Heeft de KERKEDAG
j SAME EN JAN li
nog een
ioekomsi
<=&e<:D/leeuw"
tt
Ook in„DeMeeuw"op zondag
„non-kerkelijke" diensten
ttz op i.««i« ..E«
De dichter is uw mond
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 29 JULI 1961
Staatsprodukt
Volgenj een rooms-kathollck weekblad dat in de Ver
enigde Staten verschijnt heeft Rusland enige maan
den geleden zijn eerste „School van de toekomst" ge
opend. Deze school neemt kinderen van enkele maan
den aan en geeft ze aan het einde van een zeven
tienjarige studie een diploma dat recht geeft colle
ges te volgen aan de universiteit. Het doel van dc
school is de kinderen niet alleen bepaalde feiten bij
te brengen, maar hun hele persoonlijkheid te vor
men. Volgens de prospectus wordt het kind „een
nieuwe persoon met communistische trekken, ge
woonten en een communistische ethiek". In ieder ge
val zal dit kind dus geen last meer hebben van de
moedermelk en de vaderliefde. Het zal geen gezinsle
ven kennen en de staat als het hoogste goed zien.
Jaren geleden heeft Aldous Huxley in zijn „Brave New
World" al een wereld beschreven waarin het gezins
leven verdwenen was, waarin niemand meer uit de
toon viel en de kleine groep van intelligentia de grote
massa van semidebielen overheerste.
Merkwaardig is dat altijd weer in de geschiedenis de
aanval wordt gedaan op het gezin. Alles wat iets
nieuws wil scheppen moet proberen dat gezin te bre
ken. Het gezin immers is de plaats waar het verle
den aan de toekomst wordt geknoopt. Zo lang het ge-
(Van onze kerkredacteur)
„Voor de volgende kerkedag zullen we nieuwe vormen moeten
uv.e wereld geschapen vertelde de Engelsman Mark Gibbs ons, die al jaren de leiding
cTd. dl. wr.ntwobrd.liJkh.id 'SdÜwSTÏiVo'i h«" v"n d« OMumenbche groep v.n gasten die de kerkedag beroeken.
Leiding zoekt naar nieuwe vormen en
nieuwe wegen, maar een nieuwe
profetie is nodig
vrouw, van vader tot kind, van kind tot ouders. Het
gezin is de spiegel waarin Gods liefde openbaar
wordt toegegeven het is een door de zonde ge
barsten spiegel, maar toch een spiegel, want die
de echo zijn van Gods liefde.
-Wmpiegel
liefde kan allee
Het gezin verbindt c
i met en herinnert c
God.
Hfj voegde er aan toe: als er tenminste een volgende komt." Deze
aanvulling is karakteristiek voor de situatie waarin de kerkedag zich
bevindt. Terwijl de duizenden eenvoudige gelovigen uit Dortmund en
Dierkshausen, uit Hamburg en Hundekirche genieten van de massa
dat verlangen HHPHH
En daarom kunnen we nu reeds voorspellen dat de
school van de toekomst geen gelukkige
scheppen.
kende. Wie liteit, van de gemeenschap met andere gelovigen en van de tientallen
miskent, misvormt hem.
sprekers, maakt de leiding zich ernstig zorgen over de opzet van de
kerkedag.
heeft zich een merkwaardig voor- spreekt. Altijd heeft voorop ge
val afgespeeld in de Oostduitse staan dat het geen congres van
stad Dresden. een bepaalde theologische rich
ting zou zijn. Maar Duitsland be-
Terwijl de kerkedag in Berlijn vindt zich in een theologische om-
aan de gang was belegde het wenteling. Langzaam maar zeker
communistisch stadsbestuur ter brokkelt de invloed van het Bar-
ere van Nlemölier een coctailpar- thianisme af, zoals terecht de
ty waar ook bisschop Noth en de Amerikaanse hoogleraar, prof. dr.
voorzitter van de regionale syno- F. F. H. Henry maanden geleden
de, dr. Johannes, weerden ultge- ook op deze pagina reeds heeft op-
nodigd. Beiden zijn zeer Integere gemerkt De invloed van de ex-
personen. Belden weigerden. Zij treem-vrijzinnige Bultmann neemt
gingen uit van de gedachte dat hand over hand toe in theologen-
de Oostduitse regering geen enkel kringen, maar lang niet in de
recht had om de kerkedag te ver- kringen van de eenvoudige man.
