AL TIPPEND
n
Hi
Gevaarlijk speelgoed
kost kinderogen
MG BEGONNEN, VEEL GEWONNEN
0pen briej
Ol'DEJAARSBIJLAGE 1961
Niet Pieternellend, maar sémen
De laatste vrouwenpagina van Ll I 'I
1961 I En lijkt nog ma8r zo HGl 01106 93T Uil
kort geleden, dat Christine én
uw „Blad-Zij"-redaktie samen
als een soort Pieternellen de
hoofden over het papier bogen om u en uw gezin, al rijmend, de beste wensen voor dat 1961 te
doen toekomen We hopen beiden, ofschoon we natuurlijk niet weten of die welgemeende
wensen u hebben bereikt, dat ze toch de afgelopen twaalf maanden inhoud voor u hebben gekre
gen. Al zou dat maqr gelden voor een paar ervan I Misschien mogen we u dan voor 1962 toe
wensen, dat die andere aan bod zullen komen
We hebben dit, zoals u ziet, deze keer niet in een lang rijmsel vervat. Christine doet het op haar
eigen manier in de „Open Brief", ik heb een andere vorm gekozen om dit oude jaar te besluiten.
Denkend over de vraag wat u
het liefst op de laatste pagina
van 1961 zoudt willen tegenko
men, streden al gauw véle, vé
le door u verzonden brieven om
de voorrang! Want het was
afgezien van een aantal andere
zaken, die dit jaar (naar we
vertrouwen....) uw interesse
hadden toch met name dc
tip-rubriek, welke zeer veel be
langstelling ondervond. Daar
om zeggen we samen 1961
maar goeicndag met een vrij
uitgebreide, geïllustreerde tip-
strip. Wat bovendien nog twee
andere voordelen heeft: er kan
op de valreep tussen oud en
nieuw een gezellig aantal extra
boeken worden verzonden, én....
de map gaat iets lichter 1962
tegemoet.
We beginnen maar gewoon,
zoals we gewend zijn. 'k Zie
hier zelfs nog tips van... augus
tus en september, dus laten we
de zomerzon schijnen over:
Donkere avonden
Geen licht op het toilet én kin
deren. die deze kleinste kamer
daarom wat al te duister vinden?
De heer H. van Os uit Rotter
dam doet handige vaders een
lichtgevend idee aan de hand.
Vanaf de transformator van de
bel wordt een zwakstroom-leiding
naar het toilet aangelegd met bo
ven de deur een sleepkontakt en
een lampje van zes of acht volt
in het toilet. Wanneer nu de deur
bijna dicht is (dit ..bijna" van
wege het bekende haakje) brandt
het lampje. Staat de deur open
of is 'ie helemaal gesloten, dan
geeft het lampje geen licht. Vol
gens de heer Van Os is deze „in
stallatie" heel gemakkelijk zelf
aan te leggen.
Lijm bewaren
Als u wilt voorkomen, dat lijm
of vlekkenpasta in een tube hard
wordt, kunt u zo'n tube het best
in een jampot met schroefdeksel
bewaren. adviseert
Buurman uit dezelfde stad.
Van Dorp-van der Windt uit
Vlaardingen naaide een stukje
doorzichtig plastic op dat stukje
glasgordijn bij 't bovenlicht.
Scheelde enorm.
Werkers met ijzer
Als zonen of echtgenoot in de
„constructie" zitten en al wer
kend ijzervijlsel in de zakken
van de overall krijgen, zult u bij
het wassen van de ketelpakken
in de wasmachine zeker al spoe
dig de nawerking van dit vijlsel
aan uw machine ondervinden.
Mevrouw Vrijenhoek uit Schie
dam gaat daarom voor de was
beurt altijd met een magneet het
goed na (in een oude fietsdyna
mo zit tussen haakjes een prima
magneet) en spaart zo haar was
machine.
Op de melkfles
Kapjes van schemerlampjes
schoongemaakt? Zet ze dan met
de beugeltjes op een melkfles te
drogen. Veel prettiger dan het
bevestigen aan de waslijn, heeft
mevrouw de weduwe De Best-van
der Zwan uit Scheveningen bij
ondervinding.
