VRAGEN AAN HET CONCILIE Is er een oplossing voor een geschil van jaren Dorpskerk GEESTELIJK LEVEN.. DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD ZONDAGSBLAD ZATERDAG 10 FEBRUARI 1962 Benoeming i ondervond overal dezelfde moeilijkheid. Aan ki^mnir PPWOrden l van ziin reis bezocht hii een doroie vlakbii '"aagzang geworden. „U bent ome vader en moeder, u bent de man waar op wij gewacht hebben. U moet bij ons blijven en ons helpen. Wij hebben een hospitaal nodig, u moet ons steunen anders kunnen wij ruet bestaan." Deze woorden hoorde een zendingssecretaris iedere keer als hij een gemeente van een jonge kerk op een zendings- veld bezocht. Mensen die toch werkelijk zelfstandig heid en verantwoordelijkheid konden dragen, verloren, zodra hij verscheen, hun volwassenheid en werden als kinderen van hem afhankelijk. Hij werd er wanho pig van, maar wist niet hoe het kwam en wat hij er aan doen moest. Nu zijn de mensen van een jonge kerk. die in een af gelegen gebied wonen zeer eenvoudige mensen. Zij ge loven onvoorwaardelijk in God. Een zendeling is voor hen een man Gods. Dus hij moet hen leiden. Dat men hen op grond van deze redenatie ook zelf standigheid kan opleggen heeft een andere zendeling bewezen. Hij maakte een reis van drie maanden door het eind van zijn reis bezocht hij een dorpje vlakbij Bombay. De gemeente snelde hem tegemoet, omring de hem, gaf hem guirlandes en het onvermijdelijke verzoek volgde: ,,U moet hier blijven, u moet onze evangelist zijn. Zonder evangelist kunnen wij geen goede christenen zijn. De zending moet ons een evan gelist geven." De zendeling die er meer dan genoeg van had kreeg plotseling een helder idee. Hij gebood de gemeente te knielen. Toen iedereen geknield op de grond lag, schreed hij plechtig door de rijen heen en sprak terwijl hij zijn hand op het hoofd van ieder gemeentelid legde: ,.Ik benoem u tot evangelist. Ik benoem u tot evangelist De zendeling bezocht een jaar daarna nog eens het zelfde dorp. Hij vond er een bloeiende kerk die ge leerd had het evangelie uit te dragen. De bekende oecumenische zendingsleider dr. Leslie Newbigin beschreef deze oplossing in een Duits blad en hij raakte niet slechts de nood van de jonge ker ken, maar ook van de oudere. Zei niet eens een meis je tegen me toen ik sprak in een samenkomst over de noodzaak van getuigen: ..Maar, mijnheer, daar be talen we toch onze dominee voor." Terecht zingt het Leger des Heils in dit jubileumjaar met hernieuwd elan: „Gered om te redden" en niet ..Gered om te rusten", zoals velen denken dat het lied van de christen zou moeten heten. Vragen aan Ds. Hasper Het moderamen van de gereformeerde synode van Apeldoorn heeft opdracht gekregen een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid om ds. H. Hasper, of misschien zouden we moeten schrijven de „Stichting Gees telijke Liederen", financieel tegemoet te komen. Daarmee is opnieuw beweging gekomen in een kwestie die reeds jaren geleden volkomen vastgevroren scheen te zijn. Het betreft een geschil over de psalmberijming van deze predikant die door de Haagse synode van 1949 volgens een officiële persmededeling van toen „definitief was aanvaard. In plaats dat de Gereformeerde Kerken „een nieuw gezang den Here" zijn gaan zingen, zijn deze nieuwe psalmen een elegie, een Sprekers-perikelen „Het onaangenaamste wat je als spreker op een vergadering kan overkomen is dat de toehoorders op hun horloge beginnen te kij* ken", «ei een groot politicus eens tegen een groot schrijver die meer malen een lezing hield over een literair onderwerp. „Dat is nog niet zo erg", ant woordde de schrijver. „Het ellen digste is, als de toehoorders na op hun horloge gekeken te hebben, het tegen het oor houden om te horen of het niet is blijven stil- BEZINNING algemene stemmen door de arbi ters genomen. Het gevolg was dat de Haagse predikant zich niet bij de uitspraak heeft neergelegd. Hij verwijt het zowel de arbiters, maar ook de synode van 1949, dat zij niet de vier