SARIE EN JAN
na een eeuw nog jong
migranten in iveraia en Nederland
ligranten in Kerala en Nederland
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
j I
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 14 OKTOBER 1961
Misbruik van Avondmaal
De jeugd
wordt
nooit oud
Turwljl meer en i
In Duitsland de lutheranen tot
de conclusie komen dat de kinderen te vroeg „ge-
confirmeert" worden, te vroeg belijdenis van het ge
loof afleggen, heeft een Noor Juist gepleit voor een
nog Jongere leeftijd. Op het ogenblik geschiedt de
confirmatie op een leeftijd van veertien k vijftien
Jaar. Maar Bjarne Hareide zou willen zien dat kinde
ren reeds op twaalfjarige leeftijd tot het Avondmaal
worden toegelaten.
„1* het Juist," zo vraagt hij. „om Jonge mensen de
genade te onthouden die hun door de Heilige Commu
nie wordt verleend en om hen de kritieke Jaren van
de puberteit te laten binnengaan zonder deze bron
van kracht"
Verleent het Heilig Avondmaal genade, of ls het Heilig
Avondmaal een genade? Om die vraag gaat het
eigenlijk in dit verband. Onthoudt men jonge mensen
genade door hen nog niet aan het Avondmaal toe te
laten? Ontvangt men door dat Avondmaal de genade
om een kind van God te worden, of mag men als
een kind van God pas aan het avondmaal.
Hier worden, zoals zo vaak de dingen op hun kop ge
zet Het Avondmaal is niet voor mensen, opdat zij
kinderen van God worden, maar mensen die reeds
kinderen van God geworden zijn. Het Avondmaal is
niet voor mensen die verlangen naar de verlossing
en de reiniging door het bloed van Christus, maar
voor mensen die deel hebben aan die verlossing en
die dagelijkse reiniging. Het Avondmaal verleent
geen genade maar is een genade; namelijk de ge
nade dat mensen die het niet verdienden toch door
God werden aangenomen.
Het avondmaal wordt naar twee kanten verkeerd be
oordeeld. Aan de ene kant door mensen die niet
durven te zitten, omdat zij
I Volmaakt alibi g
i.hed op rlron houtj, bljem ln 2o da> (j ,n h<Ie taMtdrnlals SaHc haar
de concertzaal aan de Bierstraat. reportage beëindigd heeft. „Maar nou heb ik één ding toch g
Het waren Jongeren die Iets wil- niet 0oed begrepen. Is Jan er nu met die brommer vandoor
v»tnnriiik kwamen 7II geweest, of niet?" Want dat is per slot van rekening de zaak, p
den doen Natuurlijk kwamen iU »flar a{les' omdraaxt, en toch heb ik op dit punt geen uit-
ook wekelijks bijeen om zich om <luif<el fcre
de bijbel te scharen, of - -
onderwerp uit de kerkgeschie
denis met elkaar te bespreken.
Maar zij wilden meer. In hun en
thousiasme zagen zij direct dat
Sarie staart me stomverwon-
-h derd aan: „Hoe kèn dat nou?"
j* informeert ze „We zijn
r vrijdagsavonds toch altijd hier
in 't clubhuis! Dat weet toch
1 verantwoordelijkheid had- iedereen of niet?" Ze voelt
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
den. Wat konden jongeren ln die
tyd doen? In leder geval Iets
voor de kinderen. Nauwelijks drie
Jaar na de oprichtingsbijeen
komst bezat de vereniging die de
naam „Obadja" had gekregen al
acht zondagsscholen.
Zondagsschool
opeens 'n zekere twijfel aan g
haar zekerheid knagen. Waarmee we dan weer eens voor de
•tt zoveelste keer ln 'n probleempje duikelen. Want waarom heeft
■it Jan niet kort en duidelijk verklaard dat hij 'n alibi had. en óók p
waarom ondernam Sarie geen stappen om via de jeugdleiding P
S dit alibi te staven? Waarom volhardt Jan in z'n koppig stilzwij- 5
-{x gen en laadt hij daardoor almaar nieuwe verdenkingen op zich,
•d en waarom weet Sarie opeens niet meer de weg naar het wijk- P
gebouw te vinden en loopt ze lammenadig over de grauwe
•- -- x-n antwoord: 1
keien van de volkswijk? Er is op die vraag maar één antwoord:
omdat deze jonge mensen zich door de gemeenschap mishandeld jj. j
voelen en uitgaan van 't vaste axioma dat je in zo'n geval toch i
nergens recht kan halen.
