Stil
pijn
1
Chr. vakbeweging zoekt
naar nieuwe vormen
mm
Een kanttekening
Papegaaien en Parkieten
klakkeloos gecopieerd?
Een woord voor vandaag
ChefarlneA
Wereldconferentie voor
belijden en organisatie
Ds. J. Wristers 1111 ruim
10 jaar in New Orleans
2
ONZERZIJDS
NA 31/2 MAAND REVALUATIE
QP 6 maart verraste onze minister van financiën geheel Nederland met de
revaluatie van de gulden. Hij achtte deze stap dringend nodig om onze
verhitte economie te helpen afkoelen. Was dit de diepere oonpak van deze
opzienbarende maatregel, de directe aanleiding was de revaluatie van de
Duitse mark, een dag tevoren.
Er is thans 3V6 maand verstreken. Velen hebben in die tijd hun mening geuit.
Het gevaar van al die uitspraken, berichten en cijfers is alleen, dat de samen
hang uit het oog wordt verloren. Daarom vi illen wij proberen een tussentijdse
balans op te maken en de resultaten te toetsen aan de oorspronkelijke ver
wachtingen.
Volgens de theorie moet de revaluatie de export duurder en de import goed
koper maken. Met andere woorden, de export moet dalen en de import moet
toenemen, waardoor het tekort op de handelsbalans zal stijgen, het overschot
aan geld op de betalingsbalans zal dalen en de inflatoire krachten zwakker
worden.
Bij onze export zijn er twee mogelijkheden. Wordt er in guldens aangeboden
en wil de exporteur deze prijs handhaven, dan wordt de prijs in het buiten
land hoger en daalt uiteraard de kans op afzet. Wil de exporteur de klandizie
behouden, dan zal hij zijn prijs in guldens moeten laten zakken. Biedt de
exporteur in buitenlands geld aan (de Duitse mark blijft buiten beschouwing),
dan wordt de opbrengst in Nederlands geld automatisch geringer. In de prak
tijk wordt de zaak in beide gevallen iets eenvoudiger voor die fabrieken, welke
grondstoffen moeten invoeren; zij kopen die grondstoffen namelijk door de
revaluatie goedkoper, welke winst zij kunnen aanwenden om hun verlies op
de export te verkleinen.
Het is dan ook niet moeilijk, tal van bedrijfstakken op te sommen die door de
revaluatie min of meer in de knel komen: naast vele exporterende industrieën
noemen wij de scheepvaart, de scheepsbouw, de bloembollencultuur, de land
bouw en de KLM. Evenmin is het een wonder, dat tal van bedrijven in hun
jaarverslagen en op de jaarvergaderingen konden uitrekenen, hoeveel geld de
revaluatie wegens de aanpassing van de prijzen (op straffe van verlies van
de afzet) zal gaan kosten. Een onmiddellijk verlies werd bovendien geleden
op de aanwezige voorraden, de uitstaande vorderingen in vreemde valuta en
de waarde van de deelnemingen elders
Onze export is tot nu toe veel minder gestegen dan vorig jaar. In april (het
laatst bekend zijnde cijfer) was de export nagenoeg gelijk aan vorig jaar
april. Dit betekent dus, dat de uitgevoerde hoeveelheid in ieder geval is ge
daald.
Of dit een gevolg van de revaluatie is, dan wel dat de export door andere
zaken (zware concurrentie) niet verder kon stijgen, valt, met alleen het cijfer
van april beschikbaar, moeilijk te zeggen. De invloed hiervan op de handels-
en betalingsbalans is dus ook nog beperkt. Bij dit alles moeten wij er ook nog
rekening mee houden, dat in verscheidene gevallen de hoogte van de prijs
niet doorslaggevend is, maar wel een snelle levertijd, het verlenen van lang
lopende kredieten enz.
En thans de import. Inderdaad loopt die op, hoewel april met een stijging
van 9 t.o.v. april 1960 toch achter ligt bij de stijgingen in januari (25
en maart (12V£ Maar wel kan gezegd worden, dat de stijging van de
hoeveelheid in sterkere mate Is opgelopen dan 9 omdat de invoer goed
koper is geworden.
Wellicht is deze stijging op rekening van de revaluatie te stellen. Maar wij
moeten niet vergeten, dat wij steeds hoger op de hausseladder komen, dat
onze koopkracht dus voortdurend groter wordt en dat wij derhalve alleen al
uit dien hoofde meer aan grondstoffen, kapitaalgoederen en consumptiegoede
ren gaan invoeren. Overigens is de Invloed op de handels- en betalingsbalans
dezelfde: wjj moeten meer aan het buitenland betalen.