getuigen op geroepen hebben, die bij de on dertekening van het contract aan wezig waren. Zij zouden inzicht kunnen verschaffen, meent hij, over de bedoeling van de woor den, zoals die tijdens de betreffen de vergadering werden aanvaard. Voor het eerst is nu deze kwes- overeenkomst _J| „Stichting Geestelijke Liederen". Er was blijdschap over het feit H. W. H. dat, al ging de kerk dan niet zin- de gen op nieuwe toon, toch de oude per psalmen in nieuwe woorden zou- raden, den weerklinken. Maar de blijd- met de woorden gesproken aan het adres ds. Hasper, vooral door ds. f. H. van Andel, die reageer de op open brieven van ds. Has- de gereformeerde kerke- Uiteindelijk kwam de synode schap duurde niet lang. In psalm tot de overtuiging dat gezocht moet worden naar een oplossing van deze tragische kwestie. Het moderamen moet de mogelijkheid onderzoeken van een financiële 105 eindigde ds. Hasper de coupletten imet de zin: „De gunst van vroeger werd tot haaf' g| wel wat sterk gezegd, i psalmberijming. De tragiek vo. die de beste jaren zijn bundel geheel zelf deze predikant, heeft bekostigd. Ook ds. Van An- zijn leven del kon zich met dit voorstel sluit gevallen was op de gerefor meerde synode, van hervormde de' kant werd medegedeeld dat dich ters aan het werk waren gegaan om een eigen dichterlijke berij ming van de psalmen te maken. Deze is inmiddels verschenen heeft, zeker althans voor ogenblik, de belangstelling v de berijming van ds. Hasper v Oplossing zich opgeëist. Vele kerken en de met overgrote meerderheid van de men scholen hebben het advies uit die van Ligt hier een mogelijkheid om en tot een vergelijk te komen? Is de het oplossing van dit geschil in oor zicht? Het moderamen van de gereformeerde synode is nog niet officieel voorstel geko- De oplossing moet echter twee kanten gevonden wor- R.K. kerk moet verlangen naar eenheid uitspreken De baptisten aanvaardden het die betrekking hebben op de wij waarop Ook ln het Nederlands zijn nu de „Fragen an das Konzll" ge publiceerd, die ln Duitsland de gemoederen van zowel rooms- katholieken als protestanten reeds geruime tijd bezig houden. De uitgave van dit geschrift door Paul Brand ln het Neder lands valt vrijwel samen met de aankondiging van paus Jo hannes. dat het concilie op 11 ok tober van dit jaar zal worden geopend. Het Is geschreven door Duitse rooms-katholieken, die een open oog hebben voor het geloof van de protestantse ker ken. Het concilie zal een binnen kerkelijke aangelegenheid wor den voor de Rooms katholieke Kerk en geen hcrenigingsconci- aan het evangelie lie. zoals er in de geschiedenis ring en moet getuigen van deze kerk twee zijn geweest bereidheid deze eenheid met bedroevend weinig suci overigens. Maar toch kan c deze kerk, die zich steeds vere zelvigd heeft met het Licha, van Christus op aarde zich niet die nog losmaken van de invloed van het protestantisme en de ooster se orthodoxie. Zij kan niet lan ger doen. alsof er geen christe nen zijn buiten haar muren. De waarde van dit boekje ligt zet. die in de eerste plaats wel in het fidejp" feit, dat hat wndagfl uitstekend psalter-Hasper volkomen r liederenbundel en zingen deze kan worden opgelost: psalmen nog steeds. De Gerefor meerde Kerken (vrijgemaakt) Vraag: Betreurt bespreken deze bundel en zijn nog *T"'1 niet tot een besluit gekomen. Een aantal gereformeerde ker ken, die de bundel hadden inge voerd, zijm in de afgelopen maan den weer teruggekeerd tot de de openba- oude berijming in afwachting geschil mogelijk het dat de Apeldoornse synode deze kwes tie in een openbare zitting heeft behandeld? Geschil wat de andere kerken uitein de delijk zullen doen. streven met de grootste offers. De schrijvers willen dat het concilie voorbereidingen treft om te komen tot de eenheid al ligt die nog in een ver verschiet. Ook Hoewel de belangstelling voor ÏSV■zSïsRdS's worden of onder morele druk ge- .