-DE DOKTER Vrijzinnigheid weer in het zadel geklommen Een kanttekening CHEFAROX Oud-katholieken spraken over oec. diensten Een woord voor vandaag Christelijke mannenkoor in liet zilver aan 'i woord Schimmels s EUROMARKT STEEDS BELANGRIJKER JN een tijd waarin de koopkracht stijgt, maar de produktie niet toeneemt, is het normaal, dat de vergrote koopkracht in sterkere mate dan voor heen een uitweg in het buitenland soekt. Het kan niet uitblijven, dat de invoer dan sterk toeneemt, terwijl de uitvoer onvoldoende oploopt, omdat een groot deel van de produktie in het binnen land wordt gekocht. In 1961 tekent deze ontwikkeling zich duidelijk af. De invoer liep met 8 op, doch de uitvoer met niet meer dan 3 Het zou voor de hand gelegen hebben, dat de lijn ook in 1962 werd doorge trokken. De koopkracht is namelijk blijven stijgen, en daardoor natuurlijk ook de behoefte aan nieuwe produkten. Er was echter In zoverre een verschil met 1961, dat de Industriële produktie plotseling begon op te lopen. In januari was zij ZV% hoger dan in januari 1961, terwijl die stijging in februari zelfs uitliep tot De vreugde is alleen van korte duur geweest, want de nieuwste cijfers hebben ons geleerd, dat het peil van de industriële produktie in maart weer een fractie onder het niveau van maart 1961 is gekomen. In hoeverre die tijdelijk gestegen produktie een gunstige invloed op de in- en uitvoer heeft gehad, is moeilijk vast te stellen. Een feit is alleen wel, dat de invoer na stijgingen in januari en februari in maart op de plaats rust heeft gemaakt en in april (zo bleek vorige week) slechts 1 was gestegen. Alles in vergelijking met deselfde maand van 196L De uitvoer was in januari nog 3 lager dan een jaar geleden, maar in februari was hij V/s hoger, in maart 3 en in april ruim 3 Weer to.v. de overeenkomstige maand van 1961. Wij kunnen dan ook niet anders zeggen dan dat de ontwikkeling van de handelsbalans in de eerste vier maanden van het nieuwe jaar bepaald niet tegenvalt. Dat Is vooral van belang met het oog op de betalingsbalans. Hoe groter het tekort wordt, hoe meer deviezen raken wij aan het buitenland kwijt. Gelukkig mogen wij over onze goud- en deviezenvoorraad nog niet klagen, maar dat komt doordat andere bronnen (dienstenverkeer, renten en divi denden, kapitaalverkeer) behoorlijk vloeien. De Nederlandsche Bank bezit ruwweg ƒ6200 miljoen aan goud en deviezen. Tellen wij daarbij wat de banken netto (dus na aftrek van de schulden) in het buitenland hebben uit staan, dan komen wij ruwweg op 8000 miljoen. Dat is dus voldoende voor ongeveer vijf maanden invoer, hetgeen door onze minister van financiën als verantw oord wordt geacht. Een belangrijk gedeelte van onze buitenlandse handel stroomt tegenwoordig uit en naar de landen van de Euromarkt. Globaal genomen komt 50 van onze totale invoer uit West-Duitsland, Frankrijk, Italië, België en Luxem burg. Hier zit zelfs stijging in. Zo nam de totale invoer in het eerste kwartaal van dit jaar met 3 toe, maar de invoer uit de Euromarkt liep met 5 op. Naar mate de onderlinge invoerrechten verder dalen, zal dit proces verder doorzetten. Daarom is het ook belangrijk, dat op 1 juli a.s. de zes Euromarktlanden op nieuw hun tarieven zullen verlagen, en wel met 10 waardoor de invoer rechten sedert begin 1958, toen de Euromarkt startte, met 50 omlaag zijn gegaan. In principe hadden wij die tariefsverlagingen volledig in de produkten moe ten terug vinden. Tot op zekere hoogte is dit maar het geval geweest, omdat enerzijds de kostprijzen zijn opgelopen en anderzijds de regering bepaalde belastingen heeft opgevoerd, waardoor de tariefsverlaging ten dele werd opgevangen. Onze uitvoer naar de Euromarktlanden is niet zó succesvol verlopen. Onge veer 48 van de totale export gaat naar die landen. Toch zit er wel schot