„..r „Nou, 't is me wat moois!" mopper ik 'n beetje „En
a;-. "r onderwijl zit die mevrouw van je maar te wachten of Je nog
aie aaaeiijK -fc k t d -
eens op komt dagen! Als jij daar nu eerst eens op afging
Ze konden zo maar ln dat
werk inspringen. De heer B. J.
Gerretson,
W". S „Voor dat uurtje no«!" weerstreeft Sarie. Ze vindt 1
vfn- kennelijk niet de moeite waard om zich nu nog naar haar
eens luis-
teren, meid!" zeg ik. „Jij hebt geen reden om haar in de g
steek te laten, net zo min als ik jullie met de brokkei^ kan la-
5 ten zitten. Jij gaat om te beginnen
genoeg zijn. Men behoeft niet goed te zijn,
moet vergeven zijn. Maar door Bjarne Hareide wordt
het Avondmaal misbruikt om goed te worden en ook
dat ls niet de bedoeling, het avondmaal maakt ons
niet goed, maar onderstreept het feit dat wij verge
ving ontvangen hebben.
„De jongeling zal als honderdjarige sterven, zelfs de zondaar zal eerst als Het CJ.V.-gebouw thans....
honderdjarige door de vloek worden getroffen", schrijft Jesaja in een van de
laatste hoofdstukken van zijn profetie. Het zijn duistere woorden, moeilijk te wmen verenigen om Zijn konink-
exegetiseren. Maar toch weten we wel wat hij bedoelt. De man van honderd rjjk te breiden onder de jon-
jaar zal in dat nieuwe Jeruzalem dat Jesaja beschrijft nog maar pas aan het ge mannen."
dat zij niet goed einde van zijn puberteit zijn. „Obadja" is honderd jaar, maar denkt er nog niet Toen bestond in Nederland
school gesticht. De jongeren kon- dienstbetrekking te slepen, mnr Ik ben niet v,n
^edT,mk"d "".iS' d. h'ek ver! dergelijke nattigheden te stijven. „Nou moet J.
antwoordelijkheid over dit werk
op eigen schouders nemen. ten zitten jy'gaat om te beginnen er niet voor 'n uurtje heen,
net zolang totdat je je tijd hebt ingehaald. Ik zal er P
opbellen dat je er aankomt, en dat we eerst samen g
B -- J" politie praten
boven water 5
aan te sterven.
Deze vereniging waaruit de Rotterdamse CJ.V. die vroeger Christelijk ir .OQ„ a1
Jonge Mannen Verbond heette viert haar eeuwfeest met jeugdig elan. Een p/" ^Sne lokalen
eeuw ligt achter haar, maar een eeuwigheid voor haar en daarom is ze nog bljeen trokken er enthousiast
immer jong, want jeugd wordt nooit oud. Wie de geschiedenis van Obadja 0p uit om op hun manier te gaan
nagaat kan alleen maar tot de erkenning komen dat zij zich herhaalt, telkens evangeliseren. Alleen in Rotter-
weer, zolang er jonge mensen zijn en het evangelie voor hen gaat leven. dam bleef het stil. In die tijd
was Rotterdam nog niet de stad
die op evangelisatorisch gebied
Wie de geschiedenis leest van telkens weer de spits schijnt af
Obadja, de oudste „jongelings- te bijten. Ouderen hadden al eens
vereniging" van de grote Maas- een verlangende blik geworpen in
stad heeft het gevoel de geschie- de richting van de Parijse actie
denis te lezen van het ontstaan en in de richting van jongelings
van de Amerikaanse jeugdevange- activiteiten elders in het land. Zij
k A rn m IX I kill I üsatiebeweging Youth For Christ, hadden al eens jongeren bijeen
ff mmm M a M u WÉ I aha EkJ 4. J ^1 J Jeugd Evangelisatie (I.J.E.) van proberen te brengen, maar het
delijkheid hebben in deze wereld.
En christen-jongeren van 1961
zijn eveneens bezig dat te ontdek
ken.
