joy
BON
Clay: niet blij met
Kennedy's plan
Op
MAY.
„Westen neemt
geen verlies"
Adenauer is voorstander
van contact met Polen
„Onsterfelijke" dictators
Toetreding van Engeland
is geen voorwaarde
Waarom zoii haast met
fluor in drinkwater?
5
Koninginnedag
ziet ii veel
bekenden
Zet u er een
op deze bon?
„Dat zit zo" wordt dan
van U. Een boek waar
U plezier van hebt
(in envelop (of op kaart
geplakt) verzenden
U kunt noteren als nieuwe abonnee:
Datum van ingang
BETALING PER
WEEK/MAAND/KWARTAAL/GIRO
(Doorhalen wat niet van toepassing is)
Zelf was ik al abonnee. Voor het
aanbrengen van bovenstaande nieuwe
abonnee heb ik dus recht op
DAT ZIT ZO
Schrijf hier uw eigen naam en adres B
„Dat zit zo" 'n boek
boordevol met ongelooflijk
handige wenken is niet
in de winkel te koop.
IK WIL NW. GUINEA IK WIL STERKER ZUN DAN HU,
VEROVEREN, OMDAT.DMDAT
IK WIL LEIOER ZUN IK WIL DE IK WIL OOST DUITSLAND
VAN EUROPA,OMDAT.... VERKIEZINGEN WINNEN, NIET ERKENNEN,
OMDAT..OMDAT
HET EEN KWE5TIE VAN PRESTIGE 15
Vlak voor zijn terugkeer naar
de V.S. heeft de persoonlijke ver
tegenwoordiger van president
Kennedy voor Berltfn, generaal
Clay, als zijn mening te kennen
gegeven, dat het Westen niets
zal aanvaarden dat een verlies
betekent" in eventuele onderhan
delingen over Berlijn. Generaal
Clay was niet verheugd over het
(Amerikaanse) tV?nkbeeld om
Oost-Duitsland een deel te geven
in het toezicht op de toegangs
wegen naar Berlijn, maar het
Westen overweegt, volgens hem,
beslist geen diplomatieke erken
ning van de D.D.R. Overigens
zouden er geen beslissingen ge
nomen worden zonder dat West-
Duitsland hier volledig in ge
kend is, want de V.S. kunnen het
(Van onze correspondent in Bonn)
De Bondsregering bestudeert
thans opnieuw de wenselijkheid
van een niet-aanvals-verdrag tus
sen West-Duitsland en Polen. Zij
wil naar gisteren in Bonn te
horen was binnen het kader
van de Amerikaans-Sowjetrus-
sische peilingen over Berlijn de
vraag te berde brengen in hoe
verre hierover enig contact met
de regering in Warschau moge
lijk is.
Het heet, dat bondskanselier Ade
nauer een voorstander van dergelij
ke contacten is. Al een jaar geleden
sprak hij als zijn mening uit, dat
een niet-aanvals-verdrag met Polen
„zeer goed denkbaar" was. Hij ver
klaarde bij die gelegenheid dat Po
len naar zijn mening „een bij
zonder geval" was. Men kon dit land
niet op een lijn stellen met de ande
re staten van het communistische
Oost-Europa.
Dr. Adenauer was het eens met de
officieuze toenadering in Warschau door
een gevolmachtigde van het Kruppcon-
cern. Berthold Beitz, in januari-febru-
ari van het vorige jaar. Deze contac
ten liepen, door treuzelingen van Bonn,
op niets uit. De Polen eisten destijds
een erkenning van de Oder-Neissegrens
tussen (Oost)-Duitsland en Polen als
nieuwe grens tussen beide landen.
