afrix
STOOFPEREN
voor verdeling subsidie
KRONIEK
Zoek in dogmaas geen
pasklaar antivoord i i
mm
IIIIBI
Een woord voor vandaag
Historici pleiten voor
groter aantal lesuren
Tien sprekers huldigen
militante ds. Buskes
Ka
MEtrv
S.S.R.-congres over de mens
(Van ©en onzer medewerkers) het leven la de wure. schone, goede daad. X^>4-HL1L T -I JL J-V~l V_J vld-l-
Geestelijk weerbaar,
J Maar de bijbel spreekt van een
ook in het beroep?
1 kunnen weerstaan, ook ten aanzien
De laatste «preker was cfr. A. Th.
We moeten het .fleren tn de
dogma's een pasklaar antwoord te de Duitse socioloog dr. Helmut Schelsky
Willen vinden op onze leven.vre-
gen, heeft de rooms-katholieke j logie verkeert in een dogmatische fase.
hoogleraar prof. dr. A. M. G. v» U
Melsen verklaard op de laatste dag In zijn toespraak verwerkte dr. Van
van hot R -rnntrrps tf» Utrecht I Leeuwen vele gedachten die hij ook heeft
van nei a.ö.n.-congres te uirecntultgesproken 0p de tweede Nyborg-
dat gewijd was aan de vraag: „Wat conferentie van Europese kerken. Daarin
i.or met de mens gebeurd". „Dog- £5
iets over de beginselen," verklaar
de prof. van Melsen verder, en ge
ven zo de ruimte in plaats van dat
ze beperkend werken.
In onze tijd wordt het duidelijk dat
de ken-greep op de werkelijkheid af
hankelijk is van de technische greep op
de werkelijkheid. Nu gaan zuiver weten
schappelijk kennen en handelend be-1
heersen gelijk op. We staan nog slechst
aan het begin van een ontwikkeling die
onvermoede perspectieven biedt.
Het wereldbeeld heeft ten gevolge van
dit alles zijn gesloten karakter verloren.
De natuur wordt gezien als materiaal
voor het menselijk handelen en ls dus
voor verbetering vatbaar. Lag vroeger
het zwaartepunt van de wetenschap in dc
kosmologie, nu wordt dit de antropo
logie. Nu de eerste schrik van het Coper
nicaanse wereldbeeld, waarin de mens
niet meer centraal staat, verwerkt is,
staat de mens ineens weer wel centraal
als kennend en handelend subject- De
mens weet zich een stuk van de natuur
Prof. Van Melsen vroeg zich af of
deze experimentele levenshouding in con
flict komt met het christelijk dogma. Hij
wilde in dogma's geen pasklare ant
woorden zien. Maar het christendom
blijft huiverig voor de seacularisatie. Het
als dit terugtreden maar geen uittreden
Prof. Van Ruler
Prof. dr. A. A. van Ruler vroeg zich
af nf de men* wel zo reflexief en dlalo-
Inglarb geworden ls als men tegenwoor
dig m-ent. De moeste Intellectuelen zlln
het althans niet en zeker niet *11 die
ln de exacte wetenschappen werkzaam
ziin. BH ging even in op de mensen die
alles willen scacularlseren. tot zelfs de
kerk toe. We leven goeddeels van tra-
dUI». zo stelde prof. Van Ruler. Deze
traditie moet wel In '"stltuten worden
saatgelegd. wil zij wo- -n bewaard. In
stituten zUn onmisbaar voor het bestaan.
Het eigenlijke echter dat de kerk steeds
weer moet benadrukken ls dat het heil
achter ons ligt Dit profetische getuige
nis moet verkondigd worden. De kerk
heeft haar eigen reflectie in de dogmata,
waarin zij over alles de laatste waar
heid uitspreekt.
Volgens prof. Van Ruler hebben re-
flexie en dialoog wel hun legitieme
plaats in het leven, maar het hoogste in
christianum Wat Christus in deze
reld doet is heiliging en ontheiliging.
De kerk gaat de weg tussen beide door.
