wk
In de schaduwen van
het toelatingsexamen
X13
Onze sociale wetgeving
is niet waterdicht
Niets bekend over
nieuwe landingen
«ftlSBSSa
Schrijnende gevallen tonen het aan
Giftig gas doodt
arbeider
Na tien jaar eindelijk
een televisieschool
Doorzettingsvermogen vereist
DINSDAG 3 APRIL 1962
DRU-MATIC
f 945.-
Schaak-vraag 228
In deze materieel gelijke stelling is
iet wit die aan de touwtjes trekt De
itudie is van G. M. Kiljakin en werd
[epubliceerd in 1925.
i mmjm
J
iwm
abcdefgh
Wit: Kf6, Pd5, pi f2, g2 en g3.
Zwart: Kg4, Pd6, pi b5, g5 en h7.
Opgave: wit speelt en wint
Dam-vraag 227
De stand in het probleem van giste
ren was als volgt:
Zwart: 7, 9, 12, 13, 17, 22, 27, 30, 38,
10.
Wit: 28, 29, 31, 33, 37, 30. 42, 43, 47,
SO.
Wit wint dit naturel in de volgende
tetten: 50—44, 40x 38 20—24, 38x20;
1741, 36x38 gedw. wegens 31x2 ent;
J732, 22X44; 31x2, 38x27; 2x25.
Bridge
In het eindspel kunnen soms inte
ressante situaties ontstaan.
Zoals in onderstaand 4 hartencon
tract, waarin de kaarten op een be
paald moment als volgt lagen:
Q V10
32
V
Zuid was in de hand en mocht nog
naar één slag verliezen!
Hoe is de winnende speelwijze?
JACK DIAMOND.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. gereedschap, ruwe
grondstof, 10. vogel, 12. voorzetsel, 14.
rivier in Afrika, 15. lengtemaat (afk.),
16. mak, 18. 1ste boek van Mozes
(afk.), 19. stapel, 20. stap, 22. rang
telwoord, 24. hoofdwerk der oudnoorse
letteren, 25. wrok, 26. uitslag op me
talen," 28. korter, 29. boom, 30. mors-
doekje, 32. plechtige gelofte, 33. spil
van een wiel, 34. tegenstelling van
smalle, 36. muzieknoot, 37. tolhek,
slagboom (Z.Nederl.), 39. verbasteren.
Verticaal: 2. algemeen kiesrecht
(afk.), 3. gewicht in China, 4. enkele,
5. bevlieging die vele mensen mee
sleept, 6. godin van de vrede, 7. schijn,
voorkomen, 8. assistent engineer (afk.),
9. stad in Z.H.ll.stad in N. Holland,
13. onverwachts, 15. slot, 17. volk uit
de oudheid, 19. stap, 21. halsdoek, 23.
morsdoekje, 27. aarde, grond, 28. kor
ter, 31. meisjesnaarm 34, slaghout bij
U-A "IC „„l-Ci.,
Oplossing vorige puzzle. Horizontaal:
I. dame, 4. eind, 7. armband, 10 agape,
12. atoom, 14 urn, 15. tal, 17. ore, 13.
20. bel, 21. epode, 22. nek, 24.
26. ale, 27. ode, 29. ons, 31. toren,
33. leest, 35. Diessen, 36. Loes, 37. Neer.
Verticaal: 1. Drau, 2. maand, 3. Erp,
4. ent, 5. idool, 6. dame, 8. met, 9. aal,
II. Groenlo, 13. Orleans, 16. avond, 19.
eek, 20. bes, 23. Eerde. 25. poene, 26.
atol. 27. one, 28. els, 30. ster, 32. eis,
34. een.
9 Wegens het uitbreken van een geval
van mond. en klauwzeer heeft de direc-
van de veeartsenij kundige dienst
het gebied met een straal van vijf kilo
meter rondom Breukelen tot besmet ge
bied moeten verklaren.
E'
(Van een onzer redacteuren)
;N man kreeg een bedrijfsongc
val in de fabriek waar hij werk
te. Het gebeurde voor de oorlog. Hij
ging zoals dat in de volksmond
heet „in de Ongevallenwet lopen",
wat betekende dat hem krachtens
deze wet een groot deel van zijn loon
werd uitbetaald, alsmede de kosten
van volledige medische behandeling-
Deze man moest als gevolg van
ongeval het licht uit zijn oog missen
en kreeg toen krachtens de Ongeval
lenwet op basis van het vastgestelde
percentage (15) arbeidsongeschikt
heid 10,5 procent Ongevalsrente uit
gekeerd. Hij kon ondanks zijn gebrek
z'n vroegere werk weer normaal
doen, wat hij uiteraard ook deed.