'n Boiler in de keuken
op die leiding een snoer worden
gemaakt, al of niet met een stop-
kontaktje. en voorzien van een
fitting en rood lampje. Als
het snoer lang genoeg is en het
lampje zo wordt neergelegd dat
het in de gaten loopt, kan een
hardhorende overal in tuin, slaap
kamer of v.-aar dan ook zien
dat er gebeld wordt Een druk
op de bel en het rode lampje
gloeit ook even aan. Een tip van
mevrouw T. de Boer-van Walra
ven uit Vlaardingen.
In een sloop
Droge andijvie
Uit de vier tips.
Van Sittert-Groen uit Echteld mij
stuurde kies ik die over de andij
vie. Wie rauwe andijvie voor de
stamDpot goed droog wil krijgen,
kan de groente even in een sloop
je of zakje doen en dat in de
centrifuge een paar tellen laten
draaien. De stamppot wordt er
lekkerder door, verzekert zij.
De theebeurs in
Er zijn verschillende
om het eten voor laatkomers
warm te houden. Mevrouw Koot
uit Rijnsburg doet het voedsel in
een weckfles, legt er de deksel
op en plaatst de afgesloten fles
in de theebeurs „Bijna net zo
smakelijk als wanneer het vers
wordt opgediend", menen haar
huisgenoten.
Uitgehaalde wol
Het glad krijgen van uitgehaal
de wol is een veel terugkerend
chapiter in deze rubriek, 'k Ge
loof. dat we de tip van mevrouw
B. Bijker-de Jong uit Den Haag
nog niet hebben gehad. Zij windt
de wol om een plankje en gaat
deze dan te lijf met perslap en
moet plaats blijven voor nog an
dere. dan tip-regels op deze
laatste ..Blad-Zij" van 1961! Dus
daarom nu de ,jlot"-tip, waar
voor b0 hoge uitzondering twéé
boeken worden verzonden. Zo
maar, voor de gezelligheid én
een beetje om dit jaar wat fees
telijk uit te luiden Eén boek
gaat naar een lezeres, die gerui
me t{jd haar moeder thuis heeft
verpleegd (en de tip inzond)
het andere naar de moeder, voor
wie ik hoop, dat zij weer hele
maal is opgeknapt.
Dit idee voor een langdurig
zieke komt neer op een zo pret
tig mogelijk liggen. Knip daar
toe (ook handig bij het helpen
door de wijkzuster!) de nacht
japon van achteren open, van
zoom tot taille. De nachtjapon
niet weg te krijgen blijft schoon, de patiënt heeft
geen last van hobbels door het
nachtgoed, 't is warmer dan het
dragen van alleen een pyama-
jasje en de zieke ligt niet direkt
bloot als de dekens worden te
ruggeslagen.
En met deze brief van een
Haagse lezeres wordt deze extra
rubriek definitief gesloten.
Mocht u uw naam niet zijn tgs
gengekomener ligt weer een
heel jaar voor ons, dus u maakt
ruim vijftig weken de kans meer
geluk te hebben!
Terwijl onschuldige
r al vliegen..
keukenkast. Met soppen en derge
lijke zijn
en zelfs een goed dekkende „pri
ma" muurverf kan zulke plekken
nog doorlaten. Verdund bleekwa-
ter Is echter hét middel om al
borstelend die wanden weer een
helder aanzien te geven, zo werd
in dit huis ontdekt. Ben wéér be
nieuwd naar de reactie van de
gelukkige ontvangster....
De laatste
'k Zou nog pagina na pagina
door kunnen gaan met „tippen".
En dan zou ik nog niet door
september heen zijn Maar, er
Zou t doorgaan
De tobbe staat op groen,
dus wassen maar
DENK ER OM 12 UUR EVEN AAN
De slagzin van vier woorden: „Gevaarlijk speelgoed kost
kinderogen" is in zijn kort-en-bondigheid waarschijnlijk
suggestiever dan «en ellenlange paedagogische verhande
ling En ofschoon we ons op deze één na laatste dag van
het jaar misschien liever geen voorstelling willen maken
van het leed, dat kinderen bezig zijnde met dit gevaarlijk
speelgoed kan overkomen, geven we tóch vandaag deze
slagzin even door!
