden
Tenslotte zal men ter synode een rap
port behandelen inzake maatschappe
lijke werk en maatschappelijke zorg.
Daarin komen ook beschouwingen voor
over het Voorontwerp Algemene Bij
standswet; het rapport is samengesteld
door de Algemene Diaconale Raad.
Onder de jaarverslagen waar
synode zich moet bezig houden,
het jaarverslag van de Raad voor de
zending de eerste plaats in. Dit zal
zeker niet tot de kamerstukken beho
ren. Want zowel het nieuw aangepak
te zendingswerk in Afrika als het oude
re werk op Nieuw-Guinea hebben hun
problemen.
Bij een vergadering als de synode
nu gaat houden, blijkt weer eens hoe
weinig statisch de kerk is. al beweren
sommigen het tegendeel. Al wat de
reld beweegt, vindt zijn weerslag ii
kerk en de kerk wil er zich tenminste
een oordeel over vorrr
Maar dit oordeel is niet definitief.
Het kan zijn. zoals ook nu 'het .geval is,
b.-v. inzake het oorlogsvraagstuk en de
modaliteiten, dat een reeds eerder
NED. 1IERV. KERK
Beroepen te VierhuizenVeldkamp:
I. D. H. van Dijk te Terkaple.
Aangenomen naar Baambrugge (toez.):
W. J. Hottinga te Lage Zwaluwe.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Nieuw veen en Zevenho
ven: J. F. ter Hart kand. te Woerden.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Huizen (NH.): J. Brons
te Bunschoten.
Tweetal te Zwolle: A. C. Noort te Gro
ningen en R. Slofstra te Harderwijk.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN"
Tweetal tc Barneveld: H. van Gilst te
Lisse en W. C. Lamam te Grand Rapids
Z.W.O.-subsidie voor
wijsgerige studie
prof. dr. ir. A. Loen. hoogleraar
wijsbogerige inleiding tot de godsdienst
wetenschap en de wijsbegeerte van de
godsdienst aan de rijksuniversiteit in
Utrecht, een subsidie verleend voor de
uitgave van zijn studie „het voor
onderstelde. ken-theoretische ontgren-
zingen". Deze studie zal dit najaar ver-
Ah Petrus door Herodus in de gevangenis is geworpen wordt
door de broeders tot God voor hem gebeden, en het gebed
is vurig geweest. Er is gebeden zonder ophouden. Want van
één ding zijn ze overtuigd: door mensen kan Petrus beslist
niet worden bevrijd, de bewaking is goed, niemand zal tot
in de kerker kunnen doordringen. Het wonder van de be
vrijding moet van God komen.
Daarom dat vurige gebed. God geeft Gij uitkomst, onze
krachten schieten te kort. Verhoor onze smeekbeden.
En dan wordt dat gebed verhoord. Petrus wordt bevrijd. En
hij meldt zich bij de broeders als ze nog voor zijn vrijlating
in gebed zijn. En dan gebeurt dat vreemde. Niemand wil
geloven, dat het Petrus is, die daar aan hun deur staat. Gij
spreekt wartaal, verwijten ze de dienstmaagd. Tenslotte gaan
ze zelf op onderzoek uit. En inderdaad: het is Petrus.
En nu de reactie. „Toen zij opengedaan hadden zagen zij
hem en waren verbijsterd" (Handelingen 12 16). Niet
zeggen: Heb dank, o Here, dat Gij ons gebed hebt verhoord.
Neen, verbijsterd!
Zo is de mens. Bidden tot God om uitkomst en als de uit
komst er is, het niet kunnen geloven. Als wij eens een geloof
hadden als een mosterdzaadje
mengesteld rapport door de voortgaande
ontwikkeling achterhaald is. zodat men
zich opnieuw moet oriënteren. En het is
een gelukkige zaak wanneer de kerk
dat dan ook doet.
