In Pakistan kon men van
de honger niet luisteren
GEESTELIJK
LEVEN..
k
John Astleford kreeg
twee kogels in z'n hoofd
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 9 JUNI 1962
Waarom zending
Beige tijd geleden heeft het extreem-vrijzinnig blad
„Zwingli" geschreven waarom zending nog altijd no
dig is Het blad formuleert het aldus: ..Wij moeten
zendelingen naar Afrika zenden, niet om de Afrika
nen tot onze christelijke godsdienst te bekeren, maar
om ze behulpzaam te zijn bij hun eigen geestelijke
groei en volwassen-wording. Wij moeten het beste
meebrengen dat we bezitten, en hen ertoe brengen,
dit in eigen cultuur en visie te verwerken... De Afri
kanen behulpzaam zijn bij het her-ontdekken van zijn
ziel. van zijn diepste wezen, van het beste van zijn
verleden, heden en toekomst, is het beste dat we te
brengen hebben
We zullen maar geen aandacht schenken aan het in
tens hoogmoedige van een dergelijke uitspraak. Die
arme negertjes zijn nog maar in de kinderschoenen,
en wij moeten hen helpen bij het volwassen worden.
Dat wil dus zeggen dat wij westerlingen volwassen
tijn en met wat vaderlijke trots kunnen neerzien op
ie gekleurde kleuters
Keen. laten we dat maar vergeten en eens letten op
die andere uitspraak: ..De Afrikaan moet zijn ziel
weer herontdekken'" Dat is heel mooi gezegd. Er
gens vergeten in hem ligt zijn ziel en als die maar
ontdekt wordt is alles goed.
Maar als die ziel er nu eens niet is? Als die ziel nu
eens ontbreekt, niet omdat de neger van mindere
kwaliteit zou zijn dan de blanken, maar omdat hij
net als de blanke zijn ziel kwijt is, hoe zal hij hem
dan kunnen herontdekken? Het is een ouderwetse
uitdrukking, dat weet ik. Hij kan zelfs verkeerd ver
staan worden. Maar toch is het bijbels om te zeggen
dat de ziel van de mens verloren kan gaan, neen. dat
de ziel van de mens verloren is en gered moet wor
den. Dat kan niet door die ziel te laten herontdekken,
maar door gevonden te worden door God. Vandaar
dat de bijbel zegt: ..Alzo lief heeft God de wereld
gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga,
maar eeuwig leven hebbe".
Het probleem van de Afrikaan is niet dat hij jonger is
dan de westerling, maar dat hij verloren is zonder
Christus, net als de westerling Dat is de kern van
de zaak. We gaan niet naar Afrika om deze negers
de weg van de groei te wijzen, maar om hen te laten
weten dat zij door God gevonden en door Gods kracht
wedergeboren moeten worden eer zij kunnen groeien.
Maar dat geldt ook voor u en mij.
Verbeterde landbouwmethoden gaven zending open deur
1 het winkelcentrum van Edinburgh, schijn- heeft gegev
d« hem nastaarden. Niet aijn lelrndr haar ."LjSSlt
i het christelijk
uitdragen. Hun isolement bracht
trok zozeer de aandacht, als wel het wonderlijk houten instrument dat hij op hen in een getto en niet op een
zijn schouder torste. David Stockley droeg een lange gebogen stok met bruggehoofd, vanwaaruit de be-
666 volkmg met het evangelie bena-
aan het uiteinde een stuk metaal in de vorm van een „V Hij werd gevolgd derd kon worden,
door een ander die hem tevergeefs probeerde in te halen. Pas toen hij ev
zijn lange passen moest inhouden kon de man hem buiten adem aanspreken.
PINKSTEREN is het feest van de
Heilige Geest.
Pinksteren is het feest van de ge
meenschap van kinderen van God.
