Want de Drommedaris THE GAP qci&t herleven een gevreesde en geliefde plek ZATERDAG 1 JULI 1961 TE moet er misschien Noord- hollander voor zijn om dat allemaal precies te weten in elk geval onze verontschul diging aan Enkhuizens burge meester A. Admiraal en zijn 11.000 onderhorigen, dat wij van hun „Drommedaris" een Ietwat andere voorstelling had den dan de werkelijkheid bleek te wezen. De „Drommedaris"...., dat was kort geleden voor óns ge voel nog zoiets als de „Bran- daris", de alom bekende vuur toren op het eiland Terschel ling. Dus ook een lichtbaken, waaraan schepelingen te allen tijde houvast hadden en nóg hebben, om de juiste koers te bepalen. Maar zoiets was er in Enkhuizen nu net nimmer bij. Toch gaat het er thans wel wat op lijken, dat die ou de gevechtstoren uit de 16e eeuw zij het figuurlijk eveneens licht zal gaan uitstralen. Want zoals u on langs in uw lijf blad hebt kunnen lezen zal dat des tijds zo machtige bolwerk, met mu- meter dikte, nog deze maand een centrum worden van de studenten wereld. Een cen trum niet alleen met een echt na tionaal karakter alle Nederlandse universiteiten en hogescholen staan er namelijk achter doch tevens met een sterk interna tionaal aspect. Daarover praat men aan de haven, waar de boot naar Urk onder stoom ligt en de Blauwe Engelen van de Ned. Spoorwegen hun eindpunt heb ben: daarover wordt gesproken op de Dijk, waar de bewoners het bas tion van top tot teen kunnen gade slaan; maar boven al is het de heer H. de Graaf, van Gebrs. de Graafs Bouwbedrijf. die met de „Dromme daris" opstaat en ermee naar bed gaat. Bij wijze van spreken dan! „Als we het zaakje ENKHUIZEN LOOPT MET DE BORST VOORUIT mi Meister Jacob van Dan- Een andere inscriptie luidde: na klaar), maar het weet tegen woordig ook hoe het aan geld komen moet. Was het „Meister Janzoon Schelvisch oorlog al armoede wat de klok 1575: Looft God met harpen en sloeg in deze gemeente, thans snarenspel Gi volk van Isrel". heeft men er wel heel sterk de En een derde gaf te lezen: „O wind in de zeilen. De bollenvel- Groot Godt O Heemelkoning be- den doen het immers uitstekend waart mi". Met dit soort wanhoopsuitin gen staan de wanden dezer cel len volgekrast, al zijn een groot deel nog ma a telijk, of in het geheel i te ontcijferen. En dit alles Bovonkarspel staat thans de grootste bollenveiling van Ne derland! de internationaal be roemde zaadteelt floreert als gedeel- nooit te voren, de palingvang- sten zijn de laatste jaren vèr bo- verwachting wege de heftige conflicten, die dustrieën stuwen de welvaart nóg bijvoorbeeld herhaaldelijk sen de Geldersen en de Hollan ders losbrandden. De Geldersen dat omhoog. Des te meer lof verdient het, zich zoveel kwamen dan met hun schepen legen laat, het karakter de Zuiderzee overgestoken de Hollanders, wien het goed ging, ja zéér goed met hun bei de Compagnieën, te belagen. En dan werden, net zoals nu nóg, ve le krijgsgevangenen gemaakt. Soms gebeurde het, dat de Hol- dat dan veel mogelijk landers dermate terugsloegen, dat de Geldersen geen tijd gela ten werd om de ankers te J ijlings de terugtocht Natuurlijk, ook Enkhuizen kon het zonder nieuwbouw niet stel len. Maar men hield nieuw bij oud bij oud. Voorzover maar even mogelijk Vandaar nog altijd de aan wezigheid van de vestingwal met "ons, de De ,J)rommedans" ten voeten uit. Het linker gedeelte van het machtige houtcicerk. dat eenmaal alt geschutstoren de uit de Zuiderzee opdagende vijanden moest weerstaan, is de eigenlijke toren. Het rechtet gedeelte, met het platte dak, heet in de volksmond „de bult" - - dat indische Compagnie, dat tegen- nog buiten tegen het woordig veel beter bekend is on- .o —s van der de naam Zuiderzeemuseum. hangen Vandaar het Stadhuis uit 1688, 'oorden gebouwd door Steven Vennecool uitgerust met