Resten stad van
„koning van Arad"
blootgelegd
Bij opgravingen te Tel Arad. ten aui-
reaten un de dag ge
van de ..koning van Arad" die in het
Zuiden woont zoals in de Bijbel be
schreven staat. Er zijn negen lagen bloot
gelegd van nederzettingen over een
periode van ongeveer vierduizend jaar,
waarvan de oudste teruggaat tot de dagen
van koning Salomo ln de tiende eeuw
voor Christus. De oude stad. die de
BSSaS3?ÏÏ^SrS; s°c.aal-«on redacüe)
Farao Sjiyak. die ongeveer vijf jaar na I r-v_
de dood van Salomo een campagne tegen e voorzitter van het Christelijk
Israël voerde. Er werd vaatwerk van Nationaal Vakverbond, de heer C
Mutrigt. U van mening dat
de koster, zo hij niet als kerke-
Zakelijke visie van kerk gevraagd
Rechtspositie in
overleg regelen
(Var> onze sociaal-econ. redactie)
Op een drukbezochte receptie in
Utrecht, hem aangeboden door het
bestuur van het CNV, heeft de
christelijk-sociale beweging giste
ren de heer Klaas de Boer, tweede
voorzitter van het Christelijk Na
tionaal Vakverbond, uitgeluid. De
heer De Boer, die vandaag zestig
jaar is geworden, is met pensioen
gegaan, maar niet nadat hij is ge
huldigd voor de diensten, de arbei
dersbeweging bewezen.
De voorzitter van het CNV. de heer
C. J. van Mastrigt, beschreef de heer De
Boer als een actief werker, die een be
langrijk a.mrlc'.'l heeft geleverd in de wij
zigingen van het sociale leven in deze
eeuw. Met name releveerde de CNV-voor-
zitter de verdiensten van de scheidende
bestuurder op Nieuw-Guinea, waar hij de
grondslag heeft gelegd voor een sociale
ontwikkeling, die genoemd mag worden.
Voorts herinnerde hij aan de activiteiten
van de heer De Boer als bestuurder
de christelijke bouwarbeidersbond,
diens constructieve bijdragen aan de loon
politiek en zijn veel omvattende arbeid
voor het algemeen sociaal fonds Draagt
Elkanders Lasten, dat onder zijn leiding
werd uitgebouwd.
De Boer, die mede in de hulde werd be
trokken. waren er bloemen. Geschenken
en woorden van waardering
van de bij het CNV aangesloten bonden,
die vertegenwoordigd werden door
heer H. Peters, voorzitter van de CMB
van de districtsbestuurders, vertegen
woordigd door de heer J. H. Krooshof.
Namens NVV en KAB voerde de heer
J. A. Middelhuis, voorzitter van de Katho
lieke Arbeidersbeweging het woord, die
eveneens een geschenk aanbood. Dat deed
ook de heer G. Hovestreijdt
personeel van het CNV-verbondskantoor,
de heer G. Hammink namens de bouw
vakarbeidersbond, mevrouw Eijkelboom
namens de CNV-vrouwenbond en de heer
J. Schippers namens de oud-bestuurders,
tot welke groep de heer De Boer dan nu
ook gaat behoren.
Samen komen tot
iets nieuws
Kerk dankbaar mag zijn, maar
toch is er allerminst reden tot vol
daanheid. Veel blijft er te doen
op het terrein van eenheid, getui
genis en dienst. Dit zei dr. C. Rie-
mers in zijn openingswoord als
president van de generale kerke
lijke vergadering, die voorafging
aan de jaarlijkse vergadering van
de synode der Evangelisch Lu
therse Kerk, die in Amsterdam
werd gehouden.
Nadat de eerste en de tweede secre
taris. ds. C. Pelen en dr. H. J. Jaanus,
hadden gerapporteerd over de werk
zaamheden van de synodale commissie
en over de staat van het kerkgenoot
schap. werd een groot deel van de
verdere vergadering gewijd aan de
oecumene. De beide inleiders, ds. J. J-
Happee en dr. C. H. Lindijer, betoogden
o.a., dat het oecumenische streven in
onze eeuw een feit is en dat hierop
geen „terug'' meer mogelijk is. Ds.
Happee zag het oecumenisch streven
als een onderdeel van de stille omwe-
teling, die zich in de kerken voltrekt.
Deze foto werd gemaakt tij
dens het afscheid van de heer
K. de Boer. V.l.n.rmevrouw
de Boer, de heer de Boer, en de
heren Ruppert en Van Mastrigt.