in, want de export naar de buurlanden was in het eerste kwartaal 7 groter geworden, terwijl de totale uitvoer maar 1 opliep. De invloed van de Euromarkt springt onmiddellijk in het oog, als wij ver tellen, dat In 1953 (toen de Euromarkt dus nog niet bestond) niet meer dan 36 van de uitvoer in de huidige Euromarktlanden werd verkocht. Ons tweede grote afzetgebied vormen de landen van de vrijhandelszone (Engeland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Oostenrijk, Zwitserland en PortugalOngeveer 21 van de totale uitvoer kwam hier in het eerste kwartaal terecht. Het is echter oppassen geblazen, want de uitvoer was 7 lager dan in het eerste kwartaal van 1961. De landen van dit vrijhandelsgebied hebben onderling hun invoerrechten verlaagd en daardoor is de concurrentie voor ons land (dat niet van die ver lagingen kan profiteren) moeilijker geworden. Veel mogelijkheden tot verbetering zitten er niet in en daarom is het wachten op de toetreding van de genoemde landen waaronder in de eerste plaats Engeland tot de Euromarkt. Ze willen wel, maar dan moeten de Euro marktlanden bepaalde eisen inwilligen, hetgeen in enkele landen op heftige tegenstand stuit. Ons land, dat bij vergroting van het Euromarktgebied alleen maar gebaat zou zijn, moet dus geduld oefenen. Begint Barth's invloed te tanen Rechts en links gingen hand in hand tegen hem (Van onze kerkredacteur) „Begint Barth's invloed te tanen?" Deze vraag publiceerden wij meer dan een jaar geleden reeds uit de mond van de Ameri kaanse theoloog dr. F. H. H. Henry. Hij meende van wel. Het ziet er naar uit dat de geschiede nis hem in het gelijk stelt. De Zwitserse theoloog dr. Eduard "n ecn ZwiUers* ^veraitcit Thurneysen heeft in het Kerkblad voor hervormd Zwitserland een boekje open gedaan over de be noeming van Barth's opvolger. Naar zijn mening hebben ortho doxe en vrijzinnige krachten samengespannen tegen een op volger die de lijn van Barth's theologie verder zou trekken. Benoemd is uiteindelijk de vrij zinnige dr. Heinrich Ott. Prof. dr. Thurneysen ziet in de theologi sche wereld een nieuwe richting opkomen die tendeert naar reac tie op Barth en restauratie van de vrijzinnigheid. In zijn artikel vraagt hij zicih af. waarom Gollwitzer niet gekozen werd. Hij schrijft: .Waarom Gollwitzer niet gekozen werd is bekend genoeg en hoeft daarom niet meer uitvoerig be antwoord te worden. Het moet alleen al om zijn goede naam te redden, gezegd worden dat zijn kwaliteiten als onder zoeker en leraar niet in twijfel getrok ken werden. Zijn verkiezing werd onmo gelijk gemaakt omdat men in de politie ke wereld een openlijke polemiek tegen hem begonnen was, die hem als docent vaardbaar maakte, omdat hij zich in het Oost-West-probleem onbetrouwbaar u hebben betoond". Maar er is volgens dr. Thurneysen nog een andere achtergrond, die aller minst vergeten mag worden: „Maar is het zo, dat achter deze aanval len op Gollwitzer zich nog een ander front naast het politieke heeft opge worpen. Uiteindelijk werd Gollwitzer niet afgewezen om zijn zogenaamde procommunistische houding, maar om zijn theologische inzichten. Hij werd als een leerling van Barth afgewezen. Zeer bepaalde theologische kringen achtten het uur geslagen om een ein de te maken aan het tijdperk vat door Barth geleide theologie en delijk weer de vrijzinnigheid als tegenwoordigster op de leerstoel van de systematische theologie te zetten." Advertentie ANDERZIJDS Maagklachten? Vormt een genezend* laag op de maagwand Spaanse stakers hervatten werk Dulsenden staken ln Spanje hebben gUteren of vandaag het werk hervat nadat de leider van de vakorganisatie*. José Soil* Ruiz, de stakende metaalar beiders een minimum dagloon van 6,60 bad toegezegd. Voor de staking was het laagste dagloon 4.20. Rulz heeft verder een verhoging van de