„oer morele urne ge- oprecM geloof (bona Leeuwarden, Assen een bepaalde gods- de protestant dienstige belijdenis heeft geko- heel rustig Utrecht hebben zich er steeds I ucnjueins nee,. „eau- ""k i" voleens ziin ceweten noe huJd,Ke synode werd de kwestie volgens zijn geweien nog narti- lieke Kerk zelf en de achtergron- vonden den van het komend concilie. Wie te_maken. wat algemeen inzicht wil heb ben ln wat op het ogenblik ge schiedt binnen die kerk kan hier terecht. dezekeure ongedaan ^e'erte toN ".d-Br.b'.ni Dit houdt dan tevens in dat BS?.': het conciiic de-facto het bestaan tr a f Jtaioo 5«B Maar het boekje heeft nog vnlge van een tragische afschel- fHrflJht'Jevistird^ordt oo'dï grotere waarde. omdat ding woi.swaar daal. n ,n bepaal- geleden lijn, op de klacht Antwoord: Neen. Integendeel. Eerst door openbaarheid kan langzaam de ontknoping van het drama op gang komen, de synode om een financiële te gemoetkoming te overwegen een mogelijkheid om eindelijk tot een oplossing van dit geschil te komen? Antwoord: Het zou een belangrij ke stap kunnen zijn naar een oplossing. De wettelijk 'bereken de schadeloosstelling in geld heeft de Stichting Geestelijke Liederen per 15 augustus 1957 willen terugbrengen tot 300.000. Wanneer dit bedrag met bijre kening van rente en met inacht neming van de waarde-vermin- dering van het f»eld op de giro rekening der Stichting, postre kening 20.000 ten name van de administratie Geestelijke Liede ren wordt bijgeschreven met de bijvoeging „uit waardering" zal dit niet worden geweigerd of te ruggezonden. Even hier rooms-katholieken. verhouding tot de andere ken bezig houdt, vragen len aan het komend concilie, die de de fundamentele meningen kcr- Die laatste zin geeft een diep Minacht Hicnpp Vraag: De predikanten ds. De j Ast conlracthrenk L,Wie.ed n™"< m VL"" hebben vSliekm fSk arbitrale uitspraak van 1958 rooms-katholieken. Ook ta kwestie, die onrechtvaar- naar hun mening de rooms-ka- zij hebben de kern van het pro- dl „-.„k» door Hasner tholieke bisschoppen niet mogen bleem kennelijk nog steeds met d h verwaarlozen. Het is duidelijk begrepen. Nog altijd geloven ook duidelijk begrepen. T t de schrijvers een beetje bang zij. dat alleen, wij protestanten, zijn dat typische r.k. landen als dwalen en nog altijd is de een- Ds. Hasper heeft steeds Amerika vorming i tot Portugal en Zuid- heid, voorstel zullen in- eenheid teld dat de Gereformeerde erken hun contract met de gro- „Stichting Geestelijke Liederen" gesl Ker komen. eenneia „van icrugneer van gro- ..stichting Geestelijke Liederen" tere groepen of van gehele ge- hebben -gebroken. In die overeen- ndr l'crk- uitgesproken dat Maria Mede- wordt meenschappen Maar juist daar- komst werd gezegd dat de synode Antwioord: ,.Van z"1* Hfkwla- nm m-i alz» vnlr H hnr-Irifs HuiHp. wlwi».:.. i iiStel IS ITl 1 i Van de Z Enhebt ge er irlf wel „even" op gelet, Men doel voor 't eten „even" een gebed. Men rept en haast zirb voort. aanbevelen". verlosseres is naast Christus. Dat lijk dat de enige basis voor een Het geschil gaat over de inhoud de verhouding tot de protes- werkelijk gesprek zelfs met deze van dit laatste woord. Volgens ruime rooms-katholieken nog ds. Hasper is. eer het contract eigenlijk niet mogelijk is, om- werd ondertekend, mondeling vast- hen toch geen ge- gesteld dat dit woord meer is dan goed advies aan de plaatse- tantse kerken voor vele le jaren, misschien zelfs goed bederven. Het i i snelle tijd i •och na dit „even" volgt een rimlrioze eeuwigheid. daarop U w aiel wel ernstig (Dr. J. H. GUNNING) dat het sprek op voet van gelijkheid kan zijn, een gesprek van dwalenden üjke kerken. Van deze mondelin die samen het antwoord zoeken ge overeenkomst bestaan geen en zonder die basis is een ge- schriftelijke notulen. Dat mag niet gebeuren, menen sprek geen gesprek, zij, want zij verlangen juist dat Vragen aan het Concilie, door UllSpr33K Vragen "langen juist dé kerk een aekere mate van openheid zal tonen. Dit concilie moet volgens hen in In 1958 werd ring haar verlangen naar eenheid medewerking van prof. dr. Karl van drie