bieden. Daarom wilden zij ook Ook daardoor groeien leiding en
niet deelnemen aan dit feest ter leden uit elkaar,
ere van Nicmöller. Opmerkelijk was het op deze
-i tiende kerkedag dat de theologi-
Leken-tneoiogen scbe eenheid ontbraJc. In vijf ker-
Een tweede kloof werd open- ken In West-Berlljn werden ope-
baar, namelijk die tussen leek en ningsdlensten belegd. De toeloop
S™l5t0eWkD|enk"St™.,toi: h" ~*te°1V'n '"d W"
Hij is de vrucht v.n het veïtaS- '"o™ d"1 h«ls °v" ko!> vijl
gen van dr. Reinhold von Thad- kerken moesten worden geopend.
Een zoeken naar perfectionls- den-Trieglaff en anderen naar een in al deze kerken werd gepreekt
de doortocht door de Jor-
me is daaraan niet vreemd,
In het restaurant
heeft men ook ge
legenheid rustig mal
elkaar problemen te
bespreken. Men
stoord. Dese drie
maar het is duidelijk dat er der j
groeiende tegenstellingen zijn in
de Duitse Kerk.
De kerkedag werd in de loop
dan ook steeds
daan van Israel. In de t
kerk
reünie
gjt-iru.- n- rr -j- werkelijk mede- werd het wonder ge-entmythologi-
d. .irett krlnS. D. elfde Duitse dl 'bT*LZ'uZ°
kerkedag zal in Dortmund wor- kerkedag steeds meer in de han- bisschop Lilje), werd gezegd
den gehouden. Aan die kerke
dag zal als de situatie zicb
niet onmiddellijk wijzigt een
strijd vooraf gaan, die veel fel-
het kerkinstituut geko- dat het wonder er helemaal niet
en is. toe deed, maar dat het ging om
Terwijl Heinrich Giessen, een de les van de geschiedenis, weer
van de secretarissen-generaal,
twee jaar geleden nog hamerde een andere prediker maakte van
oo bet anmbeeici van do leken- het verhaal een allegorische
Ier is dan de politieke strijd die beweging, noemde hij de kerkedag voorstelling, of legde juiste ster-
zicb afspeelde om de kerkedag
van Berlijn.
"'J,
ook de predikanten, super- dsr van God onder deie onover.
slechts de leken horen
maar ook de predikante
intendenten, Oberkirchenrats
komcnlijke moeilijkheden, of ge-
In ieder geval heeft de afge- bisschoppen of wat de Duitse Kerk bruikte dit wonder om een mora-
lopen kerkedag een diepe, diepe ai meer heeft op haar hiërarchi- ,m „,(la
kinnf ophmrht tussen rie oacifis- cKo Wh hnron hii el- hserend verhaaltje te vertellen.
BIEDT RECREATIE IN CHRISTELIJKE GEEST
de rest van de kerk. De tegen
stellingen waren er al lang maar
altijd is er in het verleden ge
zocht naar wat samenbindt. Men
heeft elkaar niet op willen geven.
Dat is nu wel geschied. Niemöller
heeft zich geheel van de kerKe-
dag afgewend. Hij heeft een eigen
tournee georganiseerd in de Oost
zone en wilde niets met de ker
kedag te maken hebben, Gollwit-
zer die genoemd wordt als de op
volger van Karl Barth, wilde niet
zover gaan. Hij heeft verschillen
de malen gesproken in grote L-ii-
belstudiesamenkomsten. Maar ook
hij heeft zijn bedenkingen. Hein
rich Vogel uit Oost-Berlijn weiger
de evenals Niemöller
verhaaltje te vertellen,
riep hij uit. Dat is Vakmensen hielden de refera-
heel mooi gezegc maar het ziet ten de verschillende werkgroe-
er naar uit dat de kerkelijke lei- pen. De onderscheidene thema's
ding steed3 meer de leiding van zjjn reeds maandenlang bespro-
de kerkedag in handen neemt. ben jn vormingscentra. Eberhard
zeggen de leken teleurgesteld. Schulz schrijft in de Frankfur-
Opmerkelijk is bijvoorbeeld dat ter Allgemeine dan ook, en naar
de man. wiens naam vorig jaar onze mening terecht: „Een vrouw
eigan fiuiSfCrend werd genoemd als de beklaagt zich over het feit dat
opvolger van Von Thadden-Trieg- de referaten veel te intellectualis-
laff. dr. Klaus von Bismarck, dit tisch zijn. Zij heeft gelijk. Maar
jaar helemaal niet aan 'bod kwam overal elders In onze congresse
en geen enkel referaat heeft ge- rende eeuw ook wordt gedaan:
houden. Von Thadden-Trieglaff is Men lost de problemen even
een oude man. Hij heeft in een gauw op als men ze kan stellen,
concentratiekamp zijn stem ver- De snelle groeps-psychoanalyse
loren. geen enkele operatie heeft heeft ook het protestantisme in
West-Berlijn te komen. Door
afwijzende houding hebben zij
van do test van de kerk geïso
leerd.