In Parijs waren reeds zes jaar snede aan te pas hoefde te komen,
eerder in 1855 jongeren bijeenge- De kraamkamer was de straat,
meent dat de veranderinj die de- komen met het doel „jonge men- Bij dc uitgang van de Printen-
ze mensen nu doormaken zich sen tezamen te brengen, die Je- kerk in de al lang verdwenen
in het ook zullen voltrekken in dé levens zus Christus aanvaarden als hun Prinsenstraat spraken jongeren
van de niet-christenen Heer en Heiland naar de Heilige over de verenigingen, zoals die
In pjn studie komt' Kurian tot Schrift die verlangen zijn dtoci- elders in het land reeds heston,
de conclusie dat de vcranderin- Pele& te nJn en dle hun krachten den. „Waarom doen wij niets?
LilL-jklngstoenamê is Nederland een gen, (hoe geweldig ook) eigenlijk was .de. doen
chrlatenen van de kleine dorpen wel*,rend Und Nlet alleen een Riet zo ingrijpend zijn voor de In-
de wel- diase migrant als voor de Neder
landse. De gezinsband is sterk en reld zijn hun zonen en dochters
Maar de pra'-tijk
dagsschoolwerk leerde hen ook al
spoedig hoe weinig zij nog maar
wisten. Zo kwam er al spoedig
een cursus voor leiders. Maar er
moesten tekstjes zijn en zo liet
de vereniging al spoedig briefjes
drukken met een bijbeltekst en
een zondagS9choolversje om uit
het hoofd te leren. Ongezocht leg
den deze jonge mensen nu hon
derd jaar geleden de basis voor
het prachtige zondagsschool-ma
teriaal dat nu door verschillende
organisaties wordt uitgegeven.
Picknick
zijn
„Maar z'n baan Is hij ondertussen kwijt!" weet Sarie mee
te delen. Zij heeft echt nog geen vrede met de gang van za- P
ken. Ik antwoord niet wat ik denk: dat 't best zou kunnen zijn,
dat iemand anders z'n baan kwijtraakte, en dat er overigens
her en der werknemers geplaatst kunnen worden met meer p.
kansen dan 'n manusje-van-alles pleegt te krijgen. Er warre-
len opeens allerlei plannetjes door m'n hoofd, maar het ls ver- jf
keerd verwachtingen te wekken, als jezelf nog niet helemaal X
zeker van de resultaten bent. Daarom zeg ik enkel maar: X
„Wat zullen we doen? Ga jij naar je mevrouw, dan kap ik 4
aan de slag, of blijven we hier zitten treuren?" 5J
Indiase christen maakte studie van veranderingen in het gezin
staan aan dezelfde gevaren bloot
5, en als ze eenmaal laent, ls net pleit eigeniijK De
tl -4WaST ^I. f .„1, J t zeSt ze. „Ik gaan al!" Bij de deur kijkt ze me
eigentijds. Indl® v* send aan. „Tot de bruiloft!" zeg ik en metee:
'n electrisch kach.llj,. Dan vnrdiep ik me in
te feestweek vol onheil. Deze jon
ge mensen zagen het gevaar. Zij
zagen hoe leeftijdgenoten eenvou
dig meegesleurd werd®n. Wat kon
daaraan gedaan worden? Ze or
ganiseerden een uitstapje. Erg
niet organiseren. Dat moet ge-
toren worden. En Obadja werd
leboren. Zo maar, spontaan, zon-
kerkelijke Keizer-
dat
De wereld verandert. Dat ont- land ls gekomen, omdat hier
dekken mensen die uit Sexble-
rum en Spierdijk verhuizen
probleem is opgeiost,
dia in de komende jai
bijzonder zal hebben te worstelen
hebben geen gelijke rechten te geven. Ook al
n.i ,i_i_ r.uw m iiucu uat uic giucicuuo sucu vvuuiuwci' voor echtschei- raakt de bruidsschat op de ach-
de mensen. Dat ontdekte Geor- bevolking geen catastrofe behoeft dingen. De band aan de kerk blijft tergrond en worden de feesten
ge Kurian, die onlangs promo- te betekenen. Nederland vertelt sterk ook als zij verhuizen naar (evenals in de Achterhoek» wat
veorde aan de rijksuniversiteit fndi« dat hoop is!" Dit de s
Itir^rh» „r, nrn»fcrhrift beeft hij dan ook met enigszins niet
Utrecht op een proefschrift woorden ook uitgesproken steden van het westen,
in een van de stellingen die
Het C.J.V.-gebouw vroeger
0.„0niet,
was ook niet nodig. Het werd
picknick in Hillegersberg
op die tocht,
kermisterrein.
