Leo Koppens: Hoe kom ik aan 7 miljoen?
„Vissen en vangen"
DE MOEILIJKHEDEN VAN EEN UITVINDER
VOOR U GELEZE!
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1961
^lieiiiur Cciiisrljc <Coiirnn
JE ZIET ze haast nog niet,
maar er staan of hangen
er al tweehonderd in ons
land: automaten, waarin
Je een gulden deponeert om er
een zekere hoeveelheid gemeng
de brandstof, zoals bromfietsen
die vereisen dus benzine
met wat olie er doorheen
voor terug te krijgen. Er is wel
plaats voor tienduizend van zul
ke automaten, doch met de le
verantie van vijfduizend zou
de uitvinder en fabrikant van
die vernuftige apparaten voor
lopig dik tevreden zijn. En de
honderdduizenden bromfiets
berijders stellig ook. omdat ze
dan in een mum van tijd zich
dag en nacht zelf zouden kun
nen bedienen.
De grote man, die met dit
stoutmoedige, doch stellig uitvoer
bare massaplan rondloopt, is de
heer Leo Koppens, een 41-jarige
Brabander, die al van jongsaf-
aan opging in de techniek, nu
eens dit uitkienende en dan weer
dat, en nog niet lang geleden met
Een tweetaktautomaat voor
brommers, momenteel het
meest spectaculaire produkt
van Koppens voor Neder
land, want de omzet in ge
mengde brandstof voor
bromfietsen en scooters be
draagt al meer dan f170
miljoen per jaar.
I I
I Automaat voor bromfietsen is er, i
I maar er zullen er nog duizenden volgen I
zijn eerste automaten ten tonele
verscheen.
Geboren op 19 augustus 1920 te
Deurne, als één van de zes zonen
van een landbouwer, scheen hij
aanvankelijk ook voorbestemd om
boer te worden. Daar voelde hii
echter helemaal niets voor, zodat
hij, toen hij 18 was. de winter
avonden, na het beëindigen van
zijn dagtaak thuis, ging door
brengen bij smid Beiers in het
gehucht Zijlberg dat bij Deurne
behoort. Ofschoon papa zijn be
langstelling in die richting aller
minst kon waarderen, zette hij
toch zijn zin door en ging hij een
jaar later aan de slag op een fa
briek voor landbouwwerktuigen in
Lieshout k raison van 6,75 per
week. Hiertoe moest hij elke och
tend en avond 43 kilometer per
fiets afleggen, doch dat deerde
hem niet. Hij had plezier in z'n
werk, deed erg zijn best, totdat
hij in januari 1940 onder de wape
nen werd geroepen.
Eigen baas
Annemarie wil leven, door
Mary Baardman. Uitgave J. H.
Kok N.V.. Kampen.
Annemarie wil zich Onttrek
ken aan de overdreven bezorgd
heid van haar moeder. Ze is
achttien jaar. maar ze voelt zich
veel ouder. Een tijdlang is ze
kleuterleidster geweest. Bii het
doorlichten is gebleken, dat ze
een vlekje op haar long heeft en
ze moet kuren. Na haar herstel
mag ze niet weer naar school te
rug. Annemarie kan de tegen
slag moeilijk verwerken. Ze gaat
met de doktersfamilie vakantie
houden. EJe arts vraagt haar zijn
assistente'te worden. Tijdens de
vakantie maakt ze kennis met
twee jongelui, een zwager van
de dokter en diens vriend. De
laatste zoekt toenadering tot An
nemarie. Annemarie's moeder
Seeft ten slotte de starre hou-
ing op die oorzaak dreigt te
worden tot verwijdering tussen
moeder en dochter. Tussen Jo-
han en Annemarie komt alles
natuurlijk in orde. Een onder
houdend geschreven meisjesro
man voor de leeftijd van 16 tot
20 jaar, doch niet by ster origi
neel.
De Bertha, de A-ford en de
mannetjes, door Gait L.
Berk. Uitgave Moussault's
Uitgeverij N.V., Amster-
Er zijn verhalen, die op een re
genachtige avond beslist aardig
zijn om aan te horen. Pretentie
loze en weinig om het lijf hebben
de avonturen van de verteller
kunnen zo de uren vol maken.