Pinksteren is het feest van een ge
meenschap die vervuld is met de liefde
van God voor het verlorene en in staat
gesteld wordt door die Geest om de
blijde boodschap te verkondigen door
woord en daad.
Daarom deden wij voor deze pink
sterpagina enkele grepen uit het zen
dingswerk van heden en gaven wij
enkele flitsen van de veelkleurige en
veelzijdige arbeid die in de wereld
wordt verricht.
der
die opgravingen hadden verricht
op de Schotse eilanden. Daar
hadden zij precies zo'n instru
ment ontdekt als David Stockley
droeg. Ze hadden het instrument
gedateerd als
Oost-Pakistan werkelijk
opengelegd worden voor het
evangelie dan zullen niet slechts
eeuwenoude mohammedaanse le-
vensvormen doorbroken moeten
»'ordra; m«r ook era Chrietelij-
zijn vele zendingen
nu van mening. Om te proberen
een weg te vinden voor de toe
komst is men in dit land begon
nen met twee agrarische projec
ten die gesteund worden door
kerken in het buitenland en de
hadden geen volle instemming hebben
Pf* landelijke oecumenische
Modelboerderij
BB BB.. .de eerste
voor Christus, maar
flauw idee ervan
diende. „Waar hebt u dat ding
gevonden?" wilde hij weten.
David Stockley wist het ant
woord. Het is een ploeg, ant
woordde hij. Het is best moge
lijk dat dit ding voor Christus al
in gebruik was. maar zeker is ,r
het dat deze ploeg m Oost-Pakis- Van zijn werk zegt hij: ..Wij zijn
tan nog steeds gebruikt wordt hier niet ïn de^ eerste plaats ge-
Hij legde de archeoloog uit dat komen
hij op weg was naar een kerke
lijke bijeenkomst wa;
wilde gaan vertellen
werk als zendeling in dat land.
Die dag vond Stockley een
prachtig beeld om de mensen
duideliik te maken voor welke - -
moeilijkheden hij staat als hij de hectare die een
protestantse kerken van Pakistan derij geworden
probeert te helpen om
hogere levensstandaard
men. Daar leeft
hij iets rijkste opdracht is het evangell
an 7ün te prediken, maar je kunt niet
preken als mensen te hongerig
zijn om te luisteren. Dan moet
je ze eerst te eten geven." Zo
begon hij een boerderij van 3%
soort modelboer-
te laten zien. hoe andere arbeids-
methoden de grond veel meer
het kennen doen opbrengen dan in
tijdperk dat Europa reeds 2000 het verleden In de loop der ja-
jaar achter de rug heeft. reP heeft zendeling Stockley dan
ook getuinierd en groenten ver
bouwd voor de plaatselijke
markt, hij heeft mango's geoogst
en bananen, kokosnoten en da-
dels. Hij heeft suikerriet ver-
technische bouwd en bamboe gekweekt,
hen kunnen
Modem
David en zijn vrouw zijn
derne zendelingen,
zendelingen, zou me
noemen. Zij worden ingezet aan
het front van de kerkelijke strijd,
waar vaak wanhopig ge
poogd wordt de arme boeren
te vinden. Zond
artsen en verpleegsters uit
dat gebeurt gelukkig nog nu
is het gebleken dat ook land
bouw- en andere technici uit
gezonden moeten worden. Hun
En ieder jaar komen vier of
vijf boerenjongens naar de boer
derij om een jaar lang te leren
•><p w-vgu-kk... boe zij meer uit hun eigen grond
ardig bestaan kunnen halen. Het doel ls dat zij
de zending dan naar huis Saan en in hun
dorp de methoden doorgeven die
zij geleerd hebben op de boerde
rij van Stockley.
drie weken moet deze vrou
wen. zowel christenen als mo
hammedanen, worden bijge
bracht wat zij noodzakelijk moe
ten weten. Bovendien worden
nog ieder jaar klassen georgani
seerd voor de plaatselijke leiders
van de coöperaties.
