Uitvoerende Raad van
Herv. Wereldbond bijeen
Zes jonge Mormonen als
zendeling in Nederland
Een kanttekening
Een woord voor vandaag
Kongolezen branden
Loentoe-dorp plat t
GROEIENDE SECTE
KERK van de Heiligen der Laatste dagen, of zoals het gewone spraakge
bruik zegt: de kerk ran de mormonen, groeit Vorig jaar hebben de jonge
Amerikaanse zendelingen tienduizend nieuwe leden gedoopt. Per maand
kluiten zich alleen In Nederland honderd nieuwe leden bij deze Amerikaanse
sekte aan. In de komende rijf jaar sullen in Europa meer dan honderd kerken
worden gebouwd; in Nederland waarschijnlijk in de komende tien jaar
minstens tien.
Dat zijn de cijfers die de ses jonge mormonen, die als zendeling in ons land
ran deur tot deur gaan, ons mededeelden. Maar wat het meeste verbazing
wekt is, dat van al deze nieuwe leden negentig procent reeds bU een be
paalde kerk Ls aangesloten. Dat wil zeggen, dat deze zendelingen niet in de
eerste plaats de mensen bereiken die totaal van het evangelie zijn vervreemd,
maar juist de mensen die tot een kerk behoren, maar zich daar om de een of
andere reden onbehaaglijk voelen.
Zij komen met de boodschap: „Wij geloven dat Jezus Christus de Zoon van
God is." Maar aan de openbaring van God, zoals deze ons In het Woord is
gegeven, voegen zij andere openbaringen toe. Het is met deze sekte, als met
zovele, men heeft niet genoeg aan het Woord van God, aan het eenvoudige
evangelie van Jezus Christus. En daar ligt het gevaar van deze sekte.
Deze jonge mensen hebben veel voor hun geloof over, zeggen wij zo gemakke
lijk; zij zijn Innemend, zo heel anders dan vele Jehova's Getuigen, die bij ons
aanbellen. Maar laten wij dan niet vergeten dat de Joodse afgodendienaars
ook veel voor bun geloof over hadden. Zij offerden zelfs hun kleine kinderen
aan de god Moloch. Vergeet ook niet, dat deze jonge mensen vrij djn van
dienstplicht als zij bun zendingstaak buiten Amerika verrichten.
Wij mogen bewondering hebben voor hun overgave, voor hun vriendelijkheid,
maar wij mogen niet vergeten dat zij brengen wat Paulus noemde „een ander
evangelie, dat geen evangelie is".
Wij leven In een land van vrijheid. Niemand zal eraan denken om deze
Jonge zendelingen een visum te weigeren. Het zal van de kerk en haar inner-j
lijke, geestelijke kracht afhangen, of zij de stormloop van deze en andere
sekten zal kunnen weerstaan.
Het antwoord op de boodschap van deze „heiligen der laatste dagen" kan
alleen zijn een hernieuwde bezinning op het evangelie en op ons eigen ge-
loofsbezit
Gesprek met
Gistermiddag begon op het
kasteel Oud-Poelgeest de uit
voerende raad van de World
Presbyterian Alliance, de Wereld
bond van Hervormde (Gerefor
meerde) Kerken zijn zomerzitting.
De raad zal besluiten wanneer
precies in 1964 de hervormde
kerken voor hun negentiende
algemene vergadering bijeenkomen
in Frankfort. Vijf kerken zullen
naar alle waarschijnlijkheid tij-
IfeHHHRi
ANDERZIJDS
ARBEIDER EMANCIPEERT
clperen. HIJ la doende mondig
te worden, gelijk; rechten te krij
gen en als gelijke met anderen ln
de samenleving om te gaan. Aldus
constateert ..Het MeUalbedrlJf",
orgaan van de Christelijke Metaal-
bedrljfabond, ln een beschouwing
over enkele opmerkingen die lr. W.
Kruyff, voorzitter van het Centraal
Sociaal Werkgevers Verbond, on
langs maakte over dit emancipatie
proces. Het blad schrijft verder:
dig te beantwoorden, zelfs indien
men wil afzien van elk bewijs.
Toch zUn er o.I. wel enkele voor
de hand liggende verklaringen.
De toegenomen welvaart is stellig
een van de factoren van het eman
cipatieproces. Welvaart opgevat in
de zin van een zekere, toch ook
A-eer niet onaanzienlijke verbete
ring van het totale inkomen per
Jaar. kinderbijslag, winstdeling, ta
rief- en vakantietoeslag inbegrepen.