Ruim een jaar geleden openbaarde
zich bij deze man aan zijn gezonde
(enige) oog een netvliesafwijking,
waardoor hy „in de Ziektewet ging
lopen". Gedurende het eerste jaar le
verde dit voor de man geen moeilijk
heden op. Hij ontving toen namelijk
een ziekengelduitkering die verband
hield met zijn laatste loon. Nè dit jaar
viel hij terug op de zeer verouderde
Invaliditeitswet mèt zijn lage invalidi-
teitsrenfe.
De ziekte had tot gevolg dat de
praktisch blind werd en zijn werk niet
meer kon verrichten omdat hij metter
daad volkomen arbeidsongeschikt gewor
den was. Werd zijn ongevalsrente nu
wat toch zeer voor de hand had gelegen
verhoogd opdat hij met zijn gezin
verder zou kunnen leven? Neen. hij hield
zijn oude uitkeringspercentage 15 pro
cent arbeidsongeschiktheid
Waarom? Omdat in het tweede geval
geen sprake was van een bedrijfsongeval.
Maar ware eerst ziekte en daarna een
arbeidsongeval de volgorde geweest, dan
was de man wèl via de Ongevallenwet
voor een groot deel gecompenseerd. In
deze leemte voorziet namelijk onze hui
dige sociale wetgeving niet.
Men zag zeggen dergelijke trieste
kwesties van gedupeerden die tussen de
wal en het schip vallen zullen toch wel
uitzondering zijn en niet vaak voorko
men? Daarop moet het antwoord zijn:
vergis u niet. Zonder te willen beweren
dat vakorganisaties die hun leden in
wettelijk moeilijk liggende kwesties als
deze bijstaan, wekelijks een of mee
len met dergelijke vraagstukken worden
geconfronteerd, mag toch gëzegd worden
dat gevallen als deze met de regelmaat
van een klok voorkomen.
Alarmbrief
Deze dagen ontvingen wij nog "n alarm,
brief van een arts uit een plaats in Zuid-
Holland, die óók met een geval als
boven geschetst in aanraking was geko
men. Hij had voor de man in kwestie
recht trachten te vinden, was nergens
in zijn pogingen geslaagd en wilde nu
in arren moede „zijn" zaak maar eens
aan de grote klok hangen. Dat geval was
iets minder schrijnend dan het eerste
maar ook nog erg genoeg.
Een timmerman kreegin 1935 een
splinter in zijn oog, die moest worden
verwijderd. Hij kreeg via de Invaliditeits
wet tot op de dag van vandaag f 1,02 per
dag; kon overigens zijn werk blijven
verrichten. Een jaar geleden deden zich
als gevolg van de destijds toegepaste
radio-actieve behandeling nieuwe ziekte,
verschijnselen voor. Door de continuïteit
van zijn ongevalsuitkering werd dit ver
volg als een voortzetting van 1935 be
schouwd en kreeg hij een uitkering op
basis van zijn loon in 1935, zodat zijn
gezin, d.w.z. man, vrouw en vier kinde
ren moesten leven van zegge f 38 in de
week. Sociale Zaken van de gemeente
waar hij woonde moest derhalve in dit
gezin bijspringen met f 40 per week.
Alle pogingen van de huisdokter om
een rechtvaardiger behandeling te ver
krijgen stuitten bij de Sociale Verzeke-
rlngs Bank af op de wettelijke onmoge
lijkheid dit te kunnen realiseren. De
bank moest zich nl. terecht op het stand
punt stellen dat de verdergaande ziekte
zij het dan door de behandeling des
tijds verband hield met het ongeval in
1935. Het gold dus géén nieuw ongeval
met de mogelijkheid van een nieuwe
dagloonvaststelling.
Men begrijpe goed: al zou de Sociale
Verzekerings Bank het hebben gewild
en die wil is daar ongetwijfeld aanwe
zig dan nóg kon zij dit geval niet
anders hanteren, op straffe van op de
vingers te worden getikt.
