Waarheid en Eenheid
aanvaardt gesprek
dezeweekeens
in de
rno8i
Een ivoord voor vandaag
Prof.
nam
Gesina v. d. Molen
afscheid van V.U
Volkerenrecht
niet typisch
westers
Zondagssclioolwerk is
kerkelijke arbeid
Herv. kerkvoogden vinden
tractementen te laag
KaefcaK0e&_
i
(Van onze kerkredacteur)
het zojuist verschenen n
mer van „Waarheid en Eenheid"
•chrijft dr. J. Schelhaas Hzn. dat
deze groep in de Gereformeerde
Kerken bereid is tot een samen-
spreking met anderen die een
andere koers willen. Dr. Schel
haas deelt dit mede als antwoord
op de oproep van ds. P. D. Kuiper
gedaan op de laatstgehouden
predikantenvergadering, toen hij
waarschuwde tegen groepsvor
ming.
Dr. Schelhaas spreekt als zijn me
ning uit dat er zeker sprake is van
groepsvorming aan de kant van de zo
genaamde ..Achttjen" die vandaag hun
hervormd-gereformeerd congres beleg
de Woudschotengroep zich achter de op
roep van de ..Achttien" plaatste en nog
duidelijker toen het congres van van
daag in voorbereiding kwam. Dr Schel
hau doelt daarbij vooral op het feit
dat de uitnodiging alleen gericht zou
xijn aan hen die instemmen met het
doei van dit congres.
Het „Getuigenis van de 64" ziet dr.
flcheBiaas met als een uiting
groepsvorming, omdat het geen oproep
tot adhae&iebetuiging is. „Het Ls gebo
ren in de nood tot verweer tegen een
dodelijke bedreiging. Het heeft tot doel
de kerken en het hele volk wakker te
roepen en te wijzen op de noodzaak tot
verweer tegen het dreigend gevaa
tot verdediging van de grondslag
ons kerkelijke leven."
Hij waarschuwt echter in de laat
ste alinea: „Maar wanneer de actie
van de „Achttien" voortgaat, dan
spreekt het vanzelf dat allen die het
gereformeerde karakter van de ker
ken wensen te bewaren en te verde
digen ook samen alles zullen willen
doen wat mogelijk is om de bedrei
ging daarvan te weerstaan en af te
slaan".
(Advertentie)
dubbel-en-dwars
de moeite waard
Soma wint de dood de race op
KUkswcg 12. DE SPIEGEL stel-
de een onderzoek ln naar de „on
bekende oorzaken" waardoor de
afgelopen maanden tientallen
auto's op het elf kilometer lange
gedeelte van Rijksweg 12. tussen
Motel Maarsbergen en Veenen-
daal, verongelukten.
De Spanjaarden vonden hun
meester. De spannendste voet
balmatch van het Jaar, Benfica-
Real Madrid, ln een serie boelen
de, sfeervolle foto's vastgelegd.
Nogmaals magnetisme en aard-
stralen. Door Ir. O. J. Cleve-
ringa.
I Ik abonneer mtf op DE SPIEGEL. I
Ik betaal O f5.20 per kwartaal
O *0 et. per week
Saam: j
i
Dr. Schelhaas beëindigt zijn artikel
lan met onder meer de volg
nea: „Maar nu er onenigheid
stige aard In onze kerken openbaar ls
geworden, ben ik ten allen tijde bereid
om deel te nemen aan samenspreklngen
die ten doel hebben misverstanden op
te ruimen en elkander ln goede zin te
zoeken, opdat de dreigende scbeurktg
wordt voorkom ek met behoud van de
heerschappij van d« waarheid naar
Schrift en belijdenis".
Ds. K. J. van den Berg
overleden
Te De Bilt is in de ouderdom van
80 jaar overleden ds. K. J. van den
Berg. errreritus-predikant van de Her
vormde Kerk. Hij heeft deel uitgemaakt
van tal van colleges op kerkelijk
maatschappelijk terrein.
De overledene werd 26 maart
te Maasland geboren. Hij studeerde
de Rijksuniversiteit te Utrecht. In okto-
aanvaardde hij zijn ambt
te Kamperveen. Ds. Van den Berg was
ook predikant in Hoogeveen, Putten, Er-
melo. Amersfoort (21 jaar) en Garde-
Ds. Van den Berg was onder meer lid
in de generale synode, lid van het
hoofdbestuur van de Gereformeerde
Zendingsbond en bestuurslid van de
hervormde stichtingen Zon en Schild en
Hebron, twee ziekenhuizen te Amers
foort. Hij was ridder in de orde van
Oranje-Nassau.
