CAREYBaanbreker
moderne zending
KRONIEK willen naar Afrika
lima
BOSCH!
Nederlandse studenten
Een ivoord voor vandaag
Nederlandse hoogleraren
naar Honoloeloe
ANDERZIJDS
AXEL EN ZUID-AFRIKA
Tk heb het altijd wel geweten
dat Axel tot grote dingen in staat
is. Was het niet reedis een stad,
toen Ternemen nog als dorp ge-
horen moest worden en Rotter-
dam nauwelijks een gehucht was?
Aldus schrijft ds. D. J. Couvée
in de gereformeerde Zeeuwse
Kerkbode" en hij vervolgt:
TTTERD het niet in éép enkele
nacht door pnn» Maurit* ver
overd. dank zil de dappere man.
wiens naam de Pironstraat ver-
eeuwiet. terwijl Stalingrad er
maanden over moest doen om zich
eindelijk over te geven? Heeft het
niet zijn wijd en zijd vermaarde
dominee Jan Scharp bezeten, die
ondanks de r in zijn eigen naam
het klaar speelde om een hele
preek te fabriceren zonder één en
kele r? En die nog bovendien uit
te spreken ook! En. haalde Rotter
dam deze woordkunstenaar met
succes uit Axel. een eeuw later be
riep Axel 'n dominee uit Rotter
dam! En hij kwam! Sterker: gaf
eens in 1106 een bisschop heel Axel
maar cadeau aan Utrecht. Axel
nam in 1060 wraak door zijn Jong-
«e burgemeester weg te kopen
midden uit Utrechts bolwerk: zijn
raadhuis! Zeer ongebruikelijke din
gen.
Om niet meer te noemen: Axelse
kooplieden reisden en handelden op
Rtga en reizen nu weer naar Zuld-
AmerikaCanada. Spanje. Indone-
•lë. Tenslotte: waar in heel Zee-
land staat de enige christelijke bi
bliotheek en openbare leeszaal.
Waaraan Juist de prlncipiëelate
fractie subsidie wilde onthouden?....
In Axel!
TA, Axel bleek tot grote dingen
..„bekwaam BleekMaar
blijkt het nóg? Want wat lees ik
daar tot mijn schrik in de Axelse
Courant van 24 juni 1961. die mij
helaas nü eerst onder ogen komt?
Dat de meest principiële fractie
van de gemeenteraad het voorstel
heeft gedaan om aan de Regering
van de nieuwe Republiek Zuid-
Afrika een gelukstelegram te zen-
<jen endat B en W. adviseren
dit niet te doen!!
Hoe luidde dan dit ontwerp-tele-
Eiro? „De Raad der gemeente
el zendt U zijn hartelijke geluk
wens bij de verwezenlijking van de
volledige onafhankelijkheid van Uw
land, na een tijdperk van bijna 60
jaar. gekenmerkt door heldhaftige
strüd en oprechte diplomatie".
Natuurlijk: de heldhaftige en op
rechte diplomaat herkent en eert
zijns gelijken onmiddellijk overal
ter wereld en begroet ze blij, al
wonen zij aan de onderkant van de
aardbol.
Dit is de durf en de stoere taal
van het calvinisme in zijn bloei
tijd. door niemand minder dan de
liberale Fruin gegrepen als het pit
en het merg van onze eigen groot
se Republiek!
En nü gesmoord door het ad
vies van Burgemeester en Wethou
ders van datzelfde Axel! Zij im
mers adviseren dit telegTam van
louter staal, niet stante pede door
te zenden naar de al meer alléén
staande dr. Verwoerd, doch.... naar
de prullemand
Vanzelf spreekt het College niet
ibtelijke taal._Met beroej)
t$7°d»
deze
op het kille artikel 153 der
wet en het nóg killere art
gemeentewet, verklaren zij n.b. dat
het „zeer ongebruikelijk" zou zijn
als de raad een dergelijk telegram
zou verzenden. Wat een dooddoe
ner! Wat 'n traditonalisrae! Alsof
Axel niet meer dan eens zich be
kwaam heeft getoond zeer onge
bruikelijke dingen te doen!
„Bovendien", zo heet het verder
m het afwijzend prae-advies, „is
daarmede geen enkel gemeentelijk
belang gediend. De internationale
verhoudingen zijn overigens derma
te ontwikkeld, dat het uw raad ont
raden moet worden aan het voor
stel medewerking te verlenen".
Alsof Juist de internationale toe
standen Axel niet eer zouden moe
ten nopen om ook Berlijn en Ken
nedy zijn morele steun telegrafisch
x°* zeggen! Waarvoor heeft
Axel dan een eigen mijnenveger?
„Het aanbieden van soortgelijke
telegrammen is naar onze mening
primair een regeringszaak", be
sluit dit kleinerend advies. Alsof
Axel niet opweegt desnoods tegen
een heel land! Bewijs?