Is het effect via de handelsbalans dus nog maar matig, geheel anders zou dat
effect op het prijsniveau kunnen zijn. De invoer moet door de revaluatie
goedkoper worden, en Inderdaad haastten enkele dagen na 6 maart verschei
dene grootwinkelbedrijven zich om wat prijzen naar beneden te gooien. Daar
bleef het dan ook wel bij, hetgeen vermoedelijk voor onze ministers van
financiën en economische zaken wel de grootste teleurstelling is geweest: de
op zich zelf goedkopere invoer wordt niet aan de consument doorgegeven.
Hij merkt hier althans weinig van.
Nu ligt een en ander minder eenvoudig dan oppervlakkig lijkt. Wij zeiden al,
dat een bedrijf dat de ingevoerde grondstoffen veredelt en ze onder meer als
cindprodukt weer uitvoert, het voordeel van die goedkopere invoer zal ge
bruiken om het verlies op de export op te vangen. Dit bedrijf denkt er niet
aan om de prijs in het binnenland te verlagen.
En voor zover men niet exporteert, zijn er genoeg andere kostenstijgingen
geweest, zodat men die goedkopere invoer best kan gebruiken.
Natuurlijk is dat niet de bedoeling van de ministers geweest en het departe
ment van economische zaken zal dus wel proberen hier te scheiden.
Het doorgeven van de prijsverlaging moet in principe op de een of andere
wijze op een kleine daling van de kosten van levensonderhoud uitlopen. Ge
zien de roep om nieuwe loonsverhogingen, zou deze ontwikkeling de overheid
zeer welkom zijn geweest. De indexcijfers van de kosten van levensonderhoud
blijven echter stabiel.
Eén groot verlies heeft de Nederlandse volkshuishouding in elk geval moeten
incasseren: onze goud- en deviezenvoorraad werd 290 miljoen minder waard.
Hij zakte op 13 maart tot 5875 miljoen. Maar geleidelijk aan vloeiden er
weer deviezen terug, waardoor er op 12 juni weer ƒ6036 miljoen in de pot
zat. Monetair gezien, is dus de circulatie toegenomen, hetgeen de verhitting
van deze economie juist in de hand werkt.
De hoop van de overheid, dat de revaluatie een druk op de conjunctuur zou
uitoefenen, is dus tot nu toe niet of onvoldoende in vervulling gegaan. Dit
menen wij althans te kunnen concluderen uit het beschikbare cijfermateriaal
enuit het feit dat minister Zijlstra het niet verantwoord achtte op 1 juli
a.s. de verlaging van de loon- en inkomstenbelasting te laten ingaan.
Toch lijkt het, of minister Zijlstra er van overtuigd is, dat er binnen niet te
lange tijd wel degelijk een eind komt aan de oververhitting van onze econo
mie, dus aan de situatie dat de bestedingen groter zijn dan de hoeveelheid
goederen die beschikbaar zijn. Anders toch had hij niet kunnen zeggen, dat in
het najaar zal worden vastgesteld wanneer de belastingverlaging met haar
koopkrachtvergroting van ƒ500 miljoen zal kunnen ingaan.
Een extra probleem zal worden, dat er nieuwe loonsverhogingen voor de deur
staan. De metaalsector heeft al 8W geclaimd (waarover werkgevers en
werknemers het eens zijn), en als er eenmaal cén schaap over de dam is,
volgt meestal de hele kudde.
Het is mogelijk, dat deze in het vet zittende vergroting van de bestedingen
weer wordt weggezogen, zij het niet onmiddellijk, door een belastingver
hoging. Niet van de loon- en inkomstenbelasting (want die gaan juist om
laag), maar van bepaalde indirecte belastingen. Het geld voor de hogere
defensie-uitgaven moet per slot van rekening ergens vandaan gehaald worden.
Twijfelachtig wordt het in dit verband ook, of de vennootschapsbelasting wel
naar beneden zal gaan.
Als wij thans proberen een samenvatting te geven, dan moeten wij allereerst
vaststellen, dat de invloed van de revaluatie op onze economie nog nauwelijks
merkbaar is, dat zij dus veel kleiner is dan oorspronkelijk werd verwacht.
Ook de werkloosheid is er in geen geval groter door geworden. Op prijs
verlagingen, die zoden aan de dijk zetten, behoeven wij waarschijnlijk niet
meer te rekenen. Hoogstens kunnen zij prijsverhogingen, die mede in verband
met de in het verschiet liggende loonsverhogingen te verwachten zijn, af
remmen. Maar dit merkt de buitenstaander niet.
De export zal zeer vermoedelijk geleidelijk aan in sterkere mate onder druk
komen te staan, waarbij dan in het bijzonder de exporterende ondernemers
het gelag moeten betalen in de vorm van dalende winstmarges en lagere
opbrengsten en resultaten. Wordt het mes er gevoelig ingezet, dan zullen
aandeelhouders dit t.z.t. in hun dividend terugvinden. Maar dat is nog
(sombere) toekomstmuziek.
