Zon
MIDDELLANDSE ZEE?
r/ ii i (I a i)
jaar: dan maar naar de
Z (I I (III j/ïïtS
ITALIË:
AUTO - SLAAPTREINEN
SPANJE:
UW KRANT WIJST U DE WEG
Voor de mondaine en
luie" toeristen
rijden weer
Ook scooters
en
bromfietsen
HET IS ER (VRIJWEL)
ALTIJD MOOI WEER
BLAUWE ZEE EN
AZUREN LUCHTEN
VELE MOGELIJKHEDEN
OM ER TE KOMEN
Het Zuiden, waar de zon
altijd schijnt en waar de bran
ding van de Middellandse Zee
een optimale luiheid ten toon
spreidt en in de hand werkt.
Het is een ideaal oord voor de
vakantie. Voor degene, die de
drukte zoekt van het mondaine
flaneren langs de boulevards
van de Cóte d'Azur, van de Franse Rivièra, voor hem of haar,
die de stilte zoekt van de kleine vissersdorpjes aan diezelfde kust
van de Mediterranée, die altijd blauw is onder een zo mogelijk
nog blauwere zomerhemel. En dan is er nog de Italiaanse Rivièra
en dan is er nog de Costa Brava en -m
andere lustoorden van Spanje. Het ligt
allemaal binnen het bereik van een t,I
(liefst wat langere) vakantie. En de
variatie-mogelijkheden zijn er bij tientallen. Wij weten immers
niet, wat u zoekt. Neem bijvoorbeeld alleen maar de stranden:
er zijn er, die alleen maar kiezelstenen bevatten, er zijn er met
wat zand, maar dan toch ook weer met stenen, en men kan ook
stukken strand
I aantreffen, die
tot Italië zal men
wel Iets van zijn gading kunen vinden. Van ultra-luxe tot
hyper-eenvoudig. Het is er allemaal. De zon schijnt de hele
lange dag. Het water lokt. Het is uitbundig zomer in het Zuiden.
Daar kunt u zeker van zijn 1
Ook het kustgebied
is in trek....
Om maar eens met Italië te beginnen: Ook qua natuurschoon is
de Italiaanse Rivièra van Ventimiglia tot La Spezia zeer aantrek
kelijk. Bekend zijn hier de badplaats San Remo, Alassio, Portofino,
Rapallo en Sestri Levante. Wat verder weg (langs de even zonnige
Adriatische kust) genieten Rimini, Riccione, Cattolica en Pesaro
grote bekendheid. In al deze plaatsen (en ook in de andere) treft
men hotels en pensions van alle categorieën, en ook doorgaans
goed-geoutilleerde kampeerterreinen.
Enkele bungalowparken (met Nederlandse leiding) zijn er
eveneens.
Wie voorzichtig rijdt, zal in het
verkeer weinig moeilijkheden
hebben, al zal hij even moe
ten wennen aan het nogal
luidruchtige gedoe van de Ita
liaanse autobestuurders, die
niet alleen met armen en be
nen „praten", maar ook heel
graag met hun claxons. In de
bebouwde kom heeft het ver
keer van rechts voorrang en
daarbuiten gaat het verkeer
op de liopfdioegen voor. Som
mige jmliaanse autostrada
zijn' alleen ui aar 'feg'eh bëta-~
ling van tol toegankelijk.
Vergeet niet bij uw reis-orga-
nisatie benzinebonnen aan te
vragendie aanzienlijke re
ductie geven en die bij de
douane aan de grenspost in
Italië „geldig" moeten wor-
den gestempeld.
En nu even heel summier iets
over prijzen. Voor logies be
taalt men in een eenvoudig
hotel ongeveer 1000 lire, wat
neerkomt op bijna zes gulden.
En dat kan men ook wel re
kenen voor de maaltijden,
waarbij men (als men daar
bijzonder gevoelig voor is)
heel voorzichtig met de daar
in gebruikte sterk laxerend
werkende olijfolie dient te
zijn.
Wie door reisvereniging of reis
bureau zijn vakantie laat
voorbereiden heeft het gemak
kelijker. Hij weet al bij voor
baat wat die reis hem gaat
kosten en hij krijgt veelal ook
nog een advies mee over het
zakgeld dat hij nodig zal heb-
ben. Zulkg aezelschapsreizen
kunt u maken voor bedragen
die varieren van f 300, tot
f 370 voor een reis (uit en
thuis) van vijftien dagen, al
naar gelang u voor-, na- of
hoogseizoen kiest.