(Van een onzer verslaggevers)
Beroepingswerk
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Kootwijkerbroek vac. P. de
Jong: P. J. Bos te Sprang Capelle.
Gereformeerde Kerken
Geschorst: Ds. H. de Wit te Leeuwar
den is door de classis Leeuwarden uit zijn
ambt ontzet.
Gereformeerde Kerken (vrijgem.)
Aangenomen naar Veenendaal" J. D.
Wielenga, kand. te Rotterdam.
Examen. De classis Enschede heeft
praep. geëx. en beroepbaar verklaard: M.
v. d. Wel te Holten. Vianenweg 39.
O.-Bcrlijn uitgewezen
Na dr. Kurt Scharf. het geestelijke
hoofd van dc Duitse Evangelische Kerk,
ls ook de predikant van de Marlenkir-
che dr. Heinrich Gruber de toegang tot
Oost-Berlijn ontzegd. In tegenstelling
tot dr. Scharf was dr. Griiber nog im
mer in West-Berlljn woonachtig, hoe
wel al zijn kinderen en kleinkinderen In
Oost-BerlUn wonen. Dr. Griiber Is de
bekende predikant van de kerk waar-
In bisschop Dibellas maandelijks preek
te.
Het is de vijfde maal dat dr. Griiber
zijn gemeente op een dergelijke manier
kwijtraakt. In de oorlog heeft hij ve
le Berlijnse Joden geholpen en het le
ven gered. De nazis hebbenhem toen
het leven lastig gemaakt. Hij werd dan
een zeer klein percentage van de leden
van de Marienkirchegemeente wonen in
West-Berlijn.
Op de jaarvergadering van de
Vereniging voor Christelijk Voor
bereidend Hoger en Middelbaar
Onderwijs heeft de voorzitter,
prof. dr. W. J. Wieringa, uiting ge
geven aan de erkentelijkheid der t vragen. Men koos als bestuurslid prof.
w^n,gtaf voï i' w,a„^op ir' fe wJKTt."atSiïSS?" en
blvkens de rqksbegroting 1961
1962 de subsidies verdeeld zijn. De
„christelijke groep" is verheugd
over hetgeen haar daarbij ten
deel viel.
Prof. Wieringa vertelde dat twee
nieuwe scholen voor v.h.m.o. in de sub
sidieregeling zijn opgenomen, namelijk
de chr. h.b.s. Waldeck te 's-Gravenha-
de (niet bij de vereniging aan
sturen). met 78 scholen, te weten
lycea, 24 h.b. scholen, 7 gymnasia, 4
m.m. scholen en 1 handelsdagschool.
De gang van zaken ln het afgelopen
jaar overziende, noemde prof. Wieringa
mammoetwet-ln-ontwerp, waarvan
openbare behandeling eerstdaags
beginnen, al staat niet vast of hel
dit Jaar nog zal gebeuren.
Het standpunt van de vereniging is
bekend. Het convent van organisaties
zijn zienswijze uiteenge
ve van de protestants-
christelijke kamerfracties.
zó in het wetsontwerp inleeft als
de wet al aangenomen.
De voorzitter betreurde het dat de
afdoening van zaken ten departemente
van onderwijs door grote traagheid ge
kenmerkt wordt Men zou het als be
sturen zeer waarderen, indien er een
administratieve vereenvoudiging plaats
had en wanneer een snellere berichtge
ving aan de besturen werd verwezen
lijkt.
Het wachten is nog steeds op een
nieuwe regeling inzake het eindexamen.
Waarbij te hopen is. dat men daarmee
vlugger is dan vorig jaar. toen de laat-
afgekomen regeling zoveel tegenstand
ondervond dat zij weer moest worden
teruggenomen.
Bij de algemene bespreking der on-
derwijsbelangen antwoordde mr. J. J.
Hangelbroek de talrijke, uiteenlopende
BESPREK
7nal« bekend beeft dr. Bruins Slot
tijden* dr algemene heirhoiiwingen in dr
Tweede Kamer alt enige fractieleider aan
gedrongen op een gesprek met Indoneaië
over Nieuw-Guinea.
