Shizuko
èn Ouu/ehand
Shizuko Kusunoki
SOORT BEHANG
€)pen briel
Neem eens een glaasje zeewater
ZIT
ZATERDAG 27 JANUARI 1962
OP DE THEE BIJ:
Ze is vier en twintig, heeft
prachtig donker haar en zo
de romanschrijvers het willen
amandclvormige ogen. Als ze
weet, dat je komt, zal ze een
rok en een jumper, of een aar-
i dig jurkje aantrekken. Maar be-
trap je haar onverwachts: tien
i tegen een, dat ze rondloopt in
een kimono. Niet zo'n wollen ge-
i watteerde, zoals wij die op kou-
1 de ochtenden plegen aan te heb-
ben, maar een exemplaar van
zacht glanzende stof, zoals de
vrouwen in haar land die dra
gen. 't Is enig om naar haar te
luisteren: haar Hollands heeft
j„ een grappig accent, zonder
«3r moeite springt ze als de tele-
foon gaat over op Engels en
als haar man thuiskomt ver-
welkomt ze hem in haar
landstaal... Shizuko Kusunoki,
1 dochter van een Japans za-
I kenman, de jonge echtgenote
van drs C. Ouwehand. Officieel
l dus: mevrouw Ouwehand, maar
I daar moet je in het begin wat
I aan wennen.
En vooral als het echtpaar sa-
men in het Japans wat aan het
graten is, waan je je niet in een
ollandse huiskamer. Want zo
I soepel als mevrouw Ouwehand
haar Engels hanteert, zo handig
weet. dat 'drs Öuwehand de
servator is van de Japanse afde
ling van het Rijksmuseum voor
Volkenkunde in Leiden. Hij houdt
van dit grote land. zijn mensen en
zijn gewoonten. Misschien komt he
daardoor, dat hij bij vader Kusu
noki, telg uit een oud, bekend ge
slacht. geworteld in vele tradities,
niet op een al té hevige weer
al stand stuitte toen hij dochter Shi-
kimono
Onzichtbare banden
---
Dat is dan,
u begrepen hebt,
vrouw Ouwehand geworden
heeft zich in ons land wonderwel
weten aan te passen. Alleen dat
Klimaat glimlacht ze soms wat
een rillerig als de regen voor de zo
niet veelste maal tegen haar Leidse
ramen klettert, maar voor de
oe rest Nu is dat voor haar mis-
.j schien niet zo moeilijk geweest.
EenJaar Amerika, haar Engelse
studie aan de universiteit van
Kyoto en haar interesse voor wat
™®"ook buiten de eigen landsgrenzen
mervan belang is, stempelen deze don-
kerogige, tengere vrouw t
met internationale
jje. tatie. Maar toch zit ze nog met
zijn een- klein tipje van de sluier
te kunnen oplichten, die nog over
en voor zoveel wat met Japan te
maken heeft, hangt. Haar praat
jes voor de Wereldomroep dragen
daar niet weinig toe bij.
Shizuko Ouwehand in een .Wes
ters" jurkje, gewoon in Leiden
gekocht, Shizuko Kusunoki in haar
kimono uit Japen... 't is een apar
te, maar toch harmonische com
binatie. Als ze nog eens bij u in
de buurt samen met haar man,
een theedemonstratie komt geven,
moet u er echt uw avond voor
vrij houden... U zult uw thee éu
Japan vast met wat andere ogen
gaan bekijken.
Haal 'i af als 't U schikt
AOW kan ook op spaarbankboekje,
tipt lezeres
Zo nu en dan besleden we aan een brief, die min of meer
voor de tiprubriek is bedoeld, wat extra aandacht op deze
pagina. Ook hetgeen zuster J. de Goeijer uit Delft aan „Blad-
Zij" schreef verdient o.i. wel een extra accentje. Met name
bejaarden raadt zij aan het volgende te onthouden.
