DIE MET DIE NEUS! 7 LEIBAND due]Wo 'Ruimte voor ons.... De Gaulle De Quay Luns &b meöios Cornells Bastiaan Vaandrager Quai-jongenó club ZATERDAG 19 MEI 1962 O, dat is die kerel met die neus Isdat nietdie minister met die neus? Ja, die „vliegenier" met die neus Stemmen over Zaterdagmiddag. Motregen. De stemreclames worden nat. Weinig mensen kijken er naar. Misschien een oude man die te veel zin en te weinig geld voor bier heeft. Misschien een klein meisje, dat nog niet weet wat stemmen betekent, maar dat kijkt omdat de kleur van een der borden haar doet denken aan het truitje van haar pop. De meesten. die mijn natte pad kruisen weten het tóch wel. Behalve een voetbalent housiast. die de P.S.P. de PSV noemt, geven ze een re delijk antwoord. Of redelijk in ieder geval zeggen ze wat. Een mevrouw van veertig: ,.Ik ga sitemmen omdat ik het zonde vind van m'n gulden boete als ik het niet doe. Wat ik stem? Weet ik nog niet. ik heb geen gevoel voor zulk soort dingen". Een meisje met heel lang haar (balletdansersi..Als ik een aktieve bui heb, stem ik misschien. Wat weet ik nog niet. Als ik geen aktieve bui heb zal ik geen moeite doen. Eigenlijk is het toch maar flauwe kul". Haar mooie gezicht zegt, dat ze een weinig aktieve bui heeft deze middag. Een kantoorbediende: ..Er is eigenlijk geen partij voor ons. Wij hangen tussen chefs en ar beiders in, zitten op de lege banken tussen de zetels van de p.v.d.a. en de v.v.d. Toch stem ik wel. De p.v.d.a., denk ik. Maar met overtuiging? Nee". Een wat oudere strijkbouten- etalagetuurder: ,,Ik stem om dat ik ervan overtuigd ben dat ieder mens wat te zeggen heeft in Nederland. Ik stem de Sv.d.a. omdat hun Nieuw- ulnea-beleid me bevalt. En de Quay is een stiekum van al lerlei cocktails drinkende kwa jongen". Een nog oudere op een al tijd te laat komende bus wach- tende man: ..De voortuigang van de P.S.P. is te danken of te wijten aan het Nieuw-Gui- nea-conflict. Vele moeders zien hun zoons met lede ogen ver trekken. Maar de moeders van de Canadezen dan. die naar *Europa moesten komen om ons te bevrijden? Ik stem de K.V.P., omdat ik van huis uit katholiek ben maar óók ge loof, dat geloof en politiek sa men moeten gaan. De mensen die niet stemmen zijn half- Een boekverkoper: „Stem men is zeker wel belangrijk. Ik stem de A.R. vooral de laat ste maanden werken ze in mijn straatje. De S.G.P. is een partij zonder hersens, Stemmen. Niet stemmen. Wel stemmen. Stemmen. Men sen die een kwartier lang hun partij blijven prijzen of men sen die na een paar minuten al gezegd hebben, wat ze wil den zeggen. Over het algemeen zijn ze niet enthousiast, den ken ze meer aan hun inkopen. „We zijn egoïstischer ge worden na de oorlog" zegt iemand. Hij steekt een sigaret op uit een vol pakje en ver geet zijn twee vrienden. Om mijn verwarde hoofd wat bij te laten komen ga ik naar de kapper. „Alleen bijknippen" zeg ik en „hoe denkt u over hun stemmen?" Ik heb een tijd p.v.d.a. ge stemd maar nu gooi ik mijn biljet zo in de bus. Alle partij en zijn even lauw. De Quay vind ik wel een fijne man. Mis schien dat ik de K.V.P. nog eens stem. Misschien stei ook helemaal niet meer" Misschien stemmen. sehien niet stemmen. Als ik buiten kom is mijn haar veel te kort en zijn de stemrecla- de stad nog natter ge- Aimé kind van varen hars van tabal bedrijft zijn wonderbaarlijke gang od WACHZEN langzaam niet te zien en dagelijks zoveel in zichtbaar niet van in de ogen, mond en neus een nieuw papier het ruikt nog naar de winkel en is de waarheid spiegel ik huil om de ergerle doendenke en blijft daar maar en schilfert af en komt in haes