DEUKEN
min
Politiek
gesprek
conflict maakte
niet onmogelijk
NEW DELHI
Een kanttekening
Minister Klompé beëdigt
curatoren T.H. Enschede
Een ivoord voor vandaaj
Oranje-Groene Kruis
tintelt van activiteit
Noemen van verschillen
remt toenadering
UITKOMST VOOR INVALIDEN?
W/"AT-wij begin oktober reeds vermoedden, heeft minister Veldkamp thans
YV bevestigd: het wetsontwerp inzake de verzekering tegen arbeidsonge
schiktheid zal in de lopende parlementaire periode niet meer bij de Tweede
Kamer worden ingediend.
Zoals bekend, gaat het hier om een samenvoeging van verzekeringen tegen
de geldelijke gevolgen van arbeidsongeschiktheid voortvloeiende uit ziekte,
ongeval of invaliditeit. De Invaliditeitswet, de Ziektewet en de drie Ongeval
lenwetten zullen dus tot één wet moeten worden samengesmeed, wat gepaard
gaat met enorm veel wettechnische en praktische moeilijkheden.
Zo zal er ook een overgangsregeling moeten komen ter aanpassing van de
bestaande situatie aan de nieuwe verhoudingen zoals deze zullen worden
vastgelegd in de wet op de arbeidsongeschiktheid. Dit karwei zal in de
lopende zittingsperiode van het parlement niet meer volbracht worden.
Indiening van het wetsontwerp bij de Kamer zal pas na september 1963
kunnen geschieden, waardoor het ook nog de vraag wordt, of dit wetsontwerp
tijdens de zittingsperiode van dit kabinet nog behandeld zal kunnen worden.
De nuchtere feiten constaterend, heeft minister Veldkamp overwogen op
korte termijn met een interim-regeling te komen om in voorlopige vorm reeds
verbetering te brengen in de moeilijke financiële positie van vele invaliden.
De invaliden zullen dan voor verhoging van de uitkeringen niet behoeven te
wachten op de gereedkoming van het volledige wetsontwerp inzake de
arbeidsongeschiktheid.
In ons nummer van 11 oktober schreven wij hierover reeds, dat „de wettelijke
voorbereiding van een noodregeling niet zo ingrijpend behoeft te zijn, dat
daardoor de voorbereiding van het definitieve wetsontwup inzake de arbeids
ongeschiktheid langdurig zou worden opgehouden. Eén kleine extra ver
traging lijkt bij een dergelijke opzet minder ernstig, dan dat men voor de
invaliden de huidige situatie, welke in vele gevallen bijna onhoudbaar is,
rustig laat voortduren tot 1 januari 1964."
Wij verheugen ons daarom over de overwe|ing van de minister van sociale
zaken en volksgezondheid om met een interim-regeling te komen in het belang
van invaliditeitsrentetrekkers. Het is weliswaar nog slechts een overweging,
maar wij menen hieruit wel te mogen concluderen, dat minister Veldkamp
ernstig in deze richting denkt en dat hij ook wel mogelijkheden ziet.
Met belangstelling zien wij daarom uit naar de behandeling van de begroting
van sociale zaken en volksgezondheid in de Tweede Kamer bij welke ge
legenheid minister Veldkamp op dit punt nadere mededelingen zal doen. De
nood onder vele invaliden is nog zo groot, dat hier rustig van een sociaal
vraagstuk van de eerste orde mag worden gesproken.
Welke vorm de minister aan een interim-regeling zou willen geven is nog
oubekend. Een van de mogelijkheden zou zijn alle toeslagwettcn te laten
vervallen om dan nieuwe uitkeringen vast te stellen op basis van het advies
dat de Sociaal-Economische Raad voor een overgangsregeling heeft uitge
bracht.
In dit advies worden twee groepen van invaliden onderscheiden namelijk
die met een invaliditeit van 50 tot 70 en die van 70 tot 100 De maximale
invaliditeitsuitkering zou dan 80 van het loon van de ongeschoolde moeten
bedragen, wat neerkomt op een maximaal bedrag van 3200,per jaar.
Voor vele invaliden zou dit reeds een aanzienlijke verbetering betekenen.
Cumulatie van uitkeringen krachtens de Ongevallenwetten, de G.S.W.-
regeling of eventuele beloningen zullen uiteraard voorkomen moeten worden.
De overheid zou het bedrag dat zij thans aan toeslagen betaald ook onder de
interim-regeling kunnen uitkeren en het overige gedeelte zou dan door het
bedrijfsleven bijgedragen dienen te worden. Het bedrijfsleven heeft zich
immers al eerder bereid verklaard de lasten van een arbeidsongeschiktheids
wet op zich te nemen.
