-DE DOKTER
Vrijzinnigheid weer in
het zadel geklommen
Een kanttekening
CHEFAROX
Oud-katholieken spraken
over oec. diensten
Een woord voor vandaag
Christelijke mannenkoor
in liet zilver
aan 'i woord
Schimmels
s
EUROMARKT STEEDS BELANGRIJKER
JN een tijd waarin de koopkracht stijgt, maar de produktie niet toeneemt,
is het normaal, dat de vergrote koopkracht in sterkere mate dan voor
heen een uitweg in het buitenland soekt.
Het kan niet uitblijven, dat de invoer dan sterk toeneemt, terwijl de uitvoer
onvoldoende oploopt, omdat een groot deel van de produktie in het binnen
land wordt gekocht.
In 1961 tekent deze ontwikkeling zich duidelijk af. De invoer liep met 8
op, doch de uitvoer met niet meer dan 3
Het zou voor de hand gelegen hebben, dat de lijn ook in 1962 werd doorge
trokken. De koopkracht is namelijk blijven stijgen, en daardoor natuurlijk
ook de behoefte aan nieuwe produkten.
Er was echter In zoverre een verschil met 1961, dat de Industriële produktie
plotseling begon op te lopen. In januari was zij ZV% hoger dan in januari
1961, terwijl die stijging in februari zelfs uitliep tot De vreugde is
alleen van korte duur geweest, want de nieuwste cijfers hebben ons geleerd,
dat het peil van de industriële produktie in maart weer een fractie onder het
niveau van maart 1961 is gekomen.
In hoeverre die tijdelijk gestegen produktie een gunstige invloed op de in- en
uitvoer heeft gehad, is moeilijk vast te stellen. Een feit is alleen wel, dat de
invoer na stijgingen in januari en februari in maart op de plaats rust
heeft gemaakt en in april (zo bleek vorige week) slechts 1 was gestegen.
Alles in vergelijking met deselfde maand van 196L
De uitvoer was in januari nog 3 lager dan een jaar geleden, maar in
februari was hij V/s hoger, in maart 3 en in april ruim 3 Weer to.v.
de overeenkomstige maand van 1961.
Wij kunnen dan ook niet anders zeggen dan dat de ontwikkeling van de
handelsbalans in de eerste vier maanden van het nieuwe jaar bepaald niet
tegenvalt.
Dat Is vooral van belang met het oog op de betalingsbalans. Hoe groter het
tekort wordt, hoe meer deviezen raken wij aan het buitenland kwijt.
Gelukkig mogen wij over onze goud- en deviezenvoorraad nog niet klagen,
maar dat komt doordat andere bronnen (dienstenverkeer, renten en divi
denden, kapitaalverkeer) behoorlijk vloeien. De Nederlandsche Bank bezit
ruwweg ƒ6200 miljoen aan goud en deviezen. Tellen wij daarbij wat de
banken netto (dus na aftrek van de schulden) in het buitenland hebben uit
staan, dan komen wij ruwweg op 8000 miljoen. Dat is dus voldoende voor
ongeveer vijf maanden invoer, hetgeen door onze minister van financiën als
verantw oord wordt geacht.
Een belangrijk gedeelte van onze buitenlandse handel stroomt tegenwoordig
uit en naar de landen van de Euromarkt. Globaal genomen komt 50 van
onze totale invoer uit West-Duitsland, Frankrijk, Italië, België en Luxem
burg.
Hier zit zelfs stijging in. Zo nam de totale invoer in het eerste kwartaal
van dit jaar met 3 toe, maar de invoer uit de Euromarkt liep met 5 op.
Naar mate de onderlinge invoerrechten verder dalen, zal dit proces verder
doorzetten.
Daarom is het ook belangrijk, dat op 1 juli a.s. de zes Euromarktlanden op
nieuw hun tarieven zullen verlagen, en wel met 10 waardoor de invoer
rechten sedert begin 1958, toen de Euromarkt startte, met 50 omlaag
zijn gegaan.
In principe hadden wij die tariefsverlagingen volledig in de produkten moe
ten terug vinden. Tot op zekere hoogte is dit maar het geval geweest, omdat
enerzijds de kostprijzen zijn opgelopen en anderzijds de regering bepaalde
belastingen heeft opgevoerd, waardoor de tariefsverlaging ten dele werd
opgevangen.
Onze uitvoer naar de Euromarktlanden is niet zó succesvol verlopen. Onge
veer 48 van de totale export gaat naar die landen. Toch zit er wel schot in,
want de export naar de buurlanden was in het eerste kwartaal 7 groter
geworden, terwijl de totale uitvoer maar 1 opliep.