art 461 je veux the tocrltpv of esma dan schril veronika verbaasd angstgrijpen mee zij staan tot achter in getraliede geruimten sardinen bij elkaar ik vecht en onbeschreven de grijze pupillen in een krans van sterrepunten een ster twee sterren één ster de diepte de afgrond een diepe put van zuiver water de bodem onbesmet ik zoek een bezem waar is een bezem waar is een bezem om te vegen om het schoon te boenen wat al ingevreten i I worden. ARIE GELDERBLOM Verdere politieke figuren blijken hoofdzakelijk te bestaan uit een kuif, een groot hoofd, of een kaal hoofd of een snor. Ja, ja we kennen ze wel, de hoofdrolspelers van het Grote Toneel, we kennen zelfs nog enige bijrol- vervuilers en figuranten. Dankzij de karikaturisten weten we dat Soekarno vooral bekend is om zijn zonderlinge hoofddeksel en een welig „tierende" baard en een sol- datenpet is reeds voldoende om uit te roepen „dat is Fiasco„Nee, sorry, ik bedoel Fidel Castro." Het is zielig om te zeggen, maar blijkens de statis tieken weten hele volksstammen niets méér uit te bren gen dan de bovenstaande kreten. Vele ouderen, die moeten stemmen, en jongeren, die in de toekomst gaan stemmen, hebben totaal geen interesse in de binnen- en buitenlandse politiek. Enkelen zien het „rampzalige" hiervan in en trachten op aannemelijke en minder aan nemelijke wijze enige verandering te bewerkstelligen. Naast de politieke jongeren partijen zoals de Arjos, de C.H.U. jongeren e.d. komen nieuwe groeperingen mee strijden tegen de vervlakking. „De Grote Drie", een fan club voor Kennedy, Macmillan en de Gaulle, heeft reeds een groot aantal leden. Bij dit alles kunnen wij niet achterblijven, temeer daar het over een royale week weer stemmings-dag is. Daarom is Cees van Dop een praatje gaan maken met de voorzitter van de „Quay- jongens club" (onafhankelijk, ondanks de misleidende naam), heeft Arie Gelderbom wat meningen van stem mers genoteerd en is Leo Kleyn een paar bestuursleden van de c.h.u.- en a.r.-jongerengroepen gaan opzoeken. (ge) VRAAG(d) GESPREK DE AVONDUREN BIJ „Ik doe wat ik wil en ik geloof dat ik er recht op heb" Dit is Cornells Bastiaan Vaan drager. Dit is honderd vijf en tachtig centimeter Vaandrager. Centimeters van zesentwintig jaar. bekleed met leer. Waarom? Ik vraag het mij af als hij de deur openhoudt. Als hij schor zegit; „This way man", en me voorgaat op de trap. Ik vergeet het als hij mij alleen laat (ook leren mensen moeten eten) in zijn kamer met een pas gekochte fles sherry. Een kunketrekker is echter nergens te vinden. De tijd hangt er aan een zijden draad in de vonm van een wek ker. Een speelgoedbeer ligt doods voorover in een leefnet. Poppen- torsi bij het raam kijken met hun buiken treurig naar hun hoofden, armen en benen op een tafeltje. Verder stapeltjes boeken, kran ten, kleren, oude tijdschriften, le ge flessen en een affiche van Vince Taylor, een twistster. „Ik ben lid van. de Vince Tay lor Fanclub" zei Vaandragei middags in „De Fles" (Rotter- Enige tijd geleden stond Cor nells Bastiaan Vaandrager voor dc miljoenen ogen van Neerlands televisiekijkers een tentoonstelling te openen met (leren) handschoenen aan, die harmonieerden bij zijn (leren) pak. Een lezeres heeft zich af gevraagd of dat nou wel moest. Zij legde vervolgens die vraag aan ons voor, waarop wij der halve gemeend hebben die vraag weer aan de drager van al dat leer te moeten stellen. Zijn antwoord en nog zo het een en ander kom je te- dit (ge) Vraag (d) Ge- werken. Reclame. Een jaar. Moest in militaire dienst maar werd na een paar maanden afge keurd. Mocht niet terugkomen bij de