SCHOUWBURGJE
€r zi/Vt zooeel clincjeix^,
"Ruimte
voor ons....
ZATERDAG 27 JANUARI 1962
Uit. Samen uit op zaterdagavond; ziedaar het onderwerp van
deze pagina.
Door de eeuwen heen zijn de normen nog al eens veranderd,
vooral op dit punt. Daar zullen we het niet over hebben.
Steeds meer ouders weten steeds minder van wat hun
kinderen 's avonds doen of waar ze „zitten". Ook daar zullen
we het niet over hebben. Wellicht brengen we daar in
de toekomst nog eens een aparte pagina over. Nu gaat het
over gewoon uitgaan. Over feesten, over film en over
theater en concert
De uitgaande afdeling van de redactie t. w. Yolanda de ortoeSbTar.^ank Sj
Vries, Elvi Kooistra, Dick Kapteijn en Leo Faase heeft zich Sc^ïoudkï^met de
aan het werk gezet. Dat deden ook Hans Kreuze (Duelloog)
en Rien de Witte (Cursief).
Nog eenmaal zult u iets over de rubriek Er uit gelicht
Zaterdagsmiddags heb Je je. mantel gezocht worden, omdat je wachten zo is het gauw
haar gewassen, geleende boeken oog. ongebrild, slechts op een af- geten.
teruggebracht, gekeken hoeveel stand twee belangrijke dingen De schouwburg
werk je hebt voor maandag en kan opvangen: je spiegelbeeld en zaal zijn minder i
een jurk gestreken. Nu is het za- de tijd. Een speldje reclasseert heel enkele keer, boven in, stil echte
terdagavond en zit je nog steeds een te losbandige lok en de stel-
i terrein. Een
1 gebaartjes I
metje, dat 'n pornografisch werk- doos
je in handen heeft gekregen notei
onge- tige uitgaanschöenen staan nog vinden, heel
m kaars- onbewoond. men en er 's
precicieu- Tot de bel gaat. Lijzig sta je pauze even o'
i breiwerk, blokken-
boek verslaafde huisge- films zijn zelfs op de foto's al
aantrekkelijk. De schouwburg
noten vooral niet de indruk 0
dit vanwege je vers gelakte na- geven, dat je daar op hebt zit- eergisteren al uitverkocht. Thuis- Je alleen
boek door te blade- ten wachten. In de gang kronkel blijven? Naar jouw huis gaan"
00 de oaaina teaen komen Daar Stnnnen we vanaf nu mee renl.'dat 'c allang JkcntVA' loe je ie de 'gebruikelijke bochten Dat wordt naar het journaal kij'. lawaai op straat gedempt, zodat
up ue pdynid leyeil Komen. L/aar STOppen we vanar nu mee. moet ex iets op de schoorsteen- om je achterkant te kontroleren. ken. naar heel oude filmpjes met het lijkt alsof daar binnen echt
je achterkant te kontroleren. ken,
Het speldje uit je haar 1
schrijdt naar de deur, rIP
net z'n hand opheft om nog vriendelijk komt zeggen wat
eens aan te bellen. Je zegt: ,,hal-
lo" en ,,'n ogenblikje, 'k ben zo
klaar". Een veeg over je neus.
streek door je haar zoals dat
gens op de treden van 'n monu
ment gaan zitten hevige ruzie
de concert- krijgen en het met een capucino
bijleggen je kunt geen
ruzie hebben in een restau
rant. Het is nog niet eens zo laat
en het is niet eens zo koud. Lang
zaam aan durven we minder te
zeggen, weinig woorden, kernen
in stiltes die veel zeggen: ruzie
thuis, troubles op school, 'n vrien
din. die denkt dat jij...terwijl
lleen maar... Dichte gordij-
brengen vals licht en vals
het journaal kij- lawaai op straat, gedempt, zodat
looi, vol thuisko-
maandags in de
geen fuif. De
heet, even om de kamerdeur:
dag, ik ga hoor.
oudere meisjes keldertje dat
vervalt
Of plaatjes draaien
een koude eigen kamer.
Het wordt toch de stad. Het
het geluid van onze voetsappen,
wél krijgen". Vanzelf hebben we de weg naar
bomen op huis gevonden. Bij het hek schrij-
taarloos wordt geaccepteerd Je de lege straten op. iedereen heeft -Was het leuk'
jassen uittrekken. Weer Plichtmatig want z
3t. Was hpt leuk?"
i de deur slaat achter gekozen. Winkels kijken
- Hele zaterdagavond
Er zijn veel dingen
kunnen gaan doen. Mis- praten. Slapende eendjes bekij-
ken de vijvers als gesmolten pek.
