KLH Hooggeboren accent... Gebed kan bres schieten in muur der scheidingen „Koppelbazen" verliezen steeds meer terrein Een woord voor vandaafc Episcopaalse wijding magl niet verplicht zijn Prof. dr. G. J. Thierry overleden 4NDERZIJDS DE OUDE MINISTERIEKAMER In een toespraak, gehouden in de nieuwe ministeriekamer werpt ds. J. J. Buskes een weemoedige terugblik op de oude ministerieka mer van de Nieuwe Kerk te Am sterdam, die voorgoed is afgebro ken in verband met restauratie werkzaamheden. Ds. Buskes pu bliceerde deze toespraak in de ru briek „Terzijde" van het weekblad Jn de waagschaal' ..Ben ik sentimenteel, wanneer ik meen dankbaar te mogen zijn. dat ik slechts korte tiid als predikant in volle dienst in de nieuwe minis teriekamer heb behoeven te vertoe ven. Elke keer, dat ik dat toch ei genlijk trieste en uitzichtloze zaaltje aan de Gravestraat betrad, had ik heimwee naar onze oude ministerie kamer met zijn verrukkelijk uit zicht op de Dam. Soms vraag ik mij af. of deze ruil. die geen we zenlijke plaatsvervanging mag ge noemd worden, niet mede de oor zaak van mijn vervroegd emeri taat en het heengaan van de colle ga's Van Leeuwen en Barnard is geweest. Hoe herinner ik mij het jaar, de dag, het uur, waarop ik in die oude ministeriekamer op de Dam werd binnengeleid. Onvergetelijk ogenblik. Ik kon er niet komen zonder eerst de historische deur te passe ren. die zichtbare herinnering aan Kater en Poesiat. de twee trouwe Kaladijnen van Kuyper en Rutgers, erinnering aan die zalige paneel- zagerij. Wie van ons maakte ooit zo iets mee? Ach wij, die soms te onzaliger ure van geestelijk dik hout geestelijke planken zagen, maar het zouden besterven als wij ooit geroepen werden, terwille van het Godsrijk een echte deur in te trappen. En dan langs die donkere wentel trap naar boven. De deur van de ministeriekamer ging open en daar /.aten ze dan. de grote mannen, die u tot uw schade niet gekend hebt. Men heeft mij veel verteld over de oude godsdienstgesprekken die in die oude ministeriekamer door de Jaren heen gehouden werden. De grote De Hartog en de gro te Kromsigt traden er in het strijd perk. Die zwei feindliche Brüder. De Hartog was een wonderlijk theo loog en Kromsigt. confessioneel van geboorte en wedergeboorte, kon De Hartog's „Noodzakelijke Aanvul lingen op Calvijns Institutie" slechts waarderen als een salto mortale van Calvijn tnt Hegel. Hij sloot zich aan bij Aalders die ge schreven had: ..De Hartog zegt, dat de groten in het rijk van de geest over de hoofden der massa elkaar toeknikken, ik zie De Har tog wel knikken in de richting van Calvijn, maar Calvijn knikt niet te rug!" Daarbij kon het gebeuren, dat Kromsigt de koster tijdens de discussie naar de universiteitsbiblio theek zond. om een deel van de werken van Hegel te halen. De Hartog had hem ervan beschuldigd, Hegel verkeerd te citeren en Krom sigt wilde bewijzen dat hij goed ge citeerd had. De koster kwam met Hegel. die Kromsigt in eer herstel de. Dat moet wat geweest zijn: de grote De Hartog fir» die oude mi nisteriekamer. Tussen twee haak jes: Wat zou doctorandus Dekker zich aan De Hartog geërgerd heb ben. Ik bedoel de doctorandus, die in het laatste nummer van ..Woord en Dienst" „Tussen twee stoelen" van Barnard afkraakt. Waarom? Omdat Barnard zegt, dat de we reldgeschiedenis anders zou zijn ver lopen als Aristoteles getrouwd was geweest. Doctorandus Dekker heeft ontdekt dat Aristoteles inder daad getrouwd is geweest. Dan De Hartog. Ik heb hem horen preken over de 12 zonen van Jacob. In de Nieuwe Kerk. Alles rustte in het getal 12: Israël en de Gemeente, de theologie en de filosofie,., zoals, riep De Hartog. ook deze machtige kathedraal geschraagd wordt door 12 pilaren. De Hartog vergiste zich net als Barnard: Aristoteles was getrouwd en in de Nieuwe Kerk stonden wel 18 pilaren. De Hartog zag dat zijn hoorders de pilaren zaten te tellen. Hij werd wild en riep: „Dat kunt u gerust laten, al staan er 18, vanmorgen staan er 12!" Barnard is van het geslacht van De Hartog. Goddank, dat er zul- ken nog zijn. Een doctorandus Dek ker zegt natuurlijk altijd dingen, die waar zijn, maar hij spreekt daarom de waarheid nog niet. Hij zegt verstandige dingen, maar