De invloed van de Euromarkt springt onmiddellijk in het oog, als wij ver
tellen, dat In 1953 (toen de Euromarkt dus nog niet bestond) niet meer dan
36 van de uitvoer in de huidige Euromarktlanden werd verkocht.
Ons tweede grote afzetgebied vormen de landen van de vrijhandelszone
(Engeland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Oostenrijk, Zwitserland en
PortugalOngeveer 21 van de totale uitvoer kwam hier in het eerste
kwartaal terecht. Het is echter oppassen geblazen, want de uitvoer was 7
lager dan in het eerste kwartaal van 1961.
De landen van dit vrijhandelsgebied hebben onderling hun invoerrechten
verlaagd en daardoor is de concurrentie voor ons land (dat niet van die ver
lagingen kan profiteren) moeilijker geworden.
Veel mogelijkheden tot verbetering zitten er niet in en daarom is het wachten
op de toetreding van de genoemde landen waaronder in de eerste plaats
Engeland tot de Euromarkt. Ze willen wel, maar dan moeten de Euro
marktlanden bepaalde eisen inwilligen, hetgeen in enkele landen op heftige
tegenstand stuit. Ons land, dat bij vergroting van het Euromarktgebied alleen
maar gebaat zou zijn, moet dus geduld oefenen.
Begint Barth's invloed te tanen
Rechts en links
gingen hand in
hand tegen hem
(Van onze kerkredacteur)
„Begint Barth's invloed te
tanen?" Deze vraag publiceerden
wij meer dan een jaar geleden
reeds uit de mond van de Ameri
kaanse theoloog dr. F. H. H.
Henry. Hij meende van wel. Het
ziet er naar uit dat de geschiede
nis hem in het gelijk stelt. De
Zwitserse theoloog dr. Eduard "n ecn ZwiUers* ^veraitcit
Thurneysen heeft in het Kerkblad
voor hervormd Zwitserland een
boekje open gedaan over de be
noeming van Barth's opvolger.
Naar zijn mening hebben ortho
doxe en vrijzinnige krachten
samengespannen tegen een op
volger die de lijn van Barth's
theologie verder zou trekken.
Benoemd is uiteindelijk de vrij
zinnige dr. Heinrich Ott. Prof. dr.
Thurneysen ziet in de theologi
sche wereld een nieuwe richting
opkomen die tendeert naar reac
tie op Barth en restauratie van
de vrijzinnigheid.
In zijn artikel vraagt hij zicih af.
waarom Gollwitzer niet gekozen werd.
Hij schrijft: .Waarom Gollwitzer niet
gekozen werd is bekend genoeg en
hoeft daarom niet meer uitvoerig be
antwoord te worden. Het moet alleen al
om zijn goede naam te redden, gezegd
worden dat zijn kwaliteiten als onder
zoeker en leraar niet in twijfel getrok
ken werden. Zijn verkiezing werd onmo
gelijk gemaakt omdat men in de politie
ke wereld een openlijke polemiek tegen
hem begonnen was, die hem als docent
vaardbaar maakte, omdat hij zich in
het Oost-West-probleem onbetrouwbaar
u hebben betoond".
Maar er is volgens dr. Thurneysen
nog een andere achtergrond, die aller
minst vergeten mag worden: „Maar
is het zo, dat achter deze aanval
len op Gollwitzer zich nog een ander
front naast het politieke heeft opge
worpen. Uiteindelijk werd Gollwitzer
niet afgewezen om zijn zogenaamde
procommunistische houding, maar om
zijn theologische inzichten. Hij werd
als een leerling van Barth afgewezen.
Zeer bepaalde theologische kringen
achtten het uur geslagen om een ein
de te maken aan het tijdperk vat
door Barth geleide theologie en
delijk weer de vrijzinnigheid als
tegenwoordigster op de leerstoel van
de systematische theologie te zetten."
Advertentie
ANDERZIJDS
Maagklachten?
Vormt een genezend* laag op de maagwand
Spaanse stakers
hervatten werk
Dulsenden staken ln Spanje hebben
gUteren of vandaag het werk hervat
nadat de leider van de vakorganisatie*.
José Soil* Ruiz, de stakende metaalar
beiders een minimum dagloon van 6,60
bad toegezegd. Voor de staking was het
laagste dagloon 4.20. Rulz heeft verder
een verhoging van de steenkolenprUs met
f4.50 beloofd, waarvan het grootste ge
deelte aan de mijnwerker* ten goede zal
komen. Het ziet er nog niet naar uit dat
de stakingen In Spanje geheel zullen ver
lopen.