TK woonde nog pas in Axel. toen
/U»wefe.n aangekondigd
stond: Voetbalwedstrijd Axel— Po
len-In mijn zo geheten kleinbur
gerlijke Rotterdamse mentaliteit
meende ik aanvankelijk, dat het
Juister zou zijn geveest te adver
teren: Axels elftal contra Pools
elftal Toen ik echter ook iets groter
en ruimer had leren denken, be-
stad Axel contra Polen.
Op de dag van deze volkeren-
slag veroverde ik mij met moeite
een zitplaatsje op één van de rug-
loze banken, die het tournooiveld
omzoomden.
Twee onbekenden, tussen wie ik
terecht was gekomen, spraken een
voor mij totaal vreemde taal. Dus
meende ik dat zij Poolse supporters
waren. die ik toevalligerwijs
scheidde. Ik begreep dan ook geer.
syllabe van hetgeen die twee iD
hun laaiend voetbalenthousiasme
langs en vóór mijn vergeefs ach
teruitwijkende neus aan krachtter.
men naar elkaar toespuwden. Ik
best nd eenvoudig niet voor hen.
Ik verdroeg dat stukje Poolse
landdag, omdat ik in hen twee van
Axels edele bevrijders zag. 'n Dag
later bleek het onvervalst Axels te
zijn geweest uit de „oude stad"
Hoe dan ook, ik woonde daar een
strijd bij niet maar tussen twee
elftalletjes, doch zoals in 'n Olym
pisch stadion tussen twee naties,
zeg Amerikanen en Russen. Hier
tussen het glorierijk Axel met zijn
eigen klederdracht en privé-taal en
het land Polen. Groots gedacht!
Nóia Polen niet verloren!
En nu zet B. en W. van dat zelf
de Axel opeens een domper op het
gelukstelegram van onze eeuwen
oude Zeeuws Vlaamse veste aan de
zoveel Jongere Republiek van Zuid-
Afrika, dat vandaag zo goed more
le steun kan gebruiken! Foei B. én
flJ doorziet blijkbaar niet het
NJ klare verband zeg tussen de
eerste de beste ijzeren lantaarn
paal in het Koestraatje en het
trotse ertsgebergte van de Oeral,
of tussen de nog resterende kinder
hoofdjes aan het ..Achterommetje"
en de marmergroeven van Carra
ra. evenmin als de tastbare samen
hang tussen Axel en de wereldpo
litiek. zoals die toch jaarlijks glas
helder in het licht werd gesteld
door bedoelde fractie bij de be
spreking van uw begroting. Is niet
Goethe reeds in zijn Wahlverwan-
ten uitgegaan van het feit. dat
„sommige stoffen binnen de mens
voeling houden met verwante stof
fen op aarde of zelfs op de ster
ren"? Zodat een Engelse geleerde
niet ten onrechte iti het meisje Ot-
tilie tekenen waarnam, die op de
nabijheid van steenkolen wezen?
En gij, B. en W. van Axel loochent
nog in 1961 het verband tussen uw
stad en Zuid-Afrika? Hebt ge Pen
ning dan nooit gelezen?
Nog steeds weet ik hier op mijn
afgelegen heide niet hoe het met
het gelukstelegram is afgelopen.
Want ik ontvang mijn oude lijf
blad meestal in een bundeltje van
8 nummers tegelijk verpakt, dus
altijd te laat. Daarom blijf ik in
gr- ondraaglijke spanning, tenzij
and mij teleg—
de grote dagblad.
Cn over de uitslag. Die hebben
t te druk met Algerié en Bizer-
ta, met Berlijn en allerlei ander
dagelijks weerkerend klein goed.
om zich met iets zó ongebruikelijks
en fascinerends in te laten.
In elk geval moet het mooie, het
spontane er voor de voorstellend»
fractie al af zijn. indien ik wèl
heb: twee man sterk. Sterk, schrijf
ik. Want zij komen er tenslotte wel
over heen. Net als Verwoerd zijn
zij voor apartheid en vrezen geen
mens.
'T'OCH, mócht de raad het fatale
o ad«iea,van ®- en w- opvolgen.
B en W. die er hun lintje uit Kaap
stad mee verspelen en tevens In
het stadsmuseum het Afrikaanse
danktelegram naast de kostbare
„kwitantie getekend door de gene
raals Louis Botha, Christiaan de
Wet en Koos de la Rey" zullen
moeten missen, mocht het metter
daad zo droef eindigen, dan zóuden
deze teleurgestelde raadsleden hun
verstenliefde misschien eens kun
nen gaan omzetten in naastenlief
de. Immers, staat er niet ergens
ook in hun bijbel: indien uw broe-
d?r, rondlgt, ga heen en doe het
niet af met briefjes
Zijn er niet vlakbij broeders, van
wie deze meest principiclen menen
d*1zwaar hebben gezon
digd Doch tot hen g.ièn
weigert men zelfs niet deze „zon
daars die herhaald hebben aan
geboden zélf tot hun beschuldigers
te komen, zelfs maar te ontvangen?