een prachtige gerzaal, raadzaal, schepen zaal of trouwkamer, die weer kostbare wandbekledingen en plafondschilderingen bevatten en op de tweede verdieping het Stedelijk Museum, met o.m. de stempels van de Westfriese Munt. Voorts de Chirurgijnskamer en Waag (1559), de Koepoort (1649). de Admiraliteits- of Prinsenhof (1611) enz. enz. Al tezaam een kunstverzameling van onschatba re waarde. En temidden van dit alles zal straks een geweldig feest zijn. omdat halfrondeel twee ankers - Geldersen kan zien waaronder de volgende in een gedenksteen werden CI1 ullKeiu. gebracht (vertaald uit het Latijn burgerzaal' door de kroniekschrijver Brandt)- „Dees' ankers afgekapt toen d'aenslag was gemist Getuigen, Geldersman, uw trou- welooze list." Australische politiemannen als bergbeklimmers Klokkenspel De toren van de „Drommeda ris" bevat voorts een klokken spel, dat een plaats kreeg in de reeds genoemde koepel en waar- J" Wokken vervaardigd de werkplaatsen der zowel te land als ter zal het haar niet werden Hemony's te Amsterdam. In die „Drommedaris' ca^lll0Jn gerestau' wacht tot nieuw leven werd ge- reerd. En tot op de dag van he- wekt. den strooit het zijn fraaie klan- -r- u - ken over de roodpannen daken j Enkhuizen loopt in deze dagen van het aan historie zo uiterma- 00 m borst vooruit, te rijke stadje. De „Drommedaris" zelf onder- harte gunnen! ging in 1914 een voorlo pige restauratie en nog maar enkele jaren gele den kwam een tweede, zeer ingrijpende tot stand, die ruim ander halve ton vergde. Een en ander was dringend no dig, daar tijdens de jong- deel), die tal van nissen heeft, waarin destijds kanonnen waren opgesteld om een naderende vij and van het lijf te houden. De zoldering van deze parterre be staat uit een stergewelf, dat nog twee verdiepingen, plus het tent dak en de koepel draagt. Al tekening Het vorderen. De heer J. J. Rijfkogel uit Am sterdam vormt de ziel van dit stre ven. En de Amsterdamse architect Th. Wijnalda nam de taak op zich, de ruimtelijke gelegenheid voor dit alles te creëren. Wij voeren slechts uit, al doen we dat met grote lief de. omdat we op dit gebied historische torenwerken los, als het terecht gekomen, die grote delen van de dikke muren wegsloegen. „Gelukkig, dat alleen „de bult" maar werd ge troffen", zo zei men ons ernstig want dit halfron deel beschouwen we toch slechts als een aanhangsel. Je kunt er beneden wel via een stevige deur naar binnen, maar een wentel trap. zoals de toren bezit en die de bezoekers vau de ene verdieping naar de andere leidt, heeft „de schikking over een vertrek van bult" niet. Alleen via de 40 a 50 vierkante meter. Boven- toren kan men boven in dien wordt er gewerkt aan slaap- „de bult" komen, waar gelegenheid voor vijftig personen, van de drie cellen en de de twee kannoniersvertrek- ken, die zich op de beide Via een tunneltje kan men dwars door de Jjrommedarisheen lopen. Dit is de best intact gebleven toegang tot dat tun tje, die het jaartal 1540 draagt. verbouwing gaat". Twee gedeelten Nadat hij ons zo met een en kel woord had georiënteerd, lie- eerst eens om het mach- centimeter die hal, waar al aardig tekening kwam in het te - moderniseren interieur, zoals waarvoor o.m. twee ceuen ■,i™we..be;t?mmine l,°grrvJblSIveneevanaadB kanon- eüïesbeSSeH niers, de nodige ruimte zullen tot slaapplaatsen voor de bieden. studenten worden inge- Met die kanonniersverblijven richt. Op het platte dak schikte het nogal, doch de cel- wil men een koffie- en len maakten zonder meer een theeschenkerij vestigen, griezelige indruk. Want de 10 zodat men onder een centimeter dikke toegangsdeur- weids uitzicht zijn dorst Aan de buitenkant van Syd ney, daar waar de Stille Zuid zee zich uitstrekt, bevindt zich „The Gap." Het is een rots plateau, dat aan de ene zijde een