Kerkkoor op Willem Ruys
zong: He is your Lord
Enkele kanttekeningen
Prof. N. Beets aanvaardt
ambt te Leiden
Een woord voor vandaag
Ook Ver. Volksonderwijs
bang voor discriminatie
«1/
2
VERDELING VAN DE WELVAART
gU de debatten in de Eerste Kamer over de begroting van economische
xaken heeft prof. De Guy Fortman enkele opmerkingen gemaakt over
de verdeling van de welvaart, die de bijzondere aandacht verdienen.
De regering, aldus het Kamerlid, beïnvloedt de economische ontwikkeling in
belangrijke mate. Zo door het industrialisatiebeleid, de bevordering van de
export, het toezicht op de loon- en prijsbeweging, de belastingpolitiek en
de monetaire politiek. De spreker had er de landbouwpolitiek nog bij kunnen
voegen. Eveneens hetgeen geschiedt op het terrein der volkshuisvesting.
Maar hij bedoelde geen volledig overzicht van de overheidsbemoeiingen te
geven. Het was hem om iets anders te doen.
Het overheidsbeleid wordt vooral gevoerd door uitgebreid overleg met het
georganiseerde bedrijfsleven. Dat verdient op zichzelf toejuiching. Het ligt
geheel in de Nederlandse lijn.
Nu stelde de afgevaardigde de vraag, of de regering zich in dat overleg,
waarbij het gaat om de verdeling tussen consumptie en investeringen, alleen
gedraagt naar nonnen die op de materiële welvaart in algemene zin betrek
king hebben, en voor het overige de verdeling van de beschikbare middelen
binnen die categorieën geheel aan het bedrijfsleven zelf overlaat, dan wel
of zij in dat. overleg ook doet blijken van een waardeoordeel harerzijds om
trent de verdeling van de welvaart. Een waardeoordeel, dat dan uiteraard
in belangrijke mate beïnvloed zal zijn door zedelijke normen.
Wij hebben in de Jaren dertig ervaren, dat de werkloosheid niet alleen is
een economisch probleem, maar ook een zedelijk vraagstuk. Thans blijkt,
dat ten diepste ook de welvaart een zedelijk vraagstuk aan ons voorlegt.
„Naar mijn overtuiging wordt", aldus de heer Fortman, „het uitwendige beeld
van het leven in Nederland al te zeer gestempeld door luxe, vermaak en
zingenot. Ik meen, dat dat verontrustend is, want als het goed was, zou het
beeld van ons nationale leven gestempeld moeten zijn door een streven naar
dienen, Intern van meer bevoordeelden ten opzichte van minder bevoor
deelden en extern door dienstwilligheid met betrekking tot de bevordering
van een rechtvaardige internationale samenleving."
Prof. Fortman erkende uiteraard, dat er een gerechtvaardigde behoefte is
aan een zekere ruimte van leven, waarin ook ontspanning een onmisbare
plaats inneemt. Maar men kan toch de vraag stellen, of niet te veel wordt
geïnvesteerd in activiteiten, die wel arbeid verschaffen, maar weinig zinvolle
arbeid. Als voorbeelden van de weinig zinvolle arbeid noemde hij het werk,
dat week aan week verricht moet worden om de voetbal- en de paarden-
totallsator te laten draaien. Men moet er toch niet aan denken, dat men
aan het einde van zijn leven zou moeten terugzien op een arbeid, die uit
sluitend heeft bestaan nit het verwerken van de formulieren, die daarvoor
worden ingeleverd.
Naar welke maatstaven, vroeg de spreker, bepaalt de regering, of op een
gegeven ogenblik zal worden overgegaan tot arbeidstijdverkorting, wat zal
besteed worden aan de bevordering van de industrialisatie, wat aan de
opheffing van het woningtekort, wat voor de minder ontwikkelde gebieden
en wat voor groepen van de bevolking, bijvoorbeeld de langdurig zieken en
de gezinnen met geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen, die het
moeilijk hebben?
De brede overheidsbeïnvloeding van het economisch leven verdient geprezen
te worden. Zij is nodig in een tijd als de onze. Maar hieruit volgt, dat de
regering ook ten aanzien van de verdeling der welvaart zich een taak, een
verantwoordelijkheid, ziet opgelegd.
Natuurlijk is de overheid niet dè verantwoordelijke. Er zijn ook anderen,
die hier verantwoordelijkheid dragen. Maar men kan ook niet zeggen: de
verdeling der welvaart komt uitsluitend voor verantwoordelijkheid van het
bedrijfsleven.
De hoogleraar heeft hier stellig geen gemakkelijk onderwerp aangesneden.
