Hifi1
GRANT
Een kant' /kening
Classis Meppel veroordeelt
oproep van de „achttien"
Grieks-orthodox metropoliet
voor Bondsrepubliek?
Plastic geeft Arnhemse
kerk goede akoestiek
Een woord voor vandaag
Kerkedag iii Dortmund
krijgt andere vorm
uooR NIETS!
3 Maanden lang
Kleine ballade van de dolle hond
2
OPNIEUW OMHOOG
DEZER DAGEN heeft men kunnen lezen, dat er op 1 januari 1962 hoogst
waarschijnlijk meer dan 4000 miljonairs in ons land waren. Het is een
aantal dat zonder twijfel tot de verbeelding spreekt.
Men moet zich anderzijds niet blind staren op dat aantal van 4000. Er zijn
In ons land ruwweg 41 j miljoen mensen die in de belasting zijn aangeslagen.
Een op de 1000 kan zich dus maar miljonair noemen.
Het is bovendien heel goed mogelijk, dat zij die zich nu miljonair kunnen j
noemen al zullen zij dat niet gaarne hardop doen het volgende jaar
weer miljonair af zijn. Het vermogen van de mens bestaat namelijk in
belangrijke mate uit aandelen, stukken dus die in waarde schommelen. Lopen
de koersen op, dan kan men zich rijker rekenen, maar een tijd later kunnen
de aandelen weer lager genoteerd zijn en dan is men automatisch weer minder
rijk. Het hangt er daarom helemaal van af, hoe de koersen op 1 januari zijn.
Zo kon het dus ook gebeuren, dat er op 1 januari 1956 2240 miljonairs in ons
land waren, maar dat er op 1 januari 1958 door het dalen van de aandelen
koersen maar 2080 miljonairs waren overgebleven. Dit aantal was op
1 januari 1959 overigens gestegen tot 2740 miljonairs.
Voor wie hierin even zijn tanden wil zetten kunnen wij dan nog vertellen,
dat 140 lieden in ons land op 1 januari 1959 5 miljoen of meer bezaten. De
grootste pluk 1390 aangeslagenen bezaten tussen de 1 miljoen en
W'i miljoen. Zij zijn dus de randbezitters, die bij een koersdaling het rijk
van de miljonairs moeten verlaten.
Van de situatie op 1 januari 1959 weten wij thans dank zij dezer dagen
bekend gemaakte cijfers wat details. Om precies te zijn: 368.450 Neder
landers waren in de vermogensbelasting aangeslagen. Nog iets duidelijker
gezegd: een op de dertien mensen die inkomstenbelasting betalen, betalen
ook vermogensbelasting.
Tezamen naaden deze mensen een vermogen van ƒ37.190 miljoen. Een
eenvoudig rekensommetje leert ons dus, dat het gemiddelde vermogen ruwweg
100.000 was. Een bedrag waar wij natuurlijk tegen aankijken, als wij weten,
dat het gemiddelde tegoed per spaarder bij de rijkspostspaarbank in 1958 in
de buurt van de 450 lag en het spaartegoed bij de algemene spaarbanken
ongeveer 675 was.
Het totale vermogen in ons land is overigens een stuk groter dan het
gezamenlijke vermogen van hen die door de fiscus werden aangeslagen. Het
Centraal Bureau voor de Statistiek had indertijd berekend, dat ons nationale
vermogen in 1958 ongeveer 157.400 miljoen groot was. Dat was dan het
totaal aan fabrieken, machines, voorraden, gebouwen, woningen, vruchtbaar
land, vee, wegen, bruggen, vervoermiddelen, en wat al niet meer voor de
produktie dient. Zelfs moeten wij er nog bij tellen het saldo aan vorderingen
boven schulden op het buitenland. Kortom alles wat inkomen geeft.
Het enorme verschil tussen het nationale vermogen en het vermogen dat de
fiscus noteert en waarover hij vermogensbelasting heft, is gemakkelijk te
verklaren: in het nationale vermogen is ook het vermogen van de overheid
opgenomen alsmede de vermogens van ondernemingen en andere lichamen.
Zijn de vermogensbezitters voor onze schatkist belangrijke klanten, doordat
zij 140.830.000 opleverden, de gewone belastingbetalers zijn nog veel belang
rijker. Er waren in 1958 4.607.000 mensen die een belastingbiljet thuis kregen.
Bij elkaar hebben zij de fiscus 3.082.700.000 betaald. Dat is 22 x zoveel als
de vermogensbezitters.