De teraardebestelling zal dinsdagmid
dag op de begraafplaats Rusthof te
Amersfoort plaatshebben. Tevoren is in
de kapel van de stichting Zon en Schild
aldaar om kwart over een een rouw
dienst.
Prof. Geyser kreeg
nieuwe aanstelling
Prof. dr. Albert Geyser de geschorste
hoogleraar van de universiteit van Pre
toria. die uit zijn predikantsambt werd
ontzet door de Nederduits Hervormde
Kerk van Zuid-Afrika. heeft een benoe
ming aanvaard als hoogleraar in de god
geleerdheid aan de universiteit v
watersrand in Johannesburg. In
terview met een Afrikaans persbureau
noemde hij de benoeming ,,een bevrij
ding".
Hij vervolgde: „Dit is een van de
mooiste ogenblikken van mijn leven. Ik
ben heel dankbaar. Ik hoop dat ik deze
leerstoel waard zal zijn. Ik hunker al
zoveel jaren naar vrijheid van menings
uiting en theologisch onderzoek. Einde-
jk wordt dit voor mij mogelijk."
Prof. Geyser verklaarde in het inter-
ew dat Zuid-Afrika naar zijn mening
;n van de grootste crises uit zijn ge
schiedenis doormaakt en wel een gewe
tenscrisis.
.Een economische en zelfs een poli
tieke crisis is niets hierbij vergeleken,
ve kiezen voor werkelijke vrijheid of
kiezen voor slavernij uit naam van
de vrijheid. Of we kiezen voor recht
vaardigheid en gerechtigheid. of we
doen een zodanige keuze, dat het voor
taan een misdaad is voor gerechtigheid
jp te komen."
Installaties bij prov.
jeugdraad Z.-Holland
In de bestuursvergadering van de pro
vinciale jeugdraad Zuid-Hollandi is als
opvolger van ds G. van Veldhuizen,
herv. predikant te Rotterdam Croos-
wijk tot voorzitter geïnstalleerd prof.
dr. L. de Kler^ hoogleraar in de peda
gogiek te Leiden.
De provinciale jeugdraad Zuid-Hol
land is het provinciaal overkoepelend
orgaan voor alle jeugd- en sportorga
nisaties. waarbij ongeveer 400.000 leden
loten. De raad fungeert als
n in jeugdzaken voor het
college van gedeputeerde staten van
Zuid Holland.
Voorts is als adviseur geïnstalleerd
J. H. Stegeman. referendaris
Beroepingswerk,
NED. HERV. KERK.
Aangenomen naar Duivendrecht: C
J. Wispelwey. vic. te Apeldoorn, die be
dankte voor Vaals-Gulpen (toez.).
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Aalst (Geld.).
De gelijkenis van de verloren zoon heeft vele boeiende kanten.
Een daarvan is de houding van de oudste zoon als zijn broer
uit het verre land, waar hij goed en geld in een losbandig
levenheeft opgemaakt, thuiskomt en er een feestmaaltijd
wordt aangericht. Hij begrijpt er niets van en, laten we
eerlijk zijn, wij zijn geneigd aan zijn zijde te gaan staan. Hoe
is het mogelijk! Geld weg, goed weg en eer weg en het
gemeste kalf geslacht. En voor de oudste zoon, een hard
werkende, brave, oppassende jongenis er nooit eens wat
bijzonders gedaan. Daar zit iets scheefs in.
Zit er iets scheefs in? Ja, zegt de wereld. Ja, die terugge
keerde zoon had toch minstens over zijn gedrag stevig onder
houden moeten worden. Hij had zijn kans gekregen en die
kans laten gaan. Nee, zegt de vader, het is helemaal juist wat
ik doe. „Kind, gij zijt altijd bij mij en al het mijne is het uwe.
Wij moesten feestvieren en vrolijk zijn, want uw broeder hier
was dood en is levend geworden, hij was verloren en is ge
vonden" (Lucas 15:31 en 32). Zo is een vader.
