wacht niette lang..
£i
voor ons....
Een dubieuze aangelegenheid
Voor je er één hebt
ieve jy
Die grote stad
Er uil gelicht
v
ZATERDAG 1 JULI 1961
Omdat het er xo'n beetje de tijd voor
s, willen we vandaag even over kamers
praten. Mensen, die gaan studeren, heb
ben daar op het ogenblik nogal mee te
maken en daarom hebben we hier en
daar eens naar die kamer-situaties ge-
informeerd. Misschien heb je er wat
aan
Dat hier en daar waren dan: Leiden en
Utrecht (Willy Belgraver), Rotterdam en
Delft (Leo Faase) en Amsterdam (Hans
Kreuzen). De foto's erbij zijn van Harry
Weitering, de tekening is van Wim Rouw.
Verder wat déze „Ruimte" betreft: het
beproefde en alom gewaardeerde recept.
Nummer zoveel van het lijstje adressen
IN ROTTERDAM EN DELFT
kamer te huur
Het zoeken van kamers in Rot
terdam of Delft mag zeker ccn
dubieuze aangelegenheid heten,
in die zin, dat het verschil tussen
helde plaatsen niet alleen een
tunnel, een Euromast, wat ha
vens en enige grachtjes is, maar
ook nog een slordige ruim 600.000
inwoners bedraagt.
Het zal daarom duidelijk zijn,
dat in Rotterdam meer kamers
beschikbaar zijn dan in Delft,
waar bovendien meer studenten
zijn. In Rotterdam is altijd nog
wel een kamer te vinden, al is
het dan beneden de Maas of in
Kralingen. De geliefde kamers in
de nabijheid van de hogeschool
gebouwen zijn natuurlijk bezet,
maar enige vrienden en een pro
gressieve manier van duwen, doen
ook hier wonderen. Nee Rotter
dam is geen probleem en daar
om praten we hier verder maar
Penibel
In Delft zou de situatie onge
veer gelijk worden, wanneer de
gemeente de plaatsjes Pijnacker,
Den Hoorn en Rijswijk onder de
naam Delft op de landkaart zou
projecteren en de daartussen lig
gende weilanden vol zou bouwen.
De kans hierop is door de hou
ding van Den Haag in dezen ge
ring en (jaaröm kan men het wo
ningprobleem der Delftse studen
ten terugvoeren op de stad zelf
en spreken van een penibele si
tuatie.
Het zoeken van een kamer, wat
een der eerste stappen is op de
weg der eerstejaars-emancipatie,
wordt daarom een moeilijke aan
gelegenheid. De studentekast be
tekent niet alleen een plaats om
te studeren, maar is ook de over
gang tussen de heerlijke koffie
thuis en de oploskoffie van be
denkelijke kwaliteit op de kast.
Ook de omgang met de hospita's
is vaak een zaak vol gevaren
waarbij met tact te werk moet
worden gegaan. Zich van deze
problemen bewuste aanstaande
studenten, dienen zich nu voor
mei van het jaar, waarin de stu
die wordt aangevangen, reeds op
pad te begeven. Wie dat
Gewoon bellen
Zij kunnen gebruik maken van
de centrale commissie voor stu-
diebelangen, de lijst van vrije ka
mers, die hangt bij de boekhandel
Waltman op de Binnenwatersloot,
of zij kunnen door middel van re
laties een kamer bemachtigen.
De keflze is echter beperkt. Stu
denten die in september nog geen
kamer hebben, kunnen het beste
hun heil in de naburige plaatsjes
zoeken of anders bij willekeurige
grote bovenhuizen gaan aanbel
len om de hoofdbewoner door het
kleurrijk uitspreiden van persoon
lijke moeilijkheden te vermur
wen. Gebruikelijk is dat niet en
meestal moet men wachten tot
december, januari, wanneer veel
studenten afstuderen en er dus
kamers vrijkomen.