Als wij nu vervolgens weten, dat die 4,6 miljoen belastingbetalers een door de
belastingdienst vastgesteld inkomen hadden van 23.730. miljoen, dan weten
wij dus, dat het gemiddelde inkomen van de belastingbetalers in 1958 5150
was.
Stijgt het vermogen in ons land, van het inkomen kan hetzelfde gezegd
worden. Hier ligt de oorzaak voor de hand: de lonen, de salarissen en dc
winsten zijn regelmatig omhoog gegaan. In 1950 was het totale fiscale inkomen
in ons land nog maar 12.100 miljoen. In acht jaar is het dus bijna verdubbeld.
Hoe groter het totale inkomen wordt, hoe groter zal ook de consumptie
worden, hoe meer zal er gespaard worden en des te hoger zal het belasting
bedrag worden. Ruwweg 85 van het beschikbare inkomen vloeit naar dc
middenstander voor alle mogelijke consumptie-artikelen.
Wij kunnen dan ook zeggen, dat de steeds groter wordende inkomensstroom
naar alle hoeken en gaten vloeit. Het inkomen is de olie die de economische
wagen smeert en beter doet lopen.
Bij dit alles moeten wij er wel aan denken, dat een gulden die wij thans in
handen krijgen, er nog wel uitziet als een gulden die wij in 1951 in handen
kregen. Maar de koopkracht van de gulden van thans is een stuk kleiner.
Duidelijker gezegd: voor het pakket goederen dat wij in 1951 konden kopen,
moeten wij thans 30 meer betalen. Met die waardedaling van het geld
moeten wij rekening houden, als wij de hierboven opgesomde bedragen van
inkomens en vermogens nog eens door ons hoofd laten gaan.
De classis Meppel heeft aan
negen gereformeerden die deel
uitmaken van het reeds befaamd
geworden gezelschap van de „acht
tien" een brief gericht. In deze
brief maakt zij haar bezwaren
tegen de „achttien" kenbaar en
deelt tevens mede dat zij de op
roep van de „achttien betreurt en
veroordeelt".
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Beroepen te 's-Heerenhoek-Nieuwdorp
(toez.): W. S. Duvekot te Zonnemaire: te
Kuinre (toez.i; Th. de Haart, laatstelijk
pred. te Djakarta, wonende te Gronin
gen; te St. Philipsland: J. Enkelaar te
Sluipwijk (Z.H.».
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Ommen: J. D. B. van der
Meulen te Emmer-Compascuum; te Ex-
morra-Allingawier en Tjerkwefd: A. van
Zuijlen, kand. te Rotterdam.
Aangenomen naar Haarlemmermeer
(Oostzijde): G. D. Hanemaayer te Ter-
naard, die bedankte voor Vollenhove-
Kraggenburg; naar Capelle a. d. IJssel:
G. de Vries te Wilnis.
De classis geeft in de eerste plaats
uiting aan haar mening dat de ..acht-j gaan,
tien" opgeroepen hebben tot iets waar
toe het beleid van de generale syno-
Utrecht en Apeldoorn geen
grond geeft. Deze synoden bedoelden
het overleg met de N
bevorderen, de „achtti
de Ned. Herv. Kerk te
■HPPHJr beogen krach
tige bevordering van de éénwording
van de Gereformeerde Kerken met dp
Ned. Herv. Kerk.
Vervolgens merkte de classis op. dat
de oproep van de ..achttien" naar haar
oordeel ongemotiveerd was en dat het
boekje „Van kerken tot kerk" met na
me niet ingaat op het grote bezwaar
dat de Ned. Herv. Kerk nog steeds
toestaat dat in de prediking aan Jezus
Christus en zijn verzoenend werk te
kort wordt gedaan.
In de derde plaats v.as het de grief
der classis tegen de „negen" dat zij bui
ten de kerkelijke vergaderingen
gescheidenheid van beide kerken voor
onduldbaar verklaren en dat zij zich
met hun streven naar eenwording
niet eerst met hun eigen broeders heb
ben verstaan. De classis is van mening
dat niet de gescheidenheid maar de
eenwording van de Ned. Herv. Kerk en
de Gereformeerde Kerken onduldbaar is
op grond van Gods woord en de confes
sie in de huidige situatie helaas onaan
vaardbaar is.