Ja, tot „zeer ongebruikelijke"
dinf2|4 het niets steeds goede,
s altijd wel een of ander in Axel
1761 - 17 augustus - 1961
Van leest
tot
lessenaar
isoonlijk maar een fractie van kunnen
zien. Men noemt hem wel de vader
van de moderne zending, omdat hij
baanbrekende ideecn op het gebied
I van de zending heeft gepropageerd. Het
is duidelijk, dat de uitwerking van de
ze'denkbeelden grotendeels na zijn dood
heeft plaats gevonden.
Vier punten
(Van een onzer redacteuren)
„Verwacht grote dingen van
God. onderneem grote dingen voor
God!" Als dit gevleugelde woord
uit de zendingshistorie het enige
was, dat ons van de grote missio
naris William Carey bekend zou
zijn gebleven,dan verdiende hij
reeds volop de dankbaarheid van
de christelijke kerk. Want het is
een echt evangelisch woord. Het
gaat regelrecht in tegen een half
zacht, lijdelijk en naar binnen ge
keerd christendom. Het is zoiets
als een geestelijke injectie. „Ver-
J «-.1 I dient samen ie stenen.
Wacht grote dingen van God, on- dan tractaatjes uitgaan
derneem grote dingen voor God!"iï?.ei^s®n hierdc«r op de boodschap
Id het kort komen Carey's opvattin
gen neer op vier punten. De verkondi
ging van het evangelie diende gepaard
te gaan met: het geven van onderwijs,
het vertalen van de Bijbel, het oplei
den van inheemse predikers en het be-
invloeden van cultuur en volksleven
door het evangelie. (De gedachte van
de medische zending was al ouder.)
Carey heeft dit alles in praktijk ge
bracht, toen hij in India Serampore
in de buurt van Calcutta als zende
ling werkzaam was. Vooral echter toen
hij later als de grote organisator van
het zendingswerk in India. China en
andere delen van Azië missionaire wer
kers uitstuurde.
Geef de mensen eerst het evangelie in
handen en leer ze dit te lezen, was zijn
systeem. In- de instructies, die hij aan
nieuwe zendelingen meegaf, stond dat
men eerst de taal moet leren en er
een grammatica en een woordenlijst van
dient samen te stellen. Daarna kunnen
het evangelie van Marcus in han-
jden geven, in een goede vertaling, die
j geheel aansluit op het alledaagse taal-
1 gebruik ter plaatse.
Formidabel was de talenkennis van
Carey. Als jongen leerde hij reeds La
tijn en toen hij later zelf een schoen
makerij bezat, werkte hij voortdurend
met een bock naast zich, waardoor hij
zijn talenkennis vergrootte. Op weg
naar klanten om gelapte schoenen af
te leveren, repeteerde hij het gelezene.
Maar vooral in de Bijbel las hij. Op
jBijbels in di-
zendingswerk gebruiken.
Het leven van William Carey, die op
17 augustus 1761 te Paulerspurv 'North
ampton) werd geboren, is eigenlijk een
illustratie geweest van zijn levensde
vies. Van een simpele schoenmaker
bracht hij het tot predikant, zendeling,
taalgeleerde en docent. Al zijn kennis
verkreeg hij door zelfstudie. Maar de
achtergrond van Carey's rusteloos wer
ken en studeren was deze: hij wilde
grote dingen voor God ondernemen.
Zoals veel figuren uit de missionaire
wereld, heeft Carey een bewogen leven,
gehad, vol moeilijkheden en tegenslagen, zijn werktafel vond |H
maar ook vol successen. Er zou een verse talen. Nooit begon Carey
romantisch verhaal te schrijven zijn over arbeid, voor hij een hoofdstuk uit de
Careys loopbaan „Van schoenmaker i Bijbel had gelezen in het Engels, daar-
tot professor Maar de werkelijkheid na in elk van de talen die hij zich
was keihard. De grote dingen, die Ca-eigen had gemaakt: Hebreeuws, Grieks.
Latijn. Italiaans. Frans en Nederlands.
Later kwamen daar verschillende ta
len bij. Nadat Carey in 1793 in India
aan wal gestapt was hij heeft En
geland nooit terug gezien dook hij
zigheden, want een pionier moet alles
doen. Bovendien had Carey geen steun
van zijn vrouw; zij kon in India niet
aarden en stierf daar na twaalf jaar
krankzinnigheid.
Tegenwerking van autoriteiten, ein
deloze financiële zorgen, het sterven
van een kind en andere tegenslagen,
waren uitermate geschikt om Carey
voorgoed van zijn zendingsidealen af
te brengen. Bovendien meende hij
BOUGIES
Thermo e/asftC
algeslemd op het fiedendaagie verkeer
■snvsit. N.V, Wills* v
W. Poilbui 8005
GROEP-RIJKENS
zeven uur doorgebracht in persoonlijk
gebed. Daarna heb ik deelgenomen
aan de huisgodsdienstoefening met de
bedienden.