De revaluatie zal dus pas in de tweede helft van het jaar gaan doorwerken,
waarmee tevens gezegd kan worden, dat een definitief oordeel over baar
waarde, thans nog voorbarig is. Maar dit wil ook zeggen, dat zij nu nog niet
veroordeeld mag worden, omdat zij privaat-economisch, dus voor een groep
ondernemingen, reeds thans zekere nadelen oplevert.
Op internationaal vlak
Morgen begint in Parijs het
veertiende wereldcongres
van het Internationaal Christelijk
vakverbond. Het zal geheel in het
teken staan van de bijna storm
achtige groei van het vakver
bond, welke zich vooral de laat
ste jaren in de wereld heeft voor
gedaan. De grote toeloop van tal
van organisaties in Azië, Afrika
en Zuid-Araerika maakt een bezin
ning op de organisatorische op
zet van het I.C.V. dringend nood
zakelijk. Maar tevens doen zich
daarbij allerlei principiële vraag
stukken voor, omdat zoals ook te
begrijpen is de geestelijke instel
ling van een organisatie van gelo
vige arbeiders in Zuid-Amerika
een andere is dan die van de Eu
ropese christelijke organisaties.
Voor Afrika en Azië gelden daar
bij nog weer andere variaties. Op
het ogenblik zijn niet minder dan
22 vakverbonden van gelovige ar-
beiders uit Afrika en Azië offici
eel lid van het I.C.V.
Het congres in Parijs, dat vier da
gen zal duren van woensdag tot za
terdag) zal voornamelijk een dis
cussiecongres zijn. Het bestuur
wenst aan de hand van de voorstel
len, die door de secretaris-generaal,
de heer A. Vanistendael, zijn opge
steld, eerst van het congres te ho
ren hoe er in de kringen van de di
verse organisaties over deze be
langrijke zaken wordt gedacht. Aan
de hand van de discussies zal het
bestuur zich dan in oktober a.s. na
der bezinnen op de organisatorische
en principiële vraagstukken om zich
daarna met definitieve voorstellen
tot de aangesloten vakverbonden te
wenden. Deze kunnen dan nog
amendementen indienen, t"
een pre-advies van het bestuur zul
len worden voorzien. De beslissing
over genoemde belangrijke vraag
stukken zal daarna vallen op een
buitengewoon congres, dat in 1962
zal worden belegd.
Organisatorisch
Het bestuur van het Internationaal
Christelijk Vakverbond is op bet ogen
blik samengesteld uit vertegenwoordi
gers van de aangesloten nationale vak
verbonden en van de vak-internr
Daarnaast zijn zich echter reg„
beter gezegd continentale organisaties
aan het ontwikkelen, zoals een Europe
se, een Afrikaanse, een Aziatische er
een Amerikaanse organisatie. De ge
dachte dat het I.C.V. alleen het lid
maatschap van deze vier regionale or
ganisaties zou moeten kennen wordt
over het algemeen verworpen, omdat
dit tot grote praktische moeilijkheden
zou leiden. Europa financiert immers
vrijwel het I.C.V. over de gehele we
reld. Wanneer de vier regionale organi
saties de dienst zouden gaan uitmaken,
Financiële basis
van het I.C.V.
gezond maken
(Van onze soc.-econ. redactie)
Een heel andere vraag is. of het wel
juist is, dat behalve de nationale vak
centrale in het I.C.V.-bestuur ook nog
de vakinternationalen vertegenwoordigd
zijn. De vakbonden, die in een vakinter-
nationale zitting hebben, zijn immers
ook aangesloten bij de vakcentrale in
eigen land. Op deze wijze zijn deze vak
bonden In het I.C.V.-bestuur dubbel ver
tegenwoordigd. Het C.N.V. heeft steeds
bezwaar gehad tegen deze samenstel-
"ng van het bestuur van het I.C.V.
Wèl zouden de vakinternationalen
eigen secretariaat bij het I.C.V. dienen
te hebben waar hun belangen behartigd
worden, maar een eigen vertegenwoor
diging in het I.C.V.-bestuur wijst het
dacht wordt
sen het I.C.V.
saties die lijkt op de
jouding in Ne
derland tussen het C.N.V.-bestuur en de
ilaatselijke besturenbonden. Het I.C.V.
:an dan regionale organisaties in
stellen, waarvan echter statuten, pro-
;ram en begroting de goedkeuring be
hoeven van het I.C.V.-bestuur. De regio
nale organisaties worden zo min of meer
organen van het I.C.V.