De Vereniging ter voorko- de lucifers houden bij de meer
ming van blindheid is er de onschuldige sterretjes om op
uitvindster van. Op deze der- hun manier de vonken er af
tigste december denkt zij daar- te laten springen, speelt het
bij niet in de eerste plaats sterkere geslacht buiten een
aan instrumenten als pijl en meer heldhaftiger rol. Maar,
boog, blaaspijpen, pistooltjes, soms zó'n rol, dat de oogkli-
speelgoedsperen en de ouder- nieken het er druk mee krij-
wetse (maar nog veel gebruik- gen.' Elk jaar weer moeten in
te) katapult't Gaat haar die klinieken en door artsen
nu meer om rotjes, voetzoe- honderden ooggevallen worden
kers, gillende keukenmeiden, behandeld, allemaal ten gevol-
vuurpijlen en dito bommen, of ge van het afsteken van vuur-
andere „knal-dingen". 'Ie werk rond oud en nieuw. En
klokke twaalf in vele dorpen niet zelden zijn daarbij kinde
en steden den volke kond doen ren het slachtoffer!
Rijdende tas
Bezitsters van een boodschap
pentas op wieltjes, u kent die
tassen wel, weten vaak niet waar
ze haar beurs en sleutels, en an
dere kleine zaken moeten laten.
Mevrouw T. de Bruin-Schoon uit
Gorinchem naaide daartoe van
stevige stof een zakje, bevestigde
daar twee bandjes aan en zette
deze vast aan de binnen-achter-
kant van de tas, tegen de dubbe
le zelfkant. Aan alle opberg- en
zoekproblemen kwam nu terstond
Tegen 'X vuil worden
In heel wat kamers staat het
zogenaamde bovenlicht vaak dag
en nacht open. Gevolg: men moet
de complete vitrages wassen als
dat ene stukje daar boven zo
gauw vuil is geworden. Mevrouw
Evenals hij dit al aan heel wat
dames zo bij de deur heeft kun
nen vertellen, wil een meteropne-
mer-incasseerder van het elektri
citeitsbedrijf in Dordrecht graag
via deze rubriek de bezitsters
van een heetwatertoestel ('n boi
ler» een „zuinig" idee aan de
nand doen. Die boilers werken
het goedkoopst op nachttarief.
Als men water tekort heeft, kan
men natuurlijk overdag door het
omdraaien van een knopje, het
toestel op „dagstroom" zetten.
Alleen vergeet men zo vaak die
knop weer om te draaien. Bindt,
zo /.egt deze vakman, een wit
lintje aan de meterkast als het
knopje op dagtarief wordt ge
draaid. Komt men langs het kast
je, dan ziet men direct: 'k sta op
dagtarief. Zit het kastje in een
niet in het ooglopende plaats,
bindt dan zo'n lintje aan de trap
leuning of daar waar u het steeds
kunt zien. 't Scheelt u altijdin
uw portemonnee!
Pindakaas en de klopper
Pindakaas gaat tot de laatste
korrel toe op als u het restje uit
de gebruikte pot in de nieuwe
pot doet, schrijft mevrouw J. J.
Jansse uit Rotterdam, terwijl
mevrouw Van der Gaag uit
Maassluis even wil doorgeven
haar „vuile" slagroomklopper in
de kortst mogelijke tijd schoon
te krijgen door wat sop in de mo
len te gieten en even te draaien.
Voor slechthorenden
Nog een „lampjes-idee" in de
map. in dit geval voor slechtho
renden. Wanneer er een elektri
sche (huis)bel aanwezig is, kan
"trCcttüütctctrtiivtrivtrirti-tr-ülrtr'ö'tiirtriiirtiiitrirtilriririrü'irtriririrtTirtr-ti-ü-tr-b-tr
Als 't regent in
De regenman
tel-mode ts al
jaren gezellig en
goed draagbaar.
