Waarheid en Eenheid aanvaardt gesprek dezeweekeens in de rno8i Een ivoord voor vandaag Prof. nam Gesina v. d. Molen afscheid van V.U Volkerenrecht niet typisch westers Zondagssclioolwerk is kerkelijke arbeid Herv. kerkvoogden vinden tractementen te laag KaefcaK0e&_ i (Van onze kerkredacteur) het zojuist verschenen n mer van „Waarheid en Eenheid" •chrijft dr. J. Schelhaas Hzn. dat deze groep in de Gereformeerde Kerken bereid is tot een samen- spreking met anderen die een andere koers willen. Dr. Schel haas deelt dit mede als antwoord op de oproep van ds. P. D. Kuiper gedaan op de laatstgehouden predikantenvergadering, toen hij waarschuwde tegen groepsvor ming. Dr. Schelhaas spreekt als zijn me ning uit dat er zeker sprake is van groepsvorming aan de kant van de zo genaamde ..Achttjen" die vandaag hun hervormd-gereformeerd congres beleg de Woudschotengroep zich achter de op roep van de ..Achttien" plaatste en nog duidelijker toen het congres van van daag in voorbereiding kwam. Dr Schel hau doelt daarbij vooral op het feit dat de uitnodiging alleen gericht zou xijn aan hen die instemmen met het doei van dit congres. Het „Getuigenis van de 64" ziet dr. flcheBiaas met als een uiting groepsvorming, omdat het geen oproep tot adhae&iebetuiging is. „Het Ls gebo ren in de nood tot verweer tegen een dodelijke bedreiging. Het heeft tot doel de kerken en het hele volk wakker te roepen en te wijzen op de noodzaak tot verweer tegen het dreigend gevaa tot verdediging van de grondslag ons kerkelijke leven." Hij waarschuwt echter in de laat ste alinea: „Maar wanneer de actie van de „Achttien" voortgaat, dan spreekt het vanzelf dat allen die het gereformeerde karakter van de ker ken wensen te bewaren en te verde digen ook samen alles zullen willen doen wat mogelijk is om de bedrei ging daarvan te weerstaan en af te slaan". (Advertentie) dubbel-en-dwars de moeite waard Soma wint de dood de race op KUkswcg 12. DE SPIEGEL stel- de een onderzoek ln naar de „on bekende oorzaken" waardoor de afgelopen maanden tientallen auto's op het elf kilometer lange gedeelte van Rijksweg 12. tussen Motel Maarsbergen en Veenen- daal, verongelukten. De Spanjaarden vonden hun meester. De spannendste voet balmatch van het Jaar, Benfica- Real Madrid, ln een serie boelen de, sfeervolle foto's vastgelegd. Nogmaals magnetisme en aard- stralen. Door Ir. O. J. Cleve- ringa. I Ik abonneer mtf op DE SPIEGEL. I Ik betaal O f5.20 per kwartaal O *0 et. per week Saam: j i Dr. Schelhaas beëindigt zijn artikel lan met onder meer de volg nea: „Maar nu er onenigheid stige aard In onze kerken openbaar ls geworden, ben ik ten allen tijde bereid om deel te nemen aan samenspreklngen die ten doel hebben misverstanden op te ruimen en elkander ln goede zin te zoeken, opdat de dreigende scbeurktg wordt voorkom ek met behoud van de heerschappij van d« waarheid naar Schrift en belijdenis". Ds. K. J. van den Berg overleden Te De Bilt is in de ouderdom van 80 jaar overleden ds. K. J. van den Berg. errreritus-predikant van de Her vormde Kerk. Hij heeft deel uitgemaakt van tal van colleges op kerkelijk maatschappelijk terrein. De overledene werd 26 maart te Maasland geboren. Hij studeerde de Rijksuniversiteit te Utrecht. In okto- aanvaardde hij zijn ambt te Kamperveen. Ds. Van den Berg was ook predikant in Hoogeveen, Putten, Er- melo. Amersfoort (21 jaar) en Garde- Ds. Van den Berg was onder meer lid in de generale synode, lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Zendingsbond en bestuurslid van de hervormde stichtingen Zon en Schild en Hebron, twee ziekenhuizen