Het kustgebied van Italië is na
tuurlijk maar een klein deel.
Niet alleen geografisch, maar
ook wat de vakantiemogelijk
heden betreft. Andere delen
van dit populaire vakantieland
komen nog aan de beurt op
onze volgende pagina's. En
datzelfde geldt uiteraard voor
Frankrijk.
Franse Rivièra:
T>
Voor driehonderddertig gul
den heeft u een retourtje per
vliegtuig naar Nice en so kunt
u zich reeds na enkele uren be
vinden aan de wat snobistische
Franse Rivièra. Het kan ook
per trein en dat vergt een be
drag van ruim 200 voor de
heen- en terugreis. Met de auto
of scooter zijn die circa 1200 ki
lometer naar de Cóte d'Azur
ook af te leggen en vanzelfspre
kend zijn er (als steeds) weer
de talrijke dienstverlenende
organisaties, die zo'n vakan
tie aan de Franse Zuidkust
haarfijn voor u willen uitstip
pelen en piekfijn voor u willen
verzorgen.
NAAR,
HET zuiden en dat
met de trein zijn-twee za
ken, die in het zomerseizoen
tal van problemen kunnen op
werpen. Daarvan wisten we
uiteraard niets in het stadium
van plannen maken. De zon,
het strand, de luie ligstoel,
de blauwe zee en de palmen
van de fólders trokken. En
in dat stadium zie je ook
geen moeilijkheden, wil je ze
ook niet zien. Dat ze er kun
nen zijn, merkten we pas la
ter.
Goed, er werd voor het zui
den besloten. Niet de Rivièra.
ook niet de Italiaanse kust. Die
leken té veel vakantieparadijs
en dus te druk. Het grote aan
tal reizen in de reisbureau-fol
ders loog er niet om- Nee, dit
jaar iets exclusiefs: Spanje;
dat was nog terra incognita,
dachten wij (toen nog).
We zouden de trein nemen.
Niet met een- reisgezelschap,
maar gewoon, met z'n tweeën.
Daarom ook was geen haast
gemaakt met voorbereidingen.
Dat kon de laatste maand al
tijd nog wel. En ook in die
laatste weken leek er geen
vuiltje aan de lucht. Met de
bagage was het gauw geregeld.
Met de reis ook. Tot aan de
Spaanse grens konden nog
plaatsen wordeh gereserveerd,
dus het nodige comfort dat In
de vakantie, vinden wij, tot
een van de meest onmisbare
zaken behoort, was verzekerd.
Maar hoe anders werd dat
allemaal. Tot Parijs ging het
wel ja, een rustige coupé,
prettige buren. Maar daarna
kwam de verandering. Er
moest worden overgestapt van
Gare du Nord naar Gare
d'^usterlitz, waar dé Barcelo
na-express (kon zó in een ro
man wegrijden) stond te wach
ten.
Omdat de treinen nou niet
helemèèl op elkaar aansloten,
liet het spoorboekje ons een
Eaar uur pauze, zoals later zou
lijken, de stilte voor de storm.
En waar besteed je die als
vakantieganger zonder al te
veel museum-en-monumenten
aspiraties beter dan op een
gezellig terras op een van de
vele boulevards? Dat terras
werd gauw gevonden. Dicht bij
en met uitzicht op de Seine en
op een druk verkeersknooppunt
waar een ondanks de hitté de
gelijk geüniformeerd politieman
volijverig met zijn béton stond
te
twaalf volle nachtelijke
uren zouden moeten doorbren
gen, zeker wisten of althans
dachten, maakten we ons niet
druk en hielden ons opgewekt
bezig met het kijken naar men
sen die dat wél deden.
kunnen zijn genomen. Maar wie
had daar nog oog voor? Wie
helemaèl gelijke tred gehouden
wachtte niet alléén nog maar op
de grens, op het ogenblik, waar
op hij zich even kon vertreden,
al was het dan maar op een
stationsperron.
EINDELIJK.
STOP
De auto-slaaptreinen één
naar het Zuidfranse Avignon
en één naar het Noorditaliaan-
se Domodossola zijn sinds
hun invoering in 1960 een groot
succes gebleken. Werden in
het eerste jaar 370 auto's ver
voerd, het vorige jaar waren
het er al meer dan 2.000.