In verschillende delen van Spanje
hebben rooms-katholieke leiders zich
voor de stakingen uitgesproken. De
Spaanse politie heeft zaterdag getracht
naar aanleiding van deze kerkelijke
steun in het hoofdkantoor van de rooms-
katholieke actie in Barcelona een on
derzoek in te stellen inzake vlugschrif
ten. die jonge rooms-katholieke arbei
ders ten gunste van de staking ver
spreid hebben.
De aanwezige leden verzetten zich
tegen de politie en waarschuwden on
middellijk de bisschop van Barcelona
Deze kwam even later verontwaardigd
op het hoofdkantoor aan. waarna de
politie van het onderzoek afzag en zich
terugtrok. Zaterdag arresteerde de poli
tie een der leiders van deze actie en
verhoorde hem de gehele dag.
Zes Spaanse clandestiene oppositie
groepen, waaronder de socialistische
arbeiderspartij, hebben een beroep ge
daan op alle Spanjaarden „collectieve
acties van burgelljk verzet" te organi
seren. ten gunste van de stakers en ge
richt tegen het huidige regiem.
Het N V. V. heeft besloten, in ant
woord op een verzoek van het I.V.V.V..
financiële steun te verlenen aan de
Spaanse stakers. Als eerste bijdrage
heeft het bestuur 25.000 gulden ter be
schikking gesteld^
Bernppingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Zwijndrecht'vac. L.
Emmerzaal': T. Langerak te Vinkeveen.
Bedankt voor St. Annaland: J. Jonger-
den te Bruchem en Kerkwijk.
Beroepbaarztelllng: W. A. Hage. kand.
Willemstraat 19. Dordrecht, is beroep
baar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Bcnnebroek: J. D. A.
Zwart, kand. tc Zuidlaren; te Spijk
(Gr.): N. J. Goris te Barchem (Geld.);
te Roosendaal: P v. d. Veen te Sibculo.
Bedankt voor Klazienaveen: D. Barten
te Appelscha.
Benoeming: Ds. H. J. Oldeman, geref.
predikant te Hilversum, is benoemd tot
predikant adjunct-secretaris Am
afdeling vertalingen tA
Bijbelgenootschap.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Leens: B. v
lekom te Wetsinge Sauwerd.
HERV.-GEREF. GESPREK
i het Nederlands
Deze week staat het hervormd-
gereformeerd gesprek in het
centrum van de belangstelling
door het congres van zaterdag
a.s. te Utrecht. Maar ook in
de verschillende steden en dorpen
ontmoeten kerkeraden van ver
schillende kerken elkaar vaker.
Ook in Vlaardingen vindt een
dergelijk gesprek plaats. Kenne
lijk vanuit de bezinning op dit
gesprek is dr. F. L. Bos, de gere
formeerde predikant van deze
plaats in het blad enigheid
des geloofs" een serie artikelen
begonnen die zeer zeker de aan
dacht verdienen. Dr. Bos vindt
een zwakke plek in de Gerefor-
meetde Kerken de kerkelijke
..Onze kerken hebben, naar ik
meen, te weinig oog voor de ver
bondsgedachte in de kerkformatie,
en houden in verband daarmee niet
voldoende rekening met de van
zelfsprekende werkelijkheid, dat de
kerk van Christus in deze bedeling
nog in de steigers staat en als
„vergadering van gelovigen" een
sterk bruto-karakter heeft. Wij
gaan te veel uit van een idealisti
sche kerkbeschouwing, waarbij wel
erkend wordt, dat er zg. hypocrie
ten in de kerk voorkomen, maar
deze elementen slechts pro memo
rie genoteerd."
..Ik spreek van een ,,te wei
nig" en een „te veel". Want het
zou niet billijk zijn. onze kerken te
schetsen als min of meer zuivere
vertegenwoordigers van de idealis
tische kerkbeschouwing. Daarvoor
zijn zij historisch te zeer op C3l-
vijn en nog verder terug, op Au-
gustinus georiënteerd, en hebben
zij een te diep inzicht in de bijbel
se verbondsgedachte.
Voor een idealistisch kerkbegrip
in de reincultuur moet men meer
bij het donatisme. het anabaptis
me. het labadisme en het tegen
woordig Baptisme en darbisme
zijn."