In de jaren die volgden huur
de de vereniging zelfs een stoom
boot af voor een gezellige tocht
naar Hoek van Holland, een be
wijs dat heel wat jongeren aan
een dergelijke tocht de voorkeur
gaven boven de kermis.
Het doet ons denken aan de
Amerikaanse christenjongeren op
de middelbare scholen. Kort voor
het uitreiken van de diploma's or
ganiseert de eindexamenklas
„The Indian Family In Transi- WÊÊM
tlon" (Het Indiase gezin in een het proefschrift zijn toegevoegd,
overgangstijd). Door zijn proef-
schrift kregen Nederlandse so- VCrOf)OCrinQGH
clologen even een kans om zich
bezig te houden met de veran
deringen ln die andere wereld.
teland conservatief in dit opzicht
en krijgt de vrouw in de stad
Verschillen veel meer kansen.
v erscnuien £r u nQg een verschil 0p het
Toch zijn er wel tekenen die er platteland worden kranten in de
op wijzen dat het leven in de eigen landstaal gelezen. In de
stad uiteindelijk toch verschilt stad schakelpn de mensen steeds
i het platteland, meer over naar het Engels. Dit
- zijn het feit dat de kerk in de stad
Zij kwamen tot de ontdekking weer heeft in de zogenaamde Sy- echter twee gedachten die op geen minder invloed heeft op de bevol-
dit d« problemen na de eer- ri,ch-orthodo«e Kerk. Deze kerk onkeI - J
I gaat terug in haar traditie op de door
huizende christenen in Kerala prediJtjng' van h# Mxwtcl Tho- .,La
- .„u het platteland i.„_. ..I
apostel Tho- stad te verhuizen. Zowel in de minder
en ls de enige Inheemse kerk itad als op het platteland heeft Maar dat
India. De Syrisch-orthodoxe men een afkeer van echtscheidin- zijn van het feit dat de kerk zich
ld over de gen Maar heel merkwaardig is eigenlijk te veel op de eigen taal
c. de Ja- dat men zowel in de stad als op heeft geconcentreerd, wat ook ge-
die zich het platteland zeer veel begrip zegd moet worden
[odsdienstige
Rod?
t kan
Kurian ls een Jonge Indiase ln- Rooms
tcllectueel. dia jaren heeft gestu- cobietengemeenschap,
dcerd aan het „Institute for Social plaaUt onder het oecumenisch pa- toont
Studies" dat ln het oude paleis triarchaat van de Orthodoxe Ker- vorming
van Den Haag Is gevestigd. Hij is ken in Constantinopel, over de Het is duidelijk dat de actie
mgi de vierde maal ln ons veel meer protestantse Mar Tho-
ia-kerk, terwijl
de kerk i
verantwoorde gezlns- de"Afrikaanse Kameroen.
geboortebeperking.
Het Is bovenal duidelijk dat ln
land en heeft in de loop der Jaren
veel Nederlandse vrienden gekre- christenen zich ook heeft aangeslo- kerken, dat
Hij spreekt vol lof over de ten bij de door fusie tot stand ge-
ederlanders. die veel meer open komen Kerk van Zuid-India.
In het bijzonder heeft hij
vindt, volkomen heeft door- horen
staan voor mensen uit het Verre
Oosten dan andere Europeanen.
Hij studeerde ln Nederland, oi
dat daar toevallig dit instituut
was gevestigd. Maar hij is in het heel
studie gemaakt van de verandc- trekken zich in het leven
die in het leven van deze ge-
Hij
dezelfde klacht ook niet
broken. In het westen? Het ziet
De grootste veranderingen vol- uit dat de christenen
bijzonder blij dat hij
openbaar worden.
opzet dit bepaalde be-
India
de en die van Nederland meer met
vrouw. Zij krijgt een nieuwe elkaar gemeen hebben dan zij
plaats in het maatschappelijke le- dachten. Zij geloven in dezelfde
i. Het is duidelijk dat op het- Heiland, maar zij staan ook voor
volkingsdeel uitgekozen, omdat hij platteland de ouders nog niet be- dezelfde problemen.