De invloed van wat meer financieel
soelaas in arbeidersgezinnen is wel
iswaar niet gemakkelijk te meten,
maar zij is er. Dat meer inkomen
door de betrokkenen niet als een
stukje welvaart ervaren wordt,
Hnet aan haar stille invloed natuur
lijk niets af. Het hoeft trouwens
geen betoog, dunkt ons. dat het
een mens iets doet als hij van het
ouderwetse zakhorloge (of helemaal
Seen horlogeovergaat op een roo-
ern polshorloge, van wringer op
centrifuge, van fieta op brommer,
van boezeroen op noiron over
hemd. van potkachel op baard of
kolenconvector. van het keteltje
a arm water op de douche met gei
ser enz. enz. Ieder die het arbei
dersgezin van nu vergelijkt met
dat van twintig jaar geleden, weet
bij enig nadenken deze lijst aan te
vullen. Bij enig nadenken! Want
wij vergeten gauw.
Maar goed. waar het om gaat la
niet. dat de arbeider thans ln weel
de leeft, maar dat hij zich tegen
woordig financieel meer kan ver
oorloven dan nog maar luttele ja
ren geleden cn dat dit meerdere
op zijn houding, zijn denken en le
vensgewoonten. waarschijnlijk zelfs
op zijn zelfrespect, op de een of
andere wijze van invloed is. Geluk
kig!
grote betekenis in het emanci
patieproces is de afwezigheid van
werkloosheid. Was het voor de oor
log voor een arbeider zoal niet soe
batten om werk. ln elk geval h:ng
een plotseling ontslag sis een drei
gende mogelijkheid voortdurend bo
ven zijn hoofd; voor hem tien an
deren immers.
Sedert '45 hebben wij dit niet
meer zo ln die mate gekend, maar
het woord „ontslag" bleef in het
algemeen toch een dreigende klank
houden. De laatste Jaren is hierin
echter een enorme wijziging geko
men. Er is een groot tekort aan
arbeiders. Indien het woord „ont
slag" al valt. het doet de werkne
mers tegenwoordig zelfs met de
ogen niet meer knipperen
Men behoeft intussen geen psy
choloog te zijn om te beseffen, dat
deze situatie het zelfbewustzijn van
de arbeider enorm heeft versterkt.
Sinds mensenheugenis was hij de
zwakkere partij, die veel moest
slikken en veel moest gehoorza
men. En nu? Hij is onmisbaar ge
worden, hoeft zich niet meer zo
zwijgend de mindere van zijn baas
te voelen. Meer en meer is er de
neiging hem aan te spreken en te
behandelen als mens en medewer
ker.
Het gevoel van zelfrespect cn het
vrij worden van knellende horig
heidsbanden worden nog eens extra
onderstreept door recente opvattin»
Sen van hooggeleerde economen,
ie staande houden dat een econo
mische crisis niet meer waar
schijnlijk is. dat zelfs integendeel
een voortgaande opbloei mag wor
den verwacht. De arbeider heeft
dus reden om aan te nemen, dat
zijn gerespecteerde plaats er een
van blijvende aard zal zijn.
TENSLOTTE achten wij bU dit
J alles het onderwijs en andere
middelen tot ontwikkeling, van on
miskenbare betekenis. Dagblad- en
tijdschriftpers, radio. televisie,
pocketboek en cursus, hebben de
algemene kennis ook van de wat
oudere arbeider, vergroot en zijn
blik verruimd, al kunnen sommige
mensen nog steeds niet nalaten te
smalen over „het niveau van de
Van de jongere arbeiders volgt
het overgrote deel de laatste ja
ren voortgezet onderwijs, wat in
niet geringe mate teven» bijdraagt
tot hun algemene vorming en
zelfbewust-zijn.
Bijzonder interessant zijn in dit
verband enkele opmerkingen van
de vice-president van het Philips-
concern. Deze grote onderneming
ziet zich genoodzaakt het werk dat
zij te bieden heeft, aan te passen
aan het stijgend ontwikkelingsni
veau van de arbeiders.
Men vraagt zich overigens sf.
tot welke veranderingen deze hele
ontwikkeling zal leiden. Zal het
probleem van de laagstbetaalden
op deze wijze als vanzelf worden
opgelost, doordat het aantal onge
schoolden snel afneemt?
