REV. G U ILL A U ME
Bennekoms streekziekenhuis
SARIE EN JM
GEESTELIJK
LEVEN.
'n blijmoedige activiteit in de Christian Reformed Churches
ssapttreaj? ssus
ZONDAGSBLAD
.-4.1 1
ZATERDAG 1 JULI 1961
Negen jaar dominee in Toronto
Gevoel
l de krant brom ik
De vakantiezon is verdwenen. Een dikke laag wolken
onttrekt haar aan ons oog. De wind buldert en slin
gert met gulle hand vette regendroppels tegen de ra
men van ons vakantiehuisje en snelt dan gierend
lachend om de hoek als een kwajongen die een oude
man heeft geplaagd.
We voelen ons ineens weer oud. De kinderen zitten
met ernstige gezichten voor het raam en praten met
ernstige stemmen. Ze zitten er als oude mannetjes
en vrouwtjes, die plotseling hun levenstaak verloren
hebben en alleen nog maar kunnen zitten en staren.
Wij volwassenen hebben de krant van eergisteren
voor ons en lezen hem voor de derde maal. Zelf ben
Ik voor het eerst van mijn leven begonnen aan de
scheepvaartberichten en mijn vrouw spelt de beurs
koersen. Ze laat de krant zakken en zucht: We heb
ben het vorige week ook wel erg getroffen. Ze doelt
op de stralenkrans van zonnige zomerdagen toen we
joelend door het water holden of lachend stoeiden
op het strand.
e onbekon
..Wat moet ik doen"
de derde keer. Over de rand
onredelijk: ..Zeur niet. Ga dan
ken." ..Dat heeft de jufflouw mij nog niet geleeld",
antwoordt de vierjarige terecht, die ook nog niet ge
leerd heeft de ,.r" te zeggen.
En ineens besef ik: Wat is ons gevoel toch afhanke
lijk van de omstandigheden. Wat waren we gisteren
nog onbekommerd toen de zon scheen. En nu het
regent weten we met onszelf geen raad. Ik betrap
mij er op dat ik al voor de vierde keer op mijn
horloge kijk om te zien of het nog geen koffietijd is.
Wat gaat de tijd, die de vorige week voorbij vloog
nu toch langzaam
Ons gevoel verdwijnt met de zon achter de wolken en
toch bouwen duizenden hun geloof op datzelfde on
stabiele gevoel. Bent u een christen? „Ik voel er zo
weinig van." ,Jk ben helemaal niet blij, dus zal ik
ook wel geen echt christen zijn." Zo vreet de twijfel
langzaam maar zeker onze geloofszekerheid weg.
Het is maar gelukkig dat ons geloof niet berust op
ons gevoel, omdat ons gevoel afhankelijk is van de
omstandigheden. Dan zou de regen ons geloof doen
smelten als suiker in een kopje thee. Geloof echt
geloof, is sterker dan de omstandigheden, ornaat ge
loof het stuur van ons leven is. dat God stevig in
handen heeft. Het is niet de vraag of ik me een
christen voel. maar of ik een christen ben. En een
christen ben ik niet door gevoel, maar door geloof
niet zo maar geloof, maar geloof dat geleerd heeft
te allen tyde „ja" te zeggen tegen God.
Toronto (Canada) te z(jn betekent per dag zo'n 75 km met je
,,car" afleggen, want een predikant moet zyn gemeenteleden in
deze wereldstad (1.650.000 inwoners!wel persoonlek kennen. Hij
moet weten wat er in elk van ,,zijn" gezinnen omgaat; hjj dient in ze
kere zin een dorpsdominee te zijn, omdat anders de band tussen ge
meentelid en kerk onherroepelijk losser gaat worden. Wat wilt u:
drie kerken met in totaal ongeveer 570 gezinnen in die miljoenen-
massa, een stad die, als hij op ons land werd geprojecteerd, in
Rotterdam zou beginnen en in Haarlem eindigen
Rev. F. Guillaume en echtgenote met twee klein-
kinderen (met ouders op bezoek uit Nederland
in hun tuin, 163 Glendonti vnne Road. Toronto 9,
Ontario. De opname dateert uit 1959.