wat hij zegt is niet geniaal. Barnard zegt precies als De Hartog zo nu en dan onzin, maar het is geniale onzin, die behoort bij onze oude mi nisteriekamer. De Hartog! Wagen Israëls en zij ne ruiteren! Nog hoor ik hem mij begroeten: „Welkom medestrijder in het Godsrijk!" Wie van ons. be halve Rudolf Wolfensberger, kan dat nog? Maar ook Rudolf gevoelt zich niet zo zeker meer. sinds wij in de Gravenstraat terecht zijn ge komen. De Hartog. die de ministeriever gadering verlatend voor twee stra tenmakers op de Dam diep de hoed afnam. Kent u ons meneer, vroeg de een. Neen, zei De Hartog. Waar om zet u dan uw hoed af? Ik groet u eerbiedig, miin vrienden, want gij plaveit het heelal! Nou nou, zei de ander. Kijk, zoiets kan al leen geschieden op de Dam, nooit in de Gravenstraat. En dan dat verrukkelijke uitzicht op de Dam. waar het volk van Am sterdam voor ons leefde. Die onver getelijke momenten, waarop dat volk op de Dam stond om zijn Ko ningin te beleven. Jan Greshof mocht er de spot mee drijven: De koningin verschijnt op het balcon. grootmachtig in haar zondaese ons hart werd warm, toen wij Juliana van het Paleis naar de Nieuwe Kerk zagen schrijden nee. ze liep niet, ze schreed om in dat stuk gestolde historie konin gin te worden. De machtige parades, de schitte rende uniformen, de romantische be renmutsen. die zelfs fanatieke Kerta- en-Vrede-leden boeiden en gevan- De schietpartij op de dag voor de bevrijding, waarop we de laat ste stuiptrekkingen van de Duitse bezetting zich op afschuwelijke wij ze op de Dam zagen afspelen en dan later het uitzicht op het vrij heidsmonument van John Raedec- ker. De snelschilder, een permanente waarschuwing voor snelpredikers. De mensen dromden om de snel schilder heen: hoe bestaat het? Maar dan verdwenen ze weer. Een gemeente werd niet gevormd. De poppenkast met Jan Klaasen en Catrijn. Zo is uw leven! Dat machtige spel op de Dam, waar bij de dood nooit ontbrak. Waarom kan het in de Graven straat soms zo vervelend zijn? Om dat wij. als het alles zo dodelijk ernstig wordt, nooit meer eens op kunnen staan en naar buiten kijken. Omdat het verrukkelijke uitzicht op de Dam ons te onzaliger ure ontno men werd. Wij zijn het zicht op Amsterdam en het volk van Am sterdam kwijt en de jonge collega's kennen de regels van het Damspel niet eens meer. We hebben het Dammen verleerd. We zitten in de Gravenstraat en in de tijd van de restauratie. Wij geleven in de ver standigheid van doctorandus Dek ker. Romantiek is er niet meer bij en niemand slaat zijn armen uit, alsof hij vleugels had. Heel verstan dig. We hebben immers geen vleu gels. Wij zijn de Nieuwe Kerk en de Oude Kerk aan het restaureren een een ernstig kerkbestaan aan het reorganiseren. Op z'n tijd vro lijk een figuur te slaan, heeft nie mand van ons geleerd. Wij zijn zelf restaurateurs in plaats van man nen van de oorsprong. Geen van ons durft tegenover doctorandus Dekker o goddelijke humor, de man is directeur van Ruimzicht Barnard en De Hartog bij te vallen en vol te houden, dat Aristoteles niet ge trouwd was. maar dat er in de Nieuwe Kerk wel twaalf pilaren staan. Op de Dam leefden we. In de Gra venstraat zijn we bijgezet." 52ste gebedsweek vandaag begonnen (Van een onzer redacteuren) Zowel de Wereldraad van Ker ken als de Rooms-Katholieke Kerk hebben in internationaal verband een oproep doen uitgaan tot deel name aan de gebedsweek voor de eenheid der christenen. Dit samen gaan is een opmerkelijk feit. Wel iswaar gebruikt men in r.k. kring andere gebedsteksten dan in prot. kring, maar de intentie is duidelijk gericht op dezelfde eenheid. In meerdere plaatsen zullen protes tanten en rooms-katholieken trou wens gezamenlijke gebedssamen komsten houden. De gebedsweek voor de eenheid der christenen wordt dit jaar voor de 52ste maal gehoudep. Het begon in 1908: een jaar waarin op kerkelijk terrein geen enkel perspectief van toenadering te be speuren viel. In ons land hadden pro testantse kerken als Herv. Kerk en Ge- ref. Kerken praktisch geen aandacht voor elkaar, laat staan voor de R.K. Kerk. In het buitenland was het al niet anders. Pas na 1918 begon men in brede kring de roeping tot c-enheid te verstaan. In wer.eldoorlog-1 