Het gaat ons allen persoonlijk aan. En eveneens de christelijk-politieke en
christelijk-sociale organisaties.
Wij willen er nog enkele opmerkingen over maken.
VERANTWOORDE BESTEDING
"LIET is niet gemakkelijk om over het onderwerp dat prof. De Gaay Fortman
in zijn begrotingsrede aansneed een juist en evenwichtig oordeel uit te
spreken, waarbij eenzijdigheden worden vermeden.
Wij beleven inderdaad een periode van welvaart, waarin de grote massa der
bevolking deelt. Velen kunnen zich niet weinig veroorloven. De vermaajt-
indostrie met name heeft niet te klagen.
Toch mogen wij niet vergeten, dat er nog vele noden zijn die om leniging
roepen. Hier valt al aanstonds te denken aan vele invaliden en ouden van
dagen. Ook zij zagen in de laatste jaren hun positie enigszins verbeterd.
Een vergelijking tussen het verleden en het heden valt ook hier ten gunste
Van het tegenwoordige uit. Toch zijn hun omstandigheden dikwijls nog
weinig gunstig. Zij zijn vaak van anderer hulp afhankelijk.
Zij vormen niet de enige groep die het moeilijk beeft. In zorgelijke om
standigheden verkeren ook vele kleine middenstanders en ambachtslieden,
die bon zaken niet meer overeind konden houden, mede als gevolg van de
ontwikkeling Van het grootwinkelbedrijf. Mede, zeggeh wij. Er werken hier
ook andere factoren. Wij denken daarbij aan de emigratie, aan de trek van
vele arbeiders naar de steden. Nog pas hoorden wij een en ander over een
schoenmaker op een onzer dorpen, die geen droog brood meer kon ver
dienen. Is zo iemand boven de vijftig Jaar, dan vindt hij niet zo gemakkelijk
een passende werkkring.
Niet alle kleine middenstanders zijn in staat om zich aan te passen aan de
gewijzigde toestanden. Het daarvoor nodige kapitaal ontbreekt. Groot risico
durft men niet aan.
Wij zijn er dan ook van overtuigd, dat er nog in duizenden gezinnen op
een peil geleefd wordt, dat in een schrille tegenstelling staat tot de vrij
algemene welvaart.
Vele gezinnen hebben moeilijkheden met kinderen die geestelijk of lichame
lijk onvolwaardig zijn en die waarschijnlijk nooit in staat zullen zijn in het
normale arbeidsproces te worden opgenomen. Te waarderen valt dat er
allengs vele Inrichtingen zijn gekomen waar men zich inspant om aan deze
kinderen een zo goed mogelijke opleiding te geven. Maar telkens zijn er
moeilijkheden, niet alleen met de financiën, maar ook moet geworsteld worden
met een tekort aan verzorgend personeel. Zoals dit ook het geval is in onze
ziekenhuizen.
Er is in de salariëring van mannelijke en vrouwelijke verplegers in de laatste
Jaren wel verbetering gekomen. Het was ook wel heel erg nodig. Desondanks
blijft er een tekort. Zou het Inderdaad waar zijn, dat velen het woord
„dienen" niet meer kennen?
Hier raken wij een belangrijk punt. Welke overwegingen gelden bij de
beroepskeuze in onze „welvaartsstaat"? Wordt er alleen gelet op salaris-
regelingen. op vrije tijd en dergelijke factoren? Komt de vraag ook aan de
orde, of de arbeid die men kiest een verheffende invloed kan hebben, of
hij economisch nuttig is?
Er Is toch in onze welvaartsperiode wel bijzondere reden, om deze vraag te
stellen. De hoogleraar De Gaay Fortman had terecht de Indruk, dat het
uitwendige beeld van het leven in ons land al te zeer wordt gestempeld door
luxe, vermaak en zingenot. Inderdaad moet men deze indruk wel krijgen.
Er wordt aangespoord tot uitgaven, nuttige, maar ook onnutte. Het
vreemdelingenverkeer doet al het mogelijke om ons op te wekken te reizen
en te trekken.
Nu moet men bij de beoordeling niet vergeten, dat velen reeds als gevolg
van hun minder verheffende bezigheden behoefte hebben aan ontspanning.
Die behoefte moet bevredigd worden. Maar dat kan ook op rustige, minder
kostbare manier geschieden. Ook moet bedacht worden, dat de vermaak
industrie arbeldsgelegenheden biedt, al blijft het de vraag, of, wanneer het
geld op andere wijze werd besteed, het economisch nut niet veel groter zou zijn.