Terwijl de thee gebruikt werd, heb ik
een beetje Perzisch gelezen met een
Mohammedaan, die wachtte toen ik
uit mijn slaapkamer kwam. Ook heb
ik voor het ontbijt nog een schriftge
deelte in het Hindoes gelezen.
Zodra het ontbijt was afgelopen ben
ik met een geleerde, die op mij wacht
te. met de vertaling in het Ramyana
uit het Sanskriet voortgegaan.
Om tien uur ging ik naar college. Toen
ik omstreeks twee uur thuis kwam,
heb ik een vel drukproef nagezien van
de Bengaalse vertaling van Jeremia.
Na de maaltijd vertaalde ik met be
hulp van de voornaamste geleerde
het college het grootste gedeelte
Mattheus 8 in het Sanskriet. Dit hield
mij tot zes uur bezig.
Na zessen ging ik zitten met een Te-
linga-geleerde 'die bezig is met de
vertaling uit het Sanskriet in de taal
van zijn land) om die taal te leren.
Om half acht preekte ik in het Engels.
Om negen uur was de dienst alge-
Ik ben toen gaan zitten en heb het
elfde hoofdstuk van Ezechiël in het
Bengaals vertaald (Mijn vorige
taling heb ik weggegooid). Dit duur
de tot bijna elf uur. Toen ben ik gaan
schrijven.
Daarna besluit ik de dag door
hoofdstuk uit het Griekse Nieuwe Tes
tament te lezen en mijzelf aan God
toe te vertrouwen."
Grootse visie
De Nederlands» predikant dr. A. H.
Oussoren, die in 1945 promoveerde op
dissertatie over Carey, heeft deze
machtige zendingsinspirator vergeleken
met Zinzendorf. Zij hebben beiden gro-
bang dat ik nooit tot enig
nut kan zijn onder de heidenen, daar
?^k"nnmn".'?^sVh4ri'hiin°* lijn s^"an' M.ar ter-
dagboek Oi .01, ander, notitie: IkWJJ' het Zmzendort te doen was om de
ben onbekwaam om zendelina te zijn. reddmg der rieten, ling Carey verder:
en dikwijls twijfel ik of ik wel een wllde de ™lkm met ,h«' J11"1
christen ben" den -n gedachten in aanraking brengen
met Hp» evnnop'ie Dasnm stichtte hij
Maar Carey verwachtte grote dingen ten slotte een universiteit
tr~"die grote dingen was
ilde gebruiken in
zijn dienst. En dit is voor Carey tot
aan zijn dood in 1834 de prikkel ge
weest om ook wat voor God te doen.
grootse
Dagindeling
De groep-Rijkens, bestaande uit een aan
tal vooraanstaande figuren uit het bedrijfs
leven, heeft ia een verklaring medege
deeld dat tij overeenkomstig de
De Nederlandse Studenten Raad,
de overkoepelende organisatie van
alle studentenverenigingen in
Nederland van welke politieke
kleur of religie zy mogen zijn,
heeft tijdens zijn Nationaal Con
nie plaats de manier waarop het overleg,
dat al jaren gaande wan, door een reek»!
indiscreties in de publiciteit is geramd. De
ondoordachte wijae waarop de heer Olt-
mana en in mindere mate ook prof. Duyn-
stee hun eigen contacten en die van ande
ren beschreven, waren uitstekend geschikt
aowel de Nederlandse als de Indonesi-
verkla-
De schoenmaker Carey hij bleef
zijn ambacht ook beoefenen toen hij
predikant bij de baptisten was gewor
den braent het in India tot profes
sor in het Sanskriet. Niet dat hij daar
mee zijn zendingswerk verloochende.
Carey aanvaardde het professoraat
omdat het een goed traktement ople
verde. waardoor het zendingswerk zo
veel beter gedaan kon worden.