groots feest, dat altijd eindigt met
een vrij wild bal
dat tot diep in de r-iririrüirirtr-lrii-trtt-trtrtrirtr
meteen straalt ze als p,
verdiep ik me m de telefoongids P
haar werkgeefster. J
5 Die werkgeefster heeft beslist een gejaagde stem, als ze ein- P
delijk de hoorn opneemt. Ze zegt haar naam en direct daar-
S overheen dat er nu alweer gebeld wordt en of ik even wach-
ten wil. Na 'n tijdje komt ze hijgend opnieuw aan het toe- p
stel. „Ja?" vraagt ze op die gealarmeerde toon van huis- gj
vrouwen, die weten dat de melk staat over te koken, de groen- 3
te aan te branden en de kinderen het meubilair slopen. Ik ij.
vertel haar maar gauw dat Sarie eraankomt en dat ze ver- D1
standig doet om haar niet met dekschalen te laten goochelen g.
omdat dit zo zit en dat zo, en dit zus en dat weer anders. Nu jj
dat is dan enerzijds 'n pak van haar hart, maar anderzijds p,
■h ook weer 'n last in 't verschiet, en of ik ter zijner tijd niet P
3* voor 'n vervangster kan zorgen. Maar dat kan ik niet: de tij- 3
den zijn voorbij waatin predikanten op dat punt hand- en J
5 spandiensten konden verlenen. En dan gaat de bel weer bij p
j* haar en 't gesprek is ten einde. Ik blader dan nog wat in P,
j? bepaalde aantekeningen en vorm me 'n nader beeld van de
chef der brommers, en het zijn in hoge mate leerrijke notities
■h die ik vind. Ik grinnik wat in m'n eentje: je mag dan al geen
j* verhuurkantoor meer zijn, detectivespelen is óók leuk. Dan wan-
g del ik naar 't politiebureau en verheug me op de dingen, die
■S komen gaan.
WIJKPREDIKANT
Maar het werk gaat door. It
non er vaak jubelende teenagers gingen organi- Bibliotheek
voor het eerst van seren. In vele scholen liep toen de den totaal,
hun leven in danszaal leeg. De geschiedenis l--
meisjes8 in" hun Natuurlijk moest er muziek ko- met hetzelfde elan. Obadja heefi
eerste avondiaDon- men bij Obadja. Waar leven is, weer een gebouw met de moder
nen Ouders w- i.aan jonge mensen zingen. Waar ne naam „Boemerang';, die
den op kosten ge
jaagd, omdat de
kinderen
'p" Sods 'Geest werkt, komt
op de lippen. Reeds in 1862 werd ouderwets aan zal doen als de
een zangkoor opgericht dat doet ï133™ „pbadja" nu. Naast
i lied honderd jaar waarschijnlijk even
tegen .elkaar
jongensclubs zijn
dio bekende koor van I.J.E. En jesclubs. In totaal komen acht
rr—":" ma-JT door de jaren heen is er steeds ge- verschillende clubs van jongere^
teenagers mode- zongen Er was zelfs een tijdi nu tussen 8 en 16 jaar in de Boeme-
al wecr b'ina veertig jaar gele- rang bijeen. De jongelmgsverenH
fuiven zijn ontaard. den dat x>badja's mannenkwartet gmg is al lang een gemengde ver-
lÜten-jonge- even beroemd was als het Cross- eniging van jongens en meisjes
ren hadden er kwartet nu. Het was een van de naast de vereniging is er het
moeite mee. Zij beste van ons land. Toen het genaamde „open jeugdwer!
weigerden te dan- zangkoor er was moest er een or- voor jongeren die zich moeilijk ii
sen en het gevolg kest komen. In 1372 volgde de het vaste patroon van een club,
was dat zu of als oprichting van het fanfareorkest, programma kunnen inpassen, du,
muurbloempjes Het begon kleintjes met 12 le- :~u mSm "",J
dienst konden doen den, maar het werd een vereni- tl
konden weg ging van naam die jaarlijks me- zelfde jeugd die in 1861 lanterfant]
:werking verleende i -
blijven. Totdat jon-
i het chris- te op het kermisterrein,
telijk-nationale zendingsfeest. Toen gebruikte Obadja
dachtig wat Obadja in de loop der jaren heeft huurde stoomboot
honderd jaar ge- Obadja de centrale plaats, die de- z
leden deed", een ze vereniging eens
tocra
Hoek van Holland.