Misschien dat een verzwaring van de sociale lasten op dit moment voor het
bedrijfsleven wel erg ongelegen komt, omdat juist nu vele bedrijfstakken toch
al een zware druk op de prijzen ervaren, de huurcompensatie uit de winst
betaald zal moeten worden, de vronwenlonen tot 85 van de mannenlonen
opgetrokken moeten worden en er wellicht nog wat gaat gebeuren met de
A.O.W.-premie. Minister Veldkamp is immers ook voornemens de A.O.W.-
pensloenen met 15 te verhogen.
De invoering van een interim-regeling voor invaliden zal dan ook wel niet
helemaal zonder moeilijkheden verlopen, maar we hebben het vertrouwen dat
minister Veldkamp nu hij een eerste stap in de richting van een interim
regeling heeft gezet ook van plan is op de ingeslagen weg voort te gaan.
Nederlandse en Indonesische christenen vonden elkaar
Courante kroniek
SPOED GEWENST?
Mh ,i ,t» Luns kou noc dèzé Werk eei
nota inzake de kwestie-NieUW-Goinea aai
de Twewdo» Kamer doen toekomen. Zoals-
gemeld, wordt verwacht dat eerst in
januari een debat hierover in de Kamer
zal plaatsvinden. Over deze aangelegenheid
laten u» hieronder twee uiteenlopende
commentaren volgen. De Telegraaf
srhryft: „De toezending van dc nota kan
al haast niet vlugger na de terugkomst van
dc minister .uit New York, maar des
ondanks wordt van diverse zijden betreurd
dat nog geen Kamerdebat over het vraag
stuk Nieuw-Guinea kon worden gehouden.
Deze aandrang tot een drbat heeft tot
achtergrond de wens dat Nederland nu met
bekwame spoed een gesprek met Indonesië
moet houden. In de Ver. Naties bleek geen
meerderheid van tweederden te zyn voor
een gesprek, waarby het recht der Papoea's
op zelfbeschikking van tevbren wordt vast
gelegd en derhalve, aldus do gedachten-
gang, moeten er nu maar zo spoedig moge
lijk onderhandelingen beginnen zondei
voorafgaande erkenning van dit recht op
zelfbeschikking.
Tegen deze redenering kunnen slerki
bezwaren worden ingebracht.
In de eerste plaats is het tactisch nic
iui«t zich nu te haasten voor een twee
zijdig gesprek, omdat Indonesië nog aller
minst blyk gegeven heeft met betrekking
tot het zelfbeschikkingsrecht der Papoea's
enigerlei concessies te doen. Het gesprek
zou dan aanvangen onder voor Nederland
ongunstige omstandigheden.
In de tweede plaats is een snelle reactie
van Nederland in strijd met onze waardig
heid. Indonesië heeft jarenlang gepoogd
ons de ene vernedering na de andere te
bezorgen, en hoewel men er in de inter
nationale politiek verstandig aan doet zich
door een dergelijke handelwijze niet al te
lang te laten beïnvloeden, is een ander
uiterste dat men zich nu hals over kop in
een tweezijdig gesprek stort.
By do huidige stand van zaken is, zolang
Indonesië niet meer begrip toont voor dc
Nederlandse opvattingen, kans op succes
bovendien bijzonder gering. Een misluk
king van het gesprek echter zou de kans
op herstel van normale betrekkingen tussen
Nederland en Indonesië aanzienlijk ver-
Ten slotte kan er ook nog op worden
gewezen dat er nog wel andere mogelijk
heden zijn om tol een oplossing van het
conflict te geraken dan een gesprek, waar'
hij alleen Nederland en Indonesië aanwezig
zouden zijn. Er blijkt internationaal een
toenemende bereidheid zich met het pro
bleem bezig te honden, ook in de kringen
van dc V.N. Het moet niet uitgc-loten
worden geacht dat deze bereidheid binnen
een redelijke termijn concretere vormen
Het Parool merkt daarentegen op:
..Minister Luns liceft klaarblijkelijk geen
behoefte om dc Tweede Kamer op korte
termijn veel te verhalen over wat hem te
•r York is wedervaren en wat dc regering
Wandelingen in
(Van onze kerkredacteur)
Tijdens de laatste dagen van de
conferentie kwamen we niet veel ver
der dan de hal van de Vighyan Bah-
van. Maar we ontmoetten daar zoveel
mensen, dat we ook weinig behoefte
hadden om de deur uit tc gaan. Je
maakte praatjes in het Frans, Duits
en Engels; je probeerde een paar
woordjes in het Zweeds of Deens
alleen maar om tot de ontdekking te
komen dat je de gedelegeerden een
„smakelijk eten" had gewenst in
plaats van „goeden morgen" en plot
seling hoorde je dan Nederlands:
„Kunt u nogal klaar komen met uw
artikelen?" Het is de kleine, vrien-
dclijke, room--katholieke waarnemer
prof. Groot. We antwoorden lachend,
dat we net bezig ziin te verdrinken
in de papieren die dagelijks door het
persbureau van de Wereldraad in ons
kastje worden gestopt en dat we nau
we moeten begin-
haast heeft. Nu is de New York Time;
natuurlijk geen K.V.P.-brgaanmaar de
correspondent, van wie het bericht afkom-!
