Zon MIDDELLANDSE ZEE? r/ ii i (I a i) jaar: dan maar naar de Z (I I (III j/ïïtS ITALIË: AUTO - SLAAPTREINEN SPANJE: UW KRANT WIJST U DE WEG Voor de mondaine en luie" toeristen rijden weer Ook scooters en bromfietsen HET IS ER (VRIJWEL) ALTIJD MOOI WEER BLAUWE ZEE EN AZUREN LUCHTEN VELE MOGELIJKHEDEN OM ER TE KOMEN Het Zuiden, waar de zon altijd schijnt en waar de bran ding van de Middellandse Zee een optimale luiheid ten toon spreidt en in de hand werkt. Het is een ideaal oord voor de vakantie. Voor degene, die de drukte zoekt van het mondaine flaneren langs de boulevards van de Cóte d'Azur, van de Franse Rivièra, voor hem of haar, die de stilte zoekt van de kleine vissersdorpjes aan diezelfde kust van de Mediterranée, die altijd blauw is onder een zo mogelijk nog blauwere zomerhemel. En dan is er nog de Italiaanse Rivièra en dan is er nog de Costa Brava en -m andere lustoorden van Spanje. Het ligt allemaal binnen het bereik van een t,I (liefst wat langere) vakantie. En de variatie-mogelijkheden zijn er bij tientallen. Wij weten immers niet, wat u zoekt. Neem bijvoorbeeld alleen maar de stranden: er zijn er, die alleen maar kiezelstenen bevatten, er zijn er met wat zand, maar dan toch ook weer met stenen, en men kan ook stukken strand I aantreffen, die tot Italië zal men wel Iets van zijn gading kunen vinden. Van ultra-luxe tot hyper-eenvoudig. Het is er allemaal. De zon schijnt de hele lange dag. Het water lokt. Het is uitbundig zomer in het Zuiden. Daar kunt u zeker van zijn 1 Ook het kustgebied is in trek.... Om maar eens met Italië te beginnen: Ook qua natuurschoon is de Italiaanse Rivièra van Ventimiglia tot La Spezia zeer aantrek kelijk. Bekend zijn hier de badplaats San Remo, Alassio, Portofino, Rapallo en Sestri Levante. Wat verder weg (langs de even zonnige Adriatische kust) genieten Rimini, Riccione, Cattolica en Pesaro grote bekendheid. In al deze plaatsen (en ook in de andere) treft men hotels en pensions van alle categorieën, en ook doorgaans goed-geoutilleerde kampeerterreinen. Enkele bungalowparken (met Nederlandse leiding) zijn er eveneens. Wie voorzichtig rijdt, zal in het verkeer weinig moeilijkheden hebben, al zal hij even moe ten wennen aan het nogal luidruchtige gedoe van de Ita liaanse autobestuurders, die niet alleen met armen en be nen „praten", maar ook heel graag met hun claxons. In de bebouwde kom heeft het ver keer van rechts voorrang en daarbuiten gaat het verkeer op de liopfdioegen voor. Som mige jmliaanse autostrada zijn' alleen ui aar 'feg'eh bëta-~ ling van tol toegankelijk. Vergeet niet bij uw reis-orga- nisatie benzinebonnen aan te vragendie aanzienlijke re ductie geven en die bij de douane aan de grenspost in Italië „geldig" moeten wor- den gestempeld. En nu even heel summier iets over prijzen. Voor logies be taalt men in een eenvoudig hotel ongeveer 1000 lire, wat neerkomt op bijna zes gulden. En dat kan men ook wel re kenen voor de maaltijden, waarbij men (als men daar bijzonder gevoelig voor is) heel voorzichtig met de daar in gebruikte sterk laxerend werkende olijfolie dient te zijn. Wie door reisvereniging of reis bureau zijn vakantie laat voorbereiden heeft het gemak kelijker. Hij weet al bij voor baat wat die reis hem gaat kosten en hij krijgt veelal ook nog een advies mee over het zakgeld dat hij nodig zal heb- ben. Zulkg aezelschapsreizen kunt u maken voor bedragen die varieren van f 300, tot f 370 voor een reis (uit en thuis) van vijftien dagen, al naar gelang u voor-, na- of hoogseizoen kiest. Het kustgebied van Italië