..Ik ben blij dat God mij ruim
negen jaar geleden maar één
weg liet zien: CANADA. Want als
je al 48 bent en je staat voor de
beslissing: blijven in het ver
trouwde Amsterdam als grote-
stads-domlnee. met een taak. met
werk ook dat je toch echt „ligt"
en ook bevredigt, óf: pioniers
werk gaan verrichten in een je
volkomen onbekend, immens land
en bovendien nog in de stenen
wereld die Toronto heet, dan zegt A
de mens in je: Blij! waar je sle dochter,
bent, want je weet niet wat je
boven het hoofd hangt: of je het
allemaal nog óan kunt, of je elas
tisch genoeg bent om je aan te
eens een heel prozaïsch ding te
noemen nog viot zult leren uit
je hoofd te preken - in het En
gels
Rev. F. Guillaume, thans even
„over" met zijn vrouw, bijna on
vindbaar voor ons in een gezellig
houten zomerhuisje bij De Koog
op Texel met zijn echtgenote
te gast in het gezin van dochter
en schoonzoon is. nu hij terug
kan kijken, er alleen maar door
versterkt in zijn overtuiging dat
wij. mensen, als we voor welke
beslissing dan ook in ons leven
staan, alleen maar de Heer moe
ten laten spreken.
Natuurlijk, moeilijkheden wa
ren er genoeg. Om nu maar even
bij dat uit-je-hoofd-in-het-Enge)s-
preken te blijven: de „vuurdoop"
heeft rev. Guillaume pas gehad
toen hij op het naar Rotterdam
varende studentenschip Seven
Seas plotseling voor de opgave
stond dit in een slecht verlichte
zaal te moeten doen en het er
na§r zijn gade vertelde uitste
kend afbracht. „Als je ouder
bent, waait de taal je minder ge
makkelijk aan. Wat dat betreft
ben ik vaak jaloers op m'n jong
ste dochter, wier Engelse zinnen
op je aankomen als een water-
Een der
eerste in
Hederland
LEIDT OP VOOR NIEUW BASIS DIPLOMA
Speciaal infernaal voor verpleegsters
J
Bennekom zullen alleen het pro- algemene ontwikkeling gevraagd „herder en
bleem met tot een oplossing kun- gelijk staande met einddiploma gen beleven,
nen brengen. Evenmin als de hon- Mulo, teneinde aanpassing te krij-
j._ j gen met de zich steeds verder ont
wikkelende medische wetenschap.
Meelevende
kerkmensen
Het belangrijkste van ons werk
als dominees in Canada is dat
het je stimuleert, dat het tevens
de impuis vormt tot méér activi
teit, dat je in Canada niet te ma
ken hebt met die muur van ge
wenning, waardoor er ook minder
van de beruchte „verschraling
van het geestelijk leven" sprake
is. De kerkmens in de Canadese
Chr. Ref. Church is meelevend,
kinderlijk, ongecompliceerd. Ie-
vendig. Het kerkbezoek is buiten
gewoon goed en het percentage
belijdende leden dat aan het Hei
lig Avondmaal deelneemt onge
kend hoog. De gemeenschap der
heiligen w.ordt voortdurend erva-
De mensen géven zich ook veel
meer aan allerlei kerkelijke taken
dan in Nederland. Niet ongewoon
is het dat ambtsdragers vier
avonden per week in dienst stel
len van de kerk en andere leden,
bijvoorbeeld voor jeugdwerk of
evangelisatie, drie avonden. Alle
maal dus zeer bemoedigend en
die geestdrift als
Klundert-Sneek-
Amsterdam -
Toronto
Rev. F. Guillaume, na zi,..
studie aan de V.U. achtereen
volgens Geref. predikant te
Klundert, Sneek en Amster
dam-West, vertrok in 1953
naar Toronto, waar hij pastor
werd van de Second Chr. Ref.