dat het presidium
him vraag of hij hij de volgende ker-
alle moderne gevoelsuitingen
het die de wereld kent." Maar dui
delijk is het dat er verzet komt
de r
die c
(Van een onzer verslaggevers)
tie-, conferentie
centrum „De Meeuw" in Brlel-
Ie kunnen laten gaan, want we
weten dat ze daar goed ver
zorgd worden en dat ze in de
zelfde sfeer als thuis hun vakan
tie kunnen doorbrengen." Dat
zei een moeder uit Heerlen, die Vertrekken rn een oatc
met haar man drie Hink uit de cnkele Jaren later werd*
znj moiien uil ijci. jjxcoiuiuui i.i,..
van de kerkedag de gelovigen ®laagde leken
heus niet gemakkelijk, want het om treedt hij als christen vaak acbter het ijzeren gordijn in een ding
stichtingsbestuur heeft heel wat persoonlijk in contact met zijn - -»■- -
weerstanden moeten overwinnen gasten en uit die gesprekken
vloeit dan meestal een geeste- lc lluuucu.
lijk gesprek v°°rt- **eel het presidium zo duizenden Oost- VonThadden
v..,»- voor bet aan de gedachte
riiiinrpel christelijk recreatiecentrum
Ja rii-nlAn l*. Rri^lla rTActnltl
ct met rijn moeiujk p„rke, heelt gebracht Maar een opvolger is met gemak-
geaprekken door J, kerkedag toch In Berlijn kei k gevondem vandaar (onhe-
een geene- houden. zij „„en „lis dat mis(!) de strijd om de macht
kerkelijke lei- len problemen die in Duitsland
te laten werken, leven,
opvolger is niet gemak- O lid 611 IlieUW
fijnzinnige wijze haar kritiek ge
spuid heeft namens velen, daar
van zijn wij overtuigd. Dit was
de enige plaats waar in het
openbaar kritiek gehoord kon
worden op de kerkedag.
De jongeren willen Inderdaad
nieuwe wegen. Zij mixten een
jazzcombo met een echt ouder
wets Posaunenchor in hun pre
sentatie van psalm 107 op de
laatste zaterdagavond.
Daarbij gingen zij lang niet zo
ver als wij soms wel gewend zijn
in Nederland, want het jazzcom
bo had meer weg van Pepping
en Buxtehude dan van Arm
strong. Er komt toch echter voor
al bij de jongeren verzet tegen
het altijd maar weer houden van
wetenschappelijke referaten, het
altijd maar weer plannen van
discussiegroepen, die eigenlijk
geen discussiegroepen zijn, om
dat men in een samenkojnst met
5000 tot 8000 mensen nu eenmaal
niet tot discussie kan komen.
Profetie ontbreekt
Over twee jaar wordt de kerke
dag belegd Jn Dortmund... als er
al een volgende kerkedag komt,
voegde men er in Berlijn aan toe.
Heel wat kloven zullen overbrugd
moeten worden, heel wat tegen
stellingen verzacht. Toch zal men
niet slagen met louter organisa
torische verandering aan te bren
gen. Als wij ons oor goed te luis-
altijd in een afweerhouding tegen
het oude piëtisme dat zo'n zegen
bracht, maar zo sterk is doorge
slagen. De Duitse kerk leeft nog
altijd in de ban van het oudere
liberalisme. Zij heeft gebroken
met die oude conclusies, die het
bijbels getuigenis eenvoudig als
verouderd afwezen.