Een jaar geleden viel daaraan nog
niet te denken en hoewel ook nu deze
erkenning een belangrijke hindernis
voor Pools-Westduitse onderhandelingen
zou zijn, is de gedachte er aan lang
niet zo absurd meer. De Amerikanen
immers denken in het kader van hun
ontspanningsplannen aan een ..garan
tie" van de z.g. ..demarkatielijnen" in
Midden-Europa, inclusief de zonegrens
tussen West- en Oost-Duitsland en de
Oder-Neissegrens.
vluchtelingenorganisaties in de honds
republiek. aangezien een erkenning van
de Oder-Neissegrens neerkomt op een
definitieve afstand van de voormalige
Duitse oostgebieden Oost-Pruisen, Fom-
leren en Silezië.
Men meent in Bonn te weten, dat
dit Polen-initatief der bondsregering is
te herleiden tot Amerikaanse sugges
ties. De Amerikanen zouden gaarne
een verbetering zien van de betrekkin
gen tussen Bonn en Warschau als bij
drage tot de algemene ontspanning tus-
Oost en West, waarnaar zij stre-
De Amerikaanse ambassadeur in de
bondsrepubliek, - Dow ling, heeft hier
over gesproken met staatssecretaris
Carstens
Het geldt als zeker, dat minister
Schroder deze aangelegenheid a,s.
maandag met bondskanselier Adenauer
in Cadenabbia aan het Comomeer zal
bespreken.
zich niet veroorloven West-Duits-
lands vriendschap te verliezen.
De Amerikaanse generaal besluit
een verblijf van acht maanden in de
bondsrepubliek als afgevaardigde van
president Kennedy. Hij sprak voor
een forum van Duitse dagbladhoofd
redacteuren. Het enige waar het op
aan komt, aldus Clay, is door mid
del van onderhandelingen een moge
lijkheid te vinden, dat Berlijn als mo
gelijke oorzaak voor een oorlog wordt
uitgeschakeld.
Wat een de facto erkenning van Oost-
Duitsland aangaat, dit is een moeilijke
kwestie. De generaal waagde zich niet
aan een voorspelling in hoeverre dit
bezwaarlijk vooc het Westen zou kun
nen zijn. Maar ter geruststelling voeg
de hij er aan toe, dat niets zou wor
den ondernomen zonder voorafgaand
overleg met West-Duitsland.
In dit verband legde hij de nadruk
op de vriendschappelijke betrekkingen
tussen de V.S. en Bonn. Aan de andere
kant moest West-Duitsland echter be
grijpen, dat de V.S. meer geallieerden
hebben en dat het van essentieel be
lang is een verenigd front te vormen.
Hij noemde dit het „meest verkeerd
begrepen aspect van de Ameri
kaanse toenaderingspogingen tot Mos
kou" en hij deed een beroep op Bonn
„vertrouwen te hebben in Amerika en
er op te vertrouwen, dat West-Duits
land niet achter zijn rug om verkocht
Onderscheid
Er werden Clay vragen gesteld
over de „demarcatielijnen", waarop
gezinspeeld wordt in berichten aan
gaande de Amerikaanse voorstellen
aan de Sowjets. Clay verklaarde in
antwoord hierop, dat de V.S. het prin
cipe van zelfbeschikking voor de Oost
duitsers handhaafden en hoopten op
vrije verkiezingen. „Maar wij moeten
een onderscheid maken tussen deze
politiek en een mogelijke oorlog om
deze tot stand te brengen".
Clay verzekerde zijn gehoor van Ame-
rika's vastbeslotenheid niet toe te ge
ven aan de Russische eis om de wes
telijke troepen uit uit Berlijn terug te
trekken. Er heerst nu een periode van
betrekkelijke rust, die zal duren zo
lang er besprekingen worden gevoerd.
