VRAGEN AAN HET CONCILIE
Is er een oplossing voor
een geschil van jaren
Dorpskerk
GEESTELIJK
LEVEN..
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1962
Benoeming
i ondervond overal dezelfde moeilijkheid. Aan ki^mnir PPWOrden
l van ziin reis bezocht hii een doroie vlakbii '"aagzang geworden.
„U bent ome vader en moeder, u bent de man waar
op wij gewacht hebben. U moet bij ons blijven en
ons helpen. Wij hebben een hospitaal nodig, u moet
ons steunen anders kunnen wij ruet bestaan." Deze
woorden hoorde een zendingssecretaris iedere keer als
hij een gemeente van een jonge kerk op een zendings-
veld bezocht. Mensen die toch werkelijk zelfstandig
heid en verantwoordelijkheid konden dragen, verloren,
zodra hij verscheen, hun volwassenheid en werden als
kinderen van hem afhankelijk. Hij werd er wanho
pig van, maar wist niet hoe het kwam en wat hij
er aan doen moest.
Nu zijn de mensen van een jonge kerk. die in een af
gelegen gebied wonen zeer eenvoudige mensen. Zij ge
loven onvoorwaardelijk in God. Een zendeling is voor
hen een man Gods. Dus hij moet hen leiden.
Dat men hen op grond van deze redenatie ook zelf
standigheid kan opleggen heeft een andere zendeling
bewezen. Hij maakte een reis van drie maanden door
het eind van zijn reis bezocht hij een dorpje vlakbij
Bombay. De gemeente snelde hem tegemoet, omring
de hem, gaf hem guirlandes en het onvermijdelijke
verzoek volgde: ,,U moet hier blijven, u moet onze
evangelist zijn. Zonder evangelist kunnen wij geen
goede christenen zijn. De zending moet ons een evan
gelist geven." De zendeling die er meer dan genoeg
van had kreeg plotseling een helder idee. Hij gebood
de gemeente te knielen. Toen iedereen geknield op
de grond lag, schreed hij plechtig door de rijen heen
en sprak terwijl hij zijn hand op het hoofd van ieder
gemeentelid legde: ,.Ik benoem u tot evangelist. Ik
benoem u tot evangelist
De zendeling bezocht een jaar daarna nog eens het
zelfde dorp. Hij vond er een bloeiende kerk die ge
leerd had het evangelie uit te dragen.
De bekende oecumenische zendingsleider dr. Leslie
Newbigin beschreef deze oplossing in een Duits blad
en hij raakte niet slechts de nood van de jonge ker
ken, maar ook van de oudere. Zei niet eens een meis
je tegen me toen ik sprak in een samenkomst over
de noodzaak van getuigen: ..Maar, mijnheer, daar be
talen we toch onze dominee voor."
Terecht zingt het Leger des Heils in dit jubileumjaar
met hernieuwd elan: „Gered om te redden" en niet
..Gered om te rusten", zoals velen denken dat het
lied van de christen zou moeten heten.
Vragen aan Ds. Hasper
Het moderamen van de gereformeerde synode van Apeldoorn heeft
opdracht gekregen een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid om
ds. H. Hasper, of misschien zouden we moeten schrijven de „Stichting Gees
telijke Liederen", financieel tegemoet te komen. Daarmee is opnieuw beweging
gekomen in een kwestie die reeds jaren geleden volkomen vastgevroren scheen
te zijn. Het betreft een geschil over de psalmberijming van deze predikant die
door de Haagse synode van 1949 volgens een officiële persmededeling van toen
„definitief was aanvaard. In plaats dat de Gereformeerde Kerken „een nieuw
gezang den Here" zijn gaan zingen, zijn deze nieuwe psalmen een elegie, een
Sprekers-perikelen
„Het onaangenaamste wat je
als spreker op een vergadering kan
overkomen is dat de toehoorders
op hun horloge beginnen te kij*
ken", «ei een groot politicus eens
tegen een groot schrijver die meer
malen een lezing hield over een
literair onderwerp.