Unilever. Schreef kruiswoord puzzels voor kranten. Werkte bij mte xay- een reclamebureau in Rotterdam. Vaandrager Ha^ iaar- Werkte bij een recla- hennepplant blijft daar gemakke lijk aan kleven. Zij hoeven het maar af te schrappen. Ideale oogstkledij. En voor de rest. Noem het een karaktereigenschap. Noem het een revolte tegen het confor misme, het gemaakte, het geloge- ne. Noem het een gezond of on gezond exhibitionisme. Noem het zoals je wilt. Zeg zoals Frans het zei. bij de opening van mijn col lage-tentoonstelling dat ik het doe om gezondheidsredenen." Aanhoudend knikken van Vogel. „Ik doe wat ik wil. En ik geloof dat ik er recht op heb." We drinken de laatste sherry op. De laatste sigaretten. Of sigaren. Heel lang zwijgen. Totdat de Four Freshmen beginnen te zingen en Vaandrager plotseling zegt „Mooie stemmen" en: „het le ven is mooi. Ja het leven is vur- rukkulluk. Ondanks de squares." Hij opent de gedichtenbundel gooide het erin en of is het ingevreten dan niet toegedaan of was er geen deksel wa wie geeft me een deksel een doek is ook goed vo< de put van de ster of kan een ster dan niet Het is niet onze gewoonte, mejuffrouw Jansen en mejuf frouw Van Dort. dat wij ano nieme of geïnitialiseerde ge dichten bespreken, maar uw sympathieke brief heeft ons doorgaans weerbarstige hart enigszins zacht gemaakt. Na tuurlijk hadden wij het pretti ger gevonden wanneer M.K.H. zelf even een briefje gestuurd had. Maar we kennen de la mentabele teruggetrokkenheid van dichters en dit is daarom reeds argument genoeg om het gedicht te bespreken. Na eerste lezing van het ge dicht slenterde er een glimlach rond onze lippen zoals dat bij een landbouwer geschiedt, die in het bezit is van bijzonder pijnlijke kiezen; wat moesten we over dit „gedicht" zeggen? Onze eerste opwelling was aan de dichter de raad te ge- het deksel en als er doeken over liggen? M. K. H. ven eens contact op te nemen met een erkend type-instituut. Maar we voelden zelf wel dat deze opmerking ietwat banaal zou klinken in de oren van een dichter. Bovendien elk gedicht, hoe onbegrijpelijk en verward, is een „Attestatie de Vita" of tewel een „Teken van Leven" en op die grond moeten we een zekere eerbied tonen voor het gedicht. Wat betekent de titel „ab medlos"? We hebben er ver schillende verklarende woor denboeken op nageslagen, maar we zijn er niet uitgeko men. Onze „taal-feeling" ver telde ons, dat het wel iets met medley te maken zal hebben. Wanneer dit zo is dan moeten we toegeven dat de vreemde titel (waarom nou altijd een titel uit een vreemde taal?) goed gekozen is, want het ge dicht is inderdaad een mengel- I moes a la Tom Erich's pot pourri „Van oud en nieuw, van alles wat". Wat we namelijk I missen is de lichtgevende 1 draad, het merg van het ge- dicht. Zonder dit merg wordt I het gedicht een nutteloze op- somming en bezit het weinig levensvatbaarheid. We menen I dat het de 16de eeuwse dich- I ter Roemer Visscher (geen oude koe, die uit de poëzievij- I ver getrokken wordt, hoor) was die schreef: Die brood bakt zonder heven I of te zuren En maakt verzen zonder merrig daarin I mag vrijelijk denken in zijnen zachten zin Dat zijn soetsappig werk niet I lang zal duren. Ons oordeel over het gedicht I is. zoals u zelf wel gemerkt zult hebben, zéér negatief, maar om de dichter niet te ontmoedigen citeren we nog I even verder. De schilder Gau- 1 guin moet eens gezegd hebben dat men in de kunst óf een I revolutionair óf een plagiator I is. De eerste wordt later ge prezen. de tweede wordt later I veracht. Om ons niet helemaal als beunhazen te brandmerken, willen we proberen