En zo is de Vader. Geen verwijt, geen straf, geen de rug toe
keren. Nee, vreugde over de zondaar, die zich heeft bekeerd,
en feest, met het beste van het beste.
Prof. dr. Gesina H. J. van der
Molen heeft gistermiddag in het
Woestduincentrum te Amsterdam
afscheid genomen van de Vrije
Universiteit, waaraan zij sedert
1946 was verbonden. Aanvanke
lijk als privaat-docente, sedert
1949 als buitengewoon en sedert
1958 als gewoon hoogleraar in
het volkenrecht en de internatio
nale betrekkingen. In januari van
dit jaar bereikte prof. Van der
Molen de pensioengerechtigde
leeftijd. Zij was de eerste vrouwe
lijke hoogleraar aan de Vrije Uni
versiteit.
Voor een geheel volle zaal gaf zij
haar laatste college. Dit was gewijd aan
Norm en praktijk in de internationale
amenleving". In haar inleiding zei
prof. Van der Molen dat haar toespraak
niet een wetenschappelijk testament zou
zijn. „Het feit dat het aftreden als
hoogleraar niet het einde van de we
tenschapsbeoefening behoeft in te hou
den. opent nog wijde perspectieven".
De volkenrechtswetenschap en de
leer der internationale betrekkingen
dragen allereerst een normatief karak
ter. Afgescheiden van economische, so
ciale, psychologische en andere facto
ren wordt' ce internationale samenle
ving primair beheerst door politiek,
recht en moraal. In verband hiermee
ontbreekt het aldus de scheidende
hoogleraar in het huidig wereldbestel
drie dingen:
Advertentie
Reumatiek
Griep
Migraine
Menstruatiepijn
Verkouden
Hoofdpijn
Spit
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
1. Een zekere mate van politieke inte
gratie;
2. Een adequate juridische structuur;
3. Algemeen aanvaarde ethische nor
Rector-magnificus en juridische
faculteit van de Vrije Universi
teit te Amsterdam hebben gister
avond afscheid genomen van me
vrouw prof. dr. G. H. J. van der
Molen. Op de foto van links naar
rechts: prof. dr. P. J. Verdam,
prof. dr. H. Smitskamp, me
vrouw prof. Van der Molen en
prof. dr. H. Dooyeweerd.
Kerkeraad klaagt
over ds. Telder
bij part. synode
Bij de kerkelijke problemen, die de
vrijgemaakte gereformeerden bezig
houden, blijft nog steeds de vraag of
ds. B. Telder het recht heeft om be
zwaren tegen de Nederlandse Ge
loofsbelijdenis te hebben of niet. De
se bezwaren heeft hij gepubliceerd in
een boek „Sterven... en dan."
Herhaaldelijk is er bij de kerkeraad
van ds. Telder (Breda* cn bij de clas
sis waartoe de plaatselijke kerk be
hoort op aangedrongen stappen tegen
ds. Telder te nemen, of althans een
onderzoek in te stellen. De antwoorden
van de kerkeraad en de classis hebben
verontruste gemoederen niet werkelijk
kunnen kalmeren.
Nu heeft de kerkeraad van de vrij-
Semaakte gereformeerde kerk van Be-
um. waar ds. J. van Benthem predi
kant is. een breedvoerig geargumen
teerd schrijver gericht aan de particu
liere synode van het Zuiden vol bezwa
ren tegen het boek van ds. Telder
De raad zegt onder meer: Wij achten
het nodig, ter bewaring van de enigheid
der leer in de (vrijgemaakte, red.) Ge
reformeerde Kerken u thans deze ganse
zaak voor tc leggen, nu onderscheiden
malen de classis hierin geweigerd heeft
het hare te doen. Het is in grote zorg
over ons kerkelijk leven dat wij uw
vergadering onze onderstaande bewa
ren kenbaar maken en haar bijgaande
verzoeken doen. opdat uw vergadering
het hare moge doen tot behoud van de
enigheid der leer en van de kerkelijke
trouw. Het bericht in „De Reforma
tie" bevatte niet wat de kerkeraad de
particuliere synode van het Zuiden "vü
laten doen.
Als zodanig te weinig erkend
(Van een onzer verslaggevers) Schegget het dat bi de hervormde kerk
de plaats van de „leek" over het hoofd
wordt gezien.