te Amers foort. Hij was ridder in de orde van Oranje-Nassau. De teraardebestelling zal dinsdagmid dag op de begraafplaats Rusthof te Amersfoort plaatshebben. Tevoren is in de kapel van de stichting Zon en Schild aldaar om kwart over een een rouw dienst. Prof. Geyser kreeg nieuwe aanstelling Prof. dr. Albert Geyser de geschorste hoogleraar van de universiteit van Pre toria. die uit zijn predikantsambt werd ontzet door de Nederduits Hervormde Kerk van Zuid-Afrika. heeft een benoe ming aanvaard als hoogleraar in de god geleerdheid aan de universiteit v watersrand in Johannesburg. In terview met een Afrikaans persbureau noemde hij de benoeming ,,een bevrij ding". Hij vervolgde: „Dit is een van de mooiste ogenblikken van mijn leven. Ik ben heel dankbaar. Ik hoop dat ik deze leerstoel waard zal zijn. Ik hunker al zoveel jaren naar vrijheid van menings uiting en theologisch onderzoek. Einde- jk wordt dit voor mij mogelijk." Prof. Geyser verklaarde in het inter- ew dat Zuid-Afrika naar zijn mening ;n van de grootste crises uit zijn ge schiedenis doormaakt en wel een gewe tenscrisis. .Een economische en zelfs een poli tieke crisis is niets hierbij vergeleken, ve kiezen voor werkelijke vrijheid of kiezen voor slavernij uit naam van de vrijheid. Of we kiezen voor recht vaardigheid en gerechtigheid. of we doen een zodanige keuze, dat het voor taan een misdaad is voor gerechtigheid jp te komen." Installaties bij prov. jeugdraad Z.-Holland In de bestuursvergadering van de pro vinciale jeugdraad Zuid-Hollandi is als opvolger van ds G. van Veldhuizen, herv. predikant te Rotterdam Croos- wijk tot voorzitter geïnstalleerd prof. dr. L. de Kler^ hoogleraar in de peda gogiek te Leiden. De provinciale jeugdraad Zuid-Hol land is het provinciaal overkoepelend orgaan voor alle jeugd- en sportorga nisaties. waarbij ongeveer 400.000 leden loten. De raad fungeert als n in jeugdzaken voor het college van gedeputeerde staten van Zuid Holland. Voorts is als adviseur geïnstalleerd J. H. Stegeman. referendaris Beroepingswerk, NED. HERV. KERK. Aangenomen naar Duivendrecht: C J. Wispelwey. vic. te Apeldoorn, die be dankte voor Vaals-Gulpen (toez.). GEREFORMEERDE GEMEENTEN Bedankt voor Aalst (Geld.). De gelijkenis van de verloren zoon heeft vele boeiende kanten. Een daarvan is de houding van de oudste zoon als zijn broer uit het verre land, waar hij goed en geld in een losbandig levenheeft opgemaakt, thuiskomt en er een feestmaaltijd wordt aangericht. Hij begrijpt er niets van en, laten we eerlijk zijn, wij zijn geneigd aan zijn zijde te gaan staan. Hoe is het mogelijk! Geld weg, goed weg en eer weg en het gemeste kalf geslacht. En voor de oudste zoon, een hard werkende, brave, oppassende jongenis er nooit eens wat bijzonders gedaan. Daar zit iets scheefs in. Zit er iets scheefs in? Ja, zegt de wereld. Ja, die terugge keerde zoon had toch minstens over zijn gedrag stevig onder houden moeten worden. Hij had zijn kans gekregen en die kans laten gaan. Nee, zegt de vader, het is helemaal juist wat ik doe. „Kind, gij zijt altijd bij mij en al het mijne is het uwe. Wij moesten feestvieren en vrolijk zijn, want uw broeder hier was dood en is levend geworden, hij was verloren en is ge vonden" (Lucas 15:31 en 32). Zo is een vader. En zo is de Vader. Geen verwijt, geen straf, geen de rug toe keren. Nee, vreugde over de zondaar, die zich heeft bekeerd, en feest, met het beste van het beste. Prof. dr. Gesina H. J. van der Molen heeft gistermiddag in het Woestduincentrum te Amsterdam afscheid genomen van de Vrije Universiteit, waaraan zij sedert 1946 