Feit is, dat er veel arbeid verricht wordt die weinig zinvol is. De heer
Fortman wees op het werk. dat week aan week verricht moet worden om de i
voetbal- en paardentotalisator te laten draaien. Maar er zijn vele werkzaam
heden die onproductief zijn en de welvaart niet verhogen. Werkzaamheden
die ook 's mensen geest niet verrijken.
Maar wat kan er ën door de overheid en door de burgers, in hun kerkelijke
en sociale verbanden vooral, gedaan worden om de welvaart zó te verdelen,1
dat de uitgaven meer strekken tot leniging van noden in eigen land en daar
buiten, waarbij met name gedacht wordt aan de achtergebleven gebieden?
Gebedsweek op de oceaan
Ds v. d. Poel over
AT op mij van de gehele reis
van twee maanden de mees- ZijII l*cls 1*011 d
te indruk heeft gemaakt is
de internationale gebedsweek voor
de eenheid van de christenheid
geweest, die we van 18 tot 25 jan.
aan boord van de Willem Ruys
hebben gehouden. Uit de passa
giers en de bemanningsleden had
den we een prachtig koor van een
vijftig man gevormd, dat de dien
sten opluisterde. Een oud-kolonel
van het Engelse leger Fox Hol
mes, nu verbonden aan Radio Ma
nilla (Christian Radio City) had
een gezang vervaardigd, dat we
met ons allen hebben gezongen
He is your Lord, en in een van de
diensten verzorgde de gezagvoer
der van het schip, kapitein Her
man v. d. Heuvel, de schriftlezing.
Op een schip liggen, vooral bij
lange reis, kansen voor de
kerk.
Ds. A. C. J. van der Poel uit Den Haag
vertelde dit in een gesprek over zijn
ervaringen als boordgeestelijke (voor één
reis» van het vlaggeschip van de Ko
ninklijke Rotterdamsche Lloyd, dat gis
termorgen in de Rotterdamse haven
terugkeerde. Hij had deze reis gemaakt,
daartoe aangezocht door de interkerke
lijke commissie voor de geestelijke ver
zorging op passagiersschepen, en naar
ei was het een zeer goede reis ge-
Kansen
Een boordgeestelijke, vertelde hij,
krijgt misschien meer kansen voor de
Kerk, dan een predikant, die aan één
gemeente is verbonden. Omdat hij voor
de passagiers en voor de bemanning een
figuur is, die ze slechts gedurende een
bepaalde periode zien en daarna niet
zijn ze eerder geneigd hun hart
hem uit te storten, dan voor een
predikant, die ze altijd in het dagelijks
leven ontmoeten. Een boordgeestelijke
komt daardoor gemakkelijker tot een
gesprek. De man. die met moeilijkheden
tot hem komt, hoeft zich niet geremd te
voelen door de gedachte, dat hij zijn
leven lang ergens op zou kunnen worden
...aangekeken". Zodra een schip in de
thuishaven ligt gaan geestelijke en passa
gen, een verscheidenheid, die een een
heid werd."
de wereld
(Van een onzer redacteuren)
giers uit elkaar, en vermoedelijk zien
elkander nooit meer.
Onze kerkdiensten, zei hij, hadden
belangstelling, ook van hen. die niet
gewend zijn naar de kerk te gaan. Weke
lijks vierden we het Avondmaal, terwille
van de nationaliteiten zowel in het En
gels als in het Nederlands. En afzonder-
r nog een Avondmaal geweest
Engelse dame. die ernstig ziek
en zware operatie moest onder
gaan.
Cursussen
De gehele reis heeft ds. Van der Poel
allerlei cursussen gegeven. Daartoe be
hoorden de knipcursus christelijke sym
boliek van ds. Smeding die vooral
de aandacht had van verpleegsters en
onderwijsmensen aan boord en een
cursus elementair Hebreeuws. „Met die
groep hebben we de eerste bladzijden
an Genesis gelezen."
Voorts organiseerde hij lezingen. „On
er meer heb ik een causerie gehouden
.-er Sartre. Karl Barth en Tolstoi. En
an was er nog de zang. die tot een
echt koor is uitgegroeid. Onze pianist
Helge Björndal, een geschoold zangleraar,
die een grote liefde heeft voor kerk
muziek, wist dat koor te vormen. Het
heeft, voordat de Willem Ruys de laatste
etappe naar Rotterdam begon, nog een
afscheidsconcert gegeven."
Tenslotte waren er de uitstapjes in de
haven. „In Port Said en Suez hebben we
moskeeën bezocht, een oude liefde van
Maar het meest imponerende was
>r mij de internationale gebedsweek.