Details
Over hetzelfde onderwerp heeft de
Westduitse minister van buitenlandse
zaken, Gerhard Schroder, gisteren
een van zijn zeldzame persconferen
ties gegeven. Hij gaf toe, dat er wel
iswaar geen principiële geschillen
Verzet
kenen op heftige weerstand
DRINK
SI NAS
gezond en rdZe/trj lekker
werkt op de werkelijkheidszin
waard en folter-
zcggenschap is toegerust, tenschappcn, die hem met raad i
in het openbare leven vaak blijk ge
ven van een indrukwekkende zin
voor de werkelijkheid, wat hun ei-
daad terzijde stonden. Hieronder
ren klaarblijkelijk een paar nuclite-
knapen, die de keizer aanraad-
gen persoon aangaat blijken zij zich den niet aan de buitenwereld be-
gemeen hebben, den van zijn verblijfplaats zouden
Het machtsbesef schijnt als i
gif te werken. Zo konden (en kun
nen) koningen en dictators menen
dat zij de onfeilbaarheid zelf wa
de goden, dat geen enkel
TOCH IS
HET ZO
dat zij afstamden 1
zij God zelf waren.
De voorbeelden
daarvan zijn in de
geschiedenis legio.
De successen wa
ren Sje Hwang-ti,
die in 221 v. Chr.
heid smeedde,
eveneens naar het
hoofd gestegen. Hij
nam de titel aan van „de Ware
Mens", „de onsterfelijke", die „in
het water kan stappen zonder nat
te worden, in het vuur kan treden
zonder zich te branden, die op wol
ken en nevels kan omhoog stijgen,
en even eeuwig is als hemel en aar
de." U ziet, dit is geen gering pro
gramma. zelfs niet voor een vecht
jas die dank zij afgrijselijke slach- ïf™*
tingen, wreedheid en gestrengheid er
in is geslaagd miljocnenvolken aan
zich ondergeschikt te maken. Hoor
zijn successen wilde Sje Hwang-tl
als een goddelijk wezen worden ver
eerd en het eeuwige leven venver-
de boze geesten hem niet kunnen
binden. Inderdaad, maar op deze
manier was hij óók meer beveiligd
tegen moordaanslagen, waartegen
Ig levende keizer
tot nu toe bestand
is gebleken.
De meesters van
de geheime weten
schappen beseften
echter wel, dat deze
praktische raad nog
steeds niet naar een
eeuwig leven zou
lelden. Daarom werd
naarstig naar het
elixer der onsterfelijkheid gezocht
en duizenden jonge mannen en
jonge meisjes werden uitgezonden
naar de „eilanden der onsterfelijk
heid in de oostelijke zee" om het
kruid te zoeken waarmee dit elixer
bereid zou moeten worden.
Maar de jongelui keerden wijse-
lieten nooit tets
ilch horen.
Al dit streven naar het eeuwige
leven mocht niet baten, want de
„onsterfelijke, die even eeuwig ls
als hamel en aarde" werd op een
van zijn reizen ziek, zoals leder
kan overkomen, en stierf op
Nu is die verering zoals we 50-jarige leeftijd. Het grappige ls,
door de hele menselijke geschiede- dat ondanks alle frasen i
volgt,
nis kunnen zien niet zo moeilijk
af te dwingei
voorgeschreve
dwongen plichtplegingen niet
kan worden gemarteld en te
gebracht. Maar het eeuwige
is nog steeds een zaak die de
mens niet zelf in de hand heeft, ten
minste niet in de zin zoals Sje
Hwang-ti het bedoelde. Diep In zijn
hart schijnt de Chinese keizer wel
reeds terdege was rekening gehou-
onsterfclljk-
Sje Hwang-
reeds geruime tijd tevoren
dood gebouwd en ingericht (en werd na
leven de val van de dynastie spoedig ge
plunderd).
Over graf plundering gesproken,
weet u dat dit in het oude Egypte
een gewild bedrijf was?
Daarover een volgende keer.
zijn tussen Washington en Bonn,
maar dat zijn regering het toch op
enkele detailpunten niet eens is met
de Amerikaanse voorstellen.
Hij noemde in het bijzonder de sug
gestie om de toegangswegen naar Ber
lijn onder internationaal toezicht te
plaatsen. In beginsel achtte Schroder
dit voorstel juist in zoverrre het een
vermindering van de spanning bete
kent, maar het moet niet leiden tot een
internationale erkenning (zowel de fac
to als de jure) van het Oostduitse re
gime. En de Oostduitsers moeten zeker
niet de mogelijkheid krijgen om in te
grijpen in de vrije toegang.