was verbonden. Aanvanke lijk als privaat-docente, sedert 1949 als buitengewoon en sedert 1958 als gewoon hoogleraar in het volkenrecht en de internatio nale betrekkingen. In januari van dit jaar bereikte prof. Van der Molen de pensioengerechtigde leeftijd. Zij was de eerste vrouwe lijke hoogleraar aan de Vrije Uni versiteit. Voor een geheel volle zaal gaf zij haar laatste college. Dit was gewijd aan Norm en praktijk in de internationale amenleving". In haar inleiding zei prof. Van der Molen dat haar toespraak niet een wetenschappelijk testament zou zijn. „Het feit dat het aftreden als hoogleraar niet het einde van de we tenschapsbeoefening behoeft in te hou den. opent nog wijde perspectieven". De volkenrechtswetenschap en de leer der internationale betrekkingen dragen allereerst een normatief karak ter. Afgescheiden van economische, so ciale, psychologische en andere facto ren wordt' ce internationale samenle ving primair beheerst door politiek, recht en moraal. In verband hiermee ontbreekt het aldus de scheidende hoogleraar in het huidig wereldbestel drie dingen: Advertentie Reumatiek Griep Migraine Menstruatiepijn Verkouden Hoofdpijn Spit TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT 1. Een zekere mate van politieke inte gratie; 2. Een adequate juridische structuur; 3. Algemeen aanvaarde ethische nor Rector-magnificus en juridische faculteit van de Vrije Universi teit te Amsterdam hebben gister avond afscheid genomen van me vrouw prof. dr. G. H. J. van der Molen. Op de foto van links naar rechts: prof. dr. P. J. Verdam, prof. dr. H. Smitskamp, me vrouw prof. Van der Molen en prof. dr. H. Dooyeweerd. Kerkeraad klaagt over ds. Telder bij part. synode Bij de kerkelijke problemen, die de vrijgemaakte gereformeerden bezig houden, blijft nog steeds de vraag of ds. B. Telder het recht heeft om be zwaren tegen de Nederlandse Ge loofsbelijdenis te hebben of niet. De se bezwaren heeft hij gepubliceerd in een boek „Sterven... en dan." Herhaaldelijk is er bij de kerkeraad van ds. Telder (Breda* cn bij de clas sis waartoe de plaatselijke kerk be hoort op aangedrongen stappen tegen ds. Telder te nemen, of althans een onderzoek in te stellen. De antwoorden van de kerkeraad en de classis hebben verontruste gemoederen niet werkelijk kunnen kalmeren. Nu heeft de kerkeraad van de vrij- Semaakte gereformeerde kerk van Be- um. waar ds. J. van Benthem predi kant is. een breedvoerig geargumen teerd schrijver gericht aan de particu liere synode van het Zuiden vol bezwa ren tegen het boek van ds. Telder De raad zegt onder meer: Wij achten het nodig, ter bewaring van de enigheid der leer in de (vrijgemaakte, red.) Ge reformeerde Kerken u thans deze ganse zaak voor tc leggen, nu onderscheiden malen de classis hierin geweigerd heeft het hare te doen. Het is in grote zorg over ons kerkelijk leven dat wij uw vergadering onze onderstaande bewa ren kenbaar maken en haar bijgaande verzoeken doen. opdat uw vergadering het hare moge doen tot behoud van de enigheid der leer en van de kerkelijke trouw. Het bericht in „De Reforma tie" bevatte niet wat de kerkeraad de particuliere synode van het Zuiden "vü laten doen. Als zodanig te weinig erkend (Van een onzer verslaggevers) Schegget het dat bi de hervormde kerk de plaats van de „leek" over het hoofd wordt gezien. Gedurende twee dagen heeft de Nederlandse Zondagsschoolver eniging te Utrecht haar jaarfeest gehouden. Zo althans betitelde de voorzitter ds. J. ter Schegget te Amsterdam-Oost, dit samenzijn dat formeel als jaarvergadering was aangekondigd. Maar over eenkomstig de sfeer