De heer Kruyff heeft de onder
nemers er op gewezen, dat zij zich
in verband met de op gang ge
brachte ontwikkeling moeten bezin
nen op hun eigen houding hierte
genover. Dr. W. Albeda heeft vo
rig jaar in het C N V.-kaderblad
op een zeer verdienstelijke wijze
de door ons bedoelde tendenzen ge
schetst en de vakbeweging ge
waarschuwd zich te beraden op
haar toekomstige taak en positie.
Er rijzen hier inderdaad vele
vragen, waarop, naar het ons voor
komt. vooralsnog geen duidelijk
antwoord is te geven.
In elk geval, ala het waar is dat
zich ln snel tempo een emancipa
tie van de arbeider voltrekt en
wij geloven dat dit inderdaad het
geval is dan is dat voor ons
alleen maar verheugend. Buiten
gewoon verheugend zelfs. Want
Albeda had gelijk toen hij schreef,
dat men de emancipatie van de
werknemer kan zien als de noemer
waarop tenslotte alle werkzaamhe
den van de vakvereniging kunnen
worden teruggevoerd!
Benoemingen
De curatoren van de Universiteit van
Amsterdam hebben met ingang van na
der te bepalen data benoemd:
Tot gewoon hoogleraar m de analyse
dr. C. G. Lckkerkerker, tot dusver we
tenschappelijk medewerker aan het Ma
thematisch Centrum te Amsterdam.
Tot gewoon hoogleraar in de algemene
psychopathologie dr. P. C Kuiper, tot
dusver lector in de psychiatrie aan de
Universiteit van Gron ngen
Tot gewoon hoogleraar in het burger
lijk recht, het recht op de industriële
eigendom en het burgelijk procesrecht
mr. H. K. Köster, tot dusver advocaat te
Amsterdam.
Tot gewoon hoogleraar in de Engelse
taal- cn letterkunde dr. J. Swart, weten
schappelijk ambtenaar aan deze univer
siteit.
Tot buitengewoon hoogleraar in de
staathuishoudkunde, in het bijzonder de
analytische en normatieve geldtheorie.
dr. G. A. Kessler. onderdirecteur van de
Nederlandsche Bank.
Op deze benoemingen ls de koninklijke
bekrachtiging verkregen.
Geen theologische
bezwaren tegen
gemengd huwelijk
Een speciale commissie van de Me
thodutische Kerk in Zuid-Afrika. die
door de methodistische conferentie was
Ingesteld, heeft in een publikatie over
„christelijke opvattingen over een maat-
schappij die verschillende rassen om -1
vat" gezegd niet te geloven dat er theo-
logische gronden kunnen worden aange
voerd voor het verbieden van huwelij
ken tussen mensen van verschillend
Dergelijke huwelijken, mits gebaseerd
op gemeenschappelijke culturele waar
den en geestelijke idealen, zijn niet met
Gods wet in strijd en de menselijke wet
mag ze niet verbieden, aldus de publi
katie. „Wij pleiten echter niet voor al
gemene rasvermenging, daar wjj gelo
ven dat noch Europeanen noch Afrika
nen gemengde huwelijken wensen. De <jok op ae nuercuniessioneie iusic
wezenlijke basis voor een succesvol hu- kerken, zoals die bijvoorbeeld is
welij«c is een gemeenschappelijk cultu-
en godsdiensUg erfdeel."
Dr. RALPH W. LLOYD
dens deze zitting aanvaard worden
als lid, waardoor dan 90 kerken
lid van deze bond zullen zijn. Van
de Nederlandse kerken is slechts
de Hervormde Kerk bij deze bond
aangesloten. De bond omvat dan
bijna negentig procent van alle
kerken met een presbyteriaanse
of gereformeerde traditie.
In ons gesprek met de voorzitter van
deze bond. de Amerikaan dr. Ralph W.
Lloyd. vroegen wij hem in de allereer
ste plaats hoe de verhouding van deze
bond was ten opzichte van de Wereld
raad van Kerken. Van tijd tot tijd heb
ben oecumenische leiders hun bezorgd
heid uitgesproken over de groc'J~ ;-
vloed van wat men noemt de
nele internationale organen.
Dr. Lloyd wilde echter niet spreken
van een concurrentiestrijd. In de eerste
plaats zijn de meeste confessionele or
ganen veel ouder dan bijvoorbeeld de
Wereldraad. De Hervormde Bond werd
reeds in 1875 gesticht. Bovendien is de
Wereldraad niet de enige exponent van
de oecumenische beweging. Oecumene
betekent eigenlijk „huishouding". Bij
de tegenwoordige beweging gaat het om
twee dingen: In de eerste plaats om de
uitbreiding van de kerkelijke wereld-
huishouding" en in de tweede plaats
om te komen tot meer eenheid. Dat is
ook de taak van deze Hervormde Bond.