Tussenregeling
is hoog nodig
Uit deze toch wel schrijnende gevallen
moge duidelijk zijn, dat er ln een sociaal
ontwikkeld land als het onze toch nog
gedupeerden zUn. die ln de traag
draaiende wettelijke molen vermalen
worden om het heel scherp te zeggen.
De eerste vraag die opkomt Is derhalve:
Hie kan dat nu eigenlijk?
Voor wie in de geschiedenis van de
sociale ontwikkeling in ons land duikt
wordt onmiddellijk al veel duidelijk. Het
is heel kort te zeggen: men is begonnen
met de in sociaal opzicht ergste nood
te lenigen. Daar was de Ongevallenwet
voor nodig. Vervolgens kwam de Invali-
teitswet en ten slotte de Ziektewet; dit
alles met de nodige jaren tussenruimte.
Het zijn min of meer onafhankelijk
van elkaar gegroeide regelingen, die nim.
mer op elkaar zijn afgestemd. Er moet
dus gecoördineerd worden en dat is de
bedoeling van de aangekondigde Arbeids
ongeschiktheidswetgeving, waarin deze
drie wetten, aangepast en wel, in één
wet moeten worden ondergebracht of ge
ïntegreerd.
Tijd nodig
Maar nu het moeilijke punt die Inte
gratie betekent, bestuurlijk beschouwd,
een enorme hoeveelheid werk. Deskun
digen verwachten dat deze nieuwe wet
wellicht pas ln 1965 ln werking zal kun
nen treden. Leemten als bovengenoemd
zouden ln die tussenperiode dus blijven
bestaan met alle gevolgen van dien.
Gewenst is voor de overbruggings
periode een tussenregeling of interim
regeling, die als het ware een aanloop
kan vormen voor de straks vernieuwde
wettelijke regeling, welke dus Arbeids
ongeschiktheidswet. zal heten.
Men zou daarbij uit dienen te gaan
van deze twee criteria a. In hoeverre is
de werknemer in feite ongeschikt? b. Uit.
keringen dienen te geschieden op basis
van het momentele loonniveau.
Het ware te hopen dat deze interim-
regeling ten spoedigste tot stand komt.
Bovengenoemde schrijnende gevallen
tonen de noodzaak ervan zeer duidelijk
(Van onze parlementsredactie)
TN Den Haag is niets bekend over
-*• nieuwe Indonesische landingen op
de kust van Nieuw-Guinea. Dit is
gisteren van officiële zijde meege
deeld, enkele uren nadat het pers
bureau Associated Press een op het
eerste gezicht nogal onrustbarend
bericht had verspreid. Volgens dit
bericht zou de Indonesische minister
van defensie, generaal Nasution, heb
ben meegedeeld, dat Indonesische
guerrilla's vermoedelijk met steun
van luchtmacht en marine waren
geland bij Sorong in 't westen, Fak-
Fak aan de zuidwestkust, en Kal-
mana in het zuiden. Nasution zou
hieraan hebben toegevoegd, dat In
donesische luchtmacht en marine
langs de kusten „oorlogspatrouilles'
uitvoeren.
De regering heeft gistermiddag naa.
aanleiding van deze mededeling contact
opgenomen met Hollandia. Daar bleek
men echter niets te weten van nieuwe
landingen of infiltraties. Debarkaties
achtte men uitgesloten, want die zouden
stellig niet onopgemerkt hebben kunnen
blijven. Gezien de grote waakzaamheid
aan Nederlandse zijde, wordt zoals
de ervaring heeft geleerd praktisch
elke Indonesische actie onmiddellijk ge
signaleerd en terstond ter kennis van
de militaire autoriteiten op N. Guinea
gebracht.
Een regeringswoordvoerder deelde dan
ook mee. dat een analyse van de in het
A.P.-bericht verstrekte gegevens het
vermoeden wek', dat Nasution met zijn
uitlating doelde op infiltraties, die reeds
vorige week hebben plaats gehad
waartegen, zoals bekend, militaire maat
regelen zijn genomen (Waigeo, Gag,
Vlakke Hoek). Deze acties zijn voor In
donesië tot dusverre geen succes geweest.
De uitlahing van de Indonesische minis
ter van defensie is dus hoogstwaarschijn
lijk terug te voeren op niets dan bluf.