steenkolenprUs met f4.50 beloofd, waarvan het grootste ge deelte aan de mijnwerker* ten goede zal komen. Het ziet er nog niet naar uit dat de stakingen In Spanje geheel zullen ver lopen. In verschillende delen van Spanje hebben rooms-katholieke leiders zich voor de stakingen uitgesproken. De Spaanse politie heeft zaterdag getracht naar aanleiding van deze kerkelijke steun in het hoofdkantoor van de rooms- katholieke actie in Barcelona een on derzoek in te stellen inzake vlugschrif ten. die jonge rooms-katholieke arbei ders ten gunste van de staking ver spreid hebben. De aanwezige leden verzetten zich tegen de politie en waarschuwden on middellijk de bisschop van Barcelona Deze kwam even later verontwaardigd op het hoofdkantoor aan. waarna de politie van het onderzoek afzag en zich terugtrok. Zaterdag arresteerde de poli tie een der leiders van deze actie en verhoorde hem de gehele dag. Zes Spaanse clandestiene oppositie groepen, waaronder de socialistische arbeiderspartij, hebben een beroep ge daan op alle Spanjaarden „collectieve acties van burgelljk verzet" te organi seren. ten gunste van de stakers en ge richt tegen het huidige regiem. Het N V. V. heeft besloten, in ant woord op een verzoek van het I.V.V.V.. financiële steun te verlenen aan de Spaanse stakers. Als eerste bijdrage heeft het bestuur 25.000 gulden ter be schikking gesteld^ Bernppingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Zwijndrecht'vac. L. Emmerzaal': T. Langerak te Vinkeveen. Bedankt voor St. Annaland: J. Jonger- den te Bruchem en Kerkwijk. Beroepbaarztelllng: W. A. Hage. kand. Willemstraat 19. Dordrecht, is beroep baar. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Bcnnebroek: J. D. A. Zwart, kand. tc Zuidlaren; te Spijk (Gr.): N. J. Goris te Barchem (Geld.); te Roosendaal: P v. d. Veen te Sibculo. Bedankt voor Klazienaveen: D. Barten te Appelscha. Benoeming: Ds. H. J. Oldeman, geref. predikant te Hilversum, is benoemd tot predikant adjunct-secretaris Am afdeling vertalingen tA Bijbelgenootschap. GEREFORMEERDE KERKEN Aangenomen naar Leens: B. v lekom te Wetsinge Sauwerd. HERV.-GEREF. GESPREK i het Nederlands Deze week staat het hervormd- gereformeerd gesprek in het centrum van de belangstelling door het congres van zaterdag a.s. te Utrecht. Maar ook in de verschillende steden en dorpen ontmoeten kerkeraden van ver schillende kerken elkaar vaker. Ook in Vlaardingen vindt een dergelijk gesprek plaats. Kenne lijk vanuit de bezinning op dit gesprek is dr. F. L. Bos, de gere formeerde predikant van deze plaats in het blad enigheid des geloofs" een serie artikelen begonnen die zeer zeker de aan dacht verdienen. Dr. Bos vindt een zwakke plek in de Gerefor- meetde Kerken de kerkelijke ..Onze kerken hebben, naar ik meen, te weinig oog voor de ver bondsgedachte in de kerkformatie, en houden in verband daarmee niet voldoende rekening met de van zelfsprekende werkelijkheid, dat de kerk van Christus in deze bedeling nog in de steigers staat en als „vergadering van gelovigen" een sterk bruto-karakter heeft. Wij gaan te veel uit van een idealisti sche kerkbeschouwing, waarbij wel erkend wordt, dat er zg. hypocrie ten in de kerk voorkomen, maar deze elementen slechts pro memo rie genoteerd." ..Ik spreek van een ,,te wei nig" en een „te veel". Want het zou niet billijk zijn. onze kerken te schetsen als min of meer zuivere vertegenwoordigers van de idealis tische kerkbeschouwing. Daarvoor zijn zij historisch te zeer op C3l- vijn en nog verder terug, op Au- gustinus georiënteerd, en hebben zij een te diep inzicht in de bijbel se verbondsgedachte. Voor een idealistisch kerkbegrip in de reincultuur moet men meer bij het donatisme. het anabaptis me. het labadisme en het tegen woordig Baptisme en darbisme zijn." „Maar ik bedoel een zekere ten dens in de richting