Church aldaar. Thans zijn er
in deze stad drie kerken: To
ronto-First (dr. L. Praam-
sma), welke zal worden ge
splitst, waarvoor rev. A. de
Jager in mei jl. het predikan
tencorps kwam versterken
voorlopig vervangt hij d
Praamsma die herstellende
van de gevolgen van een auto
ongeval Toronto Second
(rev. H. A. Venema) welke
binnen afzienbare tijd eve
eens aan kerksplitsing toe
en Annette Church (rev. Guil
laume).
Met zijn echtgenote kwam
rev. Guillaume over met de
Seven Seas, een studenten
schip dat Amerikaanse jonge
ren voor een verblijf van zes
weken naar de oude wereld
bracht. Hij trad aan boord als
geestelijk verzorger op. De te
rugreis zal hij in gelijke func
tie aanvaarden met de Grote
Beer, welke onder meer emi
granten naar de Verenigde
Staten zal brengen.
Drie van de kinderen Guil
laume zijn bij hun ouders in
Canada. De oudste dochter,
gehuwd en moeder van drie
kindertjes, woont
Herinnert u zich nog dat de NCRV op oudejaarsavond een gemeen
schappelijke dienst uitzond uit de Second Chr. Ref. Church van Toronto
en de TT'esterkerk te Hilversum? In Nederland gingen voor ds. J.
Goumare (Geref.) en ds. H. Onstcin Hert'.)Foto: Tijdens de dienst
in Canada: staande op de preekstoel rev. J. van Kuiken (Ref. Church)
en rechts naast hem, zittend, rev. F. Guillaume.
Illllllllllllllllll
llllllllllllllllllll
Verpleegsters-
tekort! Het is een
woord, dat men
bijna dagelijks in
kranten en tijd
schriften ontmoet,
omdat er een pro
bleem achter
•chuil gaat, waar
voor een oplos
sing gevonden
moet worden. Er
wordt gesproken
over een noodtoe
stand en soms i
ook over het
„vakman9ohap",
dat door het
schrijnend tekort
een sterke daling
zou tonen. Over
al In Nederland
wordt getracht
jonge vrouwen te
interesseren voor
dit mooie, maar moeilijke beroep.
Men heeft het geprobeerd met
aantrekkelijke advertenties. Er
zijn stemmen opgegaan voor een
soort „dienstplicht", «waarover
de jeugdredactie op de pagina
„Ruimte voor Ons" een paar we
ken geleden reeds uitvoerig
schreef), en enkele ziekenhuizen
in Nederland gaan er toe over
zelf de oplossing te benaderen:
het bieden van een uitstekende
en aantrekkelijke verpleegsters
opleiding.
Dat wordt o.m. gedaan in het
moderne Protestants-Christelij
ke Streekziekenhuis te Bennekom
tlge ziekenhuis-complex niet eens.
Maar de noodzaak van een bete
re opleiding wordt hier terdege
ingezien en men redeneert zo,
dat het van groot nut kan zijn
over „eigen kweek" te kunnen
beschikken en reeds een eigen op
leiding draaiende te hebben, als
eventueel andere op dc helling
staande plannen werkelijkheid zui
derden, die in andere ziekenhui
zen hun opleiding krijgen.
Zoals men weet, voelt men in
sommige kringen van deskundi
gen voor een splitsing van de ver
pleegsterswerkzaamheden. Aan
de ene kant wil men dan ver
pleegsters vinden, die in hoofd-
Groei
Verantwoord
Verder stelde de raad vo
verpleegstersopleiding een
ander karakter te geven, zowel
zaak het vprantwnorrlplUk-P «,p,ir tUlucl naruitw te geven, zowei neen genregen. we Kunnen onze
•zullen doen Sï mVi taJrS? wat betreft de vorm als de in- Amerikaanse broeders en zusters
Toen ik in Canada kwam was
er voor de Nederlandse prot. chr.
immigranten in feite alleen de de deur
Chr. Ref. Church, die zijn ontwik- méér geld
de kelingsimpulsen (door het z.g.
geheel home mission work) uit de States
heeft gekregen. We kunnen
zullen doen. Deze meer intellec
tueel ingestelden zullen een uitge
breide theoretische opleiding moe
ten krijgen, waarvoor de toela
tingseisen niet licht zullen zijn.