ingesteld die tot commissie Graaf en ds. Visser hebben op de synode voorgesteld om tot een minnelijke schikking te ko men. waarbij het overleg niet met de Stichting zelf, maar met vertegenwoordigers gevoerd zou moeten worden. Ziet u zelf hier een mogelijkheid van gesprek en bent u bereid eventuele ver tegenwoordigers aan te wijzen? werd niet met de zijde der af gevaardigden ds. Visser en ds. De Graaf niets bekend. Zij heb ben mij, of de Stichting, daar omtrent niet gepolst. Vermoede lijk is hier sprake van een mis verstand. Het bestuur der Stich ting bestaat slechts uit vier per sonen: jonkheer W. de Savomin Lohman, de heer F. C. Vree. penningmeester, mejuffrouw C. A de Graaf, secretaresse en ds. H. Hasper. voorzitter. Ge steld dat hier geen misverstand in het spel is. dan moet toch de vraag gesteld worden, welk nut „vertegenwoordigers" hebben boven het bestuur zelf. Wie zou de Stichting daartoe moeten aanwijzen? Ten wiens laste komt de omvangrijke studie welke vertegenwoordigers zich zouden moeten getroosten om zich ge heel in de zaak in te werken? Hoe lang zou de lastgeving aan hen moeten luiden? Vraag: Of gelooft u dat een per soonlijk gesprek van u met en kele leden van het moderamen de weg naar een oplossing zou kunnen voorbereiden? Antwoord: Dit is verreweg het beste. De Stichting is daartoe altijd bereid geweest en heeft om een gesprek reeds op 18 april 1956 gevraagd. Toen heeft het bestuur van de Stichting aan de synode van Leeuwarden, (die zich van de psalmberij- ming-Hasper distancieerde red.) verzocht het gevallen be sluit voor het ogenblik niet-ef- fectief te verklaren, en te be sluiten het moderamen uit te nodigen, het gerezen geschil met het moderamen der Stichting te bespreken, opdat het uit de weg geruimd zou kunnen worden." Vraag: Aan welke eisen moet naar uw mening een minnelijke schikking voldoen? Antwoord: Allereerst, volgens art. 1282 van het burgerlijk wetboek de vergoeding van „kosten, schaden en interessen" welke de Stichting recht heeft te vor deren en die haar zouden zijn toegewezen, wanneer het geschil voor de gewone rechter ge bracht had -kunnen worden, of biters de getuigen onder ede had gehoord. Na deze betaling blijft echter altijd bestaan de morele schuld tegenover de ar beid der Stichting en tegenover haar voorzitter en secretaresse wegens het toebrengen van schade aan hun gezondheid en het verlies van vele levensja ren. waarin zij niet tot hun nor male arbeid in staat zijn ge weest. En dan blijft nog de De grote keel der gemeente zingtvan rijen ver achter mij af met de machtige stem van een massagraf: geloofd zij God met diepst ontzag. En op het zingen komen de schimmen binnen, de directeur met de hoed in de hand, de kleine vrouw van de predikant, de magere smid en de nette barbier, de oude verpleegster en de kruidenier. Buiten het dorp in heide en zand, liggen ze bijna hand in hand, die eens stem waren van de gemeente, nu namen in grijsblauw gesteente, en raadselschrift van een overkant en een huis in een lichter land. Maar de kerk zingt door met de stem van het graf, zingt van heel dicht bij tot aan heel ver af: „Geloofd zij God met diepst ontzag." NEL VEERMAN vraag, hoe de kerken (de gene rale synode?) de psalmberij ming kunnen rehabiliteren en de goodwill voor heel de arbeid der Stichting, die door toedoen der Gereformeerde Kerken te loor is gegaan, kunnen terugge- De antwoorden op deze vragen geven ons geen hoop op een spoe dige oplossing van dit geschil. In wezen vraagt ds. Hasper. blijkens zijn antwoorden dat de uitspraak van de arbiters niet alleen te niet gedaan wordt, maar wordt ver vangen door een uitspraak waar in hij in het gelijk wordt gesteld. De tragiek van deze zaak is dat de geschiedenis is doorgegaan en het onmogelijk is geworden te rug te keren tot de „contract breuk", zoals ds. Hasper het noemt, met een woord dat door de gereformeerde synode niet aanvèard wordt. De kerken staan niet langer voor de keus van 1949, deze berijming-Hasper al of niet