Maar meer ook niet! Zo'n ver
haal zou deze geschiedenis in het
boek van Berk kunnen zijn. Rijst
dus de vraag waarom hij ge
meend heeft het allemaal op pa
pier te moeten zetten. En dat
nog in een stijl, die zeker niet
tot ons fraaiste Nederlands gere
kend kan worden. De auteur had
zijn belevenissen met z'n tweede
hands sloep, die na enige moeite
nog vaart ook, beter in de be
perkte familiekring kunnen hou
den. Ze zijn in ieder geval niet
interessant genoeg om er een
compleet boek aan te wijden. De
foto's hoewel niet origineel
vergoeden nog iets.
pantserwagens, welke voor het
merendeel bemand bleken te zijn
met huzaren, lieden die veelal
wel over een paar flinke, krom
me benen beschikten, doch van
het motorisch element niet het
minste verstand hadden. Hij pro
beerde dan ook daar zo snel mo
gelijk weg te komen, wat hem in
derdaad gelukte. En toen kwam
hij tussen de militaire motorrij
ders terecht. Dat stond hem veel
beter aan, doch onze capitulatie
was al gauw een voldongen feit,
zodat men hem niet meer kon ge
bruiken en hij langzamerhand
meerderjarig geworden op 27
juli voor zich zelf begon. In zijn
geboorte- en wobnplaats huurde
hij voor drie kwartjes per week
een oude timmermanswerkplaats
om er landbouwwerktuigen in te
gaan repareren.
Dat liep al gauw vrij goed. zo
dat zijn werkplaats te klein
werd en hij in Someren een gro
ter gebouw huurde. Behalve met
het repareren van landbouwwerk
tuigen ging hij zich bezig houden
met het bouwen van dorsmachi
nes. die via de regering haar weg
vonden naar de boeren.
Op den duur vond hij dat werk
veel te grof, zodat hij, toen zich
de gelegenheid daartoe voordeed,
in 1949 overschakelde op het re
pareren van textielmachines. Ie
mand uit zijn omgeving had van
een gebombardeerde textielfa
briek in Twente diverse machines
gekocht, die niet zo zonder meer
elders in bedrijf konden worden
gesteld.
Revisie
Natuurlijk waren deze herstel
werkzaamheden soms lang niet
gemakkelijk, maar al doende leer
de hij en kreeg hij steeds meer
reparatiewerk op dit gebied, voor
al van de fa. Spanjaard te Borne,
die hem tevens belastte met de
revisie en het automatiseren van
zulke machines. Zelfs gloednieuwe
keurmachines, bestemd voor het
keuren van stoffen op weeffouten,
werden aan zijn handen toever
trouwd.
Daarbij bleef het evenwel niet.
Terugdenkend aan de oorlogstijd,
toen hij met een motorfiets moest
rijden op een mengsel van diesel
olie en spiritus, ging hij op dit
terrein aan het experimergeren.
Resultaat was een apparaat
Bij dc tweetaktautomaat
komt de benzine uit de grond
en dc olie uit een kleine
tank, die in de automaat is
aangebracht. De verkoper
van gemengde brandstof be
hoeft alleen maar nu en dan
dit olietankje te vullen. En
tegelijkertijd haalt hij de
guldentjes er bij honderden
uit. Leuke hobby, die weinig
inspanning vraagt en nog
„iets" oplevert ook.
geschikt bleek om goedkoop auto
te rijden. Hij gaf dit apparaat de
naam ..Cargas", haalde er de
vakpers bij en maakte aldus
o m. bekend, dat de verbouwings-
kosten voor een auto op 900
kwamen te staan. Dank zij do
Korea-crisis kreeg hij grote vraag
naar zijn vinding, en zulks te
meer, daar men met 10 a 20 pel
minder vloeistof kon volstaan dan
bij het rijden op benzine. Doch
toen Korea" weer voorbij was,
slonk de belangstelling helaas zo
sterk, dat de aardigheid er af
ging. Er was door anderen im
mers met petroleum al zovéél ge-
experimenteerd en doorgaans
bleek het niet zo twijfelachtig, dat
Koppens vlieger ten slotte toch
niet erg hoog opging.