Hardop inscripties lezen en er-
schien is er een fuif. Dansen,
spelletjes, de gezelligheid van een
gewone kamer verdrijven met si-
garcttcnmist, verschoven meube
len en een opgerold vloerkleed.
Dansen, praten, lachen, een an
der gezicht krijgen met grote
ogen, je lipstift zien verdwijnen
op sigaretteneindjes, kopjes en
bij dwaze spelletjes. je huid
warm en weer gewoon. In de kou
de nachtlucht terug komen als
'n ander, lang afscheid nemen
aan het tuinhek en heerlijk sla
pen gaan, moe en net niet ver
zadigd.
Of de film. Hand in hand de
levens van heel mooie mensen be
kijken, overal in mogen: hun kle
renkasten, hun slaapkamers, zien
hoe zij ontbijten en elkaar kus
sen en hoe perfect en zuiver ge
articuleerd ze ruzie maken. Alles
loopt goed af en zo hoort het
ook. Zo zal het ook met onze
moeilijkheden gaan al hebben
we geen witte telefoon en Gina
Lollobrigida als losse vriendin.
We hebben gelachen als het
sprookje wat te roze werd om
mee te huilen en buiten staat
daarna ons eigen leven op ons te
i de lamp met de
i de koude lucht in je
n binnen in je nog de
n een te eerlijk gesprek.
YOLANDA DE VRIES.
Iedere Sinterklaasrijmelnnr weet,
dat mist op twist rijmt. Iedere
dichter zou er op kunnen komen.
Maar als je Cees Nootcboom
heette zou het geweldig zijn, want
dan kon je er veel geld mco
verdienen.
Zo wij vernamen kan het
verschil tussen rheumatioide en
psoriatische arthritis worden aan
getoond door een nieuwe bloed-
analyse van scrumproteïne.
Je moet er maar op komen.
Een
pikken
Een avondje uit. In vroeger ja
ren een grote zonde, nu als ont
spanning vrijwel overal gewaar
deerd. We willen hier de schouw
burg in het bijzonder even onder
de loep nemen (ja, overdrach
telijk natuurlijk) Waarom gaan er
zo weinig jongeren naar de
schouwburg? Joke van R. 19 jaar
gymnasium, gaat eigenlijk nooit.
Wel eens naar een schoolvoorstel-
vaak. ,,'k, Heb meestal een abon- niet op de eerste rijen bij een
nement. Je leeft met een goed première. Nee, dan een goedko-
stuk veel meer mee dan met een pere rang of je trekt je beste
goede film. Alleen dat plaatsbe- tabbert aan. Duur? Zeker niet
spreken vindt ik misselijk. Wie veel duurder dan een film.
kan er nu 's morgens om negen Het begint er overigens erg op
uur voor de kassa staan? Ik niet. te lijken, dat we hier een gra-
Na schooltijd is het meestal uit- tis reklame gaan maken voor het
verkocht. toneel. Dat is de bedoeling niet.
We willen alleen laten zien dat
Er bestaat dus bij jongeren een er Voor duizenden jongeren, die
anders niet. Ja. wel soort angst voor het toneel. Nu zich nu nog zitten te ergeren
Tinie L., 18 jaar, verkoopster,
„Ik ga vaak uit: dansen, bios
coop en zo. Schouwburg* x'
nooit. De toneelstukken voor ae
televisie vind ik wel mooi. soms
wel wat moeilijk. Waarom ik dan
nooit ga? Dat weet ik niet. m'n
vriendinnen gaan ook mm'
auto's voorbij te lopen, je fiets te- (samen) uit te gaan. Vooral hier
gen een boom te plaatsen en de in de Randstad Holland verkeren
marmeren trappen te bestijgen we in een bevoorrechte positie.
Nee onder het wakende oog van een Vrijwel dagelijks treedt één van
gebeeldhouwde Shakespeare. onze grote gezelschappen in onze
grote steden op. Bekijk ze niet
Je kunt geen schouwburgje pik- alleen achter je tv-glas maar
ken zoals je een _bioscoopje pikt. waag de stap eens.