hadden de kerken biina uitsluitend nationaal gedacht en gehan deld. Ze waren daarbij zelfs nog niet toegekomen aan de eerste notie va ternationale verbondenheid. Na de schrikkingen van de oorlog leerde dit zien als een gemis. Zo werd uit echt schuldbesef de beweging geboren, die zich richt oo de oecumene waarvan Lucas 4:5 spreekt: de gehele bewoonde wereld. Initiatiefnemers tot de gebedsweek om de éénheid der christenen waren twee anglicaanse geestelijken uit Engeland. Eén daarvan ging later over naar de Rooms-Katholieke kerk en menige pro testant zal bij het vernemen van dit ge geven uitroepen, dat al dat eenheids- streven daar altijd o-> uitloopt. Er zou echter óók gesteld kunnen worden, dat deze overgang de basis van de gebedsweek verbreedde, want de vroegere dominee Watson nam zijn idee mee. Zijn overgang werd overdracht en zo kreeg het initiatief ook aandacht bin nen de R.K. kerk. Aan de rooms-katholieke deelname aar de gebedsweek is echter vooral de naam verbonden van pater Couturier uit Lv on. door Gunnar Rozendaal wel aange duid als: ..de grootste apostel der chris telijke eenheid". Zijn gebed voor de éénheid der christenen betekende niet. wat het voor vele rooms-katholieken was en soms nog altijd is: het gebed voor O de terugkeer van de dwalenden schoot der ir.k. Moederkerk. In die op vatting verzamelde pater Couturier een kring van geli)kgez nden om zich heen. waarvan de leiding na zijn overlijden overging op pater Michalon, eveneens uit Lyon. Vanaf 1935 heeft pater Couturier zich Ingezet voor een betere verstandhou ding onder de ?hrlstenen. Hij werd daarbij gedreven door zijn grote idee: in de muur der scheldingen een bres te schieten door het gebed om eenheid. Geen eenheid In de richting van een bestaande kerk! Centraal staat bij de gebedsweek nog altijd het gebed, dat pater Couturier "ormuleerde: ..Moge de zichtbare eenheid van het Rijk Gods tot stand komen op een wirae, die Christus wil en door mid delen die Hij zal kiezen." Advertentie ONTMOETING i de smakelijk gezond licht verteerbaar Zal diaconaatskwestie op oec. concilie behandeld worden De centrale commissie ter voorberei ding van het oecumenisch concilie van de r.k. kerk heeft zich beziggehouden met de kwestie van he: diaconaat. Kardinaal Benedetto Aloisi-Masella. voorzitter van de comflnssie voor de orde der sacramenten, heeft hierover een rapport ingediend. Men weet niet van welke strekking de adviezen der le den en raadgevers van de commissie zijn. Ten slotte staat het toch aan de paus om tc beslissen of deze kwestie al dan niet door het concilie moet wor den behandeld. Van bevoegde zijde wordt hierbij ver wezen naar een verklaring van wijlen paus Pius XII in 1957: „Wij weten dat men thans zijn gedachten laat gaan over invoering van een diaconaatsor- de als een van het priesterschap onaf hankelijke kerkelijke functie. Deze ge dachte is echter, op dit ogenblik al thans. nog niet rijp..." Sedertdien schijnt men van bepaalde zijde de mogelijkheid te overwegen van eventuele herinvoe ring van een diaconaat als de eerste christentijden, namelijk niet. zoals het huidige diaconaat, als afgaand sta- Verzet vakbonden heeft succes (Van onte soc.-econ. redactie) De actie, die de werknemersbon den in de metaalindustrie enige tijd geleden hebben ingezet tegen de zogenaamde koppelbazen blijkt succes te hebben. Dit in het cen trum van het land genomen initia tief heeft al tot gevolg gehad, dat de directie van de N.V. AM AF te Amersfoort besloten heeft alle van koppelbazen geleende arbeiders op korte termijn te zullen ontslaan.1 Zoals bekend gaat het hier om arbei ders. die in dienst zvjn van de „kop pelbaas". Deze leent op zijn beurt de arbeiders aan bedrijven, die gebrek heb- personeel. Deze bedrijven moe- de arbeiders dan veel meer d"an bij normaal dienstverband het geval is. De koppelbazen strijken het grootste deel van deze extra ver diensten op, maar ook de arbeiders ko men nog wel 25 per week uit boven het inkomen van hun collega's in nor maal dienstverband. Dat dit tot span ningen tussen de werknemers in de be trokken bedrijven aanleiding geeft zonder meer duidelijk. »me in de metaalindustrie heb ben de vakbonden zich dan ook inge spannen