der verga dering paste inderdaad het woord jaarfeest beter. In zijn jaarrede „Op weg naar de oecumene" doelde ds. Ter Schegget niet op de oecumenische beweging maar op de oecumene zoals deze cordt beschreven door Micha, Éta profeteerde dat Het gebrek aan politieke integratie doet zich het pijnlijkst gevoelen in het kader van de Verenigde Naties. De we reldpolitieke integratie wordt niet uit sluitend belemmerd door de venijnige tweespalt tussen de grote mogendheden. Wat de politieke integratie op mun- diaal niveau het meest in de weg staat is de terugkeer tot de nationale machts politiek. Het politiek beleid ten aanzien van de wereldvraagstukken wordt niet beheerst door wat de gerechtigheid vor dert noch door het respect voor de rechtmatige belangen van derden, doch hoofdzakelijk door het afwegen van na- tionaal-politicke Interessen der groten. De Verenigde Naties zijn naar haar In wendige structuur niet bi staat het nood zakelijke internationaal politieke sa menlevingsverband te verwezenlijken, tenzij er binnen deze organisatie een ontwikkeling plaats vindt die enerzijds aan recht cn moraal een ruimere func tie toekent cn anderzijds aan de interna tionale politiek een nieuwe Inhoud en ge richtheid geeft. Internationale politiek is een mun- diaal gericht beleid dat eensgezind en doelbewust het welzijn der gehele mensheid beoogt. Aan zulk een beleid ontbreekt het binnen de Verenigde Na- lies ten enenmale. Het meest veront rustende is, aldus prof. Van der Mo len, dat de nationale machtspolitiek niet alleen onverminderd bedreven wordt maar dat zij overal haar ver dedigers vindt. De Sow jetunie en haar theoretici hebben hiervan bepaald niet het monopolie. Gebrek aan aanpassing In het tweede gedeelte van haar col lege stelde prof. Van der Molen dat de juridische structuur der internationale samenleving ten ene male onvoldoende is om het wankele gebouw der staten gemeenschap te schragen. Dit moet. zo liet spreekster erop volgen, niet worden geweten aan het volkenrecht als zoda nig; de gebrekkige structuur der vol kenrechtsorde is naar haar mening - gevolg van het onvoldoende tempo w in de aanpassing aan de nieuwe reldsituatie zich heeft voltrokken. De verdringing van het recht door de politiek is een minstens even gevaarlijk experiment als het vertrouwen op het jecht als een assurantie-polis voor de vrede. Recht en politiek moeten elkaar aanvullen.Een rechtsorde vooronder stelt een politieke ordening die haar schraagt cn die bereid is haar te rea liseren. Zo ontstaat een vredesordening die niet berust op geweld maar op een samenspel van krachten, onmisbaar >or elk geordend samenlevingsverband. Mede oorzaak van de vertraagde ont wikkelingsgang van de internationale rechtsorde is de misvatting omtrent de aard van het huidige volkenrecht. Te stelt men op de voorgrond dat dit volkenrecht westers van oorsprong is en een uitgesproken christelijk stempel draagt waardoor het in wezen niet aan vaardbaar zou zijn voor niet-christelijke volken. Prof. Van der Molen acht deze stelling bepaald onjuist en eveneens ge vaarlijk daar zij de eerbied voor het be staande volkenrecht ondergraaft. Daar mede is geen enkele staat en zijn zeker niet de jonge staten gediend. wereld zou delen in het vrederijk van God. Geen vijandschap, haat of oorlog meer. In bepaalde kerkelijke kringen be schouwt men de N.Z.V. als een nogal muffe, ouderwetse beweging. Oud is de N.Z.V. inderdaad: zij vierde haar 96ste verjaardag. Maar zij is niet muf omdat zij als lekenbeweging naast de kerk zou staan, nu het tegenwoordig dat alles van de kerk dient uit