Jim Wyker, de leider van dit
project in Naogaon zegt nu:
„Toen ik hier eerst kwam dach
ten de christenen dat het de
taak van de buitenlandse kerken
was om voor hun voedsel en kle
ding te zorgen. Zij meenden dat
tij alleen maar hun hand behoef
den op te houden. Nu beginnen
ze te zien dat ze zichzelf kun
nen helpen." En hij voegt er
aan toe: „De strijd van Azië zal
niet gewonnen worden met sub
sidies van Wall Street of 's we
relds beste technici uit Moskou,
maar in dorp na dorp waar nor
male vriendschappen ontstaan
en de gewone man geholpen
wordt, zodat hij Gods liefde er-
rmmrrmmmmmmMMmmmmrrrmmrmmmmmrrrrmmmrmrrrmmm,
EN VERGAF Z'N WOULD BE-MOORDENAARS
;aak i
Zij
Dorpsinstituut
ten vechten tegen honger, anal- Het Dorpsinstituut van James Deze PakisU
boer
•rkte
klein,
wortel heeft geschoten.
Negentig procent van de bevol-
Oost-Pakistan is agra-
Onder zijn leiding zijn drie scho-
tot stand kunnen
brengen.
Uit ieder dorp
probeert hij bo-
i leerlingen bij zelfgekweekte tor
De troost der Bergrede
De Troost der Bergrede, door Vooral
J. van Haaren. Uitgave Paul len
Brand, Hilversum.
risch. Het gemiddelde inkomen len tot stand gekomen. Hij pro
per gezin in dit land bedraagt beert overal in de dorpen tot
nog lang geen vierhonderd gul- vrijwillige coöperaties te komen
den per jaar. Tachtig procent tussen de boeren, opdat deze
van de bevolking kan lezen noch door samenwerking iets nieuws
schrijven. De overgrote meerder- J
heid is ernstig ondervoed en
daardoor een gemakkelijke prooi
van de talloze epidemieën dje.het
land van tijd tot tijd. teisteren, vendien
Verbeterde medische omstandig- tal jonge
heden hebben reeds een einde te winnen voor
gemaakt aan de grote babysterf- zijn scholen. Zelfs
*e. maar het gevolg is dat de be- concentreert hij
volking jaarlijks met duizenden zich op de op-
toeneemt, terwijl men er niet in bouw van het co-
slaagt met de primitieve midde- operatiesysteem
len meer dan de allernoodzake- terwijl een metho-
lijkste levensbehoeften aan het distenzendeling
land te ontworstelen. Bill Gaultney de
jonge mensen prac-
I_ -«ff-, tische landbouw-
n geil O kennis poogt bij te
Het opmerkelijke van het zen- brengen. De lang-
dlngswerk in dit mohammedaan- ste. c"rsus ls
se land is evenwel ook dat het wa* h|l nocnit de
aantal christenen sinds de eerste
golf van berekeningen in de na
dagen van William Carey nauwe
lijks is toegenomen. Dat komt in
de eerste plaats, omdat het zen
dingswerk in alle mohamme-
hij daanse landen mociz:
,an Maar ook
op zijn
lapje grond en slaagde
maar nauwelijks in om voldoende
voedsel voor zijn gezin bijeen te
schrapen van de kale grond, die
meer op toil brengen
ere methoden worden
toegepast.
De i
Er staat veel in dit boek
mensen die innerlijk zich
kriekïg en ellendig voelen
zou daardoor somiber maken, als
Godsvrede is gegroeid; die gelo-
iver vig is geworden, —at ..betekent
ige- de zin van het bestaan gevonden
Het hebben.... kijken met de ogen
God". Hij heeft
aan deel, maa
ziet uit naar de voltooiing
zijn aards bestaan,
voet staat hij daar waar hij later mecnschanpcn aan dc_ rand
voor altijd zal mogen wonen." de dorpen
..pilots", dat zijn
de toekomstige
landbouw-,.consu
lenten". Deze jon
ge mensen worden
door hun kerk
in»». ii.wuM.ii .o. naar sch°°l ge
el omdat de christe- zonden en bren-
1 zijn, en ook wereld ontdekt. Het leven is mooi protestanten in de gelovige bele- betekent
maanden door
op "die "manier werk worden ge-
eigenlijk geen contact hebben zet~
Dit book doet op schone wijze met df rcst van de bevolking.