Een vijfhonderd belangstellenden waren
bij de diensten aanwezig, we stonden
mannetje naast mannetje. Het was in
drukwekkend. vooral door de grote ver
scheidenheid in de godsdienstige richtin-
Ds. Van der Poel verliet gistermorgen
In verstaanbare taal
Baptist dr. Kiwiet
hoogleraar in V.S.
Dr. J. J. Kiwiet, predikant-directeur
van het Nederlands Baptisten Centrum
„De Vinkenhof" en con-rector van het
baptisten seminarium te Bosch en Duin
aanvaardde per 1 september a.s. een
benoeming als hoogleraar aan het
Bethel-College te St. Paul in de Ver
enigde Staten. Dr. Kiwiet zal daar on
derwijs geven aan het college (met 6000
studenten; in de wijsbegeerte en aan het
daaraan verbonden seminarium (met
120 studenten) te zijner tyd systema
tische theologie. Het college is eigendom
van de „Baptist General Conference",
een organisatie van uit Zweden afkom
stige Baptisten. Dr. Kiwiet was sinds
september 1957 predikant-directeur van
het toen geopende Nederlandse Baptis
ten Centrum „De Vinkenhof' en werd
in september 1958 con-rector van het
nieuwe seminarium der Unie van Bap
tisten Gemeenten in Nederland, dat aan
dit centrum verbonden is.
Als zakelijk leider van de Nederland
se Baptisten Centra, waartoe naast
„De Vinkenhof' te Bosch en Duin ook
behoren het buitencentrum „Render-
loo" te Epe en het kampcentrum „De
Moraine" te Beilen. Is met ingang van
1 april a.s. benoemd de heer G. Hein
te Zuidlaren.
Kardinaal Wyszynski
terug naar Warschau
Kardinaal Stefan Wyszinsky, die een
bezoek aan Rome heeft gebracht, hoopt
vrijdag a.s. weer naar Warschau terug
tekeren. De kardinaal kwam drie we
ken geleden in Rome aan en woonde de
vierde zitting van de centrale voorberei
dingscommissie voor het aanstaande
concilie bij-
Advertentie
de Willem Ruys met een album vol her
inneringen, goede en trieste. Wijzend op
een foto zei hij: „Kijk, hier leid ik een
rouwdienst, tijdens de reis is een van de
passagiers plotseling overleden. En een
andere foto tonend: .Merkwaardig, hoe
je op de meest onverwachte plaatsen
met mensen tot een gesprek kan komen
die kans kun je op een schip zelfs
krijgen in een bar
Hij zei: Kansen op een schip?, en
hij keek naar de vele passagiers die
zich in de hal van de Willem Ruys
hadden opgesteld, wachtend op het
ogenblik waarop zij van boord konden
gaan, en die zich haastten toen met de
debarkatie werd begonnen. Een grote
stroom van passagiers was het. En uit
die stroom maakte zich ineens een
man los, hij zette zijn koffer neer en
stapte op ds. Van der Poel af. Zonder
wat te zeggen schudde hij enkele ma
len diens hand. Toen begaf hij zich
weer tussen zijn medepassagiers.
,.Ik zal Uw naam aan mijn broeders verkondigen, in het mid
den van de gemeente zal ik U lof zingen", schrijft de psalmist
in Psalm 22 23. En onmiddellijk kwam de vraag bij ons op:
Wat komt hier eigenlijk van terecht? Het gaat hier niet om
het apostolaatde verkondiging van het evangelie aan hen die
buiten staan. Hier gaat het om het gesprek met medegelovigen
met leden van dezelfde kerk. Hier gaat het om het tvoord voor
Christusgesproken tijdens een verjaardagsfeestje, tijdens een
kopje koffie, tijdens een gezellig avondbezoek.
We praten over het weer. We praten over de politiek. We
praten over de krant. We praten over alles en nog wat. Maar
praten we ook over Christus? Zo maar, omdat ons hart vol is
van wat Hij voor ons heeft gedaan? Laten we eerlijk zijn. Wat
komt daar weinig van terecht. Is dat alleen een kwestie van
valse schaamte? We geloven het niet. Eerder is het een gevolg
van het feit dat we zo angstwekkend iveinig met Christus
beleven. Het gevaar is zo groot dat Hij de banier boven ons
leven geworden is, maar dan een banier die men vergeten
heeft binnen te halen.
Psalm 22 kan in ons leven alleen werkelijkheid worden, als
ook de verlossing waarover vers 22 van diezelfde psalm
spreekt werkelijkheid is geworden. Niet als verlossing op een
bepaald tijdstip in het verleden, maar als een verlossing die
vandaag nog plaats vindt.