De meeste reizigers, die de
auto-slaaptrein kiezen, doen dit
om de eerste en laatste ver
moeiende duizend kilometer op
een meer comfortabele wijze
af te leggen. In plaats van ten
minste twee dagen over de
wegen te jakkeren, zitten ze
rustig en ruim in een treincou-
pé met ter afwisseling een zee
van bewegingsvrijheid. Boven
dien verlengen ze hun vakan
tie in het zonnige Zuiden met
enkele dagen.
Het toenemen van het vervoer
per auto-slaaptrein is overigens
geen typisch Nederlands ver
schijnsel. In enkele jaren tijd
werd Europa overdekt met een
net van dit soort verbindingen,
dat voornamelijk op het toeris
me naar de landen rond de Mid
dellandse zee is gericht. Zelfs
net verre en schone Griekenland
>s nu vanuit ons land via de Do-
modossola-trein. de auto-slaap
trein Milaan-Brindisi en de veer-
hoot Brindisi-Patras voor de
meest op z'n gemak gestelde
chauffeur bereikbaar.
Het belangrijkste nieuws voor
het seizoen 1962 is een vroeger
hegin (half april reden de eerste
treinen al) en een later einde
'oktober) van de ritten. Daar
mee wordt tegemoet gekomen
aan de wensen van hen, die
gaarne in het voor- en na-sei-
roen op reis gaan
Zowel in Amsterdam (Amstel
Station) als in 's Hertogenbosch
kan men zijn voertuig op één
van de treinen laden. De betref
fende auto mag overigen» ten
hoogste acht zitplaatsen bevat
ten. Caravans, of op trailers ge
laden boten kunnen eveneens
worden meegenomen, zij "t dat
de maten aan beperkingen on
derhevig zijn.
Met een autoslaaptrein worden
uitsluitend de inzittenden van de
ingeladen auto vervoerd. De be
stuurder moet in- of uitstappen
op het station, waar geladen of
gelost wordt. In Nederland kun
nen de overige inzittenden naar
keuze instappen te Amsterdam
Amstel. "s Hertogenbosch. Vcnlo
(Domodossola) en Maastricht
(Avignon). Het is niet mogelijk
de wagen in andere plaatsen dan
Domodossola of Avignon te los
sen (c.q. te laden).
Voor de vertrektijden (voor
beide treinen één maal per week)
vrage men inlichtingen bij de
NS-informatiebureaus. de ANWB.
de KNAC en de meeste reisbu
reaus. Aan de trein naar Avig
non is gedurende de hele reis
een restauratierijtuig gekoppeld;
die naar Domodossola heeft er
alleen één op het traject Am
sterdam-Frankfurt M. v.v.
Wat de prijzen betreft: twee
volwassenen en twee kinderen
van resp. 9 cn 12 jaar, die met
de auto-slaaptrein van Amster
dam naar Domodossola gaan. be
talen voor een enkele reis twee
de klas ligrijtulg In totaal 445.25.
als hun wagen niet langer Is dan
4,42 meter. De rit Amsterdam-
Avignon kost voor dezelfde groep
personen in gelijke omstandighe
den 333,40. Voor een caravan,
waarvan de lengte maximaal
4.42 meter is, moet een zelfde
prijs als voor de auto worden
betaald (resp. ƒ160,- en ƒ170,-).
Hotelplan heeft scooterrijders en
bromfietsers aan zich verplicht
door van 16 juni tot en met 1
september een speciale „scooter-
wagen" in te leggen, die van Den
Haag (Hollandse Spoor) naar Ro
senheim. dicht bij Kufstein aan de
Oostenrijkse grens rijdt en wel
op iedere zaterdag tussen genoem
de data. In de Hotelplan-expres-
trein rijdt deze scooterwagen mee
en men bespaart op die manier
niet alléén 1000 km heen en 1000
km terug, maar ook kostbare va-
kantietijd. Een retourtje voor de
scooter kost 45 en voor een
bromfiets 35.
En in dit hoekje ten slotte
nog een kleine, maar zeer be
langrijke tip: Hoe uook gaat
hetzij een eindweegs met auto
of ander voertuig als bagage
op de trein, of de hele reis
met de auto), laat uw ver
voermiddel vóór de reis
aan een grondige inspectie on
derwerpen en neem voor on
derweg wat reserve-onderde
len mee!