Ze moet worden gezien als onder
deel vain de voortdurende Indonesi
sche oodogspropajgainda. Daarin pas
te ook de inmiddels gedementeerde
mededeling vam radno-Djakarta, dat
Van 30 april tot 5 mei zal ln het voor
malige paleis Noordeinde in Den Haag
in samenwerking met het Instituut voor
sociale studies een internationaal stu
dentenseminarium worden gehouden
over de Europese economische samen
werking en haar invloed op de ontwik
kelingslanden onder voorzitterschap van
prof. mr. dr. M. Bos en te openen door
dr. S. L. Mansholt. Drie commissies zul
len de economische, sociale en juridische
zijden bestuderen. Zestien landen zijn ge
nodigd en elf- zegden deelneming toe.
het eiland Waiigeo van de Nederlan
ders zou zijn „bevrijd". Men wijst er
in Den Ha-ag op, dat dergelijke „op-
gepofte", ortrustzaauende en verwar
ringwekkende berichten bekende wa
penen zijn in de psychologische oor
logvoering.
Nasution zou zijn verklaring hebben
afgelegd bij zijn installatie tot eredoctor
aan de Pad j ad jan-universiteit van Ban
doeng. De jonge doctor sprak in aan
wezigheid van om. president Soekarno.
In de oorspronkelijke tekst van zijn rede
ontbreken mededelingen over landingen.
(Van onze correspondent)
Bij de Hollandse metallurgische be
drijven „Billiton" te Arnhem is het af
gelopen weekeinde een bedrijfsongeluk
gebeurd, dat het leven heeft gekost aan
de 61-jarige voorman G. A. J. van Mierlo
uit Arnhem. De man is tijdens het werk
door gasvergiftiging bewusteloos ge
raakt toen r.rsecnwaterstofdamp onder
zijn masker kwam. De man werkte op
de chemische afdeling van het bedrijf
In een ziekenhuis in Arnhem is het
slachtoffer overleden. De directie heeft
verklaard voor een raadsel te staan. Men
kan geen verklaring voor het incident
Luns sprak niet over
Nieuw-Guinea
De Australische minister van handel
en vice-premier John McEwen. heeft be
sprekingen gehad met minister mr. J.
M. A. H. Luns en minister drs. H. W. de
Pous in Den Haag, inzake Engeland*
lidmaatschap van de Euromarkt. Minis
ter Luns zeide: Geen van ons heeft over
Nieuw-Guinea gesproken De standpun
ten van beide landen zijn wel bekend.
Hij voegde er aan toe, dat de Verenigde
Staten krachtige druk op Indonesië uit
oefenen om hen te krijgen tot hervat
ting der besprekingen van Washington,
waarvan president Sukarno zegt dat zij
zijn afgebroken.
Gestrande kustvaarder
weer vlotgekomen
De 400 ton metende Nederlandse kust
vaarder Auriga-G is gisteren door een
storm bij het eiland Mutton in de Baal
van Galway (Ierland) aan de grond ge
lopen maar in de loop van de avond bij
hoog water op eigen kracht weer vlot
gekomen en de haven van Galway bin
nengevaren. Het schip, dat door hoge
golven was gebeukt, is niet erg bescha
digd. De Auriga-G was met een lading
fosfaat op weg van Antwerpen naar
Galway en Balllna.
Op een perron in Arnhem is gisteren
tijdens het middaguur een passagier van
een trein die uit Amsterdam kwam over
leden. In de trein is de man vermoede
lijk door een hartverlamming getroffen.
De overledene was de 37-jarige Nijme-
genaar J. L. A. Jansen, wiens identiteit
aanvankelijk niet kon worden vastge
steld, omdat hij geen papieren op zak
had. De Arnhemse politie kwam er pas
gistermiddag achter.
Geheel compleet,
met luidspreker
en versterker,
ln kunstlederen
koffer, slechts
Er zijn nog meer modellen, vrssgt hiervoor de
folder ttn Uw hindelttr, of bij de Importeur: N.V.NAH0- PRINSENGRACHT 6S5 - AMSTERDAM-C.
In een hoekje van het kasteel
Na tien jaren televisie Is het dan rokkcnrulsend jonkvrouwtje meer af
eindelijk zover: de NTS (en daarmee komt sluipen om een Jonkman ln rode
technici, waar op 2 Januari de eerste bU rozengeur
driemaandelijkse cursus met 10 leer- jjet js
Ungen is gestart.