Kort geding over boeken
Voor de president van de Amster
damse rechtbank heeft gisteren een
kort geding gediend tussen twee Zut-
phense uitgeversfirma's waarbij het
gaat over de omslagtekening van
twee vogelboeken, die op elkaar zou
den gelijken. Eiseres (n.v. uitgeverij
Littera Scripta Manet) stelt, dat op
de band van het door gedaagde (n.v.
uitgeverij W. J. Tlüeme en Cie) in
1960 uitgegeven boek Papegaaien en
parkieten een plaat voorkomt met ne
gen vogels, 'ie klakkeloos sou zijn
gecopieerd van het door haar voor
het eerst in 1954 uitgegeven boek
„Tropische volière-vogels", van A.|
Rutgers.
Eiseres acht deze overneming een in
breuk op het auteursrecht. Van de pre
sident wordt gevraagd gedaagde te be
velen: onmiddellijk de verkoop van het
boek te staken, het boek binnen 14 da
gen uit de boekhandel te laten terugne
men en in het Nieuwsblad voor de Boek
handel te plaatsen een annonce, dat het
boek uit de handel is teruggenomen,
met een dwangsom van 100, voor elke
overtreding.
De raadsman van eiseres, mr. H. G.
Th. Keune, zelde dat de samenstellers
van het boek van gedaagde, de heer
Thijs Vriends, geen oorspronkelijk werk
de
Advertentie
terlijk niets, tekeningen, gravures
tekst, wat niet ontleend is aan het boek
van eiseres. De teksten zijn, met enige
wijzigingen of anders gegroepeerd, stom
weg overgeschreven, zelfs van die met
zetfouten. De president, mr. U. W. H.
Stheeman, hoorde onder ede de heer
Vriends, die zeide dat hij bij de samen
stelling van aijn boek de beide andere
genoemde boeken, en andere werken
er bij heeft gehad. Hij gaf toe dat de
door hem getekende modellen hier en
daar wel overeenstemmen met de boe-
eiseres en Neunzig. Maar ik
heb meerdere voorbeelden gehad. In een
vogelpark had hij echter de kleuren der
vogels gecontroleerd en deze aan de
hand van de echte kleuren veranderd.
Waarom heeft u niet de voorbeelden van
de natuur gebruikt?, zo vroeg de presi
dent. Het lijkt toch wel ontzettend veel
op elkaar. Het is geen oorspronkelijk
work, de originaliteit is wel heel ver
te zoeken. U kunt toch niet uit de we
reld helpen dat u vrijwel alles aan een
ander heeft ontleend. Het is zonneklaar
dat u de boeken al te goed heeft bestu
deerd, en deze twee boeken samenge
nomen en er een uit gemaakt, aldus gaf
mr. Stheeman zijn indruk weer.
Een firmant van de gedaagde uitge
verij vond dat ér wel grote gelijkenis
was, maar de uitgaven zijn niet over
eenstemmend en er is ook niet klakke
loos overgenomen. Pleiter zeide dat ei
geen verwarring kan ontstaan. Hel
boek van eiseres is een vakboek, dat
.uit twee delen bestaat en in prijs he-
heeft geleverd, maar klakkeloos heeftmelsbreed verschilt met het zakboekje
nagetekend, zowel uit het boek van eise- dat gedaagde uitgaf. Hij stelde voorts
res als uit een boek van Karl Neunzig dat men geen auteursrecht kan laten
uit 1921. Er is volgens mr. Keune let-'gelden op iets uit de natuur.
VOORTEKENEN
Vandaag twee voorbeschouwingen vai
berale bladen over het hedenmiddag ii
Tweede Kamer begonnen debat over
ontwerp kinderbijslagverzekering. Het
een Handel.b! ad segt ei
„De inwoners van Delft hebben
rige week enkele dagen hun adem inge
houden, maar het is gelukt. Hel gevaar
lijke projectiel met zijn duizend kilo spring
stof is onschadelijk gemaakt. Dc poging
om de drie ontstekers te verwijderen is
volkomen geslaagd. Toen kon het projec
tiel met vereende krachten uit de put
den gehaald.
Het ontwerp op de kinderbijslagverzekr-
ring heeft veel weg van bet Delftse pro
jectiel. Het heeft jaren gelegen, diep in de
vaderlandse politieke bodem. Men wist, dat
liet er was, maar men sprak er bi;
keur zo weinig mogelijk over. Wie de plek
passeren moest, ging cr toch Jicfit ÉX
zo wijd mogelijke boog omheen.
Zoiets kan jaren goed gaan, mi
gevaar blijft. En eens komt toch de dag,
dat de mensen van de hulpverleningsdien
hun riskante arbeid moeten verrichten.
Zien wij het goed, dan heeft dc politiek)
„hulpverleningsdienst" zijn plannen wel ge
reed. Dinsdag zal met het spannende werk
op het Binnenhof worden begonnen. Aan
publieke belangstelling uit de verte
zal het niet ontbreken.
Ook hier zullen de gevaarlijke „ontste
kers" met omzichtigheid en beleid moeten
worden verwijderd. Gelijk in hot Delftse
geval, zullen tijdens het werk benzinedam
pen zich kunnen vormen cn wie de euvele
moed heeft, daarbij met vuur te spelcu,
zal de gevolgen moeten dragen.
