HET OOG WORDT NIET VERZADIGD VAN ZIEN
ons land het meest gefotografeerd
een fractie van een secondemoord
Doffe berusting Schreeuwend leed
Familieraad t Smaakt uitstekend
Vuurtje geven bij brandend probleem Fel begeerde rugbybal In hoogste nood Voor elkaar bestemd
OKTOBER 1961
J^TTELIJKE malen per dag trekken we de grootste la van ons bureau
open en schuiven er dan met een armzwaai achteloos een stapeltje
foto's in. Tientallen, want ze konden niet in de krant. Ze zijn gekomen
van overal, waar iets gebeurde en een fotograaf aanwezig was. En er
gebeurt niet veel meer op deze jachtige wereld, dat aan het oog van de
perscamera ontsnapt. Foto's, die heel het menselijk zijn omvatten, foto's,
die al het menselijk kunnen tonen, maar ook de menselijke onmacht vast
houden.
Soms alleen maar voor de fotograaf,
die de foto maakte cn hem in zijn don
kere kamer zag opkomen in het ontwik-
kelbad. Soms komt zo'n foto ook een
ogenblik te staan op het netvlies van ons
oog: een gecompliceerd auto-ongeluk,
brandweerlieden blussen de rokende
resten van een neergestort vliegtuig,
hongerende kinderen in Kongo, een woe
dende man dreigend met een mes. vrou
wen vluchtend voor aanstormend water,
de schamele bezittingen op de rug mee
torsend.
DAi in dag uit wordt heel het levens
leed in een nimmer stoppende reeks
foto's uitgestald. Maar niet alleen de
ellende schreeuwt om aandacht De ver
overing van de ruimte, het bouwen van
immense stuwdammen in de bergen,
geslaagde chirurchische ingreep zijn op
het gevoelige papier vastgelegd.
En dan zijn er nog de foto's, die de
mens in al zijn handel en wandel be
trappen. Een dirigent, uiterst geconcen
treerd zwaaiend met zijn b&ton, een
dwaalde kleuter huilend om zijn moeder,
een baardige grijsaard lezend in een boek,
een jonge moeder met haar pasgeborene
Foto's, die een gevoel van vreugde op
roepen om het mens zijn. Foto's, die de
besehouwer stil maken van ontroering
Zo is de mensde medemensZo zijn
i zich
Daarom is het de tijd waard
eens te laten confronteren met
leden en met het tempo van het heden
o o
nog in de aderen te kijken naar de mens
van een jaar geleden En zie: het doen
en laten is niet veranderd. Dezelfde lief
de en haat, dezelfde moed en angst,
dezelfde lach en traan, dezelfde geboor
te en dezelfde dood.
se Gemeentemuseum en en Internatio
nale jury is bezig geweest het werk
de vele fotografen té keuren, die voo
expositie World Press Photo 1961 hebben
ingezonden.
Het is eigenlijk een opmerkelijk feit,
dat een krantenfoto, die zozeer aai
tualiteit gebonden is en die evenals de
krant min of meer een eendagsvlieg ge
noemd mag worden, de aandacht gevan
gen kan houden. Er moet toen bij het
opent van de sluiter toch iets me<
de gevoelige filmstrook gekomen zijn
dan alleen een gebeuren.
Wat geeft de fotograaf dan aan
plaat mee, dat we er op reageren, hoe
dan ook?
A AN het initiatief van de Ned. Ver. van
Fotojournalisten, die in 1955 een der
gelijke „krachtmeting" voor het eerst
organiseerde, is het te danken, dat World
Press Photo uitgroeide tot een manifes
tatie van fotografisch kunnen, zoals die
tot en met 4 november in het Gemeen
temuseum zal zijn te zien.
Vorig jaar werd de stichting World
Press Photo The Hague-Holland in
leven geroepen, waarin zitting hebben
vertegenwoordigers van de Nederlandse
fotografen en van de Nederlandse kran
ten- en tijdschriften uitgevers.
Prins Bernhard heeft het bescherm
heerschap op zich genomen.
BIJ de rondgang over dé expositie is de
indruk van al het ingezondene rond
uit overweldigend. Ook bij de toegepaste
rubricering in nieuws, feature, stories en
sport stond de jury voor een moeilijke
taak omdat de kwaliteit van het gebode-
ne elkaar niet ver ontloopt.
In de klasse nieuws vallen de zoge
naamde harde dramatische foto's
op, die uit Japan, de Ver. Staten en de
Philippijnen komen. Foto's o.m. van bij
verkeersongelukken omgekomenen, om
standers met vertrokken gezichten er
omheen. Slechts weinigen worden er van
de Nederlandse (gezins) kranten gepubli
ceerd. Even hard als zo'n foto moet de
fotograaf zijn, die een dergelijke plaat
kan maken, want hij is immers een var
de ooggetuigen, die de geestelijke hard;
heid kan opbrengen op dat moment aar
het maken van een foto te denken.
Toen enkele jaren geleden bij eer
vliegfeest op Ypenburg tijdens een de
monstratie van een vrije val de para
chute van een Fransman weigerde er
hij van enorme hoogte naar beneden
stortte, zag geen van tientallen aan
zige fotografen ook zelfs maar kans
foto te maken. Er zou een mens gaan
sterven en ze zagen het
DRACHTIG van uitvoering en veelal
getuigend van bijzondere opmer
kingsgave zijn de talrijke feature-foto's
Opnamen, die het leven van verschil
lende kanten betrappen en die niet aan
actualiteit zijn gebonden. De inzendingen
van Nederland en West-Duitsland in deze
rubriek mogen hier worden vermeld
Groot-Britannië stuurde het grootste aan
tal <188 foto's), waaronder hoe kan
't ook anders veel prima sportopnamen
Rusland zond veel platen in, die be
trekking hebben op de techniek: de
ruimtevaart en Gagarin zijn favoriet.
Amerika stuurde naast de zgn. harde fo
to's, uitstekende sportplaten en enkele
zeer goede natuuropnamen in.
De kroon spant echter naar ons gevoel
de Zweedse inzending, die met drieën
tachtig foto's elke rubriek recht deed
wat betreft gegeven en uitwerking
r dt gehele linie boven het gemid
delde peil van het geëxposeerde ligt.
O