Reactie
Op de brief van de classis Meppel
zijn felle reacties gekomen. Er werd on
der meer gezegd dat de classis voor haat
beurt gesproken had. De classis doet
alsof er een voorstel ligt om vandaag
nog één te worden en poneert klakke
loos dat in de huidige situatie op
grond van Gods woord en Confessie een
wording onaanvaardbaar is. De „acht
tien" hebben alleen maar een appèl om
biddend op weg te gaan en de eenheid
te zoeken door gesprek en ontmoetin
gen rondom de heilige schrift bedoeld.
Ds. Vellenga antwoordde in het Gere
formeerd weekblad voor Drenthe en
Overijssel op deze reactie. Hij schreef:
„In hun oproep hebben de „achttien"
gerept over een biddend op weg j Rotterdam^?
en evenmin over een oproep om
eenheid te zoeken door gesprek en ont
moetingen rond de heilige schrift. Het Het Amerikaanse kankergenootschap
enige waartoe de achttien oproe
pen was tot het inzenden van adhesie
betuigingen, verder niets. Zij stelden
alleen dat de gescheidenheid der kerken
niet langer geduld kon worden. Zij be
doelden „een appèl" op ons te doen en
wij ontkennen niet dat het aan zo'n ap
pèl niet kan ontbreken."
deelt mee dat momenteel
drie lijders aan kanker wordt genezen;
25 jaar geleden was dit een van de zeven.
In het jaarverslag wordt gewaarschuwd,
dat tenzij er voortgang wordt geboekt bij
de geneeswijze er drie miljoen Ameri
kanen aan kanker zullen sterven in de
IMIJ
MAAKT UW GROENTEN ZO LEKKER!
Vice-president Stratenwerth
van het kerkelijk bureau voor
buitenlandse zaken van de Evan
gelische Kerk in Duitsland heeft
tijdens zijn bezoek aan de oecu
menische patriarch van Constan-
tinopel, Athenagros I, uitvoerig
gesproken en gepleit voor een or-
belast ZOU worden met de verzor- Het Vaticaan staat volledig achter
heeft ongeveer dezelfde functie als een
prelaat van een Evangelische Kerk in
Duitsland. Zo is de functie van een bis
schop in de Grieks-Orthodoxe Kerk te
vergelijken met die van een Deken of
superintendent in een Evangelische
kerk in Duitsland.
Vaticaan staat achter
Dr. P. H. Ritter jr.
begraven
Onder grote belangstelling is gister
middag op de Tweede Algemene Be
graafplaats in Utrecht het stoffelijk over
schot van dr. P. H. Ritter jr. ter aarde
besteld. Familieleden en velen uit schrij
vers- en uitgeverskringen luisterden in
de aula naar de woorden van de zoon
van de overledene, mr. R. H. Ritter.
Hij zei dat aan de letterkundige en
oratorische verdiensten van zijn vader
uitvoerig aandacht was besteed in diverse
pubUkaties. Hij achtte het gepast om nu
de mens Ritter te herdenken. De man
en vader, die zich ten voUe inzette voor
zijn gezin. De man. met wie elk gesprek
een polemiek was. fijnzinnig en geestig.
De man. die helder, logisch en geordend
kon betogen.
In zijn lange en ri>ke leven ontmoette
hij veel zorg en leed, maar ook liefde,
vriendschap en erkenning. Hij heeft een
stempel gedrukt op zijn milieu, aldus
dr. Ritten? zoon.
Kransen van de A.V.R.O. en de P. H.
Ritter-kring bedekten de kist. Bij de
begrafenis waren onder anderen tegen
woordig de heer W. Vogt, namens de
A V.R.O. en Nozema, jhr. Th. Röeil, voor
zitter van de A.V.R.O.. jhr. mr. C. J. A.
de Ranitz. burgemeester van Utrecht, de
dichter Jan Engelman, de schrijver Jan
Mens en Harriet Freezer.
Maar jassen zijn
nog beter....
- y-\ Francis Rummel van New Orleans
gastarbeiders in de Duitse Bonds- ;dne Amerikaanse rassenscheiders ir
republiek. De oecumenische pa- ba£ te doen.
triarch is slechts voor de geeste
lijke verzorging van alle in Duits
land levende Grieken verantwoor
delijk.