stig is, zou toch wel eens wat meer dan
een klok hebben kunnen horen luiden. i
Het is onjuist van een regering of van
een minister om ecn zqak, d^e.van.zo gfoJe
betékenis is voor een land en zo in liet
middelpunt van dc belangstelling staat als
het Nicuw-Guinea-vraagstuk sedert de on
bevredigde loop der dingen tc New York,
niet zo 6nel mogelijk in het parlement tc
brengen. Geliect onbegrijpelijk is echter,
dat de Tweede Kamer zelf niet brandt van
verlangen om het rcgcringsverslag en de
regcringsplanncn op zo kort mogelijke
termijn te horen en tc bespreken. De lieer
Burger heeft hier enige malen op aan
gedrongen; maur voor de rest was liet gc-
zapigheid en vredige rust, wat de klok
sloeg. Dc gang van zaken in de Kamer
week wekt 1
dat het inderdaad 1962 moet worden voor
het punt deugdelijk aan de orde komt. Het
lykt ons van liet grootste belang, dat de
Kamer zich vermant en van de regering
verlangt dat zij zich nog vóór het Kerst-,
reces duidelijk uitspreekt."
n. Man
werkt hij
„Trouwens u zult straks ook wel een
rapport in een paar delen kunnen
schrijven, als u alles recht wilt doen
wat u hebt gehoord.''
Dc hoogleraar, dii
het secretariaat voor oecumenische
vraagstukken van de Rooms-Katho-
lieke Kerk, lacht en wordt dan ineens
ernstig als hij zegt, wijzend op een
Rus die zich achter mij langs wringt:
„Ik hen zo blij voor de ontmoeting
niet de Russen. Ik heb hele goede
gesprekken met hen gehad en we
liebbeti heel eerlijk en open met el
kaar gesproken."
En ineens besef je dan, dat je een
belangrijk moment in de kerkgeschie
denis beleeft. Een dergelijk vriend
schappelijk gesprek tussen mensen,
die grote invloed hebben in hun
eigen kerk. ka
randei
erhouding de
laatste jaren zo fel geweest als tussen
de Rooms-Katholieke Kerk en de
Russen. En het wantrouwen heerst
aan beide kanten. Nog maar een paar
dagen geleden stond een Rus op in
een van de discussiegroepen, die een
felle philipjea hield tegen de Rooms-
Katholieke Kerk.
Maar als er dan een gesprek komt
onder vier ogen, ergens op een stille
gang of in een lege zaal, waar de
rook nog hangt .van de vergadering
die net is afgelopen, komen oprechte
harten elkaar nader. Het politieke
wantrouwen, dat er was, blijkt dan
scheiding tc zijn, die men meende
waar te nemen. Over de muur is het
buurpraatje begonnen.
Nóg schetteren aan beide kanten
dc radio's tegen elkaar in, nóg leven
heide buren zonder aan de ander te
denken. Maar het is heel goed moge
lijk, dat als ze straks na het buur
praatje beiden hun eigen huizen
de knop van hun luid-
reker
heel stuk zullei
terug-
Moskou als
Rome. Wc zijn benieuwd I
Afgevaardigden
kerk N.-Guinea
waren erbij
(Van onze kerkredacteur)
i rpiJDENS de vergadering van
de Wereldraad van Kerken
hebben niet alleen de kerken en
bloc met elkaar gesproken. Van
tijd tot tijd zonderden delegaties
van bepaalde kerken zich in een
van de vele kamers of zaaltjes
van de Vighyan Bahvan af om
onderling elkaar eens nader te
komen. Soms gold dit delegaties,
die door de wereldpolitiek op een
uitzonderlijke wijze uit elkaar
zijn gedreven.
Het is welhaast vanzelfspre
kend, dat Nederlanders hun Indo
nesische collega's hebben opge
zocht om elkaar als broeders te
ontmoeten. Het gesprek tussen
hen kreeg een dubbele diepte,
omdat daarbij ook de beide waar
nemers van de Evangelisch-
Christelijké Kerk van Nieuw-
Guinea, ds. H. J. Teutscher en ds.
Roemainoem, aanwezig waren.
Kr^1/e?-,eerlijk' °Pen. en bovenal zeer
broederlijk gesprek hebben deze man
nen samen gesproken over de situatie,
zoals die in de afgelopen jaren is ge
groeid. Zij deden dit terwijl het poli
tieke probleem tussen Nederland en In
donesië in de Verenigde Naties aan de
vill w.as,tDe besprekingen van New
nebben geen schaduw geworpen
over het gesprek in New Delhi, om de
eenvoudige reden dat de Tndiase kran
ten nauwelijks enige aandacht schon
den aan wat op politiek gebied gebeur-
ISOLEMENT
"sprekten Is «el heel „Hn-
lijk duidelijk geworden hoe het isole
ment, de muur die tussen Indonesië en
qntstaam, gcloofseenoteD 'eeeerden
voorleggen om zich in ieder geval bij
deze Raad aan te sluiten.