gaan. Professor Kraemer schreef een boek over ,.het vergeten ambt": de arbeid van leken in de kerk. Deze arbeid onmisbaar wil de kenk aan haar doel beantwoorden. Wanneer men een leek ziet als iemand, die een geestelijk ambt niet als volle dagtaak heeft en die geen theologie studeerde, dan zijn het juist de leken geweest door wier werk de kerk van Christus in de eerste eeuwen is voortgeplant. „Ik durf zeggen dat de zondags- hele bewoonde i-choolwerkers als leken de mensen zijn. samenleving en bewijst dagelijks die bruikbaarheid. Het is beslist een mis vatting dat niet-christelijke landen het hedendaagse volkenrecht op grond van zijn herkomst afwijzen. „Een andere zaak is dat men uit politieke motie het internationale recht vaak met voeten treedt, maar daarvoor kar ook bij de zogenaamd christelij ke staten terecht. Wat er schort aan het volkenrecht is dat het te weinig aangepast, te weinig geconsolideerd uitgewerkt is en te weinig leeft in het rechtsbewustzijn van volken staatslieden." Ten slotte sprekende over de moraal in de internationale samenleving prof. Van der Molen o.m. dat geen kei samenlevingsverband op den duur in stand kan blijven als zij niet wordt gedragen door een gemeenschappelijke ethos. De internationale ethos behoort gedragen te worden door de gerechtig- heidsidee. Hiermee is zowel uitgangs punt als doelwit aangegeven. Wat deze gerechtigheidsidee in een concreet ge val inhoudt is de vraag van recht er politiek beide. De rechtswetenschap noch de leer der Internationale betrekkingen kunnen ooit In concrete aangeven wat de gerechtig heid vormt. Voor de christen is de ge rechtigheid datgene wat In overeen stemming is met de wil van God. Die te kennen in zijn absolute vor niet gegeven. Wij kunnen hem met menselijke gerechtigheid slechts benaderen, maar wij dienen hem wel als richtsnoer te aanvaarden. Het is de taak der christelijke wetenschapsbeoe fening te speuren naar normen en ge dragspatronen die de meeste waarborg bieden de gerechtigheldseis zoveel mo gelijk te concretiseren en te realiseren. De rector-magnificus van de V.U. prof. dr. H. Smitskamp, sprak tijdens Verhouding dominee en gemeente (Van onze kerkredacteur) i11 ,,d 1 van d® kerkorde tot de her- TT vormde gemeente behoren, zolang zij Vandaag was het een drukte jn|et uitdrukkelijk en uit eigen bewe- van belang in Utrecht. Honderden ging te kennen geven, dat zij tot een hervormden en gereformeerden kwamen naar hun congres om over het visioen van eenheid te spreken. Enige honderden vrien den van de Internationale Raad van Christelijke Kerken kwamen naar Utrecht, zondagssdhoollei- ders en -leidsters waren sinds vrijdag reeds in de Domstad, en bovendien kwamen tientallen hervormde kerkvoogden voor de jaarvergadering voor hun Vere niging van Kerkvoogdijen, waar in het bijzonder aandacht werd geschonken aan de verhouding van gemeente en predikant. Als referent was uitgenodigd om te spreken over het onderwerp „Wat mag de gemeente van haar predikant ver wachten?" dr. A. A. Koolhaas. In zijn openingswoord draaide de voorzitter, prof. dr. ir. H. G. van Beusekom, de vraag om en vroeg: „Wat mag de pre dikant van zijn gemeente verwachten?" Daarbij kwamen natuurlijk ook de predikantstractementen ter sprake die „ondanks de verhogingen.... veelal nog te laag zijn" volgens deze voorzitter. Hij meent dat deze gehele materie vraagt om herziening. Ook de pensioe nen zijn „beschamend laag". Een pre dikant blijft ver achter bij een ambte naar die na veertig dienstjaren een pensioen ontvangt van zeventig procent jn zijn laatste salaris. In zijn rede