Afgeladen
Dus: vijf minuten voordat de
trein zou vertrekken op het per
ron. De trein wès er. Maar
en dié ontdekking sloeg met
een alle reisverwachtingen de
bodem in de wagons puilden
uit. Breed lachende Fransen
hingen uit de deuren. Alles
stampvol, de coupé's, de nauwe
gangpaden. Het biljet wees wa
gon no. 12 aan. Die was er in
derdaad, maar hoe daar in te
komen?
Na enige tijd zoeken kwam er
hulp. De koffers konden door
het raam naar binnen worden
gestouwd en met veel moeite
konden ook wij ons naar bin
nen wringen. Maar daar bleef
het ook bij. Geen stap verder
dan de eerste meter in het
gangpad. En de gereserveerde
plaatsen? Die waren inmiddels
bezet door stokbrood kauwende
Fransen. Overigens waar
die plaatsen waren was
nergens te zien. De labels met
de nummers waren overal afge
scheurd en verhaal was nergens
mogelijk omdat in de hele wa
gon geen conducteur was te ba-
kennen.
Maar goed, we waren binnen
en misschien zou er tijdens de
reis wat meer ruimte komen.
Dicht opeengepakt reden we de
nacht in. Staande in het gang
pad. waar nauwelijk ruimte
voor de bagage was en waar
het warm en benauwd was. Om
ons heen alleen maar bedrukte
gezichten. Onze hoop dat de tus-
senstations misschien verlich
ting zouden brengen bleek al
gauw op niets gegrond. Onder
weg stapte slechts een enkeling
uit en méér dan een enkeling
kwam er bij. En al die tijd
moesten de gangpad-passagiers
blijven staan. Nergens een
plaats vrij.
Zélfs niet in de restauratiewa
gen. En een verfrissend drankje
was juist nu zo nodig. Trouwens
was er wel plaats geweest, dan
nog zou niemand er langs de
normale weg hebben kunnen ko
men. Iedereen die dat probeer
de stuitte al direct op een on
doordringbare muur van transpi-
Er overheen
Maar nood maakt vindingrijk.
Niet dóór die muur. dan maar
er overheen. Klauterend over
de langs de ramen bevestigde
stalen buizen, daarbij acrobati
sche toeren uitvoerend, baanden
sommigen zich óver de vele
moede en slaperige hoofden
héén een weg door het gangpad.
Eerst enkelen, later meer. toen
was bewezen dat dit althans een
mogelijkheid was om een koele
dronk te bemachtigen. Verwen
singen uitend en scheldend on
dergingen de reizigers-zonder
plaats het experiment. Ergens
achterin begon een kind luid te
schreeuwen. Dat was, liggend op
Na een goede twaalf uur was
dat moment eindelijk bereikt.
Na twaalf uur stopte de trein
voorgoed. Het was beet, snik
heet. En het perron was vol.
Vol met op de gelukkigen die
nog een coupé hadden gevonden
na geradbraakte reizigers,
die zich vuil, ongeschoren en
traag uit de deuren lieten zak
ken.
Allemaal in de rij, beval de
Spaanse douane.
Dat was de laatste barricade,
die moest worden genomen: een
half uur schuifelen over het per
ron, met tassen en met kleding,
die wél op een Hollandse maar
niet op een Spaanse zon was be
rekend. Dan achter elkaar door
de smalle doorgangen van het
zeggen, dat we in een nog
braakliggend vakantie-gebied
kwamen, nee....Er waren méér
zon-en-rust-zoekers, waardoor
de rust van het ongerepte dik
wijls kilometers lopen vroeg.
Moeite waard
Maar goed, we waren in het
zuiden. We hadden zon (zelfs
wel eens té veel), we hadden
het blauwe en lauwe water, we
hadden die Inie ligstoel van de
folder, we kónden onder de pal
men van een intiem boulevard-
je lopen en Spaanse wijn (kwart-
Je per glas) was er ook. En dat
alles was tóch, vonden wij na
een paar (rustige) dagen, de
moeite en ellende van die eer
ste 34 uur wel waard.