In 1
i spijkerbroek zul je je
Jan S.' 19 jaar, HBS gaat vrij niet op je gemak voelen, vooral
DICK KAPTEIJN.
in memoRiójn
Gerrit Achterberg, giraf onder
de dichters, zoals J. B. Charles
hem noemt, is vorige week over
leden. Hij is een der markantste
figuren uit onze hedendaagse let
terkunde. Met de meest eenvou
dige hulpmiddelen, met een mini
mum aan grote woorden wist hij
een spanning op te wekken die
dermafe intens is dat men nooit
heeft gepoogd hem te imiteren of
na te volgen. Zijn obsederende po
gingen om het contact met de ge
storven geliefde te herstellen vor
men een centraal thema in zijn
poëzie, zoals in het hierna volgen
de gedicht uit de bundel „Oude
Cryptogamen":
ACHTER HET EINDE
De wind en haar kleren lagen nog saam
maar het was al over;
ergens tegen de sterren aan
sloeg het raadsel uiteen, maar wie gelooft er
dat het hiermee eindigt, wat zo begon
dat het de elementen verzamelen kon
in énen greep, binnen één bloed
wat zo begon
dat ik het zelf niet geloven kon,
dat ik niet wist waarom het begon
dan dat het niet anders eindigen kon
dan in de eeuwigheid.
Metselaars hebben een dubieus
record op hun naam staan. By
een onderzoek naar dc vloek-
gewoonten van de Italianen door
een zekere pater Rcginaldo, is ge
bleken dat metselaars het meeste
vloeken. Dan moeten er in Neder
land toch veel tyeer metselaars
zyn, dan wij dachten.
Engeland heeft de laatste twee
jagers van een serie van achttien
voor onderzeebootbestrijding aan
Indonesië geleverd. Wat moeten
ze daar nou mee, vragen we ons
af. Een mijnenveger is veel nut
tiger om een gezonken schip mee
op te duiken.
■fr
Volgens een Zuidslavische fede
ratie neemt de wildstand met
25 pet. per jaar toe. Geen won
der als je zo dicht bij Rusland
Vele generaties lang reeds heeft men gepoogd poëzie en
proza te definiëren. Het is nooit helemaal gelukt. Zelfs
het aanbrengen van onderscheidingen tussen proza en
poëzie is een nutteloze bezigheid gebleken. De grenzen
die deze twee literatuurgebieden van elkaar scheidden,
bleken te vaag om met een definitie te markeren. Sinds'
kort wordt het niemandsland tussen de twee echter bezet
gehouden door een tussenvorm met de naam „proëzie"!
een term die als wij ons 't goed herinneren van Bert
Schierbeek afkomstig is. Deze gaf trouwens in „de gestalte
der stem", „het boek ik", „de blinde zwemmers" enz. even-
zovele voorbeelden van deze nieuwe loot aan de lïteratuur-l
boom. Hoewel we wellicht beter kunnen spreken van een
opnieuw ontloken tak, want schreef reeds Lodewijk van
Deijssel geen proza-gedichten
Proëzie is echter niet hetzelfde als een in vers-vorm
geschreven stukje proza, zoals bijvoorbeeld het navolgend©
werkje van C. de Niet uit Scheveningen:
Pijn
stil
deze nacht is
voor jou
de wind ruist
en
ik fluister
je naam
maar jij
antwoordt niet
want
ik ben alleeiC
Er bestaat geen énkel bezwaar dit als volgt op te schrijven*
Stil, deze nacht is voor jou. De wind ruist en ik fluister je
naam. Maar jij antwoordt niet want ik ben alleen, (sic.)j
Wij behoeven hier niets aan uit te leggen, het geschrevene
spreekt voor zichzelf. Wat wij echter wél willen zeggen isi
dat in het onderhavig geval de vorm de inhoud op geen
stukken na dekt. Volgens ons wordt de vorm van eerr
gedicht bepaald door de inhoud. Ons bezwaar tegen het!
sonnet bijvoorbeeld is gelegen in het feit dat het daar zo
vaak andersom is. Er is hier echter weinig inhoud; de
vorm kan daarom op vele wijzen gevarieerd worden en
zelfs zodanig gewijzigd (zie boven) dat een aanvankelijk
als poëzie op te vatten vorm wordt verandert in proza.
Deze laatste wijziging van agregatietoestand gaat te ver.