[De Lutherse Kerk moet zich voorberei
den op de ongetwijfeld komende samen-
groei van de kerk, zij moet zich daartoe L
vernieuwen en de eigen taak, die zij in
het Bieuwe geheel zal hebben, beleven.
NORMAAL
De tweede spreker zei o.a„ dat de L
eenheid naar Bijbelse norm de enige f
normale toestand voor de kerk ls. Het J
gaal niet om het opgaan van de ene I
kerk in de andere, maar om het samen I
komen tot Iets nieuws. Er moet ln de
gemeente meer liefde komen voor de
broeders ln de andere kerken, maar|
daarnaast zullen ook de leidinggevende
organen in de verschillende kerken leU
moeten doen. i
De synode, die 's avonds voor haar
(negende eeuw voor Christus) vond men
een stuk aardewerk, waarop zesmaal de
naam Arad in het Oud-Hebreeuws is
geschreven in spiegelschrift, hetgeen een
toverformule of misschien het werk van
een kind kan zijn.
De vondst van een marmerplaat met
daarop de kentekenen en de naam van
het tiende Romeinse legioen bij de uit-
traving van het Romeinse amfitheater
f Caesarea wordt beschouwd als een
nieuw bewijs van het optreden van dit
befaamde legeronderdeel in Israël. Dit
legioen zou een grote rol gespeeld heb
ben by het neerslaan van de opstand
der Joden ten tijde van de verwoesting
van de tweede tempel.
Regeling subsidiëring
middenstands-
onderwijs
Binnenkort zal in de Staatscourant
worden gepubliceerd de „interim-rege
ling subsidiëring middenstandsonderwija
1962" Ingevolge deze regeling zal ten
behoeve van scholen en cursussen, die
een voorbereiding beogen te geven voor
een zelfstandige uitoefening van am
bacht. handel of dtenstverlenlngsbedijf
en die niet ingevolge de nijverheidaon-
derwijawet of op andere
fidie kunnen worden verleend onder de
in de regeling vervatte voorwaarden.
De schooi of cursus moet onder bestuur
staan van een gemeente of van een pri
vaatrechterlijke rechtspersoon, die zich
het geven van middensUndaonderwijs
ten doel stelt zonder daarbij het maken
van winst te beogen.
In het algemeen zal geen subsidie
worden verleend ten behoeve van schrif
telijk gegeven middenstandsonderwija.
Het subsidie bedraagt 70 pet. van het
exploitatiesaldo.
Duitse predikanten
in Nederland
Zestig Duitse predikanten en predi
kantsvrouwen uit Gütersloh zij in ons
land gearriveerd. Zij verblijven deze
week op Kasteel Oud Poelgeest Doel
van hun bezoek ls een inlicht te ver
krijgen in de verschillende aspecten
van het Nederlands maatschappelijke,
kerkelijk# en culturele leven, öok zul
len zij zich op de hoogte stellen van de
nieuwe wegen, die men in ons land op
kerkelijk en ander gebied is gegaan.
Op het programma staap o m een be
zoek aan de Zendingshogeschool en een
voordracht var de Leidse hoogleraar,
prof. dr H Berkhof, over het oecume
nisch leven hier te lande.
lijk ambtsdrager kan worden be
schouwd, recht heeft op een wel
omschreven regeling van zijn
rechtspositie, vast te leggen in
overleg tussen de kerkelijke ge
meenten en de Protestants-Chris-
den. mede gezien het gedifferentieerde
karakter van zijn werkzaamheden. De
kerken zouden hiervoor een gespreks
partner moeten aanwijzen, bijvoorbeeld
de vereniging van kerkvoogdijen of van
commissies van beheer.
De regelen zouden door de plaatselij
ke kerken- of gemeenten als richtlijnen
kunnen worden gebruikt bij de vaststel
ling van de rechtspositie. Wellicht zou
den later in landelijk verband pensioen
en vakantieregelingen te treffen zijn.