Gedurende twee dagen heeft de
Nederlandse Zondagsschoolver
eniging te Utrecht haar jaarfeest
gehouden. Zo althans betitelde de
voorzitter ds. J. ter Schegget te
Amsterdam-Oost, dit samenzijn
dat formeel als jaarvergadering
was aangekondigd. Maar over
eenkomstig de sfeer der verga
dering paste inderdaad het woord
jaarfeest beter.
In zijn jaarrede „Op weg naar de
oecumene" doelde ds. Ter Schegget
niet op de oecumenische beweging
maar op de oecumene zoals deze
cordt beschreven door Micha, Éta
profeteerde dat
Het gebrek aan politieke integratie
doet zich het pijnlijkst gevoelen in het
kader van de Verenigde Naties. De we
reldpolitieke integratie wordt niet uit
sluitend belemmerd door de venijnige
tweespalt tussen de grote mogendheden.
Wat de politieke integratie op mun-
diaal niveau het meest in de weg staat
is de terugkeer tot de nationale machts
politiek. Het politiek beleid ten aanzien
van de wereldvraagstukken wordt niet
beheerst door wat de gerechtigheid vor
dert noch door het respect voor de
rechtmatige belangen van derden, doch
hoofdzakelijk door het afwegen van na-
tionaal-politicke Interessen der groten.
De Verenigde Naties zijn naar haar In
wendige structuur niet bi staat het nood
zakelijke internationaal politieke sa
menlevingsverband te verwezenlijken,
tenzij er binnen deze organisatie een
ontwikkeling plaats vindt die enerzijds
aan recht cn moraal een ruimere func
tie toekent cn anderzijds aan de interna
tionale politiek een nieuwe Inhoud en ge
richtheid geeft.
Internationale politiek is een mun-
diaal gericht beleid dat eensgezind en
doelbewust het welzijn der gehele
mensheid beoogt. Aan zulk een beleid
ontbreekt het binnen de Verenigde Na-
lies ten enenmale. Het meest veront
rustende is, aldus prof. Van der Mo
len, dat de nationale machtspolitiek
niet alleen onverminderd bedreven
wordt maar dat zij overal haar ver
dedigers vindt. De Sow jetunie en haar
theoretici hebben hiervan bepaald niet
het monopolie.
Gebrek aan aanpassing
In het tweede gedeelte van haar col
lege stelde prof. Van der Molen dat de
juridische structuur der internationale
samenleving ten ene male onvoldoende
is om het wankele gebouw der staten
gemeenschap te schragen. Dit moet. zo
liet spreekster erop volgen, niet worden
geweten aan het volkenrecht als zoda
nig; de gebrekkige structuur der vol
kenrechtsorde is naar haar mening -
gevolg van het onvoldoende tempo w
in de aanpassing aan de nieuwe
reldsituatie zich heeft voltrokken.
De verdringing van het recht door de
politiek is een minstens even gevaarlijk
experiment als het vertrouwen op het
jecht als een assurantie-polis voor de
vrede. Recht en politiek moeten elkaar
aanvullen.Een rechtsorde vooronder
stelt een politieke ordening die haar
schraagt cn die bereid is haar te rea
liseren. Zo ontstaat een vredesordening
die niet berust op geweld maar op een
samenspel van krachten, onmisbaar
>or elk geordend samenlevingsverband.
Mede oorzaak van de vertraagde ont
wikkelingsgang van de internationale
rechtsorde is de misvatting omtrent de
aard van het huidige volkenrecht. Te
stelt men op de voorgrond dat dit
volkenrecht westers van oorsprong is
en een uitgesproken christelijk stempel
draagt waardoor het in wezen niet aan
vaardbaar zou zijn voor niet-christelijke
volken. Prof. Van der Molen acht deze
stelling bepaald onjuist en eveneens ge
vaarlijk daar zij de eerbied voor het be
staande volkenrecht ondergraaft. Daar
mede is geen enkele staat en zijn zeker
niet de jonge staten gediend.
wereld zou delen in het vrederijk
van God. Geen vijandschap, haat of
oorlog meer.
In bepaalde kerkelijke kringen be
schouwt men de N.Z.V. als een nogal
muffe, ouderwetse beweging. Oud is
de N.Z.V. inderdaad: zij vierde haar
96ste verjaardag. Maar zij is niet muf
omdat zij als lekenbeweging naast de
kerk zou staan, nu het tegenwoordig
dat alles van de kerk dient uit
gaan.