Weer een adres over mammoetwet
(Van een onzer redacteuren)
De Leidse universiteit heeft op
nieuw haar collegedeuren geopend
voor een Nicolaas Beets. Dit maal
niet om vanaf de collegeban
ken het studentenleven te ob
serveren om stof te verzame
len voor een nieuwe „Came
ra Obscura", maar om van
achter de katheder als buiten
gewoon hoogleraar toegepaste psy
chologie te doceren. Gistermiddag
heeft de kleinzoon van de beroem
de auteur-predikant Beets zijn
eerste college gegeven en daar
mede officieel het ambt van hoog
leraar aanvaard. Prof. dr. Beets is
geen onbekende in Leiden want
hij heeft aan deze universiteit in
1939 zijn doctoraal examen in de
geneeskunde afgelegd.
De intreerede was getiteld „In ver
staanbare taal." Prof. Beets bepaalde
zich bij het onderzoek van de psycho
loog waardoor voor hem een beeld ont
staat van de mens die wordt onder
zocht. Dan moet „in verstaanbare taal"
meegedeeld worden hoe deze mens werd
aangetroffen in de wereld, in een eigen
bewegingswereld, in een eigen omgeving.
Maar de titel sloeg eigenlijk ook op de
inhoud van wat prof. Beets wilde zeg
gen. Hij sprak over deze moeilijke ma
terie eveneens ,,in verstaanbare taal".
Het ging prof. Beets om de diagnosti
sche taak van de psycholoog, die niet
als een arts gebruik kan maken van
bepaalde instrumenten, maar gebruik
maakt van tests. Het gaat daarbij om
het observeren het vormen van een
beeld en het vertalen van dat beeld.
Prof. Beets waarschuwde evenwel de
psychologen om de test niet als onfeil
baar instrument te zien. Men kan na
melijk ook de aandacht richten op het
testen als een belangrijke gebeurtenis
Ondenvijsbenoemingen
Benoemd tot onderwljxer aan de Chr
Uloschool te 's Gravenhage-Loosduinen:
J. Sietsma te Eibergen; Chr Uloschool-
te Boskoop: J. Mulder te Kapelle-Bie-
zelinge: Cnr. Uloschool te Steenwiik:
J. Volbeda te Ferwerd: Geref. Ulo
school te Nijverdal: A de Vries te Nii-
verdal; Keuchenius Uloschool te Rot
terdam-I: A. Bakker te Alphen a. d.
Rijn.
Benoemd tot nderwljierea aan de
school met de Bijbel te Nieuweroord:
mevr. H B G. de Goede-Nieuwland te
Nieuw-Ballinge (tijd School met de
Bijbel te Muiden: J. J. Hellema te s-Gra-
venhage; nieuw te openen school van
de schoolvereniging op Reformatoriscbe
grondslag te Vlissingen: J. A. Jobse te
Waarde: Wilhekninaschool te Rijssen:
A. E Keulemans te Rijsoord: Prins
Hendrikschool te Lochem: J. Dinkele-
man te Nootdorp; Eben Hafzerschool
te 's-Gravenhage: W. Bulten te Doetin-
chem: Eben Haëzerschool te Ridder
kerk: P. B. Visser te Zeist; Zonnebloem-
school te Alphen a d. Rijn: A. W. Ek
kerm an te Enkhuizen.
Walter Ryan niet
in een klooster
Een voormalige priester, die het mid
York. woont volgens de advocaat van
de kerk „ergens in Noord-Californië".
Advocaat Thomas P. O' Brien kon niet
vertellen waar de 57-jarige Walter Ryan,
ch precies bevindt. .Maar hij zit beslist
et in een klooster", verklaarde hij.
Ryans blonde vrouw en de moeder van
jn vier kinderen heeft maandag een
aanklacht ingediend tegen de kerk in
Mineola omdat rooms-katholieken haar
man in 1955 hebben overgehaald zijn ge
zin te verlaten. Zij zouden hem gevangen
hebben genomen en houden hem in ver
schillende kloosters. De 41-jarige Alice
Ryan die een schadevergoeding van 9
miljoen gulden eist, verklaarde dat zij
in 1950 in het geheim getrouwd is ~MÈ
Walter, die toen hulppastoor was.
O'Brien verklaarde dat Ryan in 1955
vrijwillig naar California is gegaan. „Hij
i het leven
relatieve betekenis aan de uitkom
sten -van_bepaalde tests.