De heer Van Mastrigt zegde de kosters
hierbij alle medewerking van het CNV
Regeling
Die steun van de christelijke vakbe
weging stemde de voorzitter van de,
kostersvereniging, de hcer.E. J. Alberts,!
tot dankbaarheid. Hij deelde meds dat
•erenigtng een conceptregeling
lelijke Vereniging van Kosters. Hij
zei dit op de twaalfde algemene' gemeenten zal worden aangeboden. Een
vergadering van die vereniging in .XfT"»:
rlllversum. had, daar de positie van de koster niet
discutabel wordt geacht, aldus de ver-
De CNV-voorzitter zei dat er een enlglngsvoonltter.
gesprek dient te komen tussen de
kerken en de vereniging over de Staat,de klok bJJ d« «ynodei stil of
sUhu, die de koeler iineemt. "°A '"..<le..re«entem)d." y
dien daarbij «w blijken dat de en pastorale bewogenheid ten aanzien
koeter geen ambtsdrager is of dei van de koster die toch een vertrouwens-
bediening uitoefent, maar dat erj positie bekleedt?" Volgens de heer Al-
sprake is van een zuivere loon-i berts verdraagt de liefde voor de kerk
dienstverhouding, moet er vanzelf- v*el maar kan de koster er niet van
sprekend gestreefd worden naar - leven. Een door de vereniging gehouden
«n rrrritor v,„ rijn rrthUporiUr.
rrrr"* v» M.i-
tngt de koster zuit er als iemand aan wil de vereniging, die inmidde'.s -
die tegen loon in dienst is van een, volledig vakorganisatie is geworden,!
kerkelijke gemeente, waarbij die'iets doen in samenwerking met het
CNV, waarbij zij is aangesloten.
Tien jaar Geref.
j eugdzorg werk
Evangelisch Hera
indelijke overkoepe
oor het Geref. je
Nederland, zijn thans j
r."„
150 vaste krachten. Deze arbeid be
staat thans tien jaar en daarom zal op
zaterdagmorgen 30 juni in de Wester-
kerk te Utrecht een dank- en herden
kingsdienst worden gehouden, waarin
prof. dr. J. H Bavinck. hoogleraar aan
de Vrije Universiteit, zal spreken over:
„Het signaal van het nieuwe leven",
's Middags is er een feestelijke bijeen
komst in het N.V. huis te Utrecht.
In het Gooi Herv.-
Geref. kerkedag
De classical# vergadering van Hilver
sum der Ned. Herv Kerk heeft tot de
Geref. Kerken in het Gooi een uitnodi
ging gericht om te komen tot een Her-
vormd-Gereformeerde kerkedag. De
classis Hilversum van de Geref. Ker- j
ken stemt hiermee in en heeft een
commissie opgedragen In samenwerking
een hervormde commissie zo'n dag j
Vrijz. Hervormden ymrvc
naar Leeuwarden
ehthlj
ipte. di
heeft
gehouden. Daar zullen referaten worden
gehouden door ds. E. van Loenen
(Amersfoort) over Gemeente-
wing en over de sociologische kijk op
de kerk in de nieuwe saanenleviinigsvor-'
men door de heren C. E-gas, lid van de
Tweede Kamer (platteland) en prof dr.
P. Smits (stad).
Geref. Ver. voor
Drankbestrijding
11 juli bijeen °*n
De 59e algemene vergadering van dt «d het
Geref. Vereniging voor Drankbestrijding luk mi
zal woensdag 11 juli a.s. in de Zuider-
kerk te Bussum worden gehouden onder
presidium van ds. C. M. v.d. Loo, Geref.
predikant te Soest. In de morgenvergadc-
ring komen na een korte bidstond, die
door de voorzitter zal worden geleid, de
huishoudelijke zaken aan de orde In de
middagvergadering zal als referent op
treden de heer K. Brijder, directeur van
het consultatiebureau voor alcoholisme
te 's Gravenhage, met het onderwerp: r.~,nat.
Heeft het consultatiebureau met patiën-
ten tc doen?" Ds. M. W. Nieuwenhuijze. s
Chr. Geref. predikant te Amsterdam-
West. zal een slotwoord- spreken. Om
half vier zal het gemeentebestuur de ver
eniging officieel ontvangen, waarna dc
Iger
ontvangende afdeling de afgevaardigden D
een autotocht door het noordelijk deel
va.i het Gooi zal aanbieden.