Professor Kraemer schreef een boek
over ,.het vergeten ambt": de arbeid
van leken in de kerk. Deze arbeid
onmisbaar wil de kenk aan haar doel
beantwoorden. Wanneer men een leek
ziet als iemand, die een geestelijk
ambt niet als volle dagtaak heeft en die
geen theologie studeerde, dan zijn het
juist de leken geweest door wier werk
de kerk van Christus in de eerste
eeuwen is voortgeplant.
„Ik durf zeggen dat de zondags-
hele bewoonde i-choolwerkers als leken de mensen zijn.
samenleving en bewijst dagelijks die
bruikbaarheid. Het is beslist een mis
vatting dat niet-christelijke landen het
hedendaagse volkenrecht op grond van
zijn herkomst afwijzen. „Een andere
zaak is dat men uit politieke motie
het internationale recht vaak met
voeten treedt, maar daarvoor kar
ook bij de zogenaamd christelij
ke staten terecht. Wat er schort aan
het volkenrecht is dat het te weinig
aangepast, te weinig geconsolideerd
uitgewerkt is en te weinig leeft in
het rechtsbewustzijn van volken
staatslieden."
Ten slotte sprekende over de moraal
in de internationale samenleving
prof. Van der Molen o.m. dat geen
kei samenlevingsverband op den duur
in stand kan blijven als zij niet wordt
gedragen door een gemeenschappelijke
ethos. De internationale ethos behoort
gedragen te worden door de gerechtig-
heidsidee. Hiermee is zowel uitgangs
punt als doelwit aangegeven. Wat deze
gerechtigheidsidee in een concreet ge
val inhoudt is de vraag van recht er
politiek beide.
De rechtswetenschap noch de leer der
Internationale betrekkingen kunnen ooit
In concrete aangeven wat de gerechtig
heid vormt. Voor de christen is de ge
rechtigheid datgene wat In overeen
stemming is met de wil van God. Die
te kennen in zijn absolute vor
niet gegeven. Wij kunnen hem met
menselijke gerechtigheid slechts
benaderen, maar wij dienen hem wel
als richtsnoer te aanvaarden. Het is de
taak der christelijke wetenschapsbeoe
fening te speuren naar normen en ge
dragspatronen die de meeste waarborg
bieden de gerechtigheldseis zoveel mo
gelijk te concretiseren en te realiseren.
De rector-magnificus van de V.U.
prof. dr. H. Smitskamp, sprak tijdens
Verhouding dominee en gemeente
(Van onze kerkredacteur) i11 ,,d 1 van d® kerkorde tot de her-
TT vormde gemeente behoren, zolang zij
Vandaag was het een drukte jn|et uitdrukkelijk en uit eigen bewe-
van belang in Utrecht. Honderden ging te kennen geven, dat zij tot een
hervormden en gereformeerden
kwamen naar hun congres om
over het visioen van eenheid te
spreken. Enige honderden vrien
den van de Internationale Raad
van Christelijke Kerken kwamen
naar Utrecht, zondagssdhoollei-
ders en -leidsters waren sinds
vrijdag reeds in de Domstad, en
bovendien kwamen tientallen
hervormde kerkvoogden voor de
jaarvergadering voor hun Vere
niging van Kerkvoogdijen, waar
in het bijzonder aandacht werd
geschonken aan de verhouding
van gemeente en predikant.
Als referent was uitgenodigd om te
spreken over het onderwerp „Wat mag
de gemeente van haar predikant ver
wachten?" dr. A. A. Koolhaas. In zijn
openingswoord draaide de voorzitter,
prof. dr. ir. H. G. van Beusekom, de
vraag om en vroeg: „Wat mag de pre
dikant van zijn gemeente verwachten?"
Daarbij kwamen natuurlijk ook de
predikantstractementen ter sprake die
„ondanks de verhogingen.... veelal nog
te laag zijn" volgens deze voorzitter.
Hij meent dat deze gehele materie
vraagt om herziening. Ook de pensioe
nen zijn „beschamend laag". Een pre
dikant blijft ver achter bij een ambte
naar die na veertig dienstjaren een
pensioen ontvangt van zeventig procent
jn zijn laatste salaris.