Politiek is de kunst van het mogelijke,
het onmogelijke zal moeten worden uitge-
soliakeld om het mogelijke te bereiken.
Onmogelijk is voor ons en voor velen met
ons, het ongewijzigd behoud van het ont
werp, zoals het er ligt. Mogelijk is het
treffen van een vergelijk over een regeling
kinderbijslag ook voor zelfstandigen,
waarbij redelijke hepeikingcn worden aan
gelegd, zowel met betrekking tot hen, die
van zullen profiteren als ten aanzien
degenen, die aan de financiering zul
len hebben bij te dragen.
Wij hebben voldoende vertrouwen in hel
samenspel van regering en volkavertegen-
oordiging om met enig optimisme de ver
wachting uit te spreken, dat het ook hier
een goede oplossing zal weten tot stand
to brengen. Ook dit gevaarlijke karwei zal
met succes moeten worden bekroond.
Ondertussen mogen wij onze lezers niet
verhelen, dat er waaghalzen zijn, die het
projectiel, met ontstekers en al willen bin
nenhalen. Een eventuele meerderheid, wel
ke dit zou willen doordrijven, «al zich la
ter hebben te verantwoorden voor het Ne
derlandse volk."
Het compromis, dat door de fracticloi-
ders van de vier regeringspartijen is aan
vaard, zal in elk geval wet moeten worden,
schrijft de Nieuwe Rotterdam-
ze Courant. Het blad besluit zijn com
mentaar als volgt: „Het debat over het
nieuwe ontwerp zal dus in zekere zin
schijndcbat zijn. Dit is een vorm van
lementair verval, die herinneringen 1
aan sommige van de listigheidjrs, die de
Franse Vierde Republiek tot een karika
tuur van liet parlementarisme hebben ge
maakt. Wij kunnen haast niet geloven, dat
liberalen, christelijk historischen en anti
revolutionairen dit spel zullen bedrijven
zonder te beseffen dat sij op een hoogst
bedenkelijk weg zijn.
Daar komt nog hij, dat het bindende
compromis veel verder zal gaan dan de
liberalen zich eigenlijk kunnen veroorloven.
De inkomensgrens voor dc kinderbijslag
voor zelfstandigen zou schijnbaar op een
grens van 12.000 komen te liggen, maar
door het systeem van de „sliding scale"
•on die gresis de 20.000 bereiken. Boven
dien blijven in het comprimis vele absurde
elementen bestaan, die het nog bestaande
ontwerp tot zo'n miserabel stuk wetgeving
zouden maken.
Het compromis gaat voor de V.V.D. ver
der dan liet standpunt, dat enige tijd gele
den bij het interne beraad door dc fractie
naar voren is gebracht. De K.V.P. wenste
evenwel méér.
Dat de V.V.D. uit betwistbare politieke
overwegingen verder wil gaan dan keer op
keer redevoeringen van baar politieke lei
ders hebben doen verwachten, is teleurstel
lend.
Onlangs hebben wij geschreven, dat poli
tiek uit angst geen bewijs van grote kracht
is. Wil de V.V.D. tonen, dat haar kracht
evenredig ia aan baar positie als derde
partij van het land, dan zal zij alsnog
moeten terugkom- op haar plannen. Wij
vrezen echter, dat het te laat is.
Dit alles dus voor het geval dat de po
litieke voortekenen niet bedriegen
C.N.V. af. Het C.N.V. staat met dit
standpunt echter vrijwel alleen, zodat
het ook niet is verwerkt in de voorstel
len van de secretaris-generaal aan het
congres. Het is evenwel niet uitgesloten,
dat van de zijde van het C.N.V. deze
kwestie op het congres toch nog in dis
cussie gebracht zal worden.
Een andere belangrijke organisatori
sche aangelegenheid is de regeling van
de financiën. Tot nog toe had de secre
taris-generaal de supervisie daar over.
In naam is er wel een penningmeester,
maar naar Nederlandse begrippen is dit
alleen een kassier en beheerder van de
financiën, die niet verantwoordelijk is
voor het financieel beleid van het be-
Van Nederlandse zijde, zowel door het
C.N.V. als de K.A.B. wordt nu met gro
te klem aangedrongen op het benoemen
van een bestuurslid tot penningmees
ter, die tegenover het bestuur verant
woording verschuldigd is. In het verle
den kende het I.C.V. deze figuur ook,
in de persoon van de heer Amelink. De
verwachting bestaat dat de benoeming
1 een penningmeester een sanering
de financiën zal meebrengen en het
hele financiële klimaat bij het I.C.V.
gezonder zal maken.
iu wellicht niet zo vreemd zijn
naast de Franse voorzitter en de Bel
gische secretaris-generaal een Neder
landse penningmeester te benoemen.