Maar ook zij lieten duidelijk blijken,
dat zij behoefte hadden aan contact met
de Indonesische kerken. Het gesprek tus
sen de vertegenwoordigers van de ker
ken uit de drie gebieden heeft dan ook
reeds nu dit positieve resultaat gehad,
dat de Indonesiërs bij hun Raad var
Kerken en de waarnemers van Nieuw-
Guinea bij hun synode erop zullen aan
dringen, dat er een wederzijdse uitwis
seling van delegaties komt. Men hoopt
elkaar door gesprekken zo weer beter
te kunnen verstaan en elkaar niet slechts
als christenen, maar ook als inwc
van de beide gebieden weer te kunnen
ontmoeten en begrijpen.
BROEDERLIJK
Het gesprek tussen Nederlanders
Indonesiërs had niet tot doel tot een
nieuwe politieke weg te komen of iets
dergelijks, zelfs niet om een gezamen
lijke uitspraak de wereld in te sturen.
Een ogenblik was daar wel sprake
van, maar toen was de conferentie van
de Wereldraad al bijna voorbij en wa
ren verschillende gedelegeerden van In
donesië al vertrokken.
Maar toen zij naast elkaar zaten aan
de avondmaalstafel op de tweede zon
dag van de Assemblee, meenden zij el
kaar ook te moeten kunnen ontmoeten
voor een gesprek midden in de feitelij
ke situatie van vandaag. En toen bleek
dat zowel de gedelegeerden van Neder
land als van Indonesië van oordeel wa-
dat „christenen erop moeten staan,
dat regeringen en internationale orga
nisaties alle beschikbare middelen -,oe-
ten aanwenden voor het verkrijgen van
vreedzame oplossingen bestaande in we
derzijds aanvaarde wijzigingen in een
bestaande situatie."
Minister dr. M. A. M. Klompé, waar
nemend minister van o., k. en w. heeft
vanmorgen in het hoofdgebouw van
i het ministerie de leden van het col
lege van curatoren van de Technische
Rijkshogeschool te Enschede de ambts-
afgenomen.
In dit college van curatoren zijn be
noemd: tot lid (levens voorzitter), ir.
iegd, I
doi
(Advertentie)
kOSRAM
Beroepingswerk
ren te Terheyde-,
venhage (wijkgem. 20): J. Swijnenbürg
te Amersfoort.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Hijum en Finkum: P. Gil
huis, kand. te Amsterdam.
GREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Oostkapelle: A. Hofman
te Zeist.
DOOPSG. BROEDERSCHAP
Beroepen te Berlikum (Fr.): mej. ds.
T G Stccema te Wolvega-Tjalleberd, die
dit beroep ook
nota toegi
dat de bewindsmai. het niet erg
den, wanneer de behandeling ervan pa?
in het vol tend jaar zjii geschieden. Kerst
mis en Nieuwjaar zyn in zicht, en waarom
zou men zo zenuwachtig doen? In de New
Vork Times heef: trouwens het bericht
gestaan, dat ook- do K.V.P.-fractie geen
wat dc regering 1 ~1
'iTiïï Openbare les lector
P. L. Dijk
(Advertentie)
Reumatiek
Griep
Migraine
Menstruatiepijn
Verkouden
Hoofdpijn
Spit
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
Notaris P. L. Dijk. benoemd tot bui
tengewoon lector in de faculteit der
rechtsgeleerdheid aan de Gem. Universi
teit te Amsterdam, heeft vanmiddag zijn
leeropdracht aanvaard door het geven
van een openbare les getiteld: „De pro
gressie naar verwantschap in de succes
siebelasting".
Notaris Dijk is in 1920 te Den Haag ge-
boren. In 1947 werd hy kandidaat-nota
ris en in 1959 notaris te Amsterdam.
Sinds 1952 is hij. eerst in de rang
5 houder van een leerop-
de successie-, registratie-, en zegel-
TOGAL HELPT wct m het kader van de notariële oplel-
TOGAL HELPT 1 ding.
G. M. Ridder de van der Schueren,
commissaris der Koningin in de provin
cie Overijssel, en tot lid de heren: F. A.
Drijver, president-directeur van Thomas-
en Drijver, Blikemballage Fabrieken
te Deventer, ir. A. J. Engel, presi
dent-directeur van de Algemene Kunst
zijde Unie n.v. te Arnhem, dr. W. T.
Kroese, directeur van de Koninklijke
Textielfabriek Nijverdal-ten Cate n.v. te
Almelo, ir. H. M. van Mourik Broek
man, president-directeur van dè Konink
lijke Nederlandse Zoutindustrie n.v. te
Hengelo, dr. ir. H. A. Steehman, gewezen
directeur van de n.v. Nederlandse Aard
olie Maatschappij te Oldenzaal en W.
Thomassen, burgemeester van Enschede.