Italië heeft aan
de reeks van mo
gelijkheden op dit
gebied er nog
eentje toegevoegd
namelijk de één
delige mantel in
twee kleuren, die
in de verte een
beetje op een
pakje lijkt. Deze
contrastrijke com
binatie kreeg gro
te knopen, een
strikceintuur en
een aardige hoed
mee. De hoed is
van hetzelfde ka
toenen materiaal
als de top van de
mantel, terwijl
het bandje om de
bol van de rok-
stof werd ge
maakt.
Menige centrifuge slaat de stijf
sel uit het stijfgoud. Daar heeft u
geen last meer van als u dat
wasgoed m een sloop in het appa
raat stopt, aldus mevrouw J. C.
van de Werke-den Boer uit Rot
terdam.
Koffie zetten
Meestal wordt er geklaagd over
het- te langzaam doorlopen van
water bij het kolïie-filteren. Wat
te doen als het water te snel
gaat? Gewoon het deksel van een
jampot in de filter leggen met
desnoods een paar gaatjes erin,
weet mevrouw P. den Bok-Dek-
ker uit Almkerk.
Iets voor morgenavond
Als er visite is, vindt menig
gastvrouw het wol 'ens vervelend
naar de keuken te moeten om
melk op te zetten. Kookt men de
melk echter vooruit om ze in een
thermosfles te gieten, dan kan
men bij de visite of.... televisie
blijven, is wellicht juist voor deze
avonden de suggestie van me
vrouw M. Broer-van der Berg uit
Bleskensgraaf.
Bij 't zemen
Als u net boven op de ladder
valt soms de spons of de zeem
uit uw hand. Mevrouw C. van
Daalen uit Rotterdam voorkomt
die narigheid door aan beide een
bandje te naaien, dat om de pols
kan. Bovendien kunnen aan die
bandjes deze attributen worden
opgehangtn.
Een verrassing
Een lezer wilde zijn vrouw zo
bijzonder graag verrassen met
„Tip-Parade". Hij schreef daar
om buiten haar medeweten hoe
zij eieren kookt, met name
de gekneusde. Dit gebeurt in een
plastic zakje, waarbij de rand
van het zakje tussen pannetje en
deksel wordt geklemd. Bij ka
potte eieren geen overkoken
meer, geen gevis en een schoon
pannetje. Of intussen deze me
vrouw al begrepen heeft, dat
haar man die brief op de bus
deed, weet ik natuurlijk niet.
Hopenlijk wachten nu niet tien
tallen lezeressen op het boek....
Keurig borduren
Mevrouw H. Nleuwenhuis-Mar-
seille uit Lisse neemt bij het bor
duren altijd een draad, die twee
keer zo lang is als normaal. De
ene helft laat zij dan aan de ach
terkant van het werk hangen. Als
de draad op is. gaat zij met die
andere helft verder, waardoor zij
veel minder aan- en afhechtingen
krijgt.
Verrassing (2)
Een mevrouw zond een tip in
van haar „trouwe hulp", waarbij
ze hoopte, dat het idee geplaatst
zou worden en haar huishoudelij
ke rechterhand (die ook onze
krant leest) het boek zou ontvan
gen. Goed. ook nu geen namen:
alleen hel middeltje. Gekalkte
muren in de keuken krijgen vaak
donkere plekken, speciaal in de
De Vereniging Tektielctikette
ring voor Was- en Strijkbehan-
deling zond ons een bijzonder
aantrekkelijk kaartje toe. Aan
trekkelijk. omdat bet zo leer
zaam is en voor heel wat huis
vrouwen narigheden zou kunnen
voorkomen, als.... de gegevens,
die er op staan, óók in de prak
tijk zouden worden gebracht!