Hoewel het congres een discussie-karak
ter zal dragen is het op grond van de
oude statuten wel mogelijk, dat het
congres besluit het bestuur op te dra
gen uit zijn eigen midden een penning
meester aan te wijzen.
Een wet is er om overtreden te worden en wie kans ziet
door de befaamde mazen van de wet te glippen, die wrijft
zich de handenIs dat niet zo ongeveer de gangbare
opvatting bij velen? Wij kunnen wèl vaststellen, dat geen
enkele wet zo „volmaakt" is, dat elke overtreding ervan altiji
zonder meer kan worden vastgesteld. In Psalm 19 wordt
gesproken over de volmaakte wet van God en wanneer wij
onze gangbare opvattingen ook daarop zouden toepassen, dan
zouden wij zeer beslist aan het kortste eind trekken, al rruuj
het er dan soms op lijken, dat niemand „ons iets doet"! Nu
is die wet van God wel van een heel ander karakter dan
onze menselijke wetten. Zij is niet een verzameling voor
schriften of bepalingen, maar zij is een wet voor het leven,
die ons voor een principiële keuze stelt. Zij is ook alles om
vattend. Het gaat bij die wet namelijk om de instelling, on
de mentaliteit van de mens. Zij vraagt vrijwillige onder
werping, omdat God niet houdt van dwang. Maar God laat
ons niet in het ongewisse over de consequenties van terzijde
stelling van die wet! „Doe dat en u zult leven". Een rechter
kan soms geen veroordeling uitspreken, omdat de wet on
volledig, onvolmaakt is. In de wet van God zijn geen mazen,
waardoor wij kunnen ontsnappen. Wie denkt dat hij God
op deze wijze toch ontlopen kan lijdt aan ernstig zelfbedrog!
Fouten bij Franse
eindexamens
Het Franse ministerie van onderwijs
heeft een onderzoek ingesteld naar
klachten van boze ouders over fouten
die bij het toekennen van de cijfers
voor de afgelegde eindexamens der mid
delbare scholen begaan zouden zijn. Het
aantal protesterende ouders en kandida
ten bedraagt reeds een 1.500. De klach
ten zijn gericht tot het bureau van de
Parijse universiteit dat toezicht op de
eindexamens houdt. Meer dan duizend
boze ouders en scholieren hielden een
betoging waarbij kreten als „schandaal"
en „sabotage" werden gehoord. Men
klaagt er onder meer over dat sommige
examinatoren niet goed kunnen optel
len en kandidaten hebben laten zakken
wier cijfers hoger waren dan vereist is.
Het ministerie van onderwijs heeft be
paald dat het werk van alle voor
eindexamen gezakte leerlingen van
delbare scholen in het gebied van Parijs
opnieuw zal worden nageneken.
Hammarskjoelds kabinetschef An
drew Cordier is als zodanig afgetreden.
Hij is benoemd tot ondersecretaris, spe
ciaal belast met zaken die de alge
mene vergadering betreffen.
Advertentie
Krachtige bestrijding
van pijn of griep
xonder de maag van
streek te makent
leder tablet Chefarlne „4" bevat 4 beroemde
geneesmiddelen, die elk afzonderlijk In de hele
wereld beroemd zijn geworden. Een van deze
middelen is Chefarox en dient In het bijzonder
om de maag te beschermen. Ook zij die een
gevoelige maag hebben kunnen zonder be
zwaar Chefarlne „4" gebruiken. Het Is een
Ideaal middel om pijn of griep snel en doel
treffend te bestrijden. i
Juli 1963 in Midden-Oosten:
Onder auspiciën
van Wereldraad
de
maand juli van 1963 zal in
één van de steden in het Midden-
Oosten onder auspiciën van de
Wereldraad van Kerken een
wereldconferentie worden gehou
den, welke zal zijn gewijd aan het
belijden en de organisatie van de
kerken. Daarbij zal ook gezocht
worden naar wegen om de christe
lijke eenheid meer gestalte te
geven. Er worden ongeveer 350
theologen en andere kerkelijke
medewerkers verwacht.
De plannen voor deze conferentie, de
vierde op dit punt sedert 1927, werden
dezer dagen in Genève bekend gemaakt
na een bijeenkomst van de vijfentwin
tig leden van het werkcomité voor ge
loof en kerkorde van de Wereldraad.
De conferentie in 1963 zal zich in haar
besprekingen baseren op rapporten van
vier uit theologen bestaande commis
sies, die sedert 1952 aan het werk zijn
geweest in Europa, Noord-Amerika en
Azië en die onderwerpen hebben bestu
deerd als „Christus en de kerken". „Ere
dienst", „Tradities" en „Kerkelijke or
ganisatie".