te aanvaarden. Minstens drié complete bundels liggen op de synode-tafels. De moeilijkheid voor de berijming van ds. H. Has per ligt hoofdzakelijk in het feit dat de hervormden zijn werk be slist niet acceptabel vonden er» een bundel van dichters wensten. Zelfs een rehabilitatie van het „psalter Hasper" binnen de Ge reformeerde Kerken zou geen ein de maken aan de moeilijkheden, omdat het duidelijk is dat velen nog altijd geloven in het ideaal: „een berijming voor alle kerken van ons land". En nu de oecume ne in ons land zich schijnt toe te spitsen op een gesprek tussen hervormden en gereformeerden, lijkt dit ideaal te verwezenlijken te zijn. Op dit moment wordt de toekomst van het psalter-Hasper bepaald door de reactie van de gelovigen op het „Dichterspsal- ter". Voordat zij hun schepen hele maal achter zich hebben ver brand. Dat is de tragiek van de po sitie, waarin dc Europese be volkingsgroep in Algerije zich bevindt: hoe langer zij zich blijft verzetten tegen het onver mijdelijke en hoe feller dit ver- Rede van de Caulle bevestigt hoopvolle verwachtingen is op een verzoening tussen belde groepen een verzoe ning, die onmisbaar ls voor de verwezenlijking van een voor beide partijen aanvaardbaar ak koord. De liefde moet ook hier - Europeanen krijgen laatste kans - Gunstige ont wikkeling in Kongo - Adoela's bezoek aan Washington kanten komei Met ER valt na bet uitvoerige overzicht, dat we vorige week gewijd hebben aan hel Algerijnse vraagstuk. deze week weinig te vertellen over dit probleem. De rede van pre sident De Gaulle bevatte zeen nieuws en wal hij vertelde, scheen een bevestigtng te zijn van wat reeds was uitgelekt over de geheime onderhande lingen, die lussen delegaties van de Franse regering en de Algerijnse regering ln balling schap. zijn gevoerd. Zowel Fransen als Algerijnen weten nu waar zij aan toe zijn, dat zij staan aan de vooravond van het uitroepen van een onafhan kelijke en souverelne Algerijn se staat, waarin dc moslems het voor het zeggen zullen heb ben. liet gaat nu alleen nog wijze. alles móet worden verwezenlijkt: hoe Frankrijk de mohamme daanse bevolkingsgroep kan overtuigen van zijn eerlijke be doelingen. hoe de Europese be volkingsgroep kan worden be vrijd van het wantrouwen en de onrust, die de situatie In Alge rije steeds meer vertroebelen, hoe het Franse leger tot on voorwaardelijke steun aan pre sident De Gaulle kan worden gebracht en hoe (wat op korte termijn van het grootste be lang ls) de organisatie van hel „geheime leger" de OAS als politiek en militair Instru ment van de onverzoenlljken onder de ultra's onschadelijk kan worden gemaakt. Paradoxaal Het ziet er naar uit. dat bin nenkort in Algerije de para doxale toestand ontstaat. dat Frankrijk en de Algerijnse na tionalisten het met elkaar eens worden over een vreedzame re gel mg van het al meer dan ze ven jaar zich voortslepende conflict en dat zij een gezamen lijke poging gaan doen. de Europese burgers en militairen, die zich in de OAS hebben ver enigd. tc beletten de zaken in Algerije cn Frankrijk nog lan ger in de war te sturen. En hot ware dan ook te wensen, dat de grote meerderheid van dc Europeanen, die er prijs op stellen in Algerije te blijven wo nen cn werken, tijdig gaat in zien. dat zij van de extremisten van de OAS niets goeds te ver wachten hebben, maar er alle belang bij hebben, naar samen werking met de mohammedaan se meerderheid te streven. een groots gebaar van de Alge rijnse nationalisten Is het wer kelijke probleem dan ook nog geenszins opgelost. Al zal het een grote stap vooruit zijn. Kongo Vorderingen werden in de af gelopen weken ook gemaakt in Kongo, waar de regering van premier Adoela in Leopoldstad belangrijke politieke resultaten heeft geboekt, mede dank zij de loyaliteit van de strijdkrachten van generaal Loendoela. In de periode, dat de VN-strijdkrach- tcn opdracht kregen, een eind te maken aan de dubbelhartige politiek van de Katangaanse premier Tsjombe. werd vaak de opmerking