Advertentie
Hollv
8.15
Snerpend# pijnen eoor en na
door opstijgend znnrbrand?
Rennlee blueeen het nnr
onmiddellijk.
Ze herstellen prompt het verstoorde
evenwicht in de maag en maken zo het
overtollig zuur onschadelijk. Op 't mo
ment dat U Rennies neemt en deze smel
ten op de tong, zakt de pijn om na enkele
minuten geheel te verdwijnen. Rennies acbcbh'
De CNV-voorzitter vond de stelling
dat de koster een functie heeft waarbij
het meer om het dienen dan om het
verdienen gaat. verwerpelijk en feodaal.
Verwijzende aar dc positie van dc
verpleegster zei hij dat dit een vorm
van barmhartigheid is, die onhoudbaar
en ook onbegrijpelijk ls. Hij vond dat
alle arbeid die de mens. in welke func
tie dan ook. vervult, dienst aan de sa
menleving moet zi.i,n. Dc innerlijke in
tentie moet altiid zijn de naaste ta die
nen. Tegenstellingen in functies zijn
hierbij in wezen bijbels.
De heer Van Mastrigt vond dat het
de kerkelijke gemeente duidelijk moet
zijn dat zij Iemand in dienst heeft die
voor zijn arbeid beloond moet worden.
Waar de christelijke vakbeweging van
ouds heeft gepleit voor overleg, is het
ook de taak van de kerkelijke gemeen
te m samenwerking met de georgani
seerde kosters een regeling voor hun
rechtspositie te treffen. ..Waarom zou
de kerk nu onzakelijk handelen en zich
buiten het huidige maatschappelijke
verkeer stellen*", to vroeg de CNV-
voorzitter zich af. Het zou van oud-libe-
raal denken getuigen als de kerken
meenden alléén te kunnen beoordelen
wat de koster zou moeten verdienen.
De voorzitter van het CNV meende
dat er ln landelijk overleg tussen dc
kerken en de vereniging van kosters al-
regelen moeten komen, aan dc
de rechtspositie
r. geme
i-1 naod I
kost«r plaatselijk vastgesteld kan wor-|te organiseren.
..Als je een kind hebt weten te
pakken, als. om zo te zeggen, de
kloof die er in het begin tussen de
volwassenen en het onvolgroeide
wezen toch altijd onvermijdelijk is.
definitief is overbrugd, heb je het
fileit gewonnen en kun je jezelf ge-
ukwensen, want dan ben je een
soort feilloos personage geworden,
dat met onbegrensd vertrouwen
wordt benaderd en naar welks
gunsten reikhalzend, zelfs fanatiek
wordt gedongen!"
Zo ongeveer had de oudere col
lega die haar sporen allang had
verdiend toen ik nog maar een
halfwasje was, me een van de
schoolaspekten uit de doeken ge-
Het had, ofschoon nogal zwaar
wetenschappelijk. aanmoedigend
genoeg geklonken, het maakte een
onderbewuste eerzucht in je wak
ker, het was als de lont die maar
aangestoken behoefde te worden
om het heilige vuur van je beroeps
ijver in een zinderende gloed ie
doen oplaaien.
Een feilloos personage Een
nauwelijks door de kweekschool af
geleverde tiener, zomaar gepromo
veerd tot gulle-gunsten-uitdelende
fee Het was nogal wat. Ik
mocht wel oppassen dat ik niet met
een in een eigengereide frik zou ver
anderen. Had een levenswijze opa het
niet eens tegen me gehad over ster
ke benen" en het zonder ongelukken
„dragen van de weelde?"
Gelukkig had ik ze in ieder geval
die
aureool van de volmaakte school
juffrouw voorlopig nog in schrille
tegenstelling stond tot mijn pedagogi
sche prestaties. Heus, aan zelfkennis
ontbrak het me niet: voordat ik ook
het i
de
geroutineerde collega zou hebben be
reikt moest ei nog wel het een en
ander plaatsvinden in mijn rijpings
proces. Dat gaat maar niet één. twee,
drie. Het goedbedoelde sermoen be
treffende het kind „dat je moet we
ten te pakken", kon ik, leek me, ge
voeglijk nog een poos in de ijskast
laten staan.