is na tuurlijk maar een klein deel. Niet alleen geografisch, maar ook wat de vakantiemogelijk heden betreft. Andere delen van dit populaire vakantieland komen nog aan de beurt op onze volgende pagina's. En datzelfde geldt uiteraard voor Frankrijk. Franse Rivièra: T> Voor driehonderddertig gul den heeft u een retourtje per vliegtuig naar Nice en so kunt u zich reeds na enkele uren be vinden aan de wat snobistische Franse Rivièra. Het kan ook per trein en dat vergt een be drag van ruim 200 voor de heen- en terugreis. Met de auto of scooter zijn die circa 1200 ki lometer naar de Cóte d'Azur ook af te leggen en vanzelfspre kend zijn er (als steeds) weer de talrijke dienstverlenende organisaties, die zo'n vakan tie aan de Franse Zuidkust haarfijn voor u willen uitstip pelen en piekfijn voor u willen verzorgen. NAAR, HET zuiden en dat met de trein zijn-twee za ken, die in het zomerseizoen tal van problemen kunnen op werpen. Daarvan wisten we uiteraard niets in het stadium van plannen maken. De zon, het strand, de luie ligstoel, de blauwe zee en de palmen van de fólders trokken. En in dat stadium zie je ook geen moeilijkheden, wil je ze ook niet zien. Dat ze er kun nen zijn, merkten we pas la ter. Goed, er werd voor het zui den besloten. Niet de Rivièra. ook niet de Italiaanse kust. Die leken té veel vakantieparadijs en dus te druk. Het grote aan tal reizen in de reisbureau-fol ders loog er niet om- Nee, dit jaar iets exclusiefs: Spanje; dat was nog terra incognita, dachten wij (toen nog). We zouden de trein nemen. Niet met een- reisgezelschap, maar gewoon, met z'n tweeën. Daarom ook was geen haast gemaakt met voorbereidingen. Dat kon de laatste maand al tijd nog wel. En ook in die laatste weken leek er geen vuiltje aan de lucht. Met de bagage was het gauw geregeld. Met de reis ook. Tot aan de Spaanse grens konden nog plaatsen wordeh gereserveerd, dus het nodige comfort dat In de vakantie, vinden wij, tot een van de meest onmisbare zaken behoort, was verzekerd. Maar hoe anders werd dat allemaal. Tot Parijs ging het wel ja, een rustige coupé, prettige buren. Maar daarna kwam de verandering. Er moest worden overgestapt van Gare du Nord naar Gare d'^usterlitz, waar dé Barcelo na-express (kon zó in een ro man wegrijden) stond te wach ten. Omdat de treinen nou niet helemèèl op elkaar aansloten, liet het spoorboekje ons een Eaar uur pauze, zoals later zou lijken, de stilte voor de storm. En waar besteed je die als vakantieganger zonder al te veel museum-en-monumenten aspiraties beter dan op een gezellig terras op een van de vele boulevards? Dat terras werd gauw gevonden. Dicht bij en met uitzicht op de Seine en op een druk verkeersknooppunt waar een ondanks de hitté de gelijk geüniformeerd politieman volijverig met zijn béton stond te twaalf volle nachtelijke uren zouden moeten doorbren gen, zeker wisten of althans dachten, maakten we ons niet druk en hielden ons opgewekt bezig met het kijken naar men sen die dat wél deden. kunnen zijn genomen. Maar wie had daar nog oog voor? Wie helemaèl gelijke tred gehouden wachtte niet alléén nog maar op de grens, op het ogenblik, waar op hij zich even kon vertreden, al was het dan maar op een stationsperron. EINDELIJK. STOP De auto-slaaptreinen één naar het Zuidfranse Avignon en één naar het Noorditaliaan- se Domodossola zijn sinds hun invoering in 1960 een groot succes gebleken. Werden in het eerste jaar 370 auto's ver voerd, het vorige jaar waren het er al meer dan 2.000. De meeste reizigers, die de auto-slaaptrein kiezen, doen dit om