In zijn rede pleitte deze voorzitter er
jk voor dat de kerkvoogdijen, die in
het verleden wel eens tekort geschoten
zijn, in de kerk zelfstandige organen
blijven. Zij mogen niet verlaagd wor
den tot incasseerders ten behoeve van
de financiering van de centrale orga
nen van de kerk: „Daarom juichen wij
het toe, wanneer de generale financiële
raad zoveel mogelijk haar geldmidde
len verwerft door middel van de gene
rale kas. de bijzondere collecten er
door speciale activiteiten als de vrij
willige kerkbouwactie."
deze bijeenkomst zijn erkentelijkheid
uit voor het vele werk dat de scheiden
de hoogleraar aan de Vrije Universiteit
heeft verricht.
„Aan u is het te danken dat
vrouwelijke hoogleraar bij ons thans
wordt beschouwd als een natuurlijk
schijnsel en niet meer als een vreemd
natuurverschijnsel", zo zei prof. Smits
kamp. „U hebt uw taak met wijsheid
vervuld, maar ook met een warm
hart. De professorale toga en baret
hebt u met waardigheid gedragen,
maar ook met zwier".
Namens de faculteit der rechtsge
leerdheid sprak prof. Mr. I. A. Diepen
horst een woord van hulde aan het
adres van zijn vrouwelijke co-llega. Een
werkcomité van collegae. vrienden
en oud-leerlingen bood een door de
schilder Roeland Koning vervaardigd
portret aan, alsmede een bundel vol
kenrechtelijke opstellen.
Na afloop van de bijeenkomst
Woestduincentrum kwamen vel
nu afgetreden eerste vrouwelijke hoog
leraar van de Vrije Universiteit de
hand drukken op een receptie ir tef
internationaal cultureel centrum.
andero kerk behoren of niet tot een
kerk willen worden gerekend. Iedere
andere houding is in strijd met de pas
torale roeping van de kerk, die besef
fen moet, dat het verbreken van de
band met een niet kerkelijk meelevend
gezin betekent, dat deze band ook met
de kinderen en kindskinderen tot in
geslachten voorgoed verbroken
Het feit, dat zo velen, die krachtens
e kerkorde tot de hervormde kerk
behoren, op geen enkele wijze belang
stelling tonen, is een verschijnsel dat
allen die in en voor de kerk werken
met smart moet vervullen, en dat wij
niet mogen oplossen door de betrokke
nen een formulier te laten tekenen,
waardoor zij uit de
daarmede uit het gezichtsveld verdwij-
Randkerkelijke!!
Prof. Van Beusekom stipte nog
[root aantal andere onderwerpen
JJen van de belangrijkste daarvan
wel de verhouding tot de hervormde
randkerkelijken. Hij zei:
„In dit verband moet worden ver
meld. dat het hoofdbestuur zich ge
noodzaakt heeft gezien, zich tot het
moderanien van de genetale synode te
wenden ten aanzien van personen, die
ln het burgerlijk bevolkingsregister als
hervormd stonden genoteerd, doch die
eerst door de mechanische administra
tie bij het kerkelijk register bekend
waren geworden, maar die overigens
geen belangstelling voor de kerk toon
den en ook niet bereid waren mede ha
re lasten tc dragen. Het was het hoofd
bestuur gebleken dat in verschillende
gemeenten aan deze personen gedrukte
formulieren werden ter hand gesteld
ter ondertekening en inlevering bij het
burgerlijk bevolkingsburcau, waarmede
dan de band met de kerk was losge
maakt.
Wij zijn van mening, dat dit niet
Juist ls en dat de kerk haar pastorale
zorgen moet uitstrekken •«>«-'
Kathedraal van
Coventry ingewijd
In heel Coventry luiden van
daag de kerkklokken ter ere van
de opening van de nieuwe kathe
draal, waarvoor een reusachtige
- belangstelling bestond. Van de
75000 mensen uit vele delen van
de wereld die toegangskaarten
hadden aangevraagd konden er
slechts 2000 in de kathedraal wor
den toegelaten.
Tweeduizend duiven toerden ge
lost voor een symbolische vlucht.
De bisschop van Coventry dr.
Cuthbert Bardsley, antwoordde op
de vraag of hij de kathedraal wil
de wijden: „I will" en gaf ver
volgens de opdracht: „Open de
deuren".