Hij wees er op, dat Washington
wellicht van mening is dat er we
gen kunnen worden gevonden om
Oost-Duitsland in een internationaal
lichaam in te schakelen, zonder dat
dit erkenning met zich brengt, ter
wijl Bonn staande houdt, dat een
dergelijke werkwijze reeds erken
ning inhoudt.
Nieuwe grondwet
voor Monaco
Prins Rainier van Monaco heeft zijn
3.800 onderdanen gisteren een nieuwe
grondwet beloofd, „die niet opge
schort kan worden". Dit staat in een
boodschap van de prins aan het parle
ment, dat vrijdag voor het eerst na
drie jaar is samengekomen. Het wetd
namelijk in januari 1959 geschorst toen
het grotere zeggenschap eiste in staats
zaken.
Prins Rainier, die met Frankrijk
een ernstig geschil geraakt is over
lastingvoorrechten, heeft vorige maand
de grondwet hersteld en de nationale
raad (parlement) weer bijeengeroepen.
Troepen
Rusk en Dobrynin hebben gisteren
weer anderhalf uur over Berlijn gespro
ken. Het was de derde bijeenkomst en
voorlopig ook de laatste, want Rusk
vertrekt voor een reis van twee weken.
Dobrynin weigerde commentaar te le
veren. De Russische ambassaderaad
noemde het gesprek niet „vruchtbaar".
Rusk zou de nadruk hebben gelegd op
de vastbeslotenheid van de V.S. om hun
troepen in Berlijn te laten. Chroesjtsjef
heeft evenwel verklaard, dat de weste
lijke troepen in Berlijn de voornaamste
hinderpaal zijn
overeenstemming.
Luxemburg contra Luns en Spaak
In tegenstelling tot zijn beide
collega's de ministers Luns en
Spaak, is de Luxemburgse minis
ter van buitenlandse zaken,
Schaus, van mening dat het wei
nig realistisch is een vooraf
gaande toetreding van Engeland
tot de Europese gemeenschap
pen tot een absolute voorwaarde
te maken voor het oprichten van
een Europese politieke unie. Zo
wel minister Luns als Spaak heb
ben de vorige week in Parijs deze
voorwaarde nog eens uitdrukke
lijk gesteld.
Schaus kondigde aan binnenkort con
tact te zullen opnemen met de overige
vijf ministers van buitenlandse zaken
van de „zes" om te trachten de on
derhandelingen over de plannen van
president De Gaulle voor de Europese
politieke samenwerking weer op gang
te brengen. De moeilijkheden, die op
de Parijse conferentie waren gerezen,
noemde hij van „louter technische
aard", die het werk door het verwe
zenlijken van het politieke Europa niet
mogen doen vastlopen.
De Luxemburgse minister betoogde,
dat een compromis moet worden ge
vonden tussen het Frans-Duitse stand
punt enerzijds en het Belgisch-Neder
landse standpunt anderzijds over de
politieke unie. daar Europa geen tijd
te verliezen heeft.
Schaus zei een tussenoplossing te
hebben uitgewerkt, doch hij weigerde
er bijzonderheden over te verstrekken.