Hoezeer de talenstudie en de bijbelver
taling zijn dagelijks program vulden,
blijkt uit de brief, die hij op 10 de
cember 1805 's avonds aan een vriend
„Ik stond vanmorgen om kwart voor
----- hoofdstuk in de
en heb de tijd tot
Nieuw-Guinea. De groep u\ echter wel
blijven streven naar betere betrekkingen
met Djakarta, betgeen naar haar inaicht
uitsluitend te bereiken is door directe on
derhandelingen tassen beide rederingen
Naar aanleiding van (lexe verklaring
merkt De Teletraaf op: „Wat het strrsen
naar betere betrekkingen met Indonesië be-1 ïht
•reft. i. weldenkend. Nederlander j J^'l-ndse regenn, heeft a.rh daarop
die bet niet .nu toejuichen, wanne* deae herhlrn gewrongen -
betrekkingen weer normaal touden worden. I re.n *aaroin J ™mM,rr pr'
Dit mm beid. partijen tot groot voordeel ",'nU'w kuilen
strekken. Maar hel is niet Nederland, doeb 'n'1rBk W*k'
Indonesië, dat de betrekkingen tutten hei
de landen verbroken heeft. Do gmep-Rij-
kena heeft enkele malen lal en doorsche
meren, dat het haar in contacten met
vooraanstaande en invloedrijke Indonesiërs
gebleken is, dal van die kant herstel van
de betrekkingen op prijs gesteld «ou wor
den. Wanneer dit inderdaad so ia en wan
neer het werkelijk so ia, dat de felle re
volutionaire sentimenten in Indonesië, die
alle aaken en verhoudingen tot tchade van
een leder scheel trekken, langxamerhaud
uitgewoed lijn. waarom doet de Indonesi-1 Er ii
arhe regering dan niet een. rij bat omjkan daarmee uiteraard geen eind rijn ge-in studenten uit de Nederlandse studen
gres 1960 een resolutie aange
nomen, dat het zeer nuttig ZOU zijn, i Hebreeuwse Bijbel
als Nederlandse studenten recht-
streeks in contact zouden kunnen F) i
komen met Afrikaanse studenteni DGTOGDUl^SWCrk
en wel in hun eigen omgeving eni Ie?
aan hun eigen universiteiten. Als ned. herv. kerk
gevolg hiervan werd opgericht Berapen te Zoetermeer, tweede pred.
het „Nederlands Studenten Afrika pi: C. Vos te Bennekom.
Gezelschap", dat zich ten doel stelt gereformeerde kerken
dit contact tot stand te brengen
visie. Maar op zijn grafsteen beitel
de men overeenkomstig Carey's laat
ste beschikktng: „Een ongelukkige, ar
me en hulpeloze stumper, die zich in
Gods liefdevolle armen heeft overge-
Communistische orde
voor Mitzenheim
De Oostduitse bisschop Mitzenheim,
dezer dagen 70 jaar is geworden h
van Ulbricht het „Vaderlandse kruis van
verdienste" in goud gekregen. Volgent
communistische leider is Mitzenht
..een voorbeeld' door zijn christelijke
tiviteiten in de dienst van de vrede
van de natie". Bovendien werd bisschop
Mitzenheim door de Oostberlijnse Hum-
boldt-universiteit tot eredoctor in de
theologie benoemd.
Bisschop Mitzenheim was zes jaar lang
i van de synode van de Evangelische
Kirehe Deutschlands. In die Jaren heeft
de Oostduitse communistische staat. Bij
de nieuwe verkiezingen vorig jaar
hij aLs moderamenlid herkiesbaar, i
werd hij niet herkozen.
Afrika maakt momenteel een storm-1
achtige ontwikkeling door. De huidige j
Afrikaanse student is voorbestemd bin-1
nen betrekkelijk korte tijd een verant
woordelijke positie in zijn land te gaanjd
Mdrnt en <ie innemen. In het nabije verleden zijn de
aken «om» debetrekkingen tussen Afrika en West-Eu-
ropa sterk beïnvloed door de nationalis-
van de tische ontwikkelingen en het wantrouwen
op njn mmjitengevolge van de vroegere koloniale
rr volstrekt af j verhoudingen. De voorgenomen reis
isehe kant wer- heeft dan ook tot voornaamste doel. de
afgelegd, mogelijkheid te scheppen als represen-
g f.reformeerde gemeenten
Er zijn twee lijnen die ge in het oog moet blijven houden alt
ge dat moeilijke boek Job leest. De ene is de hemelse lijn:
de satan die uitdagend voor God treedt en als het ware een
wedstrijd met hem aangaat met een mensenziel als inzet. En
dan de aardse, die menselijke twist tussen Job en zijn vrien
den over God. Een eindeloos lijkend gesprek over problemen
die niet af te tasten zijn. Is de ellende waarin Job gestort is
een straf voor zijn (verborgen) zonden? En als Job eer beter
dan slechter heeft geleefd dan andere mensen, hoe komt het
dan toch dat juist hij dit alles moet ondergaan? Hoe is het
mogelijk dat de goddelozen schijnbaar slechts geluk en voor
spoed in hun leven ervaren en dat de vromen zo dikwijls het
kind van de rekening schijnen te moeten zijn? Vragen, vragen
en nog eens vragen waar de mens nooit uitkomt'.
En de uitslag, het antwoord? In die „hemelse lijn" is de uit
komst zeker: de satan komt niet meer in het boek voor. Maar
hoe worden nu al die aardse vragen opgelost? Het antivoord
mag gelukkig zijn dat die vragen niét beantwoord worden!
Voor het aangezicht van God moeten Job en zijn vrienden ze
haastig terugnemen. Want wat moet ons antwoord zijn als
God vraagt: „Wie is het toch die het raadsbesluit verduistert
met woorden zonder verstand?"