een inter- I pretatie te geven van een be- paald gedeelte. B.v. het beeld van de twee I sterren, die samensmelten tot één ster „een diepe put van zuiver water, de bodem ont- i smet" vormend. Dit zouden de I ogen van de geliefde kind I van varen kunnen zijn. De ogen de poorten van de I ziel staan in directe verbin- I ding met het innerlijk. En in dit binnenste bevinden zich on- prettige herinneringen, die in- I gevreten zijn. De dichter wil I deze reminiscenties ongedaan maken, maar dan komt hij in I de laatste regel tot de vraag- I stelling „of kan een ster dan niet meer zien als er doeken I over liggen?" Kan en mag hij I als buitenstaander iets veran- deren aan de gedachten van iemand anders? Kan en mag I hij bepaalde herinneringen on- zichtbaar maken? We hebben het geprobeerd... I CEES VAN DOP „Met andere ogen" lacht en leest: ondertussen is ook de bezoektijd verstreken. De bedoeling is duidelijk. Ze willen nog een luchtje gaan schep pen en volgen mij de trap af. Even later rijden ze weg op een scooter. Wat slaperige centime ters Vogel en 185 centimeter Vaandrager. Leren centimeters van zesentwintig jaar. Maar als je bij hem komt eet hij gewoon gebakken aardappelen met appel moes en praat ihij over niets an ders dan literatuur. Iemand met talent, denk ik. Misschien met een wat gevoelige huid. Niet aan de Cornelis Bastiaan Vaan- ARIE GELDERBLOM ER UIT GELICHT O,™.«r- "«bureau dam). Even later twistte hij op jaar. Ging zijn pas gekochte platen. „It is a kick man" riep hij te gen mij. „It is a kick man", zegt hij wijzende op de pick-up. Een plaat Half Amsterdam. et Sleutelaar naar Spanje. Zeven maanden. Keerde terug naar het reclamekantoor van na de kruiswoordpuzzels. Werk er nog. Halve dagen. Ver- up p.u»-up. der V^1 free-lance werk. Veel Coltrane. Zijn vriend Frans Seld. Publiceerde in schoolkran- Vogel kijkt zwijgend toe. rookt llh* dan geklotst. Wat de poë- betreft... we geven graag ge- je uitnodiging „excuse zijn goedkope sigaretten pikt aan zijn (inmiddels is er toch een kurketrekker gevonden) sher- Cl. dc N. (Scheveningen). J< bent sterker in proza, vinden wij Iets. dat je verleden week zélf hoor wel hebt ontdekt... J. de K. (Oegstgeest). Je op de Mejuffrouw W. G. (Apeldoorn). TWEE KURKETREKKERS vind je het zélf noodzakelijk sentimenteel te worden als over dergelijke dingen praat, casu dicht? K. II. (Katwijk Simon V. te A. En dat op je baard, zet zijn donkere bril recht boekje nuchtere maag. Rudie van M. te Z. Je had wat èl te laat op 192 meter afgestemd. zee van plagiaat., zoiets als Kloos Vervolg rechts onderaan de hoek. telaar i T^EN langgerekte, gapende straat met op de hoeken interesse voor de binnen- en I-i groepjes jongens op stationair draaiende brom- E^ager'dwam1'deze '"gall fietsen en hier en daar een arbeidzaam vadertje, meestal niet verder dan dat bedrijvig staat te sleutelen aan een gemenied de mode van mrs. Kennedy, autootje op houten blokken. Dit is de Retiefstraat, een stille en strakke huizenrij, ver van het drukke Amsterdamse centrum met zijn duizenden toeristen. Op nummer 65 bellen we aan; hier woont Peter Muller, de voorzitter van de eerste Nederlandse Politieke Teenager Club „De Quai-jongens", en over dag werkzaam op een reklame-instituut. SINDS 1960 tingen discussieerden over al- De politieke club bestaat Pol"*!" problemen, sinds 13 februari I960 en Joe"de,j«>P dankzij de ijver van Peter is der t«d'n steeds meer leden zij uitgegroeid tot een club J» met een ledenaantal van on- blad „Proef schrift" op. Zit in de redaktie van Gard-Si- vik. In boekvorm verschenen de novelle „Leve Joop