„Maar ik bedoel een zekere ten
dens in de richting van een idea
listische kerkbeschouwing. In dit
verband mag het voor het minst
merkwaardig heten, dat de gere
formeerde voormannen de bekende
gelijkenis van het onkruid, de dolk
tussen de tarwe op dezelfde wijze
uitleggen als de donatisten, door
haar van toepassing te verklaren
op de wijde wereld; dit in tegen
stelling met Augustinus en alle Re
formatoren, die haar toepassen op
de kerk en daaraan juist een van
hun voornaamste argumenten ont
leenden om de sectariërs met hun
idealistische kerkbeschouwing te
bestrijden. Zij deden dit mijns in
ziens terecht.
„Weliswaar wijst de Heiland de
wereld als de akker aan, maar in
die wereld sticht Hij Zijn rijk door
daarvoor burgers aan te kweken;
en tussen die burgers zaait de dui
vel de bozen, die pas bij de vol
einding der wereld ,,uit het rijk"
verwijderd mogen worden, omdat
bij een overhaast verwijderen van
die zogenaamde dolle tarwe het ge
vaar zou dreigen, dat een deel van
het goede zaaisel mee zou worden
uitgerukt. In deze zin past de ge
lijkenis volkomen bij een realisti
sche kerkbeschouwing, die er vol
uit mee rekent, dat in de kerkelijke
gemeenschap, welke in de weg van
het verbond wordt geformeerd, ve
len gevonden worden, die bij het
opgroeien de kenmerken van ware
christenen niet vertonen, maar niet
temin op allerlei wijze met de wa
re gelovigen verweven zijn."
Het is duidelijk, waarom vele ge
reformeerden deze simpele uitleg
van de bedoelde gelijkenis niet kun
nen accepteren. Want daarvoor is
hun theorie van de kerkelijke tucht
veel te rigoreus. De praktijk is te
genwoordig veel soepeler geworden.
Maar in theorie zijn in de Gerefor
meerde Kerken voorwerpen van
tucht, welke bij volharding tot uit
sluiting leidt, allen die onder een
christelijke vlag een onchristelijk
leven leiden of van de christelijke
leer afwijken. Zij willen, althans in
theorie, doen wat de Heiland in
Zijn gelijkenis juist verboden heeft:
de dolik zodra het als zodanig open
baar komt, van tussen de tarwe
verwijderen."
Over de Hervormde Kerk schrijft
ds. Bos het volgende:
Van deze verbondsgedachte in de
kerkformatie heeft de Hervormde
kerk meer notie dan wij. Maar het
lijkt me onmiskenbaar, dat de Her
vormde broeders door praktische
tuchteloosheid in hun kerkelijke ge
meenschap de spanning tussen ver
bond en kerk zijn kwijtgeraakt en
de grenzen van Gods bruto-kerk ver
hebben overschreden. Weliswaar
kennen zij in de theorie van hun
nieuwe kerkorde de vervallen-ver-«
klaring van het lidmaatschap der
kerk door de ban o fexcommunica-
tie van hen. die met verharding
voortgaan het leven der kerk op
ernstige wijze te verstoren. Maar
de praktijk is zo slap, dat in werke
lijkheid de Hervormde kerk een
open hof ls. met een schrikbarend
aantal nominale leden, die door de
kerkelijke vermaning en tucht in
geen enkel opzicht meer kunnen
worden bereikt.
Wel moet genoteerd worden, dat
er in de laatste decenniën tegen
wil en dank een correctie plaats
vindt, doordat vele nominale leden
in deze tijd van doorgaande ont
kerstening eigener beweging de tra
ditionele binding aan de Hervorm
de kerk verbreken en zelf welbe
wust verklaren zonder godsdienst te
zijn. Zo werkt de tijd mee om de
afstand tc verkleinen.
Ongetwijfeld is de afstand nog
vrij groot. Het mag min of meer
typerend worden genoemd, dat in
een kerkse plaats, zoals Vlaardin
gen vanouds is geweest, het aantal
nominale leden van de Hervormde
gemeente nog altijd vier maal zo
groot is als dat van de Gerefor
meerde kerk, terwijl het aantal
kerkgangers vrijwel gelijk, zo niet
in de Gereformeerde kerk groter is.
Bultmann aan die met zijn „entmytho-
logisierung" vele geesten gevangen
houdt, een theologie die de nieuwe hoog
leraar Ott sterk beïnvloed heeft. Thur
neysen schrijft: ..En nu is deze histo-
risoh-kritische theologie, dank zij de
hulp van een verbinding met de exis
tentialistische filosofie zoals van Heideg
ger. weer in het zadel geklommen."