om deze misstand uit de we reld te helpen. Een eerste resultaat is daarmee geboekt bij de N.V. AMAF Amersfoort diakenen zouden dan bepaalde geestelij ke en liturgische taken ten aanzièn var de gelovigen kunnen vervullen, vooral in de missielanden Voor hen zou geen celibaat verplicht zijn. hetgeen door sommigen weer als een bezwaar is a gevoerd. Uniecollectie De Jaarcollecte voor de Scholen Nieuwolda 675 293,10; Hallum Oosterend 296.25; Oudéschoót 338.5' Stiens 318.45; Tzum 345; Ruinerwold 182 50; Hooge Hexei 633; Culemborg 547.50; Haart 430.80; De Steeg 220.50; Mijdrecht 79.70; IJsselstein 794.55; Bussum 3.202.05: Stroet 218; Barwoutswaarder 243.25; Dub beldam 200; De Lier 1 238.52; Pape- koo 87.50; Streefkerk f 1.550; Tholen 72: Rljrvilk f 439 25 Totaal van I lokale comité'» 214 589.30. Vorig J den Bijbel bracht was dit een bedrag van 196.349,42. maakt, namelijk bij de N.V. Smulders en de N.V. Werkspoor. Smulders heeft toegezegd geen gebruik meer te zullen maken van uitleenbedrijven. Omdat het echter moeilijk is de geleende arbei ders, welke het bedrijf nog in dienst heeft, plotseling te ontslaan, is overeen gekomen. dat telkens een ..geleende" arbeider zal worden opgezegd, wanneer een andere arbeider aangeworven kan worden. De N.V. Werkspoor heeft de belofte gedaan, dat in ieder geval de eerste w ken geen uitgeleende arbeiders me zullen worden aangetrokken. Bovend.i heeft de directie zich bereid verklaard, na te gaan welke maatregelen genomen zouden kunnen worden om de 200 thans in dienst zijnde geleende arbeiders te prangen. De 6trijd van de vakbonden tegen het misbruik, dat de „koppelbazen" maken de krappe arbeidsmarkt, blijkt dus es te hebben. Franse goedkeuring E.E.G.-akkoord De Franse regering heeft woensdag het in Brussel bereikte akkoord aangaande o'e gemeenschappelijke landbouwpoli tiek van de zes E.E.G.-landen goedge keurd. Een aan het slot van een kabinets vergadering onder voorzitterschap president De Gaulle uitgegeven commu niqué verklaart, dat de Franse rege ring verheugd is over de perspectieven die door de totstandkoming van het ak koord zijn geopend. De verklaring on derstreept de bereidheid van Frankrijk om tussen dit land en de andere E.E.G.- partners een algehele samenwerking tc bevorderen, en te streven naar een doeltreffende eenheid van de zes landen I op politiek, economisch, cultureel en 1 militair gebied. Dit betekent dat de vorm heid duidelijk ondergeschikt verlangen ernaar. Het gaat niet om vraag wie er aan zijn menselijke trek ken komt. maar om een menselijk be wijs vap vertrouwen dat de eenheid er komen zal ondanks ons en onze prin- Merkwaardig is dat in dat verband dingen mogelijk zijn, waaraan mei kele tientallen jaren terug niet durfde dénken. Vorig jaar hield de terkerkelijke) Couturier-kring in Haar lem in de gebedsweek een bijeenkomst over het thema; „Wat verwachten pro testanten en rooms-katholieken van de ontmoeting?". De ontmoeting IS er namelijk. In die zelfde gebedsweek was er in de Grote Kerk van Zwolle een gemeenschappe lijke bijeenkomst onder het thema: „Verdraagt elkander in liefde". Steeds meer dringt de opvatting door, dat mer niet over elkaar kan spreken zónder el kaar te kennen... Protestantse en r.k theologen treffen elkaar in ons land dan ook vrij regelmatig. Ook de theologi sche studenten van alle universiteiten. Officieel werd daarover gepubliceerd, „hoe verrassend het bleek dat alles beweging gekomen is naar eikand toe, niet in het minst door het gesteld wo-den van dezelfde vragen" (centraal onderwerp was; de predestinatie!). NIEUW DENKEN Binnen de RK kerk valt voor testanten een nieuwe wijze van theolo giseren te onderkennen, die zich d reet op de Biibel oriënteert en afwendt van scholastiek en Aristoteles Ook de leek in de R K kerk krijgt en meer de Bijbel in handen. Dit laatste is een belangrijke gebeur tenis! Stimulerend daarbij is geweest, dat de R.K. Bijbelstichting Sint Willi brord een nieuwe vertaling van he Nieuwe Testament uitgaf. Prof. Gros- souw, één van de leidende vertalers, heeft geschreven dat hij „zich niet kan voorstellen dat onze nieuwe vertaling voor een reformatorisch christen in be ginsel onaanvaardbaar zou zijn; hetzelf de geldt