Vice-president Stratenwerth heeft
meegedeeld dat het ge'stadig groeiende
laantal Grieks-orthodoxen in de Bondsre-
j publiek het noodzakelijk maakt dat er
minstens twaalf priesters aangesteld
worden in West-Duitsland. Verder zul-
|len er twee a drie bisschoppen be-
'noemd worden. De huidige situatie
rechtvaardigt tevens de benoerni
metropoliet
Zegslieden hier herinnerden er
dat mgr. Rummel reeds lang tegei
rassenonderscheid in zijn aartsdio
vecht en dat de Vaticaanse Osservatore
Romano op 18 oktober 1955 in
krachtig redactioneel artikel getiteld
Rassmetten" zijn optreden goedge
keurd en geprezen had.
Destijds verdedigde mgr Rummel
loms-katholiek negerpriester die
verhinderde de mis op te dragen.
gslieden wijzen er op dat de
bisschop volkomen het recht had de drie
rassenscheiders te excommuniceren.
(Van onze correspondente)
De geluidstechnici die al lange
tijd met de handen in het haar
staan in de Grote Kerk in Arn
hem vanwege de weerbarstige,
onhandelbare akoestiek in de
prachtig gerestaureerde kerk, me
nen bij de uitvoering van de Mat-
theus Passie, die deze keer door j I
tweemaal negenhonderd mensen I
in Arnhem is beluisterd, de ge- I
luidsproblemen aan de ketting te I
hebben gelegd.
Na tientallen ingrepen te hebben
verricht in de aard van de akoes
tiek. zonder ooit tot een bevredigend
resultaat te komen, tot misnoegen
van het publiek, meer nog van de
recensenten, hebben zij nu bij de |j
voering op hun beurt proeven namen
met het geluid en met meetapparacuui
de weergeving van het geluid beoor
deelden, kwamen tot een heel andera
conclusie.
Het geluid, stelden zij vast, zou nog
beter zijn geweest als er helemaal
geen plastic-gordijnen waren geweest.
Zij stelden vast dat deze machtige kerk
het geluid van een concert het beste zon
kunnen verwerken... door dc dikke jas
sen van negenhonderd mensen.
Het college van kerkvoogden van
deze kerk weet nu dat het niet meer
nodig is in te zitten over de kwaliteit
van het geluid zolang de kerk vol is.
de Grieks-Ortho
doxe kerk in de Bondsrepubliek. De me
tropoliet zal rekening moeten houden
met de steeds wisselende ..situatie in de
Bondsrepubliek. Hii moet op de hoogte
zijn van de sociale, culturele en na
tuurlijk geestelijke problemen van het
grote aantal Griekse gastarbeiders. Bo
vendien moet hij bereid zijn om met de
Evangelische Kerken in Duitsland sa
men te werken, evenals met de over
heid en de sociale instellingen. De me
tropoliet moet vanzelfsprekend in het
bezit van alle gewenste volmachten
Op het ogenblik valt de verzorging
an de Griekse gastarbeiders in de
Bondsrepubliek onder de bevoegdheid
van de aartsbisschop van Thyateira.
Deze aartsbisschop heeft vroeger als
gezant van de oecumenische patriarch
een zetel in Londen gehad. Een metro
poliet van de Grieks-Orthodoxe Kerk
Advertentie
UW MAAR
CORRECT
IN MODEL
Confessionele bonden T„
i AXTTT J' recensenten, hebben zij nu bij de "TT' t i M
DOOS op AKU -directie jongste uitvoering die het Arnhemse //A-
1 Toonkunst van de Mattheus Passie
Alle confessionele werknemersorga- graf, het koor volledig afgeschermd w
nlsaties, die zijn betrokken b« de c.a.o.'« met plastic gordijnen.
Van de ruim twintig meter hoge ■^■jJ
kooromgangen af had men de stroken
plastic uitgehangen waardoor de kerk
van binnen een heel merkwaardige, on
gewone aanblik had gekregen. Naarma
te de uitvoering vorderde kreeg de ruim
te daarbinnen de warmte van een broei-
kas. Maar de geluidstechnici vonden
personeel van de A.K.U., hebben
de directie van de A.K.U.
gram laten weten het directionairo ant
woord van april jl. zeer onbevredigend
te achten. Zij willen op korte termijn
een gesprek en verwachten binnen twee
dagen bevestiging daarvan. Indien dit
verzoek wordt afgewezen, zal de volle
verantwoordelijkheid voor rekening der
directie komen.
Werknemers en directie van de A.K.U.
hebben cp 7 maart overeenstemming be-
T" rïvev£'!liSSS^!SSj"*£\ "He. publiekvo.d,„ „,.r hui..
he. College w Rukub<un,ddel..r. «oed. e«naU d,e de slechte akoej-
sckeurd, maar do A.K U.-directie wel- hadden bedu ongeil. Maar andere
gcric '..en hieraan gevolf te geven, om-I deskundigen die daags na de tweede u,.-
dat de bij het N.V.V. aangesloten bond
na de moeilijkheden in de Stichting van
de Arbeid niot meer mee wilde doen.