Uit deze groep moeten de leiding-
niet dankbaar genoeg zijn
hun visie: de vorming va
basis zal trekkelijk kleine kerkelijke ge
meenten te stimuleren. Daardoor
dere kant
hoefte aan verpleëgsters7 die de
eigenlijke ziekenverzorging tot
taak hebben. Dit scheiden zal
niet gemakkelijk zijn. In Ame-
gesteld, dat uitgaat
meer ziekenhuizen en dat de
antwoording draagt voor de oplei-
band met de kerk gemakkelijker
bestendigd.
De groei:
de hoofdverpleegsters. Aan de
hijift er erote be- '6 vuui ue opiei- ue groei: m lan waren er ui
oi git er groie De ding. Verder is het de bedoeling Canada 10 Chr. Ref. Churches;
dat theorie en praktijk gescheiden thans 140 met
•verden; praktijk in het zieken-
gaat, kan constateren dat er in
Canada al een respectabel aantal
chr. scholen is; er wordt aan
deze zaak hard gewerkt. Zeer
vele emigrantengezinnen kunnen
hun kinderen naar de chr. school
sturen. Alleen: lang niet alle
ouders blijken het offer (de
school staat meestal niet naast
dit onderwijs vergt
„n de ouders) te wil
len brengen. En daar hebt u dan
meteen een specifiek facet van
het veelomvattende werk waar
voor de predikant in Canada
staat. Ook het chr. middelbaar
be- onderwijs (High School) heeft de
aandacht; in Toronto is de op
richting van zo'b1 school in voor
bereiding.
In Canada kent men nu ook
rev. Guillaume is er één van de
mentors van een vereniging
voor Geref. Hoger Onderwijs, the
Association for Reformed Scienti-
'n 11.400 fic Studies, bedoeld voor christen
studenten die een wetenschappe-
op een consolidatie op basis van
de huidige situatie wat het aantal
Immigranten betreft. Met andere
woorden: er wordt in ieder geval
niet meer op een emigranten-
stroom gerekend, zoals men die
meegemaakt heeft.
Toch uitbreiden
De uitbreiding van de gemeen
ten gaat evenwel door: gevolg
van het feit dat de kinderen van
de immigranten hoeveel grote
gezinnen zijn juist niet „over"ge
gaan? volwassen worden, ge
zinnen stichten, op hun beurt kin
deren krijgen. Wat men óók dui
delijk kan constateren is dat de
Nederlandse immigranten in het
Canadese volk worden opgenomen
het z.g. assimilatieproces vol
trekt zich derhalve. Het komt
reeds voor dat Nederlandse jon
gens met Canadese meisjes trou
wen, dat Canadese jongens met
Nederlandse schonen het geluk
gaan delen. Wanneer het één van
de levenspartners blijkt te betref
fen die tot een andere dan de
Chr. Ref. Church behoort, dan is
het regel dat de banden met ge
noemde kerk het sterkst blijken
Een andere factor welke op die
assimilatie wijst is dat er steeds
minder kerkdiensten in het Ne
derlands worden gehouden. Toen
rev. Guillaume in Toronto kwam
was het wat hij noemt fifty-
fifty: iedere zondag een Engelse
en een Nederlandse dienst. Nu is
het elke maand als volgt: twee
zondagen uitsluitend Engelse
diensten en twee zondagen „half
om half' en dan die Nederlandse
diensten alleen nog maar op ver
zoek van de oudere emigranten
èn niet te vergeten van de Dutch
visitors (de bezoekers uit Neder
land). Het wederzijds elkaar be
zoeken neemt namelijk steeds
grotere vormen aan.
Canadees geworden
Samenvattend: onze Nederland
se emigranten maken het over
het algemeen goed in Canada,
ook in kerkelijk opzicht, want de
situatie in Toronto mag gerust
kenmerkend voor Canada worden
genoemd. Typerend hiervoor ach
ten wij de uitspraak van rev.