Zo nu en dan verkoopt hij er
nog wel eens een uit zijn (beperk
te) voorraad en de gebruikers to
nen zich alleszins tevreden, daar
de tractorpetroleum maar 15 cent
per liter kost en daardoor 70 pet
foedkoper is dan benzine en 35 a
0 pet goedkoper da# een bekend*
vloeibaar gas, waarop tegenwoor
dig diverse auto's rijden. Koppéns
zelf rijdt trouwens nog altijd met
een c^gas-installatie in z'n „Mer
cury" Tond en is er vast van
overtuigd, dat zijn tijd wat dat
betreft toch nog eens aanbreekt.
Vooral ook. omdat een cargas-
apparaat totaal geen brandgevaar
oplevert. „Wel is de trekkracht
15 20 pet minder dan van ben
zine, maar wat geeft dat, als je
wagen toch 120 of meer km. per
uur loopt. Dan ga je nog hard
zat", zo merkte hij op. „En om
te tanken moet je niet bij een ben
zine station zijn, maar bij een
petroleumdistribuant".
Nieuw idee
,,Uit het cargas-apparaat is en
kele jaren geleden echter een heel
ander idee geboren, een automaat
voor bromfietsers."
Als hij over die automaat begint
te praten raakt hij plotseling vol
vuur. Drie jaar heeft hij er aan
gedokterd, alvorens het zover
was. dat enkele wereldvermaarde
benzinemaatschappijen de gewel
dige betekenis van zijn vinding
moeten erkennen. En daarmee
was hij eindelijk waar hij wezen
wilde. Maar nu nog de financie
ring. Want Koppens wil zo graag
baas in eigen huis blijven en zegt
driftig: ,,Als ik eens 7 miljoen
had, dan zette ik het land vol met
die automaten voor de verhuur.
Zó ver zal het ook komen, nu ik
ai enige tijd terug m'n fabriekje
in Someren vaarwel kon zeggen
en een moderne fabriek met 2000
meter grondoppervlak in Bladel
kon laten verrijzen. Ze werd ge
heel ontworpen naar mijn eigen
inzichten. Deze fabriek heeft ton
nen gekost; aan research (ontwik-
kelings kosten) heb ik ook al twee
ton uitgegeven en aan octrooien
vastleggen in diverse landen heb
ik nóg eens 40.000 gespendeerd.
U begrijpt, dat er van dit geld
eens wat terugkomen moet".
Na al hetgeen we gehoord en
gezien hebben is er eigenlijk geen
ruimte meer om aan zijn woorden
te twijfelen. Hij produceert met 35
mensen momenteel al 20 automa
ten per week, moet, mede door de
export, binnenkort zijn personeel
een fabrieksruimte verdubbelen
om de produktie op 50 automaten
per week te kunnen brengen. En
De fabriek van Koppens in
Bladel, die binnenkort dub
bel zo groot zal worden ge
maakt. ,.En ik kan nog een
heel eind verder achteruit
zei hij strijdlustig.
in de automaat wordt gezet
maar zó, „van het vat", gelijk
thans de gemengde brandstof au
tomatisch afgeleverd wordt.
„Ga maar eens mee", zegt hij,
nadat hij ons op zijn kantoor
hartstochtelijk verteld heeft van
zijn langdurige „vechtpartijen"
met de heren van het IJkwezen,
zijn boksen tegen de bureaucratie
elders en zijn afmattend roeien
tegen de stroom van bepaalde
wereldconcerns in. En even later
staan we in de Kerkstraat te Reu-
sel. waar een rijwiel- en brom-
fietshandel van P. C. Hermans
gevestigd is.
„Zeven weken geleden", aldus
Koppens, „kocht deze man van
mij zo'n „tweetakt mengsmeer
automaat voor zelfbediening"
voor 1360. En wat waren je er
varingen, Hermans?"