Dat er geen concurrentiestrijd is ten op
zichte van de Wereldraad blijkt ook uit
het feit dat vele leiders uit de bond ook
lid zijn van de Wereldraad. Dr. Lloyd
zelf is bij voorbeeld lid van het uitvoe
rende comité van de Wereldraad.
Meer jongere kerken
Naderhand verzekerde dr. Marcel
Pradervand, de Zwitserse secretaris-ge
neraal van deze bond ons nog. dat de
bond geen doel op zich wil zijn. Zijn
taak Is om de aangesloten kerken dich
ter bij elkaar te brengen. Juist In on
ze tijd wordt dat steeds belangrijker,
omdat vele jonge kerken lid worden.
Op het ogenblik ls het aantal jongere
kerken ai groter dan dat van de oude
re kerken, die direct kunnen terug
grijpen op de reformatie van Genève of
Schotland.
Deze houding blijkt ook uit het feit
dat de bond in de jaren tussen de bei
de wereldoorlogen beschikte over een
eigen orgaan voor onderlinge hulpver
lening. Direct na 1945 heeft men dit
orgaan echter geheel laten opgaan in
het werk van de Wereldraad dat inter
nationale bekendheid kreeg als Inter-
church-Aid.
Als straks de kerk uit Zuid-Amerika,
de drie kerken van Afrika en de kerk
van Azië lid zullen zijn, zal deze bond
90 kerken omvatten. Daarmede is hij
de bond met het grootste aantal aan
gesloten kerken, ook al omvat hij niet
het grootste aantal leden, omdat er
reel me^r lutheranen, dan gerefor
meerden en presbyterianen in de we
reld zijn. Vele van de kerken die bij
de bond zijn aangesloten zijn nog niet
bij de Wereldraad aangesloten.
voorzitter
clr. R. W. Lloyd
(Van onze kerkredacteur)
gesteld door de Amerikaanse presbyte
riaan dr. Eugene C. Blake, die maan
den geleden tijdens een kerkdienst in
een episcopaalse kerk het voorstel lan
ceerde dat de presbyteriaanse, de me
thodisten. de episcopaalse kerken en de
Verenigde Kerk van Christus samen
i! zouden moeten gaan. Zijn voorstel
kwam als een bom en trok begin van
I dit jaar enorm veel belangstelling.
Dr. Lloyd meende dat dc bond
hier niet beslist tegen behoeft tc
zijn, ook al is zijn taak in oecume
nisch verband om toch vooral de
nadruk te leggen op bepaalde gere
formeerde beginselen die de kerk
niet kan missen.
j Een aantal classes van zijn eigen
'tkerk, de Verenigde Presbyteriaanse
Kerk van de V.S. hebben het voorstel
zelfs officieel overgenomen en een mo
tie ingediend tijdens de algemene ver-
li gadering in mei om een commissie te
benoemen die een onderzoek naar een
il mogelijke fusie zou instellen. Deze com-
missie is inderdaad benoemd en heeft
reeds officieel contact opgenomen met
een groot aantal Amerikaanse kerken
die zijn aangesloten bij de Wereldraad.
Zo zal in september op de algemene
vergadering van de Episcopaalse (Ang-
licaanse) Kerk een voorstel ter sprake
|i komen om samen met de Presbyteri
aanse Kerk andere kerken tot een ge
sprek over mogelijke eenwording uit te
nodigen.
Dr. Lloyd waarschuwde echter te
gen een al te groot optimisme. Het
zal noodzakelijk zijn dat deze kerken
een basis vinden waarop werkelijke
eenheid mogelijk is en het is nog
steeds de vraag of een dergelijke ba
sis, aanvaardbaar voor allen, reeds nu
gevonden kan worden. Hij verheelde
ook niet dat, terwijl de kerkelijke lei
ders al aan praten toe zijn, vele ge
meenten nog lang niet zo ver zijn.
Nederland lauw?
Wij hebben het niet kunnen nalaten
te vragen of de medewerking van Ne
derlandse zijde in deze Hervormde Bond
tamelijk lauw is. De Gereformeer
de Kerken zijn indertijd wel uitgenodigd
om toe te treden, maar hebben dit toen
niet gedaan, om ongeveer dezelfde reden
als waarom zij ook niet toetraden tot
de Wereldraad. Zij kunnen echter te al
len tijde toetreden en zullen dan met
open armen worden ontvangen. Opmer
kelijk is dat afgelopen zaterdag een
groot aantal Nederlandse theologen bij
een zijn geweest om over verschillende
onderwerpen onder andere het onder-1
werp dat nog al sterk aan de orde ge
weest is in de Gereformeerde Kerken
namelijk dat van de catholiciteit
de kerk te spreken. Daar waren
enkele gereformeerde theologen bij
wezig.