•varen hoeveel eenheid er kan
iin tussen rooms-katholieken en ZiJ leXen
lijk verband dat
i verlossing, voor de nieuwe
i Gods bevrijding.
tie
tegelijkertijd de doodsteek huishoudschool. In
de plaat
selijke boeren te
helpen. De vrouw
van de zendeling
veiligheid Gaultney leidt een
Zendeling Jolm Astleford, een
jonge Amerikaan, is waarschijn
lijk de enige die twee kogels in
zijn hoofd heeft gekregen en het
heeft overleefd. Het gebeurde op
weg naar een predikantenconfe
rentie in Guatemala. Ergens on
derweg pikte lüj twee jonge jon
gens op. Zij luisterden rustig toen
hij hen onder het rijden vertelde
van de Christus die hij diende.
Maar toen zij in hun plaats van
bestemming aankwamen, wilden
ze nog een paar kilometer verder
mee. Toen werd John Astleford
wantrouwend en een paar kilome
ter buiten het stgdje stopte hij
om de jongens er uit te laten.
In plaats te gehoorzamen trok
ken ze een revolver en vuurden
vier kogels op hem af. De eerste
brak zijn kaak en bleef in zijn ge
hemelte steken, een tweede drong
zijn neus binnen, kwam in zijp
mond terecht en werd doorge
slikt. De beide andere kogels
gooiden hem op de achterbank.
Ze zagen hem voor dood aan.
Een van beiden kroop achter het
stuur en ze gingen op zoek naai
een heuvel, waar ze de auto van
af konden laten rijden, zodat hij in
het lage struikgewas zou verdwij
nen. Toen ze eindelijk een gunsti-
Se plek hadden gevonden, wilde
at niet lukken. Ze stalen het geld
en wat ze nog meer waardevol
achtten en lieten de auto met
John Astleford achter.
Het opmerkelijke was dat deze
zendeling niet dood was. Wat on
mogelijk leek werd werkelijkheid.
Na enige tijd kwam hij bij. Hij
slaagde er in zich op te richten en
zag dat het contactsleuteltje nog
in het slot stak. Met de inspanning
van zijn uiterste krachten wist hij
achter het stuur te kruipen en
veertig kilometer naar het dichtst
bijzijnde ziekenhuis te rijden.
Groler wonder
John genas. Dat was een won
der. Maar voor. de politie van
Guatemala moest het grootste
A-onder nog geschieden. Ze slaag
de er in de beide roofmoorde
naars te grijpen. Maar toen zij
John vroeg of hij een aanklacht
tegen hen wilde indienen, zei hij:
„Neen, ik vergeef 'net hun."
Hij keek de jongen die de re
volver gehanteerd had strakaan
en zei: ..Heb ik je niet van Jezus
verteld en je een tractaat gegeven,
omdat ik zo graag wilde dat jij
ook van Hem zou gaan houden?"
Op dat moment verdween alle
hardheid uit het gezicht van de
jongen: „Dat hebt u gedaan",
snikte hij plotseling. ..Ik heb op
hem geschoten. Ik heb op deze
goede man geschoten!"
De politie heeft hem en zijn
medeplichtige toch meegenomen.
Het is nog niet bekend wat er
met hen zal worden gedaan.
Maar het voorbeeld van John
Astleford heeft in de afgelopen
weken velen aan het denken ge
zet in Guatemala.