Hermans glundert fijntjes
Toekomst
{•etroleum automaten (m Enge-
and) en zitten achter in zijn hoofd
nog automaten voor „frisdran
ken", melk en koffie. Geen koffie
,ot melk uit een bekert}#, dat eerst
de brandstof in die korte periode
steeg tot 5.018, wat voor hem
een toeneming van 100 pet. bete
kende. ,,'t Is natuurlijk vakantie-
tijd", zo voegt hij eraan toe.
maar Reusel is nu ook weer geen
uitgesproken toeristenoord. Boven
dien zit ik maar aan een zijweg-
Toch bedraagt de winst in zd'n
geval vaak veel en veel meer dan
J 100 per week. Daarvoor behoeft
men alleen maar nu en dan de
50 liter-olietank, die in het appa
raat is aangebracht, bij te vul
len. Want de benzinetank van 2000
liter zit in de grond en wordt
door een tankauto gevuld. En ter
wijl men het olietankje weer vol
maakt kan men het bakje met
zilveren guldens ledigen, een be
zigheid die niet gauw verveelt.
Eigenschappen
De heer Koppens wijst dan nog
even op enkele bijzondere eigen
schappen van zijn vinding. Zo
kan iedere bromfietser zijn eigen
mengverhouding kiezen, door
eerst een kleine schijf boven aan
het apparaat wat rond te draai
en. Wie een verhouding wenst
van 1 liter olie op 20 liter benzi
ne, stelt rle schijf in op 20. En
Op Weg door Jack Kerouac.
Vertaling John Vandenbergh.
Uitgave De Bezige By, A'dam.
In Jack Kerouac hadden de Ame
rikaanse beatniks een slechtere
profeet van hun idealen kunnen
treffen. In Op Weg definieert hij
de levenshouding van deze groep
als „een opgewondenheid over liet
leven". Over wat onder het leven
verstaan moet worden vertelt de
schrijver met een filosofische over
tuiging, die triest aandoet:
het ik, hetgeen zich
teerd in zwerftochten door Ameri
ka en wilde uitspattingen.
Het gebrek aan gerichtheid, dat
uit deze houding noodzakelijker
wijs voortvloeit, vindt zijn projec
tie vrij nauwkeurig in het boek;
na het eerste deel kan het nauwe
lijks meer boeien. Niettemin heeft
Kerouac een scherp beeld gege
ven van zijn overtuiging en van
het pseudo-realisme, dat de droom
van zijn volgelingen in stand moet
houden.
Dispereert niet, twintig eeu
wen historie van de Nederlan
den. door A. en H. Algra. Eer
ste deel, derde, uitgebreide druk.
Uitgave T. Wever, Franeker.
Met hun eeschiedbeschrfjving
hebben de beide Algra's destijds
reeds ons volk een grote "dienst
bewezen. Het betrof toen een uit
gave in veertien deeltjes. De in
houd ervan wordt nu in vijf roy
ale boekdelen ondergebracht. Het
eerste deel is thans uitgekomen
en van de wijze waarop het is
verzorgd zijn wij onder de in
druk. Zo is hier een nieuw, waar
devol middel gevonden om deze
voortreffelijke, aangenaam lees
bare studies nog eens weer on
der de aandacht van ons volk te
brengen. Bijzondere vermelding
komt toe aan de fraaie illustra
ties. We kunnen met recht spre
ken van een verrijking van de
boekenschat.
Het leven Is een picnic, door
Josephine van Gasteren. Zwar
te Beertjesreeks Uitgave A. W.
Bruna St Zoon. Utrecht.
Tien niet onaardige maar nogal
oppervlakkige reisverhalen van de
bekende actrice, eerder gepubli
ceerd in een dagblad en in een
toeristische periodiek. Enige foto's
verluchten deze verstrooiingslec-
Waarom Rotterdam en Dordt vergeten
WIE vist wil vangen.
Om het even of de
vis wordt terugge
zet in haar element
of in de pan komt.
De heren C. Vorstelman en
A. van Onck hebben de titel
van hun boek (Vissen en
Vangen, uitgave Ad. M. C.
Stok, Forumboekerij, Den
Haag) dus wel juist gekozen,
al zeggen zij bij voorbaat niet
het predicaat alwetend te
willen voeren.