Hij deelde voorts mede, dat de rol
van Engeland bij de verdere voorbe
reidingen voor de Europese politieke
unie het enige geschilpunt is, dat tus
sen Luxemburg enerzijds en Nederland
en België anderzijds is gerezen. Zelfs
de Britten wensen niet, dat het Euro
pa van de zes wacht op hun toetre
ding tot de bestaande gemeenschappen
om de samenwerking voort te zetten,
aldus Schaus. Wel zei hij het noodza
kelijk te achten, dat de tussen de zes
te vinden oplossing voor de politieke
unie met de Britse regering wordt be
sproken alvorens definitief te worden
Geestdrift in buitenland taant
(Van
onzer redacteuren)
Met voortvarendheid is ons land
bezig de fluoridering van ons drink
water groots aan te pakken wij
staan in dit opzicht als Europese
natie aan de spits. Hier en daar is
de fluoridering al een feit, terwijl
dit onderwerp in verscheidene ge
meenteraden binnenkort als voorstel
aan de orde komt. Een voorstel, dat
in grote lijnen behelst aan hel
drinkwater fluorzout toe te voegen
in concentraties van 11.2 milligram
per liter, zulks ter bestrijding van
het tandbederf (cariës). Men kan
natuurlijk met trots vervuld zijn dat
Nederland als nummer 1 in Europa
deze preventiemaatregel op grote
schaal wil toepassen, maar het ge
vaar is niet denkbeeldig dat door de
juichtonen die er allerwegen over
worden aangeheven de ernstige be
zwaren die al evenzeer bij uiterst
deskundigen tegen invoering van deze
maatregel bestaan met een elegant
gebaar van de tafel worden geveegd.
Terwijl die (vele) bezwaren waar
van hieronder de voornaamste wor
den genoemd op zijn minst het over
denken waard zijn.
In Amerika ontdekte men enige tien
tallen jaren geleden in sommige stre
ken. waar fluor van nature in drink
water voorkomt, dat vergiftigingsver
schijnselen optraden, welke zich in
donkere vlekken in het tandglazuur
manifesteerden. Tevens ontdekte men
echter bij nader onderzoek dat tand
bederf (de beruchte „gaatjes") door
het gebruik van fluor via drinkwater
veel minder optrad dan elders.
In die streken kwam fluor in con
centraties van 1.5 milligram of meer
per liter drinkwater voor. Verminder
de men de concentraties tot 11.2 mil
ligram dan ontstond het gevlekte tand
glazuur niet meer, terwijl het fluor
nog wèl anti-tandbedervend werkte.
Maar daar bleek óók uit, dat de mar
ge tot de vergiftigingsgraad erg
„krap" was, een bezwaar dat men. in
de eureka-stemming wegens de vondst
van het preventiemiddel, geneigd was
te bagatelliseren.
Onmiddellijk na de Tweede Wereld
oorlog is men in de V.S. begonnen
f'.uor in veilige concentraties aan het
drinkwater toe te voegen. Thans kan
gezegd worden dat 25 pet. van de
Amerikaanse bevolking dit gefluori
deerde water drinkt. Een en ander
ging (en gaat nog steeds) gepaard met
nadere onderzoekingen omtrent de
werkzaamheid van het fluor. De eer
lijkheid gebiedt evenwel te memore
ren dat Inmiddels 61 Amerikaanse wa
terleidingbedrijven op medische gron
den de fluoridering beëindigden. In
andere landen is na een aanvankelijk
enthousiasme de belangstelling even
eens gaan tanen.
Ook Nederland werd uiteraard met
COMMENTAAR
VAN
Dr. J. R. JANSMA
Ons trof de afgelopen week
een publikatic in het orgaan
van de Koninklijke Nederland-
sche Maatschappij tot Bevorde
ring van dc Geneeskunst
„Medisch Contact" van de hand
van dr. J. R. Jansma, mond-
arts te Hilversum die daarin
een aantal belangrijke bezwa
ren tegen fluoridering van het
drinkwater om tandbederf tegen
te gaan ontwikkelde. Daar deze
materie in verscheidene ge
meenteraden aan de orde is of
komt leek het ons interessant
liern nader om zijn visie te vra
gen, waarmee men het uiteraard
niet eens behoeft te zijn.
Dr. Jansma 6ludecrde medi
cijnen aan de Gemeentelijke
Universiteit te Amsterdam en
specialiseerde zich in de tand
heelkunde aan de Rijksuniver
siteit te Utrecht, waar hij ook
promoveerde. Hij is een van
«Ie weinigen in Nederland die
als arts en als tandheelkundige
over deze kwestie kan oordelen.