De psycholoog die een individueel
iens onderzoekt gebruikt zijn instru-
lentarium op een andere wijze dan de
researchpsycholoog in een wetenschap
pelijke instelling. Men vertrekt vanuit
zeer uiteenlopende uitgangspunten
heeft andere doelstellingen en gaat
thodlsch verschillend te werk. De r
natuurwetenschappelijke methoden
onderzoek zijn op hun plaats,
de research-psycholoog aan het went
is. Wanneer een psycholoog de indivi
duele vragen van zijn cliënt moet be
antwoorden, is het hanteren van o.a. de
fenomnologische methode noodzakelijk.
Beide methoden moeten beheerst wor-
Het denkklimaat waarin de algemene
psychodiagnostiek thui.c hoort, i
een natuurwetenschappelijk, ook geen
fenomolo^isch. maar het wijsgerig
thropologisch denkklimaat. In de wor
van de wijsgerige antropoloog treffen
psychologen, artsen, pedagogen, predi
kanten, priesters, sociologen en vele an
deren elkaar, in een zich bezinnen op
de essentiële vragen omtrent het mens
zijn, het bewonen van de wereld door
de moderne mens. Deze rede van prof.
dr. N. Beets is inmiddels reeds uitge
geven door Erven J. Bijlefeld te Utrecht.
Observeren
Zoals grootvader Beets, onder het
pseudoniem Hildebrand, in zijn Came
ra Obscura het Leidse universiteitsle
ven hee't geobserveerd, zich
beeld van heeft gevormd en dit
duizende verstaanbare taal heeft ver
taald tot een bestseller, gaat diens
kleinzoon aan diezelfde universiteit
de studenten leren om datzelfde te
doen, niét om bestsellers uit te geven,
maar mensen te helpen leven.
De nieuwe hoogleraar heeft jaren
doorgebracht in de Tropen. Hij volgde
het Bataviaas Lyceum, en deed _zijn
kandidaatsexamen geneeskunde
karta. Na het doctoraal in Leiden deed
hij in 1939 zijn artsexamen weer in In
donesië. Als reserve-officier van gezond
heid nam hij deel aan de strijd tegen
i hecht dan de Japanners,
krijgsgevangen-
De Vereniging Volksonderwijs
heeft zich, aansluitend aan een ge
zamenlijk met de Nederlandse On
derwijzers Vereniging (NOV) op
9 oktober 1959 aan de Tweede Ka
mer gezonden adres, opnieuw in
een adres inzake de mammoetwet
tot deze Kamer gewend, omdat
de behandeling van het wetsont
werp 20 maart begint. Zij meent
dat ondanks de verbeteringen die
zijn aangebracht toch nog onvol
doende rekening wordt gehouden
met de taak van de openbare
school in bepaalde situaties als
„vluchtheuvel"-school te moeten
kunnen fungeren ten behoeve van
minderheden, voor wie geen school
van de eigen richting aanwezig is.
De vereniging steunt dan ook de ge
dachte dat de oprichtingsnormen van de
eerste openbare school in een streek van
een bepaalde grootte behoren te worden
verlaagd, teneinde te voorkomen, dat tot
minderheden in de bevolking behorende
ouders verplicht zijn, hun kinderen naar
een school van een andere richting te
zenden.
De vereniging acht het onaanvaard
baar. dat een rechtsongelijkheid is ge
schapen tussen het openbaar en het bij
zonder onderwijs, nu een bijzondere
school buiten het plan om opgericht kan
worden en vervolgens kans maakt voor
bekostiging in aanmerking te worden ge
bracht, terwijl het verboden wordt een
openbare school buiten het plan om op
te richten. Hierdoor wordt b.v. ook het
oprichten van een gemeentelijke school
met een experimenteel karakter onmo
gelijk gemaakt, wanneer het gemeente
bestuur dit experiment op eigen kosten
wil beginnen. Het bijzonder onderwijs
een dergelijke maatregel wel te r._
aldus de Vereniging Volksonder
wijs in haar adres.
De vereniging kan geheel instemmen
met de gedachte, dat in artikel 41
nieuwe bepaling opgenomen zou mo
worden, waardoor de leerlingen van
mingsonderwijs, uitgaande van bepaal
de toegelaten genootschappen op gees
telijke grondslag, (Humanistisch Ver
bond) kunnen ontvangen, naast het gods-
Organen
Uitgaande van de veronderstelling,
dat de in artikel 3 van de in het wets
ontwerp bedoelde, door de kamer er
kende organen van ouders, leraren en
gemeente- of schoolbesturen dezelfde
zullen zijn als de organen, bedoeld in
artikel 60 vierde lid, te weten rechtsper
soonlijkheid bezittende lichamen, die
zich de bevordering van het" voortgezet
onderwijs ten doel stellen, die de zgn.
deelplannen hebben op te stellen, zijn
klemmende redenen aan te voeren
r een nadere uitwerking bij wet of
bij algemene maatregel van bestuur
omtrent de wijze, waarop het bedoelde
orgaan bij het openbaar onderwijs
wordt samengesteld.