Want zó is het immers: wie in
het zuiden is, vergeet proble-
blemen, ziet alles door een wat
lichtere (zonne)brii. Wie in het
zuiden is. wordt levensgenieter,
krijgt daar ook alle gelegenheid
voor. Zowel de man m^t het be
scheiden vakantiebudget, als
hij die zijn peseta's, franca of
lires wat kwistiger kan rond-
dat de zon van het' zuiden mees
tal wel wat warmer is dan die
in eigen land. Daarom, verwis
sel de daagse kleding voor het
vertrek voor iets luehtigers.
géén wit want dat blijft niet
wit op zo'n reis. En dan (ten
slotte, want hiernaast vindt u
tal van tips) zorg dat u weet
waar u naar toe gaat. Bespreek
hotels of pensions. Dat bespaart
veel onnodig zoeken en teleur
stellingen. De kampeerders zul
len het wat gemakkelijker heb
ben, al moeten zij niet verwach
ten dat ze de zuidkustcampings
voor zich alleen zullen vinden.
Want in het zuiden is men
nóóit alleen, een paar meter
zand voor d© gelukkigen, een
„handdoek rotsblok" voor de
minder bedeelden. En de ter
rasjes zijn bijna altijd vol, al
thans in Frankrljk's zuiden.
Maar tegenover dat alles staat
ook het vele andere dat het zui
den biedt. En wie dat ziet
en het ligt er voor het grijpen
vindt juist In het zuiden dat
wat van een vrolijke en onbe
zorgde vakantie kan worden
verwacht.
mondaine vertier te bieden,
dat men zich maar kan wen
sen. Men kan zich ver
maken met het in mondaine
kleding over de boulevards
flaneren tot het onderwater-
vissen, -zwemmen en -foto
graferen. Men kan dagenlang
in de zonneschijn op het kie
zelstrand gaan liggen, men
kan ook tochten maken naar
St. Tro, naar Monaco, naar
alle kleinere en grotere plaat,
sen, die als parels langs die
pittoreske kronkelende kust
liggen.
Per auto wordt dat wat prijzig,
als men niet tevoren de re
ductiebonnen bij ANWB of
KNAC heeft gekocht. Gewo
ne benzine kost in Frankrijk
nl. 71 cent per liter en dank
zij die bonnen behoeft de toe
rist ,,maar" 58 cent te beta
len.
In tegenstelling met Spanje
(waar een internationaal
kampeercarnet vereist is)
kan men in Frankrijk overal
zonder kaart kamperen, als
er maar plaats is, want op
welke camping dan ook, komt
u zelden alleen.
Hotelprijzen variëren juist in
de luxe badplaatsen van vrij
goedkoop tot zeer duur, maar
een redelijk goed hotel is voor
10 per persoon per dag wel
te vinden, waarbij dan nog
eens zo'n bedrag voor de
maaltijden komt.
Daarvoor is dit zonovergo
ten oord al te veel op de tien.
duizenden toeristen ingesteld.
Men leeft daar immers van
het toerisme en men rekent
er op,1 dat de bezoeker daar
voor wil betalen.
Reisverenigingen, reisbureaus.
Hotelplan, Zonexpres, touring-
carbedrijven voeren jaarlijks
de duizenden naar de Franse
Zuidkust en zij doen dat aan
zienlijk goedkoper dan men
privé zou kunnen doen.
Een privé-reis
per trein bleek
geen pretje
de acrobaten.
Dat werd de nacht in de
Barcelona-express, die doorreed,
alsmaar doorreed, zonder par
don voor zijn honderden opeen
gepakte passagiers. En dan te
bedenken dat het allemaal zo
mooi had kunnen zijn Niet
misschien in die nacht, want het
bbk
schap. Maar wel 's morgens
vroeg bij het opkomen van de
zon, bij het trajeet langs de
Middellandse Zee-kust, langs die
douanekantoor. Een enkele kof
fer werd geopend. Stagnatie.
Weer een paar meter. Nóg een
koffer.
Toen eindelijk: Spanje. Een
Spaanse trein. Wél stoffig (plu
che banken) en warm. maar in
ieder geval een zitplaats. Een
half uur wachten, verfrissingen
van de eerste peseta's' van het
vakantiebudget. Dan: rijden. In
een stekende zon, door tunnels,
waar zwarte rook van de loco
motief door niet tijdig dichtge
draaide ramen drong. Ruige
vlaktes met cactussen, een en
kele boerderij, een ezel.