Maar deze kerk heeft zich niet
bekeerd van haar dwaalwegen.
Zij zoekt nu een nieuwe gedach-
tenwereld op te bouwen en daar
ligt ons bezwaar. Zij luistert te
weinig naar Gods openbaring.
Het Is een redeneren vanuit de
eigen gedachtengang naar de bij
bel toe, in plaats van onze eigen
gedachtengang door de bijbel te
laten bepalen. En wie niet uit de
openbaring kan spreken kan niet
profeteren, en daar ontbreekt het
ln de Duitse kerk vooral aan.
dat i
te richten in Brielle gestalte kon komt het
([even- Het gemeentebestuur ver- zonder vrc
cende medewerking, de Briele- een goed
naren verleenden financiële steun korte dagsluiting.
tit*! van*andere zijden in geheel Zeer nadrukkelijk stelt de heer w^fZetu^s°e°n ^st^en ^es"
tcTverte"een'buntcer heeft.het, .Uiid doen
niet wordt gekenmerkt door alsóf hij sprak voor de
a.a?.t?1»,,^.rhb*0tnIV bevolking van Oost-Duitsland. Het De kerkedag krijgt te maken zijn hebben
""J,"..'tantSfiSSES tegendeel Wijkt waer te zijn. Ve- met nos oen dcrSe proWw».
zal de kerk gaan?
misschien het vierde
domïneV of* bisschop zijn functie probleem dat zal moeten wor-
overnemen? Geen van hen heeft den opgelost voor er een kerke-
het gezag waarover deze eenvou- d Dortmund kan worden ge-
dige christen beschikt. Mcuwe wegen en nien-
Geen profetie
aantal kerkellj-
kluiten ge>choten Jongelui, een cre»taei..l j-bouwd, v,n waar- den van het ta vnk.nlieetemmlng ^'oo,hebben n„r hem
- - biet getut,terd. M.ar bovendien doen,
uitgaat.
het overigens niets
het buitenland, maar hun kroost onder^geb^cjiwd^Jieukens
voelde meer voor een heerlijke
vakantie van veertien dagen,
misschien zelfs Iets langer, aan
de boorden van het Brielse
Meer. Die Jongeren tussen dc exclusief restaurant
veertien en achttien jaar waren bijzonder zitji
er al meer geweest
kantoortje en enkele kleine
re zaaltjes en nu is een nieuwe
uitbreiding tot stand gekomen,
namelijk een prachtige aanbouw
de conferentiezaal met een
Wijdingsdiensten
Daarom heeft hij ook in samen
werking met Gerlog Hoekstra, een
maatschappelijk werker van de
Nijenburgh. die gedurende de zo
mermaanden de heer Van Spron-
'MM00000000000000000000000000****00000000000'
zon^erheid. Er zijn honderden
pa's en mi'i, die als men hen er
naar vroeg hetzelfde zouden zeg
gen. Duizenden jongeren en
ook ouderen hebben sinds 1953.
toen „De Meeuw" voor het eerst
de poorten opende, in dit centrum
hun vakantie doorgebracht. Bin
nieuwirig en modernisering
dc slaapzalen, zodat men nu 180 aCn assisteerde, het plan opge-
deze Llm- Kasten *an ontvangen. Ook zijn Vat om op zondagmorgen wij-
nog enkele gezinskamers met dingsdiensten -ir-J—
toegevoegd.
houden. Om
personen beurten gaan daarin voor de heer
Pauwels, secretaris van de
Het kampeer- en caravanter- stichting „De Meeuw" en gewc
mstaat ook in het teken
di« belangstelling. Honderden men
sen kunnen er een plaatsje vin
den. Ze komen heus niet alleen
nun vaxanue aoorge-oracm. r.n ze hnn"n't Ijï.'rV Wnr»nUn«.r!lf«
evangelisatie-ouderling
gestaan en dat geldt ook
onverminderd te zoeken naar
een posltief-christclijkc stijl in de
recreatie, omdat daarin juist een
opbouwende en evangeliserende
taak ligt.