In het slot van zijn artikel vraagt
de schrijver zich nog af hoe het komt
dat huidige generatie theologen weer
zoveel belangstelling tonen voor een
restauratie van de oude vrijzinnige
theologie. Hij meent dit te kunnen
verklaren met een woord van Kierke
gaard: Zij willen niet blijven staan,"
verstaat het zo dat de theologen
niet bij het Woord van God willen
blijven staan. maar verder willen
gaan dan het Woord. En daarom
meent hij werd „Barth letterlijk af
gedankt".
Coalitie
Hij
de
strijd
den, waren het de sterk vrijzinnige pre
dikanten, die een eigen lijst opstelden,
met een aantal namen van kandidaten
die door de theologische faculteit
hun mening ten onrechte waren gepas
seerd. Met behulp van deze lijst werd
uiteindelijk dr. Heinrich Ott kandidaat
lesteld. Deze uitgesproken vrijzinnige
heologen werden gesteund, door andere
theologen die eveneens een einde wilden
maken aan het tijdperk van Barth
zijn vrjenden en leerlingen".
,,Meii moet bedenken", gaat de schrlj-
:r nog verder, „dat de aanval tegen
Gollwitzer begonnen werd door een ar
tikel ln de „Weltwoche", van de hand
vroegere predikant die ook ln
de redactiestaf van het tijdschrift „Re
formatio" een toonaangevende rol speelt,
een tijdschrift waarvan de hoofdredac
teur al sedert jaren Barth en zijn theo
logie afwijst. In diezelfde redactiestaf
werkt ook de schrijver van de belde a
tlkeien in de „B&sler Nachrichten'
waardoor Gollwitzer dc laatste slag
werd toegebracht. Een merkwaardige
coalitie had zich hier gevormd: Conser
vatieve kringen om dc „Basler Nach
richten", die eigenlijk de openbarings-
theoiogle van Barth hadden behoren te
steunen, gingen hand in hand met de
vrijzinnigen om Barth een opvolger te
ontnemen, die hij ongetwijfeld het lief
ste op zijn leerstoel had gezien."
Restauratie
Herv.-geref. congres
niet alleen voor
voorstanders
Daar de uitnodiging voor de bijwo
ning van het congres „Van kerken
tot Kerk" te houden op 26 mei te
Utrecht, aanleiding blijkt te geven
tot misverstand, alsof alleen diegenen
daar welkom zijn, die het in alles
met de 18 eens zijn, verklaarde de
voorbereidingscommissie in de afge
lopen dagen:
1. Op het congres zal geen gelegenheid
tot publiek debat gegeven kunnen wor-
den. Daar uit persuitlatingen bleek,
dat sommigen hierop wèl rekenden,
is, om misverstand en teleurstelling
te voorkomen, in de uitnodiging ge
zegd: „voor allen die in beginsel met
hen instemmen". Het is niet de be
doeling kritiek op het optreden der
18 hierdoor uit te sluiten.
2. In dit verband moge herinnerd wor
den aan de eerste oproep van de 18,
waarin gezegd werd: „bewogen door
de verwachting van het Rijk Gods
en de opdracht der kerk in de wereld
zijn zij er gezamenlijk van overtuigd,
dat naar eenwording moet worden ge
streefd." Voor allen, die deze bewo
genheid kennen, zet het congres zijn
deuren open.
3. De 18 beogen geen hereniging, r
eenwording. Het gaat niet om
loochening van in het verleden door
anderen genomen geloofsbeslissingen,
maar om nieuwe geloofsbeslissingen
met het oog op de toekomst. Doel van
alle gemeenteleden moet zijn: één le
vende, getuigende, belijdende kerk
van Jezus Christus in dit land. Dit
geen zaak van een dag, maar van e<
misschien lang, proces. Daaraan wil
het congres dienstbaar zijn.
Te Amersfoort kwam de „syno
de van christelijken in dienst van
dè Oud-Katholieke Kerk" in twee
daagse zitting bijeen. In een uit
voerige rede ging de aartsbis
schop van Utrecht, dr. A. Rinkel,
nader in op het bezoek dat door
hem en de bisschop van Zwitser
land onlangs gebracht is aan de
oecumenische patriarch van Kon-
stantinopel.
Hij stelde de betekenis en de doelein
den van dit bezoek voor de betrekkin
gen tussen de oosters-ortihodoxen en de
oud-katholieken in het licht. Tal van
praktisch-pastorale aangelegenheden
kwamen aan de orde, zowel op het ge
bied van de liturgie als van het kerk
recht. Ook werd in een inleiding aan
dacht geschonken aan de plaats, taak
en betekenis van de gezinsvoogdij.