verheven uitzicht biedt over de aanrollende golven uit zee en aan de andere kant over de Australische miljoenenstad Sydney. Het is een plaats, waar men eens heerlijk van het druk ke en gejaagde gewoel van de ze stad van 2 miljoen inwoners kan rusten, maar het is ook een plaats, waar zich reeds vele drama's hebben voltrokken, en waarin politiemannen als berg beklimmers en psychologen een rol hebben gespeeld. Wanneer u over bedoeld rots plateau wandelt is het opletten, want hier en daar bevinden zich ijzeren paaltjes die op het rots blok gemetseld zijn. Daar heeft reeds menigmaal let terlijk het leven van een politie man van afgehangen, als hij han gend aan het aan zo'n paal vast gebonden touw ruim honderd me ter omlaag ging langs de lood rechte bergwand, omdat ergens tussen de spleten, of op éUm de rand der blok s lag. eenvoudig buffet t het midden en voorts wat dou checellen en toiletten. Op de eerste etage waar enor- balken van zeker 50 bij 50 doorsnee onmid- lige bolwerk heen, dat uit twee dellijk de aandacht trekken, wordt hard aan de conversatie- en studiezaal gewerkt. En op de tweede verdieping was men ijverig in de- weer. om een toneel op te hier de recreatie en de cultuur opgeld zullen doen. Op beide Enkhuizen, of liever een klein I ervan gezien van de „Drom medaris" af. Links op de achter grond de Zuiderkerk, met een toren van 75 meter, waarin een ver kostbaar Hemony-carillon an 43 klokken, dat. nog veel grootser is dan dat van de Drommedaris gedeelten bleek te bestaan: de westzijde een cylindervormig bouwsel, een zogenaamd rondeel van een kleine twintig meter hoogte, met aan de oostkant, dus aan de kant van de vroege- hier de recreatie re Zuiderzee, een halfrondeel, opgeld zullen doe., d.w.z. een cylinder in de leng- verdiepingen krijgt te doorgesneden, doch eveneens twintig meter hoog. Dit half rondeel, in de volksmond „de bult" genoemd, werd vast tegen het rondeel aangebouwd en be hield in grote trekken de vorm, die het in 1540 kreeg. Het ron deel echter werd in 1649 aanzien lijk verhoogd, doordat er een tentdak van circa tien meter op werd gezet, uitlopend in een klei ne houten koepel, bekleed met lood, waarop een scheepje als windwijzer werd aangebracht. Het rondeel kreeg dus het aan zien van een toren, terwijl het halfrondeel zijn platte dak be hield. Bovenstaande moge dienen ter verklaring van het feit, waar om men, als rden via een tun neltje dwars door de „Dromme daris" heenloopt, boven de ingang het jaartal 1540 aantreft en bo ven de uitgang 1649. Tal van vreemdelingen, zo bleek ons, trachten bij de bevolking hun licht hierover op te steken, maar veelal tevergeefs. Via een zware eiken deur kwa men we in een ruime hal: de parterre van de toren (het ron- De pornograaf De pornograaf, door Jos Pan- huijscn. Uitgave A. A. M. Stols- J.-P. Barth, 's-Gravenhage. De krant moet naar haar aard openstaan naar buiten, maar het eigen wereldje van het krantenbedrijf vertoont zijn eigen beslotenheid. En in die besloten heid blijkt het wereldje bovendien nu en dan tot een roman te kun nen inspireren, al draagt deze niet zelden kenmerken van een niemendalletje. Ook Jos Panhuij- sen heeft voor deze roman stof en sfeer ontleend aan het redactie- bureau. Het is een aardig geheel geworden, wat gehouden in de ze sfeer misschien onvermijdelijk in de babbelstijl, met hier en daar niet onvermijdelijk ech ter enige ruwheid in de taal. Het krantenbedrijf wensen we toe. dat het zich eens nog blijkt te lenen tot een roman van bre der en dieper allure. slechts naar binnen konden ko men als we ons „op z'n kant" door de opening schoven. kan lessen. Troetelkind Inscripties En toen we eenmaal bouwen, daar waren, ontdekten we vi 2spaarzame daglicht, dat Met dat al is de „Drommeda ris", die eigendom is van de ge tover