Het is bijsorrder gezellig ln „De
Gezelligheid
De heer W.F. vsn Spronsen
zwaait in dit centrum als direc
teur de scepter. Hij Is een vrien
delijk man. die bijsonder goed
Brielle en de ffET is sondagmorgen. Op de
:cr W I'. van Spronsen. kampeerplaatsen aan het
.D'^d^J,t.™ l±" ro^.™ Brielse Meer btj de veer,toep
de conferentiezaal, te Brielle ontwaken de vakan-
01 SVtftuï en todi^eïï"S °»k ht'
lijk te brengen, en dus de aanwe- rijke terrein en in de gebou-
zigen te wijzen op Christus, die wcn van hct christelijk recrea-
rondige mensen „n h.t cuHar«l
centrum „De Meeuw" begint
Meeuw", h>-t recreatiecentrum ge- met zijn gasten - jong en oud
springen. Met mede-
bouwd op het meer dan honderd weet t
jaar oude bastion, dat destijds werking
dienst moest doen om Brielle, dc in het zo
Invalspoort van Holland en het terzijde staan, organiseert hij al-
achterland te beveiligen tegen lerlel a
agressie van vreemde legers
kruis gestorven is om hen voor
ecuwig gelukkig te maken.
Er wordt door de aanwezigen f. h»PPSd.n in Hp
tijdens deze diensten niet gezon- bedrijvigheid te heersen. In de
gen. Dat heeft
gedaan. Er komen ontbilt
velen, die gen psalmen
gezangen kennen. Mensen dus, daan in de tenten en caravans,
die nooit in de kerk zijn geweest. Dan ^,^„5 homt uit de luid-
Die vindt men vooral onder de
kampeerders. Wanneer men nu sprekers op het terrein orgel-
die zijn ar- gaa' zingen, dan voelen deze spei Feike Asma speelt Jan
ment gevormd is. Daarom laat te burght is onze God". Er vol-
»r- eetzaal gebruiken de gasten het
1 datzelfde wordt ge-
Schuchter
Heel schuchter is 1
lk ben niet vreemd
neem mij slechts als uw mond
uw tong
uu7 stem j
sprekende voor uw oren j
wat kan er inniger tezamen horen? j
laat mij toch wonen in uw lichaam j
deel mij mee j
ja heel uzelf
al wat uw adem voedt
gewaarwordingen
geur
fcfcmJc j
zichtbaarheid
wat gij ook tast met vingers
met uw geest
wat ook aan p\jn en r\jkdom in u schuilt
het zij van my j
ik deel u mee
INGE LIEVAART
luidsinstallatie Plaatjes -
Deenik. massale koorzang, duo's door Kees Deenik en de Vlaar-
ï.u.ïiff'mfn °l!dS,'n„::rd"r d'n*" ,usJes f'"»»"1- u" ,s adem hr.it love den Here der
luistert men «snuscniu na,r. d„ de „ijdlns,dienst Heren
De rr.ctle, «p dit «IJdtoouur- he|,nn.„:
tje, waarin nooit langer dan tien
toch ook
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
Zo scharen de vakantiegangers
van „Dc Meeuw" zich
minuten le.prokeu wórdt .IJn bij- u Jong en oud - uit ^°°rd toc"'Lok woe" Sen kerk-
kerkdienst,
zonder verblijdend. Vele intieme de^ntm^en^e'earavans."uit de tc£{? io0ffP2VnCekeT-keraadC
deaaSchoconi i4\.srinfnbo^n ^drnwi^^iCi^rgade5^
Ln_ misschien in Nederland in deze zomermaan-
F'i"' den diensten worden belegd zon-
de der enige kerkelijke binding, lou-
thuls
gaan. Ze sijn dur^iPW
Meeuw" over een dieptepunt heen-
geholpen. Dat Is een verblijdend noojt
Iets, een zegen op deze ln zwak- cezir
held verrichte arbeid.