Voor U gelezen
Moedertje narde en het pa
radijs, een verzameling verha
len uit Rusland. Uitgave Bosch
en Keuning n.v., Baarn.
Dit in de B.K.-boekenkring ver
schenen boek geeft in een acht
tal verhalen een goede indruk
van de klassieke Russische litera
tuur en van de Russische mens
in zijn hunkering naar het goede
zo gaaf mogelijke
iet God. Men vindt
het schuld-en-boete
deze religieus ge
tinte verhalen wordt de lezer ge
confronteerd met de even kinder
lijke als mysterievolle paasvreug-
de van de mens in het oude Rus
land. Al lezende, gaat men zich
afvragen of dit diep gewortelde
besef van afhankelijkheid en eer
bied jegens God en medemens
wel ooit door de hedendaagse af-
kennis kan
De verhalen "zijn van: Dosto-
Toergenjew. Tolstoj,
r, Tsjechow. Boenin, Pirsj-
Sologoeb cn deze eerst in
het Duits verschenen bloemlezing
werd vertaald door J. W. Klip
verhouding
^r onder me
probleem ir
scheidene
jewski,
Ljeskow.
Het levensverhaal van de beken
de Franciscus van Assisi in ro
manvorm. De lezer krijgt een ta
melijk objectief beeld van de ker
kelijke problematiek rond 1200,
die de achtergrond vormt van het
ontstaan van Franciscus' Minder
broedersorde. Als christen van de
twintigste eeuw staat men wat
vreemd tegenover een dergelijke
beweging, maar toegegeven moet
worden, dat zij in de letterlijke
navolging van een bepaald aspect
van Christus' boodschap door ede
le motieven werd gedreven en dat
van haar optreden in de wereld
van die dagen een roepstem uit
ging-
De verteltrant van het boek is
erg eenvoudig, bij het kinderlijke
af soms. Maar vanwege de wijd
lopigheid moet men echt geïnte
resseerd zijn in het onderwerp om
het verhaal boeiend te blijven
vinden.
Antwoord op een brief - De massamoord in Algerije
- De oproep van Jouhaud - Het naderende einde
„Ik begrijp niets van de
massamoord, die in Algerije zo
welig tiert, terwijl er een heel
Frans leger aanwezig ls" zo
schreef dezer dagen een lezer
ons. En hij voegde er aan toe:
„Wat la eigenlijk de wordings-
SeachledenLs van dit enorme
rami?" Nu. wat het eerste be
treft, Is hij zeker niet de eni
ge. Geen zinnig mens begrijpt
er Iets van. omdal moordpar
tijen nog nooit tot Iets goeds
hebben geleld. Dn wordingsge
schiedenis van het drama kun
nen v\r in deze rubriek slechts
kort samenvatten.
Het drama
De onafhankelijkheidsbewe
gingen van na de tweede we
reldoorlog hebben ook Algerije
niet ongemoeid gelaten. Het gro
te probleem was. hoe tien mil
joen Mohammedanen en een
miljoen Europeanen vreedzaam
zouden kunnen samenleven en
hoe de staatkundige verhoudin-
Kü in de toekomst zouden zijn.
extremiltcn onder de Euro
peanen wilden tot elke prijs
Algerije als een Franse pro
vincie blijven zien; de Moham
medanen wensten nauwe ban
den met Frankrijk te bewaren,
maar vcrlargden onafhankelijk
heid Dc Europeanen verzetten
rich met politieke middelen te
gen plannen, die aan de wensen
van de moslims tegemoet kwa
men; de Moslims gingen van
wapengeweld gebruik maken
om hun eigen kracht bij te zet
ten en de greep van het Fran
se leger op Algerije minder
krachtig te maken
Terreur
Deze terreur leidde er loc.
dat Frankrijk tenslotte onder
leiding van generaal Dc Gaul
le zwichtte voor dc gerecht
vaardigde aanspraken van de
Moslims op onafhankelijkheid.