die op textielgoederen genaaid
kunnen worden Zo'n etiketje kan
een groene wastobbe, een dito
driehoekje, een groen strijkijzer
en een gele P in een crkeltje be
vatton. Dat hoort dan bii textiel
die goed heet gewassen kan wor
den (de tobbe staat zogezegd op
groen), gebleekt kan worden (de
veilige driehoek), gestreken kan
.vorden ('t groene ijzer), terwijl
de P in de cirkel voor de chemi
sche reinigings-zaken een aanwij
zing betekent voor de te volgen
methode. Stof. die bijvoorbeeld
beslist geen warm sop kan ver
dragen, kriigt een rode tobbe
mee, enz. enz. Het gaat hier om
een internationale overeenkomst,
zodat ook meerdere Westeuro-
pese landen dezelfde etiketjes
zouden kunnen gebruiken.wat bij
geïmporteerde textielgoederen na
tuurlijk voor de huisvrouw be
langrijk is
Ofschoon men /lie etiketjes al
in verschillende produkten tegen
komt is de vraag mi: zouden de
heren textielfabrikanten (maar
dan ook alle heren) het kunnen
opbrengen die etiketjes in hun
artikelen aan te brengen? Dat
net gros van de vrouwen die
vraag graag met „ja" beantwoord
zouden willen zien nu er zoveel
textiel in alle mogelijke soorten
in de handel is, hoeven u en ik
die heren waarschijnlijk niet te
zeggen!.
Nu schijnt het vooral voor
jongens én niet te vergeten,
hun respectievelijke vaders,
nachtigs aantrekkelijks te
ook al is het al vele malen
gezegd: „Gevaarlijk speelgoed
kost kinderogen". Vuurwerk is
geen kinderspeelgoed; ouders
kunnen dus klokke twaalf be-
vaak een brokje opwindende In zijn jasje heeft zitten. Want
spanning zit, te kunnen en mo- zo'n half oogje kan gaan ten
laken. Terwijl moeder en koste van een gezond ogen-
Ld'. kleintjes achter de ramen paar!
Mocht een schoolrapport voor
moeders, oma's of meelevende dig met me
tantes aanleiding zijn de jonge
dochter iets te geven, dan
lopen er zo zult u wel gron-
2ijn
ik haar graag willen wijzen op worden. En ofschoon
een alleraardigst boek, dat spe- in-bleke gezichten
opgroeiende kooide ogen al
alles niet alleen tot normale pro
soms porties terug, maar geeft vooral
bij, dat het beslist uitstekende wenken over een
rdig meer genoemd Tan werkelijk goede verzorging, die
le tijd van alles met natuurlijke charme te
zwart om- maken heeft. Marlies Menge
tijdje heeft het geschreven in een taal,
laai
meisje is geschreven, 't Gaat achter de rug schijnt te zijn, is die meisjes van die leeftijd be
over de verzorging van top tot
teen door het jonge meisje en
een beetje over het ,,zo mooi
mogelijk voor de dag komen".
i heel wat gevallen nog spra- slist zal aanspreken; met de
overdreven kleding
de make up maar nie;
spreken.
Misschien schrikt u een beetje Dit boek r
»an dit laatste.... de teenagers beginners", heet het) brengt dit
aanduiding .speelse raadgevin
gen", als ondertitel gebruikt, is
dan ook niets te veel gezegd.
Harriet Freezer bewerkte dit
.Schoonheid voor door fcheltens Giltay uitgege
ten boek op de haar eigen ma-
tier en Helma Baison leverde er
!5 originele tekeningen bij.
TT ET IS ER geweest, dit jaar
Net als de jury van dc prijs
vraag. Die was ook verdwenen
voor we er erg in hadden. Dat
gaat nu eenmaal zo. Iedereen
heeft bezigheden genoeg. Het is
allemaal graag gedaan, maar het
is voorbij.
En'wat nu, zeg je, als hei jaar
je onder de handen door is ge
gleden, wat heb ik gewonnen. Ik
heb nog dezeifde kuren als voor
heen, hoogstens heh ik een beetje
geleerd. Maar ik zal met mijn he
le hebben en houden naar het
nieuwe jaar moeten, een uurtje
braafheid helpt me niets.
Vi Jonge tip
R(la?) Griffioen uit Leiden
plakt geen poëzieplaatje in de
albums van haar vriendinnetjes,
maar haar eigen pasfoto. „Ieder
een vindt 't erg leuk. Is ook aar
dig voor later" vertelt ze er nog
bij....