pleitte deze voorzitter er jk voor dat de kerkvoogdijen, die in het verleden wel eens tekort geschoten zijn, in de kerk zelfstandige organen blijven. Zij mogen niet verlaagd wor den tot incasseerders ten behoeve van de financiering van de centrale orga nen van de kerk: „Daarom juichen wij het toe, wanneer de generale financiële raad zoveel mogelijk haar geldmidde len verwerft door middel van de gene rale kas. de bijzondere collecten er door speciale activiteiten als de vrij willige kerkbouwactie." deze bijeenkomst zijn erkentelijkheid uit voor het vele werk dat de scheiden de hoogleraar aan de Vrije Universiteit heeft verricht. „Aan u is het te danken dat vrouwelijke hoogleraar bij ons thans wordt beschouwd als een natuurlijk schijnsel en niet meer als een vreemd natuurverschijnsel", zo zei prof. Smits kamp. „U hebt uw taak met wijsheid vervuld, maar ook met een warm hart. De professorale toga en baret hebt u met waardigheid gedragen, maar ook met zwier". Namens de faculteit der rechtsge leerdheid sprak prof. Mr. I. A. Diepen horst een woord van hulde aan het adres van zijn vrouwelijke co-llega. Een werkcomité van collegae. vrienden en oud-leerlingen bood een door de schilder Roeland Koning vervaardigd portret aan, alsmede een bundel vol kenrechtelijke opstellen. Na afloop van de bijeenkomst Woestduincentrum kwamen vel nu afgetreden eerste vrouwelijke hoog leraar van de Vrije Universiteit de hand drukken op een receptie ir tef internationaal cultureel centrum. andero kerk behoren of niet tot een kerk willen worden gerekend. Iedere andere houding is in strijd met de pas torale roeping van de kerk, die besef fen moet, dat het verbreken van de band met een niet kerkelijk meelevend gezin betekent, dat deze band ook met de kinderen en kindskinderen tot in geslachten voorgoed verbroken Het feit, dat zo velen, die krachtens e kerkorde tot de hervormde kerk behoren, op geen enkele wijze belang stelling tonen, is een verschijnsel dat allen die in en voor de kerk werken met smart moet vervullen, en dat wij niet mogen oplossen door de betrokke nen een formulier te laten tekenen, waardoor zij uit de daarmede uit het gezichtsveld verdwij- Randkerkelijke!! Prof. Van Beusekom stipte nog [root aantal andere onderwerpen JJen van de belangrijkste daarvan wel de verhouding tot de hervormde randkerkelijken. Hij zei: „In dit verband moet worden ver meld. dat het hoofdbestuur zich ge noodzaakt heeft gezien, zich tot het moderanien van de genetale synode te wenden ten aanzien van personen, die ln het burgerlijk bevolkingsregister als hervormd stonden genoteerd, doch die eerst door de mechanische administra tie bij het kerkelijk register bekend waren geworden, maar die overigens geen belangstelling voor de kerk toon den en ook niet bereid waren mede ha re lasten tc dragen. Het was het hoofd bestuur gebleken dat in verschillende gemeenten aan deze personen gedrukte formulieren werden ter hand gesteld ter ondertekening en inlevering bij het burgerlijk bevolkingsburcau, waarmede dan de band met de kerk was losge maakt. Wij zijn van mening, dat dit niet Juist ls en dat de kerk haar pastorale zorgen moet uitstrekken •«>«-' Kathedraal van Coventry ingewijd In heel Coventry luiden van daag de kerkklokken ter ere van de opening van de nieuwe kathe draal, waarvoor een reusachtige - belangstelling bestond. Van de 75000 mensen uit vele delen van de wereld die toegangskaarten hadden aangevraagd konden er slechts 2000 in de kathedraal wor den toegelaten. Tweeduizend duiven toerden ge lost voor een symbolische vlucht. De bisschop van Coventry