Met het oog op de catechese voor de
gelovigen die wonen in de diaspora
werd een ontwerp aangenomen voor een
werkschrift over bijbel, liturgie, ge--
loofsleer en kerkgeschiedenis.
Aan de hand van een tweetal inleidin
gen werd uitvoerig gesproken over hel
uitgangspunt en de te volgen gedrags
lijn bij het deelnemen aan oecumeni
sche diensten door oud-katholieke
ambtsdragers. Tevens werd beraad
slaagd over de mogelijkheid ambtsdra
gers van andere kerkgemeenschappen
in eigen kerkdiensten, afgezien van de
bediening der sacramenten, te betrek
ken in incidentele gevallen, zoals reeds
in de praktijk is voorgekomen. Het be
raad hierover wordt nog voortgezet
Eén van de hoofdpunten van de agen
da vormde ook een referaat over „De
grenzen der Kerk" en de discussie hier
over. Met de behandeling van dit onder
werp was een begin gemaakt op de ge
combineerde vergadering van oud-katho
lieke en anglicaanse theologen in 196C
en het zal op een volgende zitting op
nieuw aan de orde komen. Niet alleen
voor het pastoraat, maar ook voor de
oecumenische ontmoeting blijkt hier
een actueel, maar ook een uitermate
gecompliceerd vraagstuk te liggen. De
bijeenkomst van de algemene synode
van de Nederlandse Oud-Katholieke
Kerk is vastgesteld in november.
Dit moet van hen wel een hartekreet zijn geweest, zpals het
van ons zo dikwijls een hartekreet is. „En de aposteten zeiden
tot de Here: Geef ons meer geloof" (Lucas 17 5). Natuurlijk,
daaraan mankeert het ons in het dagelijks leven. Jazeker,
we hebben wel geloof, maar het is zo klein. Als ons geloof
maar groter was, danJa, wat dan!
Wij, mensen, kennen allerlei soorten geloven. De een heeft
een klein geloof, de ander een middelmatig geloof, een derde
daarentegen is rijk gezegend: hij heeft echt een groot geloof..
Hoe groot dan wel? En waarom hebben we eert groot of
groter geloof nodig? Om echt te kunnen geloven?
Geef ons meer geloof, smeken de apostelen. En dan kom\
het antwoord van Jezus. .Jndien gij een geloof hadt als een
mosterdzaadje, gij zoudt tot de moerbeiboom zeggen: Word
ontworteld en in zee geplant, en hij zou u gehoorzamen"^j
Meer geloof? Nee, gewoon geloof hebben we nodig. Dat ene
simpele, en als we dat bezitten, ja dandan gaat de moer
beiboom zee in. Daarom zij ons gebed niet: O Here, ver
meerder ons geloof, maar: Here, geef ons gelaof.
Groots feeslconcerl in Utrecht
Is de belangstelling voor de
mannenkoorzang tanende? Uit
het grote aantal belangstellenden
(ruim 1000), dat zaterdagavond
de Buurkerk te Utrecht geheel
vulde en de door ruim 60 afge
vaardigden udt heel Nederland
bijgewoonde geanimeerde jaar
vergadering, van de groep man
nenkoren in de Kon. Bond van
Christ, zang- en oratoriumver
enigingen die in het Utrechtse
gebouw voor Kunsten en Weten
schappen werd gehouden, mag
het tegendeel worden geconclu
deerd.
De heer A. van den Broek, voorzitter
m de jubilerende groep, releveerde, hoe
op 20 mei 1937 op initiatief van de heren
H. Byvanck, G. N. H. Zindel en A. Hem-
minga de groep mannenkoren met aan
vankelijk negen aangesloten verenigingen
startte. Nu, na 25 jaren, zijn 44 mannen
koren met ruim 1500 leden aangesloten.
Met dankbaarheid mag worden terug
gezien op wat kon worden bereikt. Voor
een nog beter functioneren van de groep
mannenkoren is echter nodig, dat alle
christelijke mannenkoren zich aansluiten,
zodat de vleuigels breder kunnen worden
uitgeslagen, aldus de voorzitter. Het ge
west Zuid-Holland kan in deze als voor
beeld worden gesteld. De financiële
positie van de groep baart geen zorgen,
mag zelfs gunstig worden genoemd.