van een idea listische kerkbeschouwing. In dit verband mag het voor het minst merkwaardig heten, dat de gere formeerde voormannen de bekende gelijkenis van het onkruid, de dolk tussen de tarwe op dezelfde wijze uitleggen als de donatisten, door haar van toepassing te verklaren op de wijde wereld; dit in tegen stelling met Augustinus en alle Re formatoren, die haar toepassen op de kerk en daaraan juist een van hun voornaamste argumenten ont leenden om de sectariërs met hun idealistische kerkbeschouwing te bestrijden. Zij deden dit mijns in ziens terecht. „Weliswaar wijst de Heiland de wereld als de akker aan, maar in die wereld sticht Hij Zijn rijk door daarvoor burgers aan te kweken; en tussen die burgers zaait de dui vel de bozen, die pas bij de vol einding der wereld ,,uit het rijk" verwijderd mogen worden, omdat bij een overhaast verwijderen van die zogenaamde dolle tarwe het ge vaar zou dreigen, dat een deel van het goede zaaisel mee zou worden uitgerukt. In deze zin past de ge lijkenis volkomen bij een realisti sche kerkbeschouwing, die er vol uit mee rekent, dat in de kerkelijke gemeenschap, welke in de weg van het verbond wordt geformeerd, ve len gevonden worden, die bij het opgroeien de kenmerken van ware christenen niet vertonen, maar niet temin op allerlei wijze met de wa re gelovigen verweven zijn." Het is duidelijk, waarom vele ge reformeerden deze simpele uitleg van de bedoelde gelijkenis niet kun nen accepteren. Want daarvoor is hun theorie van de kerkelijke tucht veel te rigoreus. De praktijk is te genwoordig veel soepeler geworden. Maar in theorie zijn in de Gerefor meerde Kerken voorwerpen van tucht, welke bij volharding tot uit sluiting leidt, allen die onder een christelijke vlag een onchristelijk leven leiden of van de christelijke leer afwijken. Zij willen, althans in theorie, doen wat de Heiland in Zijn gelijkenis juist verboden heeft: de dolik zodra het als zodanig open baar komt, van tussen de tarwe verwijderen." Over de Hervormde Kerk schrijft ds. Bos het volgende: Van deze verbondsgedachte in de kerkformatie heeft de Hervormde kerk meer notie dan wij. Maar het lijkt me onmiskenbaar, dat de Her vormde broeders door praktische tuchteloosheid in hun kerkelijke ge meenschap de spanning tussen ver bond en kerk zijn kwijtgeraakt en de grenzen van Gods bruto-kerk ver hebben overschreden. Weliswaar kennen zij in de theorie van hun nieuwe kerkorde de vervallen-ver-« klaring van het lidmaatschap der kerk door de ban o fexcommunica- tie van hen. die met verharding voortgaan het leven der kerk op ernstige wijze te verstoren. Maar de praktijk is zo slap, dat in werke lijkheid de Hervormde kerk een open hof ls. met een schrikbarend aantal nominale leden, die door de kerkelijke vermaning en tucht in geen enkel opzicht meer kunnen worden bereikt. Wel moet genoteerd worden, dat er in de laatste decenniën tegen wil en dank een correctie plaats vindt, doordat vele nominale leden in deze tijd van doorgaande ont kerstening eigener beweging de tra ditionele binding aan de Hervorm de kerk verbreken en zelf welbe wust verklaren zonder godsdienst te zijn. Zo werkt de tijd mee om de afstand tc verkleinen. Ongetwijfeld is de afstand nog vrij groot. Het mag min of meer typerend worden genoemd, dat in een kerkse plaats, zoals Vlaardin gen vanouds is geweest, het aantal nominale leden van de Hervormde gemeente nog altijd vier maal zo groot is als dat van de Gerefor meerde kerk, terwijl het aantal kerkgangers vrijwel gelijk, zo niet in de Gereformeerde kerk groter is. Bultmann aan die met zijn „entmytho- logisierung" vele geesten gevangen houdt, een theologie die de nieuwe hoog leraar Ott sterk beïnvloed heeft. Thur neysen schrijft: ..En nu is deze histo- risoh-kritische theologie, dank zij de hulp van een verbinding met