dr. Cuthbert Bardsley, antwoordde op de vraag of hij de kathedraal wil de wijden: „I will" en gaf ver volgens de opdracht: „Open de deuren". Onder de aanwezigen bevonden zich koningin Elizabeth, prinses Margaret en haar echtgenoot, lord Snowdon. De architect van de kathedraal sir Basil Spence, werd door duizenden mensen enthou siast toegejuicht toen hij naar de kerk liep. De nieuwe kathedraal staat naast de ruïne van de 13de eeuw- se kathedraal die in 1940 door de Duitsers werd verwoest. L. Neher erelid van Ingenieursinstituut Tijdens de gisteren in Haarlem gehou den jaarvergadering van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs is dr. L. Neher, oud-directeur-generaal van dc PTT. en oud-president van het Koninklijk Insti tuut van Ingenieurs, benoemd tot erelid De gouden medaille van het instituu! voor 1962 is toegekend aan prof. ir. G. H. Bast voor zijn speurwerk op het ge bied van de elektrotechniek. Tijdens ae vergadering, die werd bijgewoond door de Commissaris van de Koningin in de provincie Noord-Holland, dr. M. J. Pnn- hebben drie leden van de directie de Koninklijke Nederlandse Hoog- blijven uit-j ovens en Staalfabrieken N.V. te IJmui- zorgen moei uusireKKen en iiiijviu uu-iuveiu» en ouwuauiicncii ii.v. strekken tot allen, die ingevolge artikel1 den voordrachten gehouden. naar volmaakte pasvorm - uiterst sterk tuigen In de belofte van deze moet men geloven om het werk op de zondagsschool te doen. Want alleen het ui> uitzicht op die oecumene prikkelt tot „„„j, -iettegenstaan- de kinderen steeds moeilijker wordt. Ds. Ter Schegget zag het zondags schoolwerk als kerkelijke arbeid van dc eerste orde, al gaat de N.Z.V. niet rechtstreeks van de (hervormde) kerk uit. Bij de N.Z.V. bestaat ruimte voor leden van vele en onderscheidene ker- het front staan en die vaak veel beter dan theologen de nood van de moderne mens kennen", verklaarde ds. Ter Schegget. „Wij. leken dat is Als medewerker aan de zondagsschool men geïncorporeerd in de kerk. Die kerk dient er te zijn voor de wereld. In zichzelf heeft zij geen reden van be staan. Want de kerk is iets voorlopigs, maar de oecumene, die God belooft, duurt eeuwig. „Als uw belangstelling voor de we reld en voor het kind dood is, dan wordt het bedenkelijk", zei ds. Ter Schegget. Wur men dus veronderstellen mag dat de rondarsschoolwerker apoatolali Is Ingesteld, daar betreurde publicaties en werkmateriaal de wegen te wijzen die men kan gaan om de kinderen te bereiken. Het ledental van de N.Z.V. bedraagt thans tienduizend. Financieel staat de vereniging er niet slecht voor. Het be stuur van de N.Z.V. en het bureau op de Bloemgracht te Amsterdam onder directeur A. Kroese trachten het werk ten volle dienstbaar te maken aan de verbreiding van het evangelie, opdat zoals ds. Ter Schegget zei „het kind Jezus leert kennen, aan Wie het toebe hoort". (Advertentie) i Jeugd, puistjes PUROL-POEDER goed met elkaar getroffen. Zij vindt mij flodder in huis en ik haar een sloof. Ik vind het bespottelijk, dat tante Nel alleen maar van haar interieur geniet, als ze het stoft en zuigt, ter wijl tante het op haar beurt weer bespottelijk vindt, dat ik stoffen en zuigen maar matig waar deer. Tante gelooft niet, dat een mens gelukkig kan zijn volgens een ander recept dan het hare. Een typisch menselijk trekje, waar de hele schepping onder zucht. Of het nu om huishoudens, politiek, zaken of religies gaat, we denken dat ons standpunt de enige modelboerderij is en we bevechten elkaar daarover te vuur en te zwaard. Tante Nel en ik zijn dom, oliedom. Want we hebben misschien allebei