Die blaast nog iedere 10 minuten."
zei hij enthousiast op Schiphol, maar
nauwverholen spijt klonk in zijn stem,
toen hij er aan toevoegde dat de Vesu
vius helemaal dood is. De Etna op Si
cilië leeft echter nog „en de mooiste vul
kaan ter wereld zal ik nu terugzien op
Hawaii, nl. de Kilanea."
Op de vraag of dat nog een echte
vuurspuwende berg is, zei hij glim
lachend: ..Zo kunt u het inderdaad noe
men." Een tweede vulkaan op Hawaii,
die de romantische naam Mona Loa
Hi eerste wetenschappelijke congres d_aagt is veel minder actief.
Als leider van de Nederlandse de
legatie die in Honoloeloe van 21 au
gustus tot 6 september het tiende
„Pacific Science Congress" gaat bij
wonen is gisteren prof. dr. ir. H. A.
Brouwer, oudhoogleraar in de geolo
gie aan de Gemeentelijke Universi
teit te Amsterdam, van Schiphol
naar Hawaii vertrokken. Hij reist via
New York.
de landen rond de Stille Oceaan
werd in 1920 eveneens in Honoloeloe ge-1
houden. Nederland, dat toen nog Oost-|
Indië bezat, nam op de voor de oorlog
gehouden congressen steeds een voor-
aanstaande plaats in. Die is nu beschei
dener geworden. Ons land is op het
gres alleen nog maar aanwezig omdat
Nieuw-Guinea Nederlands gebied is. Op
het congres, dat om de drie of vier jaar
wordt gehouden, worden steeds proble
men behandeld, die zich in de landen
van de Pacific voordoen.
Het aantal wetenschappen, dat op het
congres is vertegenwoordigd, is in de
loop der jaren uitgebreid. Nu omvat het
volgens prol Brouwer een groot deel
der natuur-, aanverwante en toegepaste
wetenschappen.
De overige leden van de Nederlandse
delegatie zijn prof. dr. H. Boschma van
de Rijksuniversiteit te Leiden, prof. dr.
H. A. P. C. Oomen, verbonden aan de
afdeling tropische hygiëne en geografi
sche pathologie van het Koninklijk In
stituut voor de Tropen, prof. dr. C. G.
G. J. van Steenis. bijzonder hoogleraar
te Leiden en Amsterdam en prof. dr. J.
van Baal, buitengewoon hoogleraar te
Utrecht en voormalig gouverneur var
Nieuw-Guinea.
De thans 74 jaar oude prof. Brouwer,
die lid is van de Pacific Science Coun
cil en in Amsterdam jarenlang direc
teur is geweest van het Geologisch In
stituut van de Gemeentelijke Universi
teit. heeft de meeste tot nu toe gehou
den congressen (het vierde werd op Ja
va gehouden) bijgewoond. Hij zal r
Honoloeloe een voordracht houden
het verband tussen vulcanisme e:
bewegingen der aardkorst. Op dit ter
rein is hij een expert, die vele vulkanen
zelf heeft beklommen en zelfs het vo
rig jaar nog de 1000 meter hoge Strom-
boli in de Middellandse zee.
Ds. J. Kerekes
overleden
Tijdens zijn vakantie in Exloo, Dren
the. is geheel onverwacht overleden de
hervormde predikant van Waverveen,
ds. Janos Kerekes. Hij zou een korte
tocht maken met enige kinderen toen
hij bij het portier van zijn auto plotse
ling in elkaar zakte en stierf. Ds. Ke
rekes werd slechts 43 jaar.
Deze predikant werd in Hongarije ge
boren en volgde daar zijn middelbare
en theologische opleiding. In 1948 kreeg
hij een beurs aan de Rijksuniversiteit
van Utrecht, waar hij een aantal jaren
studeerde onder wijlen prof. dr- Edel-
koort. Rond eind 1949 werd hij benoemd
tot hulpprediker te Zaandam, waar hij
in het bijzonder heeft bijgedragen tot
de goede verhouding tussen de evange
lisatie van de Gereformeerde Bond. die
kerkelijke rechten kreeg en de kerke-
raad van de hervormde gemeente van
die plaats.
Ds. Kerekes wenste naar Hongarije
terug te keren, maar dit werd hem on
mogelijk gemaakt, omdat zijn regering
hem weigerde een terugreisvisum te
geven. Hij stelde zich toen beroepbaai
en werd in september 1952 tot predi
kant van Waverveen bevestigd. Begin
deze maand had ds. Kerekes een beroep
ontvangen van de gemeente van Sint
Philipsland. Hij had echter nog geen
beslissing genomen-
In het bijzonder heeft deze predikant,
die vloeiend Nederlands had leren spre
ken zich gegeven voor het werk onder
zijn Hongaarse landgenoten. De begra
fenis vindt zaterdag a s. plaats te Wa
verveen. na een rouwdienst om 1 uur
in de hervormde kerk, die geleid zal
worden door ds. H. Pol van Vriezen-
Rijkvn» wel te apprrciëren
te wijsen. Ook van Indnm
den tegenstrijdige verklaring'
Ten alotte heeft de groep-Rijki
min altijd even gelukkig gen
en IHfl J*"" uMr*''e -, nc»i-DUtup«, genen in nev ucm van ur
®r. *'r Npde, nd,e hr Eur°Pcsc integratie welke Nederland
reidheid Nieuw-Guinea over te dragen alsvoorstaat, met de Afrikaanse student ac-
uitgnngspunt van het gesprek aanvaardde,tuele problemen van allerlei aard te be-
terwijl het er hoogstens het slotstuk van i spreken, om te trachten tot een beter
k,n rijn. wederzijds begrip te komen.