In een booidanikel vin Trouw wordt
bet boe en hel waarom hiervan nog een*
duidelijk uiteengezet Het blad schrijft:
.De anti-revolutionairen hebben voorge
meld om eena af te taaien, of op boog
niveau toch met een graprek zou kunnen
worden gevoerd tuaeea een paar wqxr
mannen uit beide landen, die eena met
elkaar zonden moeten praten over alles
wat er tussen onze beide landen verkeerd
art. Men aou eena moeten proberen te
begrijpen, wat over en weer irriteert. Men
zou moeten proberen elkaara positie,
gevoelen* en gevoeligheden te begrijpen.
Daarmede zijn geen onderhandelingen van
tvfee partijen bedoeld, maar een menselijk
gesprrk zonder conditie van beide kanten
om te zicu, of er in de volledig vastgelopen
situatie niet weer wat beweging zou lijn
te krijgen. Ala dat zou blijken mogelijk
te zijn, kan men daarna misschien met
Indoneeie over de toekomst van Nieuw-
Guinea praten, «oala dat volgens de Troon
rede thans niet mogelijk ia.
De anti-revolutionairen maakten sfeb
over dn kansen van zulk een gesprek geei
grote illusies, maar zij meenden dat dez
aftasting een noodzakelijke nevenactiviteit
was, naast die welke de regering bad
De regering voelde er niet voor. En w jj
moeten ons dus daarbij neerleggen. Maar
het zoo l»eter zijn gewenst het wel te doen.
Want dan had Nederland getoond anndarht
te schenken niet alleen aan de formrli
snjfhesejiikkingsbelofte ala zodanig, maar
ook aan het voorbereiden van de mozelgk-
beid van de praktische verwezenlijking
Io dit verband is bet reker interessant
te vernemen wat De Volkskrant ov
het voorstel van de anti-revolulionai
fractieleider zegt. .Dr. Bruins Slot wil een
gesprek met Indonesië. Dat wil de groep-
Rijkens ook, maar deze groep heeft ook
een doel voor ogen. Zq wil Nb
aan Indonesië overdragen in l
economische voordelen. Waar dr. Bruins
Slot zou willen uitkomen, is ons echter
niet duidelijk geworden. Hij
aprrk ..zonder ba«i$", hoewel hij toch weet
dat Indonesië hiermee alleen akkoord wil
gaan als Nederland hierbij de bereidheid
meebrengt om Nieuw-Guinea alsnog over
te dragen. Als men dal wil, ia het vol
slagen zinloos tocb voor een dergelijk
gesprek te pleiten. Men kan er naar buiten
enkel verwarring mee stichten en h
Nederlandse standpunt mee ondermijnen.
Het lijkt ons wel nodig dat in A.R.-kring
nog e-n* uitvoerig over de rede van dr.
Bruins Slot wordt nagepraat. Na deze rede
is de hooding van de A.R. ten opzichte
van het Nieuw-Gninea-beleid een zwevend
geval geworden, waaraan men geen houvast
meer beeft en dat is nu ia deae ftsa zeker
nadelig.
Zouden alle fracties zich in
dr. Brnins Slot hebben uitgelaten dan zou
het debat, wat het plan-Luns betreft, zeer
1 ijjn geëindigd. Gelukkig is
Bijbels arbeidsethos
Ir. J. Bulcns te Hilversum, die in de
middagvergadering sprak over „het bij
bels arbeidsethos cn de beroepenvoor-
lichting op de christelijke school voor
v.h.m.o.". vestigde er de aandacht op
dat de middelbare school een nogal af
gezonderd leven leidt en zich niet al
te sterk op de uitoefening van een be-
zich voorts realiseert.
specialisatie en mechanisa
tie. dan wordt het duidelijk hoezeer een
overbrugging gewenst is.
De heer Bulens dacht aan de func
tie van schooldckaan, die voor de ver
binding school en beroepenwereld zor
gen moet. Bij de beroepenvoorllchtlng
zal echter het gezin met de scholen
moeten samenwerken.