De aftredende bestuursleden, de heren
C. M. v. d. Does, penningmeester, en H.
Stravers, Utrecht, secretaris, werden met
algemene stemmen bij acclamatie her
kozen. Met dankbaarheid en voldoening
werd gereleveerd, dat voorzitter A. van
den Broek voor zijn verdiensten 9P het
terrein van de mannenzang koninklijk
werd onderscheiden met de eremedaille
in goud.
Utrechts Chr. Mannenkoor georganl
feestconcert in de Buurkerk, w
werd medegewerkt door Almelo's Chr.
Mannenkoor, Apeldoorns Chr. Mannen
koor, Chr. Mannenkoor „Rotterdam-
Vreewijk", Rotterdam, Schiedam's Chr.
Mannenkoor, Utrechts Chr. Mannenkoor,
groot Dameskoor, A. de Kemp (trompet)
en Joh. Kolvers, orgel. Ondoenlijk als het
is om het optreden van elk koor afzon
derlijk te beoórdelen, willen
voldoening vaststellen, dat een enkele
uitzondering daargelaten het programma
qua samenstelling niveau had en een
zodanige afwisseling bood, dat er heel
veel te genieten vieL
Met dit concert ls ongetwijfeld de best-
denkbare propaganda gemaakt voor het
musiceren in het algemeeneri het be
oefenen van de mannenkoorzang in het
bijzonder. Het door ruim 350 zangeressen
en zangers uitgevoerd Gezang 121 (God
roept ons broeders tot de daad, Zijn
werk wacht, treedt dan aan) als slot
zang maakte zichtbaar indruk op alle
aanwezigen.
De sluiting door de heer H. F. Brune,
voorz. van de Kon. Bond van Chr. Zang-
Predikanten der
baptisten in
congres bijeen
Vanmorgen is de 39e Conferentie
van de Broederschap van Baptisten
Voorgangers op het Nederlandse
Baptisten Centrum „De Vinkenhof"
te Bosch en Duin begonnen. De
voorzitter ds. N. J. van Beek van
Alkmaar kon een grote schare pre
dikanten uit Nederland en België
verwelkomen en bepaalde de ge
dachten van zijn ambtsbroeders op
nieuw bij hun roeping, toen hij zijn
openingsrede uitsprak.
De roeping tot voorganger heeft
le kanten, maar houdt toch vooral
op de mensen gerichte activiteit in,
Er is naar twee zijden een relatie te
onderhouden: Naar Gods zijde, want
het is God, Die roept, maar ook naar
de zijde van de mensen, voor wie de
voorganger dienst doet, voor wie hij
besohikbaar is. Met name op deze
laatste relatie ging ds. Van Beek
daarbij aansluitend op de visie
Paulus in Rom. 1:14. die zichzelf een
schuldenaar noemde van de men
„Grieken en niet-Grieken". Voor
predikant is het nodig geheel los te
staan van de mensen, aan wie hij zich
tooh geheel moet geven.
Aan de confererende predikanten zal
een reeks verdere referaten worden
geboden, die-vooral .cirkelt rondom de
practisèhe arbeid. Drs. J. Reilin'g, Bilt-
hoven zal spreken over „De voorgan-
gïr van morgen", ds. K. Reiling te
engelo over „De taak van de vooi
anger tegenover jeugdigen". Drs. I
lort te Apeldoorn heeft „Zielzorg" t
bespreken, waarvan een speciaal ai
peet: „Zielzorg onder Bejaarden" doe.
ds. H. van der Werf te Emmen zal
worden ingeleid.
Er staat ook een twééspraak op de
agenda: ds. F. E. Huizinga te Hengelo
over: „Preken is evangeliseren" en
ds. J. van Dam te Sneek over: „Evan-
„Plaats en betekenis van de histori
sche theologie" uiteenzetten. De „do-
mineespreek" wordt door één der jong
ste voorgangers gehouden, ds. P. van
der Werf te Almelo over: „Gij zijt
Petrus" (Matth. 16:18). Ds. J. W. Wee-
nink te Haarlem, één der oprichterj
en oud-voorzitters van de broeder
schap. zal het slotwoord woensdagmid
dag uitspreken.
Tijdens de vergadering moet
een nieuwe voorzitter van de broeder
schap gekozen worden, daar ds. Van
Beek periodiek aftredend en niet-her-
kiesbaar is.
RUST?
zoek haf ntat var, a vindt haf In
Valkenburg-Houthem
kor? in. mei 01 i0"'- Vrij van de hoogseizoen-
V.V.V. Valkenburg CU Tel. 0440«.2048
nVragen op medisch gebied zenden ann de redactie van one
blad met llnkabovea ap da „Medische rubriek"*.