Guillaume, die op onze vraag:
„En als u nu aan uw emeritaat
toe bent, komt u dan terug naar
Nederland?", het volgende ant
woord gaf: „Wei eens een poosje
misschien, als ik het beleven
mag en er dc gelegenheid voor
krijg. Maar ik blijf natuurlijk in
Canada; daar ben ik thuis, dat is
m'n vaderland geworden!"
rika kent men" het "systeem
de „schooled nurses" en de „prac
tical nurses" al tal van jaren. Of
dit ook hier op dezelfde manier
ingang zal vinden, wordt in krin
gen van deskundigen betwijfeld.
sters de praktijk in gaan, zullen de geografische begrenzing!
zij eerst drie maanden een zui- "1* J- J-
ver theoretische opleiding krijgen
het instituut. Tijdens de prak-
trekkelijk kleine gemeenten dus lijke opleiding volgen aan één der
wat de leden beslist niet wat J
V.S.
Canadese universiteiten. Deze
ganisatie is begonnen met eens
per jaar een driedaagse studie
conferentie te beleggen. Gelovige
tijktijd van drie jaar zal de theo
rie worden gegeven in speciale
Naar een betere opleiding studieweken, terwijl in de perio- tuur
uen tussen deze weken repetitie
cursussen zullen worden gevolgd.
Ref. Churches of North America docenten houden daar dan refera-
In het buitenhuis de „IVester
Eng" zal de protestants christe
lijke verpleegstersschool te Ben
nekom worden ondergebracht.
wordt intussen wel gestreefd. Zo
is bijvoorbeeld op verzoek van
het ministerie van sociale zaken Op deze manier hoopt
en volksgezondheid door de Voor- reiken dat de leerling veel
lopige Verplegingsraad een rap- J SsA 'WÉ
port samengesteld over een der
gelijke opleiding: het rapport Ba
sis Diploma Verpleegster.
Hierin wordt als toelatingseis
voor de opleiding
met als kerkelijk Jeruzalem:
Grand Rapids, U.S.A. De struc
tuur is dezelfde als die van de
Geref. Kerken; alleen kent men
in Amerika geen particuliere sy
node, wat rev. Guillaume een ge
len
Het idee
dan tot nu toe het geval
worden beschouwd als leerling en
minder als werkkracht.
Dit rapport heeft allerwege gro
te instemming gekregen, maar er
is twijfel over de vraag, of, ge
zien het bestaande tekort aan
verantwoord is. Momenteel zien Nederlandse immigranten,
velen meer in het invoeren van de
nieuwe opleiding naast de oude.
Hoewel de voorstellen uit het
rapport nog niet door de regering uc|> jc-mmnc-vuc.™. w
zijn erkend, en er dus ook nog voei^g iedereen het; hier groeide
geen subsidie wordt verstrekt,
wordt deze gang van zaken wel
gestimuleerd door het ministerie.
Algemeen verwacht men, dat
subsidiëring over één of twee jaar
zal volgen. Dan zullen waarschijn
lijk op bepaalde plaatsen in Ne
derland speciale opleidingsinstitu
ten voor verpleegsters worden op
gericht en gesubsidieerd.
Hierop vooruitlopend zijn reeds ed_ ChurchK Ooi
enkele ziekenhuizen met de eigen er~ n~'7 77°2D
opleiding begonnen. Zoals in Ben- Ue ontwikkeling
nekom, waar de leerlingen
Eenheid was er
Toen rev. Guillaume in 1953 in
Toronto kwam telden de Chr.
Ref. Churches aldaar Hervormde,
Gereformeerde, Chr. Gerefor
meerde, Vrijgemaakt Gerefor
meerde en Vrije Evangelische
immigranten. Wat
ervaring: die wonderlijke
band van aan één Avondmaalsta
fel te mogen zitten! Alleen deze
ervaring al vergemakkelijkte zo-
het je-thuis-te-voelen. En
e iedereen het; hier groe
eenheid, die we in ons eerste
vaderland voor onmogelijk zou
den hebben gehouden.