„Dat is nog niet zo erg", ant
woordde de schrijver. „Het ellen
digste is, als de toehoorders na op
hun horloge gekeken te hebben,
het tegen het oor houden om te
horen of het niet is blijven stil-
BEZINNING
algemene stemmen door de arbi
ters genomen. Het gevolg was dat
de Haagse predikant zich niet
bij de uitspraak heeft neergelegd.
Hij verwijt het zowel de arbiters,
maar ook de synode van 1949,
dat zij niet de vier getuigen op
geroepen hebben, die bij de on
dertekening van het contract aan
wezig waren. Zij zouden inzicht
kunnen verschaffen, meent hij,
over de bedoeling van de woor
den, zoals die tijdens de betreffen
de vergadering werden aanvaard.
Voor het eerst is nu deze kwes-
overeenkomst _J|
„Stichting Geestelijke Liederen".
Er was blijdschap over het feit H. W. H.
dat, al ging de kerk dan niet zin- de
gen op nieuwe toon, toch de oude per
psalmen in nieuwe woorden zou- raden,
den weerklinken. Maar de blijd-
met de woorden gesproken aan het adres
ds. Hasper, vooral door ds.
f. H. van Andel, die reageer
de op open brieven van ds. Has-
de gereformeerde kerke-
Uiteindelijk kwam de synode
schap duurde niet lang. In psalm tot de overtuiging dat gezocht
moet worden naar een oplossing
van deze tragische kwestie. Het
moderamen moet de mogelijkheid
onderzoeken van een financiële
105 eindigde ds. Hasper
de coupletten imet de zin: „De
gunst van vroeger werd tot haaf'
g| wel wat sterk gezegd, i
psalmberijming.
De tragiek vo.
die de beste jaren
zijn bundel geheel zelf
deze predikant, heeft bekostigd. Ook ds. Van An-
zijn leven del kon zich met dit voorstel
sluit gevallen was op de gerefor
meerde synode, van hervormde de'
kant werd medegedeeld dat dich
ters aan het werk waren gegaan
om een eigen dichterlijke berij
ming van de psalmen te maken.
Deze is inmiddels verschenen
heeft, zeker althans voor
ogenblik, de belangstelling v
de berijming van ds. Hasper v
Oplossing
zich opgeëist. Vele kerken en de met
overgrote meerderheid van de men
scholen hebben het advies uit die van
Ligt hier een mogelijkheid om
en tot een vergelijk te komen? Is de
het oplossing van dit geschil in
oor zicht? Het moderamen van de
gereformeerde synode is nog niet
officieel voorstel geko-
De oplossing moet echter
twee kanten gevonden wor-
R.K. kerk moet verlangen
naar eenheid uitspreken
De baptisten aanvaardden het die betrekking hebben op de wij
waarop
Ook ln het Nederlands zijn nu
de „Fragen an das Konzll" ge
publiceerd, die ln Duitsland de
gemoederen van zowel rooms-
katholieken als protestanten
reeds geruime tijd bezig houden.
De uitgave van dit geschrift
door Paul Brand ln het Neder
lands valt vrijwel samen met
de aankondiging van paus Jo
hannes. dat het concilie op 11 ok
tober van dit jaar zal worden
geopend. Het Is geschreven door
Duitse rooms-katholieken, die
een open oog hebben voor het
geloof van de protestantse ker
ken.
Het concilie zal een binnen
kerkelijke aangelegenheid wor
den voor de Rooms katholieke
Kerk en geen hcrenigingsconci- aan het evangelie
lie. zoals er in de geschiedenis ring en moet getuigen
van deze kerk twee zijn geweest bereidheid deze eenheid
met bedroevend weinig suci
overigens. Maar toch kan c
deze kerk, die zich steeds vere
zelvigd heeft met het Licha,
van Christus op aarde zich niet die nog
losmaken van de invloed van
het protestantisme en de ooster
se orthodoxie. Zij kan niet lan
ger doen. alsof er geen christe
nen zijn buiten haar muren.