Maar wij hebben ook de indruk dat
de medewerking van de Hervormde Kerk
aan bijvoorbeeld de Wereldraad
Kerken en zelfs aan de Conferentie
Europese Kerken van Nyborg sterker
is dan aan de Hervormde Wereldbond.
Dr. Lloyd ontkende dit niet. Hij zei
dat men dat echter meer ziet, vooral bij
kerken die een nationale en daar vrij
wel dominerende invloed hebben. Zij
voelen niet zozeer de noodzaak van dit
contact in de familie van de kerken.
Juist de kleinere kerken stellen echter
dit contact zeer op prijs.
Wereldreis
Nog zaterdag vertrekt dr. Lloyd
naar Warschau, om daar contact op
te nemen met de Hervormd-Evangeli-
sche Kerk van Polen. Hij zal dan in
een van hun kerken spreken. Dat is
het begin van een wereldreis die tot
juli volgend jaar zal duren. Hij hoopt
daarbij een bezoek te brengen aan alle
negentig aangesloten kerken en tevens,
aan een aantal kerken die in de toe
komst nog zullen willen toetreden. In
de loop van deze reis zal hij de derde
assemblee van de Wereldraad
Kerken in New Delhi bijwonen. Hij zal
onder meer ook de Chinese Christelij
ke Kerk van West-Java en de Javaan
se Christelijke Kerk, die ontstaan is uit
het zendingswerk van de Hervormde
Kerk en de Gereformeerde Kerken, be
zoeken.
De Methodistische Kerk telt ongeveer
219.000 blanke leden op een bevolking
van iets meer dan drie miljoen, en ruim
een miljoen niet-blanke leden op een
totaal van ruim zeventien miljoen.
Zes jonge mormonen brachten
een bezoek aan de redactie van
ons blad. Het zijn van links naar
rechts Van Drimmelen, Thueson,
Hixson, KnudsenWilko
en De Bry.
Dr. MARCEL PRADERVAND
„Ach, wanneer mijn oog eens breekt, 't angstig doodsztüeg
van mij leekter loopt door vele mensen een huivi^^
ring als zij de tekst van deze gezangregels op zich laten ig
werken. De dood komt voor ons allemaal en wat dan?
de ogenblikken dat men met z'n gedachten daarmee bezig
danja. dan krijgt het christelijk geloof waarde. Dan lijljféï
het een middel te zijn tegen de angst voor de dood en f/dfpU
klinkt naar maar het is in de praktijk toch wel zo) dan zoeli;.*
men naar dit middel zoals men bij hoofdpijn zoekt naar e®*
aspirientje! Ugftj
Menigeen is het zo gegaan dat hij in zijn angst voor de dooLRul!
Jezus zochten Jezus vond'. Want God heelt de gebrofeAgjg
nen van hart en Hij laat Zich niet vergeefs zoeken. MattS
hoeveel hebben deze christenen-van-het-laatste-uur zichze£JÊt
tekort gedaan! Nooit hebben ze de rustige zekerheid gevoéw
die bijvoorbeeld David bezingt in psalm 23: „De Heer is maT
herder, mij ontbreekt niets. Zelfs al ga ik door een dal
diepe duisternis, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij .©K
Die zekerheid is de kracht van de christen. Omdat hij Goj
liefheeft en God wil dienen weet hij dat God ook hem liei
heeft en voor hem zorgt.
Waarom uw biddend gesprek met God uit te stellen tcj
morgen?
T 1 I A
Maar zendeling
bleef op
zijn post
In het gebied waar elf dagen
geleden een van de gruwelijkste
moordpartijen plaatsvond sinds
Kongo zijn onafhankelijkheid
kreeg, zijn drie Amerikaanse zen
delingen op hun post gebleven.
Hun presbyteriaanse nederzetting
in Moetoto is van V.N.-bescher
ming afgesneden door verwoeste
bruggen en door 80 km. vrijwel on
begaanbare wegen. Maar de 57-ja-
rige dr. Smith, zijn vrouw Cathe
rine en de verpleegster Margaret
Moore zijn vastbesloten hun ge
vaarlijke taak niet op te geven.