Sinds 1920 oefent hij praktijk
uit in Hilversum; hij is daar
ook lid van dc raad voor de
V.V.D.
kundige behandeling van volwassenen
bovendien gemakkelijker is. maar dat
blijkt een redenering te zijn die ten
enenmale verworpen moet worden.
Immers: als de ouders eraan mede
werken hun kinderen reeds vroeg
(vanaf hun 3de jaar) naar de tandarts
te sturen, dan is slechts een eenvou
dige behandeling nodig en gaat daar
een wellicht nog grotere preventieve
werking tegen cariës van uit. dan nu
van gefluorideerd water aantoonbaar
is. Doen de ouders dit niet dan gaat
het gebit dat is een vaststaand feit
ondanks de fluor tóch te gronde.
Zo zijn er nog tal van andere vragen
het rapport |»een antwoord op
die
kingen op het Amerikaanse onderzoek
gemaakt konden worden en bovendien
o.m. in ons land andere voedings- en
drinkgewoonten gelden besloot men
hier niet klakkeloos de in de V.S. ge
vonden resultaten over te nemen en
een eigen, volkomen objectief, onder
zoek te gaan verrichten. Een loffelijk
streven dus.
Twee zoveel mogelijk vergelijkbare
Nederlandse plaatsen werden als test
objecten gekozen: Tiel, dat fluor in
het drinkwater kreeg en Culemborg
waar het drinkwater bleef zoals het
was. Het basisonderzoek zou plaats
vinden bij kinderen van 11-15 jaar. Bij
ieder kind zouden röntgenfoto's wor
den gemaakt van kiesstreek en boven
tanden. Het lezen der foto's zou
„blind" geschieden, d.w.z. de onder-
De duur van het onderzoek, dat in
1953 begon, werd vastgesteld op 15
jaar. Maar nu het merkwaardige: na
4Yi jaar en wel op 1 juni 1960 bracht
de voorzitter van de Gezondheidsraad
een rapport uit (samengesteld door
een voor dat doel in het leven geroe
pen fluorcommisie, bestaande uit art
sen en tandartsen) aan de minister
van Sociale Zaken en Volksgezondheid.
In dit rapport „Cariëspreventle met
fluoriden" zijn derhalve de resultaten
van 4'/z jaar fluoridering beschreven,
op grond waarvan men zonder meer
concludeerde tot de gewenstheid van
waterfluoridering in geheel Nederland!
Een rapport, dat weliswaar ver
heugd concludeert tot 50 pet. vermin
dering van tandbederf, maar waaruit
eveneens blijkt dat er in feite (alleen)
een remming op het ontstaan van ca
riës gedurende 2, 3 jaar optreedt door
het gebruik van fluoriden. Met andere
woorden: een kind in fluor-Tiel heeft
gemiddeld op zijn 12de jaar in gelijke
mate tandbederf als een kind in niet-
fluor-Culemborg op zijn 9de 10de
jaar.
Naar aanleiding hiervan zou men de
vraag kunnen stellen: hoe staat het
met het tandbederf onder jongeren in
wel en niet gefluorideerde streken als
ze bijv. 20 jaar zijn? Sommige Ame
rikaanse publikaties zegen ronduit
dat er al spoedig na die 3 jaar geen
verschil meer bestaat tusen gebieden
met en zonder fluor. Daargelaten of
dit waar is: deze vraag had de fluor
commisie toch wel nader moeten be
zien, omdat dit een essentiële vraag
is. Maar daarvoor had ze kennelijk te
veel haast.