Het chr. recreatie-, ronferer
rn cultureel centrum „De Meeuw"
is gelegen op een oude vestingwal
rn biedt een prachtig uitlicht op
het Brielse Meer. Links op de
foto siet men dc conferentie1
tvaar de u ijdingsdiensten uor
gehouden, en rechts het res
rant, dat enkele ueken geleden
geopend is.
bedehuis
gezien bebben. Rustig gaan ze de (cr en "ajleen orr[dat
trap op naar de conferentiezaah z-jn je jC)S voor hUn medeva- kaal,
d.ej.1 bij de vorige dag
Dan betreedt de heer W. F. kantiegangers willen doen. Soms nog zjjn koffie dronk, binnen
Spronsen het smalle podium. zjjn bet interkerkelijke diensten.
is niet in stemmig zwart. Hij vroirrr pvpnwel zoals in ..de slBPlc-
Die ons het eerste
heeft liefgehad
Die ons het eerste heeft lief
had. door N- Baas. Uitgave J.
oorhoeve, Den Haag.
__il. Er wordt gebeden en uit
de bijbel gelezen en er wordt een
korte toespraak gehoudeD. Heel
indringend, recht op de man af.
Tekst voor deze overdenking is
Lucas 18 16 en 17 „Laat de
kinderen tot Mij komen en ver
enwei zoals
vat wij zouden kunnen Deze vakantiediensten zijn een
„non-kerkelijke dien- iZcgeri Maar zij kunnen^een zorg
hindert
niet; want 1
willen misbruiken voor
Waar moeten we ze plaatsen? ^^"zomef^róbfeem^oo^'de kef-
Hoe moeten de officiële erkende daTno'g lang niet U opgelost,
kerken er tegenover staan? Dat omdat het door geen van de ker-
geha
N. V
luuuc*» -w B«reSa e» Kgcoifla ornaat net uuui «GCii van uu
Voor het verUlen van de bijbel- mgezi is het Koiünkr jk Goas. j, vragen die in de toekomst ken afzonderlijk opgelost kan
rpr^'lh.nPnA«flhd.'r?^ "X.ÏÏ «k.r trr sprake zullen moeten
dc .\mstcrdamse evangelist een een kind. zal het voorzeker niet komen. Als steeds meer mensen De plaatselijke gemeenten al-
bijzondere gave ontvangen en ont- binnengaan". vakatieoorden zullen gaan opzoe- leen kunnen samen een uitweg
v ikke ld Dat maakt ook het lezen Het is stil in de zaal. Er wordt d vinden en het wordt tijd dat in
.n dit boek boeiend en treffend aandachtig geluisterd naar dc kOT XUllra^^ meer van oez. v,ie pU.tsen da gemeenten sa-
Deze veertien toepassingen - woorden van de heer Van Spron- ..kerkorde-loze diensten worden rnen gaan komen en xlch gaan
want dat zijn het doen de le- sen. Nog geen tien minuten duurt belegd. Zij overschrijden kerk- bezinnen op hun taalt ten opzich-
in Kn'nn! hoi ixvpn van van- Ha tnesoraak. Als het laatste 7H bereiken menige van vele vakantiegangers
klinkt weer *renz*"- bereiken menige in hun woonplaaU. Het i» al lang
luidspreker. Het buitenkerkelijke die voor een niet meer voldoende te zeggen:
zingt: „Alles wat ogenblik van bezinning het lo- De kerkdeuren staan toch open.
zichzelf ontmoeten, woord is weggeëbd
Een" boek als dit worde door ve- gezang uit dc luids
I.J.E.-ko<
daag
Een
len gekocht ca gelezen.
rütrtrtrtrtrtrirb-irtrtrtrtrk-trtrtrtiirirtctrtctrtrtotrtrlrtrtrtrk-trti-ü-trtcklrüïrtrülcü-tr
j Zo-Zo
ft 70 ÈN? vraag ik, als Therma de kavier weer binnen-
g komt. Ik ben aan 't werk, ik zit met een of ander inge-
wikkeld probleem en ik moet mijn aandacht aan 't papier
voor me gevenik kijk daarom niet op, maar ik ben toch 5
wel heel nieuwsgierig of de zaak in kannen en kruiken is. rf
Pas als ze niet direct antwoordt, zie ik in haar richting. Ze 4
is op de eerste stoel de beste neergevallen en ze biedt geen
innemende, laat staan een maatschappelijk verantwoorde 4
aanblik; er ligt een trek van intense afkeer op haar gezicht a
en die gelaatsuitdrukking gecompleteerd door de sporen van 5
'n hevige regenbui, door hopeloos afgezakte schouders en 'n g
paar verpieterde haarsprieten is dermate in strijd met haar ij-
normale verschijning dat enkele conclusies om zo te zeggen 4
voor het grijpen liggen. Bovendien ontsnapt één enkel wal- 5
gend woord haar mond en het is geen uan die lippen passend 4
woord. Ze zegt: poeders!" Een duidelijk woord is dat niette-
min wel. 4
„Zo!" constateer ik -— „Dat
was dus mis
„Het was mis, en ik heb zin
de boel er bij neer te gooien",
belijdt ze. „Het zijn allemaal van
die, dieZe zoekt naar
een variatie van haar eerste
beeldende uitdrukking, vindt 'm niet en zegt derhalve opnieuw:
„Loeders. Ik kan ze niet meer zien. Ik zou ze met hun koppen
tegen mekaar kunnen slaan. De een is nog gemener en lieder-
lijker dan de ander!" Ze kijkt me aan met de wilde verachting
van 'n wereldhervormster.