„We zijn niet bang voor onszelf
aar we hebben zeer veel verdriet
over het lijden waarvan we getuige
zijn geweest." zei dr. Smith, die met
zijn vrouw 30 jaar op de zendingspost
Moetoto heeft gewoond en de plaats
heeft zien groeien van een kleine
verzameling hutten tot een uitgebrei
de nederzetting met een moderne
school en een ziekenhuis voor 75 pa
tiënten. Zuster Moore heeft zestien
jaar in Kongo gewerkt, waarvan de
laatste vier jaar in Moetoto.
Op 25 km afstand van Moetoto ligt het
verwoeste dorp Kapambwe, waar Kon
golese soldaten elf dagen geleden 300
huizen platbrandden en bijna 200 man
nen. vrouwen en kinderen van de Loen-
toestam vermoordden. Na een vlucht
met een verkenningshelicopter van
(Van een onzer redacteuren)
Ze kwamen met hun zessen ter
redactie, maar een hunner voerde
het woord. Hij zei in vrij goed
Nederlands, zij het ook met een
sterk Amerikaans accent: „Mijn
naam is Van Drimmelen. David
van Drimmelen. Ik ben 22 jaar en
ik studeer psychologie. Twee jaar
geleden heb ik echter mijn studie
onderbroken, omdat ik werd ge
roepen naar uw land te gaan om
onder uw landgenoten de bood
schap van de Kerk van Jezus
Christus van de Heiligen der
Laatste Dagen uit te dragen. Nu
ben ik dus zendeling en dit zijn
mijn vrienden-medezendelingen".
Hij stelde ze een voor een voor:
Brent Miller Thueson 20 jaar, student
in de criminologie, Richard S. Hixson,
22 jaar, student in de medicijnen, Kent
B. Knudsen. 20 jaar, student in dc
electro-techniek. Frank K. Wilko. 22
jaar, student in de tandheelkunde, en
James de Bry, 22 jaar, student in de
medicijnen.
„Wij zijn allen vertelde hij Ame
rikanen van Nederlandse afkomst. On-
vaders of onze grootvaders zijn des-
en wij vinden het erg prettig
verkeren en er de leringen van het her
stelde evangelie van Jezus Christus te
mogen verkondigen'
..In totaal zei hij zijn elfduizend
i Mormonen) studenten over de wereld
uitgezonden om de „Boodschap
Herstelling" te brengen aan een ieder,
die haar horen wil. Vijfduizend studen
ten zijn in Europa, de overigen bevin
den zich elders. In Nederland zijn we
met ons honderdveertigen, verdeeld in
kleine groepen. We doen ons werk hele
maal pro Deo, we worden
betaald. Er zijn er onder ons, die er
voor hebben gespaard om zo lange tijd
in den vreemde te kunnen zijn, ande
ren worden onderhouden door hun ou-
De „Boodschap der Herstelling" ver
kondigt de ware persoonlijkheid van Je
zus Christus. Zijn goddelijkheid en God
zijn. Wij verkondigen, dat Hij een ver
heerlijkt, opgestaan wezen is en dat Hij
Zijn eigen individuele persoonlijkheid
behouden heeft. Zijn plaats in de God
heid bij het ten uitvoer leggen van het
plan van zaligheid is ter rechterhand
de Vader. Het is belangrijk, dat
lens de waarheid kent aangaande
Zijn persoon, eigenschappen en ver
wantschap tot God".
Tien
uur
_,W\7 werken tien uur per dag.
's Morgens gaan we de wijk in. We
bellen huis aan huis aan en trachten
afspraken te maken om 's avonds met
de bewoners tot een gesprek te ko-
i. Het is ons gebleken, dat de Ne
derlanders over het algemeen belang
stelling hebben voor onze boodschap.
Onze indruk is, dat zij niet zo erg ma
terialistisch zijn. Bij ongeveer 59 pet.
van de mensen, die wij spreken, vin
den we gehoor. De cijfers vertellen dit
ook. In 1959 werden in Nederland door
ons 128 mensen gedoopt, in 1960 was
dit aantal gestegen tot 700
jaar hadden wij gemiddeld per maand
een honderd dopelingen. In heel Euro
pa waren in 1960, alleen door het werk
van onze zendelingen, een 10.000 dope
lingen, en onder hen waren een 8.000,
die al een binding met een Kerk had
den.