Flats
Tegenwoordig wordt er veel
ruimte gecreëerd door oude he
renhuizen te onteigenen en te mo
derniseren én door studentenflats
te bouwen. De oude herenhuizen
worden verdeeld onder de studen
tenverenigingen, zodat hierin een
voordeel schuilt als men er lid van
is. De flats zijn echter niet al
leen bij de praatzieke Delftse
burgers geliefd als pikant onder
werp van gesprek zonder prakti
sche gronden, de studenten zelf
trekken er graag in, omdat het
comfort hoog is en de prijs op
normaal niveau 50.p. m.
ligt. Binnenkort wordt begonnen
aan de bouw van de grootste stu
dentenflat van Nederland waar
plaats zal zijn voor meer dan
honderd studenten, en in de toe
komst verschijnt er in de Kra-
keelpolder een compleet quartier
latin met gezelligheidscentra, zo
dat het accent van de oude grach
tenhuizen naar de nieuwbouw
wordt verschoven, hoewel de
grachtenhuizen nog steeds geliefd
zijn.
Gelukkig maar
Vermeldenswaard is de gedach
tegang van de oud-rector-magni-
ficus. die van deze flats een soort
internaten wilde maken, waarbij
de studenten 's morgens gezamen
lijk ontbijten, verplicht worden
naar colleges te gaan. verplicht
studeren en 's avonds tegelijk
naar bed zouden moeten als het
licht uitgaat.
Dit was echter nog toekomst
muziek voor 1970. Voorlopig zijn
de studenten nog steeds genood
zaakt zelf voor woonruimte te
zorgen. En gelukkig maar!
Het was september; op het ka
merbureau had hij te horen ge
kregen: „Mijnheer, bent u niet
een beetje laat, de beste kamers
zijn weg..." en hij had een lijstje
gekregen met enkele, reeds eerder
afgewerkte adressen in onbeken
de buurten van Leiden. Hij ging
voorwaarts langs oude stilstaan
de grachten en hoge nauwe steeg
jes, laverend tussen op straat uit
gestalde bloemen, een vrachtwa
gen vol fruit en twee keuvelende
moeders met kinderwagens. Hij
belde aan op het eerste adres,
trok zijn das recht en snufte nog
even naar het streepje hemel bo
ven zijn hoofd. De kleine man,
die open deed, vroeg hem 'm
maar te volgen door de zwarte
gang. Plots hield hij stil en
wees met zijn schrale vinger naar
de wand, waar onder een groen
lampje een foto hing: een lijkkist,
geflankeerd door stijf aangetre-
Mooi groot he, vinnu niet?
LEIDEN EN UTRECHT:
een brede grijns boven zijn
stijve boord: de man die naast
hem stond in die donkere gang.
„M'n honderdste" vertelde hij
trots, verdween en riep zijn
Nee meneer
Hij stelde zich voor en duwde
zijn grote bril vaster op zijn neus
snert bril en sloeg zijn even
tuele hospita gade met de verba
zing van een eerste practicum
biologische analyse. Zij sprak en
terwijl zij sprak zoog zij haar
klapperende gebit op de daar
voor bestemde plaats, vervolgens
hees zij met gekruiste armen
haar bloemetjesdecolleté om
hoog en glom van oor tot oor. Van
ver drong tot hem door: „Rui
me w.c. meneer, zoals u ziet;
de matras niet van bed halen,
meneer, voor bezoek of zo. geeft
zoveel stof, begrijpt u, mooi groot
hè, vinnu niet en nog een balcon
en dat voor dat prijsie". Zijn
blik dwaalde afwezig langs Tiet
golvende behang, het zeil. dat
deed denken aan een gebarsten
autoruit, het zwarte balconnetje,
dat gevreten werd door de wor
men en langs de hospita, die zui
gend ademhaalde en sprak: „Nee
méneer, geen damesbezoek, mijn
man heeft daar bezwaar tegen.
We kenne nooit weten wat u in
huis haalt, is 't waar of niet?"
Hij groette hoffelijk en schraapte
buiten zijn keel stel je voor:
m'n man heeft daar bezwaar te
gen..