Tot ook andere denominaties
uit Nederland in Canada hun ker
ken gingen stichten: de Hervorm
den i Reformed Church), de Chr.
Gereformeerden (Free Chr. Ref.
Church), en de Vrijgemaakt Ge
reformeerden (Canadian Reform-
Ook is er inmiddels
de studenten te confronte
ren met wat we nu maar ge
makshalve zullen noemen het
studeren bij het licht van de
Schrift. Om u enig inzicht te
geven: binnenkort zullen op een
te houden studieconferentie spre
ken prof. dr. ir. H. van Riessen
uit Delft over een wijsgerig on
derwerp,' prof. dr. J. Duyvenee
de Wit uit Boemfontein (Z.A.)
over een biologisch onderwerp en
dr. H. Runner uit Grand Rapids
over een staatkundig onderwerp.
Op volle kracht vooruit
f"EN KEERPUNT doet zich naar twee richtingen gelden.
Innerlijk, omdat je tot de ontdekking komt dat alles toch
niet zo grauw en hopeloos is, als het er uitziet. Je vat om zo
te zeggen nieuwe moed, en dat heb je heel hard nodig in
ons werk, waar je soms jaren vergeefs uitkijkt naar 'n licht
puntjewaar je maar doortobt omdat het je opgedragen is
en je geen vaandelvlucht wilt begaan, doch waar je tegelijk
snakt naar één levensteken. Een mens kan niet altijd zaaien,
Ai. - - ##2 zaaien, zaaien althans van nature kan hij dat niet: hij
Allemaal „UClOVigeil moet 't wél kunnen. Heerlijk, als er dan iets te oogsten valt!
Het initiatief voor dc Benne-
komse opleiding ging uit van de
medische staf. Zij ging met het
idee naar het ziekenhuisbestuur,
dat toestemming gaf de aanwezi
ge mogelijkheden te onderzoeken.
Dit gebeurde en zes notabelen
uit Ede en Bennekom vormden
het bestuur voor de „Protestants
Christelijke Verpleegstersschool".
De ..Wester Eng", een groot bui
tenhuis in Bennekom. werd aan
gekocht, om te worden ingericht
als internaat. Zuster C. van Door
nen. die een opleiding heeft ge
had aan de Hogere Verpleegsters
school in Utrecht werd tot direc
trice benoemd.
Mevrouw G. C. Lanting-de Jon
ge. die de propaganda voor deze
opleiding mede verzorgt, heeft er
ons het een en ander over ver
teld. Zij is zelf arts en haar echt
genoot is specialist in het Streek
ziekenhuis.
Het is de bedoeling, dat de
leerlingen in de „Wester Eng"
eerst enkele maanden een theo
retische opleiding zullen ontvan
gen. De kosten daarvan zullen 200
gulden bedragen en komen voor
eigen rekening. Gedurende de drie
volgende praktijkjaren zullen de
verpleegsters ieder jaar voor één
maand naar het internaat terug
keren. om hun opleiding te vol-
Propaganda
Mevrouw Lanting en de overi
ge Bennekomse initiatiefnemers
zijn enthousiast voor dit plan.
Naar alle protestantse scholen in
Nederland zijn folders verzonden
en reeds zijn veertien aanmeldin
gen binnen. Als dit er twintig zijn
kan de opleiding in oktober gaan
beginnen. De minimumleeftijd
werd op 18 jaar gesteld.
Veertien en twintig, het zijn ei
genlijk maar magere cijfers. Dc
zickenhuisleidlng is er evenwel
blij mee, want in vele ziekenhui
zen staan zalen leeg, ondanks het
feit. dat er patiënten zijn, die
dringend moeten worden opgeno-
De noordzijde van het prachtige
siekenhuiscomplex te Bennekom.
hun driejarige
eersten het nieuwe Basis Diploma
Verpleegster zullen ontvangen.
Maar vóór alles blijft nodig de
wil van jonge vrouwen om zich
aan het verpleegsterswerk te wij-
doch dat de meesten „van diver
se pluimage" die al in de Chr.