gelijk, maar omdat we elkaar geen ruimte gunnen, allebei ook ongelijk. Zo zit dat. Tante Nel heeft al een paar weken iets aan haar been. waardoor ze aan haar stoel gebonden zit. P\jn heeft ze niet. zorg evenmin, want de goed-geoliede huishouding loopt dank zij haar onvolprezen Aagje in de zelfde versnelling door. Aagje heeft hetzelfde werkse bloed als tante zelf en is ook pas gelukkig als ze zich kan spiege len in het glanzende notenhout, zonder één vinger afdruk. Als ik een paar weken moest zitten oh-la-la- wat zou ik het ervan nemen. Lezen en borduren en eindelijk de schoenendozen vol foto's sorteren en inplakken. Maar tante Nel kan haar geploeter eigenlijk niet missen. Ach, ze heeft natuurlijk bendes goede eigenschappen maar juist omdat we allebei zo dom zijn, kunnen we het gewoon niet laten elkaar op te jutten met onze eigen huishoudelijke inzichten. Op weg naar haar toe deed ik myn best om de dingen zuiver te zien en nam my' voor me niet te ergeren en geen ergenis te geven. „Wat ben jij stilletjes", zei myn man. „Ik trek mijn olifantshuid aan om straks de nor male dosis kritiek op te kunnen vangen." Hij grin nikte alleen maar wat. Nog voor we onze koffie op hadden zaten tante en ik versteend in onze stoelen, toen mijn man vertelde, dat we een nieuw huisdier hadden. .Jlij heet Kobus. 't Is een spin, een hele dikke met lange behaarde poten. Hij woont boven ons slaap kamergordijn in een indrukwekkend web. \Ve schuiven 's avonds behoedzaam het gordijn dicht en 's morgens weer heel voorzichtig open om hem niet te storen. Ik ben erg aan hem gehecht. Het is heel boeiend om spinnen te observeren, wist u dat?" Tante keek mij vernietigend aan en maakte zich gereed om haar visie op spinnen in slaapkamers te openbaren. Maar de spinnen-minnaar (en de mijne) vervolgde: „Ach tante, kijk niet zo boos. Als wij daar nu plezier in hebben wat kan het U schelenLeven en laten leven, tante als het ouer zulke dingen gaat. Ik vind een spin gezellig, en wat dan nog? U vindt het vies, mij een zorg. Laten tM ons toch niet opwinden over zoiets. Al die ceininfl is slecht voor de gezondheid, voor uw been ook hoor, heus. Onze spin heet Kobus, zei ik dat al?" De stemming werd er toch niet beter op. Tante kon Kobus niet accepteren. Maar ik evenmin. Wol was dit voor waanzinnig verhaalIk mag dan in tantes oog een lor van een huisvrouw zi;n- een huisspin, een spin met een naam, was mij ooi te gortig; ik wist van niets en er zijn grenzen Thuisgekomen pakte ik meteen trap en stofdoek en ging op jacht. Toen mijn man de slaapkame' binnenzeilde, zei ik, turend langs de rail: Jk P* dat beest nergens." „Welk beest?" „Nou, die verhipte Kobus van jou natuurlijk." Toen heeft de man, die ik nu al vijftien jaar de mijne mag noemen, zo onbedaarlijk gelachen oh nooit tevoren. Ten slotte kon hij toch weer praten: „Kobus? Lieve schat, er is helemaal geen Kobut Dacht jij nu werkelijk, dat ik zo dwaas was om i" myn slaapkamer zo'n vreemd insekt behalve jon toe te laten? Maak het een beetje. Kobus W maar „bij wijze van sprekenik kreeg ineevs aandrang om een preekje over verdraagzaamheid te houden, maar het is blijkbaar geen succes ge- weest!" Even werd ik spinnijdig. „Nee, jij zoekt het zó ver met je voorbeelden, dat we gewoon in Kobw gingen geloven en die legende zal zich nu wel ver spreiden." "Ik vond, dat in dit geval het doel de middelen wel een beetje heiligde", zei hij. Ach, ik kon er ten slotte alleen maar wat e"1 lachen; hoewel ik zijn middelen wel by de wilde spinnen af vind. MINK VAN RIJSDUK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2