meente> in deze dagen meer het dan ooit het troetelkind van de door burgerij. Reeds véél geld heeft De tweede etage wordt ingericht voor recreatie, culturele voor drachten, toneelopvoeringen, dis puten etc., waartoe o.a. een groot podium met coulissen, lichtbakken e.d. wordt gebouwd. „The Gap" is geliefd en ge- vreesd. Ouden van dagen zitten hier op de banken of op rotsblok ken te mijmeren. Jongelieden we ten er bij avond de tijd geani meerd te passeren, maar ge vreesd is „The Gap" bij de po litiemannen, die tot de brigade van adjudant Harry Ware beho- eerste maal zijn, dat Ware met en nacht paraat voor levensge» ren, want ieder alarm betekent. ziin mannen moest uit rukken om vaarlijke afdalingen. dat het leven van enkele politie- te trachten het leven van een kind Dan „lopen" zij ergens tegen de rotswand omlaag tot Pnrnnt van de ber&- waar uiuui golvenzee op pletter slaat. k ókre golvenzee op de rotsblokken te malige gevangenen, die alleen wezenlijken. Van de ƒ80.000, die Verloren Vader- menf thans vereist zijn, is momenteel land, door Emanu- cr.troering in het zware eikenbe- 50.000 bijeen. En ook het ont- el Litvinoff, (ver schot de volgende woorden: „Och verlangen verlangen Hoe hebdy ml omvangen Hadde mi hope niet ernert Verlangen hadde mi gants vcr- tert. Gesnede den 9 Novemb. 1575 bi brekende bedrag zal er stellig ko men. Want Enkhuizen heeft niet alleen veel geld over voor hand having van zijn zeldzame bouw werken (de Westerkerk uit de 15e eeuw kwam in 1954 gereed - na een restauratie van 7 jaar ?"Ia"„d en de Zuiderkerk uit de 15e is na 7 jaar restaureren ni taling van M. Cou- tinho). Uitg. Hol- landia N.V. Baarn. afhankelijk is van *e redden...., hun zenuwen en het touw. Er is langs de klip een hek ge plaatst. maar daar klimmen zelfs Maar voed nm wpIIcp rpdpn de kinderen met gemak overheen. fJ°ed. om welke reden Toen ik dezer dagen weer eens het alarm ook gegeven moge zijn; „The Gap" bezocht liepen de adjudant Ware heeft zijn ruim les gereed maken om „naar bo- kleuters er steentjes in zee te honderd geoefende mannen uit ven" te worden gebracht, soms gooien. Het zou ook niet voor de het politiecorps van Sydney dag op een brancard. Kort geleden waren de mannen met een derge lijk werk 8 uur bezig, omdat de plaats waar het lichaam zich be vond, bijna onbereikbaar was cn y- pa.door de golven werd omspoeld. De Patriotten, door Ik heb deze mannen meerma. James Barlow. jen aan het werk gezien onder Vertaling Ton van IjH*" Beers. Uitgave Nieuwe Wieken N.V., Amsterdam. Zonder r kan „Verloren Va- en spoort hem tenslotte in Oost- Emanuel Litvinoff Berlijn op, om dan meteen tot de conclusie te komen, hoe machte loos hij eigenlijk wel is. Het zou te ver voeren alle per sonen, die Stone in Berlijn ont moet, te beschrijven. Bovendien die zich zou dat aan de spanning afbreuk doen. We kunnen volstaan met de 1 be- opmerking, dat al deze figuren stad op zeer ®°ede wijze door Litvi- een roman van grote klasse ge noemd worden. Het verhaal, dat zeer indringend en actueel is, speelt zich af in het Berlijn van na de tweede wereldoorlog. Dit uit het Engels vertaalde boek geeft op bijzonder knappe wijze de sfeer weer van de men taliteit van oud-oorlogsstrijders. Keiharde militairen in de oorlog, :o moeilijk kunnen aan passen in het gemoedelijke leven- van-iedere-dag na die oorlog. Politiewerk Men zou er over kunnen dis cussiëren, of dit werk tot de taak van de politie behoort, maar in elk geval moet iemand het doen. En in Australië doen dat de man nen van Harry Ware. hoewel hij zelf niet uit het politiecorps af komstig is. Hij is eigenlijk zee- Wanneer de spanningen, de strijd dikwijls op leven en dood eenmaal voorbij zijn, is het moeilijk omschakelen. Bij 99 pi rijke Joodse'ba^S, die voor hit noVncSST heï''oos"be"?nsé Saï'a.