d instuif, een eigen cantine^ Ma:
eigen bijeenkomst, loren. Ër werden andere vereni- Obadja
een eigen fuif, een gingen opgericht en de binnen- van nu
eigen tocht met^ stad liep leeg. In de oorlog ging Obadj;
platte wagens
weet dat de taal
de taak is gebleven vaJ
Jlou (ran 1861 is, omdat de CW
het gebouw volkomen verloren, drachtgever Dezelfde is gebleven
Geen toenadering inzake Berlijn - Scherpe kanten zijn
er nu af - Onderhandelinen slechts wapenstilstand
ER Is bi de woelige wereld
van deze week nog niet veel
tekening gekomen in de Oost-
West-verhoudlng me» betrekking
tot het Duitse probleem en in
het bijzonder de Berlijnse cri
sis. die dit vraagstuk telkens zo
In de actualiteit plaatst. We
hebben al Jarenlang betoogd,
dat de Russen ln werkelijkheid
helemsal geen regeling van het
Berlijnse vraagstuk wensen,
tenzij het Westen bereid ls. de
Russische voorwaarden te aan
vaarden. Op die wijze zijn zij
In staat, het Westen telkens tot
concessies tc bewegen, door een
crisistoestand ln Berlijn te
scheppen en na verloop van tijd
de spanning te doen verminde
ren. als het beoogde doel Is be
reikt. Zo lijkt het ook thans
weer het geval te zijn. Enkele
maanden lang heeft Chrocsjlsjel
de Berlijnse kwestie op d- spits
gedreven om redenen, die blijk
baar toch wel voornamelijk ver
band hebben gehouden met het
komende congres van de com
munistische partij In Moskou.
Men zal zich nog herinneren,
dat we meer dan drie maanden
geleden nog gewezen hebben op
de waarschlinlljkheld. dat de
meest dramatische ontwikkeltn-
Kzlch niet na. maar voor het
i«lsrhe partijcongres zouden
voordoen. En al weten we niet.
wat er nog In de maanden no
vember en december tal gebeu
ren, er Is toch wel reden om aan
te nemen, dat dc scherpe kan
ten nu van de Berlijnse crisis
zijn afgeslepen.
Doel bereikt
Ala Chroetjttjef er al behoefte
aaa had. zijn tegenstanders in
het Kremlin te bewijzen, dat hij
met week is tegenover het Wes
ten dan leeft hij toch nu wel
tjjn doel bereikt: de vluchtelin-
het
naar herenfging van Duits
land heeft een gevoelige klap
Sckregen. nu ook de Verenigde
taten zich ln navolging van
Frankrijk en Engeland —willen
neerleggen bij de status quo, zij
bet dan met het voorbehoud,
dat de scheiding van Duitsland
niet als definitief kan worden
brschouwd; het gevaar, dat
West-Duitsland binnen niet al te
lange tijd over eigen kernwa
pens zal gaan beschikken,
«chijnt nu wel voorlopig gewe
ken te zijn. waardoor de vrees
.oor herleving van het Duitse
miütairisme in leidende militai
re kringen in de Sowjetunie voor
een belangrijk deel kan zijn weg
genomen. en Chroesjtsjef ls er
in geslaagd, het Westen te be
wegen tot het voeren van on
derhandelingen over de positie
van West-Berlijn, hetgeen voor
de Sowjetunie van groot belang
is, omdat zij tijdens het be
wind van Chroesjtsjef met „on
derhandelen" veel meer heeft
bereikt dan zij met het gebruik
van geweld zou hebben gedaan...
Nieuwe les
Met het afsluiten van de
vluchtelingenstroom evenals
met het hervatten van de proe
ven met kernwapens bereikte
Chroesjtsjef ook een ander
voor hem belangrijk doel, nl
het Intimideren en ln de war
brengen van de volken der niet-
communistisehe wereld, die ge-
ruimte tijd de Indruk hebben ge
bad, dal Chroesjtsjef het risico
van een wereldoorlog met kern
wapens wilde lopen om het
W sten tot overgave In West
Berlijn te kunnen dwingen.
Dit laatste is niet gebeurd er
toch is er geen oorlog uitgebro
ken. En deze twee verschijnse
len plaatsen het Russische op
treden van de laatste maander
in een bepaald licht. nl. in da-
van de psychologische oorlog
„Slachtoffers"
I les in voor de wes
telijke mogendheden en in het
bijzonder voor de Amerikanen,
dir als navolgers van Walter
Lippmann geneigd zijn. de Duit
se kwestie en de Berlijnse crisis
te hagetelliseren en de Russen
naar de mond te praten. Het
litiek van Kennedy gerichte ar
tikelen in Oost-Duitsland een be
tere pers heeft dan in zijn eigen
land.