trouwens in omgekeerde rich ting voor de vertaling van het Ned. Bijbelgenootschap". In het januarinum mer van het maandblad „Wending" verklaart ds. H. C Touw: „We zijn hel daar volkomen mee eens".... Zo hebben Dro'estanten en rooms-ka tholieken in Den Haag een gezamenlijke Biibelactie gevoerd, waarin Rotterdam volgende maand zal volgen. In andere steden «Eindhoven, Assen. Amersfoort Zaandam o.a.) werden door beide groe pen gemeensehaDpeliike acties geor?a niseerd onder de duidende titel. „Hot lezen we de Bijbel?". Er is ln onze tijd veel beweging s werk van de Heilige Geest, die |e- :n wekt vaar wij geen groei gellik hielden. Zo leren Chris! in 1962 met vertrouwen bidden: Moge de zichtbare eenheid van het Rijk Got 'ot stand komen op een wijze, die "hristus wil en door middelen die HL tal kiezen.... School televisie in Duitsland De experimentele schooltelevisie, ver- zorgd door de Noordduitse en dc West- duitse televisiedicnsten maakt goede op gang. Reeds 1866 scholen beschikken over een ontvangapparaat, zodat de klassen die daarvoor in aanmerking ko men. de lessen kunnen volgen. Over het geheel genomen zijn de le raren van deze klassen tevreden en in genomen met het experiment; 93 pet. van deze leraren heeft verklaard, de schooltelevisie als een welkome aanvul ling op het onderwijs te beschouwen. Zeven pet. heeft nog bezwaren. Eyskens pleit voor het Nederlands Oud-eerste minister Eyskens heeft te genover hoge ambtenaren uit de ver schillende rijksdiensten, in een hotel in Brussel een causerie gehouden over „de Nederlandse taal". De cultuuropgang van ons Vlaamse volk is in grote mate afhankelijk van de verspreiding van de Nederlandse taal, aldus de heer Eyskens. Wij Vla mingen die belangrijke ambten bekle den in de administratie, het gerecht, het cultuur- en het bedrijfsleven, zome de in de politiek, zijn aan ons volk ver schuldigd er voor te zorgen dat het Nederlands overal hoog wordt gehou den. Wanneer wij als Vlamingen presti ge willen bezitten in eigen land, te Brus sel en in het buitenland, moeten wij in gewerkt zijn in de Nederlandse cultuur, omdat wij ons niet als de Duitsspreken de Zwitsers de weelde van een eigen cultuur kunnen veroorloven. Willen wij als Vlamingen tot volle ontplooiing ko- in Europa de plaats bekleden toekomt dan moeten wij inge schakeld zijn in de Nederlandse cul tuurgemeenschap. Ds. O. J. Reinders overleden In de ouderdom van 73 jaar overleed het Diakonessenhuis te Groningen ds. O. J. Reinders. emeritus predikant in de Herv. kerk. Ds. O. J. Reinders werd op 30 decem- ;r 1888 te Thesinge geboren. Hij stu deerde theologie aan de Rijksuniversi teit te Groningen. In 1914 werd hij te Anna Paulowna in het ambt bevestigd. Hij diende verder de gemeenten te Harkstede, Kooten, Blijham en Zuid- wolde, waar hij 23 jaar heeft gestaan. Hij verkreeg daar op 1 mei 1954 emeri taat. In april nam hij te Zuidwolde af scheid, na daar nog een jaar werkzaam te zijn geweest als bijstaand pastoraat. van kerkelijke funkties heeft hij en na bekleed. Hij was ook lid de generale synode der Ned. Her vormde kerk en werkte mee aan de totstandkoming van de nieuwe kerk- Schrijven over het nieuwe leven" in de barre werkelijkhè van elke dag lijkt een nogal onwezenlijke bezigheid. Het z\ kunnen schijnen, alsof het gelijk staat met een oproep de og) maar dicht te doen voor al de ellende, de Haat, kortom uoj al het negatieve en vervelende in het leven. Op die mam gaan we dan al vlug met het hoofd in de wolken lopen en komt er dan in feite op neer, dat we onszelf om nog e beeldspraak te gebruiken een rad voor de ogen draait Maar is dat zo? Als Paulus aan de christenen in Coloi schrijft over „het nieuwe leven", doet hij dan nèt of al ondeugden niet bestaan? Verre van dat! Hij noemt zeer c< creet een heel rijtje. Maar wat hij óók doet is: zeer duidel zeggen, dat u en ik al dat negatieve moeten overwinnen. T oproep is niet zomaar een slag in de lucht: hij wijst name, op de figuur van Christus, op Zijn vrede. Hij poneert als rt vaste zekerheid, dat in de overgave aan Hem de strijd te; al die ondeugden in ons persoonlijk en in ons gemet schapsleven geen hopeloze zaak is. Dat is de diepe zin z wat Paulus bedoelt als hij zegt: „Indien u dan met Chrisl bent opgewekt, zoekt de dingen, die boven zijn." En het rei taat blijkt uit op zichzelf simpele dingen: wij haten niet m< wij beheersen onze drift, wij houden onze hebzucht in dwang, wij roddelen niet meer, wij verdragen en vergei elkaar. En dat is alles bij elkaar nogal wat! Advertentie Beroepingswerk NED. HERV. KERK Bedankt voor Wierden (toez.): H. i Bultman te Papendrecht; voor Arne- uiden: B. Haverkamp te Groenekan. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Enschede: Joh. C. Baum- falk te Ommen: te Raamsdonk <c.a.) en Drlmmelen: H. Pilon, kand. te Hilversum. AOSRAM Lord Fisher helpt kerken van Ceylc In Engeland is de treden aartsbisschop van Canter bury, nu lord Fisher, de kerken van Ceylon te hulp gesneld bij hun pogingen om tot eenheid te ko men. De Anglicaanse Kerk had een groot struikelblok opgewor pen op de weg naar deze eenheid op dat vroegere zendingsveld, door de kerken volledige avondmaals- gemeenschap te weigeren als niet duidelijk was gemaakt dat alle niet-episcopaalse predikanten de episcopaalse wijding ontvingen. De synode van York had met 40 te gen 27 stemmen besloten om volledige avondmaalsgemeenschap te weigeren. De synode van Canterbury aanvaardde met 89 tegen 65 stemmen deze gemeen schap mits duidelijk was gemaakt dat alle predikanten werkelijk opnieuw ge wijd zouden worden. Het gevolg is een impasse voor Ceylon, want de Anglica nen willen alleen meedoen als de volle gemeenschap met de Anglicaanse Kerk behouden blijft. En de niet-episcopaalse kerken wensen geen stap verder te gaan op weg naar een hernieuwde wij ding, omdat dat betekent dat hun be vestiging als predikant voor de Heilige Geest niet voldoende zou zijn. In een uitvoerig artikel in de „Church Times" gaat Lord Fisher in op het amendement van de synode van Can terbury waarin Ceylon wordt gevraagd duidelijk te maken dat de predikanten inderdaad tot priester worden gewijd. Lord Fisher vervolgt dan: Er is een punt in het amendement dat niet helemaal duidelijk is. Is ex nu vastgesteld dat ieder niet-episco paalse predikant wanneer hij tot de nieuwe kerk toetreedt de episcopaalse wijding zal ontvangen? De kerk Ceylon heeft reeds verklaard dat voor de Anglicanen op dit punt twijfel bestaat: de bedoeling v; plan was dat niet-episcopaalse kanten zouden ontvangen wat Angli verstaan onder episcopaalse In Amsterdam is dinsdagavond overleden de bekende Hebraicus prof. dr. G. J. Thierry, oud-hoog leraar aan de Leidse universiteit voor de Hebreeuwse taal en let terkunde, de Israëlitische oudhe den en het Aramees. De begrafenis zal plaats vinden op vrijdag om drie uur op de hervormde begraaf plaats van het Groene Kerkje te Oegstgeest. Prof, Thierry was een zeer bekwaam taalgeleerde, die in het bijzonder mee gewerkt heeft met wijlen prof, dr. H T. Obbink aan de vertaling van het Oude Testament. Samen met deze hoogleraar heeft hij drie studiereizen naar het Nabije Oosten gemaakt. Prof. Thierry is afkomstig uit Leiden waar hij ook theologie studeerde aan de universiteit. Hij vervolgde echter Het Engelse amendement dat de orde van dienst wordt gewijile sprake kan zijn van volleii l avondmaalsgemeenschap. Maar in? veranderingen worden aangebrgrt de Anglicaanse kerk op Ceylon*™ i overtuigd moeten worden dat, noodzakelijk zijn en dan zou ze dere kerken moeten overtuigen discussie weer te openen en hen moeten overtuigen dat het noodzakq is de veranderingen aan te brengen]11' de synoden van York en Canteri»— zouden tevreden stellen zonder de n episcopaalse kerken op stang te jaj Men kan niet verwachten dat de glicaanse Kerk op Ceylon hiertoe overgaan. Indien de Anglicanen Ceylon toegeven en de bepalingen 1 zien zal, als men het voorgenomen jl toch wil uitvoeren de volledige avo maalsgemeenschap, inclusief uitwii ling van predikanten, aan de voorwi den van de Anglicaanse Kerk in Ei land en Amerika moeten voldoen. J verhouding zoals met de Kerk Zuid-India van een gedeeltelijke in communie is dan niet meer mogel Unificatie van de geestelijkhèid w: de kerk van Zuid-India met ge sar in de nieuwe fusiekerk op nl Ion wel, en de verwerping vart de ledige avondmaalsgemeenschap metfaj ze nieuwe kerk zou inhouden dat f» plan van Ceylon gefaald heeft. 