Wij gaan niet alleen naar niet-Chris-
tenen, maar ook naar de Christenen,
omdat de boodschap, die wij hebben
te brengen, bij hen niet bekend
Gedeeld
„De vraag, die u mij nu stelt, ls mij
meer gesteld: is het juist en verant
woord om tot lidmaten van Kerken
gaan met onze boodschap? Voorop stel
ik dit: Wij zijn niet gekomen om Ker
ken af te breken Wij zijn gekomen
nederigheid en liefde. Maar Paulus heeft
het antwoord gegeven. In het oude Ko-
rinthe heerste een grote verwarring op
godsdienstig gebied. En lees nu wat
Paulus zegt: „En dit zeg ik. dat een
iegelijk van u zegt: Ik ben van Paulus,
en ik van Apollos, en ik van Cefas, en
ik van Christus. Is Christus gedeeld?"
Heden ten dage vinden we een soortge
lijke verwarring. We horen nu: Ik ben
Katholiek, ik ben Hervormd, ik ben Ge
reformeerd. ik ben Luthers. Moeten we
het Christendom niet dezelfde vraag
stellen als vroeger Paulus heeft gedaan:
Is Christus gedeeld? Het antwoord op
deze vraag is precies als het eeuwen ge
leden luidde en zoals dat altijd luiden
zal: De Kerk. die Jezus gesticht heeft
is een Kerk van eenheid en niet van
gedeeldheid"
En voor hen is dan die Kerk hun
kerkt
Nieuwbouw
,In Nederland vertelde hij heeft
de Kerk van Jezus Christus van de Hei
ligen der Laatste Dagen 33 gemeenten
en 15 kerkgebouwen. Het ligt in de be
doeling er nóg een twintigtal te stich
ten. In Europa komen er in totaal meer
dan honderd bij. Over een jaar of vijf,
s zal dit wel gebeurd zijn".
Hij zei: „Neemt u me niet kwa
lijk, we moeten weg, we hebben
een afspraak". En toen stapten ze
met hun zessen in hun auto. Zes
vlotte, jonge Amerikanen, die niet
roken en niet drinken, ook geen
thee of koffie. Aardige jongens,
maar jongens bezeten van een
boodschap, die zij menen te moe
ten brengen, een boodschap echter,
die verwarring kan stichten en
onnodig zekerheden kan wegslaan.
En om die reden kunnen zij voor
velen gevaarlijk zijn.
Op Nieuw-Guinea gaat
zending ook voor
gouvernement vliegen
Tussen het gouvernement van Ned.
Nieuw-Guinea en de ..Missionary Avia
tion Fellowship" (de zendingsluchtvaart-
vereniging) is een regeling tot stand ge
komen betreffende een geregelde interne
vliegverbinding in het oostelijk bergland
van Nieuw-Guinea. Het gouvernement
heeft zich garant gesteld voor het ver
voer van maximaal 2500 kilo per week
met een Dakota van de Maatschappij
De Kroonduif van het vliegveld Sentani
naar Wamena in de Baliemvallei. De
M.A.F. zal. van haar kant. maandelijks
in het oostelijk bergland veertig vlieg
uren met Cessna-vliegtuigjcs voor het
gouvernement verzorgen.
Haag
V.N. boven dit gebied is komen vast t) £ie
staan dat alle dorpen in een straal va Kui
ongeveer 15 km om Kapambwe zijn vddento
woest. Ongeveer 2000 hutten zijn veiKurtf
brand en de dorpelingen die de roojCher]
tochten overleefd hebben bivakkeren is Nie
in het oerwoud. De politie in Loeloeiorgel'
burg, de hoofdstad van de provincie Ki Op<
sai, gelooft dat in drie dagen tijds or Haag
geveer duizend Loentoe's zijn vermoord,^
volgens een bericht van AssociaUjop^
Press. !Wiig<
Het hoofdkwartier van de V.N. I
Leopoldstad heeft aanvankelijk ontkeoj
iets van de moordpartijen af te weten e Kii
heeft later getracht de zaken minde
ernstig voor te stellen dan ze waren. l0pen]
De slachtpartijen volgden op een aaa
val op 25 Kongolese soldaten van het n T
gime in Leopoldstad, die vanuit een i
derlaag door Loentoe's waren vermo<
Twee dagen later gingen ongeveer 60
soldaten uit Loeloeaburg en Loesamb Baa8
met vrachtwagens op pad om wraak nie1^
HU,I» Ru
Dr. Smith en zijn vrouw waren bij dj jd
eerste blanken die het verwoeste doij
na de slachtpartij bereikten. Zij hebbe u
geholpen bij het verplegen van de gt Hea
wonden en het troosten van de overig
venden, van wie velen op de zending! Ki
post gewerkt hebben. were
„We werden bij een wegversperrlM
Op
aangehouden door drie Loentoekrljgers,
aldus dr. Smith, „toen zc ons herkende me'
als vrienden kwamen veertig ander
krijgers uit het oerwoud te voorschiji
Ze waren gewapend met oude vuurstee»
geweren, speren en pijl en boog. 2
hadden allemaal een ontbloot bovei
lijf een teken van rouw bij d|
Loentoestam."