de eerste en laatste ver moeiende duizend kilometer op een meer comfortabele wijze af te leggen. In plaats van ten minste twee dagen over de wegen te jakkeren, zitten ze rustig en ruim in een treincou- pé met ter afwisseling een zee van bewegingsvrijheid. Boven dien verlengen ze hun vakan tie in het zonnige Zuiden met enkele dagen. Het toenemen van het vervoer per auto-slaaptrein is overigens geen typisch Nederlands ver schijnsel. In enkele jaren tijd werd Europa overdekt met een net van dit soort verbindingen, dat voornamelijk op het toeris me naar de landen rond de Mid dellandse zee is gericht. Zelfs net verre en schone Griekenland >s nu vanuit ons land via de Do- modossola-trein. de auto-slaap trein Milaan-Brindisi en de veer- hoot Brindisi-Patras voor de meest op z'n gemak gestelde chauffeur bereikbaar. Het belangrijkste nieuws voor het seizoen 1962 is een vroeger hegin (half april reden de eerste treinen al) en een later einde 'oktober) van de ritten. Daar mee wordt tegemoet gekomen aan de wensen van hen, die gaarne in het voor- en na-sei- roen op reis gaan Zowel in Amsterdam (Amstel Station) als in 's Hertogenbosch kan men zijn voertuig op één van de treinen laden. De betref fende auto mag overigen» ten hoogste acht zitplaatsen bevat ten. Caravans, of op trailers ge laden boten kunnen eveneens worden meegenomen, zij "t dat de maten aan beperkingen on derhevig zijn. Met een autoslaaptrein worden uitsluitend de inzittenden van de ingeladen auto vervoerd. De be stuurder moet in- of uitstappen op het station, waar geladen of gelost wordt. In Nederland kun nen de overige inzittenden naar keuze instappen te Amsterdam Amstel. "s Hertogenbosch. Vcnlo (Domodossola) en Maastricht (Avignon). Het is niet mogelijk de wagen in andere plaatsen dan Domodossola of Avignon te los sen (c.q. te laden). Voor de vertrektijden (voor beide treinen één maal per week) vrage men inlichtingen bij de NS-informatiebureaus. de ANWB. de KNAC en de meeste reisbu reaus. Aan de trein naar Avig non is gedurende de hele reis een restauratierijtuig gekoppeld; die naar Domodossola heeft er alleen één op het traject Am sterdam-Frankfurt M. v.v. Wat de prijzen betreft: twee volwassenen en twee kinderen van resp. 9 cn 12 jaar, die met de auto-slaaptrein van Amster dam naar Domodossola gaan. be talen voor een enkele reis twee de klas ligrijtulg In totaal 445.25. als hun wagen niet langer Is dan 4,42 meter. De rit Amsterdam- Avignon kost voor dezelfde groep personen in gelijke omstandighe den 333,40. Voor een caravan, waarvan de lengte maximaal 4.42 meter is, moet een zelfde prijs als voor de auto worden betaald (resp. ƒ160,- en ƒ170,-). Hotelplan heeft scooterrijders en bromfietsers aan zich verplicht door van 16 juni tot en met 1 september een speciale „scooter- wagen" in te leggen, die van Den Haag (Hollandse Spoor) naar Ro senheim. dicht bij Kufstein aan de Oostenrijkse grens rijdt en wel op iedere zaterdag tussen genoem de data. In de Hotelplan-expres- trein rijdt deze scooterwagen mee en men bespaart op die manier niet alléén 1000 km heen en 1000 km terug, maar ook kostbare va- kantietijd. Een retourtje voor de scooter kost 45 en voor een bromfiets 35. En in dit hoekje ten slotte nog een kleine, maar zeer be langrijke tip: Hoe uook gaat hetzij een eindweegs met auto of ander voertuig als bagage op de trein, of de hele reis met de auto), laat uw ver voermiddel vóór de reis aan een grondige inspectie on derwerpen en neem voor on derweg wat reserve-onderde len mee! Afgeladen Dus: vijf minuten voordat