Sinds het einde vaii de oor
log kent de hengelsport een
ongekende bloei (de mening,
dat iedere hengelaar een fles
alcohol in zijn vistas heeft,
is allang en voor goed naar
het rijk der fabelen verwe
zen. Vissen geschiedt veel op
medisch advies. Menigeen
heeft zijn gestoorde zenuwen
aan de waterkant tot rust la
ten komen). En dat door de
ze bloei de vraag naar lec
tuur over de sportvisserij
steeds groter wordt, laat zich
denken. De schrijvers van
„Vissen en Vangen" hebben
dat begrepen. Ze hebben ook
begrepen, dat de doorsnee
hengelaar veelal op de zo
verguisde witvis jaagt. Voorn
en brasem krijgen dan ook in
het boek eenzelfde aandacht
als de zo hooggeroemde
snoek, snoekbaars en de kar
per.
Het boek, dat als onderti
tel heeft: „Waar, wat en
hoe?", bevat vele ivaarde-
volle tips over het hoe te
vissen en wat te vangen.
Helaas, aan hei waar te
vangen ontbreekt nog wel
het een en ander. De schrij
vers behandelen alle gere
nommeerde visplaatsen in
Nederland, behalve die in
Zuid-Holland, een provincie,
waarin een kwart van de
Nederlandse bevolking
woont. Zij schrijven uitvoe
rig over Limburg, Fries
land en Groningen. Een ge
heel hoofdstuk is gewijd aan
de Zeeuwse stromen. Zij
vertellen over het district
Amsterdam en over tal ran
andere districten. Het dis
trict Rotterdam wordt ech
ter nergens genoemd. De
auteurs leven toch niet in
de veronderstelling, dat de
bewoners van dat district
het te druk hebben met an
dere dingen (voor de Rot
terdammers dan speciaal
met het bouwen van Euro
poorten en -masten) en
daarom geen tijd vinden om
te vissen?
We zouden de beide schrij
vers eens willen aanraden
hun (vissers)geluk te probe
ren in de Brielse Maas. Goed,
daar is een vergunning voor
nodig, maar die is ook nodig
voor het meeste water, dat
zij aan een bespreking onder
werpen.
Het is geenszins de bedoe
ling afbreuk te doen aan dit
fraaie en interessante boek.
maar het verdient toch aan
beveling bij een eventuele
herdruk het district Rotter
dam en Dordrecht niet te
vergeten. Om de schrijvers
enigszins op weg te helpen:
hier volgen enkele visplaat
sen, die met geen letter zijn
genoemd: Oude Maas. Kil,
Hollands Diep. Graafstroom
en Alblas, Dordtse Biesbos,
IJssel tussen Rotterdam cn
Gouda. Lek vanaf Kinderdijk
tot Ammerstol aan beide zij
den. en niet te vergeten de
Hengelsport in
de praktijk
\700RTS VERSCHENEN bij
dezelfde uitgever van de
hand van A. van Onck en C.
J. van Beurden enkele
pockets in een serie, die tot
titel heeft: „Hengelsport in
de praktijk". De serie bestaat
uit zes deeltjes.
Deze deeltjes zijn: „Uit de
soepele pols over het han
teren van de werp- en vlie-
genhengel. „Voorbij dc derde
breker", over de zee-hengel
sport. „Rovers, dienders en
kannibalen". hoofdzakelijk
over het vissen op snoek
baars, snoek en baars, en
„Zilver en goud uit plas en
polder", waarin uitgebreid
aandacht wordt besteed aan
het
i op
het
op
brasem, en „Sluimerend dy
namiet", over het vissen op
De schrijvers verhelen niet,
dat veel gegevens zijn ver
strekt door collega-sportvis
sers, zodat hier en daar wel
eens een open deur wordt in
getrapt. Dit neemt niet weg.
dat elk boekje het lezen
waard ii en de hele serie
voor de ware sportvisser een
kostelijk bezit.
I Wij hengelaars
TENSLOTTE zag bij de Fo
rum Boekerij het licht
„Wij hengelaars" van A. van
Onck. Dit boek behandelt in
hoofdzaak de door de schrij
ver beleefde visavonturen.