Ref. Church waren, deze
trouw bleven. Er is gelukkig
menwerking, vooral op het gebiea
van het chr. onderwijs.
het kerkelijk jaarboekje
Met energie wordt ook het
jeugd- en evangelisatiewerk aan
gepakt. Het jeugdwerk bloeit: er
wordt degelijk gewerkt en het
streven is er op gericht tot een
eigen jeugdblad te komen.
Het evangelisatiewerk, altijd al
zeer moeilijk, is dat in Canada
wel in het bijzonder. De gemid
delde Canadees wil namelijk bij
een kerk behoren, betaalt er ook
zijn bijdrage aan, maar laat die
kerk vaak verder voor wat zij is.
Men acht het „onfatsoenlijk" niet
bij een kerk te behoren, zodat,
wanneer evangelisatiewerkers
proberen contacten te leggen ze
steeds de stereotiepe reactie ver
nemen: „Ik bén geen ongelovige,
want ik behoor tot die en die
kerk
Heeft met name de diakona-
kerk le zorg niet veel te maken met
de gevolgen der omvangrijke
werkloosheid in Canada? Dat is
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
]\/TAAR 'n keerpunt heeft ook
■L"- invloed op de uitwendige
gedragingen. Opeens komen
Therma en ik tot 'n nieuwe
activiteit. Er valt zoveel te doen.
Als men maar even meebere-
kent: de familie Thomassen, de
weduwe Slaker, de huiseigenaar, het jonge bruidspaar, plus het
mogelijk bruidspaar, dat uit haar moeder en zijn vader bestaat.
We kunnen echt niet blijven stilzitten. We kunnen nu onmogelijk
blijven afwachten of al die uiteenlopende mensen van plan zijn
om op onze spreekuren te verschijnen. In géén geval zal zich
de huiseigenaar onder hen bevinden. Huiseigenaren zitten niet
meer om huurders verlegen: ze vieren welhaast het zilveren
jubileum van de hoogste onaantastbaarheid. Een jubileum dat
we hen overigens beslist niet misgunnen: ook zij of hun voor
vaderen hebben andere tijden gekend!
Goed, we gaan er dus op uit. En denk niet u herinnerend
wat ik over dit thema voor enkele maanden schreef dat ik
voorophol, en 'n tegenstribbelende Therma hardhandig méé-
sleur. Het is eerder omgekeerd. Sarie en haar moeder zijn
nog maar net de voordeur uit, of ze zegt al: „Ik ga achter die
inwoning aan
Nederland al herhaaldelijk heeft
de 110 Chr. Ref. Churihes lanès Inderd"d i!
ME,
Te vrijzinnig
Door het verpleegsterstekort is
het bijvoorbeeld mogelijk ge
weest. dat in Amsterdam oude
mensen, die blind waren gewor
den. een jaar in duisternis moes-
De kerkeraad houdt zich beaig met ten leven, voordat zij konden wor
de vraag of er bij een overatro- den opgenomen in de oogheelkun-
ming op zondag reddingswerk mag dige Uiniek waar ze voor opera-
vrorden gedaan. Een paar kerke
r..d>led„, .ijrer tejen. ren p..r J™,
Mijn er voor. Dominee wij»t er op j^ce_ veertien of twintig van
dat Cbrutus op de Sahrath toch ook
menaen heefl genezen. Waarop een
der oudele kerkeraadaleden opmerkt:
„Ik had het a toch al een» eerder
willen vragen, dominee, maar wa* de
Here Jezus op sommige punten niet
lata la ▼rijnnnig?'*
Zo doet Toronto zich aan u voor
als u deze miljoenenstad per
vliegtuig nadert.
het land omvang
rijk. En: het leven in Canada is
hard. Meermalen komt het voor,
dat werknemers die drie of vier
iaar tot volle tevredenheid bij
J hun principalen hebben gearbeid
op een vrijdag bij de loonbetaling
moeten vernemen dat op hun
diensten vanaf maandag as.
geen prijs meer wordt gesteld.