Wij kunnen dit met een gedicht nooit doen. Dat het hier!
wel kan is een bewijs dat
HANS KREUZEN
Als je 'i nog n/'ef w/sr
Reeds tientallen jaren is er een
felle concurrentiestrijd gaande
tussen het klassieke toneel en de
steeds meer aandacht opeisende
film. Het heeft het toneel moei
te genoeg gekost, te erkennen
dat de film, een deel van haar
bezoekers kwam opeisen. Hoe het
komt dat de film thans meer
opengebleven plaatsen mogen be-
In Amsterdam kent men het
z.g. „Cultureel Paspoort" dat de
jeugd van de hoofdstad het recht
geeft op reductie voor musea en
schouwburg. Ook dit blijkt een
groot succes te zijn.
In Velp behaalde men grootse
behandelen. Daar zijn al genoeg geven voor leerlingen
de
Volgens een bericht
Britse pers heeft de filmkeurings
commissie na zes besloten ver
toningen beslist, dat de film „The
naked truth" niet geschikt is om
in het openbaar te worden ver
toond. Begrijpelijkna zes
keer is het mooie er toch wel
afgekeken.
bezig geweest.
Laten wij echter een paar po
sitieve mogen noemen die uit
deze strijd zijn voortgekomen.
Om de jeugd
neel vertrouwd te maken zijn
in verschillende steden speciale
regelingen getroffen.
Zo heeft de jonge en energieke
directeur van de Tilburgse
schouwburg een cultureel festi
val gèorganiseerd voor de wer
kende jeugd van deze industrie
stad. Dit festijn zal omstreeks
Hemelvaartdag plaats grijpen.
Ook kent men daar een „tien
voor acht kaart" waarop jongeren
na dat tijdstip voor 1,25 de
HBS
Gymnasium.
In Rotterdam tenslotte heeft
men speciale reducties
.„Cu. denten, terwijl we ook de goedko-
het to- pe toneelvoorstellingen (meestal
middags gegeven) voor de
jeugd van middelbare scholen
niet willen vergeten)
Het zijn zo maar een paar
grepen. Maar belangrijk genoeg
om er de aandacht nog i
te vestigen. Ons inziens
niet iedereen êr namelijk
de hoogte.
RIEN DE WITTE.
ER UIT GELICHT
Wim B. (Delft). Wij weten het
niet
bovenste
Van de plank
r jij i
De symbolen
van een roos
Het probleem van de existen
tiële eenzaamheid, het zijn tus
sen alle anderen zonder zich één
met die anderen te kunnen
J. R. (Scheveningen). De foto'
waren niet hard genoeg. Gecli
cheerd zou er in de krant niets
van overblijven.
Jeane L. (Den Haag). Heb ji
r Marianne G. (Rotterdam). W'
ii iiiniiniiiiiuKiinP zwemmen in de zonsondergangen.
1 Jan van der B. (Leiden). Wel
eens van oost-indische inkt ge-
Mensen, die niets hebben om hoord? Dit is een krant moet je
zich aan vast te houden, die weten,
naakt tegenover de materie
staan in naar hun gevoel
een wereld die woest en ledig
is. Men krijgt echter wel de in
druk, dat dit probleem steeds
groter wordt en hoe meer schrij-
3Co}}ie na ajioop
iv nog even een kopje koffie drinken op het hoe
sje knikte onbestemd, maar hij begreep dat
tras. Ze liepen er zwijgend heen. Toen ze er waren deed
7 VT"
*-* II
Maar dc arm bleef koud
op de koffie uachtten, keek de ji
ten en terwijl ze haar sigaret
rekje, trok ze telkens met een
ren. Pe koffie kwam, dat be
tgen. maar hij zei nu: .Jakker
i pakte hij di
gebaar een zoeken
in zijn hand. Tent
lange onverschillige blikken naar
rookte, haar lippen tuitend bij iedt
nerveus gebaar haar rok over de
tekende wn ogenblik niets hoeven
die koffie na de film."
„Och", zei het meisje. Het sloeg nergens op. dacht hij en
zinnet,e herhaalde zich in zyn hersens. Hij merkte de dissonant
in zijn slem had geklonken. Jioe vond je de film? proheerdi
weer. ..Met slecht", dacht hij. ,.\iet slecht", zei zij. Ze k~4'
mening venreet hij in stilte het meisje dat diepzinnig
nagels bestudeerde. Hij luisterde naar de muziek en v
hel meisje zou denken, wat ze itin hem verwacht!