Ik had immers in die dagen met
het handhaven van een elementaire
discipline kopzorg genoeg Ver
trouwen inboezemen aan uitgeslapen
grotestads-rakkertjes. inclusief gun
sten uitdelen, lieve help. daar
misschien bij het verschijnen van mijn
eerste grijze haren pas aan toe zijn.
Ik hoedde dus mijn al te talrijke
schapen naar best vermogen en was
al doodgelukkig als er geen zwaar
benevelde vader meer met een stoel
op me afkwam of een Kenau-moeder
die me na de schooltijd de weg ver-
Jaen toch blijk je je wel
eens in jezelf te vergissen.
Op een gegeven moment merk je
niet zonder voldoening dat je bezig
bent je geestelijke inhoud te onder
schatten. Want wat zag ik al vrij
spoedig gebeuren: een zekere Trees. Want het
behorende tot de klasse der relatief
de
gelegenheden
royaal bijdragend in de gangbare
school-huldigingsfondsen, wierp zich
op als speciale assistente bij alle nete
lige gevallen waarmee nieuwe juffie
kennelijk geen raad wist.
Nee. het ging niet om prullemanden
legen, bloemen en planten verzorgen,
werkstukken ophalen of iets van dien
aard. Daar zit niets neteligs aan en
de uitverkiezingsfactor is er niet
noodzakelijk mee verweven. Trees
zooht het hogerop, ze voelde blijk
baar de drang in zich haar diensten
een meer spectaculair karakter te ge
ven. Het lieve kind, dat qua milieu
en uiterlijk zozeer afstak bij de mees
ten van haar klasgenoten, wierp zich
met het heilige vuur van de fanatie
keling op karweitjes waarvoor de
allervuilste sloddervos niet eens in
aanmerking wilde komen. En dat
louter omdatik goed bij haar
stond aangeschreven! Ach. ik was nog
zo pril. zo ervaringloos.
Trees had pas goed haar draai,
wanneer ze zich eens degelijk voor
mij kon uitsloven. Ik vond het aan
doenlijk. Ik was erdoor gevleid. Het
gaf me van binnen een warm gevoel.
Komt het u vreemd voor.dom
misschien? Hoe zat dat dan met die
sterke benen en die „weelde"? En
moet ik toch even lachen
de weelde er nogal
naarKom. lacht u gerust met
Op een middag klonk er een ge
smoorde kreet in de klas: „0(5ill
Juffie, kijk toch eens..., een luis!"
Ze moeten me hebben zien ver
bleken, zich hebben vergaapt aan
mijn stuntelige houding die tegen
woordigheid van geest vereiste,
maar die ik allerminst in de hand
had.
In de moeizaam gehandhaafde
orde zat tegelijk de klad. Sommige
belhamels hadden al aardig begrip
van provocatie, ze deden er nog een
schepje op, samengroepend om de
plaats van handeling: „Hu een
dikke. Bah, dat vieze kindOp
haar rug. Kijk dan toch, juf....'"
Twee geesligaards kreunden rit
misch: Pietjes, pietjes!
En toen stak met een bijna sme
kende glimlach en heel rustig die
nette Trees haar vinger op: Niet
erg, juffrouw Zal ikMag
ik Pakken en verbranden. Zo
gebeurd.
Het mankeerde er nog maar aan
dat ze aandrong. Toe, alstublieft
Nu, ze mócht en ze „pakte", met
een vloeitje tussen duim en wijs
vinger, het grauwe ondier waarna
ze ermee naar de brandende kachel
liep om het radicaal onschadelijk
te maken.
De klas was geïmponeerd en de
rust keerde terug.
Ik moest nog bekomen, maar ik
besefte dat deze Trees de eerste
was die ik, ondanks mezelf, reeds
had weten te „pakken".
HAY A SELVA
en H
H.F.
tcht
Jelfthi
al, sop
luxor
aige d
Hex (2.
'"'t'neek
Wtheek
t Altei
-H Huy
Lm'
ïde E
Ceslaai
3 van c
Keeg
'iet diri
Nfeae