Overstappen in Barcelona.
Even lusteloos op een terras zit
ten en niets doen. Dan de laatste
trein, een locaaltje langs de
kust. Houten banken. En om de
paar kilometer stoppen. Vrou
wen met volle manden, juist te
rug van de markt. Dreinende
kinderen en afgetobde vakantie
gangers. die de vakantie nog
moeten beginnen. Maar aan al
les komt een eind. Aan deze
reis ook. al had die dan 34 lange
uren geduurd.
Na 34 uur
Van het laatste stationnetje,
vuil, moe en slaperig naar het
(besproken) hotel. Achter de
bali een echte Spaanse schone
die naar de kamers verwijst.
Verfrissen met (stromend) wa
ter. En dan weer naar buiten'
waar iedereen (tijd: 's avonds
half tien) zit te dineren. Een
terrasje en nóg een terrasje, een
visschotel voor een krats, mét
een glas. twee. drie glazen, rus
tig in de zoele avondlucht met
op de achtergrond Spaanse mu
ziek uit het cafeetje op de hoek.
En verder, aan de donkere ho
rizon. de pinkelende lichten van
de vissersbootjes. 't Kon een
hlm zijn, maar 't was écht.
In 34 uren hadden drukke
stadsstraat, kantoor. benzine
walmen plaats gemaakt voor
een romantisch tafereel, waar
voor een rustig dorpsstraatje,
met terras naast terras, vrolij
ke lachende mensen, naar Span
jaarden lonkende toeristen-meis
jes en volle met rood gevulde
glazen de decors vormden.
Want zó is het zuiden: warm
en romantisch, kleurrijk en vro
lijk. Wie onbezorgd zijn vrije
weken wil doorbrengen, vindt
daar wat bij wenst. Het weer
dat overal elders nog een va
kantie in het water kan laten
vallen, speelt er geen rol want,
gewoon, dat kan niet.
Alléén: het is er druk. Ook
aan de Spaanse kust. Ieder jaar
opnieuw stijgt mét de welvaart
van de doorsnee-toerist het aan
tal buitenlanders. Dat moesten
ook wij ondervinden. Goed. het
was nog geen Zandvoort of
Scheveningen en de midden
stand had met haar prijzen niet
met de c.a.o.-stijgingen bóven
de Pyreneën, maar om nu te
het water, de romantiek
de (subtropische) natuur. En
daarmee kom je toch al een
heel eind. En voor de rest, ach,
er is maar één duurste hotel,
en maar één duurste restau
rant. Voordeliger kan het altijd,
al moet je dan wél de moeite
van het zoeken nemen.
Natuurlijk, wie écht duur uit
wil kan dat ook en juist in het
zuiden. In Spanje misschien wat
minder gemakkelijk dan aan de
Rivièra. waar veel „chique"
komt om langs de boulevards-
te flaneren, of om met race-
bootjes of uitdagende en luxe
Diortoiletjes te showen. Maar
zij vormen ieder jaar een klei
nere categorie. Andere groepen
krijgen nu greep op dat stukje
vakantieland, dat tot voor kort
alleen was bestemd voor die me
neer en dame met de luxe slee,
voor diplomaten en filmsterren.
Nóg hebben zij er hun villa's,
maar daarnaast verrijzen de
reisbureau-bungalows, de ten
tenkampen, verschijnen de bord
jes ..Chambres louer" (wél
prijzig, maar géén „duurste
hotel") en mét die bordjes ook
de runners.
Steeds meer
De luxe stranden van voor
heen. voor zover van strand en
niet alleen van grind kan wor
den gesproken, worden meer en
meer familiestrandjes. En op de
boulevard is niet alléén Dior
vertegenwoordigd, ook daar nu
de 260-alles-inclusief-toeris-
ten", de pa's en ma's met de
kinderen en de tent, de zuinige
spaarders, die elke maand een
bedragje uit het loonzakje opzij
legden om te kunnen boeken
voor een reis naar het zuiden.
Bussen en treinen vol worden
er zo dagelijks „aangevoerd".