thuis brengen" Hij was er tan overtuigd, dat hij haa
bereiken. Haar nu keek het meisje hem aan. roor de
zei: ..Bedankt voor de film". Ze pakte^haar spulli
stond op en liep naar de deur. „Tot ziens", zei ze en i
hand op. Toen uas ze verdtccnen. ,Jk MN et het m
jongm terwijl hij afrekende. ,Jk weet het niet."
zich mee bezig houden,
hce woester en leger alles lijkt.
vandaag of gis- Des te minder ook lijkt
Voor de laatste maal
ER UIT GELICHT
eergisteren, overtuigd
We besluiten de affaire Er uit
gelicht met nog een aantal van
de (vele) binnengekomen
>oi van eenzaamneia geworuen. De brief van de heer K. uit
Ook André Kuyten. die pas b.j De» bevatte een haarseher.
het zijn. Een rode
vaas (vroeger een symbool van
liefde) is thans ook al een sym-
eenzaamheid geworden.
Ad Donker, Rotterdam, z'n twee- pe .analyse
de boek een bundel „Losse ver
halen" heeft zien verschijnen,
gaat zo met een roos te werk. In- vc«
dringender nog dan in zijn eerste uit
boek, een novelle, „Vloeistof" ge-
Aan de gang
TpEN fuif is aan de gang. Een fuif
is er niet. hij is aan de gang. heten, "beschrijft' hij "het" alleYn schien de hele pagina ruimte
r, li. zijn met zichzelf, ondanks zijn voor ons niet"....
Door de. kunstmatige aaemnating cf vriendinnen. Hij is J. Roos uit Scheveningen schrijft
PBBP_ de misplaatst
heid van onze kritiek, vervat in
niet minder dan vier volgeschre
ven vellen. Licht daar eens jets
Eén zinnetje dan: „Klaar
blijkelijk voldoet uw rubriek,
de pick up wordt hij
aan de gang) gehouden.
Een jongen en een meisje dra
langzaam om elkaar heen. Ze
staat, zit vastberaden: „Mijn commentaar
op de rubriek Er uit Gelicht
zichzelf3nog duidelijkerte laten gewoon doorgaan. De opmerkin-
Zijn Losse Verhalen zijn gen zijn s Hf J
dat degene
bestemd zijn, na het lezen
i precies weten
vertrek is sober verlicht. Vloeistof. Was het in het eerste inzendingen niet geplaatst
irins amhooe boek van deze schrijver (24 jaar) den. Wat die mej. E. te R.schreef
glas omnoog. nnfi jn Zweden geld verdienen
ïje te genieten, in de n
Een jongen heft
Een fuif is aan de gang. Je bent
zo'n jaar of achttien en je stort
je in de feesten die om meestal
duistere reden worden gegeven.
Tot het je gaat vervelen. Je wil
wel eens een fuif die niet aan
gang is, maar die er zomaar is.
je denkt „en nu eens wat goeds" en
je kijkt de affiches van concert en
toneel wat aandachtiger aan. Of je
blijft thuis met het boek dat je nog drje dimensies
altijd niet gelezen hebt. En je li
totdat de telefoon gaat: „Heb je uopcl, ua
om mee te gaan? Er is een reuze fuif zaamheid
aan de gang
ELl'l KOOISTRA
het Zeif geen tiener meer is rond-
de uit in de wolken:
„Voor mij is het steeds
noegen, dat op zo'n fijne, geesti-
der verha- ge grappige, soms ironische ma-
gezegd wordt waar het op
i de kou.
zijn gaan begrijpen
warmte het geluk vinden, hier
het alleen nog
zoals de titel t
len luidt. Jammer vinden „aai i4tv „r
de Kuyten zich nog niet helemaal staaf konklusie kan er dan
Qf heeft ontworsteld van bepaalde njet om ijegen."
Bezadigder
loeden; zijn werk doet
lijk sterk aan Gide'
liste" denken. Hiertegenover
staat, dat zijn taalgebruik soms
fantastisch
Laten we tenslotte
hopen, dat de rode roos van een-
id eens een roos van begrip slein
eerlijke liefde zal wor
iKabont
Den Haag: zou ik hier
bij gaarne m'n grote waardering
uit willen spreken voor uw Open
;ritun-" Pagina..."
et Kun Tenslotte zet S. Moerman
Rotterdam, met haar twee ken-
ivuyien Rraafhnrct Pn T-Ppiiul-pH-
Braafhorst
:n domper op
„U wilde graag
uw lezers over Eruit Gelicht
ARIE GELDERBLOM denken? Nu, pet hoor."