kre-
Zichtbare banden aan haar land
„vast en wil ze, daarbij gestimu-
',m leerd door haar man, proberen
_~e.ons in Nederland wat meer in-
te geven in de Japanse cul-
optuur-
"ak„ Geen kersebloesem
om- Praat met haar in dit verband
Ia*niét óver Geisha's en kersebloe-
ranïMm'- Ze zaT niet boos worden,
'""••■Snaar er wel met klem óp wijzen,
aaPi<3at er nog zo oneindig veel meer
is, dat onze interesse verdient. Dat
wil ze op de haar eigen, be
manier aan ons doorge-
vierven. Zij heeft er wel een uitgespro-
deken vrouwelijke vorm voor geko-
nogZen zij zet thee! Zoals onlangs
net op een avond in Zeeland, enige
jAMjd geleden tijdens een besloten
icnebijeenkomst in het Museum van
"/"haar man en ZOals een paar we-
ken geleden in het
Prinsenhof te
,)a" Delft. Volkomen
,1de geconcentreerd,
zijnmet beheerste ge-
baren en zo ingeto-
als een Japan
Be in kimono past,
stu-fcit ze daar op haar
lieën met het be-
gde gerei om
demonstreren
t een échte thee-
eipomi jÉ~
ihoudt.
Zonder een bege
leidende toelich-
„„.IÜ1E zou Je er als
d:ei.nuchtere" Wes-
Ierse niets van be-
Voor ons
b een „kopje thee"
re-ten kwestie van
eer-water koken, de
ge-pot omspoelen, op
stieten en laten
ingtrekken Maar
^"irat hier allemaal
'er' lüet bü komt kij-
en vooral, wat
allemaal bete
zouden
schryven zün.
larom vergezelt
heer Ouwehand
rouw dan ook
als zij een
nonstratic geeft.
dig over dit stukje Japanse cul
tuur. „Kijk", zegt hij dan, „die
Japanse theeceremonie met zijn
duizend en een regels kan ons
wellicht wat rust geven in deze
haastige, verwarde wereld, 't Is
een mogelijkheid om een beetje
tot jezelf te komen". Dan verhaalt
hij hoe het theedrinken eigenlijk
een godsdienstige oorsprong heeft,
hoe Boeddhistische monniken hun
thee dronken om wakker te blij
ven bij hun meditaties en hoe la
ter, zo in de zestiende eeuw, zich
rond de thee een compleet ritueel
met ingewikkelde, strenge regels
ontwikkelde. Nauurlijk, de Japan
ner drinkt zijn thee ook gewoon,
zoals wij dat doen. Maar daar
naast is er o.m. --
JKPS
wat eei
I tvehand, mejuffrouw Ayako Yaza- I
I ki (links) was o.a. aanwezig op
de avond in Delft. l
Het wezen
Om het heel kort te zeggen: 't
gaat daarbij om het wezen, het
zijn van de dingen, zonder verde
re poespas en tierelantijnen. De
eenvoud van de gewone alledaag
se dingen is de kern, theorieën,
systemen en regels komen er niet
aan te pas. Om zover te komen
moet je eigenlijk van binnen
schoon schip maken, leeg worden.
Zoiets is uiteraard moeilijk. Pas
na volledige concentratie kan het
je na een paar jaar lukken. Wat
dit met thee drinken te maken
heeft? Wel, ieder gebaar, elk
voorwerp, krijgt zo zijn eigen be
tekenis en inhoud. Al gaat het
ken je. En dit is nog maar
één van de theeceremonies, er
zijn er verschillende, waarover de
heer Ouwehand ontzettend veel
weet te vertellen.
Een buiging
En dan is het de beurt aan zijn
vrouw om het allemaal te laten
zien. Er wordt geen woord gespro
ken, rustig, charmant en volko
men beheerst hanteert zij het
theegerei, en let zij op het
met houtskool gestookte oventje.
„Dank je wel, wat is jouw thee
lekker" is er echt niet bij.. Slechts
een buiging en een glimlach zijn
de dank voor wat de gastvrouw
presenteert. Maar die zijn dan ook
voor haar meer waard dan hard
op uitgesproken complimenten.