êpl^ü'S'h"' difwuS uitbreken van de wereldoorlog meisje Karin. Zij is de schakel gedeeltelijk, want vergeten doen met zijn gezin i zijn afgenomen. 'j Stone, zelf in Berlijn geboren, 't is geheel vervuld van haaf tegen - i dc Duitsers. De Duitsers, die zijn 'Wi iftl zusje als levend „proefmateriaal" ."fltjiSfg gebruikten en haar dc dood injoe- gen. Een Heel vaak is het niet alleen maar reddingswerk, dat moet worden verricht, want er komt pro- ook veel psychologisch inzicht U^jbij te pas. Niet zelden zijn er zenuwpa- a„„r trdT'M«'£^.chrikks: zsstsrss ■s.-srss TC' saoamT,r/" cent, een of twee man per onder- vallen het enige reddjnpswr>rk Hnt dee1..rieeft met grote innerlijke kan worden verricht. gen. Een gruwelijk feit. dat tot Tussen Martin en Karin, wier ???ÏÏjkheilen le SF*?- Moei- :jkheden die o.a. tot uiting kun- H gevoelsleven door de oorlog ver- „en komen in de vorm van drank- gevolg had dat zijn moeder uit lamd scheen, ontstaat een liefde, misbruik, twisten en vechtpartij- wanhoop en verdriet zelfmoord die van een ontroerend karakter en- pleegde. Stone sr. en jr. wisten aan de moordende klauwen de nazi's te ontkomen geheel berooid, in Londen Ook de hoofdpersoon in dit Een liefde, die overigens 'kwamen.' brupt wordt afgebroken als Mar- treffelijke boek, Reg Mills, behoort Doch de mannen komen ook voor andere problemen tc staan, zoals dat van de bergbeklimmer die plotseling angst had gekre gen en niet meer naar beneden of naar boven durfde. Daar was beleid en overredings- nodig om hem te ted- En i is Stone dan in Berlijn. z'jn geboortestad, die hij weer djtmaal met een hart, n haatgevoelens. Hij komt in contact met alle soorten mensen. In de eerste vervuld Londen vertrekt b,i dat ene «ij blijft de„ Dit vertrek vormt het slot van d»orvcchten ook na de oorlog, zo. .The Gap" is niet het het boek. wel letterlijk als figuurlijk.... „Verloren vaderland" i man, die o.m. door het werkterrein van Ware's Hun hulp wordt ook nogal c - geroepen in het enorme gebied teel plaats is dat de Joodse Hugo Eichmann De korte fragmenten uit de c_- logsperiode, de conflicten en het van de „Blue Mountains" r ontstaan daarvan met zijn vrouw „Blauwe bergen" in de staat de gang zijnde proces Celia. vormen een goede achter- Nieuw Zuid Wales. Er zijn altijd In de jaren twintig was hij het cabaretfenomeen van Berlijn, nu leeft hij doelloos naar zijn eind, in decadente kringen. Slechts één gedachte doet hem nog enigszins bewust leven: het bestaan van Putzi von Schlezinger, zijn vroe gere vriend, die hem echter bij het uitbreken van de oorlog in handen van de nazi's dercen denkt dai Von dood is. maar Krantz wil hierin Êrof z'j" omwille niet geloven. Hij jaagt hem na zijn.^ actuele bete kenis heeft. De taal, die erin gebruikt wordt, klinkt soms misschien wat hard en grof in de oren. Dit heeft Lit vinoff, onzes inziens, echter ge daan, alleen terwille van de sfeer beschrijving. Met een functionele betekenis dus, in tegenstelling tot tjcmezlnger sornmise schrijvers, die vaak grof- grond van dit verhaal. De inhoud van het boek wordt treffend weer gegeven door enkele regels van Sa vonarola, voorin het boek geschre- die het avontuur wagen om door deze bergen tc trekken en soms verdwalen ze of komen iq andere moeilijkheden. Ook dan snellen de mannen van Ware te wat in het al- hulp en Yerrichten hun menslie vend werk. de strijd nl zijn! Ik .ntwoord: me"sen m(,elen de Oee™irnin„ M„, ...e training doormaken." de Overwinning. Maar wenst ge 's van mij «en nauwkeurig aut- Uaart„Harry, Wart m"nnta woord, dan zeg ik: de Dood." aUemaal 5-tv'S« kerels, die tegen een stootje kunnen, en ook P. A. H. van der Harst tekende geen last hebben van duizélig- •en uitstekend verzorgde omslag, heidl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 13