Masaker" en de gedichtenbundel „Met andere ogen". Op stapel staan: een semi- documentair boek, (onderwerpen o.m. homosexualiteit, verdovende middelent samen met o.a. Simon Vaandrager strijkt door zijn Vinkenoog en Frans Vogel; een - - -- - 11--"-met Hans Verha- verering voor Do- Day. toen wij een jaar of vijf- tien waren; een kinderboek waar Ont- geen één keer in geplast wordt, ,:>leu" terwijl een kinderboeken juffrouw ging by de Unilever het nog wel zo verwachtte, en de „Avonturen van Cornelis Bastiaan ,i| Vaandrager I en II". Een nieuwe plaat van Coltrane. Sherry. Sigaretten. Vogel verwis selt zijn goedkope sigaretten voor dure sigaren. Er liggen nu twee kurketrekkers op de schoorsteen. „Ik geloof dat ik op de goede weg ben. Na jaren stuntelen weet ik precies wat ik doe en wil. Dat houdt tevens in dat ik schrijven steeds moeilijker begin te vinden. Je wordt steeds kritischer. Van een bladzijde of verhaal maak ik wel vier of vijf versies. Mij staan boeken als „buildings" voor ogen, bewoond door moderne, relaxed levende mensen". Hij speelt met een van de kur ketrekkers. zegt dat Anna Blaman voor hem onleesbaar is. Dat Kuy- ten en Van Gestel zich verliezen in stemmingsproza. Dat him taal niet gespierd genoeg is. Dat niets verdoezeld mag worden. Dat hij plaat op zal zetten. of het wel of niet gelukken van een raketafschieting en de hilariteit hierom. Ook denkt het bestuur van de club door het uitgeven van het blad een doelbewuster stemmen van de toekomstige generatie te bevorderen. In derdaad is het belangrijk om kennis te nemen van ande re meningen, maar een zeer kritische instelling blijft ge boden. feestavonden echter nog lang niet tevre- dam kwamen, werd geveer vijftig. Peter was ^riiee^^e^bllSgen VPeter lende grote*steden- waar on" niet tevre- ??r?.nge? te. beleggen.)Peter derafdelingen gevormd moe- p - ten worden omdat er een groot aantal leden is (zoals Leeuwarden, Assen en Den Bosch), feestavonden te gaan lage, ■ij radio een briefje waarin hij vroeg of er aan zijn club F" S!£It organiseren, niet méér bekendheid gege- ka" Ü-E Plannen voor een avond in ven kon worden. En wat de Pf j Amsterdam zijn reeds in een jeugdige voorzitter niet had '„Jt rirJ vergevorderd stadium. Op durven hopen gebeurde. Hij ilPf.lftï?-i*Lhet programma zal staan: kreeg vieP wlken geleden 1,tiek wtp€n sc^d «nee. een interview voor de radio voert' kan kopiJ inzenden ÏT'.nccüwti nu ..n het rollen gebracht, "»d« d« d?b*«; uit alle delen van het land *"';*v°"d®f- komen aanmeldingen binnen kunnen verde- van innperen die uraaB lid ulgen Dit onder woorden bren gen en verdedigen van een nrnnri ivr bepaalde politieke zienswijze BEDOELING u niet het enige doel yan In het begin was het een de club. Nee. een andere, soort debating-club. Jonge- zeer belangrijke, doelstelling ren van verschillende rich- is het aanbrengen van meer een politiek cabaret, spre kers van verschillende poli tieke richtingen, discussie en dit alles rijkelijk doorspekt met populaire muziek van verschillende bandjes. Degenen, die inlichtingen wensen omtrent de club, het cluborgaan „De Poliet" of de feestavonden kunnen terecht bij Peter Muller, Retief straat 65 Amsterdam O. CEES VAN DOP Dat hij de glazen weer eens bij zal schenken. Frans Vogel is in slaap geval len. LEER EN AARDAPPELEN „Ik ben, zoals je uit wat ik ge zegd heb, waarschijnlijk wel dui delijk geworden is, geen beatnik, een benaming waar ik het lang zamerhand verschrikkelijk be nauwd van krijg. Als ik dan toch een etiket moet hebben, laat er dan hipster op staan." Hij zet een twistplaat op en twist, gehoor zaam aan Chubby