Stilte, rust en eenvoud... inder
daad, er gaat iets weldadigs van
uit. Je gaat wat nadenken over
het volk, dat hier de grote waar
den van weet te schatten en dat
is nu juist wat Shizuko Ouwehand-
Kusunoki wil bereiken. Zo maakt
zij met haar thee een charmante
propaganda voor haar land. Een
toeristische stunt is het uiteraard
niet, ze is alleen al gelukkig zo
nu en dan in de gelegenheid te
,,'t Is zo jammer," lezen we
in deae brief, „dat heel wat
bejaarden niet weten dat zij
hun A.O.W. ook op een spaar
bankboekje kunnen laten stor
ten. Laatst was ik in een post-,
kantoon en zag daar een vrouw
staan met een echt verdrietig
gezicht. Op m'n vraag of ik
wat voor haar kon doen ant
woordde ze: „het was gisteren
zulk slecht weer en ik was
daarbij niet lekker, zodat ik
m'n A.O.W. niet kon halen.
Vandaag ben ik er om geko
men, maar nu moet ik een
maand wachten. Hoe kom ik
nu aan geld?"
Zuster De Goeijer vond dit
zó zielig dat zij de pen pakte,
naar „Blad-Zij" schreef en
vroeg: toe vertelt u bejaarden
nu eens, dat zij hun algemene
ouderdoms uitkering op een
spaarbankboekje kunnen laten
storten. Zij hoeven slechts één
keertje naar de Sociale Ver-
keringsbank in Amsterdam
(Apollolaan 15) te schrijven en
de zaak komt in orde. Kan men
eens een keer vooral 's win
ters niet op de bewuste dag
naar het postkantoor gaan, dan
kan men een paar dagen later
wél het geld van het boekje ha
len. Natuurlijk moet men wel
even wachten tot de datum,
waarop normaal de uitkering
plaats vond, verstreken is.
We j
deze wenk
zuster De Goeijer graag door.
Natuurlijk: deze gang van za
ken zal heel wat oudere men
sen bekend zijn maar voor hen,
die het nog niet wisten, kan
het soms een uitkomst beteke-
„Voor mij maar een glas zee
water" heeft menige badgast op
het Duitse Noordzee-eiland het
afgelopen seizoen tegen de ober
gezegd... Dat zeewater was na
melijk, grondig gezuiverd als een
helderwitte drank in deze bad
plaats te koop. Na die zuivering
bleef het nog altijd tamelijk sterk
maar voor de gasten, die het
niet „puur" door de keel konden
krijgen, bestond dan de mogelijk
heid deze „drank" met limonade
Waarom zo'n „consumptie"?
Naast zeelucht en zeebaden von
den tientallen toeristen dat ze er
grondig van opknapten en alle
mogelijke kwaaltjes door kwijt
raakten. Vooral de zogenaamde
managersziekte zou er helemaal
mee onder de knie te krijgen
zijn. Nu lijkt ons een gewone
strandvakantie voor oververmoei
de zakenlieden ook wel heilzaam,
maar... dat zeewater bleek het
hem toch te doen. Er zouden
den. Warme en koude zeebaden,
sllkbaden, darmspoelingen en op
gezette tijden een glaasje zeewa
ter... hét recept, zo vonden vol
gens het weekblad „Hotel Revue"
mensen met „moderne" kwalen.
Daarom vraagt „Hotel Revue"
zich af of de Nederlandse Noord-
zee-eilanden de heilzame werking
van de zee niet te weinig propa
geren en het blad meent, dat
men langs de Nederlandse kust
in elk geval de mogelijkheden
eens zou kunnen bestuderen om
van die werking wat meer profijt
te trekken. Mocht dat inderdaad
gebeuren, dan zullen we mis
schien het komende seizoen
ook op de Nederlandse boule
vards een „glaasje zeewater",
al of niet met limonade kunnen
bestellen. Hopelijk is dan van
teer en stookolie niets te proe-
rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrnrrtrri
Warm, sportief en...