De plechtigheid werd onder meer bij
gewoond door dr. L. Neher, voorzitter
van de raad voor het technisch weten
schappelijk onderwijs.
In een toespraak herinnerde de minis
ter aan het voorbereidende werk, dat
reeds door de commissie voorbereiding
Technische Hogeschool is verricht. Ter
bevordering van een vlotte gang van
zaken bij de verdere voorbereiding van
de hogeschool, is het nu gewenst dat de
verantwoordelijkheid in eerste instantie
voor een zo goed mogelijke opbouw
al dadelijk gedragen wordt door het
orgaan dat bij de wet is aangewezen
voor het bestuur van een hogeschool, het
college van curatoren.
Velerlei beslissingen die nodig zijn
voor de inrichting en de bemanning van
het apparaat van de hogeschool kunnen
nu voortaan in eigen kring genomen
worden, aldus de minister. In voor
komende gevallen zal de hogeschool nu
ook naar buiten rechtsgeldig vertegen
woordigd kunnen worden.
Tot dr. Berkhoff en mr. Woltjer richt
te de minister het verzoek, gedurende
de tijd dat nog geen senaat aanwezig is,
de werkzaamheden in het belang van de
opbouw van de hogeschool in Enschede
te blijven voortzetten. Een senaat is on
misbaar en ik spreek dan ook de op
rechte wens uit dat dr. Berkhoff erin
moge slagen binnenkort aan het college
zodanige voorstellen te doen dat althans
een rompsenaat gevormd kan worden,
aldus de minister.
Voorts gaf zij het college in over
weging om zo spoedig mogelijk een voor
dracht tot de benoeming van een secre
taris op te maken.
Op verzoek van minister Cals heeft dr.
ir. H. A. Steehman zich beschikbaar ge
steld voor de dagelijkse leiding van de
gang van zaken en voor het overleg als
bedoeld in artikel 40 van de wet op het
wetenschappelijk onderwijs.
Nederland is.
uit elkaar heeft gedreven, maar ook.
dat het Evangelie toch aUljd direct
weer de brng fs die gescheiden harten
vereent.
Uit de drie gesorekken, die werden
gehouden, is duidelijk gebleken, dat
^Indonesische .gedelegeerden daadwer
kelijk op het standnunt staan zoals dal
vorig jaar reeds door hun Raad var
Keilen isr uitgegeyen. Zij bleken, una-,
mening te zijn. dat Niéuw-
stuk is van Indonesië. Tij
dens het gesprek, maakte zelfs
de Indonesiërs Nederland hiervoor
compliment, hoorden we naderhand. Hij
zei„Misschien blijkt hier wel uit hoe
?oed Nederland vroeger ziin werk heeft
gedaan, dat die band met Nii
nea nog steeds gevoeld wordt.'
Hij bedoelde, dat Nederland zelf de-
'e eenheid van Nieuw-Guinea met de
rest van Indonesië heeft geschapen.
Maar uit deze gesprekken, en trou
wens ook door de gehele Assemblee, heb
ben ook de twee waarnemers van Nieuw-
Guinea gevoeld hoe zij als kerk in een
isolement zijn geraakt. Zij behoren niet
tot de Oostaziatische Christelijke Raad
van Kfr,k,eP en kwamen hier pas tot
de ontdekking, dat tot die raad ook de
kerken van Australië en Nieuw-Zeeland
„Waarom wl.i dan niet"
vroegen
kerken dezelfde mocl'iikheden onder
ogen moeten zien als de Panoea-kerk.
Zij hebben dan ook onmlddellDk de
voorzitter D. T. Niles om Inlichtingen
gevraagd en zullen de synode van de
kerk van Nieuw-Guinea het verzoek
RAPPORT
Deze woorden werden uitgesproken in
in rapport van de commissie voor in
ternationale aangelegenheden, dat in de
algemene zitting van de Assemblee is
uitgebracht. Tijdens de bespreking van
dit rapport stond een van de Indonesi
sche gedelegeerden op en zei: „Ik hoop
dat de reeds lang durende spanning en
onenigheid over West-Nieuw-Guinea be
ëindigd zal worden via de veg en de
geest in deze uitspraak. Ik hoop dat
mijn Nederlandse collega's van hetzelf
de oordeel zijn"
Op dat moment kon geen Nederlan
der opstaan, omdat het debat over het
rapport doorging en zelfs afgebroken
moest worden voordat iedereen het
oord kon voeren, die wilde spreken.
Maar de Nederlanders hebben duidelijk
in de laatste bijeenkomst van de gede-
de drie gebieden laten
blijken, dat zij hier geheel achter staan.