Het laatste adres bevatte
POST VAN MARJA
Het is zomer, ik ben er van
doordrongen, nu pas ontdek ik
daarvoor nog geen tijd te hebben
gehad. De zomer: je huid is net
zo'n belangrijk zintuig als je
ogen, je ervaart de zonnewarmte,
zij en koel katoen, de wind, scha
duw, water als een grote, ijzige
hand. En onscheidbaar daarvan
zijn de geluiden, hoger en veel-
talliger dan in de winter, en de
geuren, want je bent niet verkou
den meer, nooit meer. De zomer
is lichaam, één groot ontvangsta
tion ben je. veel fijner dan een
microfoon of een camera, veel to-
taler.
De zomer de vakantie. Geen
moeten meer, geen hollen door
koele gangen, geen uitvluchten-
iw Scale uit Texas wil alle
werkm van Plato uil de biblio-
threk van een lyceum verwijderd
zien, daar Pluto met zijn ideeen
(om een stad Ie slichten waar
vrouwen en kinderen ter beschik
king van de gemeenschap slaan!
de oorzaak is van vele sexuele
ontsporingen van onze lijd,
Wij dachten dat do Amerikaanse
films over de liefde vaok een niet
veel ander beeld geven, wat be-
treft de status van de vrouw ten-
mintte. Of zouden het soms de on
gezonde ideeën sommige ouder
wetse domos zijn, die de Ameri
kanen wel eens doen ontsporen?
De li I-jarige dichter Robert Frost
verdient 1000 dollar per regel. Dal
is tienduizend maal zoveel als de
redaktie van „Luimte voor ons".
Wel vorden de gedichten, die in
..Ruimte" verschijnen tienduizend
maal zoveel gelezen....
Volgens Robert Graves, een Engel
se schrijver, voelt de jeugd in het
Westen zich onbehaaglijk en wel
om de reden, dat het Westen een
oorlog verwacht en tegelijk weet,
dat die oorlog onmogelijk is, aldus
meent Robert.
Wij denken, dut u sich vergist,
waarde Graves; uw gevoel voor
liumor werkt weliswaar aansteke
lijk, maar de jeugd beziet met on
behagen de manier, waarop fleg
matieke heertje met wanbegrip
over haar schrijven.
Volgens een Russisch regerings-
blad werken in West-Berlijn ruim
80 spionagc-organisaties.
Dut dit berichtje getuigt van arge
loze naïviteit is een ieder duidelijk
wanneer men weet, dat het er
ruim 81 zijn.
De Hongaarse regering heeft het
reisverbod voor Amerikaanse di
plomaten in Boedapest in zoverre
verzacht, dat geen speciale ver
gunning meer nodig is als diplo
maten zich meer dan 40 km van
Boedapest willen begeven. Er moot
Het bericht vermeldt echter niet,
dat de Amerikaanse diplomaten
bovendien een groot aantal formu
lieren moeten invullen (van onoffi
ciële zijde vernamen wij het aan
tal 17 en nog een kleintje). Maar
het van tevoren bericht geven
blijft van kracht. Liefst anderhalf
De V.S. en Rusland zijn van plan
onderhandelingen te beginnen over
rechtstreekse luchtlijnen tussen
New York en Moskou. Waarschijn
lijk zullen dc delegaties op 18 juli
bijeenkomen. Amcrikaanst autori
teiten hebben verklaard, dat dc
Russische toestellen, die op New
York zouden gaan vliegen, zullen
moeten voldoen aan de New York-
sc anti-lawaainormen.
Wij willen er nog even bij vermel
den, dat dc Amerikaanse vliegtui
gen slechts mogen landen in Slos-
kou, wanneer zij het lawaaivolume
beduidend overschrijden. Waar
schijnlijk heeft de U.S.S.R. nog
niet zo'n uitstekend vertakt radar
systeem als de U.S.A.
grote hospita met een harde stem
en een warrige bos rode krullen.
Haar ogen bleven koud en op een
afstand. De kamer was vrij groot
een zwarte potkachel had een lan
ge pijp, die verdween in een
roodstenen schoorsteen. Boven het
bed hing^ëëii "zwarte paraplu als
een ronde vleermuisvlerk. „Van de
vorige student; met de noorder
zon vertrokken", was het korte
commentaar. Hij vergeleek de af
metingen van het bed met het
vorige adres in de professoren-
wijk; een kleih achterkamertje
mpt een raampje om néér te kij
ken op de klimopblaren van de
garage en een bed. waar zowel
zijtj hoofd als zijn hielen buiten
zouden blijven bungelen. Hij
ademde diep in deze kamer,
dacht zich in dèt Tied, onder de
zwarte hemel van die paraplu en
draaide zich zwijgend om naar het
monument in de deurpost. „Het
badhuis is om de hoek en in die
kast kunt u koken".