gehoord, dat de VN er beter aan gedaan zou den hebben, de communistisch- gezinde Gizenga vice-premier van de regering te Leopold stad) in de nog steeds rebelle rende Oostprovincie met hoofd stad Stanleystad aan te pakken. We hebben toen betoogd. dat dit laatste niet mogelijk zou zijn, zolans niets gedaan werd tegen de onrechtmatige afschei ding van de provincie Katan ga door Tsjombe. Het gevaar was zelfs niet denkbeeldig, dat bij het uitblijven van een actie tegen Tsjombe de met Moskou samenwerkende Gizenga in staat zou worden gesteld, zelf tegen Katanga in actie te ko men, het bewind van Adoela in Leopoldstad te ondermijnen en ten val te brengen. Tjombe moest wel tot de or de worden geroepen en al kan men van mening verschillen over de juistheid van het op treden van de strijdkrachten van de Verenigde Naties liet kan niet worden ontkend, dat het een heilzame uitwerking heeft gehad op de algemen toe stand in Kongo. Waarbij nog Kennedy ln gesprek met Adoela. vermeld dient te worden, dat ook Gizenga met de steun van VN-troepen ten val is gebracht, waaruit toch een grote mate van onpartijdigheid kan worden af geleid. Washington Premier Adoela bevond zich in de afgelopen week in de Ver enigde Staten. De korte duur van zijn bezoek aan Washing ton in aanmerking genomen werd hij met ongewone onder scheiding bejegend. De Ameri kaanse regering beschouwt hem als de voornaamste zichtbare hoop op een duurzame vrede onder een naar westers model ingericht bewind. Bovendien is hij de belichaming van verschil lende geruststellende ideeën. Hij is volgens Arthur Krock in de New York Times het sym bool van de visie, dat de onmis bare Amerikaanse steun aan de VN-actie tegen Tsjombe van wijsheid en vooruitziende blik getuigde en nu reeds door de eerste resultaten is gerecht vaardigd. Daarom is Adoela te vens het symbool van een po litiek succes van de Amerikaan se regering, al was'het alleen al, omdat Nixon en andere vooraan staande republikeinen zich bij de tegenstanders van haar poli tiek met betrekking tot Kongo hadden verklaard. Dit neemt niet weg, dat de Ver. Staten voorzichtig ls wan neer zij beweert, dat de feiten hen in het gelijk hebben gesteld. Het provinciale Katangaanse parlement heeft nog geen goed keuring geheebt aan het akkoord tussen Adoela en Tsjombe ln Ki- tona en de rust in Kongo is nog geenszins weergekeerd, hetgeen ook blijkt uit Adoela's verzoek om meer V.N.-strljdkrachten. Gelukkig In ds Verenigde Staten heeft Adoela ook besprekingen ge voerd met Zorin, de Russische onderminister van buitenlandse zaken, die zijn land op het ogen blik bij de Verenigde Naties ver tegenwoordigt. Ook viel het op, dat hij zich gematigd uitliet over Gizenga, die toch het uiterste heeft getracht, de macht in Kon go met geweld in banden te ne men. Hierover behoeft men zich evenwel niet te verbazen. Het getuigt er alleen maar van. dat Adoela een verstandig politicus is. die wellicht uit het goede staatsmanshout is gesneden. Voor het eerst hebben we hier te doen met een Kongolese lei der. die als het ware boven dc partijen staat en er zij het met veel moeite en tegenslagen naar streeft, alleen het be lang van Kongo als geheel na te streven. Daarom kan een man Dahlab, de minister van buiten landse zaken ln de Algerijnse regering bi ballingschap, die met Frankrijk onderhandelde. als Adoela zowel tegenover Tsjombe als Gizenga een tege moetkomende houding aannemen en tegelijkertijd maatregelen ne men om te voorkomen, dat zij op welke wijze dan ook, de za ken in Kongo opnieuw in de war De gunstige ontwikkeling ln Oostprovincie, waar de rebelle rende militairen onder generaal Loendoela de zijde van de rege ring te Leopoldstad hebben ge kozen, ls dan ook voor een be langrijk deel een gevolg i dat in Adoela blijkt te stellen. Er is dan ook nog altijd reden om het aanwijzen van Adoela tot pre mier van de centrale regering van Kongo als een bijzonder ge lukkige greep te beschouwen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 14