Frans charmant
et de schoonmaak in zicht
Als huisvrouw moet je er niet
aan denken maar... over niet al
te lange tijd staat de beroemde
en vooral beruchte schoonmaak
weer voor onze huisdeur. Daar
dit met name de tijd is van het
witten van plafonds en van nieu
we behangetjes willen wij u nu
alvast attent maken op een nieuw
soort behang, dat niet dirCkt
goedkoop, maar wel uitermate
praktisch is. Een Nederlandse in
dustrie heeft zeer onlangs deze
nouveauté gelanceerd, 't Gaat hier
om een p.v.c.-wandbekleding" zo
als de volledige benaming luidt.
P.v.c. is een afkorting van poly-
vinylchloride, een der vele ver
schijningsvormen van wat we al
lemaal gemakshalve maar plas
tic noemen. Dit behang wordt
met een harde
„plastic" bovenlaag
wel op papierbasis, als op tex-
tielbasis gemaakt. Het produkt
op p^pierbasis is, zo ze*
brikant, gemakkelijk te
zegt de fa
ken, dat op textielbasis is drie
keer zo duur, waar echter tegen
over staat dat het een dubbele
breedte heeft. Dit duurdere ma
teriaal zal echter voor de mees
te huiskamers wel niet worden
gekozen.
De eigenschappen van de p.v.c.-
wandbekleding zijn met name
voor gezinnen met kleine kinde
ren wel aanlokkelijk, terwijl zij
ook prima voor keuken of bad
kamer kan worden gebruikt. Het
materiaal heeft namelijk een har
de deklaag, een gunstige reini
gingsmogelijkheid. het is in hoge
mate kleur- en lichtecht en het
gaat een behoorlijke tijd mee.
De dessins van dit „plastic" zijn
zo eenvoudig, dat men niet bang
hoeft te zijn „uit de tijd" te ra
ken als het er eenmaal opzit.
Belangrijk bij de verwerking
ervan is de juiste lijm. Daarom
is er een speciale kleefstof in poe-
dervorm gefabriceerd, waarmee
dit werk (volgens de fabrikant)
gemakkelijk en feilloos gaat.
Wie de vrij hoge prijs voor het
produkt geen bezwaar vindt kan
tenslotte nog kiezen uit 54 kleu
ren in dubbeltonige struktuur-ef-
fecten. Men kan dus ook verschil
lende tinten combineren.
Voor koude dagen een sportief,
maar niettemin charmant idee
van het Parijse modehuis 'Basta.
Vooral voor jongere vrouwen is
dit pak een gezellige combina
tie. De pantalon van het ensem
ble is namelijk gemaakt van de
zelfde grove tweed-visgraat als
voor de driekwart mantel werd
gebruikt. De jas heeft een rag-
lan mouw en is onderaan rond
gesneden. Een bontkraag met
dito hoge muts geven dit winter
se pak een behaaglijk accent
NOG EERDER dan ik dacht wil
ik het eens over benoemen
hebben. Benoemen. Is dat duide
lijk? Daarmee bedoelt men het
naam-geven aan een baby. En
dan wei ccn naam van een ver
want of van een aan de ouders
bekend iemand. Over dit onder
werp heb ik al heel wat te ho
ren gekregen. Meestal met het
dringend verzoek hiervan niets,
niets in de krant te zetten: opa
en oma zouden direct merken dat
de kinderen geschreven hadden.
Aan mijn laatste benocmer, een
vader met een kleine zoon,
schreef ik deze week terug, op
zijn wens persoonlijk.
Maar ik heb erbij gevoegd: nu
breng ik het onderwerp toch
heus in de krant want het ver
baast me wel dat hierover zoveel
deining en boosheid, ja zelfs ver
driet en wrok bestaat. En wees
maar niet bang dat iemand uw
geval herkent, want ik haal zelf
al alles door elkaar. Hier is het
een ouderpaar dat blijkbaar he
lemaal fout hun eerste zoon naar
de vadsr van de vrouw en pas
de tweede naar de vader van dé
man noemde, daar hebben de
kinderen een doopnaam èn een
roepnaam en zitten we weei
met de gebakken peren door die
gekke nieuwigheid, een eindje
verder hebben ouders op klaar
lichte dag verklaard dat hun
dochtertje Iris zal heten, terwijl
oma vast rekende op Jantina Ja-
coba.. en zo maar voort. En nu
denkt u misschien dat ik er een
beetje de spot mee drijf, maar
nee, zo staan de zaken en als ze
komisch lijken, komt dat omdat
.vij allemaal ons soms als even
:oveel komiekelingen gedragen,
trootouders, ouders en kinderen.