Antwoord op vragen vaa algemeen belaag wordt wekelijks
la deze rubriek gegeven, vragen waarvan da beantwoording
niet langs deze weg gewenst Is, geschiedt per brief.**
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Nieuwe Pekela; K. J.
Vclema te Hoogeveen.
Aangenomen naar Rotterdam: H. van
Leeuwen te Arnhem.
M. Visser te Dokkum.
UNIE VAN BAPT. GEM.
Aangenomen naar Hoogeveen:
Huizing te Deventer.
voorna
melijk op de huid en de slijmvliezen. Er zijn tien
tallen soorten, die het menselijk lichaam kunnen
besmetten. Vaak zal men eerst een kleurprepa-
raatje moeten maken van de schilfers, die de
schimmels op de huid veroorzaken, alvorens men
precies weet welke schimmel voor de huidafwij
king verantwoordelijk gesteld moet worden. Wan
neer wij de huidschilfers onder de microscoop be
kijken. zien wij lange draden van zeer geringe
dikte, die in enkele gevallen gesegmenteerd zijn.
Wanneer deze segmenten loskomen kunnen ze
weer uitgroeien tot nieuwe draden, een vorm van
voortplanting kan men zeggen. Andere schimmels
groeien doordat de draden zijtakken krijgen, weer
andere schimmels bouwen hele mozaïekstruc
turen op.
Eigenaardig is. dat men in de eerste helft van
deze eeuw voornamelijk schimmels van het behaar
de hoofd kende. Tegenwoordig echter komen veel
meer schimmels van de handen en voeten voor.
Aanvankelijk zag men de schimmels van de voeten
vooral bij mensen die veel aan sport deden in
fecties via de kleedkamers dus tegenwoordig ko
men de hand- en voetschimmels niet alleen bij sport
mensen voor. Men schat, dat momenteel ongeveer
20 tot 30 procent van de mensen schimmelinfecties
heeft. Bij jonge kinderen is het percentage aanmer
kelijk lager, maar de stijging treedt al na het zesde
jaar op.
De meeste schimmelbezitters zijn zich hiervan niet
bewust, vaak ook omdat de schimmel zich slechts
weinig „vertoont". In deze gevallen zetelt de schim
mel meestal tussen de vierde en vijfde teen, en is
dan zichtbaar aan kleine vervellingen en ecn enigs
zins zure lucht ter plaatse, terwijl de plek soms kan
jeuken. Wanneer de omstandigheden voor de schim
mel gunstig zijn, kan er een snelle uitbreiding op
treden. bijvoorbeeld wanneer het warm is. bij af
sluitende schoenen of bij vochtige voeten. In een
aantal gevallen worden de nagels bij het proces be
trokken. we spreken dan van „kalknagels". Be
paalde vormen van schimmels uiten zich in kleine
blaasjes, waarin wat vocht: andere vormen breiden
zich ringvormig uit. terwijl de binnenkant daarvan
al weer aan het genezen is: de ringworm.
De behandeling geschiedde vroeger altijd met jo-
diumtinctuur, met zwavel of met bepaalde kleur
stoffen. Tegenwoordig gebruikt men meer bepaalde
vetzuurpreparaten, terwijl er sinds kort ook medi
cijnen bestaan, die ingenomen kunnen worden. He
laas helpen deze medicijnen niet in alle gevallen. Zij
zijn bovendien nog erg duur.
De nagelaandoeningen zijn moeilijk te behande
len. Het verwijderen van de aangetaste nagels i$
meestal de beste oplossing, hoewel de behandeling
uiteraard weinig sympathiek is. Helaas zien wij toch
vaak een terugkeer van de schimmel na de behan
deling. Het is echter wel te verwachten, dat in de toe
komst nieuwe antibiotica in de handel zullen Komen,
die de behandeling van de schimmels zullen verbe
teren en vereenvoudigen.
Dat de besmetting een grote rol speelt is reeds ge
zegd. Het tegengaan van de besmetting is dus een
eerste vereiste. Als grootste besmettingsbron moet
het zwembad beschouwd worden. Na het zwemmen
zal men het lichaam, en vooral de voeten, onder <k
douche moeten afspoelen, waarna men het lichaam
goed droog moet maken, vooral ook tussen de te
nen. Daarna zullen de lichaamsplooien en vooral
ook weer tussen de tenen gepoederd moeten worden.
Ook gemeenschappelijke was- en douchegelege.ibe-
den bij fabrieken en dergelijke zijn bronnen van be
smetting. vooral wanneer door het personeel rubber-