De waarde van dit boekje ligt zet. die
in de eerste plaats wel in het fidejp"
feit, dat hat wndagfl
uitstekend
psalter-Hasper volkomen r
liederenbundel en zingen deze kan worden opgelost:
psalmen nog steeds. De Gerefor
meerde Kerken (vrijgemaakt) Vraag: Betreurt
bespreken deze bundel en zijn nog *T"'1
niet tot een besluit gekomen.
Een aantal gereformeerde ker
ken, die de bundel hadden inge
voerd, zijm in de afgelopen maan
den weer teruggekeerd tot de
de openba- oude berijming in afwachting
geschil mogelijk
het dat de
Apeldoornse synode deze kwes
tie in een openbare zitting heeft
behandeld?
Geschil
wat de andere kerken uitein
de delijk zullen doen.
streven met de grootste offers.
De schrijvers willen dat het
concilie voorbereidingen treft om
te komen tot de eenheid al ligt
die nog in een ver verschiet. Ook Hoewel de belangstelling voor
ÏSV■zSïsRdS's
worden of onder morele druk ge-
.„oer morele urne ge-
oprecM geloof (bona Leeuwarden, Assen
een bepaalde gods-
de protestant dienstige belijdenis heeft geko-
heel rustig
Utrecht hebben zich er steeds
I ucnjueins nee,. „eau- ""k i"
voleens ziin ceweten noe huJd,Ke synode werd de kwestie
volgens zijn geweien nog narti-
lieke Kerk zelf en de achtergron- vonden
den van het komend concilie. Wie te_maken.
wat algemeen inzicht wil heb
ben ln wat op het ogenblik ge
schiedt binnen die kerk kan hier
terecht.
dezekeure ongedaan ^e'erte toN ".d-Br.b'.ni
Dit houdt dan tevens in dat BS?.':
het conciiic de-facto het bestaan tr a f Jtaioo
5«B
Maar het boekje heeft nog vnlge van een tragische afschel- fHrflJht'Jevistird^ordt oo'dï
grotere waarde. omdat ding woi.swaar daal. n ,n bepaal- geleden
lijn, op de klacht
Antwoord: Neen. Integendeel.
Eerst door openbaarheid kan
langzaam de ontknoping van het
drama op gang komen,
de synode om een financiële te
gemoetkoming te overwegen een
mogelijkheid om eindelijk tot
een oplossing van dit geschil te
komen?
Antwoord: Het zou een belangrij
ke stap kunnen zijn naar een
oplossing. De wettelijk 'bereken
de schadeloosstelling in geld
heeft de Stichting Geestelijke
Liederen per 15 augustus 1957
willen terugbrengen tot 300.000.
Wanneer dit bedrag met bijre
kening van rente en met inacht
neming van de waarde-vermin-
dering van het f»eld op de giro
rekening der Stichting, postre
kening 20.000 ten name van de
administratie Geestelijke Liede
ren wordt bijgeschreven met de
bijvoeging „uit waardering" zal
dit niet worden geweigerd of te
ruggezonden.
Even
hier rooms-katholieken.
verhouding tot de andere
ken bezig houdt, vragen
len aan het komend concilie, die
de de fundamentele meningen
kcr- Die laatste zin geeft een diep
Minacht
Hicnpp Vraag: De predikanten ds. De
j Ast conlracthrenk L,Wie.ed n™"< m VL"" hebben
vSliekm fSk arbitrale uitspraak van 1958
rooms-katholieken. Ook ta kwestie, die onrechtvaar-
naar hun mening de rooms-ka- zij hebben de kern van het pro- dl „-.„k» door Hasner
tholieke bisschoppen niet mogen bleem kennelijk nog steeds met d h
verwaarlozen. Het is duidelijk begrepen. Nog altijd geloven ook
duidelijk begrepen. T
t de schrijvers een beetje bang zij. dat alleen, wij protestanten,
zijn dat typische r.k. landen als dwalen en nog altijd is de een-
Ds. Hasper heeft steeds
Amerika
vorming
i tot
Portugal en Zuid- heid,
voorstel zullen in- eenheid
teld dat de Gereformeerde
erken hun contract met de
gro- „Stichting Geestelijke Liederen"
gesl
Ker
komen.