Dan sta je. volledig hulpeloos, in
een land dat weinig sociale be
scherming kent
Onmisbaar
Natuurlijk treft die werkloos
heid ook de mensen van de eigen
gemeente, maar voor hen
meer algemeen gesproken: voor
de Nederlandse immigranten
is de situatie bepaald niet alar
merend. Integendeel, het aantal
ontslagen dat aan Nederlandse
immigranten wordt aangezegd is.
gezien op het totaal, opvallend
gering. De redenen hiervoor zijn
voor ons nationale bewustzijn be
vorderend: de Nederlanders heb
ben in Canada een bijzonder goe
de naam. Ze kregen in korte tijd
de taal onder de knie, volgden de
nodige cursussen en werkten zich
volhardend op in blijvende posi
ties. Daarom willen de werkge
vers in Canada ze generaal
genomen niet meer missen.
De werkloosheid heeft geleid
tot het teruglopen van het aantal
immigranten. Ja. sinds een jaar
kan men eigenlijk in Canada wel
van een volledig tot staan komen
van de lmmlgrantenstroom spre
ken. Wat betekent dit nu voor de
toekomst, kerkelijk gezien? Dat
de kerken zich hebben ingesteld
dienstbereid thuiszitten onder het motto „Zuster Therma,
ziet ge nog niets komen?" verwisselt voor het andere
van even dienstbereid rond te gaan om de trage loop der din
gen iets te versnellen. Neen. neen. het is iets gans anders.
In feite is het zo dat Therma en ik beiden in ons hart zijn
geraakt. Maar zoals ikzelf voel dat ik deze week blijder,
sterker zal kunnen getuigen over het geheim en de waarde van
de zegen, zo weet Therma dat ze in staat is om iets voor deze
beide jongemensen te ondernemen.
Misschien moet ik het anders zeggen. Als je maar zaait en
zaait en nog eens zaait dan ga je op de duur min of meer
oud-testamentisch denken. Het is de wet, die je door laat
zaaien, maar tegelijk heeft de wet de neiging om zich terug
te trekken op de tempel, op het heiligdom. En het heiligdom
komt. oud-testamentisch gezien, niet naar de mensen toe. Het
heiligdom verkeert veel meer in afwachting wie er al of niet
op zal komen dagen. Het heiligdom, dat doet me denken aan
priester Eli, die op z'n stoel zit en belangstellend kijkt naar
eventuele bezoekers. Sommigen doen gewoon en dan houdt hij
zijn mond. Anderen doen ongewoon en dan verdenkt hij hen
van dronkenschap. Maar 't is gewoon uitgesloten dat Eli zelf
een reisje door Israëls landouwen zal maken. Waarvoor zal
hij zich die drukte op de hals halen? Iedereen weet het adres
PAS IN het nieuwe testament wordt de zaak grondig omge
draaid. Herinnert u zich de minister van financiën van
Ethiopië, die naar Jeruzalem kwam om te aanbidden? Dat is
nog de oud-testamentische lijn: je moet er 'n verre reis voor
over hebben om contact met God te krijgen. En als je dan in
de tempel bent, blijkt er dat je in de voorhof der heidenen
moet blijven, en dat je als eunuch eigenlijk helemaal buiten-
gestoten blijft. Maar op de weg terug staat er iemand 'm op
te wachten: Filippus. Die klimt naast de minister op zijn rij
tuig en legt hem Jesaia 53 nader uit. En die Filippus doet dat
omdat de middelpuntzoekende krachten zijn vervangen door
middelpuntvliedende. Want Jezus heeft de discipelen naar alle
windrichtingen gestuurd, en het heiligdom komt in hen naar
de mensen toe.
Daarom gaat Therma vaartzetten. En haar eerste bezoek j
geldt dan Opoe Slaker. Die is immers de grendelstelling, die
eerst genomen moet worden. Zwicht deze, dan zijn de overige
hinderpalen gemakkelijk op te rollen. En Opoe Slaker zal zich
toch ongetwijfeld snel laten overtuigen door een zo fleurige
en blijde maatschappelijk werkster? j
WIJKPREDIKANT j