Weliswaar heeft de minister zich be
reid verklaard behulpzaam te zijn bij
de totstandkoming van een dergelijk or
gaan, doch in de wet behoort tenminste
de bepaling opgenomen te worden, dat
andere regelen omtrent de totstandko
ming van het orgaan bij het openbaar
onderwijs bij algemene maatregel van
bestuur zullen worden vastgesteld. Bij
een regeling van het openbaar nderwijs
bij de wet, welke logisch voortvloeit uit
de structuur van de wet, mag een der
gelijke bepaling niet ontbreken.
In elk geval wil de vereniging stellen,
dat ook al mocht de eerder uitge
sproken veronderstelling niet juist blij
ken te zijn door het bepaalde in ar
tikel 3 een belangrijke mate van mede
zeggenschap van ouders en leraren in de
te erkennen organen tot stand zal ko-
welke een verbetering en tevens
verrijking betekent, wanneer de si
tuatie van straks met die van thans
wordt vergeleken. Het is bekend, dat de
vereniging reeds lang voor deze verbe
tering ijvert.
Benoemingen
Bij K. B. is benoemd tot gewoon hoog
leraar aan de Technische Hogeschool
in Delft in de afdeling der algemene
wetenschappen dr. W. J. van de Woes-
tijne. De heer van de Woestijne zal on
derwijs geven in de economie.
Nieuwe directie
prot. geestelijke
verzorging leger
De protestantse geestelijke verzor
ging van ons leger heeft drie centra
nl. Beukbergen te Huis ter Heide,
De Kroeskamp te Heerde en Scher-
Ifenzeel te Goor. Er treedt, nu ds.
luitenant-kolonel H. Steenhuis met
pensioen is gegaan, een nieuwe direc
tie op. Ds. J. M. Langeveld, voorheen
hervormd legerpredikant te Apel
doorn, neemt de directie van dc drie
centra op zich. Naast hem is benoemd
tot adjunct-directeur ds. J. Plug, ge
reformeerd predikant te Roosendaal,
die 15 april in functie treedt. Hoewel
ds. PIjg aan de kerk van Roosendaal
verbonden blijft wat zijn status be
treft, komt deze gemeente toch vacant
en gaat ds. Plug zich metterwoon op
het terrein van „Beukbergen' vesti-
Singapore.
Hij keerde in 1946 naar Nederland te
rug. was eerst leider van het observatie-
afdeling van het chr. opvoedingsge
sticht in Hoenderloo. daarna als mede
werker verbonden aan het Paedagogisch
Instituut van de Rijksuniversiteit te
Utrecht, waar hij in 1950 doctoraal
in de psychologie en
1954
i laude promoveerde.
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Amstelveen, als pred voor
bijzondere werkzaamheden (schoolpasto
raat!: K. Lursen, eervol ontslagen pred.
met bevoegdheid var. emeritus te Am
stelveen en (vac. K. LurserJ. H. Mees
ters, kand. te Scheveninge.i; te 's-Herto-
genbosch (vac. dr. Kr. Strijd): J. Bone-
schansker te Jorwerd.
Aangenomen naar Elim (Dr. toez.):
Chr. van der Lieden tc Hazerswoude;
naar Hedel: S. F. van Asrenbergh, die
bedankte voor Arnemuiden en Den Bom
mel (toez.); r.aar Tiel (toer vac. B. Nij-
holt): H. Steiringa voorganger Evange
lische Unie te 's-Gravezandc.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Hollum (Ameland»:
G. Kerssies, kand. te Zuidlaren, die be
dankte voor Oudega-W. en Voor Vrou
wenpolder.
Indiase Mar Thoma
christenen ook
naar Nederland
De drie predikanten van de onlangs
door scheuring onstane Evangelische
Mar Thoma-kerk uit Zuid-India. die een
tournee maken om de wereld, komen
ook naar Nederland. Het tournee wordt
gemaakt onder auspiciën van de I.C.C.C.