„De tyd komt om alle volken en talen te vergaderen; zij j
len komen en Mijn heerlijkheid zien". Dat is Gods woordij
de profeet Jesaja gesproken tot het volk van Israël. Alle t>o|
en talen: de muur tussen Gods volk en de andere uoZfcj
wordt geslecht en Gods heerlijkheid blijft niet langer gerq
veerd voor Israël. Als God de tijd gekomen acht, wordtl
beekje van Zijn genade tot een brede rivier, die stroomt j
alle landen in alle werelddelen. Hij nodigt vreemdelingeiL
tot de aanbidding, eerst in de stalwaar straks Mariar
kind JezxLs ter wereld zal brengen. Daar wordt Gods heen
heid openbaar en treedt de Heer van hemel en aarde büj
in de tijd, om mens te worden onder de mensen, om hurl
in Zijn handen te nemen en om allen, die zich laten roepef-i
verkondigen, dat nu de tijd is aangebroken om Zijn heerfi
heid te aanschouwen. In de woorden van de profeet Je
hoort u de Adventklokken beieren, als een preludium of
engelenzang van Kerstfeest: het heil is voor alle volken
talen, vergaderd uit alle streken en van alle eeuwen, get\
zijnd van Gods heerlijkheid, die begint in het Kind lp.,,
Bethlehem! Dan komt God wonen onder de mensen. Hij
binnen in hun nood, Hij herstelt de verbroken relatie tiu
God en mens! 1
(Van een onzer verslaggevers)
Het Zuidhollandse Oranje-
Groene Kruis heeft gisteravond
in de Rolzaal onder de Ridder
zaal in Den Haag haar jaar
vergadering gehouden. Uit het
jaarverslag, dat na het openings
woord van dr. A, Ploeg ter tafel
kwam, bleek dat het ledental in
1960 een duidelijke groei te zien
heeft gegeven. Tevens gaat het
verslag uitvoerig in op het eerste
decennium van de verniging, een
mijlpaal die op 31 maart van dit
jaar op bescheiden wijze werd
gevierd.
Het Oranje-Groene Kruis gaf in I960
haar medewerking
de totstaridko-
Sluis-internaat
voor- en nazorg wordt
geesteszieken. In Alphen
Vlaardingen,
gegeven aar
aan den Rijn kwam een nieuw consulta
tiebureau voor zuigelingen en kleuters
tot stand. Bodegraven kreeg een gebouw
voor t.b.c.-bestrijding, waarin ook een
consultatiebureau voor zuigelingen en
kleuters werd gevestigd. In Delft ver
vangt-het consultatiebureau in de Zions-
kerk het tijdelijke gebouw aan de Myer-
straat, de Loosduinde wijk- en zieken
verpleging te Den Haag opende haar
vierde wijkpost, die de 27-ste wijkpost in
Den Haag vormt.
In de protestantse vereniging voor
wijkverpleging 's-Gravenhage-Oost wer
ken thans hervormden gereformerden,
luthersen en vrijzinnigen in een vereni
ging samen. In Katwijk aan Zee werken
de drie kruisverenigingen thans samen.
Het kraamcentrum Leiden en omstre-
Arjos-voorzitter over A.R.-C.H.:
(Van onze parlementsredactie)
TTET STEEDS WEER met na-
-"druk stellen van de verschillen
en moeilijkheden, die een samen
gaan van Anti-Revolutionaire
Party en Christelijk-Historische
Unie in de weg zouden staan, is
toch wel iets anders dan een
daadwerkelijk streven naar de
nodige mentaliteitsverandering.
Dit zei de heer C. Balkenende,
voorzitter van de Nationale Or
ganisatie van A.R. Jongeren-
studieclubs in zyn openingswoord
ter gelegenheid van de jaarver
gadering van de Arjos, die van
daag in Utrecht is gehouden.
In deze tijd, waarin een voortgaande
ontkerstening valt waar te nemen, mo
gen, aldus de heer Balkenende, de
christelijke politieke organisaties niet
voorbijgaan aan de vraag of hun ge
scheiden optrekken geen afbreuk doet
aan de doelstelling van de christelijke
staatkunde. De Arjos-voorzitter herin
nerde aan een prettig gesprek, dat het
Arjos-moderamen dit voorjaar met het
moderamen van de Federatie van C.H.
Jongerengroepen heeft gehad. Hij sprak
de wens uit, dat een dergelijk gesprek
regelmaat zal worden.
De heer Balkenende stond ook stil
bij een voorstel van prof. Romme, dat
de jongerenorganisaties van de drie
g*ote christen-democratische partijen
eens zouden moeten nagaan, of er een
mogelijkheid bestaat om te komen tot
één gemeenschappelijk christendemo
cratisch werkprogramma.
Deze sympathieke gedachte kan ech
ter alleen goed verwezenlijkt worden,
aldus de heer Balkanende, als de drie
partijen zelf een dergelijk onderzoek
ter hand nemen. Zoiets zou zeer zijn
to«- te juichen en de jongerenorganisa
ties zouden uit de studie en bezinning,
die bij een dergelijk gezamenlijk on
derzoek plaats heeft profijt kunnen
trekken.
De heer Balkenende liet zich prijzend
uit over de band tussen Arjos en A.R.