Op 2 april hebben de werknemers uit de
confessionele bonden weer een gesprek
met de direotie aangevraagd. Op 11 april
1 et de directie weten, dat zij dit voor
lopig moest weigeren.
Economenconferentie
te Arnhem
De economenconferentie. de jaarlijkse
bijeenkomst von studenten van alle eco
nomische faculteiten en hogescholen in
Nederland, zal zoals gemeld dit jaar
worden gehouden op 2. 3 en 4 m«
het „Oolgaardthuis" te Arnhem. Als
traal onderwerp voor deze conferentie
is gekozen het thema „De verbondenheid
der sociale wetenschappen in de proble
matiek van leiding en organisatie".
Op de driedaagse bijeenkomst spreken
prof! dr. F .1 van der Schroeff (Amster
dam), prof dr. H. A. Hutte (Groningen),
dr J. Barteld (lid directie Unilever N.V.
Nederland) en ir. N R. A. Krekel (Am
sterdam' Als discussieleider zal optre
den prof. dr J. L. Meij jr. 'Gronin
gen). De conferentie wordt gehouden
der auspiciën van de ..Raad van Econo
mische Studieverenigingen".
Christ. Geref. krij gen
een seminarium
De christelijk gereformeerde gemeen
ten. die in ons land tezamen één classis
vormen, hebben besloten te Utrecht een
seminarium te openen. Er is een curato
rium benoemd, bestaande uit drie predi
kanten en twee ouderlingen. Ds. H. Vis
ser Mzn. te Urk zal de voornaamste vak
ken onderwijzen.
Ds. J. v. tl. Blink naar
Nieuw-Guinea
Ds. J. v. d. Blink, vlootpredikant te
Amsterdam, is voornemens - begin mei
voor anderhalf jaar naar Nieuw-Guinea
te vertrekken waar hij ds. C. M. M. Fer
guson zal aflossen. Ds. J. v. d. Blink
werkte bijna dertien jaar als vlootpredi
kant in de hoofdstad en zal op zondag
morgen 6 mei in de Oude Kerk afscheid
nemen van de herv. gemeente
sterdam. De vlootpredikant maakt de
reis via de Ver Staten. Vroeger is ds.
v. d Blink predikant geweest te Singa
pore en te Malang. Hij wordt in Am
sterdam opgevolgd door zijn gerefor
meerde collega ds. F. Colenbrander,
vlootpredikant te Den Helder.
Ver. h.t.s.-en bestaat
veertig jaar
De „Vereniging van hogere technische
scholen in Nederland" bestaat dit jaar
veertig jaar. Dit feit zal herdacht wor
den in een feestelijke samenkomst op 9|
mei 's middags in de hogere technische!
school te Utrecht. Prof. dr. D. van Os.
oud-vcorzitter van de v.h.Ls., zal de
herdenkingsrede uitspreken.
Prof. ir. L. Troost, voorzitter van de
nijverheidsorganisatie t.n.o., zal spreken
over „De plaats van de h.t.s.-er in een
research-organisatie. Het Utrechts Ste
delijk Orkest zal de bijeenkomst opluis
teren.
Veertig jaar geleden hebben de bestu
ren van de toen nog als „middelbare
technische scholen" aangeduide oplei
dingsinstituten de behoefte gevoeld aan
onderling gesprek en overleg. Met de
groei van het aantal scholen en de toe
neming van de vraag naar afgestudeer
den is dat onderling overleg steeds be
langrijker geworden.
De h.t.s.'en hebben van de beginne
af begrepen, dat hun onderwijs nauw
contact moest onderhouden met de in
dustrie. In de besturen zitten dan ook
veel industriëlen.
Nieuwe vakgebieden werden geïntro
duceerd en ook de veranderde verhou
dingen tussen de mensen in de bedrijven
heten de scholen niet onberoerd.
De laatste jaren is de noodzaak naar
voren gekomen meer de aandacht te
schenken aan de fundamentele vakken
als wiskunde en natuurkunde.
Bij dit alles is de v.h.t.s. als contact
orgaan van besturen en directeuren van
groot belang.