Het kiezen van een beroep veronder
stelt het keuze-rijp zijn. Kan van de
middelbare school dan wel veel activi
teit verwacht worden, waar de intellec
tuele vorming voorop gaat?
Een andere vraag is. of de christe
lijke school ten opzichte van beroeps
keuze een eigen taak heeft. Daarop ant
woordde ir. Bulens bevestigend.
Arbeid en beroep zijn nooit los te
maken van de levenshouding van de
mens. Daarom mag een christelijke
school niet volstaan met een beroepen-
oriëntering zonder meer. „Onze jonge
mensen zullen bewust antwoord moeten
geven op de vraag of ze zich met we
zenlijke offers beschikbaar willen stel-
de
if zal het onze
jonge mensen er straks om gaan een
stevige carrière te vestigen, een zelf-
ekerd bestaan (met alle comfort)
te leiden?"
De bijbel spreekt van een arbeids
ethos vanuit de gebedshouding. Zoekt
éérst het koninkrijk Gods! In het elnd-
gerlcht zal niet de blote arbeid het cri
terium zijn maar het arbeidsethos, de
Innerlijke levenshouding van de mens.
Met dit arbeidsethos hangt het beroep
De gedachte dat arbeid een roeping
Gods is, raakt op de achtergrond. De
binding met de Opdrachtgever wordt
losgemaakt.
kunnen weerstaan, ook ten aanzien
van de arbeid. De christelijke school
zal er op moeten aanwerken dat zij
de jongeren deze geestelijke weer
baarheid verschaft.
Verbod handoplegging
zigeuner-evangelisten
„Uw loon zal zeer groot zijn", zegt God tot Abraham ir
Genesis 151 en in hetzelfde hoofdstuk lezen we dat Goc
Abraham zijn geloof toerekent als gerechtigheid, dat wil dut
zeggen dat deze gerechtigheid een genadegave van God was
en geen verdienste van Abraham.
Velen hebben er moeite mee om te kunnen denken in termei
van loon. Alles moet toch uit genade zijn? Paulus schrijft t
„En niet uit de werken, opdat niemand roeme?" Hoe kan
dan sprake zijn van loon?
En toch zegt Paulus, die de genade zo'n belangrijke plooi
geeft in zijn brieven: „Indien het werk dat hij er op gebouw^
heeft (op het fundament Jezus Christus), stand houdt, zal
hij loon ontvangen." En in Openbaringen 2212 lezen we:
„Zie Ik kom spoedig en Mijn loon is bij Mij."
Gerechtigheid, vergeving, verzoening met God zijn gaver,
Gods. Niemand kan die dingen verdienen. Maar toch heeft
het loon een plaats in ons leven. God geeft loon voor het
werk dat wij voor Hem gedaan hebben. God wil ons inzetter^Pf
in zijn machtig werk en God wil niet dat wij dat voor nieti
doen. In de hemel zullen we niet allemaal gélijk zijn. DA
hemel is geen communistische welvaartsstaat (hoewel daa%
ook niet iedereen gelijk is). Maar in de hemel zullen wij wél
erkennen dat God ons allen rechtvaardig behandeld heeft Café
Het is verzoening zonder de werken, maar tegelijkertijd looic^.,u"
naar werken. teidsoh
Piete:
taptoe
(Advertentie)Wijkg
De gezamenlijke vakgroepen ge
schiedenis der Nederlandse univer
siteiten, verontrust over de plaats
van het vak geschiedenis in het
leerplan van het voortgezet onder
wijs, constateren met verbastering,
dat er aandrang wordt uitgeoefend
om het reeds minimale aantal les
uren in de geschiedenis by alle
takken van voortgezet en voorbe
reidend wetenschappelijk onder
wijs nog verder en wel drastisch
te beperken en tevens de rol van
het vak bij de eindexamens nog
meer in te krimpen. Dit achten de
vakgroepen des te bedenkelijker
waar de toelating tot de facul
teiten der letteren in de toekomst
zal worden verleend aan alle
abituriënten van het voorberei
dend wetenschappelijk onderwijs.