Zoals bekend is, heeft de NTS om
aan deze school onderdak te verschaf-
maneschijn.
laar een wat lastig
draaiende trap. die je uit de regelkamer
pardoes in de oefenstudio's brengt: stu
dio's waar kalken plafondengeltjes hun
dat aan de rijksweg
ligt en niet geheel meer wordt be
woond omdat een dergelijk enorm huis
niet meer te bewonen is.
Wie dus de lange oprijlaan
Amsterdam kasteel: gedraai met splinternieuwe
camera's, gezoem van elektrische moto
ren en dat alles bij die merkwaardige
opstelling van een met plastic opge
spoten oude kerstboom in een perspec-
glorieuze en nu juist in restauratie
zijnde reusachtige hal met veel stuc
werk in tierelantijnen en rephts de ver
vallen grootheid van een eenmaal im
posante staatsietrap.
rieten stoel en een tafeltje met
een vaas vol namaakbladeren, teza
men een tafereeltje vormend voor ca
mera-oefening.
„Instellen op het beeld, camera I.
leerlingen van de technische tele- van je beeld
visiecursussen. Aan het hoofd (niet tour Anton van
van de trap maar van de televisie- controlekamer.
men zegt instruc-
Veluwen boven in de
evenals bij een
de NTS.
Zeven vertrekken van het oude kas
teel heeft de NTS voor deze vakoplei
ding ln gebruik. Voor een kasteel zijn
het zeer bescheiden vertrekken, wat
de oppervlakte betreft en aangezien
zU zowel beneden als boven liggen,
maakt men om van het ene naar het
andere te komen gebruik van een hou
ten wenteltrap, die ook al alle roman
tiek heeft verloren sinds er geen stout.
studio's op een paar vierkante meter
vloer te draaien met die fraai-wend
bare camera's, het góat toch allemaal
best en de beelden kómen door.
En in drie maanden zullen deze Ijve
rig oefenende jongelui afgeleverd
kunnen worden als cameraman
Wiskunde
TTET zal niet lang meer duren voor de oproeping ter aanmelding voor op de_ hoogte
-LJ- het toelatingsexamen tot de middelbare scholen weer verschijnt. De
ouders van leerlingen die voor dit examen in aanmerking komen, zullen
dan in veel gevallen met het hoofd der school of de onderwijzer in de
hoogste klasse gaan praten om te horen wat zij van deelnemen aan het
examen denken. Nu moet erkend worden dat vele hoofden en onder
wijzers een vrij goede kijk op de kansen hebben, indien ze jaren achtereen
leerlingen voor dit examen hebben opgeleid en dan naderhand met aan
dacht hebben nagegaan of hun mening omtrent de bekwaamheden van
die leerlingen juist is geweest.
Dit is een vereiste, want het staat
vast dat leraren zich nog vaal
vergissen ten opzichte van die be
kwaamheden bij leerlingen van de
eerste klasse, omdat ln de loop van
de jaren een jongen of een meisje
een heel ander beeld kan geven dan
In het eerste leerjaar der middelbare
school.
Hoeveel te groter is dan de kans
een verkeerde prognose bij onderwijzers
die de M.S. toch allicht minder goed ken
nen dan de leraren. Het is mij wel eens
overkomen dat me van een leerling L.S.
verzekerd werd: „Het is iets heel bij
zonders." terwijl dit toch op de M.S.
niet uitkwam.
Een belangrijk verschil maakt het of
een leerling van een opleidingsschool
komt, waar men dus veel vergelijkings
materiaal heeft dan wel van een school,
waar slechts een klein percentage der
leerlingen naar het M.O. gaat. Op deze
scholen is de kans op een verkeerde
voorspelling uit de aard der zaak heel
wat groter.
Het bovenstaande geldt niet alleen
de L.S. Ook komt het voor dat me:
een school voor uitgebreid lager onder
wijs tot de gevolgtrekking komt dat
leerling, zoals men dat soms gelieft te
noemen „te knap Is" voor dit onderwijs
en men dus om de kansen in het ver
dere leven groter te maken, zulk een
leerling aanraadt naar het M.O. over
te gaan.
Nu is die overgang niet zo eenvoudig,
zodat vaak de wal het schip keert, maar
ln een aantal gevallen lukt hij. Daarmee
begint dan tevens voor menige leerling
de ellende, want ook bij het uitgebreid
lager onderwijs is men niet altijd genoeg
„Ik ben zo klaar," zei ik.