Een maand later was het hart
van de grote hospita ontdooid. Ze
bracht hem thee en koffie, maak
te zijn kamer schoon en zijn bed
op en op de verjaardag van haar
man dronk „meneer" zich zat in
de huiskamer aan de biertjes
van zijn hospes.
dank u En ive beginnen we
AMSTERDAM:
Schaarste
spinsel om straf te ontlopen, geen
zware tas, geen tijd in je agenda,
die niet van jou is. Het diepe
voorgevoel is afgegleden en weg.
Nu is het tijd om in het zand te
iggen, hand in hand en loom af
en toe iets te zeggen, zo loom,
dat de woorden boven je lippen
blijven hangen. Nu mag je je
verwonderen in het water, over
de fijne ring om je pols als je al
leen je hand in het water hebt.
Over het hele wonderlijke water
zelf, dat je draagt, als je ligt, op
je rug en al je gedachten uitwist.
Het wonderlijke water dat zo
prettig is om mee te spelen,
waardoor je moet lachen en ple
zier hebben, kinderplezier: het
water dat zo zacht is en zo ge
vaarlijk, dat je met je gezicht
naar beneden weer terug brengt,
het strand op, en je ligt tussen
de benen van een heleboel men-
Je staat je bewust van elke
spier op een duintop met de
wind in je haar als een meisje
in een advertentie. Je plukt bra
men omdat ze rijp zijn. Er ko
men dunne schrammen op je
benen, als stippellijnen van een
schrijfmachine. Een vinger strijkt
erover en beklaagt je je lacht.
Je kriebelt met een lange pluim
De zomer je gedachten zijn
er passief bij. een zomerslaap.
Er lopen kleine rode torretjes
druk te doen, je helpt ze, speelt
wat met takjes. Je zou kunnen
gaan lezen, je zou kunnen gaan
breien, in de boom klimmen die
zijn vingers boven je uitspreidt.
Je zou zo veel. Je zou alles
kunnen wat je wou. Je vouwt je
armen onder je hoofd en gaat
existeren. Bijna had ik gelukkig
zijn opgeschreven (maar zodra je
moedwillig gelukkig gaat worden,
schiet je te binnen wat je ont
breekt).
Lieve jij, dat is alles. Dat is
mijn hele zomer, samengevat op
de avond van' m'n eerste vakan
tiedag, terwijl ik met gekruiste
benen zit tegen de muur van
mijn kamer. Zometeen zal ik
zachtjes de deur achter me dicht
doen en de korte wandeling ma
ken naar de brievenbus. Het is
een warme avond met veel vo
gels. en 't zal een genot zijn om
adem ie halen. Ik wens je 't bes
te. Dag je Marja
Kamers zoeken in Leiden of
in Utrecht of waar dan ook. Een
boeiende bezigheid, achteraf be
zien. want vóór je er een hebt,
niet te duur, niet te donker, niet
te ver van de academie, komt er
wel wat kijken.
Ja, vóór je er een hebt! Zowel
in Leiden als in Utrecht is er een
grote schaarste, althans van ka
mers die via het studentenkamer
bureau verhuurd worden. Mo
menteel zijn er in Utrecht nog
200 adressen voor een aantal van
minstens 600 aankomende studen
ten, die nog een kamer moeten
hebben. Toch hoef de rest echt
zijn bivak niet onder een brug of
een dakgoot op te slaan, want ve
le „burgers" geven hun leeg
staande kamers niet op aan ka-
merbureaux e.d. Die kamers wor
den mondeling, of via briefjes in
mensa of sociëteit verhandeld. En
meestal ontdek je, na korte tijd,
via vrienden, wel een open gaat
je ergens in de propvolle stad,
doordat er één verhuist, of af
studeert of trouwt of emigreert of
ermee uitscheidt. En de kamers,
die van studenten-geslacht op stu
denten-geslacht overgaan zijn
Kijk an zo wordt die studentenflat
meestal de beste, naderen meer
en meer het centrum en als je
drie jaar voor een promotie of
doctoraal examen van een oude
rejaars de belofte van zijn ka
mer afperst, is er zelfs kans dat
je nog eens
recht komt.