1 ffi Indien de gewone kerkganger vrl aarom dit amendement is opgesp zal men hem dit moeten antuoorl In de Kerk van Ceylon zullen eaanse geestelijken komen, die de «5? copaalse wijding al ontvangen hef^J ;n die bevoegdheden bezitten om geestelijk ambt uit te oefenen, die door middel van de episcopaalse wij< verleent. Er zuilen ook niet- episcopaalse piCf kanten komen die alle bevoegdhfD bezitten die God hen verleent i middel van hun niet-episcopaalse wiJdi die in hun kerken gelden. Het geti van heel weinig inzicht om in dit band zich af te vragen welke wijt beter is. Het enige wat men kan zeg. is dal beide verschillend zijn. ^10U tiet n C In 1903 werd hij als jong predikant bevestigd te Oosterhout bij Nijmegen, vier jaar later trok hij naar Baam- brugge, maar daar heeft hij niet lang gediend, want hem werd binnen een jaar een post aangeboden als buiten gewoon hoogleraar in de Babylonische en Assyrische talen aan de Leidse Uni versiteit. Hij was pas een jaar tevoren gepromoveerd op een dissertatie ge titeld: „De religieuze betekenis van het Egyptische koningschap." Vijf jaar later had hij zich reeds een belangrijke plaats veroverd aan de Leidse faculteit en werd zijn buitengewoon hoogleraarschap omgezet in een gewoon hoogleraarschap in de assyriologie. In 1927 veranderde hij van vak en werd hU benoemd tot hoogleraar in de Hebreeuwse taal- en letterkunde en de Israëlitische oudheden. Hij diende met een korte onderbreking In de oorlogs jaren toen hij moest onderduiken tot 1950. Advertentie WERKKLEDING KLM-overalls nu ook in indanthren- blauw onder merk KLM-EXTRA Vraag er naar! »dsf Bevredigend Het is onmogelijk om van de Hst episcopaalse predikanten te eisen t r wanneer ze tot de Kerk van Ceylon i len toetreden, de episcopaalse wijLv moeten accepteren. Zij zijn echter bS1?- zoals men in het plan van de Kerk j Ceylon kan lezen, de verenigingsdiP^- zo te beleggen dat de Anglicanen kur£tei geloven dat zü de priesterlijke wijjsch ook ontvangen hebben. en Maar is de vorm bevredigend? )rla kritici hebben fouten gevonden inMat tekst van de dienst, de ritus en injige formulering die de episcopaalse z»juz ning begeleidt. |rz. Argumenteren over de woordkeu] g< een technische aangelegenheid. Zé bovendien eindeloos en nutteloos. It de dienst en de formulering zijn in^ eeste plaats een gebed tot de Alrnr0" tige God om daar waar episcopar priesters en niet-episcopaalse predikt1 ten bijeen zijn hen met dé Heilige GfJ°' te vervullen zodat wanneer iemand <£er het verschil in traditie en wijdinfWE kort schiet, de Heilige Geest dat Ids ontbreekt zal aanvullen. dux Het is nauwelijks te geloven dab0g Kerk van Ceylon en al de kerken jtoi er toe behoren op de verkeerde V* zijn door te geloven dat God hun g«cL zal verhoren. De unificatiedienst zal P alle conterversies die achter de woog" ..episcopaal", ,.n iet-episcopaal", „kar"- liek" en „protestant" liggen wegnen Er kunnen best verkeerde uitdï kingen r"slopen z(jn in deze orde Ms dienst. We moeien echter de dienst Lg hereniging niet alleen zien als een L enlging maar ook als een dienst, L instrument een gebed om verzoen* opdat God de priesters en predikar"5 tot "en eenheid zal samen smedenen eellike ambtelijke waardigheid voor H kerk zal geven. Aldus Lord Fisher ïbo -örk R.C.N. gaat voor Euratom werken Het Reactor Centrum Nederland en Euratom hebben een contract gesloten betreffende door het R.C.N. uit te voe- onderzoekingswerk op het gebied dc transplutonium-elementen. Dit heeft de commissie van Euratom in een communiqué meegedeeld. De onderzoekingen die het R.C. in het kader van dit contract voor rekening van Euratom zal uitvoeren zullen twee jaar in beslag nemen en betrekking hebben op zes onderwerpen, met name: onderzoek betreffende methoden voor de afscheiding van transplutonium-elemen ten zoals americium en curium uit af- valprodukten van reactoren, methoden voor bepaling van deze elementen, de nucleaire eigenschappen van enkele de zer elementen en de eventuele techni- toepassingen. gebied reeds drie contracten gesloten, waarvan twee met het Belgische studiecentrum kernenergie en een met de universiteit van Luik. Over een ander contract