Ik slikte de laatste dosis pijnstillend middel in,
keek fronsend en wat schaapachtig naar mijn aan
tekeningen, vouwde ze op en stak ze in mijn zak
en begaf me naar de ingang van de pijler. Zorg
vuldig vermeed ik Mary, de generaal of Kennedy
aan te kijken. Vyland raakte even mijn gewonde
schouder aan en dank zij het pijnstillend middel
ging ik niet van de kaart. Ik sprong slechts een
paar centimeter omhoog en de twee houthakker-
tjes op mijn schouder zaagden ijveriger dan ooit.
„Een beetje zenuwachtig, is het niet?" grinnikte
Vyland. Hij wees op een op de tafel liggende ge
wone elektromagneetschakelaar die ik uit de Ba-
thyscaaf mee naar boven had gebracht. „Vergeet
Je niet iets?"
„Dat hebben we niet meer nodig."
„Mooi. Vooruit dan. Jij eerst. Je houdt hier alles
wel goed in de gaten, Cibatti!"
„Dat komt in orde," stelde Cibatti hem gerust.
Ik was er niet bang voor. Mocht iemand zelfs
ook maar iets te diep ademhalen, dan zou hij met
een Cibabti's revolver al op zich gericht weten.
Als Vyland en Royale mot mij in de bathyscaaf
cn diep onder water waren, kregen Kennedy en
de generaal geen kans om hun een loet te draaien,
maar werden ze streng bewaakt tot we weer terug
zouden zijn. Ik wist overigens haast wel zeker dat
Vyland als extra veiligheidsmaatregel hot liefst
ook de generaal had meegenomen. Behalve echter
dat de gondel slechts plaats bood voor drie perso
nen en Vyland zelfs het geringste gevaar niet zon
der lijfwacht Royale tegemoet trad, zou alleen al
het zien van die honderdtachtig sporten te veel
voor de oude generaal geweest zijn.
„We willen je niet haasten. Talbot," zei Vyland
met doorwrocht sarcasme.
Voor mij bleek het bijna ook te veel te zijn.
Voordat we de helft van de sporten achter ons
hadden, voelden mijn schouder, arm en nek aan
alsof ze in een bak met gesmolten lood gedompeld
waren geweest. Golven van afschuwelijke pijn
«choten omhoog naar mijn hoofd, daar verander
den de vlammen fn een ondoordringbaar donker
en dan trok de pijn terug naar mijn borst en maag
en vervloeide tot onpasselijkheid. Soms werd ik
\t 4 n
door
Alistair
MacLean
nagenoeg door de pijn, het donker en de onpasse
lijkheid verzwolgen. Ik moest me met mijn ene
hand en de kracht dor wanhoop vastklemmen tot
de golven verdwenen en ik weer geh'eel bij mijn
positieven was. Na elke sport duurden de perio
den van alles zwart zien langer en die van het be
sef korter. De laatste dertig of veertig sporten
moet ik volkomen automatisch afgelegd hebben
cn slechts gedreven door instinct, geheugen en een
vreemd soort onderbewuste wilskracht. Het enige
punt in mijn voordeel was dat ze me beleefd als
altijd hadden laten voorgaan om me niet in de
verleiding te brengen iets zwaars op hun hoofden
te smijten en daardoor zagen ze niet hoe moeilijk
ik het had. Toen ik eindelijk de vloer in de pijler
had bereikt en de laatste van het gezelschap
Cibatti's maat die het luik zou sluiten naast me
stond, kon ik me nog maar net zonder zwaaien
overeind houden. Ik neem aan dat mijn gezicht
de kleur van grauw papier had en ik baadde in het
zweet, maar dank zij het slechts heel vage schijn
sel van een op de bodem van de graftombe staande
lantaarn, bestond er weinig gevaar dat Vyland
of Royale iets ongewoons zou bespeuren. Ik ver
onderstelde dat Royale zich na deze afdaling ook
niet prima moest voelen. Iemand die voor een half
uur bewusteloos wordt geslagen, bevindt zich een
kwartier na zijn bijkomen bepaald niet in zijn
beste conditie. Wat Vyland betrof, had ik een
flauw vermoeden dat hij bang was en op dat mo
ment zijn belangstelling alleen concentreerde op
zichzelf en de tocht die voor ons lag. Het luik werd
geopend en via de schacht klommen we naar de
stalen gondel onder de bathyscaaf. De laatste bocht
die bijna een rechte hoek vormde, nam ik om mijn
gewonde schouder te sparen met uiterste voorzich
tigheid, maar ook dit tochtje werd een ervaring
van louter pijn en ellende. Ik deed het licht aan en
begaf me naar de contactdoos, terwijl ik het aan
Vyland overliet om het luik van de schacht te slui
ten. Een halve minuut later wrong hij zich ook
in de gondel en trok de wigvormige deur achter
zich' dicht. Hij en Royale leken naar behoren go-
imponeerd door de grote hoeveelheid in chaotische
wanorde uit de contactdoos bengelende draden en
als ze ook niet onder de indruk kwamen van de
vakkundige snelheid, waarmee ik die draden, nau
welijks mijn aantekeningen raadplegend, weer op
hun plaatsen bracht, dan zou me dat zeer verwon
derd hebben. Gelukkig bevond de contactdoos
zich op de hoogte van mijn middel, want ik kon
van mijn linkerarm alleen het stuk onder de elle
boog nog gebruiken. Ik schroefde het deksel van
de contactdoos vast en begon de instrumenten en
knoppen en schakelaars op de schakelborden te
controleren. Vyland sloeg me met ongeduld gade.