de exis tentialistische filosofie zoals van Heideg ger. weer in het zadel geklommen." In het slot van zijn artikel vraagt de schrijver zich nog af hoe het komt dat huidige generatie theologen weer zoveel belangstelling tonen voor een restauratie van de oude vrijzinnige theologie. Hij meent dit te kunnen verklaren met een woord van Kierke gaard: Zij willen niet blijven staan," verstaat het zo dat de theologen niet bij het Woord van God willen blijven staan. maar verder willen gaan dan het Woord. En daarom meent hij werd „Barth letterlijk af gedankt". Coalitie Hij de strijd den, waren het de sterk vrijzinnige pre dikanten, die een eigen lijst opstelden, met een aantal namen van kandidaten die door de theologische faculteit hun mening ten onrechte waren gepas seerd. Met behulp van deze lijst werd uiteindelijk dr. Heinrich Ott kandidaat lesteld. Deze uitgesproken vrijzinnige heologen werden gesteund, door andere theologen die eveneens een einde wilden maken aan het tijdperk van Barth zijn vrjenden en leerlingen". ,,Meii moet bedenken", gaat de schrlj- :r nog verder, „dat de aanval tegen Gollwitzer begonnen werd door een ar tikel ln de „Weltwoche", van de hand vroegere predikant die ook ln de redactiestaf van het tijdschrift „Re formatio" een toonaangevende rol speelt, een tijdschrift waarvan de hoofdredac teur al sedert jaren Barth en zijn theo logie afwijst. In diezelfde redactiestaf werkt ook de schrijver van de belde a tlkeien in de „B&sler Nachrichten' waardoor Gollwitzer dc laatste slag werd toegebracht. Een merkwaardige coalitie had zich hier gevormd: Conser vatieve kringen om dc „Basler Nach richten", die eigenlijk de openbarings- theoiogle van Barth hadden behoren te steunen, gingen hand in hand met de vrijzinnigen om Barth een opvolger te ontnemen, die hij ongetwijfeld het lief ste op zijn leerstoel had gezien." Restauratie Herv.-geref. congres niet alleen voor voorstanders Daar de uitnodiging voor de bijwo ning van het congres „Van kerken tot Kerk" te houden op 26 mei te Utrecht, aanleiding blijkt te geven tot misverstand, alsof alleen diegenen daar welkom zijn, die het in alles met de 18 eens zijn, verklaarde de voorbereidingscommissie in de afge lopen dagen: 1. Op het congres zal geen gelegenheid tot publiek debat gegeven kunnen wor- den. Daar uit persuitlatingen bleek, dat sommigen hierop wèl rekenden, is, om misverstand en teleurstelling te voorkomen, in de uitnodiging ge zegd: „voor allen die in beginsel met hen instemmen". Het is niet de be doeling kritiek op het optreden der 18 hierdoor uit te sluiten. 2. In dit verband moge herinnerd wor den aan de eerste oproep van de 18, waarin gezegd werd: „bewogen door de verwachting van het Rijk Gods en de opdracht der kerk in de wereld zijn zij er gezamenlijk van overtuigd, dat naar eenwording moet worden ge streefd." Voor allen, die deze bewo genheid kennen, zet het congres zijn deuren open. 3. De 18 beogen geen hereniging, r eenwording. Het gaat niet om loochening van in het verleden door anderen genomen geloofsbeslissingen, maar om nieuwe geloofsbeslissingen met het oog op de toekomst. Doel van alle gemeenteleden moet zijn: één le vende, getuigende, belijdende kerk van Jezus Christus in dit land. Dit geen zaak van een dag, maar van e< misschien lang, proces. Daaraan wil het congres dienstbaar zijn. Te Amersfoort kwam de „syno de van christelijken in dienst van dè Oud-Katholieke Kerk" in twee daagse zitting bijeen. In een uit voerige rede ging de aartsbis schop van Utrecht, dr. A. Rinkel, nader in op het bezoek dat door hem en de bisschop van Zwitser land onlangs gebracht is aan de oecumenische patriarch van Kon- stantinopel. Hij stelde de betekenis en de doelein den van dit bezoek voor de betrekkin gen tussen de oosters-ortihodoxen en de oud-katholieken in het licht. Tal