i De tot dusver gevoerde besprekingen
•ptsode afgraloten. Toeni heóben ertoe geleid, dat een groep
prearigeredenen uiterst voorriehtige, eerste
stap? Nederland ia teker niet op «raak nit
en mei een goedwillende en ook J«|ens Ne
derland betrouwbare regering kunnen, al aal
het enige tijd kosten, alle geuehilleo uit de
weg geruimd worden."
Over deue kwestie aebreef Het Vrije
V groep-Rijkens heeft
«au de regering besloten geen j kentering in d<
verdere eentaeten met Indonesiër* te on
derbonden over Nieuw-Guinee. Daarmee is
een episode in de betrekkingen met Indo-
neaie afgesloten, die miswbien ieta had
kunnen betekenen als tij niet door drie fee-
toten was vertroebeld. Er wee ia de eer
de pogingen een aanvaardbare ten wereld in de periode van november
an het vraagstuk Niruw-Guinea1 1961 tot maart 1962 een bezoek hooot te
of daarvoor nu officieuze dan^^ngen aan de universiteiten van Khar-
w_r. toem 'Soedan). Kampala (Oeganda). Iba-
J- «- - ta|—-j. '.ÜTffwrj.
de groep-Rijkens beeft |n elk geval tri*, boatut grote belangstelling.
,lo«- gemaakt en laten blijken dat er inj Als voorxitter van het comité van aan-
door haar verwek een einde heeft gemaakt ritting genomen de heren: mr. C.
aan ket optreden v.n PartirUl.eren. aan J* van Lynden van Sanden-
_i,r «ii i.t.ufl, ,wiife! ban1 buT president-curator der rijksunlver-
wier goede w.l <ntus.cn geen twijfel kan,,lUfi t, Utr€chtj prof mr w. F d«
bestaan, heeft de Nederlandse regering de Gjly rortman voorzitter Prins Bern-
tsak in haar optreden de nieuwe situatie hardfonds. S. J. van den Bergh. vice-
te verwerken." voorzitter raad van bestuur Unilever
N.V.. prof. mr. J. V. Rijpperda Wierds-1
ma. rector magnificus der rijksuniversi-1
teit te Leiden, prof. H. Sandon, oud- j
hoogleraar aan de universiteit van I
Khartoem, prof. dr. E. de Vries, rector 1
institute of social studies, prof. dr. Sj.
Groenman, hoogleraar in de sociologie
aan de rijksuniversiteit te Utrecht, dr. 1
C. W. van Santen, verbonden aan het
ministerie van buitenlandse zaken - voor- j
malig gast-docent te Khartoem (Soe
dan). A. G. Aukes. directeur Econo
misch Afrika Instituut te Rotterdam, H. i
J. de Koster, voorzitter van het Neder-1
lands Verbond van Werkgevers, mr. J.
P. Bol. directeur levensverzekering
maatschappij „Utrecht", jhr. H. W. H.
de Beaufort, secretaris buitenland van
ae Nederlandse Studenten Raad.
erden gedaan tde Nederlandse regering
stelde drie DAF 1-tonners ter beschik
king, de betrokken scheepvaartmaat
schappijen zorgen voor passage naar
Alexandrië en van Takoradi en ook an
dere instellingen bleken bereid steun te
verlenen), is men nog niet zo ver. dat
de reis definitief kan doorgaan. Men
hoopt echter, dat de belangstelling in
Nederland om dit contact met de Afri
kaanse studenten mogelijk te maken
groot genoeg zal zijn. om de realisering
van de plannen mogelijk U maken.
Voor
parelwitte tanden
Bestrijdt
tandbederf
In oktober tweede
internat, wedstrijd
in bijbelkennis
De 28-jarige roomskatholieke gees
telijke Guy Lepage zal voor Frankrijk
op 3 oktober in Jeruzalem zijn kennis
omtrent de Bijbel toetsen aan vijftien
nationale kampioenen.
Hij bleek de meest parate kennis van
de Bijbel te hebben van de meer dan
1000 deelnemers die voor de Franse
radio en t.v. streden om de eer van hun
land te vertegenwoordigen bij de twee
de internationale bijbelwedstrijd.