Dc nieuwe kerk heeft zich bij deze we
reldorganisatie aangesloten. De predi
kanten zullen onder andere spreken in
de christelijke-gereformeerde kerk aan
de Noordsingel te Rotterdam op vrijdag
30 maart. Zij scheidden zich in 1960 met
25 000 anderen af van de Mar Thoma-
kerk in verband met de katholiserende
tendens binnen deze kerk.
is beslist niet in een klooster, daar zouden
ze hem niet willen hebben", verklaarde
hij. „voor de kerk heeft hij afgedaan,
omdat hij ondanks zijn priesterschap ge
trouwd is".
Mijn ouders hebben mij een degelijke opvoe
ding gegeven. Ik at al op jeugdige leeftijd met
mijn mond dicht en sprak steeds netjes met
twee woorden. Stelen, jokken en vloeken was er
Iniet bij. Nu is er voor stelen b.v. ook weinig aan-
I leiding geweest; het leven was nogal gul voor
Overigens zijn er mensen genoeg, die baden
in welde en die het nochtans niet kunnen laten
om dc melkboer voor een dubbeltje op te lich
ten als ze de kans krijgen, 't Is geen verdienste
als ik me daar niet aan bezondig, 't is geen bra
ve lievigheid, het komt alleen maar niet bij me
op. Mijn zwakheden liggen op andere terreinen
en zijn wellicht ernstiger dan het verwaarlozen
van de grens tussen mijn en dijn. Daarom is het
zo curieus, dat ik een bekeuring, een heuse ech
te bekeuring heb gekregen, omdat ik heb gesto-
Vlak bij ons huis staat een oud verlaten buiten
in een schilderachtige tuin. Alles groeit en bloeit
er naar eigen willekeur. Geen mens. die er wiedt
of snoeit. Geen mens, die er 's zomers de rozen
plukt, want het huis, dat helemaal schuil gaat
achter de heesters en twpe indrukwekkende pla
tanen, dient als kantoorruimte voor een of ande
re maatschappij. Een hoog smeedijzeren hek
rondom geeft het geheel een sprookjesachtige
sfeer. Een paar dagen geleden liep ik er langs.
Grillige takken, hun weg zoekend - aar nóg meer
vrijheid hingen boven mijn hoofd al uit te botten.
Ik keek eens goed en zag dat het kornoelje was,
Ifaetang.e0ó
er.
kleine geit bolletjes langs bijna zwart hout. Voor
ik verder nadacht klom ik op het hek en plukte
een grote tak. Nog staande tussen de ijzeren krul
len hoorde ik een metalen stem: „Wat doet u
daar?" Daar stond de nog maar pas geleden be
noemde agent van politie. Een baardeloze jon
geman, die het vak nog leren moet, maar die
zich al bewust is van zijn waarde. Een burgeres,
op een hek, die gapt, sjonge dat is spekje voor
zijn bekje. Ik kreeg geen handboeien aan, maar
wel moest ik naam, geboortedatum en adres op
geven. Met wellust schreef hij alles in een boek
je. Toen mocht ik naar huis. nadat hij me. met
zijn borst vooruit, verzekerd had, dat ik er nog
Ilc.emaal in strijd met de moraal van zeker
n n n
spreekwoord gedijt mijn gestolen goed uitstekend.
In de warme kamer zijn de bolletjes open ge
gaan en staan nu pluizig de lente aan te kondi
gen. Ik heb een bekeur.tg gehad omdat ik gesto
len heb, maar ik voel geen spijt. Aan berouw
kom ik helemaal niet toe. Ineens moet ik denken
aan Jantje, die pruimen ging plukken „schoon
zijn vader het hein verbood". Met Van Alpheri's
Jantje is ook mijn commentaar: „aan een boom
zo volgeladen m:st men wat kornoelje niet". Oh
la-la, zo kun je dat dubbeltje van de melkboer
ook rechtbreien en voor je het oeet gooi je met
dezelfde motieven een baksteen door de ruiten
bij een juwelier. Tenslotte zijn de verschillen
maar gradueel. Wie eens steelt is altijd een dief.
Er is een zwarte plek gekomen op mijn lelie
blanke strafregister.
Luther en dat is toch ook niet de eerste de
beste heeft eens gezegd: zondij maar dap
per. Eerlijk gezeid heb ik de achtergrond van dit
advies nooit helemaal begrepen, hoewel ik het
een fijne kreet vind: je kunt hem ook nogal eens
gebruiken.
Zou het soms betekenen, dat ik volgend jaar
met een gerust geweten weer kan gaan gappen?
Het zou natuurlijk ook 's avonds kunnen, in don
ker snappen ze ;e niet zo gauw. Maar ja, dat is
dan weer niet dapper. Misschien kan ik ook mijn
leven wel gaan beteren. Misschien.
Kornoelje in maart is mooi. Heel mooi.
MINK VAN RIJSDIJK