Onder de aanwezigen bevonden
zich koningin Elizabeth, prinses
Margaret en haar echtgenoot,
lord Snowdon. De architect van de
kathedraal sir Basil Spence, werd
door duizenden mensen enthou
siast toegejuicht toen hij naar de
kerk liep.
De nieuwe kathedraal staat
naast de ruïne van de 13de eeuw-
se kathedraal die in 1940 door de
Duitsers werd verwoest.
L. Neher erelid van
Ingenieursinstituut
Tijdens de gisteren in Haarlem gehou
den jaarvergadering van het Koninklijk
Instituut van Ingenieurs is dr. L. Neher,
oud-directeur-generaal van dc PTT. en
oud-president van het Koninklijk Insti
tuut van Ingenieurs, benoemd tot erelid
De gouden medaille van het instituu!
voor 1962 is toegekend aan prof. ir. G.
H. Bast voor zijn speurwerk op het ge
bied van de elektrotechniek. Tijdens ae
vergadering, die werd bijgewoond door
de Commissaris van de Koningin in de
provincie Noord-Holland, dr. M. J. Pnn-
hebben drie leden van de directie
de Koninklijke Nederlandse Hoog-
blijven uit-j ovens en Staalfabrieken N.V. te IJmui-
zorgen moei uusireKKen en iiiijviu uu-iuveiu» en ouwuauiicncii ii.v.
strekken tot allen, die ingevolge artikel1 den voordrachten gehouden.
naar volmaakte pasvorm - uiterst sterk
tuigen
In de belofte van deze
moet men geloven om het werk op de
zondagsschool te doen. Want alleen het ui>
uitzicht op die oecumene prikkelt tot „„„j,
-iettegenstaan-
de kinderen
steeds moeilijker wordt.
Ds. Ter Schegget zag het zondags
schoolwerk als kerkelijke arbeid van dc
eerste orde, al gaat de N.Z.V. niet
rechtstreeks van de (hervormde) kerk
uit. Bij de N.Z.V. bestaat ruimte voor
leden van vele en onderscheidene ker-
het front staan en die vaak
veel beter dan theologen de nood van
de moderne mens kennen", verklaarde
ds. Ter Schegget. „Wij. leken dat is
Als medewerker aan de zondagsschool
men geïncorporeerd in de kerk. Die
kerk dient er te zijn voor de wereld.
In zichzelf heeft zij geen reden van be
staan. Want de kerk is iets voorlopigs,
maar de oecumene, die God belooft,
duurt eeuwig.
„Als uw belangstelling voor de we
reld en voor het kind dood is, dan
wordt het bedenkelijk", zei ds. Ter
Schegget.
Wur men dus veronderstellen mag
dat de rondarsschoolwerker apoatolali
Is Ingesteld, daar betreurde
publicaties en werkmateriaal
de wegen te wijzen die men kan gaan
om de kinderen te bereiken.
Het ledental van de N.Z.V. bedraagt
thans tienduizend. Financieel staat de
vereniging er niet slecht voor. Het be
stuur van de N.Z.V. en het bureau op
de Bloemgracht te Amsterdam onder
directeur A. Kroese trachten het werk
ten volle dienstbaar te maken aan de
verbreiding van het evangelie, opdat
zoals ds. Ter Schegget zei „het kind
Jezus leert kennen, aan Wie het toebe
hoort".
(Advertentie)
i Jeugd,
puistjes
PUROL-POEDER
goed met elkaar getroffen. Zij vindt mij
flodder in huis en ik haar een sloof. Ik vind
het bespottelijk, dat tante Nel alleen maar van
haar interieur geniet, als ze het stoft en zuigt, ter
wijl tante het op haar beurt weer bespottelijk
vindt, dat ik stoffen en zuigen maar matig waar
deer. Tante gelooft niet, dat een mens gelukkig kan
zijn volgens een ander recept dan het hare.
Een typisch menselijk trekje, waar de hele
schepping onder zucht. Of het nu om huishoudens,
politiek, zaken of religies gaat, we denken dat
ons standpunt de enige modelboerderij is en we
bevechten elkaar daarover te vuur en te zwaard.
Tante Nel en ik zijn dom, oliedom. Want we
hebben misschien allebei gelijk, maar omdat we
elkaar geen ruimte gunnen, allebei ook ongelijk.