het centrum
Prijzen
dam. In Leiden, zijn ze gemid
deld 40 tot 45 gulden, in Utrecht
47,50 tot 50 gulden, uiteraard va
riërend naar grootte, stand, meu
bilair etc. De kwaliteit kan dik
wijls beter, maar een studenten-
hart is gauw gevuld: een bed en
een raam liefst op het westen
voor overpeinzingen bij zonson
dergang zijn vaak de voornaam
ste eisen.
De hospita's zijn redelijk, de ge
middelde wel te verstaan. Maar
hospita's behoren tot dat soort
mensen, waar boekdelen over te
schrijven zijn. De hebbelijkheid
een voorkeur te hebben voor jon
gens-studenten, omdat ze hulpbe-
hoevender zijn cn vertroeteld kun
nen worden terwijl een meisje al
les zélf wil doen (koken, stoffen,
op)
Behalve het feit, dat Amster
dam allergisch schijnt tc zijn
voor Rotterdam, een verschijn
sel dat vooral aan dc dag treedt
in zijn stads-planning, vertoont
het nog een andere afwijking die,
verband houdt met zijn innerlijk.
De stad is namelijk gebouwd op
palen. Een feit dat velen onge
twijfeld bekend zal zijn, doch
waarvan de gevolgen buiten het
bevattingsvermogen van ieder
normaal mens gaan. Menig Am
sterdammer vindé het gebeuren
van een op palen rustend huis na
melijk dermate belangrijk, dat
hij op grond daarvan een ver-
liuur-complcx ontwikkelt, dat zich
uit in het vragen van exorbitant
hoge prijzen of het stellen van
Wèl klappers
Daar het lot van eerstejaars
studenten (en niet van hen al
leen) ons na aan het hart ligt,
zijn wij dit ziektebeeld nader gaan
bezien. Wij hebben daartoe niet
alleen geput uit onze rijke erva
ring op het gebied van kamers,
maar hebben ons tevens gewend
tot de ASVA (Algemene Stu
denten Vereniging Amsterdam).
Dit orgaan houdt zich onder
meer bezig met het verstrekken
van reducties, het samenbrengen
van werkgevers en -studenten en
bezit een „woningbureau". Via
een aantal trappen belandden wij
in een kamer, waar kennelijk
druk gewerkt werd. Op een tafel
lagen een groot aantal klappers
waarin diverse adressen. Met
deze, inderdaad goed opgebouw
de verzameling hield <le efficien
cy echter op Cijfers kon men ons
niet verstrekken.
Geen manie
Goedwillend zond men ons ech
ter naar een ander bureel, waar
wij, na een trap af en weer een
op geklommen te zijn, inderdaad
terecht kwamen. Hier wist men
van niks. maar misschienen
via een ingenieus verborgen zij
deur kwamen wij weer op de
plaats waar we vandaan gekomen
Aandacht
gevraagd voor
Wc hadden nog een gaatje en
wilden daarom weer eens een
keer een „Aandacht gevraagd
Voor een echt studentenleven Is
een kamer onontbeerlijk, maar
trek er vroeg opuit, anders kun
je voorlopig althans wei
eens achter het net vissen.
De tien meest verkochte!
Ofschoon we praktisch nooit
werk opnemen van dertienjarigen
(zo tussen Tante Jos en Ruimte
in....) maken we deze week graag
een uitzondering voor Jeanne Me-
ron uit Den Haag. Misschien ben
je het er mee eens als je leest:
Stenen voor liefde
Ik kan wrede mensen vermurwen
niet met geweld,
maar met stem
en ogen
ze spreken boekdelen
harten openen
harten vol wrok en stenen voor
liefde
ijskoude harten
Dit is 't koudste hart
help mij
stem en ogen
Open ook dit
JEANNE MERON
1 Are you sure - The Al
lisons
2 Surrender - Elvis
i Presley
3 Run away - Del Shan-
i 4 Wheels - The String-
i Alongs
i 5 But I do - Frogman
i Henry
i 6 Non, je ne regrette
i rien - Edith Fiaf
7 Walk right back - The
i Everley Brothers
8 Baby sitting boogie -
i Buzzy Clifford
9 Blue Moon - The Mar-
i eels
10 Hello Mary Lou -
i Ricky Nelson
I Onze „bloed-eigen'' deze weck is een plaatje van het Stu-
I denten Kamer Orkest met zang van Pita Hos„My home
is my kast".