Voortreffelijk heeft de auteur
verhaal en tip door elkaar
geweven, zodat „Wij henge
laars" niet alleen een gezel
lig. maar ook ccn instructief
boek is geworden.
Hengelend Nederland kan
Van Onck, Van Beurden en
Vorstelman dankbaar zijn
voor het initiatief dat zij
hebben genomen hun ken
nis en ervaring aan ande
ren mee te delen. Ook de
niet-hengelaar kan er van
genieten. Hij ontdekt, dat
de hengelsport voor man
nen niet is een daagje zon
der vrouw en kinderen van
huis te zijn. Hij mag ook
weten, dat er meer actieve
sportvissers zijn dan actie
ve voetballers.
wie 1 op 30 nodig heeft draait da
schijf op 30. Men heeft zelfs de
keus tussen 1 op 14 tot 1 op 31
toe. Nu zijn er gevallen, dat de
fabrikant van een brommer (of
scooter) een bepaalde oliesoort
voorschrijft in verband met de
garantie op zo'n brommer. Hier
op echter zijn deze automaten
niet berekend, al zou ook dèt
technisch uitvoerbaar zijn. Doch
nu in het midden latend de waar
de van zo'n voorschrift, staat er
tegenover, dat iemand, die aan
vankelijk een mengverhouding
van bijv. 1 op 18 moest aanhou
den, later, als het voertuig wat
ouder wordt, tot de ontdekking
komt dat een verhouding van 1
op 22 het veel beter doet. En de
ze mogelijkheid zit er, dank zij
die draaischijf, terdege in.
Dat hangt van de verkoper af.
De automaten zijn instelbaar tus
sen 1,45 liter en 1,9 liter. Alom
een zelfde maat tegen één vaste
prijs te laten verstrekken is on
mogelijk, omdat wèl de benzine
prijzen, maar niét die van de olie
zijn vastgesteld. Bij deze automa
ten is de basis van verkoop de
gulden, terwijl bij de benzinc-
tankstations wordt uitgegaan van
de liter. Wel geeft dc tweetakt
automaat steeds aan, hoeveel
brandstof een verkoper voor een
gulden biedt. En men kan weten,
dat deze brandstof geleverd
pleegt tc worden voor 60 a 80
cent per liter. Daaraan heeft men
dan enige maatstaf.
„Kraak"-automaat
Intussen is hij hard aan het
werk op de Engelse markt,
waar plaats is voor tienduizen
den petroleumautomaten. Recht
streeks zal dit nooit lukken van
wege de hoge invoerrechten,
maar via Ierland gaat het wél.
Dus zat hij onlangs nog in Ier
land en 'gaat hij binnenkort
naar Duitsland. Alleen om
moeilijkheden van deze aard op
te lossen. En Italië heeft be
langstelling en Frankrijk en
de Ver. Staten (tweetakt brand
stoffen van raceboten) etcetera,
etcetera. Ja. ja, men zal nog
wel meer horen van die boe
renzoon uit De Peel!
Met dit al meende Koppens ook
Iets te moeten maken voor de
automobilist, tw. dc „kraak-
automaat", die na het inwerpen
van een rijksdaalder Ski liter
benzine levert. Nu zal een auto
mobilist in het algcmccu niet op
2ulk een automaat zitten wach
ten. daar hij veel vlugger op de
gebruikelijke manier benzine in
nemen kan. Doch dit is ook niet
de opzet van Koppens. Veeleer
denkt hij aan noodgevallen, wan
neer bijv. een benzine stat.on
maat een uitkomst zijn. Ook
grote bedrijven als de Staats
mijnen gebruiken ze. als contrA
le op het tanken voor het eigen
personeel. En in Engeland heeft
men er belangstelling voor om de
petroleum verkoop, die in 50 000
winkels plaats heeft, onder dc zelf
bediening te brengen.
In Nederland echter is de twee
takt automaat voor brommers
momenteel het meest spectacu
lair, daar alleen al de bromfietsen
170 miljoen liters brandstof per
jaar gebruiken, terwijl hun aan
tal rog voortdurend toeneemt.