Zo zit dat.
Tante Nel heeft al een paar weken iets aan
haar been. waardoor ze aan haar stoel gebonden
zit. P\jn heeft ze niet. zorg evenmin, want de
goed-geoliede huishouding loopt dank zij haar
onvolprezen Aagje in de zelfde versnelling door.
Aagje heeft hetzelfde werkse bloed als tante
zelf en is ook pas gelukkig als ze zich kan spiege
len in het glanzende notenhout, zonder één vinger
afdruk. Als ik een paar weken moest zitten
oh-la-la- wat zou ik het ervan nemen. Lezen en
borduren en eindelijk de schoenendozen vol foto's
sorteren en inplakken. Maar tante Nel kan haar
geploeter eigenlijk niet missen. Ach, ze heeft
natuurlijk bendes goede eigenschappen maar
juist omdat we allebei zo dom zijn, kunnen we
het gewoon niet laten elkaar op te jutten met onze
eigen huishoudelijke inzichten.
Op weg naar haar toe deed ik myn best om de
dingen zuiver te zien en nam my' voor me niet te
ergeren en geen ergenis te geven.
„Wat ben jij stilletjes", zei myn man.
„Ik trek mijn olifantshuid aan om straks de nor
male dosis kritiek op te kunnen vangen." Hij grin
nikte alleen maar wat.
Nog voor we onze koffie op hadden zaten tante
en ik versteend in onze stoelen, toen mijn man
vertelde, dat we een nieuw huisdier hadden. .Jlij
heet Kobus. 't Is een spin, een hele dikke met
lange behaarde poten. Hij woont boven ons slaap
kamergordijn in een indrukwekkend web. \Ve
schuiven 's avonds behoedzaam het gordijn dicht
en 's morgens weer heel voorzichtig open om hem
niet te storen. Ik ben erg aan hem gehecht. Het
is heel boeiend om spinnen te observeren, wist
u dat?"
Tante keek mij vernietigend aan en maakte zich
gereed om haar visie op spinnen in slaapkamers
te openbaren. Maar de spinnen-minnaar (en de
mijne) vervolgde: „Ach tante, kijk niet zo boos. Als
wij daar nu plezier in hebben wat kan het U
schelenLeven en laten leven, tante als het ouer
zulke dingen gaat. Ik vind een spin gezellig, en wat
dan nog? U vindt het vies, mij een zorg. Laten tM
ons toch niet opwinden over zoiets. Al die ceininfl
is slecht voor de gezondheid, voor uw been ook
hoor, heus. Onze spin heet Kobus, zei ik dat al?"
De stemming werd er toch niet beter op. Tante
kon Kobus niet accepteren. Maar ik evenmin. Wol
was dit voor waanzinnig verhaalIk mag dan
in tantes oog een lor van een huisvrouw zi;n-
een huisspin, een spin met een naam, was mij ooi
te gortig; ik wist van niets en er zijn grenzen
Thuisgekomen pakte ik meteen trap en stofdoek
en ging op jacht. Toen mijn man de slaapkame'
binnenzeilde, zei ik, turend langs de rail: Jk P*
dat beest nergens."
„Welk beest?"
„Nou, die verhipte Kobus van jou natuurlijk."
Toen heeft de man, die ik nu al vijftien jaar de
mijne mag noemen, zo onbedaarlijk gelachen oh
nooit tevoren. Ten slotte kon hij toch weer praten:
„Kobus? Lieve schat, er is helemaal geen Kobut
Dacht jij nu werkelijk, dat ik zo dwaas was om i"
myn slaapkamer zo'n vreemd insekt behalve jon
toe te laten? Maak het een beetje. Kobus W
maar „bij wijze van sprekenik kreeg ineevs
aandrang om een preekje over verdraagzaamheid
te houden, maar het is blijkbaar geen succes ge-
weest!"
Even werd ik spinnijdig. „Nee, jij zoekt het zó
ver met je voorbeelden, dat we gewoon in Kobw
gingen geloven en die legende zal zich nu wel ver
spreiden."
"Ik vond, dat in dit geval het doel de middelen
wel een beetje heiligde", zei hij.
Ach, ik kon er ten slotte alleen maar wat e"1
lachen; hoewel ik zijn middelen wel by de wilde
spinnen af vind.
MINK VAN RIJSDUK