Dc plaats die het vak geschiedenis
thans inneemt, is verre van bevredigend,
menen de vakgroepen Het wekt onbe
hagen dat er in de hogere klassen een te
gering aantal lesuren voor geschiedenis
- B*—-geacr
schiedenis niet bij alle schooll
examenvak is. een regeling die
dertijd hiervoor verantwoordelijke auto
riteiten een gemis aan waardering
dc vormende waarde der historie
raadt. Juist het onderwijs in de geschie
denis doet. aldus de vakgroepen, beter
dan Iets anders de blijvende waarden van
onze ondeelbare cultuur beseffen. Men
hoede zich er voor door een tc eenzijdige
De onvervangbare waarde van het ge
schiedenisonderwijs voor de scholing
de geest is niet gelegen in 'net leren
een aantal feiten en jaartallen, maar in
het leren enigermate historisch te den
ken. hetgeen verrijkend en bevrijdend
Werkt.
(Advertentie)
wel gebleken, dat het overgrote deel van
de Nederlandse volksvertegenwoordiging
met de regering van mening 1«,E^I
gehouden moei worden aan het le.Ifbeschik-
kingsreeht van de Papoea'» en dat het pli
rLun* een van alle koloniale «metten vrije
iteu ia daarmee nu toch I oplossing biedt om dat doel
Tenslotte wijzen de vakgroepen er op
dat invoering van het vak maatschappij
leer, hetgeen de minister overweegt nut
tig sou kunnen zijn, mits deze leerstof
door sociologisch geschoolde historici
wordt onderwezen.
Nederlands Bijbelgenootschap
Bijbel voor blinden
en slechtzienden
Vanaf 15 oktober zal bij diverse
blinden-uitleenbibliotheken in Neder
land een groot aantal bijbelboeken,
die op de bandrecorder zijn opgeno-
nomen, ter beschikking van de blin
den staan.
De commissie „De gesproken Bij
bel" van het Nederlandse bijbelge
nootschap hoopt nog dit jaar klaar
te komen met de opname van de ge
hele bijbel. Hiermee zal in een grote
behoefte zijn voorzien.
De 1800 die de actie van de Jonge
Kerk in Nijmegen, heeft opgebracht,
zal gebruikt worden om Bijbels
Kinderbijbels voor Indonesië beschik
baar te stellen.
In Nieuw-Guinea is de Bijbelsprei'
ding door ds. N. W. van den Bent
met kracht ter hand genomen. In juli
werd op Biak een Bijbelhuis voor ge
heel Nieuw-Guinea in gebruik
nomen. Ook bestaan er plannen voor
een klein rijdend Bijbelhuis.
Op de Ned. Antillen heeft de heer
Siciliani enige weken geleden een be
gin gemaakt met de colportage. Het
werk van de heer Siciliani moet be
schouwd worden als een proef.
Enige maanden geleden gaf de te
levisie een uitzending over Hiroshima.
Er kwam een betrekkelijk jonge
vrouw op het scherm die een arm
miste. Zij was een van de slachtoffers
van de A-bom. Een dame die naar het
programma keek was zo getroffen
door haar verhaal dat ze iets
deze vrouw wilde doen. Iemand die
zoveel leed geleden en gezien heeft
kan maar door een ding getroost
worden, dacht ze, de Bijbel.
Met behulp van het Nederlandse
Bijbelgenootschap en de Japanse te
levisie kwam ze er achter wie deze
vrouw was en ze kon haar een Bijbel
Von Meyenfeldt niet
naar Calvin College
De gereformeerde predikant van Hil
versum, dr. E. H. von Meyenfeldt heeft
bedankt voor de benoeming tot lector
aan het Calvin College te Grand Rapids.
Michigan. Dr. Von Meyenfeldt was daar
benoemd voor een jaar met de mogelijk
heid dat hij benoemd zou worden tot
hoogleraar. Calvin College kan maar
moeilijk geschikte docenten vinden en
zal zeer waarschijnlijk in Nederland
Hoofdinspecteur H. Molenkamp van
de Amsterdamse centrale recherche heeft
de Franse zigeuner-evangelisten Archan
ge en Raphael laten weten, dat zij ge
durende hun campagne „Jezus redt en
geneest" ln Amsterdam de handopleg
ging achterwege moeten laten.