van praktisch-pastorale aangelegenheden kwamen aan de orde, zowel op het ge bied van de liturgie als van het kerk recht. Ook werd in een inleiding aan dacht geschonken aan de plaats, taak en betekenis van de gezinsvoogdij. Met het oog op de catechese voor de gelovigen die wonen in de diaspora werd een ontwerp aangenomen voor een werkschrift over bijbel, liturgie, ge-- loofsleer en kerkgeschiedenis. Aan de hand van een tweetal inleidin gen werd uitvoerig gesproken over hel uitgangspunt en de te volgen gedrags lijn bij het deelnemen aan oecumeni sche diensten door oud-katholieke ambtsdragers. Tevens werd beraad slaagd over de mogelijkheid ambtsdra gers van andere kerkgemeenschappen in eigen kerkdiensten, afgezien van de bediening der sacramenten, te betrek ken in incidentele gevallen, zoals reeds in de praktijk is voorgekomen. Het be raad hierover wordt nog voortgezet Eén van de hoofdpunten van de agen da vormde ook een referaat over „De grenzen der Kerk" en de discussie hier over. Met de behandeling van dit onder werp was een begin gemaakt op de ge combineerde vergadering van oud-katho lieke en anglicaanse theologen in 196C en het zal op een volgende zitting op nieuw aan de orde komen. Niet alleen voor het pastoraat, maar ook voor de oecumenische ontmoeting blijkt hier een actueel, maar ook een uitermate gecompliceerd vraagstuk te liggen. De bijeenkomst van de algemene synode van de Nederlandse Oud-Katholieke Kerk is vastgesteld in november. Dit moet van hen wel een hartekreet zijn geweest, zpals het van ons zo dikwijls een hartekreet is. „En de aposteten zeiden tot de Here: Geef ons meer geloof" (Lucas 17 5). Natuurlijk, daaraan mankeert het ons in het dagelijks leven. Jazeker, we hebben wel geloof, maar het is zo klein. Als ons geloof maar groter was, danJa, wat dan! Wij, mensen, kennen allerlei soorten geloven. De een heeft een klein geloof, de ander een middelmatig geloof, een derde daarentegen is rijk gezegend: hij heeft echt een groot geloof.. Hoe groot dan wel? En waarom hebben we eert groot of groter geloof nodig? Om echt te kunnen geloven? Geef ons meer geloof, smeken de apostelen. En dan kom\ het antwoord van Jezus. .Jndien gij een geloof hadt als een mosterdzaadje, gij zoudt tot de moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in zee geplant, en hij zou u gehoorzamen"^j Meer geloof? Nee, gewoon geloof hebben we nodig. Dat ene simpele, en als we dat bezitten, ja dandan gaat de moer beiboom zee in. Daarom zij ons gebed niet: O Here, ver meerder ons geloof, maar: Here, geef ons gelaof. Groots feeslconcerl in Utrecht Is de belangstelling voor de mannenkoorzang tanende? Uit het grote aantal belangstellenden (ruim 1000), dat zaterdagavond de Buurkerk te Utrecht geheel vulde en de door ruim 60 afge vaardigden udt heel Nederland bijgewoonde geanimeerde jaar vergadering, van de groep man nenkoren in de Kon. Bond van Christ, zang- en oratoriumver enigingen die in het Utrechtse gebouw voor Kunsten en Weten schappen werd gehouden, mag het tegendeel worden geconclu deerd. De heer A. van den Broek, voorzitter m de jubilerende groep, releveerde, hoe op 20 mei 1937 op initiatief van de heren H. Byvanck, G. N. H. Zindel en A. Hem- minga de groep mannenkoren met aan vankelijk negen aangesloten verenigingen startte. Nu, na 25 jaren, zijn 44 mannen koren met ruim 1500 leden aangesloten. Met dankbaarheid mag worden terug gezien op wat kon worden bereikt. Voor een nog beter functioneren van de groep mannenkoren is echter nodig, dat alle christelijke mannenkoren zich aansluiten, zodat de vleuigels breder kunnen worden uitgeslagen, aldus de voorzitter. Het ge west Zuid-Holland kan in deze als voor beeld worden gesteld. De financiële positie van de groep baart geen zorgen, mag zelfs gunstig worden genoemd. De aftredende