worden nog onderhandelingen gevoerd met het Franse commissariaat I atoomenergie. f-]ET is allang aeleden gebeurd, ik durf het ver haal nu wel te vertellen. De maatschappelijk aangelegde mevrouw had de wens te kennen gege- i kennis te maken met ons clubhuis, en in die dayj,' begroette ik elk zweempje van belangstel ling ju helend. Ik hoopte dat zij en anderen voor deze arbeid geïnteresseerd zouden worden, en ons vervolgens Lauden opvissen uit de constante finan ciële puree waarin me dagelijks rondbaggerden. Achteraf weet ik dat deze manier van doen vol slagen mis is. In de eerste plaatf omdat een wijkgebouw geen dierentuin is, waar men de kin deren komt bekijken alsof ze wilde beesten zijn, totaal verschillend van O S. M., welke letters de afkorting zijn van Ons Soort Mensen. Vervolgens omdat aangegaapte kinderen zich overal en altiid op hun allerslechtst plegen te gedragen met alle noodlottige gevolgen van dien. En tenslotte omdat de benodigde penningen toch wel komen aanrollen, zij het dan ook per se uit windrichtingen, waar uit men ze niet verwacht. De mevrouw echter kwam. zag en werd overwon nen. Ik heb zelden zo'n fiasco meegemaakt. De me vrouw werkte even nadelig op de zenuwen van de meisjesMubs, als de meisiesgroepen op haar gestel. Direct bij h"t binnentreden pakte alles al verkeerd uit ,.Dag meisjés"' zei de mevrouw met een hooggeboren accentje, en de meisjes stortten zich daarom onmiddellijk in de slappe lach. Nu is er niets vernietigender voor een onderhoud op hoger niveau dan juist die slappe lach. Laat de slappe lach zich meester maken van welke pleéhtige verga dering ook van de UNO, van de Staten Generaal, van een gemeenteraad en men kan de tent wel sluiten. Dat heeft dan nog het voordeel dat men in korter tijd even weini" bereikt als anders, en dat men stukken vroeger gezellig thuis is. Helaas, de slappe lach is alleen voorbehouden aan meisjes van een bepaalde leeftlid en sterft daarna uit. Lees alle notulen er maar op n mogelijk ontmoet ge er gens tussen haakjes het kal.ne woordje (hilariteit), maar de slappe lach komt er niet meer bij te pas. Op die bepaalde meisjesclub laaide hij echter in ros- vlammen omhoog. vreugdesalvo'3 had ontketend alleen al door het toontje waarmee ze sprak. „Cobi", gierde het meis je en voegde daaraan toe „En hóé heet jij?" daarbij accent en klemtonen onnavolgbaar imite rend. Enfin toen was de boot aan. want de dame deed er perplex het zwijgen toe. en alle meisies gin gen meteen raden naar de betreffende naam van hun bezoekster. En daarbij kwamen ze niet op Cla- risse, of Monica of Lucilla. of zoiets moois, maar ze suggereerden zéér lelijke namen, scheldnamen, na- roepnamen. bestemd voor biizonder slecht opgevoede vrouwen, die dan nog schrikkelijk van het rechte pad afgeweken waren. „Zullen we de andere lokalen ook even bezien?" arjng stelde ik maar gauw voor, in het zekere weten cr daar op dat moment geen activiteiten geen storende elementen aanwezig waren, mo» mevrouw voelde daar niet voor. Ze deed erg beWo ren en dreef snel het clubhuis weer uit. als eenf). vervloot op thuisreis, die zich niet wil laten opkix: den. Maar eer tijdje later ging ik tóch nog haar toe. In mijn onnozelheid dacht ik: je kunt weten, misschien wi. ze toch nog wel iets bijdn in ruil voor je kostbare tijd die je haar afstond; haar de gelegenheic iets terug te doen. Vruchteloze droom! Het huis mocht wai en imposant zijn. de ontvangst was kil als ker. Een salon als een wintertuin, compleet met pische gewassen, rijke voortbrengselen uit voornl ge koloniën, plus en bene-ens een geweldige gaai maar een hart als een ijspegel. In plaats een gift vele vermanende toespraken. Met als r stuk: „en die woorden die die meisjes zeggenl ze die kennen!! Dat u hen niets beters leert!!!" opgeheven wijsvinger en een bestraffende stem] mevrouw wond zich op en ik. ach, ik wond op. En op dat moment mengde de papegaai onze discussie. En zei, hevig geagiteerd, ongei èlle woorden die de clubmeisjes ook gezegd had( gelijk papegaaien met een gemengde opvoeding plegen te doen. Eén tel stond ik perplex. Toen ze ad rem: „Dat hij die kent! Dat u hem niets bé ;tl vi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2