Studiegroepen
Bovendien zal de conferentie rappor
ten gaan behandelen, die haar zullen
worden voorgelegd door studiegroepen,
die het volgend jaar in een zestal ge
bieden zullen worden ingesteld en die
de vraagstukken, welke samenhangen
met het zoeken naar kerkelijke eenheid
in die gebieden, zullen onderzoeken.
Aan deze studiegroepen zullen vertegen
woordigers van landskerken in Afrika,
Kui
Fran:
worden toegevoegd. Men verwacht
deze studiegroepen concrete aanbeve
lingen.
Dr. Paul Mlnear, voorzitter van
commissie voor geloof en kerkorde
de Wereldraad, heeft in verband met
dit laatste o.m. verklaard te verwach
ten, dat de studiegroep voor Azië zioh
speciaal zal bezighouden met de pro
blemen, welke verband houden met al
lerlei berkelijk-religleuze tradities er
met de noodzakelijkheid de kerk wer
kelijk te doen zijn een kerk, die niet
vreemd is aan de betrokken bevolking.
V oorbereidingen
Dat aan de voorbereidingen reeds het
één en ander is gedaan vertelde, dr.
Keith Bridston, algemeen secretaris
de Wereldraadcommissie: er zijn
langs in het Verre Oosten Japan,
Hongkong, de Philippijnen en Indone
sië zes besprekingen gehouden, ge
richt op een volgende algemene discus
sie in november te Bangalore in India.
In dit verband wees hij erop, dat, hoe
wel reeds heel wat pionierswerk is ver
richt op het gebied van het streven
naar eenheid der kerken in Azie,
initiatieven toch hoofdzakelijk van v
terse herkomst waren en de gehele thfr
ologische opzet voornamelijk een Euro- i
pese en Amerikaanse aangelegenheid
was. Nu echter is de tijd gekomen vooj
de jonge kerken om, niet door de his
torie belast, deel te nemen aan de oe
cumenische discussies over de eenheid
der kerken.
Dr. Bridston voegde daaraan toe, dii
de aandacht, waarmee de tot heden ge- g
houden besprekingen waren gevolgd,
hem ervan had overtuigd, dat de ker-
ken ln Azlc verlangend zijn volledlj
deel te nemen aan de oecumenische
discussie en dat zij de beschikking heb
ben over een groeiend aantal jonge,
goed toegeruste theologen, die gereed 1<
staan hun aandeel ln die discussie te
leveren. Zö zijn er niet mee tevreden geest,
Mv|
vragen aandacht voor de speci
fieke problemen, waarmee hun eigen
kerken steeds meer worden geconfron-
teerd.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Vollenhove, vac. J. vi
Woudenberg: C. B. Schuurman te Baard
wijk.
Benoemd tot bijstand in het pastorast
te Oudewater, voor Hekendorp:
Timmer, em. pred te Woerden.
Aangenomen naar Hengelo Ov. (toez.):
Verdam te Beetsterzwaag; naat
Utrecht, als universiteitspred.: dr. J. 11
Hasselaar te Utrecht.
Bedankt voor Vierhouten, tweede pre<l
Uddel: G. M. van Dieren te Edi
Beroepbaarstelling: mr. C. B. Pos"
mus Meyjes, theol. kand. te Rotten
is thans beroepbaar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Tweetal te Dokkum, vac. H. Hoge*
huis: G. Assies te Oostwold (Old.)
Hendriks te Winterswijk.
Beroepen te Nijkerk, vac. H. Tien: J
Koppe te Zeist; te Schiedam, vac.
omkes: N. H. Heiner te Heinkens
Losgemaakt: de classis Meppel
5. I Groenenberg te Nieuweroord lofr
gemaakt van zijn gemeente.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Leeuwarden, tweede pred. j
pl.: W. van 't Spijker te Drogeham. Dc
Bedaqkt voor Zwolle: A. Hilbers téKam
Leeuwarden. Tere;
UNIE VAN BAPT. GEM. land
Bedankt voor Stavoren: J. Bouritius
te 2de Exloërmond.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN Ca-
Drietal te AmsterdamC.L. Huis-man
man, kan<L te Zwyndrecht, A, Kok, I dag-
Schipaan- fl8 j;
Geestelijke verzorging van de koopvaardij
Van New Orleans uit kan men
alle werelddelen, Australië uitge
zonderd, bezeilen. Vaste scheep
vaartlijnen onderhouden met hun
schepen verbinding met de meeste
zeehavens ter wereld. Dit schrijft
de gereformeerde koopvaardij pre
dikant ds. J. Wristers, die nu met
zijn gezin ruim tien jaar in New
Orleans heeft gewerkt voor de
geestelijke verzorging van de op
varenden ter koopvaardij. We ont
moeten de bewoners der schepen
dagelijks en liggen hier midden in
de baan, die zij op hun tochten be
schrijven, zo vertelt hij in een ar
tikel in de gereformeerde „Provin
ciale Kerkbode" van de provincie
Utrecht.