De politiek van Kennedy,
voorzover daarvan totdusver
sprake ls geweest, geeft Inder
daad reden tot kritiek. We heb
ben er al vaker op gewezen, dat
ln zijn optreden ln de arena van
de Internationale politiek totdus
ver een vaste lijn heeft ontbro
ken en dat de voornaamste kern-
merken er van enkele misluk
kingen zijn geweest, waarvan
de Cubaanse affaire en neder
laag ln Laos de sprekendste
voorbeelden zijn.
Men kan echter niet beweren.
dat Kennedy geen gezonde kijk
heeft op het wereldwijde con
flict tussen Oost en West en dat
hij er niet naar gestreefd heeft,
de Russen te doordringen van
de ernst, waarmede hij zich zal
verzetten tegen pogingen van
het wereldcommunisme de rech
ten en vrijheden van de landen
der vrije wereld teniet te doen.
Bovendien is Kennedy het
slachtoffer geweest van een
..strijd om de macht" in het
Witte Huis tussen voor- en te
genstanders van een harde poli
tiek onder zijn naaste mede
medewerkers en adviseurs, die
nu eindelijk in het voordeel van
de aanhangers van een krachti
ge politiek gewonnen lijkt te zijn.
Er is reden om aan te nemen,
ide is gekomen
dat
Behoefte
Daaraan bestond dringende
behoefte. Als men het Ameri
kaanse optreden van de afgelo
pen maanden beziet en het pro
jecteer* tegen de achtergrond
van de gigantische strijd tussen
Oost cn West, houdt men het
Het had er veel van, of de ge
dragslijn van de regering tc
Washington in Moskou werd
vastgesteld. Meer dan eens is
net voorgekomen, dat Kennedy
een speciale zitting van de
Amerikaanse Natioaale veilig-
neidsraad óf van zijn kabinet
uitschreef om de inhoud van
een redevoering van Chroesjtsjef
'c behandelen, die vaak alleen
maar bestemd was voor binnen
lands gebruik of en dat was
nog veel erger bedoeld was
im verwarring in het Westen te
:aaicn. Telkens weer had
Chroesjtsjef succes en al heers-
•e er in Washington wellicht
nooit een paniekachtige toe
stand. het was in de afgelopen
maanden toch werkelijk niet zo.
dat van een krachtig regerings-
beleid kon worden gesproken.
Steeds verkeerden de Verenigde
Staten in het defensief en liet
Kennedy zich door zijn "advi
seurs zo in het moeras werken,
dat hij van tijd tot tijd met de
rug tegen de muur stond.
Dat was het geval In Cuba,
waar de Amerikanen een sma
delijke nederlaag hebben gele
den, omdat zij op het beslissen
de ogenblik niet durfden door
tasten; het was ook zo in Laos,
waar de Amerikanen toen het er
op aankwam, niet bereid bleken
de daad b|j het woord te voegen
en een eind te maken aan de
communistische agressie, die
door de Sowjetunie werd ge
steund en gestimuleerd.
Verandering
Hierin lukt nu gelukkig ver
andering te zijn gekomen. Ken
nedy heeft zich volgens welinge
lichte kringen in Washington nu
vrijwel geheel losgemaakt van
de krachten, die zich verzetten
legen een krachtige aanpak van
de internationale problemen en
pleiten voor onderhandelingen
met de Sowjetunie, die veel weg
zouden hebben van een stre
ven naar een overeenkomst op
de basis van leven en laten le
ven. Het zijn dezelfde mensen,
die Kennedy in het voorjaar
aangeraden hebben, eens met
Chroesjtsjef te gaan praten, om
dat Je nooit kunt weten. Zij zijn
verantwoordelijk voor de ver
warring die in Washington ont
staan is, nadat Chroesjtsjef zijn
ultimatieve verklaring had afge
legd, dat er voor het einde van
dit jaar een vredesverdrag met
de beide Duitslanden getekend
zou moeten worden en er (dus)
een regeling voor het Berlijnse
vraagstuk gevonden diende te
worden.