Partij. De Arjos vindt volkomen erken
ning in de partij. Wel zou het zijns in
ziens nuttig kunnen zijn, eens na te
gaan of er mogelijkheden bestaan, Ar-
josleden als waarnemers bij allerlei, vor-
man van meningsvorming binnen de
partij toe te laten. Zij zouden zo een
beter inzicht kunnen krijgen in de prak
tische politieke vraagstukken en de toe
passing van de a.r. beginselen in de po-
erbl
ken begon met haar werkzaamh*r^Sr'
voor de wijkverpleegsters werd eenpeit"
derne woning aangekodht. Rijswijk r
te een aarzelend begin met de wijfeeboi
pleging. In Sassenheim worden bet
kingen gevoerd over een gemeentst V
gezondheidscentrum.
Volksgezondheid
Het Oranje-Groene Kruis gaf in p
168.721,28 uit aan subsidies voor,
terne kraamverzorging, kinderhyg réhoc
e.d. Het aantal patiënten beek:
23.600, die tijdens 520.560 verpleegijerke^
werden verzorgd. Niet minder poonl
19.175 zuigelingen en 31.285 klei ljei
werden op de consultatiebureaus i(S. cc
schreven. Kortom, de vereniging tii 'ufc^G
van activiteit. ke 011
De geestelijke volksgezondheid
de volle aandacht van de verenigingj
grootse plannen tot uitbreiding
werk op dit gebied zijn thans uitgew, -
Van 1962 af zullen geleidelijk vijf psffet
aters, twee jeugdpsychiaters, drie ld
chologen en ongeveer véértien distil
verpleegsters worden aangetrolfcr
Hierdoor zal het mogelijk worden dp;
de nabije toekomst het voorzorg- eiw^.
nazorgwerk voor de geestelijk geh£chou
capten, de jeugdpsychiatrie en d- F
tacten met de sociale diensten
gemeenten en met de gmeente-aj
worden uitgebreid. Ook zullen meer d
men in inrichtingen voorkomen kuf
worden. In vele gevallen zal de opn?r<
duur kunnen worden bekort, omdalp
minder zal voorkomen dat. een
na zijn ontslag uit een inrichting bj)
terugkeer in de maatschappij in -
vacuum terecht komt.
Zwakzinnigen
Mejuffrouw dokter T. Pouwels, l
bonden aan de mr. dr. W. van
Bergh-stichting te Noordwijk hielde Lui
boeiend, uiterst deskundig en I
glashelder betoog over de sociale
pecten der zwakzinnigheid. Haar g
enthousiasme getuigde van de
liefde, die zij haar- wérk onder I
mensen toedraagt.
1 De zwakzinnigheid is hiet alleenl
tekortkoming aan intelligentie: dé I
geboren, of m de prille jeugd verwol
functies en hun ontwikkelingsmogpi
held is het meest opvallend,
komt bij dat de sociale aanpassiil,
verzekerd van een blijvend probl-ei
aldus mej. Pouwels, doelend op de z
zinnigen in de maatschappij. ,,e ii
sing tussen de „normale" medemei,.
blijft moeilijkheden geven. Wanneer? -
zekere graad van stabilisatie is beF
na opvoeding in een inrichting, en F
neer zich een sociaal gedrag is gaan^
tonen, dan leeft de wens de patiënt ir
maatschappij te plaatsen. Maar de rp
schappij stelt eisen, die volkomen fc
schillen van die, welke in een inrich
voor geesteszieken worden gesteld,
beperktheid van de werkers in de ini
tingen vormt altijd een gevaar. Daa?
zou een uitgebreider, en vooral i
regelder nazorg zeer zeker gewenst z
if Part:
aldus dokter Pouwels.
I Feli:
litieke praktijk. De heer Balken*)
dacht in dit verband aan waarneni
in de diverse commissies van het i
lege var Advies.
Het is namelijk een van de
lijkheden, die de Arjos bij haar v
onderviiidt, dat de Arjosleden,
zich met belangstelling verdiepen^
de beginselen van de A.R. Paf1
juist weinig gelegenheid hebben,P
praktische uitwerking van het polr
ke beginsel van nabij te volgen.
Arjoswerk zal ermee zijn gebaat,?
ook deze praktische uitwerking ri
aandacht kan krijgen, aldus de
Balkenende.
Mijn vriendin Heieen is een werkende vrouw.
Om vlot en efficiënt haar zaakjes te regelen
snort ze rond in een lelijke eend. Wij, die He-
leen kennen, hebben de eend met gemengde ge
voelens uit het ei zien komen. Heieen hoort tot
het rommelebom-type vrouwen, die gauw-gauw
even „zus" regelen en hupla-hola even „zo" fixen.
Als daar dan ook nog een auto bij moet komen,
dachten wij bezorgd, wat zal dan het einde zijn?