Er is een kloof tussen de wal en de va
rende mens aan boord. Ook tussen hem
en de kerk. En deze afstand is meer dan
die van het subjectief gevoelen, een we
derkerige vervreemding als van men
sen die in verschillende werelden leven.
De door de zeevarenden bewoonde wereld
is onderverdeeld in duizend cn een
..woonwijken", die onderling honder
den, dikwijls duizenden kilometers van
elkaar verwijderd zijn. Ligt zo'n woon
wijk toevallig in een haven, dan nog ma
ken de werkzaamheden aan boord het
meestal onmogelijk een groter aantal
dan zeg vijf of tien van hen bij elkaar
te brengen. De een is op wacht, de an
der slaapt en een derde is de wal op.
Ook individueel is de man moeilijk te
treffen. Neem bijv. een varend lid van
onze kerken. Een paar weken per jaar
is hij thuis, als hfj dan tenminste niet
op vakantie gaat. De overige maanden
van het jaar is hij op dit of dat schip,
dat hier- of daarheen vaart, en in een
haven nu eens aan deze dan aan die ka-
do gevonden wordt; vandaag, of morgen
of misschien pas de volgende week.
Brug
Onze post is om zo te zeggen een s
de schakels tussen de aarde (de wal)
de onmetelijke ruimte (de wereldzee);
een soort brug over de kloof, die beide
scheidt, zonder welke levend contact met
de zeevarende voor de kerk niet goed
denkbaar is. Ruw genomen hebben we
deze jaren een 4000 van zulke verbin-
dingsbruggen herhaaldelijk beklommen
en vonden daarmee dan telkens toegang
tot de verblijfplaats van 30 tot 60 bewo
ners. Met ons droegen we wat we uit
Nederland aan goede lectuur kregen
losten het in hutten en messrooms, in
gang. kombuis en aan dek. Het is dan
dat het zoeken begint. Men weet
te voren meestal niet, wien men
ren het treffen zaL
Scheepsbezoek is 'n eigenaardige be
zigheid. Soms kan men een halve dag
op een schip doorbrengen, soms is het
ai met met een uur weer afgelopen
omdat de situatie er is als in 'n fabriek
op hoogspanning. We kunnen iemand
voorbijlopen, die we graag hadden
ontmoet en in een hut iets verder op
'n half uur verdoen, niet verder ko
mend dan tot een praatje. Maar soms
wordt dat praatje in eens tot een ge-
sprek en heeft men het gevoel, dat
een baan werkelijk gekruist wordt. Uit
de handdruk bij het afscheid leest mep
dan het gehalte van de ontmoeting af.
Naast het Individueel treffen is
spreken ..in het openbaar",
„dienst" kan je het niet noemen: daar-
is het te weinig
lc
>n£t
RDTERDDN
van 10—20 pet. van dc bezetting van
een schip. Sinds we zes jaar geleden
hiermee begonnen, hielden we 'n 300
van zulke samenkomsten met in totaal
2700 aanwezigen. Een eenvoudige
rekensom bevestigt wat we hierboven
schreven over de kleine groeperings
mogelijkheden in de zeevaart
Hoewel we met deze samenkomsten -
en ook langs andere weg een beschei
den plaats in de scheepsgemeenschappen
als zodanig zoeken, blijfit toch de arbeid
der geestelijke verzorging veelszins
al gg
stand kan komen.
De wereld der zeevarenden onttrekt
zich aan elke groots opgezette actie ter
beïnvloeding van welke zijde ook. Elk
licht valt hier als door prisma's in vele
kleuren uiteen. Dit heeft ook zijn goede
rijde. Zo blijven de verbindingswegen tus
sen de continenten en volken open ep
vrij bijv. van invloeden, die hen zouden
kunnen blokkeren. Maar de terugslag
hiervan op de arbeid der kerk betekent,
dat zij, wil zij het zeevarend volk mot
het evangelie bereiken, dit slechts kan
doen door altijd maar weer, jaar in jaar
uit, schip op, schip af te gaan, en hut
voor hut te bezoeken en man voor mar
aan te spreken. D.w.z. door trouw vol
gehouden bezoek, hetzij per station in d«
ruimte, hetzij door gebruik te maken van
de kansen, dat de man thuis is of per
schriftelijk contact. Langs deze weg is
het mogelijk hoewel de zeeman bij
zonder „kerks" zal worden behouderto
en winnend op zee bezig te zijn en zelf
zegen weg te dragen; de zegen var
de ruimte en van de frisse zeewind, die.
liturgisch, te veel zilt als hij is, op eventueel bedorven
~|Ge- lucht in ons kerkelijk samenzijn zuive-
geïmproviseerd mS
rekend kan worden op een gemiddelderend kan inwerken.