Dit besluit ls
ding van de erv!
van de centrale recherche gisteravond
hebben opgedaan, toen de beide zigeu
ners hun eerste gebedsgenezingsbijeen
komst in Krasnapolsky in Amsterdam
hielden. Zij mogen uitsluitend nog voor
zieken bidden.
Archange en Raphael („wij houden
geen show. wij leggen slechts getuige
nis af. want de Heer heeft onze levens
gered") zijn tien dagen in Nederland. In
Amsterdam houden zij drie evangelisatie
bijeenkomsten op uitnodiging van de
stichting „Volle evangelie zending",
waarvan de heer J. Maasbach uit Den
Haag de leiding heeft. Aangezien de
heer Maasbach thans in het buitenland
verblijft, stond de evangelisatie-bijeen
komst van gisteravond onder leiding
van de heer Van der Dussen.
Nadat Archange en Raphael een en
ander over hun bekering hadden ver
teld en, geassisteerd door een violist,
een pianist en een bassist, op hun gi
taren ritmische muziek en zang ten ge
hore hadden gebracht lieten zij jongens
van ongeveer zeven en vier jaar (zoons
van Archange) geestelijke liederen zin
gen.
De avond werd besloten met een mas
sale handoplegging, waarvoor zich on
geveer vijfendertig mensen aanmeldden:
doven, slechtzienden, reuma-patiënten,
breuklijders, enz. Nagenoeg allen ver
klaarden zich na de handoplegging ge
nezen te voelen.
Benoemingen
Benoemd tot hoogleraar aan de Rijks
universiteit van Groningen in de facul
teit der letteren om onderwijs te geven
in de wijsbegeerte en de geschiedenis
der wijsbegeerte: dr. B. M. I. Delf-
gaauw.
MULO-DIPLOMA
Studeren zonder extra kosten totdat u geslaagd bentVraag hierover on
ze gratis studiegids no. 44.
Eveneens voor: Talen, Middenstand, VAM, VEV, NRG. REMEC, CEGER,
PAROLA INSTITUUT - LEIDEN
Erkend door de Inspectie Schriftelijk Onderwijs.
»rieel"
ie-Ork
Dr. J. J. Buskes, die om ge
zondheidsredenen met vervroegd
emeritaat gaat, is gisteravond tij
dens een in de Oranjekerk in Am
sterdam gehouden afscheidsbijeen
komst toegesproken door een tien
tal sprekers, die op vaak zeer per
soonlijke wijze de figuur van deze
ook buiten de Hervormde Kerk be
kende militante predikant belicht
ten. Ook mevrouw Buskes deelde
in de woorden van dank en waar
dering die aan het adres van haar
man werden gesproken.
De rij van redenaars werd geopend
door ds. J. R. Wolvensberger, voor-
In de Amsterdamse Oranjekerk
werd gisteren een afscheids
avond gehouden voor ds. J. J.
Buskes, die reeds eerder in de
Westerkerk een afscheidspreek
hdd gehouden. Op de foto de
heer J. J. Wentink (rechts) bood
ds. Buskes een geschenk onder
couvert en een boek aan.
(6.30 1
zitter der centrale kerkeraad der her-.
vormde gemeente, die tot dr. Buske£Jv d
zei: „Ge hebt de gaven, die ge ont- Auja
vangen hebt gebruikt en de kerk
de wereld met het woord gediend''-^ en
Spreker noemde zijn collega iemanc Guld
van de grote kerkdiensten en dt*an H\
grote vergaderingen, iemand die ir O e g
het openbaar leefde, handelde, spraljrof. d
en getuigde. moraal
De I
Prof. dr. W. F. de Gaay Fortmanpaferr
een der sprekers van gereformeerds
zijde, vroeg dr. Buskes of hij compas- stad!
redactie van
Vrede" sprak prof. dr. J. de Gi
Prof. dr. J. G. Bomhof, namens d»„H©t
„Tijd en Taak"giden
noemde dr. Buskes „een goddelijk» Lun<
een keffeiLeyde
ook onvervalst Amsterdams. De i
cabaretier Geert Winkel had een
dicht gemaakt waarin hij „namen:
tot ds. Buskes zei: „je was onze c"
nee".