Radio Vaticana zal de paasboodschap
uitzenden, welke de paus zaterdagavond
om 20 uur zal uitspreken. De rede zal
gere'.aveerd worden door radiostations
:n Italië. Spanje. Portugal, Ierland.
I België, Nederland, Monaco,
Algemene vergadering
herv. predikanten
De Nederlands Hervormde Predikan
tenvereniging houdt te Utrecht haar al
gemene vergadering op 20 april, 1 er
2 mei. Dit jaar zal het feit worden her
dacht. dat de predikantenvergaderingen
een eeuw lang gehouden zijn. De drie
daagse bijeenkomst, die onder auspiciën
staat van de generale synode der Ne
derlands Hervormde Kerk. wordt ge
opend door ds. P. G. v. d! Hoof (Hilver
sum), praeses van de synode. Prof. dr.
W. F. Dankbaar uit Groningen zal e«"
herdenkingsrede uitspreken. Referent
prof. dr. H. Berkhof uit Leiden over
„Tweeërlei ecclesiologie". De deelne
mers maken 2 mei een excursie naai
het seminarium te Driebergen, waar zi.
zullen deelnemen aan de les „zanglei
ding en volkslied". Dr. J. M. de Jong
en dr. A. A. Koolhaas, respectievelijk
rector en con-rector, zullen referaten
houden. Met een dienst in de kapel van
„Hydepark" wordt het geheel besloten.
Mozaïekportret paus
toegevoegd aan
pausen-galerij
Het portret in mozaïek vai
paus Johannes XXIII is toegevoegd aan
de serie medaillon-portretten van zijn
262 voorgangers in de basiliek Paulus-
buiten-de-muren in Rome. Met deze
portretten-galerij is paus Leo de Grote
in de vijfde eeuw begonnen. Toen de
basiliek in 1823 door brand werd ge
teisterd, bleef een veertigtal der oudste
portretten onbeschadigd. In de nieuwe
basiliek werd de galerij aangevuld maar
de portretten werden toen niet meer
geschilderd maar in mozaïek uitge
voerd. Behalve het portret van de hui
dige paus bevat de verzameling ook nog
ian de tegenpaus Baldassare Cossa
in 1410 onder de naam Johannes
XXIII optrad, in 1415 door het Concilie
van Constanz werd afgezet en in
De dag, waarop Jezus, genageld aan het kruis, Zijn leven
liet, is in de geschiedenis blijven voortleven als Goede Vrij
dag. Hij was ook goed voor hen, die Hem haatten: hun
vurigste wens zagen zij in vervulling gaan. Jezus de Naze-
reeër, de zich noemende Koning der Joden, dood, en in een
graf gelegd met een zware steen er voor.
Maar diezelfde Goede Vrijdag is geworden tot een feestdag
voor hen, die in Hem geloven, die Hem aanbidden als hun
Verlosser en Zaligmaker, voor de miljoenen, die door Gods
genade Zijn toegestoken hand hebben mogen grijpen.
Goede Vrijdag een feestdag, ook al staat hij in de agenda's
niet als een christelijke feestdag aangemerkt.
Een kruis, een marteldood, en toch een feest. Want op Golgo
tha stierven onze zonden. Door Golgotha, door het Lijden
aan het kruis, de opstanding.
Goede Vrijdag, een feestdag voor de kinderen Gods, die
weten mogen, dat door het kruis het zicht op een nieuwe
toekomst werd geopend.
De taak van de kerkedag, zoals
het bespreken van de toekomst en
de politieke tweespalt van en in
Duitsland, moet na de oprichting
van de muur in Berlijn op andere
wijze geconcretiseerd worden.
Hierover waren de veertig deel
nemers van de kerkedag der Evan
gelische Kerk, die in de Protes
tantse Academie Iserlohn bijeen
waren om over de thema's van
de Kerkedag te Dortmund te spre
ken, het eens. De gesprekspart
ners kwamen overeen dat de taak
van de kerkedag in de toekomst
des te moeilijker zal zijn omdat
bepaalde aanknopingspunten zijn
weggevallen.
Men ging van het standpunt uit dat
de massa slechts te bereiken is wan
neer men het individu bereikt en het
is het plan om de massabijeenkomst
geheel te laten vervallen en de deel
nemers in kleine groepjes te verdelen
en hen zelf veel meer dan op vroegere
kerkedagen aan het woord te laten
over de gestelde vragen. Alleen op de
slotbijeenkomst in Dortmund zal alles
bij het oude blijven.