Checker. Plot seling herinner ik mij weer waar voor ik gekomen ben. nl. om te vragen waarom hij altijd zo gek doet. (Voor de televisie stond hij en kele weken geleden een tentoon stelling te openen met handschoe nen aan. op galafeesten ging hij in spijkerbroek of leer. hij neeft belangstelling voor extremiteiten, hij twist, enz. enz.) „Waarom ik bijvoorbeeld een leren broek draag?" Vaandrager aarzelt zichtbaar. Vogel is wakker geworden. „Het komt in de krant hè? Goed. Dat doe ikhet moet er echt in hoordat doe ik om mijn sympathie te betuigen met de mensen die op de marihuanaplan- tages in Mexico werken. Zij dra gen leren kleren. De hars van de Een Deen» geleerde, dr. Paul Hansen, heeft boter in poeder- vorm voor de handel gemaakt. Volgens dr. Hansen is het voor- n medisch student van dc ersiteit van Stellenbosch eist wereldrecord pindaduwen met icus voor zich op. Hij heeft iclddi duwd. Het oude record sta Parijse student. Dat is ssel belangrijk; wie is op hel ogenblik Is al wat aan de belegen maar president Soekarno van plan Koningin Elisabeth Groot-Britannië tijdens zijn ek aan Londen een gesrhenk het volk van de Molukken an te bieden, zo ritse blad „The tou dan geschied plarcn van een zeldzaam so paradijsvogel. Paradijsvogels uit de hof mcin-eden dus. XA/E WETEN het: de politieke belangstelling van de ge middelde Nederlander is niet zo bijzonder groot en het schijnt, dat de jongeren zo mogelijk nog achtelozer voorbij lopen aan de borden, die er geen twijfel over laten bestaan aan welk vakje het rode potlood besteed is. Po litiek is een nogal abstract be grip en spreekt minder tot de verbeelding dan een pick-up, een scooter of een jazz-concert. In politieke jongeren organisa ties kom je hooguit jongens (en meisjes) tegen die zich voor po litiek interesseren en dat soms nogal intensief. De rest van een groot aantal jonge mensen denkt aan politiek „te doen" als ze het over het ijzeren gordijn, de Ber- lijnse muur of de heer Van der Putten hebben Men zal zich kunnen afvragen of in dit licht gezien het streven van de politieke jongerenorgani saties om meer belangstelling voor hun zaak te wekken, niet een vechten tegen de bierkaai is, temeer daar heel wat jonge mensen met een „Politiek? Een vuil zaakje" schouderophalend aan de zaak voorbij gaan. Je zou zelfs kunnen stellen of een christelijke politieke jongerenor ganisatie niet een contradictio in terminis is, waar door zowelen de politiek als toch maar dat „vuile zaakje" wordt beschouwd. In de twee grootste protestant se jongerenorganisaties in ons land, de F.C.H.J.G. (van de C.H.U.) en de Arjos (van de (A.R.) heeft men uiteraard af gerekend met deze gedachte. Zij zien het juist als hun taak een christelijke daad te stellen tegenover alles wat met het christelijke principe in strijd is. Zij laten een eigen geluid horen en lopen niet aan de leiband van de moederorganisatie, zoals wei eens verondersteld wordt. On dermeer is dit duidelijk geble ken, toen de F.C.H.J.G. het be lang inzag van samenwerking met andere protestanten in een periode dat de C.H.U. daaraan nog niet dacht. De stoot tot sa menwerking is dus van de jon gerenorganisatie uitgegaan. Zowel F.C.H.J.G. als Arjos hebben een open oog voor het teruglopen van het ledental. De oorzaak hiervan moet naar de mening van de heer W. Jonge- neel, de zojuist afgetreden se cretaris van de F.C.H.J.G.. ge zocht worden in het feit, dat de jongeren vaak een grotere eer lijkheid aan de dag leggen dan vroeger het geval was, en aan voor hun inhoudsloze tradities weinig waarde hechten. Hier is trouwens een duidelijk parallel te trekken met de toenemende onkerkelijkheid, vooral onder jongeren. Het hoofdbestuurslid van de Arjos, met wie wij over deze kwestie spraken, meende, dat de verstedelijking hier ook een belangrijke rol speelt en dat de verminderde belangstelling voor het lidmaatschap van een politieke jongerenorganisatie ge zien moet worden in samenhang met de verminderde interesse voor het verenigingsleven in het algemeen. Overigens geloofde hij niet dat de politieke belang stelling onder jongeren werke lijk zo gering is als men vaak denkt. En onze C.H.