de trein zou vertrekken op het per ron. De trein wès er. Maar en dié ontdekking sloeg met een alle reisverwachtingen de bodem in de wagons puilden uit. Breed lachende Fransen hingen uit de deuren. Alles stampvol, de coupé's, de nauwe gangpaden. Het biljet wees wa gon no. 12 aan. Die was er in derdaad, maar hoe daar in te komen? Na enige tijd zoeken kwam er hulp. De koffers konden door het raam naar binnen worden gestouwd en met veel moeite konden ook wij ons naar bin nen wringen. Maar daar bleef het ook bij. Geen stap verder dan de eerste meter in het gangpad. En de gereserveerde plaatsen? Die waren inmiddels bezet door stokbrood kauwende Fransen. Overigens waar die plaatsen waren was nergens te zien. De labels met de nummers waren overal afge scheurd en verhaal was nergens mogelijk omdat in de hele wa gon geen conducteur was te ba- kennen. Maar goed, we waren binnen en misschien zou er tijdens de reis wat meer ruimte komen. Dicht opeengepakt reden we de nacht in. Staande in het gang pad. waar nauwelijk ruimte voor de bagage was en waar het warm en benauwd was. Om ons heen alleen maar bedrukte gezichten. Onze hoop dat de tus- senstations misschien verlich ting zouden brengen bleek al gauw op niets gegrond. Onder weg stapte slechts een enkeling uit en méér dan een enkeling kwam er bij. En al die tijd moesten de gangpad-passagiers blijven staan. Nergens een plaats vrij. Zélfs niet in de restauratiewa gen. En een verfrissend drankje was juist nu zo nodig. Trouwens was er wel plaats geweest, dan nog zou niemand er langs de normale weg hebben kunnen ko men. Iedereen die dat probeer de stuitte al direct op een on doordringbare muur van transpi- Er overheen Maar nood maakt vindingrijk. Niet dóór die muur. dan maar er overheen. Klauterend over de langs de ramen bevestigde stalen buizen, daarbij acrobati sche toeren uitvoerend, baanden sommigen zich óver de vele moede en slaperige hoofden héén een weg door het gangpad. Eerst enkelen, later meer. toen was bewezen dat dit althans een mogelijkheid was om een koele dronk te bemachtigen. Verwen singen uitend en scheldend on dergingen de reizigers-zonder plaats het experiment. Ergens achterin begon een kind luid te schreeuwen. Dat was, liggend op Na een goede twaalf uur was dat moment eindelijk bereikt. Na twaalf uur stopte de trein voorgoed. Het was beet, snik heet. En het perron was vol. Vol met op de gelukkigen die nog een coupé hadden gevonden na geradbraakte reizigers, die zich vuil, ongeschoren en traag uit de deuren lieten zak ken. Allemaal in de rij, beval de Spaanse douane. Dat was de laatste barricade, die moest worden genomen: een half uur schuifelen over het per ron, met tassen en met kleding, die wél op een Hollandse maar niet op een Spaanse zon was be rekend. Dan achter elkaar door de smalle doorgangen van het zeggen, dat we in een nog braakliggend vakantie-gebied kwamen, nee....Er waren méér zon-en-rust-zoekers, waardoor de rust van het ongerepte dik wijls kilometers lopen vroeg. Moeite waard Maar goed, we waren in het zuiden. We hadden zon (zelfs wel eens té veel), we hadden het blauwe en lauwe water, we hadden die Inie ligstoel van de folder, we kónden onder de pal men van een intiem boulevard- je lopen en Spaanse wijn (kwart- Je per glas) was er ook. En dat alles was tóch, vonden wij na een paar (rustige) dagen, de moeite en ellende van die eer ste 34 uur wel waard. Want zó is het immers: wie in het zuiden is, vergeet proble- blemen, ziet alles door een wat lichtere (zonne)brii. Wie in het zuiden is. wordt