Dit doel kan bereikt worden doordat
telkens over een dagthema door talrijke
kleine groepen gediscussieerd zal wor
den. Het resultaat zal dan in referaten
in de drie ter beschikking staande gro
te hallen worden bekend gemaakt en
's middags met een bijbelstudie worden
afgerond. De studiedagen zullen door
een avondbijeenkomst besloten worden.
Op deze bijeenkomst zal op aanschouwe
lijke wijze met behulp van moderne
middelen zoals choreografie, film en
lichtbeelden, herinnerd worden aan het
thema van die dag.
In overeenstemming met de tot nu toe
besproken worden. „Ik en jij" (familie)
met referaten die getiteld zijn „Doe je
Ben je wat". „Wij zijn partners
willen of niet". „Getrouwd en
wat dan?" „Vragen aan de toekomst"
nz. In het kader van de politiek zal
.a. gesproken worden over: „Waar lig-
en onze contacten in de politiek?" en
„Waaraan lijdt ons gezondheidsappa
raat?". De verhouding tussen de pro
testantse en rooms-katholieke christenen
komt ter sprake bij het thema over de
kerk. In dit verband moet ook de vraag
.Verhindert onze gemeente ons christe-
aen te zijn?" gezien worden. Het sa
menzijn in de kerk zal het hoofdthema
'jn van de derde en laatste studiedag.
Op de kerkedag in Dortmund zal nog
niet gesproken worden over de voorstel
len van een pas opgerichte arbeidskring.
De oprichter van deze lekengroep is
Rudolf von Thadden, de zoon van de
president van de kerkedag. Bisschop
Lilje heeft de besprekingen van deze
groep bijgewoond en was er zeer en
thousiast over. De president van de ker
kedag heeft echter meegedeeld dat de
vragen die aan de orde gekomen zijnde pathologische anatomie.
grondig onderzoek eisen, zodat m
voor volgend jaar met concrete i
sultaten voor den dag kan komen.
ELKE DAG een FIETS
(van zaterdag 31 maart t/m 30 juni'62)
heeft iedereen die dan een nieuwe fiets
koopt, de kans diefiets(plusbijbehorend
extra toebehoren) cadeau te krijgen
DAT KUNT U OOK Zl|N!
DIT ZIJN DE WINNAARS
VAN DE EERSTE WEEK
ZATERDAG 30 MAART
mevr. C. Schuurbiers-Adriaansen
Wikkelaan 10, Bergen op Zoom
MAANDAG 2 APRIL
de heer J. C. G. Ninaber
F. Scholtenstraat 27 b.Vlaardinger»
DINSDAG 3 APRIL
mej. R. Verkaart
Karei Doormanlaan 105, Rijswijk
WOENSDAG 4 APRIL
de heer W. Westendorp
Hauwertstraat 10, Mcdemblik
DONDERDAG 5 APRIL
de heer E.G. A. Scheerder
Poulinkstraat 29, Almelo
VRIJDAG 6 APRIL
de heer G. Dikken
Boekeloseweg 74, Hengelo (O)
STAAT U HIER DE
VOLGENDE WEEK Bl|?
(vraag uw fietsenhandelaar inlichtingen)
Hoogleraarsbenoemin
gen aan V.U.
De directeuren van de Vrije Univer
siteit te Amsterdam hebben tot gewoon
hoogleraar in de faculteit der genees
kunde benoemd de lectoren dr. F. van
Faassen, dr. J. Janssens, dr. T. D.
Stahlie, mejuffrouw dr. C. M. J. Velze-
boer, dr. A. C. Drogendijk, sinds okto
ber 1958 buitengewoon hoogleraar, en
dr. R. Donner, thans wetenschappelijk
hoofdambtenaar a.
Dr. Van Faassen zal onderwijs geven
in de anatomie, dr. Janssens in de gy
naecologie en obstetrie, dr. Stahlie in
de kindergeneeskunde, dr. Velzeboer in
de oogheelkunde, dr. Drogendijk in de
sociale geneeskunde en dr. Donner in
ROOK DIE LEKKERE HALFZWARE SHAG
UIT DE BEKENDE HANDIGE DOOS
halfzwaar
Ik zei zo dat de methode van kennismaking
vroeger én die van vandaag hun eigen licht- en
schaduwzijden hebben. Ik weet bij nader inzien
zelfs nog niet aan welke mer, de voorkeur dient
te geven.