Royale volgde al mijn bewegingen en met een ge
zicht dat door zijn onbewogenheid en gehavend
heid dat van de grote Sphinx van Gizeh evenaarde.
Van Vylands kennelijke haast trok ik me overi
gens niets aan. Welbeschouwd moest ik ook met
die bathyscaaf mee en ik dacht er niet aan om risi
co's te nemen. Ik schakelde de beide elektromo
toren ln en wees Vyland op de twee flikkerende
wijzerplaten.
„De motoren!" zei ik. „Je kan ze hier nauwelijks
horen, maar ze lopen prima. Klaar om te varen?"
„Ja." HU streek met zUn tong langs zUn lippen.
„Klaar om te varen."
„Ik knikte, draaide de klep van de schacht open
zodat het water er kon instromen, duidde op de
tussen mij en Royale hangende microfoon en scha
kelde hem in.
„Geef ze boven een seintje," zei ik, „dat ze die
rubberring leeg laten lopen."
(Wordt vervolgd)
het M.O. meebrengt
Geen smet
de moeilijkheden die
Men moet hier geen smet In ilen, ge
worpen op belde soorten scholen. Maar,
gezien het feit dat wU leraren op de
M.S. ons nog so vaak vergissen ln de
bekwaamheden van een leerling, terwUl
wU toch zoveel vergelijkingsmateriaal
hebben. Is het te begrijpen dat bU het
L.O. cn M.U.L.O. deze kans nog veel
groter is.
De toelatingsexamens zijn over het
algemeen niet zó moeilijk dat het een
normaal opgeleide leerling zwaar zal
vallen aan de gestelde eisen te voldoen.
Maar, al zal de blijdschap van de ouders
te begrijpen en te billijken zijn, indien
hun kind slaagt, laten ze zich niet al
te zeer verheugen, want vaak blijkt in
dt loop van de eerste klasse al dat de
keuze verkeerd ls geweest.
Ik heb een opleidingsschool gekend,
waar echt op ouderwetse manier ge
drild werd, voortreffelijk in haar soort,
maar als men na een jaar de resultaten
van de leerlingen b\) het M.O. naging,
vielen die vaak bitter tegen. Het dril
len leed aan perfectionisme. Want hoe
pek dit ook klinken mope, een oplei
dingsschool kan ook te poed zijn.
De M.S. edst heel andere eigenschap
pen dan die, welke op zulk een oplei
dingsschool te voorschijn komen. Mis
schien mag ik het aldus zeggen: Zorg
ei bU de opleiding voor. geen papegaaien
van uw leerlingen te maken en vooral
tracht persoonlijk initiatief aan te kwe
ken. Want de te sterk gedrilde leerlin
gen komen op de M.S. In een zo vreem
de omgeving en er wordt zoveel aan
henzelf overgelaten dat ze vaak wezen
loos en radeloos rondlopen. Ze waren
gewoon bij alles aan 't handje te gaan
en nu moeten ze zelf optreden. Ze moe
ten vooral ook gewoon gemaakt worden
aan het verdragen van teleurstellingen.