Dit betekende, dat de Europea
nen in de toekomst geen heer
en meester meer zouden zijn
in Algerije, dat zij genoegen
moesten nemen mot een gelij
ke behandeling van Mohamme
danen en Europeanen. Zij wei
gerden echter, hun medewer
king te verlenen en tenslotte
richtten zij zich zelf* mee» d<-
Eresident van hun eigen keuze.
c Gaulle.
Passief
Het Franse leger heeft sedert
het optreden van De Gaulle de
rol van „kat-ui'.-de-boom-kijker"'
gespeeld. Enerzijds leidde dit
tot het fiasco van de opstand
der generaals 'Salar. Jouhaud,
Challe en Zeilen. Maar ander
zijds bemoeilijkte deze houding
van het leger het neerslaan van
dc O.AS 'organisatie van het
f;eheime leger", die na de mis-
ukte putsch van Salan es werd
gesüch:. Doel van de OAS was,
tot elke prijs het onafhankelijk
worden van Algerije tegen te
houden. Tot elke prijs beteken
de hier: met alle mogelijke mid
delen. vooral dat van de mas
samoord op volkomen onschul
dige Mohammedanen en Euro
peanen. die de OAS in de weg
Strategie
Dc strategic van dc OAS
was van het begin af. do sym
pathie na het passief blijven
de leger te winnen, o.a. door
de mohammedaanse bevolking
zo ie tergen, dat zij zich tegen
de Europese minderheid zou
keren. Het leger zou dan wel
moeten Ingrijpen, het bestand
van Evian zou geschonden zijn
en dc akkoorden van Evian
zouden van nul en gener waar
de zijn geweest. Vandaar de
moorden op grote schaal, waar
van de briefschrijver niets be
greep.
Beheersing
De OAS heeft met haar
moordpartijen echter slechts
het tegendeel bereikt van wat
haar voor ogen heeft gestaan.
De Mohammedanen legden een
bewonderenswaardige beheer
sing en zelfdiscipline aan de
dag. Dat doen ze trouwens nog,
ook al kost het de plaatselijke
leiders van het FLN soms gro
te moeite, hun volgelingen in
bedwang te houden. En zo komt
het. dat de OAS er niet in ge
slaagd is. de passiviteit van
het leger te doorbreken, in Al
gerije een greep naar de macht
te doen en vervolgens in Frank
rijk zelf een einde te maken
aan het kortstondige leven van
de Vijfde Republiek van De
Gaullc. Deze passiviteit van
Nog steeds moord cn vernieling
door de O.A.S.
waardig op zichzelf als men ze
in verband brengt met het no
deloos voortduren van de ter
reuracties van de OAS heeft
de leiders van het geheime le
ger tenslotte de das omgedaan.
Politie
De strijd tegen de OAS werd
gevoerd met speciale troepen,
omdat men het leger niet in
verlegenheid wilde brengen. Die
politietroepen arresteerden
eerst Jouhaud en kort daarna
Salan en een heleboel andere
leden van de tcrreurbcndc. die
in meerdere of mindere mate
voor de massamoorden in Al
gerije en dc moordaanslagen
In Frankrijk verantwoordelijk
gesteld konden worden. Het le
ger zou (wat de leiding betreft)
nooit een dergelijke activiteit
aan de dag hebben gelegd als
de politietroepen. Dat het leger
passief bleef heeft dus bepaald
niet alleen een schaduwzijde.
Wat nu
En nu de huidige situatie. De
Europese bevolkingsgroep' be
gint steeds meer te beseffen,
dat zij van het Franse leger
niets meer te verwachten heeft
en dat de OAS (de laatste stro
halm. waaraan zij zich had
vastgeklampt) aan haar laat
ste stuiptrekkingen toe is.