Op het terrein van de Hoogo
vens staan twee tweetakt auto
maten van Koppens, die in 1 Vfc
iaar reeds voor 200 (JOO heb
ben afgeleverd! Dèarnm zou hij
't liefst zijn automaten verhuren
tegen een aandeel in de omzet,
inpiaats van verkopen. Sommige
hééft hij er Verhuurd maar om
er 5000 of 10 000 zo te kunnen
exploiteren zijn miljoenen nodig.
Hiernaar wordt iiverig gezocht.
En er zijn inderaaad aanbiedin
gen, doch dan verspeelt Koppens
zijn vrijheid. En die wil hij per
Leo Koppens naast zijn jong
ste idee: de ,Jinaak"-auto-
maat, die voor één zilveren
rijksdaalder 5fi liter benzine
afstaat. Als ccn tankstation
's nachts gesloten is, kan
deze automaat voor de
automobilist een uitkomst
te verhouding van 1 op 20 uit
een tank uit de grond aftapt
in principe vloeistof automaten
zijn, met alle mogelijkheden van
dien.
Nieuwe boeken
voor u besproken
Rouw In het paradijs, door
Juan Goytisolo. Vertaling M.
Mok. Uitgave Contact, Amster-
Het verhaal speelt aan het einde
van de Spaanse burgeroorlog. Een
groep kinderen, weggezonden uit
de gevechtslinies, komt tenslotte
toch in het niemandsland van de
oorlog en gaat dan op eigen wijze
krijg en rechter spelen. Alle wreed
heden van het primitieve kind, al
le instincten van de massa en lei
dersambities komen los in de
groep en richtep zich tegen de
ouderen, die op hun pad komen.
Een wreed, een tragisch, maar
bovenal boeiend verhaaL Dc el
lende van oorlog nu e<-na niet ge
schilderd door slagvelden, bom
bardementen en woeste tafrelen
maar alleen door de ontreddering
van kinderen.
Ik. Ilenrl I.agavse, door Jan
H. Eekhout. l llgave J. II. Kok
N.V. te Kampen.
Jan H. Eekhout. die met forse
lijnen levensgeschiedenissen te
boek weet tc stellen, vertelt in de
roman Ik, Henri Lagassc een
goed geobserveerd levensverbaal
van een zonderling man. die zich
zelf hervindt in de liefde die een
thema en de uitwerking daarvan
voor lief nemen, dan valt er te
genieten van de harmonisch opge
voerde spanning, een verzorgd
taalgebruik en een redelijke psy-
Zuster Gon verlooft zich,
door Ingcr Austveg en Ruth
Nissen-Drcjer. Uitgave La Ri-
vièrc en Voorhoeve, Zwolle.
Uit het Noors vertaald door
K. van der Geest.
Dit bock geeft het vlot geschre
ven verhaal van een verpleegster,
d-.e zich na oplossing van de no
dige problemen tenslotte verlooft.
Het zal zonder twijfel vele meisjes
boeien, tenzij zij prijs zouden stel
len op wat meer diepgang. Het ij
ons allemaal wat tc vlot cn glad.
De betiteling „verpleegstersro
man" is wel wat erg wijds voor
dit boek. Dc stijl rs hier en daar
niet vlekkeloos. Dc illustraties van
Eva Oiling en Hein Kray doco
wat ouderwets aan.
We hebben een mammoet,
door dr. A. Melchlor. Uitgave
N.V. De Hpaameatad. Haarlem.
In dit bock schrijft de medicus
dr. Melchlor over de bijzonder in
teressante streek van Frankrijk,
die Dordogne heet. Het is het ge
bied dat wel genoemd wordt „da
wieg van de prehistorie", waar
elke meter zijn eigen geschiede
nis heeft cn bijvoorbeeld ook de
vermaarde grotten worden aange
troffen. Dr. Melchior schrijft zo
wel onderhoudend als met grota
kennis van zaken en hij slaagt er
in. zijn liefde voor dit gebied op
dc lezer over te dragen. Welk een
knap oog hij op de streek heeft,
blijkt tevens uit dc fraaie tekenin
gen van zijn hand. waarmede het
boek rijkelijk is geïllustreerd.