De rij van sprekers werd halvt^ n.,.
wege onderbroken door een forum. •Dl'1l
waarin zaten prof. dr. G. C. vaIrand■
Niftrik, voorzitter, ris: G. P. de Wijk
Fedde Schurer en H. M. van Rand' Stac
wijk. Elk hunner sprak over een martoor
kant facet van dr. Buskes. Belinf
Nadat dr. G. Hartdorff namens
vrienden een envelop plus een albun*"?^®
met handtekeningen had aangeboden ,*>cr
sprak dr. Buskes op de hem eiger~Lu
wijze een geestig en gevoelig dank-.*^
woord. Hij zei onder meer: „ik von<^D e
het een fyne avond en ik' denk er he^ur.
mijne van." Na afloop van de bijeen-op ja<
komst drukten velen de hand van ds Qeb
en mevrouw Buskes. Orkes
Reqii'
Bezinningsstonde l!rDa™
Veilig Verkeer *,cm"
Het verbond voor Veilig Verkeet Pr>"
heeft de kerken verzocht om jaarlijkr1J's,l'
een stonde van bezinning te houdeiP ?5'
met betrekking tot het verkeersvraag- HJet
stuk. Naar aanleiding van dit verzoek^j.
heeft het moderamen van de generated
le synode der N. H. Kerk de kerke-
raden en predikanten aangeschreven<voor
In zijn brief dringt het moderamenpiano
er op aan op zondag a.s. de gemeente Mai
te bepalen bij haar verantwoordelijk-uur:
heid voor de veiligheid op de weg enten"
in de voorbede hen te gedenken, die D e
lijden door andermans of eigen han-Haagj
delen in het verkeer. dGel
fiihnj
HET is oktober en in onze tuin gilt een niet
te tellen hoeveelheid peren om geplukt te wor
den. Mijn man kent mijn aversie tegen deze
plukverplichting en probeert daarom voorzichtig:
.Jieb je het druk vandaag?" Ik ueins de bedoe
ling niet te begrijpen en geef een vaag en ont
wijkend antwoord. Opgewekt suggereert hij, dat
ik toch tussen de bedrijven door maar vast eens
een begin moet maken.
Als hij weg is, krijg ik een brain-wave, grijp
naar de verkreukelde krant van gisteren en zoek
hongerig het weerbericht. Dan lees ik tot mijn
grenzeloze voldoening, dat moeder natuur me hel
pen U7tl door mijn vurige wens te vervullen met
een ophanden zijnd stormpje. Alsjeblieft, wind
kracht 9- Daar zullen niet veel peren tegen be
stand zijn. Niet dat peren rapen nou zo dol-leuk
is, maar rapen is beslist minder erg dan pluk
ken, al was het alleen al vanwege die gammele
trap, waar ik nu niet op hoef.
's Middags wordt het een klein orkaantje en
ik zie met welbehagen honderden peren hun bo
men verlaten. Als pepernoten rollen ze in het
gras. De volgende dag klettert de regen tegen de
ruiten, zodat ik nu wettig verhinderd ben mijn
plicht te vervullen.
De bomen zijn nog niet helemaal leeg, maar ik
maak een afspraak met de spreeuwen, dat zij,
als ze er verder geen ruchtbaarheid aan geven,
de rest mogen wegpikken.
's Aronds zeg ik schijnheilig tegen mijn man:
.Jlatte boel vandaag hè?" Hij heeft me volledig
door en adviseert dc eerste de beste droge dag
dan echt maar te benutten. Die komt sneller dan
ik hoopte, maar als ik eerst de wind mee had,
is het nu de vrije school-zaterdag, die uitkomst
biedt; ik had nooit gedacht het schoolbestuur nog
eens dankbaar te zullen zijn voor z'n niet te stui
ten progressieve drift (op dit terrein). Maar nu
staan er dan drie stralende jongetjes Jantje
Veneman vooraan op de stoel, die vragen of
ze boodschappen voor me mogen doen en ..wat
we ermee verdienen is voor de kerkbouw" klinkt
het tenslotte braaf.