Niets is betrekkelijker dan
>en naam. Allereerst: over twee-
ionderd jaar leven we geen van
illen meer. Zelfs al hebben we
even zoons, deze zijn geen ga-
antie dat er over een eeuw nog
even dragers van hun familie-
laam over zijn, laat staan van
ïun voornaam. Gaat u dat maar
>ens na bij u bekende geslach-
en. De familie Tromp mocht
net recht trots zijn op onze zee-
ïeld van weleer, toch meen ik te
noeten aannemen dat er vandaag
lergens een mevrouw Tromp
net de dampende schalen uit de
keuken komt en tot haar man
/.egt: „och. Harpert. kijk toch
eens even waar Maarten uit
hangt, het eten staat op tafel!"
Namen verdwijnen, nieuwe na-
men verschijnen. Niet getreurd,
er is niets nieuws onder de zon.
En dan: waar maken we eigen
lijk ruzie over. Oma heet Mag-
dalena en ik zou niet weten wat
er tegen die voornaam is. Zij
hoopt dat haar eerste kleindoch
ter Leny mag heten, zoals - zij,
en zie, het gebeurt, en het kind
komt zo te heten. Maar wat doet
haar dochter of schoondochter?
zij zegt: die naam heb ik uit
den treure gehoord, ik noem de
baby Maggy of Lenneke. En nog
zijn we niet klaar, want onze
baby wordt groot en zegt pardoes
op haar 12e als ze naar de HBS
8aat: ik heet voortaan Puck. En
als Puck zwaait zij haar hockey
stick, en als Puck staat ze op
het feestprogramma van de
schoolavond. Puck is het die ver
liefd en verloofd raakt, en Puck.
noemt haar eerste baby (wie
Sr66*-!0?3® oma het no8 beleven):
Magdalena (roepnaam Kiek).
FN WAT zeg ik nu: och, laat
Ej het toch zo, wat geeft het in
dit korte leven, dat naam-geven
is toch geen landje-veroveren! U
kennen (reactie op de voorna
men?) noemt hem Bouz, het
klinkt allerliefst uit haar mond,
en hun oudste jongen heet Jan,
want dat vindt die kleine vrouw
zo grappig Nederlands en boven
dien heette Boes' vader zo. Zo
komt alles op zijn pootjes te
recht. Kinderen van uit de band
legt
de
de
verte geen beslag op het kind
m kwestie. Omgekeerd onttrek
ken ouders die hun kind een
naam bepaald niet geven, ook
niets wezenlijks aan het geslacht
of aan de grootouders, sterker:
het mooie dat zij in de naam
aan hun kind trachten mee te ge
ven is slechts in zoverre mooi
als hun kind dit straks zal aan
vaarden.
Ik ken mensen die hun oudste
zoon zomaar uit het niets Marcel
Otto Floris noemden, het was
gebeurd en aangegeven vóór ze
er erg in hadden dat de drie
voorletters samen het woord MOF
vormden, iets waarvan hij in
de oorlog erg last had. Maar ge
lukkig had hij een jonger zusje,
zij heette Linda (dat was goed
getroffen, dat bleek bij haar te
passen), dat zijn voornaam niet
kon zeggen als een kleuter. Zij
zei: Boes klank voor Broer
en zo bleef het Boes. Boes als
student on Boes nu als arts, en
Marcel Otto Floris, daar lacht hij
kinderen van ouders die
lieve vrede wil toch maar opa
en oma benoemden maar zon
der liefde gaan een generatic
later hun eigen wegen, en wat
koop je dan voor die ene keer
dat je je zin kreeg? Allemaal no
deloze drukte, menselijk gere
ken.