Naar alle kanten zwermt de
massa uit Naar de grote ste
den, naar de schilderachtige
dorpjes, naar het strand en
vooral naar de terrasjes onder
de palmen, die tot laat in de
zoe'e zomeravond bezet zijn,
met luchtig en kleurig geklede
gasten, genietend van al die
dingen, die een zomeravond in
het zuiden zo attractief maken:
de lichtjes langs de kust, een
slepend muziekje of, gewoon,
een goed glas wijn. Naar het
zuiden dan maar dit jaar? Het
wordt het vakantiedevies van
steeds meer toeristen.
Historisch
Naar het zuiden dan. Nog
even dit over die reis. Nee,
geen opgeschroefd verhaal van
een teleurgesteld vakantiegan
ger. die het misschien allemaal
wat somber inzag. Die reis is 1
historisch. Maar. dat moet er
wel even bij gezegd, zó hoeft 1
het natuurlijk niet. Met een
beetje méér voorbereiding kan
een hoop narigheid worden
voorkomen. En bovendien: er
zijn georganiseerde reizen, bij- I
voorbeeld met de express, die i
de toerist regelrecht en comfor
tabel van eigen land naar het
zuiden brengt.
Dan geen overstapjes, maar I
in één ruk door naar de zon. i
Nóg een bescheiden raadge- 1
sen: van in modieuze strand-
ving: houdt u er rekening mee
De ingang t an het villa-dorp ,JParaduo" te Pinamare aan de Italiaanse
Rivièra, dat op initiatief van de Nederlander Bernhard Voorzanger
voor 2 miljoen gulden werd gebouud.
ver weg, maar
vrij goedkoop
Spanje: het lig* zo'n 1500 ki
lometer van ons af en toch is
vooral de laatste jaren dit land
van Franco een geliefd oord
voor de Nederlandse vakantie
ganger geworden. Kwam dat
omdat het Iberisch schierei
land zo anders dan andere de
len van ons Eoropese continent
is, kwam dat door de goedko
pe hoteltarieven van dit land,
waar men voor 100 peseta's
(dat is zes gulden) in een zeer
behoorlijk hotel kan slapen en
voor dat geld ook nog drie zeer
goede maaltijden er bij krijgt?
Het een zal wel met het ande
re samenhangen, want het
goedkope van dit nog wel exo
tische gebied heft de vrij ho
ge „aanloopkosten" van de reis
er heen weer wat op.
Spanje is een gemoedelijk land:
het klimaat werkt een zekere
traagheid in de hand en dat doen
vele wegen ook. want het plavei
sel met dikwijls tal van kuilen
en gaten is ruet direkt gemaakt
om op te schieten. Dat behoeft
tijdens de vakantie ook niet, want
langzaam gaande, geniet men
veel meer van de vaak schilder
achtige omf
ke vergezic
Wie de Costa Brava of de an
dere in trek komende kustgebie
den van Spanje bezoekt, zal er
goed aan doen rekening te hou
den met de gewoonten van het
land. Wat aan de Franse Rivièra
„bon ton" is, het lopen
je volkomen uit den boze. Men
kan zelfs 'de dames dan) het
tweedelige badpak wel thuis la
ten. want dat wordt niet gedra
gen. Shorts «voor heren en zeker
voor de dames) worden in „de
bebouwde kom" niet getolereerd.
Maar voor het overige zijn de
Spanjaarden gastvrij en hartelijk
en wie de moeite neemt om met
hen in contact te komen, zal al
heel gauw veel vriendschap on
dervinden.
Per reisvereniging of organisa
tie kan men de reis ook privé of
in gezelschap maken. Een reis
van twintig dagen b.v. vergt bij
de Ned. Chr. Reisvereniging een
bedrag van ƒ655, maar dat is dan
wel een reis door alle delen van
Spanje. En we beperkten ons hier
bewust tot de kustgebieden. Een
verblijf van twaalf dagen zal men
Mallorca
Mallorca is een naam, die
naast de Costa Brava zeker
niet mag ontbreken, want dit
Spaanse eiland In de Middel
landse Zee is een bijna nog
sterkere trekpleister voor de
Nederlandse vakantieganger
dan het Spaanse kustgebied.
Dit paradijselijk oord heeft in
het bijzonder de vliegvakantie
populair gemaakt en In vijf
uren kan men (met tal van or
ganisaties) naar Mallorca vlie
gen en een vijftiendaags ver
blijf in een goed hotel krijgen
voor niet meer dan 350 i
ƒ400.