„Boodschappen doen? Zeg.... of willen jullie
peren rapen?" Nou dat lijkt ze enig; mij trou-
Ze sjouwen urenlang met emmers en dozen,
laat in de middag gaan ze trots met hun ver
diende centjes een deurtje verder, terwijl de ramp
dan voor mij slechts verplaatst is, want de bij
keuken is voor een normaal mens niet meer te
betreden. Peren, peren, peren.
We waden door de peren, we springen voort
van het ene peerloze plekje naar het andere; de
kinderen vinden een nieuw spel uit; Eliza's
vluchtje.
Het eerste jaar dat we hier woonden voelden
we ons rijk met deze oogst. Spoedig bleek, dat
deze rijkdom zoals wel vaker het geval is
zeer betrekkelijk was. Ik heb toen gesjouwd met
peren zoals een poes met haar jongen.
Eerst allemaal naar zolder. Maar daar gingen
ze al heel spoedig rimpelen, want ons huis is
centraal verwarmd. Toen heb ik in opperst opti
misme de hele zaak naar de kelder getranspor
teerd. Na een paar dagen steeg er een pénétran-
te gistingslucht door het huis. de kelder was nl.
weer te vochtig. Sinds deze débacle organiseer ik
altijd een forse perendistributie zodra de oogst
binnen is.
Zo ook nu. Ik telefoneer eindeloos en nodig di
verse moeders uit om kinderen met niet te klei-x^_n'
ne tassen te sturen, zodat ze het jaarlijkse oogsl-c,lr|
offer uit mijn hand mogen ontvangen. Ze komen pn,
Jantje Veneman komt ook, notabene met ee«»an
kruiwagen. Iets in zijn ogen had me moeten Ac;
waarschuwen, maar mijn intuïtie bleek tijdelijkOrat
afwezig. In de namiddag terugkomend van eet
boodschap word ik enthousiast ontvangen door An
mijn hulp.
„Komt u eens gauw mee naar de bijkeukeni" D
we kunnen weer lopen. Jantje Veneman kuianiwerl
met een kruiwagen, ik heb hem flink vol ge-tzsm
stouwd en het is nu al zo heerlijk leeg." mrt
Ondanks het feit dat het verrukkelijk is om Ge
weer gewoon te kunnen lopen sta ik met stomheidscbo
geslagen. Mevrouw Veneman is alleen maar eeiKolisi
oppervlakkige kennis, ik had haar altijd een aar>
dige en prettige vrouw gevonden, zodat deze on- q3,
bescheidenheid me wel bijzonder schokt. HelHoot
idee dat mijn suggestie om Jantje een flinke tas l,
mee te geven wordt vertaald in twee kruiwaiis j
gens, is me iets te gortig. St>
Dan schiet me te binnen, dat ik mijn bloedeigenvan
zuster nog niet belde. Mijn aanbod om een kind Lu
met een tas te sturen wimpelt ze vriendelijk afJ'wn
Weet je, Jantje Veneman was net aan de deurTi~
die verkocht drie kilo peren voor een gulden ten*^11
bate van de kerkbouwactie. Hoe het kind eraanjJ>e
komt weet ik niet. maar ik heb zes kilo 0ekocht1<jeïï
het is zo'n heerlijk jong, ik wilde hem niet te-
leurstellen".
Direct bel ik mevrouw Veneman op en vertel
haar het hele verhaal. Ze HÉ
houdt er een hanepoterug
dat hij me iedere week
u nog laten weten, wat
loon opgebracht hebl
We besluiten niet in
commentaar Jantje een
Jantje Veneman. tempelbouwer, ik geloof,
we deze kleine zonde van jou maar als een mooi,
hoeksteentje moeten accepteren.