eenneia „van icrugneer van gro- ..stichting Geestelijke Liederen"
tere groepen of van gehele ge- hebben -gebroken. In die overeen-
ndr l'crk- uitgesproken dat Maria Mede-
wordt meenschappen Maar juist daar- komst werd gezegd dat de synode Antwioord: ,.Van z"1*
Hfkwla- nm m-i alz» vnlr H hnr-Irifs HuiHp. wlwi».:.. i iiStel IS ITl 1 i Van de Z
Enhebt ge er irlf wel
„even" op gelet,
Men doel voor 't eten „even"
een gebed.
Men rept en haast zirb voort.
aanbevelen".
verlosseres is naast Christus. Dat lijk dat de enige basis voor een Het geschil gaat over de inhoud
de verhouding tot de protes- werkelijk gesprek zelfs met deze van dit laatste woord. Volgens
ruime rooms-katholieken nog ds. Hasper is. eer het contract
eigenlijk niet mogelijk is, om- werd ondertekend, mondeling vast-
hen toch geen ge- gesteld dat dit woord meer is dan
goed advies aan de plaatse-
tantse kerken voor vele
le jaren, misschien zelfs
goed bederven.
Het i
i snelle tijd i
•och na dit „even" volgt een
rimlrioze eeuwigheid.
daarop U w aiel wel ernstig
(Dr. J. H. GUNNING)
dat het
sprek op voet van gelijkheid kan
zijn, een gesprek van dwalenden üjke kerken. Van deze mondelin
die samen het antwoord zoeken ge overeenkomst bestaan geen
en zonder die basis is een ge- schriftelijke notulen.
Dat mag niet gebeuren, menen sprek geen gesprek,
zij, want zij verlangen juist dat
Vragen aan het Concilie, door UllSpr33K
Vragen
"langen juist
dé kerk een aekere mate van
openheid zal tonen. Dit concilie
moet volgens hen in
In 1958 werd
ring haar verlangen naar eenheid medewerking van prof. dr. Karl van drie ingesteld die tot
commissie
Graaf en ds. Visser hebben op
de synode voorgesteld om tot
een minnelijke schikking te ko
men. waarbij het overleg niet
met de Stichting zelf, maar met
vertegenwoordigers gevoerd zou
moeten worden. Ziet u zelf hier
een mogelijkheid van gesprek
en bent u bereid eventuele ver
tegenwoordigers aan te wijzen?
werd niet met
de zijde der af
gevaardigden ds. Visser en ds.
De Graaf niets bekend. Zij heb
ben mij, of de Stichting, daar
omtrent niet gepolst. Vermoede
lijk is hier sprake van een mis
verstand. Het bestuur der Stich
ting bestaat slechts uit vier per
sonen: jonkheer W. de Savomin
Lohman, de heer F. C. Vree.
penningmeester, mejuffrouw C.
A de Graaf, secretaresse en
ds. H. Hasper. voorzitter. Ge
steld dat hier geen misverstand
in het spel is. dan moet toch de
vraag gesteld worden, welk nut
„vertegenwoordigers" hebben
boven het bestuur zelf. Wie zou
de Stichting daartoe moeten
aanwijzen? Ten wiens laste komt
de omvangrijke studie welke
vertegenwoordigers zich zouden
moeten getroosten om zich ge
heel in de zaak in te werken?
Hoe lang zou de lastgeving aan
hen moeten luiden?
Vraag: Of gelooft u dat een per
soonlijk gesprek van u met en
kele leden van het moderamen
de weg naar een oplossing zou
kunnen voorbereiden?
Antwoord: Dit is verreweg het
beste. De Stichting is daartoe
altijd bereid geweest en heeft
om een gesprek reeds op 18
april 1956 gevraagd. Toen heeft
het bestuur van de Stichting
aan de synode van Leeuwarden,
(die zich van de psalmberij-
ming-Hasper distancieerde
red.) verzocht het gevallen be
sluit voor het ogenblik niet-ef-
fectief te verklaren, en te be
sluiten het moderamen uit te
nodigen, het gerezen geschil met
het moderamen der Stichting te
bespreken, opdat het uit de weg
geruimd zou kunnen worden."