Nu kan de commisie wel poneren
dat zelfs bij het ontbreken van ver
schillen in gebitstoestand het toevoe
gen van fluor aan drinkwater nóg is
aan te raden omdat op de kinderleef
tijd dan minder kiezen en tanden ge
vuld behoeven te worden en tandheel-
gegeven ogen-
eens dat op
rater consume-
i 50 ziektegevallen (om
- niet te spreken)
ht ecft dontc Kij,
Het enige café op het
Hebridenciland Rassay is
tijdelijk gesloten wegens
een verbouwing. Als de
eilandbewoners nu een
biertje willen gaan drin
ken, dan zullen ze een
zeereis moeten maken
naar het nabijgelegen
Skye. De eigenaar van
het cafeetje verklaarde
dat zijn zaak ongeveer
een jaar gesloten zal
blijven.
I De hoofdrolspeler in
Verdi's Rigoletto, uitge
voerd door de Kopen-
haagse opera, heeft een
onaangename en tevens
pijnlijke ervaring opge
daan. Rigoletto moet tij
dens de eerste acte door
een hoveling over het
toneel gesleept worden,
terwijl het gehele hof
hem uitlacht. Daarna
wordt hij in de hoogte
gegooid en drie andere
hovelingen moeten hem
opvangen. Alles ging
goed, het enige wat er
aan haperde was, dat er
geen hovelingen waren
om Rigoletto op te van
gen. Hij viel en liep een
hersenschudding op. Bij
een onderzoek bleek, dat
de drie hovelingen die als
vangers moesten funge
ren, op de ziekenlijst
stonden en de gehele
avond niet geweest wa
ren.
I Een Russische geleerde
heeft twee nieuwe prepa
raten vervaardigd, die de
groei van dieren aan
zienlijk bevorderen. Een
van de middelen geeft
gevogelte immuniteit
voor een veel voorko
mende oogziekte.
I Koningin Elizabeth en
prins Philip hebben gis
teren een beroep gedaan
op de Britse pers om hun
zoon, prins Charles, in
staat te stellen als een
normale jongen naar
kostschool te gaan. „De
extra spanning en de last
der publiciteit voor een
jongen van de leeftijd
van prins Charles zal
zonder moeite door alle
ouders worden begre
pen", aldus de secretaris
van de koningin.
Een helikopter zal dc
dichtbevolkte vallei van
San Fernando maandag
besprenkelen met par
fum. Binnen een uur zal
een hoeveelheid parfum
ter waarde van 20.000
dollar op de bevolking
neerdalen, of zij er prijs
op stelt of niet. De wol
ken parfum zullen waar
schijnlijk meer dan 160
kilometer afleggen en
onder meer Palm Springs
en San Diego bereiken.
De bedoeling van deze
operatie is de aandacht
te vestigen op het feit,
dat in Los Angelos een
nieuw warenhuis wordt
geopend.
I Voor de derde maal in
15 dagen tijd heeft zich
gistermorgen in Grenoble
een lichte aardschok doen
gevoelen. Er werd geen
melding gemaakt van
schade, maar enige ze
nuwachtige bewoners hol
den in nachtkleding de
straat op.
I De Nepalese regering
heeft gisteren de Neder
landse Himalaya-expedi-
tie toestemming gegeven
voor de beklimming van
de noordelijke helling
van het 7035 meter hoge
Nilgirigebergte in het
noordwesten van Nepal.
1 tot IVz jaar blijkt te worden opge
houden. Is dat eigenlijk wel juist?
Vraagtekens en nog eens vraagtekens.
Voorts is er de mogelijke giftige
werking van fluor. De fluorcommissie
ziet in dit opzicht geen gevaren, al
geeft ze toe dat het nimmer te bewij
zen is of iets volkomen ONschadelijk
moet worden geacht. Hierboven kwam
ai even ter sprake de kleine marge
die er is van anti-tandbederf tot ver
giftigende werking. Maar zouden er
geen mensen kunnen zijn die een
overgevoeligheid voor fluor aan de
dag leggen? Het is inderdaad maar
een veronderstelling:, mede ingegeven
door de Planta-affaire, toen een emul-
gator óók zo'n „klein beetje"
aan margarine werd toegevoegd om
het spetteren in de pan tegen te gaan.