levensgenieter, krijgt daar ook alle gelegenheid voor. Zowel de man m^t het be scheiden vakantiebudget, als hij die zijn peseta's, franca of lires wat kwistiger kan rond- dat de zon van het' zuiden mees tal wel wat warmer is dan die in eigen land. Daarom, verwis sel de daagse kleding voor het vertrek voor iets luehtigers. géén wit want dat blijft niet wit op zo'n reis. En dan (ten slotte, want hiernaast vindt u tal van tips) zorg dat u weet waar u naar toe gaat. Bespreek hotels of pensions. Dat bespaart veel onnodig zoeken en teleur stellingen. De kampeerders zul len het wat gemakkelijker heb ben, al moeten zij niet verwach ten dat ze de zuidkustcampings voor zich alleen zullen vinden. Want in het zuiden is men nóóit alleen, een paar meter zand voor d© gelukkigen, een „handdoek rotsblok" voor de minder bedeelden. En de ter rasjes zijn bijna altijd vol, al thans in Frankrljk's zuiden. Maar tegenover dat alles staat ook het vele andere dat het zui den biedt. En wie dat ziet en het ligt er voor het grijpen vindt juist In het zuiden dat wat van een vrolijke en onbe zorgde vakantie kan worden verwacht. mondaine vertier te bieden, dat men zich maar kan wen sen. Men kan zich ver maken met het in mondaine kleding over de boulevards flaneren tot het onderwater- vissen, -zwemmen en -foto graferen. Men kan dagenlang in de zonneschijn op het kie zelstrand gaan liggen, men kan ook tochten maken naar St. Tro, naar Monaco, naar alle kleinere en grotere plaat, sen, die als parels langs die pittoreske kronkelende kust liggen. Per auto wordt dat wat prijzig, als men niet tevoren de re ductiebonnen bij ANWB of KNAC heeft gekocht. Gewo ne benzine kost in Frankrijk nl. 71 cent per liter en dank zij die bonnen behoeft de toe rist ,,maar" 58 cent te beta len. In tegenstelling met Spanje (waar een internationaal kampeercarnet vereist is) kan men in Frankrijk overal zonder kaart kamperen, als er maar plaats is, want op welke camping dan ook, komt u zelden alleen. Hotelprijzen variëren juist in de luxe badplaatsen van vrij goedkoop tot zeer duur, maar een redelijk goed hotel is voor 10 per persoon per dag wel te vinden, waarbij dan nog eens zo'n bedrag voor de maaltijden komt. Daarvoor is dit zonovergo ten oord al te veel op de tien. duizenden toeristen ingesteld. Men leeft daar immers van het toerisme en men rekent er op,1 dat de bezoeker daar voor wil betalen. Reisverenigingen, reisbureaus. Hotelplan, Zonexpres, touring- carbedrijven voeren jaarlijks de duizenden naar de Franse Zuidkust en zij doen dat aan zienlijk goedkoper dan men privé zou kunnen doen. Een privé-reis per trein bleek geen pretje de acrobaten. Dat werd de nacht in de Barcelona-express, die doorreed, alsmaar doorreed, zonder par don voor zijn honderden opeen gepakte passagiers. En dan te bedenken dat het allemaal zo mooi had kunnen zijn Niet misschien in die nacht, want het bbk schap. Maar wel 's morgens vroeg bij het opkomen van de zon, bij het trajeet langs de Middellandse Zee-kust, langs die douanekantoor. Een enkele kof fer werd geopend. Stagnatie. Weer een paar meter. Nóg een koffer. Toen eindelijk: Spanje. Een Spaanse trein. Wél stoffig (plu che banken) en warm. maar in ieder geval een zitplaats. Een half uur wachten, verfrissingen van de eerste peseta's' van het vakantiebudget. Dan: rijden. In een stekende zon, door tunnels, waar zwarte rook van de loco motief door niet tijdig dichtge draaide ramen drong. Ruige vlaktes met cactussen, een en kele boerderij, een ezel. Overstappen in Barcelona. Even lusteloos op een terras