Vraag: Aan welke eisen moet
naar uw mening een minnelijke
schikking voldoen?
Antwoord: Allereerst, volgens art.
1282 van het burgerlijk wetboek
de vergoeding van „kosten,
schaden en interessen" welke
de Stichting recht heeft te vor
deren en die haar zouden zijn
toegewezen, wanneer het geschil
voor de gewone rechter ge
bracht had -kunnen worden, of
biters de getuigen onder ede
had gehoord. Na deze betaling
blijft echter altijd bestaan de
morele schuld tegenover de ar
beid der Stichting en tegenover
haar voorzitter en secretaresse
wegens het toebrengen van
schade aan hun gezondheid en
het verlies van vele levensja
ren. waarin zij niet tot hun nor
male arbeid in staat zijn ge
weest. En dan blijft nog de
De grote keel der gemeente
zingtvan rijen ver achter mij af
met de machtige stem van een massagraf:
geloofd zij God met diepst ontzag.
En op het zingen
komen de schimmen binnen,
de directeur met de hoed in de hand,
de kleine vrouw van de predikant,
de magere smid en de nette barbier,
de oude verpleegster en de kruidenier.
Buiten het dorp in heide en zand,
liggen ze bijna hand in hand,
die eens stem waren van de gemeente,
nu namen in grijsblauw gesteente,
en raadselschrift van een overkant
en een huis in een lichter land.
Maar de kerk zingt door met de stem van het graf,
zingt van heel dicht bij tot aan heel ver af:
„Geloofd zij God met diepst ontzag."
NEL VEERMAN
vraag, hoe de kerken (de gene
rale synode?) de psalmberij
ming kunnen rehabiliteren en
de goodwill voor heel de arbeid
der Stichting, die door toedoen
der Gereformeerde Kerken te
loor is gegaan, kunnen terugge-
De antwoorden op deze vragen
geven ons geen hoop op een spoe
dige oplossing van dit geschil. In
wezen vraagt ds. Hasper. blijkens
zijn antwoorden dat de uitspraak
van de arbiters niet alleen te niet
gedaan wordt, maar wordt ver
vangen door een uitspraak waar
in hij in het gelijk wordt gesteld.
De tragiek van deze zaak is dat
de geschiedenis is doorgegaan en
het onmogelijk is geworden te
rug te keren tot de „contract
breuk", zoals ds. Hasper het
noemt, met een woord dat door
de gereformeerde synode niet
aanvèard wordt. De kerken staan
niet langer voor de keus van
1949, deze berijming-Hasper al of
niet te aanvaarden. Minstens drié
complete bundels liggen op de
synode-tafels. De moeilijkheid
voor de berijming van ds. H. Has
per ligt hoofdzakelijk in het feit
dat de hervormden zijn werk be
slist niet acceptabel vonden er»
een bundel van dichters wensten.
Zelfs een rehabilitatie van het
„psalter Hasper" binnen de Ge
reformeerde Kerken zou geen ein
de maken aan de moeilijkheden,
omdat het duidelijk is dat velen
nog altijd geloven in het ideaal:
„een berijming voor alle kerken
van ons land". En nu de oecume
ne in ons land zich schijnt toe te
spitsen op een gesprek tussen
hervormden en gereformeerden,
lijkt dit ideaal te verwezenlijken
te zijn. Op dit moment wordt de
toekomst van het psalter-Hasper
bepaald door de reactie van de
gelovigen op het „Dichterspsal-
ter".
Voordat zij hun schepen hele
maal achter zich hebben ver
brand.