J IEFDE: dat woord is hier zo
juist gevallen. a Kijk, als ik
bezeerd. Dan hoor ik woorden als
onchristelijk, dan lees ik van
verwijdering, van het nooit zeg
gen van een naam. ook wel weer
van voortrekken van het éne kind
ten koste van de anderen, het
kan niet zo gek of ik neem er
kennis van. Ook de echt verdrie
tige dingen komen aan de beurt:
het niet kunnen verdragen dat
een kindje het éérst naar een
gestorvene is genoemd omdat
zijn ouders deze naam zo graag I
in hun midden wilden houden
immers, u was aan de beurt. Ik
vraag mij wel eens af waarom
déze drang: zichzelf te zien
voortleven in een naam, meestal
en altijd bij oma's in een
voornaam (immers, ieder meisje
zal als ze kinderen krijgt op
haar beurt, weer anders van ach
ternaam heten) zich zo sterk
manifesteert. Is het een stille
triomf op het leven? ik geloof
dat er eens een opa of oma moet
zijn die me dat duidelijk maakt,
of ik moet eerst zelf grootmoe
der worden. Maar daarvan stel
ik me niets voor wat de naam
betreft! Want u begrijpt dat ie
dereen in de familie al zeeziek
is van dat woord Christine! En
stel je voor dat men tegen zo'n
kind zegt: heet je zo? O zeg. dat
verbind ik altijd met de naam
van die je-weet-wel die vroeger
zo eindeloos op Blad Zij kon
zwammen... Nee, nooit. Maar ik
zei: liefde. Ik wil het niet heb
ben over zondig of onchristelijk,
maar over het ene dat ons le
ven helder en duidelijk maakt:
liefde. Is die hier ontoereikend?
Brengen wij het niet op te be
grijpen waarom moeder zo graag
vaders naam zou horen? Eerlijk
gezegd: nee. Dat stukje van haar
is ons ineens niet duidelijk,
rs, wij vonden die naam
Diet alleen lelijk, zij ook. En om
gekeerd: Begrijpt moeder haar
dochter niet als een jeugdvrien
dinnetje, al lang uit de gezichts
kring verdwenen, wordt ver
noemd inplaats van zijzelf? Dan
blijkt daaruit dat wij elkaar
veel meer moeten vertellen, veel
meer een open boek voor elkaar
moeten zijn. Terwille van de lief
de. Opdat er geen wrok en zwij
gen kan ontstaan op punten in
ons leven van familieleden waar
dat totaal onnodig is. Als we
alles weten, dan kennen we ook
de andere kant van het vernoe
men. Een mooi voorbeeld beleef
de ik eens bij een moeder van
een eerste dochtertje. Ze had haar
eigen moeder overgeslagen en
haar mans moeder benoemd.
„Omdat ze deze jaren zoveel
verdriet heeft gehad, en we haar
niets konden geven" zei ze. Ze
vond het een lelijke naam. Zc
had er even tegen haar man om
gehuild na de geboorte. „Zwak
te" zei ze lachend. Maar dan
toch de zwakte van hen die
machtig zijn als ze zwak zijn:
Voor we de rubriek met kln-
dertips van vorige week een
vervolg gaan geven, eerst een
paar aansluitende brieven be
keken. Het naaien van tricot
met nylon garen vraagt liet
strijken van het genaaide goed
met een beslist niet al te
warm ijzer, wil mevrouw J.
Kanncgieter-Mastenbroek uit
Rotterdam even laten weten.
Het garen zou anders kunnen
smelten. De kcukentlp met ea-
pucijners een klontje boter
mee te koken, vult mevrouw
J. van Noort uit Zwijndrecht
aan door te wijzen op het mee
koken van een stukje buikspek.