zit ten en niets doen. Dan de laatste trein, een locaaltje langs de kust. Houten banken. En om de paar kilometer stoppen. Vrou wen met volle manden, juist te rug van de markt. Dreinende kinderen en afgetobde vakantie gangers. die de vakantie nog moeten beginnen. Maar aan al les komt een eind. Aan deze reis ook. al had die dan 34 lange uren geduurd. Na 34 uur Van het laatste stationnetje, vuil, moe en slaperig naar het (besproken) hotel. Achter de bali een echte Spaanse schone die naar de kamers verwijst. Verfrissen met (stromend) wa ter. En dan weer naar buiten' waar iedereen (tijd: 's avonds half tien) zit te dineren. Een terrasje en nóg een terrasje, een visschotel voor een krats, mét een glas. twee. drie glazen, rus tig in de zoele avondlucht met op de achtergrond Spaanse mu ziek uit het cafeetje op de hoek. En verder, aan de donkere ho rizon. de pinkelende lichten van de vissersbootjes. 't Kon een hlm zijn, maar 't was écht. In 34 uren hadden drukke stadsstraat, kantoor. benzine walmen plaats gemaakt voor een romantisch tafereel, waar voor een rustig dorpsstraatje, met terras naast terras, vrolij ke lachende mensen, naar Span jaarden lonkende toeristen-meis jes en volle met rood gevulde glazen de decors vormden. Want zó is het zuiden: warm en romantisch, kleurrijk en vro lijk. Wie onbezorgd zijn vrije weken wil doorbrengen, vindt daar wat bij wenst. Het weer dat overal elders nog een va kantie in het water kan laten vallen, speelt er geen rol want, gewoon, dat kan niet. Alléén: het is er druk. Ook aan de Spaanse kust. Ieder jaar opnieuw stijgt mét de welvaart van de doorsnee-toerist het aan tal buitenlanders. Dat moesten ook wij ondervinden. Goed. het was nog geen Zandvoort of Scheveningen en de midden stand had met haar prijzen niet met de c.a.o.-stijgingen bóven de Pyreneën, maar om nu te het water, de romantiek de (subtropische) natuur. En daarmee kom je toch al een heel eind. En voor de rest, ach, er is maar één duurste hotel, en maar één duurste restau rant. Voordeliger kan het altijd, al moet je dan wél de moeite van het zoeken nemen. Natuurlijk, wie écht duur uit wil kan dat ook en juist in het zuiden. In Spanje misschien wat minder gemakkelijk dan aan de Rivièra. waar veel „chique" komt om langs de boulevards- te flaneren, of om met race- bootjes of uitdagende en luxe Diortoiletjes te showen. Maar zij vormen ieder jaar een klei nere categorie. Andere groepen krijgen nu greep op dat stukje vakantieland, dat tot voor kort alleen was bestemd voor die me neer en dame met de luxe slee, voor diplomaten en filmsterren. Nóg hebben zij er hun villa's, maar daarnaast verrijzen de reisbureau-bungalows, de ten tenkampen, verschijnen de bord jes ..Chambres louer" (wél prijzig, maar géén „duurste hotel") en mét die bordjes ook de runners. Steeds meer De luxe stranden van voor heen. voor zover van strand en niet alleen van grind kan wor den gesproken, worden meer en meer familiestrandjes. En op de boulevard is niet alléén Dior vertegenwoordigd, ook daar nu de 260-alles-inclusief-toeris- ten", de pa's en ma's met de kinderen en de tent, de zuinige spaarders, die elke maand een bedragje uit het loonzakje opzij legden om te kunnen boeken voor een reis naar het zuiden. Bussen en treinen vol worden er zo dagelijks „aangevoerd". Naar alle kanten zwermt de massa uit Naar de grote ste den, naar de schilderachtige dorpjes, naar het strand en vooral naar de terrasjes onder de palmen, die tot laat in de zoe'e zomeravond bezet zijn, met luchtig en kleurig geklede gasten, genietend