KN ZO is het eigenlijk met de
nasleep van de prijsvraag
ook. Het is afgelopen, en wie nog
schrijft heeft geen adres: de ju
ry bestaat niet meer, net zo min
als 1961. En er zijn nog enkele
brieven: lezeressen waren niet al
tijd tevreden met de oplossing die
de jury het meest geslaagd had
gevonden, anderen willen weten of,
de winnaressen nu punten kregen'
voor de vragen, zodat zij bv. ook
wel eens een vraag fout konden
hebben en toch een prijs in de
wacht slepen. Anderen weer gaan
nog eens dieper op een vraag in,
vinden de zaak zoals hij hier in
de krant behandeld is. niet „chris
telijk". bv. die nicht, die overal
haar mond in sloeg, voor de deur
laten staan omdat je dc direc
teur van je man op bezoek hebt.
En daar zitten we nu. Of WE:
het is vooral de redactrice van
Blad Zij die er mee zit. Boven de
tippost steken nog haar blonde
krullen uit. maar als die rubriek
io doorgroeit als dit jaar het ge
val was. zullen we haar in 1962
subiet in de paperassen ten onder
ion gaan. Het laatst zal dan haar
lach klinken, die lach waarmee
ij me opbelde en riep: ..Zeg.
mag ik die brieven niet doorstu
ren naar jou, ze passen wel in de
Open Brief, en wat moet ik er
mee? Ik kan ze natuurlijk in de
prullemand gooien, maar is dat
nu vriendelijk?" - Nee. nooit,
en vooral niet als we toch eigen
lijk erg dankbaar zijn dat er zo
veel mee-leven met Blad Zij is
FjAAROM HEB IK ze nu. En
U ze passen wonderwel bij de
onderwerpen die ik voor deze dag
had bewaard. Want tussen die
twee uitersten beweegt onze Open
Brief zich steeds: tussen de be
wogenheid, het zuchten bijna:
WAAR BEMOEI IK ME MEE.
bet kan zo'n pijn gaan doen je
met iemand te bemoeien én de
wijsheid: laat het maar zo. Het
is onmogelijk ic zeggen welke van
de twee christelijker is en de
jury. om met haar te beginnen,
heeft naar een dergelijke uit
spraak dan ook niet gestreefd. Zo
goed als het van ons allen
geldt dat we met heel ons heb
ben en houden over de streep
moeten, met onze nukken, ons
hooghartig antwoord, ons verge
ten van de ander, ons onbarmhar
tig oordeel, ons gebrek aan moed,
ons raadselachtige blij-zijn en dan
weer in de put zo geldt ook
van de prijsvraag dat iedere
vrouw zichzelf in het antwoord
meebracht. Zoals we zijn, zo re
ageren we. Wie dat het duidelijkst
had gemaakt, die kwam
merking
prijs. Sommige
ge vrouw. Zij had alle vijf vra
gen. de laatste over die tante
voor de deur, redelijk opgelost,
zo'n beetje als iedereen dat zou
doen. Tante maar niet binnenla
ten. zei ze. dat geeft allerlei ze
nuwen, en we wéten immers uit
ervaring dat zij niet snel en be
scheiden zal verdwijnen, dat ze
straks het naadje van de kous
zal moeten weten. Toen de brief
klaar was, had ze hem aan haar
man laten lezen. „Mooi", had hij
gezegd, „maar ik lach je toch
een beetje uit. Want jij zou het
toch niet kunnen laten om tegen
tante te zeggen, al was ze nog
zo'n kat: kom gauw binnen, ik
heb wel bezoek, maar aan een
kop koffie zijg, jullie toe... en je
zou de rest op de koop toe heb
ben genomen.^ Dus zei brief
schrijfster, hefzie ik de laatste
vraag. Ik vraag ze wél binnen,
niet omdat ik het zo wijs vind
maar omdat ik zo bén.
dames z.eiden: ik zou zó doen
en dan was er uit te lezen dat ze
zó het braafst of het meest psy
chologisch (wat dat dan ook maar
mag zijn) zouden vinden maar
zouden ze het echt ook dóen?!