ZOzeg ik ter afwisseling „Nou, gelukkig dan dat wij
zelf stukken beter zijn, niet? Dat is dan tenminste éën
st, al is 't een schrale!" Ik denk: ze moet eerst i
het hele verhaal wel op d<
g heeft ze met niet één ti
géerd; ze is beslist voor 't moment uitgeschakeld. Ik buig i
maar weer naar 't dossier op de tafel; 'n dossier, dat trouwens
ook over „loeders" gaat en dat allesbehalve opwekkend is.
„Zo!" zegt Therma achter m'n rug. „Zozo zó!"
Net als 'n heel verre echo uit Tyrol, die jodelkreten heel laat
heihaalt De vergelijking gaat trouwens niet op, want de echo
klinkt aanmerkelijk harder dan mijn stem en bovendien nog
veel vinniger ook- Dan kwakt ze de deur dicht en is weg, de
gang weer Ln. En ik moet voor de zoveelste keer in m'n leven
afwachten wat er nu gebeuren gaat. want er zijn diverse moge
lijkheden. Ze kan naar huls gaan en daar haar ervaringen zien te
verwerken; ze kan er voor goed tussenuit marcheren; en ze kan
volstaan met 'n stevige douche en herboren te voorschijn komen.
Toen we het huis bouwden hebben we van die douches gezegd dat
ze mooi waren voor de kinderen, als ze gesport hadden en van
wege de algemene hygiëne die wel eens ietwat te kort komt,
maar in de loop der tijden hebben we ervaren dat deze celleties
het meest dienst doen om kwaadaardige katers van stafleden
weg te spoelen. De een neemt ze steenkoud en de ander bloed
heet; het is 'n paardemlddel, maar probaat ook. En aangezien ik
geen buitendeur hoor slaan, houd ik het er maar op dat ze deze
therapie toepast.
KEN tijd later komt ze weer binnen. „Hèhe!" zegt ze te- i
vreden „Dat lucht opEn dan krijg ik het hele
verhaal te horen, maar 't woord loeder is uit haar vocabulaire j
verdwenen. Ze vertelt rustig en precies wat ik in de beide voor- i
afgaande artikelen al beschreef; ze beschikt weer over de nodige
dosis zelfspot en humor. Voor dc zoveelste keer is thans wat haar
betreft een catastrophe afgewend. „Maar wat doen we nu?"
besluit ze haar verhaal „Zal ik 't bij volkshuisvesting probe- i
ren?" Maar we weten beiden evengoed dat ze daar het zoveelste
nummer zullen zijn van de zoveelste lijst.
„Misschien moeten we ook wel eens niets doenzeg ik J
aarzelend „Ik heb er op een of andere manier toch nog moed j
op dat het in orde zal komen. Welbeschouwd hebben we Opoe i
Slaker wel erg overvallen. Die kan wel opeens nee zeggen, maar
laat haar dat met rusi? Moeten we haar niet de kans geven het
verleden te overwinnen?"
„Gaat u met haar praten. Therma suggereert het half, j
vraagt 't half. 5
..Ik geloof van nietMaar ik ben evenmin zeker van mijn
taak. x
„Zo zegt "ITierma en piekert verder en vat daarmee de •-
hele situatie trouwens samen. Want het is echt 'n geschiedenis 5
van zo-zo: je weet niet precies wat je er aan hebt!
WIJKPREDIKANT 3