Eind augustus en begin september
zal in Israël voor de Israëlische radio
Kol Jisraeel (De stem van Israël) de
bijbelwedstrijd worden gehouden. De
winnaar van deze quiz zal zijn kennis
moeten meten met dr. Jehoshua Jeivin,
die de tweede nationale bijbelwedstrijd
in Israël heeft gewonnen.
Een dergelijke wedstrijd werd in 1958
ter gelegenheid van het tienjarig be
staan van de Joodse staat voor het
eerst gehouden. Internationaal winnaar
was toen de invalide Israëliër Amos
Haham. Evenals thans was er ook toen
een Nederlandse kandidaat.
Om de Nederlandse afgevaardigde te
bepalen zal binnenkort door de NCRV
een aantal uitzendingen worden gewijd
aan deze bijbelwedstrijd. Gelijk aan alle
landen die deelnemen aan de tweede
internationale bijbelwedstrijd kunnen de
Nederlandse organisatoren de vragen
zelf samenstellen. In Israël zullen voor
de finale alleen vragen gesteld worden
die de Pentatuch en dé profeten betref
fen. Een uit zeven personen bestaande
jury waarin is opgenomen een rooms*
katholiek en een protestants bijbelge-
leerde zullen in Jeruzalem de antwoor
den beoordelen.
Nieuwe stichting
voor evangelisatie
onder r.-katholieken
Er is een nieuwe organisatie ge
sticht voor de evangelisatie onder
rooms-katholieken. Wim Kuin, ex-
pater trappist en enige jaren lang
de rechterhand van ds. H. J. Hegger,
heeft een eigen stichting gevormd
onder de naam „Geest en Vuur".
Het doel is vrijwel identiek aan het
werk van „In de rechte straat" van
ds. Hegger. namelijk „agressieve"
evangelisatie. Het uitgangspunt van
deze nieuwe stichting is het „volle
evangelie," dat wil dus zeggen dat
deze nieuwe stichting voortkomt uit
le kring van de pinksterbeweging.
In het eerste materiaal, dat door de
stichting wordt uitgegeven, staat als
doel vermeld: het systematisch bezoe
ken van priesters, systematische evan
gelisatie onder r.k. leken, de uitgave
van schriftelijke bijbelcursussen, het
beleggen van huissamenkomsten en
het uitgeven van lectuur voor rooms
katholieke belangstellenden.
Het adres van de nieuwe stichting is
Son. Noord-Brabant. Behalve de naam
van de man die het werk zal leiden,
W. M. A. Kuin, zijn geen namen be
kend gemaakt van de leden die zijn
toegetreden tot het stichtingsbestuur.
Naast het werk van de Evangelische
Maatschappij en de Gustaaf Adolf Ver
eniging, die het blad „De Protestant"
uitgeeft en ó'e vereniging Protestants
Nederland, die een gelijknamig blad
uitgeeft en beide als protestanten de
rooms-katholieken benaderen. en
naast het werk van ds. H. J. Hegger
die als ex-rooms-katholiek dit doet,
vooral met zijn blad „In de Rechte
Straat," zal de stichting „Geest en
Vuur" dit zelfde werk doen vanuit de
pinksterbeweging.
Chr.-geref. zendinjzsblad
Uw Koninkrijk Kome
in nieuw gewaad
Het ehristelijk-gereformeerdo zendings
blad „Uw Koninkrijk Kome", dat tot
aan zijn dood onlangs geredigeerd werd
door ds. Jongeleen. is verschenen in een
in een nieuw gewaad. Het kleine blad
heeft het formaat van de pagina's ver
groot en een geheel nieuwe en gemoder
niseerde kop eekregen. Er is een redac
tie gevormd die nu bestaat uit ds. M.
Baan van Dordrecht, ds A. Bikker, de
zendingspredikant en ds. M. W. Nieuwcn-
huijze van Amsterdam.
Het blad zal zoals het dat al deed aan
dacht blijven besteden aan de zendings
activiteiten van de Christel ijk-gerefor
meerde zendelingen en aan het thuis
front. In het eerste vernieuwde nummer
is een brief opgenomen van dc predi
kant van Pretoria-Oost en Pretoria-:
Brooklyn dr. K. S. van Wyk dc Vries,
die deze zomer een bezoek bracht aan
ons land om speciaal een studie te ma
ken van het bijzonder onderwijs en van
de kerkelijke arbeid in de grote steden.
Alles
0.15 i
(18 j
(alle
zonde
Schar
tofm
le lee
Jaar);
rijke
tijden
Shu
tje di
RUkï
die vi
1*5.3
1 tot
van 7
Jeu
theek
dinsdc
Mr
Gist
restau
worde
J. A.
Van
VHif
lebon
vaar 1
le sta
volgdt
het A
hij pr
laatsti
was ri
se Lc<
N'assai
Belg.c
Ver.
delen
bare
wordt
meld;
nog to