bestuursleden, de heren C. M. v. d. Does, penningmeester, en H. Stravers, Utrecht, secretaris, werden met algemene stemmen bij acclamatie her kozen. Met dankbaarheid en voldoening werd gereleveerd, dat voorzitter A. van den Broek voor zijn verdiensten 9P het terrein van de mannenzang koninklijk werd onderscheiden met de eremedaille in goud. Utrechts Chr. Mannenkoor georganl feestconcert in de Buurkerk, w werd medegewerkt door Almelo's Chr. Mannenkoor, Apeldoorns Chr. Mannen koor, Chr. Mannenkoor „Rotterdam- Vreewijk", Rotterdam, Schiedam's Chr. Mannenkoor, Utrechts Chr. Mannenkoor, groot Dameskoor, A. de Kemp (trompet) en Joh. Kolvers, orgel. Ondoenlijk als het is om het optreden van elk koor afzon derlijk te beoórdelen, willen voldoening vaststellen, dat een enkele uitzondering daargelaten het programma qua samenstelling niveau had en een zodanige afwisseling bood, dat er heel veel te genieten vieL Met dit concert ls ongetwijfeld de best- denkbare propaganda gemaakt voor het musiceren in het algemeeneri het be oefenen van de mannenkoorzang in het bijzonder. Het door ruim 350 zangeressen en zangers uitgevoerd Gezang 121 (God roept ons broeders tot de daad, Zijn werk wacht, treedt dan aan) als slot zang maakte zichtbaar indruk op alle aanwezigen. De sluiting door de heer H. F. Brune, voorz. van de Kon. Bond van Chr. Zang- Predikanten der baptisten in congres bijeen Vanmorgen is de 39e Conferentie van de Broederschap van Baptisten Voorgangers op het Nederlandse Baptisten Centrum „De Vinkenhof" te Bosch en Duin begonnen. De voorzitter ds. N. J. van Beek van Alkmaar kon een grote schare pre dikanten uit Nederland en België verwelkomen en bepaalde de ge dachten van zijn ambtsbroeders op nieuw bij hun roeping, toen hij zijn openingsrede uitsprak. De roeping tot voorganger heeft le kanten, maar houdt toch vooral op de mensen gerichte activiteit in, Er is naar twee zijden een relatie te onderhouden: Naar Gods zijde, want het is God, Die roept, maar ook naar de zijde van de mensen, voor wie de voorganger dienst doet, voor wie hij besohikbaar is. Met name op deze laatste relatie ging ds. Van Beek daarbij aansluitend op de visie Paulus in Rom. 1:14. die zichzelf een schuldenaar noemde van de men „Grieken en niet-Grieken". Voor predikant is het nodig geheel los te staan van de mensen, aan wie hij zich tooh geheel moet geven. Aan de confererende predikanten zal een reeks verdere referaten worden geboden, die-vooral .cirkelt rondom de practisèhe arbeid. Drs. J. Reilin'g, Bilt- hoven zal spreken over „De voorgan- gïr van morgen", ds. K. Reiling te engelo over „De taak van de vooi anger tegenover jeugdigen". Drs. I lort te Apeldoorn heeft „Zielzorg" t bespreken, waarvan een speciaal ai peet: „Zielzorg onder Bejaarden" doe. ds. H. van der Werf te Emmen zal worden ingeleid. Er staat ook een twééspraak op de agenda: ds. F. E. Huizinga te Hengelo over: „Preken is evangeliseren" en ds. J. van Dam te Sneek over: „Evan- „Plaats en betekenis van de histori sche theologie" uiteenzetten. De „do- mineespreek" wordt door één der jong ste voorgangers gehouden, ds. P. van der Werf te Almelo over: „Gij zijt Petrus" (Matth. 16:18). Ds. J. W. Wee- nink te Haarlem, één der oprichterj en oud-voorzitters van de broeder schap. zal het slotwoord woensdagmid dag uitspreken. Tijdens de vergadering moet een nieuwe voorzitter van de broeder schap gekozen worden, daar ds. Van Beek periodiek aftredend en niet-her- kiesbaar is. RUST? zoek haf ntat var, a vindt haf In Valkenburg-Houthem kor? in. mei 01 i0"'- Vrij van de hoogseizoen- V.V.V. Valkenburg CU Tel. 0440«.2048 nVragen op medisch gebied zenden ann de redactie van one blad met llnkabovea ap da „Medische rubriek"*. Antwoord op vragen vaa algemeen belaag wordt wekelijks la deze rubriek gegeven, vragen waarvan da beantwoording niet langs deze weg gewenst Is, geschiedt per brief.