Als bedoelde adviseurs goed
op de hoogte waren geweest van
de aard van de Russische poli
tiek en van de nrohlemen, waar
mede Chroesjtsjef zowel in
eigen land als daarbuiten te
kampen had en zou hebben, zou
den zü Kennedy nooit hebhrn
aangeraden (onvoorbereid als
hU waa) naar Wenen te gaan om
Daden
De mannen, die thans in het
Witte Huis het oor van Kennedy
hebben, zien meer heil in de
daad dan in het woord. Het is
opgevallen, dat Kennedy in de
afgelopen week op zijn perscon
ferentie bijzonder weinig heeft
gezegd, ook al heeft hij geruime
tijd de journalisten van ant
woord gediend. Het moet dan
ook niet nodig zijn, dat Kennedy
telkens in het openbaar verkla
ringen aflegt, die over de hoof
den van de Amerikanen heen tot
de Russische premier gericht
Evenmin moet het zo z|jn, dat
onmiddellijk wordt gereageerd
op elke willekeurige verklaring,
die het Chroesjtsjef belieft, over
de internationale situatie af te
leggen. Het is bepaald niet voor
het eerst, dat wij herinneren
aan het feit. dat het juist de be
doeling van de Russische pre
mier is. dat de gehele niet-com-
munistische wereld niet alleen
aan zijn lippen hangt, maar ook
naar zijn pijpen danst, als het
hem goeddunkt.
Het Westen en ln bet bijzon
der Amerika zal er goed aan
doen, zich niet meer voor een
dergelijke vertoning te lenen.
Het moet de zedelijke moed
kunnen opbrengen, dat het van
tijd tot t(jd eens duidelijk zegt,
da» Chroesjtsjef nog veel meer
kan vertellen.
bang te zijn voor welk Russisch
dreigement. Vanzelfsprekend
mag dit geen aanleiding geven
tot roekeloosheid. Ook mag niet
zonder meer van de veronder
stelling worden uitgegaan, dat
de Sowjetunie geen belang heeft
bij een kernoorlog en dus wel
zal uitkijken, dat er geen uit
breekt. Grote voorzichtigheid
blijft in dit opzicht geboden. Het
een sluit het ander echter niet
uit. Is Kennedy aanvankelijk
wat onbesuisd te werk gegaan,
er zijn duidelijke tekenen, dat
hij in de ruim acht maanden in
het Witte Huis veel heeft ge
leerd en afgeleerd.
Dit moge alleen al blijken uit
het feit, dat hU thans niet meer
blind vaart op de adviezen van
de jonge studiehoofden, die tot
voor kort nog de dienst ln het
Witte IIuls uitmaakten.
Duidelijk
Winstpunt-
Ondanks net voor het Westen
oepaald negatieve resultaat van
de gebeurtenissen van de afge
lopen maanden ls toch één ding
duidelijk naar voren gekomen:
zolang het Westen er geen twij
fel over laat bestaan, dat het
bereid is te vechten voor het
behoud van de vrijheid in elk
deel van de niet-communistische
wereld hetgeen Kennedy in
zijn installatierede heeft toege
zegd en ln dit opzicht een
duidelijke eensgezindheid aan de
dag blijft leggen, hoeft het niet
terkl;
tip-ru
vorig
gelez
We achten dit een groot winst
punt. vooral nu het Russische
partijcongres voor de deur staat
en er over enkele weken wel
licht pogingen ondernomen zul
len worden om tot onderhande
lingen te geraken. Men weet,
dat onderhandelingen een on
derdeel zijn van de communis
tische strijdmethoden. Zij zijn
als het ware een wapenstilstand
om zich beter op een volgende
fase van de strijd te kunnen
voorbereiden. Dit geldt onge
twijfeld ook voor de besnrekin-
fien, die tussen Oost en West zo
angzamerhand onvermijdelijk
zijn geworden. Voor het Wasten
mag dit geen reden zijn. voor
onderhandelingen te bedanken.
Het doet er goed aan te trach
ten een vruchtdragend gesprek
mogelijk te maken.
Maar belanerljker ls het, dat
ook de westelijke mogendheden
de periode van al dan niet ge
dwongen onderhandelingen be
schouwen als een wapenstil
stand. waarin zij rich nog heter
kunnen voorbereiden voor de
volgende ronde In de giganti
sche strHd teren de vertegen
woordigers van het goddeloze
wereldcommunisme.