MIIIIWIIMMinMWIMMMMIMM
ervaring van vrienden en verwan
ten.
De moreel
Hierbij bleek, dat er kamera
genoeg te vinden waren. De prij
zen, die hiervoor worden ge
vraagd liggen echter over het al
gemeen te hoog of de kamers
zijn gelegen in een stadsdeel, dat
zich op aanzienlijke afstand van
de universiteit bevindt. Een an
der bezwaar was vaak de per
soonlijkheid van de hospita's, die
het bijvoorbeeld voor het moreel
van dc student fnuikend vinden
dat hij zich met iets vrouwelijks
inlaat. Persoonlijk maakten wij
mee, dat een op de wand aange
brachte tekening verwijderd
moest worden aangezien anders
het behang verkleurde.
Genoeg, maar
Prijs, ligging en hospita zijn
dus factoren, die over het alge
meen de doorslag geven. De
grootte is niet zo heel belangrijk.
Men zal er echter rekening mee
moeten houden, dat de kamers,
én in advertenties én bij de
ASVA te groot worden opgegeven.
Al met al kwamen wij tot de con
clusie: cr zijn in Amsterdam ge
noeg kamers. Studentenkamers
zijn er echter zeer dun gezaaid.
Een tip voor eerstejaars, vooral
in Amsterdam: begin er vroeg
komt ons echter voor, dat het op
stellen van enige summiere gege
vens omtrent studenten-woning
nood de organisatie van deze sec
tie zeer ten goede kan komen.
Wat moet een echte ambtenaar
hier wel van denken! Wij hebben
ons echter niet laten ontmoedigen
en zijn verder gegaan met ons
oriderzoek, hierbij puttend uit de
Verpleegsters
reageerden
Een aantal verpleegsters wilde
nog even ingaan op de pagina
van veertien dagen geleden
(dienstplicht voor meisjes). Een
groepje uit een Rotterdams zie
kenhuis stelde samen een brief
op. Haar reactie kwam neer op
wat de door ons „geïnterview
de" verpleegsters al zeiden:
„geen dienstplicht s.v.p. Dat
wordt helemaal niks. Graag....
of niet" voegden ze er nog aan
Een meisje, dat werkt in een in
richting voor zwakzinnigen,
haakte in op het maken van pro
paganda voor dit werk. „Daar
kan ik u een staaltje van vertel
len", zegt ze. Ieder jaar stuurt
„haar" inrichting nl. een propa-
gandabrief naar alle U.L.O.- en
huishoudscholen. Maar als je
eens aan een leerling van zo'n
school vraagt of die brief is
voorgelezen, dan wel opgehan
gen. zeggen ze altijd „nee". Con
clusie: die brieven worden dus
meestal weggegooid. En dat is
jammer, vindt deze leerling
verpleegster, want het is een
pracht beroep voor meisjes.
Ten slotte nog één brief uit Lei
den. Een verpleegster wil graag
het idee meisjes aan te trekken
voor alle mogelijke meer huis
houdelijke karweitjes in een
ziekenhuis, graag met een for
se haal onderstrepen. Dan krij
gen de verpleegsters meer tijd
zich aan de patiënten te wijden.
Tot zover deze post, die (uiter
aard) in dank werk ontvangen....
Anneke van der S. uit Berkel.
't Idee was leuk, alleen vonden
we het verhaal veel te lang. Als
je het tot een derde (hooguit)
zou kunnen terugbrengen, gaat
het er meer op lijken.
Kees de B. Den Haag. We be
grepen er helemaal niks van.
We schrikken nooit terug van
„moeilijke" verzen, maar die
van jou.