Vandaag gaat alles snel. Eén blik blijkt soms
al genoeg om tot een bruiloft te besluiten. Be
schouwelijke naturen zullen zich afvragen waar
dan de verkenning blijft; dat geheimzinnige spel
van elkaar zoeken en weer loslaten, van samen
komen en weer uiteengaan, van werven er. ge
worven worden.
Destijds ging alles voetje voor voetje. Vele blik
ken uit verre verten en slechts heel omzichtig en
bedeesd een enkel schuchter woord. Maar be
schouwelijke naturen moeten nu eerlijk blijven
en zich opnieuw afvragen waar toen de verken
ning bleef. Want dat anderhalve woordje onder
het alleen maar kwasi onattente oog der chape
ronnes telt toch werkelijk nauwelijks mee. Men
kar elkaar geen deelgenoot maken van 's levens
verwachtingen en verlangens. Men moet volstaan
met een tage tekentaal, en wanneer men elkaar
dan opeens volmaakt toevallig ontmoet blijkt men
zelfs geen woorden ter beschikking te hebben.
Ik weet dat pertinent zeker: de ouders heb
ben het mijzelf verteld. Het roeibootdagje was
alweer lang voorbij voor hem met idealen en
voor haar met migraine. Toen op een dag zag hij
haar plotseling voor zich uit lopen. Ze had bood
schappen gedaan, en ze haastte zich naar huis.
Het was niet zo heel ver neer van haar wo
ning en hij holde wat hij hollen kon om haar in
te halen. Dat lukte hem ook, zij het dat hij een
paar kinderen, die uit een zijstraat kwamen, re
gen.
„Dag...", zei hij en stotterde haar naam.
„Dag...", zei zij en kleurde als een pioen en
stotterde zijn naam.
Toen zweeg hij. En dat zat 'm niet in het feit
dat hij buiten adem geraakt was door die renpar-
tii en door dat tegen de grond kwakken van on
verhoedse kinderen, die er par noch deel aan
hadden, maar dat stak 'm in dat andere feit dat
deze onvoorziene ontmoeting onder vier ogen
wanneer men tenminste niet aller ogen in de
straat, achter de gordijntjes en in de spionnetjes
méételt! feitelijk taboe was, en dat men dan
geen woorden meer vinden kan. Hij slikte dus
maar eens enkele malen, want zijn keel was
droog als hooi en stro. En hij groef in zijn ge
dachten, waar zoveel schone n verrukkende ge
dachten opgetast lagen, maar de grijze hersencel
len weigerden hun plicht. En hij zon op woor
den, die in vele vele talen in zijn ziel gereed ston
den. maar ze weigerden zijn bevelen en bleven
onuitgesproken. En ondertussen naderden zij met
rasse schreden haar woning.
„Zeg...", begon hij toen opeens en noemde an
dermaal haar naam.
„Ja....", zei zij zoetjes en onthield zich er niet
van ook zijn naam, te noemen.
„Heb je....?" vervolgde hij en haar hart klopte
ongetwijfeld vele slagen sneller, want als jonge
mannen aan jonge vrouwen vragen gaan stellen,
kan er ondanks alles toch wel iets verwacht wor
den.
„Heb je wel eens een dolle hond gezien?"
stootte hij eruit.
Het is hem altijd een raadsel gebleven hoe hij
nu juist dit onderwerp kon kiezen. Bij zijn eigen
weten had hij er zelf nog nooit een gezien, en
zeker was deze ontmoeting niet de geëigende
voor deze gesprekstof. Misschien meende hij
had hij kortgeleden iets over Pasteur ge
hoord of gelezen. Misschien ook kwam hij zich
met al dat gehol en gehijg zelfs als een dolle
hond voor. Misschien nog leek het hem een inte
ressant onderwerp „an sich". Maar hoe men het
ook bekijkt, het was niet de vraag die zij ver
wachtte, indien zij er althar een verwachtte.
„Nee...", bekende ze en ze sprak voor de der
de maal zijn voornaam uit En in één adem voeg
de ze er aan toe: „Hier woon ik", en ze belde
aan, want jonge meisjes bezaten geen huissleutel
en ze raapten ook geen vriendjes van de straat
op. Dus wat restte hem tnders dan diep zijn
hoed af te nemen en dóór te lopen? Maar toen
hij er nader over napeinsde vond hij het tóch
een goed gesprek. Ze kende hem tenminste nog.
Ze wist zijn naam nog. Ze had hem niet eens
de mond gesnoerd door boe noch ba terug te
zeggen. Allemaal winstpunten, goed beschouwd.
Echt iets om een toekomst op te bouwenl