Dat is de tragiek van de po
sitie, waarin dc Europese be
volkingsgroep in Algerije zich
bevindt: hoe langer zij zich
blijft verzetten tegen het onver
mijdelijke en hoe feller dit ver-
Rede van de Caulle bevestigt hoopvolle verwachtingen
is op een verzoening tussen
belde groepen een verzoe
ning, die onmisbaar ls voor de
verwezenlijking van een voor
beide partijen aanvaardbaar ak
koord. De liefde moet ook hier
- Europeanen krijgen laatste kans - Gunstige ont
wikkeling in Kongo - Adoela's bezoek aan Washington
kanten komei
Met
ER valt na bet uitvoerige
overzicht, dat we vorige
week gewijd hebben aan hel
Algerijnse vraagstuk. deze
week weinig te vertellen over
dit probleem. De rede van pre
sident De Gaulle bevatte zeen
nieuws en wal hij vertelde,
scheen een bevestigtng te zijn
van wat reeds was uitgelekt
over de geheime onderhande
lingen, die lussen delegaties
van de Franse regering en de
Algerijnse regering ln balling
schap. zijn gevoerd. Zowel
Fransen als Algerijnen weten
nu waar zij aan toe zijn, dat
zij staan aan de vooravond van
het uitroepen van een onafhan
kelijke en souverelne Algerijn
se staat, waarin dc moslems
het voor het zeggen zullen heb
ben. liet gaat nu alleen nog
wijze.
alles
móet worden verwezenlijkt:
hoe Frankrijk de mohamme
daanse bevolkingsgroep kan
overtuigen van zijn eerlijke be
doelingen. hoe de Europese be
volkingsgroep kan worden be
vrijd van het wantrouwen en de
onrust, die de situatie In Alge
rije steeds meer vertroebelen,
hoe het Franse leger tot on
voorwaardelijke steun aan pre
sident De Gaulle kan worden
gebracht en hoe (wat op korte
termijn van het grootste be
lang ls) de organisatie van hel
„geheime leger" de OAS
als politiek en militair Instru
ment van de onverzoenlljken
onder de ultra's onschadelijk
kan worden gemaakt.
Paradoxaal
Het ziet er naar uit. dat bin
nenkort in Algerije de para
doxale toestand ontstaat. dat
Frankrijk en de Algerijnse na
tionalisten het met elkaar eens
worden over een vreedzame re
gel mg van het al meer dan ze
ven jaar zich voortslepende
conflict en dat zij een gezamen
lijke poging gaan doen. de
Europese burgers en militairen,
die zich in de OAS hebben ver
enigd. tc beletten de zaken in
Algerije cn Frankrijk nog lan
ger in de war te sturen. En
hot ware dan ook te wensen,
dat de grote meerderheid van
dc Europeanen, die er prijs op
stellen in Algerije te blijven wo
nen cn werken, tijdig gaat in
zien. dat zij van de extremisten
van de OAS niets goeds te ver
wachten hebben, maar er alle
belang bij hebben, naar samen
werking met de mohammedaan
se meerderheid te streven.
een groots gebaar van de Alge
rijnse nationalisten Is het wer
kelijke probleem dan ook nog
geenszins opgelost. Al zal het
een grote stap vooruit zijn.
Kongo
Vorderingen werden in de af
gelopen weken ook gemaakt in
Kongo, waar de regering van
premier Adoela in Leopoldstad
belangrijke politieke resultaten
heeft geboekt, mede dank zij de
loyaliteit van de strijdkrachten
van generaal Loendoela. In de
periode, dat de VN-strijdkrach-
tcn opdracht kregen, een eind
te maken aan de dubbelhartige
politiek van de Katangaanse
premier Tsjombe. werd vaak
de opmerking gehoord, dat de
VN er beter aan gedaan zou
den hebben, de communistisch-
gezinde Gizenga vice-premier
van de regering te Leopold
stad) in de nog steeds rebelle
rende Oostprovincie met hoofd
stad Stanleystad aan te pakken.
We hebben toen betoogd. dat
dit laatste niet mogelijk zou
zijn, zolans niets gedaan werd
tegen de onrechtmatige afschei
ding van de provincie Katan
ga door Tsjombe. Het gevaar
was zelfs niet denkbeeldig, dat
bij het uitblijven van een actie
tegen Tsjombe de met Moskou
samenwerkende Gizenga in
staat zou worden gesteld, zelf
tegen Katanga in actie te ko
men, het bewind van Adoela in
Leopoldstad te ondermijnen en
ten val te brengen.