En kiik. wie nu het reageren van
zichzelf helder en overzichtelijk,
ik zou haast zeggen: wie het
..wiedes" had gemaakt, die mikte
bij de jury in de roos Is hot rv<"
zo. juryleden'' Ik hoop toch dat
ik het duidelijk zeg. Natuur,
lijk heb ik er een paar opgebeld,
ik kan maar niet gaan fantaseren.
Goed zo. zei de jury, nu komt
u eerder in aanmerking voor een
prijs dan met een antwoord waar
geen leven achter zit. Wij oorde
len hier niet over goed en kwaad,
we zijn geen moralisten of filoso
fen, maar we zoeken levende
mensen. En dan is het nog moei
lijk genoeg om onder elkaar hier.
ieder met een andere aard en al
len verschillend van leeftijd, het
eens te worden.
Ik kan dit volkomen onder
schrijven.
TOEN IK de vragen op Blad
Zij las. heb ik ook wel eens
bij mezelf twee reacties gevon
den op één gebeuren. B v bij de
overstekende dame die
groeten, zich toen ineens bedacht
en verder liep. Als Ik jóng was
zou ik haar geloof lk overrompe
len. Inhalen, aan de mouw trek
ken al is het moment er voor
haar Juist een van hernieuwde
bitterheid, en kan het dus niet
slechter zeggen: wat is dat
nou? haar vragen mee te gaan
voor een kopje thee, enzovoort.
Charmant zijn dus. Er zit dan
ook wel een goede dosis zelfver
heerlijking in als je jezelf wat
kent, maar ik geef toe: op het
oog lijkt het „christelijker". Maar
nu ik ouder ben loop ik maar
door. Ik zal bij een volgende ont
moeting doen alsof ik niets ge
merkt heb. Misschien slijten bit
terheid en wantrouwen nog bij
mensen die om niets en niemen
dal direct beledigd zijn. Een der
gelijke houding, mits oprecht be
leefd. is zeker niet minder „chris
telijk" dan de eerste. Christen
zijn is namelijk niet het verrich
ten van een paar handelingen die
zo op het oog door de beugel
kunnen, maar het wonder dat
Christus Zich zelfs door je fouten
heen wil laten zien. Dat bete
kent het onverdraaglijke verdra
gen. Alle schoonmoeders verdra
gen die altijd zo ontmoedigend
ie huishouden bekritiseren. alle
lastige patiënten en alle klanten
die je door elkaar zoudt willen
rammelen, o Ja. dat ook. Maar
vooral jezélf verdragen. Dit leven
niet zien als een stukje dat lukt
en een stukje dat niet lukt. maar
als een geheel Een verzoend ge
heel. En 1961 een jaar waarover
Gods verzoening is gegaan. Dan
is 1962 te verdragen, en zijn wij
bereid ook eikaars lasten te dra
gen En zo. met eikaars lasten,
eikaars kattigheid, eikaars be
moeizucht en alle hebbelijkheden
van de een door de ander gedra
gen. dc drempel over! Christen
zijn is het begin van een nieuwe
gemeenschap. Geen strijd om
beuzelingen. Want engelen om
ringen ons: „Prijs"-vraag 1962!
zet het eR
ólStUBlieft BIJ!
Mag ik iedereen, die de ko
mende tijd een tip gaat instu
ren dringend iets vragen? En
wei of n duidelijk „Tip-Para
de" of „Dat zit zo" in uw brief
wilt vermelden? Het is anders
zo'n enorme ultzoekerij! Schrijf
uw wensen ten aanzien van het
hoek dat u bij plaatsing zoudt
willen ontvangen, er maar ge
rust in grote letters bij. Ver
schillende lezeressen, zo heb ik
gemerkt, durven dit uit be
scheidenheid niet te doen. En
ofschoon bescheidenheid iedere
vrouw siert mag u wat mij be
treft op dit punt gerust onbe
scheiden zijn in uw tip-post, 't
Zal de verwerking van de brie
ven veel gemakkelijker maken!
Dat ik u voor deze medewer
king op de voorhand dankbaar
ben, hoef ik u vast niet te ver-
sekeren.