Zéér smakelijk en vlugger
gaar. Die knlewarmers willen
nogal wat... Zo heeft een groot
aantal lezeressen eventjes wil
len schrijven, dat i.p.v. het
aanzetten van een stuk kous
het ook prima gaat door twee
linnen bandjes aan de knie-
warmers te zetten, dan wel in
dergelijke warmtehoudende
gevalletjes, welke men zelf
breit, knoopsgaatjes te breien,
krijgt allemaal een boek,
want dat is tegenwoordig met
aanvullende tips de (goede!)
gewoonte. We stappen thans
over naar de kindertips met:
DOK I1ET GELIJK
Als u 's avonds de melk
voor de koffie opzet én u een
babytje hebt. maak dan gelijk
de flesvoeding klaar. U stopt
de voeding in de fles en doet
deze dan in de theebeurs, al
dus mevr. M. de Jong uit
Meerkerk. Mej. C. de Jong uit
Waalwijk wil er nog aan toe
voegen, dat u een fles met
warme voeding ook in de thee-
muts naast uw bed kunt zet
ten. Hoeft u 's nachts niet de
koude keuken in om de fles
klaar te maken. Dan wel een
fles met een schroefdop ge
bruiken, dit vanwege de vopr-
al bij kleintjes toch altijd
noodzakelijke hygiëne.
BEVEILIGING
Bent u bang dat de klein
tjes op een stoel zullen klim
men, en als het raam bij
warm weer een stukje open
geschoven staat, zich naar bui
ten zullen werken? Dan kunt
u. vóór het zo warm wordt,
een tip van mevrouw B. van
Vulpen-de Jong uit Voorburg
wellicht in toepassing brengen.
Maak aan raamsponning en
in de raamlijst een oogje.
Door beide oogjes kan een
hangslotje en uw ramen zitten
muurvast.
LEI K LAPMIDDELTJE
Het zoontje v
J. Dorst-van der Griend uit
Rotterdam had een lelijke
vlek op een van de revers van
zijn jasje gekregen. Zijn ma
ma naaide er een embleem op
(u kent die stoffen „plaatjes"
wel, net zoiets als M-briga-
WISSEL-TBCCJE
Baby's moeten de ene
keer op die zij, de volgende
keer op de andere zij te slapen
worden gelegd. Vergeet u op
welke zij hij (of zij) steeds
moet, zet dan een speel-piep-
diertje in het bed. zo dat ba
by er naar kan kijken. Brengt
u het kleintje weer weg, dan
verzet u het diertje én weet u
precies hoe de hummel liggen
P.
der Kooi
uit Den Haag.
„COMMODE"' OP BOX
u bang bent dat hij nog
een keer van de commode af
zal rollen, dan heeft me
E. W. J. Flet-Brulgom
Voorburg een idee voor u.
Haar man maakte van twee
platen hardboard een soort ta
fel op de box, dit met behulp
van scharnieren. Door die
scharnieren kunt u de platen
op. dan wel neerklappen. Hebt
u de peuter op deze brede
„commode" geholpen, dan kan
hij gelijk een verdieping lager
in de box verhuizen.
SPEELGOED-IDEETJES
De heer A. Morf uit Rot
terdam geeft het plastic speel
goed van zijn kroost een veel
langere levensduur met behulp
van zijn soldeerbout. Zodra er
een stukje nieuw plastic speel
goed in huis komt, zet hij de
zogenaamde contactpuntjes
vast (of dicht) met die elek
trische bout, Gebroken of ge
scheurd plastic speelgoed re
pareert deze lezer met dezelf
de bout, waarbij hij desnoods
een paar oude stukjes plastic
gebruikt, 'n Idee voor u?
Een andere tip op hetzelfde
gebied komt van mevrouw
Bot-Faro uit Alblasserdam.
Als de wielen van plastic au
to's het hebben begeven, ko
men er zwarte damschijven
aan te pas, waarin een gaatje
wordt geboord. Een stukje op
maat geknipt autogenisch las-
draad fungeert dan als voor-
Nog ccn speelgoed-tip: uw
kinderen zitten bij er
der spelletje (zoals inens-er-
ger-je-niet e.d.) nooit zonder
Ann'es als u de dopjes van
i.mupasta- en andere tubes be
waart. Desnoods kunt i
verven en de zaak is „«i
r elkaar, aldus mevrouw
Litenbroek-Scliellüigcrhout
uit Berkel.
IS JAMMED, MAAR...
Een teleurstelling