Heieen rost nu al meer dan een jaar rond en
hoewel we met angst en beven op aanrijdingen
en bekeuringen hebben gewacht, is het gebleven
bij een conflict met een verkeersagent en rijdt
ze ongedeukt en opgewekt door het leven.
Gisteravond kwam ze mij halen, we zouden
samen naar d« film.
Het stroomde van de regen. Het plezierige van
een eend is wel dat je, zodra je erin zit en
niet let op de speelgoedachtige knopjes, vergeet
dat je in een klein mormel op wielen zit. Bin
nen is het droog en warm en zelf zie je het
minder fraaie uiterlijk niet.
Ik genoot, vooral van het feit. dat ik nu zonder
plu en plastic droog bleef. Mijn vreugde werd
getemperd door een nogal humeurige Heieen, die
mokkend vertelde over een echtelijke onenigheid.
Aan het eind van het relaas vroeg ze strijdlus
tig wat ik er wel van vond. Hoe heerlijk ver*
ongelijkt ze ook de blanke onschuld speelde, ik
had het gevoel, dat ze echt helemaal ongelijk
en Piet, haar man, gelijk had. Haar kippe-drift
echter kennende, vreesde ik dat er korte metten
met mij gemaakt zouden worden, als ik dat
ronduit zei. Ze zou me misschien wel in de re
gen zetten, daarom begon ik aarzelend: „Tja,
dat is...."
Ik hoefde niet voor mijn mening uit te ko
men. want op dat moment reed Heieen tegen
de tram. Ik zag in een flits de neus van de
tram in die van de eend boren en verbaasde me
erover hoe vlug alles ging. Overigens zonder
pijn, zonder bloed, zonder schrammetje.
„Ook dat nog", foeterde Heieen, „alles heel
aan jou, Mink? Dan er maar uit, joh". Toen we
de regen binnenstapten, stond er een veelkoppi
ge menigte op ons te wachten, waaruit de wagen
bestuurder zich losmaakte en agressief aan He-
leen vroeg: „Zag u mij nu niet?" Toen ze niet
en
'Zome
ik dat nou ook niet weten", was het uerfrouj
lijke antwoord van mijn vriendin.
Toen alle formaliteiten achter de rug warenf
de eend bedroefd aan de kant van de weg s
wachtten we in een restaurant op Piet, die
alarmeerd was. Ik had respect voor Heieen,
en zakelijk had ze alles geregeld. Op het i
ment echter dat Piet binnenkwam, brak i
flinkheid publiekelijk kapot. Ondanks de loei
de nieuwsgierige mensen viel ze Piet huüendjT>e
zijn hals en snikte: „Oh Piet, lieve lieve Air. H,
ik ben een ezelachtige sufferd, wie rijdt 67 65".
tegen een tram aan? En die arme eend is' Gébo
gedeukt. Kan je nog een beetje van me houdqiet „H
Bescheiden wendde het publiek zich af, toenl Diligi
conversatie dit privé karakter kreeg. Overig
verwachtte Heieen helemaal geen aantwoord,\
maakte er een solistisch optreden van. „Nee, L
'on re r!
1 iResta
direct antwoord gaf, herhaalde hij dringend: „Ik
zeg, zag u mij nou niet?"
Heieens kleurtje uit het doosje lag als de blos
van een clown op haar spierwitte schrik-gezicht.
Toch was ze niet verslagen en met haar oude
pinnigheid zei ze: „Of ik u zag? Natuurlijk zag
ik u, ik dacht: kom ik rijd eens gezellig tegen
die tram aan".
Toen tvas het een druipende plastic damesko
los. die vroeg, terwijl ze verwijtend en minach
tend naar de gekreukelde eend wees: „Is dat
ding daar van u?" Toen ze een bevestigend ant
woord kreeg, zei ze klagerig: „Mooi is dat, en
nu weet ik niet, hoe ik thuis moet komen". ,Laat
junch
best auto, hé? Nou, dat zie je dan; oh, ik I
het niet verkroppen dat ik zo oer-oer stom
Woedend ben ik, stik-stik nijdig". Uje cl
„Ja, liefje, dat zie ik wel....", probeerde A Bran!
,J5til, laat me uitpraten. Zie je wel, n
ik niet meer wat ik zeggen wilde; ik lijd t
aan seniele aftakeling. Mijn eend is niet allf stsds
gedeukt, zelf zit ik ook vol deuken en butsfy
Piet sloeg zijn arm om haar heen en v
te aanstalten haar te troosten, zoals een
alleen maar troosten kan.
Het kwam mij voor, dat ik mij maar beèolister
even verwijderen kon. [Den
Toen ik terugkwam, zat Keieen verhuildfenkci
glimlachen.
.Zeg eens, ouwe tortels", vroeg ik, „bad* Den
jullie eigenlijk geen mot?" fferiog
„Dat hadden we", beaamde Heieen, „maar Phioreit
en ik zijn all-risk verzekerd bij elkaar". [.Victoi
Waarvan acte. Gebc
MINK VAN RIJSDlDrkest
Jor Fo