Ca
In de resten van een huis vond
Smith patroonhulzen her en der ve
spreid op de lemen vloer. Men verteld
hem dat tien mannen, vrouwf
deren die daar in doodsangst bij elka#
gekropen waren door Kongolese sold leeft
ten doodgeschoten waren.
Achter het nog smeulende huis
een massagraf voor deze mensen
dolven. Tal van mensen zijn levend v
brand toen de soldaten de huizen
brand staken. Wie naar buiten kwak ov
werd neergeschoten met machinegew»
In het centrum van het dorp vond j J?
dr. Smith 20 gewonden die lagen te
wachten totdat zij door een medisch
team van de V.N., dat per vliegtuig t
gearriveerd was, geëvacueerd zou-
den worden. De andere gewonden
waren naar opvangcentra en zieken-
huizen in Dimbelenge overgebracht 0020
„Een van de gewonden was een mei« J*5
je van acht jaar wier hand was wegge Utre
schoten," zei dr. Smith. „Ik kon niet kaar
r haar doen een half uur later stien
Een ander klein meisje had eet
schotwond in haar been. Men verteldi R
dat dezelfde kogel haar broertje gt
d had Dr Smith lrraAtr t» 06S1
lukti
Ten.
dood had." Dr. Smith kreeg verder t
horen dat de soldaten uit een dorp act
kinderen hadden weggevoerd.
De hoofden van de Loentoestam heb' Eyn
oorlog met de Kongolese sol- stra'
daten en zelfs dr. Smith, die dertig jaai
lang hun vriend is geweest, mag hu:
grondgebied niet meer betreden.
,J)eze mensen worden platgedrua
tussen de Baloeba's van Zuid-Kasai e j
de Kongolese troepen uit Loeloeabura
die zij nu als hun vijanden beschot] m
verklaarde dr. Smith. Hij zc
dat het bezoek aan zijn post tot d/ m
helft is teruggelopen omdat de Loet
toe's bang zijn r— -
i hun huizen te ver
Krijgt Engeland een
nieuwe zondagswet?
De rustige Engslse zondag ondergae
misschien een verandering. De zondag*
wetgeving die al uit 1625 dateert gaat 05
de "helling. De minister van binnenland*
zaken R. A. Butler heeft een commissi!
benoemd die verslag moet uitbreng»
"ver wat er veranderd moet worden, j
Al heel wat jaren wordt er geplei
>or een verandering van de zondag*
wetgeving, niet omdat de resultata
niet goed zouden zijn al zijn er ve
ien die graag wat meer actie op zondk'
verlangen maar omdat de wetgevinj
geheel verouderd is. De oorspronkelijk
wet van 1625 is herzien en aangevuld li
1677. vervolgens weer in 1680 en opnieuf
honderd jaar later.
Het gevolg is dat er nogal merkwaan
dige bepalingen in staan. Het is bljvooH
beeld verboden op zondag de hond»
tegen een vastgebonden beer op te ha
sen; het is verboden een scheermes II
kopen en met een valse neus of pruil
op zondag op straat te lopen. Er mop»
geen theatervoorstellingen worden g.
yen, maar omdat de bioscopen uit
later tiid dateren, mogen er wel filim
voorstellingen worden gegeven. Snortmil
nifestaties zijn alleen toegestaan als
geen entree wordt geheven.
Heroo
erk
rtinrc-j ji.
melsdiik.
Aangenomen naar Neede als pred
bijz werkzaamheden: J. Adolfsen te
Gereformeerde Kerken
Beroepen te Palmerston North (Nieuw
Zeeland). Ref. Church: S. Oegema te I
vedorp.
Chr. Geref. Kerken
Bedank! voor Artesia. Californië: Ci
Smits te Sliedrecht.
Gereformeerde Gemeenten
Beroepen te Scheveningen: A Hofma
te Zeist.
Geref. Gemeenten In Ned.
Beroepen te Terneuzon. voor dr tweede
maal: H. Ligtenberg te Rotterd
Remonstrantse Rroederseli^p
Benoemd tot studentenpred. te Delft
prop. G. J. Bierenda.