-zegsman bevestigde dit door op te mer ken dat de politieke belangstel ling in de leeftijdsgroep van 18 tot 30 jaar groter is dan in die van 30 tot 45 jaar. En ook hoeft het zich niet aansluiten bij F.C.H.J.G. of Arjos niet te bete kenen, dat men zijn stem niet op de protestantse partijen uit brengt. Natuurlijk tracht men de jongeren wel tot aansluiting bij de groeperingen le bewegen, omdat de problemen in de poli- tiek eerder groter dan kleiner worden en de jongerenorganisa tie de mogelijkheid biedt om zich op deze problematiek te be zinnen en te trachten een chris telijk geluid te laten horen. Geldt dit al voor de binnenland se politiek, in nog sterkere ma te is dit noodzakelijk om op in ternationaal niveau een christe lijk front te vormen. De drei ging van een anti-religieus bloc, in casu het communisme, maakt het tegenwicht van een christe lijke politiek meer dan ooit noodzakelijk. De jongerenorgani saties hebben hiervoor een open oog, men kan zelfs stellen dat zij de laatste tijd het accent misschien meer op de interna tionale politiek hebben gelegd dan wenselijk is voor de binnen landse. Opmerkelijk is daarbij, dat de C.D.U.-gedachte, het samengaan dus van katholieken en protes tanten in Europees verband ge makkelijker verwezenlijkt kan worden dan binnen de Neder landse verhoudingen, waar zelfs de protestantse partijen nog steeds verdeeld zijn. Daarbij moet natuurlijk niet uit het oog verloren worden dat de interna tionale problematiek voorname lijk een sociaal-economisch ka rakter heeft, en dat in Neder land problemen opgelost moeten worden, die een volledige sa menwerking tussen katholieken en protestanten bemoeilijken. Dat desondanks een zo breed mogelijke samenwerking tussen de christenen onderling nage streefd moet worden, ziet men thans wel in. en het zou één van de belangrijkste taken kunnen zijn van de politieke jongerenor ganisaties om deze samenwer king zoveel mogelijk te bevorde ren! Wij geloven dat de christe lijke politieke jongerenorganisa ties een goede koers varen, wan neer zij het als hun taak zien om meer dan ooit tevoren te trachten een bijbels antwoord te geven op vragen, die op het eer ste gezicht weinig met de bijbel uitstaande schijnen te hebben. Wij moeten een christelijke hou ding bepalen in een tijd, waarin christelijke waarden bedreigd worden door anti-religieuse krachten. Achter het eerste ge zicht moeten zij trachten het tweede te ontdekken, waar an deren menen het al bekeken te hebben. Zolang dezen het erop houden, dat politiek „een vuil zaakje is", is hun rol nog niet uitge speeld! LEO KLEIJN ER UIT GELICHT Mej. M. C. W. te R Je zou willens en wetens eens naar Theo Eerdmans kunnen sturen; van je „nachtmerrie" konden we drie dagen niet slapen, maar bij wat er nog meer in de enveloppe zat niet wakker blijven. P.S. Hart. groeten aan B. R de V. te 's Gr. Wat bedoel de je met die kartonnen neus? S. B. te R. Voor drie cent heb je ook al een mooie. A. K. te L. Volgens ons is de uitkomst 768... ga 't maar na.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 18