Zij realiseert zich tegelijkertijd,
dat het nog maar kort zal du
ren. voordat Algerije onafhanke
lijk is en niet de Europeanen,
doch de Mohammedanen het
voor het zeggen zullen hebben
en dat het dus hoog tijd wordt
om de balans op te maken.
Tienduizenden hebben dit ge
daan en hebben de conclusie ge
trokken. dat zij er beter aan
doen. naar Frankrijk te ver
trekken. Wellicht om daar eerst
eens de kat uit de boom te kij-
Vergelijk
Verreweg het grootste deel
van de Europeanen geeft er
toch blijkbaar dc voorkeur aan,
in Algerije (de geboortegrond
van zeer velen) te blijven wo
nen cn werken. Onder het mot
to „beter laat dan nooit" trach
ten zij nu schoorvoetend tot
een vergelijk met de Moham
medanen te komen, als het kan
op nog wat betere voorwaar
den dan die in het akkoord
van Evian zijn neergelegd. Ove
rigens tot groot ongenoegen
van de gedroste kolonels en an
dere ex-militairen. die dc
kern van de OAS hebben ge
vormd en nu met de rug tegen
dc muur vechten. omdat zij
als moordenaars zullen worden
berecht, als zij zich overgeven.
Jouhaud
Dit laatste behoeft intussen
niet noodzakelijk hun lot te
zijn. Temidden van de bespre
kingen. die in Algiers achter
de schermen tussen Mohamme-,
danen en Europeanen werden
gevoerd, kwam als een donder
slag bij heldere hemel de brief,
die Jouhaud via een beroep op
Salan aan de OAS schreef, om
cr maar mee op te houden. Het
ligt er duimen dik boven op,
dat de brief van Jouhaud in de
eerste plaats werd geschreven
om het leven van deze tragi
sche in Algerije geboren en ge
togen figuur te redden. Dat is
zeker het geval met betrekking
tot het tijdstip, waarop de brief
werd gepubliceerd.
Invloed
Niettemin kan de oproep van
Jouhaud ook weer door het
tijdstip van publikatic gro
te invloed hebben op de gang
van zaken in Algerije, ook al
zou dc tot levenslang veroor
deelde Salan weigeren, er zijn
handtekening onder te zetten.
Van Jouhaud was al geruime
tijd bekend, dat hij het zinloze
van het optreden van de OAS
had Ingezien. Dat bleek al uit
dc wijze, waarop hij kon wor
den gearresteerd. Hij reageert
anders op de dingen dan Salan,
die niet (als Jouhaud) uit Al
gerije geboortig Is.
Tekenend
Jouhaud is een Franse Alge
rijn. Hij staat veel dichter bij
de Europese bevolkingsgroep
van dat gebied dan Salan. die
veel meer dan Jouhaud het mi
litaire element in de GAS ver
tegenwoordigde. Het tekent de
situatie dan ook. dat Jouhaud
zich niet rechtstreeks tot de
OAS heeft gewend, maar dat
hij zich tot Salan heeft gericht
met het verzoek, zijn invloed
aan te wenden om tot beëindi-
5ing van de terreurdaden van
e OAS te komen. De houding
van de Franse Algerijn Jouhaud
is voorts typerend voor die van
JOUHAUD
de gemiddelde Europese Alge
rijn: ook deze laatste wil graag
in Algerije blijven leven en
werken, als het maar even kan
ook onder de totaal gewijzigde
omstandigheden van straks.
Waanzin
De grote meerderheid van dc
Europeanen heeft moeten er
varen, dat de OAS hen voor
een verloren zaak wil laten
vechten. Deze mensen zijn nu
zo ver, dat zij dc waanzin
daarvan en van het vergieten
van bloed van onschuldige men
sen gaan inzien. Zij beseffen,
dat zij straks aan het kortste
eind zullen trekken dat als
er al sprake zal zijn van een
afglijden van een onafhankelijk
Algerije in pro-communistische
richting zij daar zelf mede
verantwoordelijk voor zullen
zijn.