** CHRIST. GEREF. KERKEN Beroepen te Nieuwe Pekela; K. J. Vclema te Hoogeveen. Aangenomen naar Rotterdam: H. van Leeuwen te Arnhem. M. Visser te Dokkum. UNIE VAN BAPT. GEM. Aangenomen naar Hoogeveen: Huizing te Deventer. voorna melijk op de huid en de slijmvliezen. Er zijn tien tallen soorten, die het menselijk lichaam kunnen besmetten. Vaak zal men eerst een kleurprepa- raatje moeten maken van de schilfers, die de schimmels op de huid veroorzaken, alvorens men precies weet welke schimmel voor de huidafwij king verantwoordelijk gesteld moet worden. Wan neer wij de huidschilfers onder de microscoop be kijken. zien wij lange draden van zeer geringe dikte, die in enkele gevallen gesegmenteerd zijn. Wanneer deze segmenten loskomen kunnen ze weer uitgroeien tot nieuwe draden, een vorm van voortplanting kan men zeggen. Andere schimmels groeien doordat de draden zijtakken krijgen, weer andere schimmels bouwen hele mozaïekstruc turen op. Eigenaardig is. dat men in de eerste helft van deze eeuw voornamelijk schimmels van het behaar de hoofd kende. Tegenwoordig echter komen veel meer schimmels van de handen en voeten voor. Aanvankelijk zag men de schimmels van de voeten vooral bij mensen die veel aan sport deden in fecties via de kleedkamers dus tegenwoordig ko men de hand- en voetschimmels niet alleen bij sport mensen voor. Men schat, dat momenteel ongeveer 20 tot 30 procent van de mensen schimmelinfecties heeft. Bij jonge kinderen is het percentage aanmer kelijk lager, maar de stijging treedt al na het zesde jaar op. De meeste schimmelbezitters zijn zich hiervan niet bewust, vaak ook omdat de schimmel zich slechts weinig „vertoont". In deze gevallen zetelt de schim mel meestal tussen de vierde en vijfde teen, en is dan zichtbaar aan kleine vervellingen en ecn enigs zins zure lucht ter plaatse, terwijl de plek soms kan jeuken. Wanneer de omstandigheden voor de schim mel gunstig zijn, kan er een snelle uitbreiding op treden. bijvoorbeeld wanneer het warm is. bij af sluitende schoenen of bij vochtige voeten. In een aantal gevallen worden de nagels bij het proces be trokken. we spreken dan van „kalknagels". Be paalde vormen van schimmels uiten zich in kleine blaasjes, waarin wat vocht: andere vormen breiden zich ringvormig uit. terwijl de binnenkant daarvan al weer aan het genezen is: de ringworm. De behandeling geschiedde vroeger altijd met jo- diumtinctuur, met zwavel of met bepaalde kleur stoffen. Tegenwoordig gebruikt men meer bepaalde vetzuurpreparaten, terwijl er sinds kort ook medi cijnen bestaan, die ingenomen kunnen worden. He laas helpen deze medicijnen niet in alle gevallen. Zij zijn bovendien nog erg duur. De nagelaandoeningen zijn moeilijk te behande len. Het verwijderen van de aangetaste nagels i$ meestal de beste oplossing, hoewel de behandeling uiteraard weinig sympathiek is. Helaas zien wij toch vaak een terugkeer van de schimmel na de behan deling. Het is echter wel te verwachten, dat in de toe komst nieuwe antibiotica in de handel zullen Komen, die de behandeling van de schimmels zullen verbe teren en vereenvoudigen. Dat de besmetting een grote rol speelt is reeds ge zegd. Het tegengaan van de besmetting is dus een eerste vereiste. Als grootste besmettingsbron moet het zwembad beschouwd worden. Na het zwemmen zal men het lichaam, en vooral de voeten, onder <k douche moeten afspoelen, waarna men het lichaam goed droog moet maken, vooral ook tussen de te nen. Daarna zullen de lichaamsplooien en vooral ook weer tussen de tenen gepoederd moeten worden. Ook gemeenschappelijke was- en douchegelege.ibe- den bij fabrieken en dergelijke zijn bronnen van be smetting. vooral wanneer door het personeel rubber-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2