Tjombe moest wel tot de or
de worden geroepen en al kan
men van mening verschillen
over de juistheid van het op
treden van de strijdkrachten
van de Verenigde Naties
liet kan niet worden ontkend,
dat het een heilzame uitwerking
heeft gehad op de algemen toe
stand in Kongo. Waarbij nog
Kennedy ln gesprek met Adoela.
vermeld dient te worden, dat
ook Gizenga met de steun van
VN-troepen ten val is gebracht,
waaruit toch een grote mate van
onpartijdigheid kan worden af
geleid.
Washington
Premier Adoela bevond zich
in de afgelopen week in de Ver
enigde Staten. De korte duur
van zijn bezoek aan Washing
ton in aanmerking genomen
werd hij met ongewone onder
scheiding bejegend. De Ameri
kaanse regering beschouwt hem
als de voornaamste zichtbare
hoop op een duurzame vrede
onder een naar westers model
ingericht bewind. Bovendien is
hij de belichaming van verschil
lende geruststellende ideeën.
Hij is volgens Arthur Krock in
de New York Times het sym
bool van de visie, dat de onmis
bare Amerikaanse steun aan de
VN-actie tegen Tsjombe van
wijsheid en vooruitziende blik
getuigde en nu reeds door de
eerste resultaten is gerecht
vaardigd. Daarom is Adoela te
vens het symbool van een po
litiek succes van de Amerikaan
se regering, al was'het alleen al,
omdat Nixon en andere vooraan
staande republikeinen zich bij
de tegenstanders van haar poli
tiek met betrekking tot Kongo
hadden verklaard.
Dit neemt niet weg, dat de
Ver. Staten voorzichtig ls wan
neer zij beweert, dat de feiten
hen in het gelijk hebben gesteld.
Het provinciale Katangaanse
parlement heeft nog geen goed
keuring geheebt aan het akkoord
tussen Adoela en Tsjombe ln Ki-
tona en de rust in Kongo is nog
geenszins weergekeerd, hetgeen
ook blijkt uit Adoela's verzoek
om meer V.N.-strljdkrachten.
Gelukkig
In ds Verenigde Staten heeft
Adoela ook besprekingen ge
voerd met Zorin, de Russische
onderminister van buitenlandse
zaken, die zijn land op het ogen
blik bij de Verenigde Naties ver
tegenwoordigt. Ook viel het op,
dat hij zich gematigd uitliet over
Gizenga, die toch het uiterste
heeft getracht, de macht in Kon
go met geweld in banden te ne
men. Hierover behoeft men zich
evenwel niet te verbazen. Het
getuigt er alleen maar van. dat
Adoela een verstandig politicus
is. die wellicht uit het goede
staatsmanshout is gesneden.
Voor het eerst hebben we hier
te doen met een Kongolese lei
der. die als het ware boven dc
partijen staat en er zij het
met veel moeite en tegenslagen
naar streeft, alleen het be
lang van Kongo als geheel na te
streven. Daarom kan een man
Dahlab, de minister van buiten
landse zaken ln de Algerijnse
regering bi ballingschap, die met
Frankrijk onderhandelde.
als Adoela zowel tegenover
Tsjombe als Gizenga een tege
moetkomende houding aannemen
en tegelijkertijd maatregelen ne
men om te voorkomen, dat zij
op welke wijze dan ook, de za
ken in Kongo opnieuw in de war
De gunstige ontwikkeling ln
Oostprovincie, waar de rebelle
rende militairen onder generaal
Loendoela de zijde van de rege
ring te Leopoldstad hebben ge
kozen, ls dan ook voor een be
langrijk deel een gevolg i
dat
in
Adoela blijkt te stellen. Er is
dan ook nog altijd reden om het
aanwijzen van Adoela tot pre
mier van de centrale regering
van Kongo als een bijzonder ge
lukkige greep te beschouwen.