Er is. zoals haaat vanzelf spreekt, min-
der contact met de leraar dan met de
klawe-onderwijzer. De kans op een ver
keerde beoordeling op de M.S. is dus
meestal groter dan op de L.S. (in eigen
kader gezien, bedoel ik).
Jonge leraren zijn mlaschien wel eens
te gauw geneigd vast te stellen dat een
leerling niet hard genoeg werkt, terwijl
dit toch een onjuist oordcel is. Een leer-
ling op de M.S. moot leren leren. Met
een groot woord zou rhen kunnen zeg
gen: leren studeren. Dit kost tijd. Het
komt voor dat met deze aanloop niet
genoeg rekening wordt gehouden, wat
een bittere teleurstelling voor oen eerste
klasser kan veroorzaken.
Trouwens een beoordeling van een
leerling kan niet te voorzichtig zijn.
Doorzettingsvermogen is veel moer
waard dan een vrij goed vcratand en
het is niet zo spoedig uit te maken of
doorzettingsvermogen ln voldoende
mate aanwezig ia.
it er nog altUd meer dan 25 procent
de leerlingen der eerste klassen deze
tweemaal moet doorlopen Is een blaam
roor de toelatingsexamens, hoort men
soms beweren. Is dit wel io? Er komen
In de eerste klasse allerlei eigenschap
pen voor den dag die men bU een toe
latingsexamen niet kan vaststellen. En
juist daarom is het van zo ontzaglijk
veel belang dat de dames en heren van
het L.O. voortdurend voeling houden
met die van het M.O. Want hierdoor
kunnen zU enigszins (voor zover de
jeugdige leeftijd dit toelaat leren na
gaan of de eigenschappen voor het M.O.
vereist, ln voldoende mate b(j hun leer
lingen aanwezig zijn.
Boven, in een leslokaal voor techni
ci, gaat het weer heel anders toe.
Daar staan op brede schoolborden
wiskundige formules genoteerd met
een zwier en vlotheid, die respect af
dwingen en ons met weemoed eraan
herinnert hoe ver de schooljaren al
in het verschiet liggen.
Een vluchtige uitleg doet ons dom
knikken en dan Oprecht bekennen, dat
we er niets van snappen, hetgeen ons
niet kwalijk wordt genomen: integen
deel. men zou er geloof ik eerder iets
op tegen hebben als het ons allemaal
duidelijk was.
„BU het onderhoud van elektromoto
ren en apparaten zoals we hier hebben
komt er wel een kleinigheid kUken",
deelt men ons vriendeiyk mee en daar
van zUn wU nu ten volle overtuigd.
Genoeglijk
BU al die arbeids- en oefenruimten
behoort natuurlijk ook een bescheiden
kantine, waar de inwendige mens even
versterkt kan worden op gezette tij
den en waar in de middagpauze de
orberd^ 1UnCh wordeQ ver"
"«J* niet mof, lijk. van
het vrU «(gelegen kaneel del met geen
Qpenbear vervoermiddel la te berei
ken. eventjes heen en weer nsarhu,,
te gean om een hapje te eten.
v*'h to*". 'Uh hl- reeda In dienst
«n n. O omr°epverenlgin-
gen. De Baarnse televisieschool is geen
vaSohUl n"dlln'' m"r een Interne
kweam? peraoneel wordt be.
vanavond
Hilversum I, tos m. ig.oo Nw* io in ar
te JVf,1l*nnU)t*mPlo«n»cjiappCn
wam Sftn1 w9 HJdenamedltitle JQ.OO kv
R? Utr^hÏT.Uj.yVo^
over Nederland» ve^
acnbundels van 1939 cn 106' <y> Wine®,-"
p «BES
sSiaf'ïrsma
K& "."rÏLpTS fet, a™
fe:'vr-K" ife M
50 Internationaal agrarisch nw«
5™ J^rnaal PoliUeke lezimTVVD
JOJO Documentair, film Spe!£
Programma voor morgen
uïd,c?r^*rt 13 VrU» lUd lTh
1'J* ychJi Br*m 8 00 r-vm v a
tï, n
Plateland. praatje 1JJ0 Ltehïr L*® V h
...oo jswras
Studenten Raad
mende student
zi:
Act 18 30 Lichte ork
«ollatei
TBLBVISXB
NTS: 14.5816.45 Eurovlute
«XiffSD'ViKï"'