Overgevoeligen werden daar ziek van
en het was eigenlijk een wonder dat
men dit verband op eei
blik doorzag. Stel nu
100 000 gefluorideerd v
rende mens
gens overgevoeligheid ontstaan, dan
zou waarschijnlijk niemand de samen
hang met fluor vermoeden omdat er
immers zoveel virusinfecties zijn die
er de schuld van kunnen krijgen.
Amerikaanse tegenstanders van
Cuoridering melden in opzienbarende
publikaties dat in fluorstreken meer
aderverkalking, stotteren, doofheid, ja
zelfs kanker en idiotie zou voorkomen.
Het zijn in feite onbewezen „onderzoe
kingen" waaraan geen waarde ge
hecht behoeft te worden. Maar om
dezelfdi reden, namelijk „iedere ket
ter heeft zijn letter" dient men even
weinig aandacht te besteden aan de
„stellingen" en „statistieken" die
moeten bewijzen dat fluor volkomen
ONschadelijk zou zijn.
Nuchter kan men op dit alles alleen
maar zegen: we weten er nog te
weinig van e,n zijn zeer voorbarig met
onze grootse aanpak inzake fluoride-
ring In Nederland. Waarom toch niet
rustig gewacht tot een diepgaand on
derzoek: in easu de nog aan dc gang
zijnde research in Tlel en Culemborg
In 1968 is afgesloten? In die tussentijd
kan genoeg tegen tandbederf worden
gedaan: bijv. het stimuleren van vroeg
naar de tandarts gaan, minder snoe
pen, beter kauwen. Zelfs zou, als men
individueel voorstander van dit ge
bruik ls, fluor ln tabletvorm toege
diend kunnen worden. In elk geval
weet men dan óók precies hoevéél mil
ligram men tot zich neemt.
Want hier komen we ten slotte op
een nog onbesproken aspect van de
zaak: de ethische en juridische kant;
in concrc'o de vraag: „Mag men
iedereen dwingen zich aan deze pre
ventie te onderwerpen?" Want aan
het gebruik van drinkwater kan nie
mand zich onttrekken: er is zelfs een
aansluitingsplicht. Het antwoord op
deze vraag zou wel eens ontkennend
kunnen luiden.
Liever dan de medicus zou men over
dit aspect de jurist aan het woord
moeten laten. Hier dan ten slotte
enige uitspraken van deze specialis
ten, die een uiteenlopende levensover
tuiging hebben. Prof. mr. W. F. de
Gaoy Fortman vroeg zich medio 1961
in oe Eerste Kamer af of men ge
dwongen een geneesmiddel mag toe
dienen bij een niet-besmettelijke ziek
te. Mr. A. A. M. v. d. Meulen, bur
gemeester van Leeuwarden, sprak on
geveer tezelfdertijd bij het in dienst
stellen van de waterleiding op Ame
land: „Massale medicatie in verband
met de tandcariës die geen besmette
lijke ziekte is zien velen als een symp
toom van de politiestaat". Mr. N. J.
C. M Kappeyne van de Coppello zei-
de in december vorig jaar in een ver
gadering van het Genootschap voor de
Rechtsstaat dat de overheid op deze
wijze de rechten van anderen geweld
aandoet, terwijl mr. E. Cohen Stuart
zich. behalve op ethisch-Juridische. als
Christian Scientist ook op religieuze
gronden „tegen" verklaarde.
Samenvattend: om drieërlei reden
dient het fluorideren van drinkwater
tl. a
gro
werking van fluorhoudend water
(nog?) niet bewezen is; b. op grond
van het feit dat de onschadelijkheid
van fluor in drinkwater in de concen
traties 11.2 milligram per liter wa
ter (nog?) betwistbaar is en c. op
principiële gronden.
Het is overdreven wel eens zo ge
zegd: ..Nederlanders wensen goed
drinkwater uit de kraan, géén apothe
kersdrank". Al diene men deze uit
spraak met een korreltje zout te ne
men, er zit onmiskenbaar een grond
van waarheid in.