van al die dingen, die een zomeravond in het zuiden zo attractief maken: de lichtjes langs de kust, een slepend muziekje of, gewoon, een goed glas wijn. Naar het zuiden dan maar dit jaar? Het wordt het vakantiedevies van steeds meer toeristen. Historisch Naar het zuiden dan. Nog even dit over die reis. Nee, geen opgeschroefd verhaal van een teleurgesteld vakantiegan ger. die het misschien allemaal wat somber inzag. Die reis is 1 historisch. Maar. dat moet er wel even bij gezegd, zó hoeft 1 het natuurlijk niet. Met een beetje méér voorbereiding kan een hoop narigheid worden voorkomen. En bovendien: er zijn georganiseerde reizen, bij- I voorbeeld met de express, die i de toerist regelrecht en comfor tabel van eigen land naar het zuiden brengt. Dan geen overstapjes, maar I in één ruk door naar de zon. i Nóg een bescheiden raadge- 1 sen: van in modieuze strand- ving: houdt u er rekening mee De ingang t an het villa-dorp ,JParaduo" te Pinamare aan de Italiaanse Rivièra, dat op initiatief van de Nederlander Bernhard Voorzanger voor 2 miljoen gulden werd gebouud. ver weg, maar vrij goedkoop Spanje: het lig* zo'n 1500 ki lometer van ons af en toch is vooral de laatste jaren dit land van Franco een geliefd oord voor de Nederlandse vakantie ganger geworden. Kwam dat omdat het Iberisch schierei land zo anders dan andere de len van ons Eoropese continent is, kwam dat door de goedko pe hoteltarieven van dit land, waar men voor 100 peseta's (dat is zes gulden) in een zeer behoorlijk hotel kan slapen en voor dat geld ook nog drie zeer goede maaltijden er bij krijgt? Het een zal wel met het ande re samenhangen, want het goedkope van dit nog wel exo tische gebied heft de vrij ho ge „aanloopkosten" van de reis er heen weer wat op. Spanje is een gemoedelijk land: het klimaat werkt een zekere traagheid in de hand en dat doen vele wegen ook. want het plavei sel met dikwijls tal van kuilen en gaten is ruet direkt gemaakt om op te schieten. Dat behoeft tijdens de vakantie ook niet, want langzaam gaande, geniet men veel meer van de vaak schilder achtige omf ke vergezic Wie de Costa Brava of de an dere in trek komende kustgebie den van Spanje bezoekt, zal er goed aan doen rekening te hou den met de gewoonten van het land. Wat aan de Franse Rivièra „bon ton" is, het lopen je volkomen uit den boze. Men kan zelfs 'de dames dan) het tweedelige badpak wel thuis la ten. want dat wordt niet gedra gen. Shorts «voor heren en zeker voor de dames) worden in „de bebouwde kom" niet getolereerd. Maar voor het overige zijn de Spanjaarden gastvrij en hartelijk en wie de moeite neemt om met hen in contact te komen, zal al heel gauw veel vriendschap on dervinden. Per reisvereniging of organisa tie kan men de reis ook privé of in gezelschap maken. Een reis van twintig dagen b.v. vergt bij de Ned. Chr. Reisvereniging een bedrag van ƒ655, maar dat is dan wel een reis door alle delen van Spanje. En we beperkten ons hier bewust tot de kustgebieden. Een verblijf van twaalf dagen zal men Mallorca Mallorca is een naam, die naast de Costa Brava zeker niet mag ontbreken, want dit Spaanse eiland In de Middel landse Zee is een bijna nog sterkere trekpleister voor de Nederlandse vakantieganger dan het Spaanse kustgebied. Dit paradijselijk oord heeft in het bijzonder de vliegvakantie populair gemaakt en In vijf uren kan men (met tal van or ganisaties) naar Mallorca vlie gen en een vijftiendaags ver blijf in een goed hotel krijgen voor niet meer dan 350 i ƒ400.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 15