Blad
y
KLEUTEHS
&pen briel
spelen sportief spel op de„GIMMESTIEK
c~Yïlaak er een jeeót van!
TIP-PARADE
ZATERDAG 24 JUNI 1961
■W -W
«WW
WWW
Als je nog
zo lenig bent
Ze rennen de vele treden
van het stenen trappenhuis op
en af alsof het niets is. En ter
wijl wij een tikkeltje ouder
dan zij... pas minuten later
licht hijgend en met een klop
pend hart de barricade van al
die trappen hebben genomen,
vliegen zij onvermoeid alweer
naar beneden om nog wat in
de zandbak te gaan spelen. Die
jonge kleine benen, schijnen
geen vermoeidheid te kennen.
Vooral de benen van Rudie
niet, want die spant in ons trap
penhuis de kroon. Hij is snel
en speels als geen ander,
maar... hij is ook op de „gim-
mestiek", zoals hij zelf zegt.
Want als je net vijf bent, is
gymnastiek nog een moeilijk
woord! Is dat nu wel nodig als
je nog zó jong en lenig bent
om al naar gymnastiek te gaan,
vraag je je af als Je ze zo ziet
vliegen en balletje trappen op
het open veldje vlak voor de
„Nou en of" zei mevrouw C. E.
van der Wart-Hoekman toen we,
benieuwd naar het antwoord op
deze vraag, eens een mooie,
nieuwe gymnastiekzaal binnen
stapten, waar een grote groep
kleuters op blote voetjes in het
rond huppelden. Hun leidster,
mevrouw Van der Wart, legde
haar tamboerijn even neer om al
die hummels in hun groene broek
jes en witte bloesjes een ogen
blik aan haar assistente over te
laten om ons met enthousiasme
iets over de kleutergymnastiek te
vertellen, 't Kwam allemaal hier
Die voetjes
Kleuters zijn over het al
gemeen wel lenig maar u moet
eens letten op de voetjes van die
opgroeiende kinderen. Soms heb
ben acht van de tien kinderen
geen goede voeten en ofschoon
we heus geen ingewikkelde oefe
ningen met ze doen, proberen we
toch die voetspieren zoveel moge
lijk te ontwikkelen. Natuurlijk
denken we ook aan de andere
spieren en 'k zou het wel leuk
vinden als een paar kinderen u
straks eens laten zien hoe we dat,
al spelend, in de praktijk bren
gen.
Bij die kleintjes gaat het beslist
niet om sportieve prestaties en
een wedstrijd-element kennen we
helemaal niet. Alles gebeurt spe
lenderwijs, maar als je het goed
aankleedt, komen al hun spieren
tijdens zo'n uurtje gymnastiek
zoveel mogelijk los.
Speelse discipline
Wat mevrouw Van der Wart als
oud-kleuterleidster nog veel be
langrijker vindt is het samen
doen en samen zijn van al die
kleuters in groepsverband. In
menige nieuwe, grote stadswijk
zijn vaak geen kleuterscholen vol
doende, terwijl in oudere stadsde
len de scholen soms overvol zijn
en men de kleuters niet altijd
kwijt kan. Zij kan tijdens dat
gymnastiekuur precies zien, welk
kind wél en welk kind niét op een
kleuterschool is.... De kleintjes,
die thuis zijn, hebben soms min
der voor een ander over, dan
de „leerlingen" van de kleuter
school. Ze luisteren niet altijd di-
rekt en „doen soms maar wat".
Daarom raadt zij moeders, die
hun kleuters niet op de school
hebben, vooral aan eens aan gym
nastiek te denken. Ze leren er el
kaar te verdragen, moeten wen
nen aan een zekere zo speel
se!) discipline, dienen wel eens
hun beurt af te wachten en mo
gen niet een ander opzij duwen
om op te vallen. Natuurlijk, niet
ieder kleuterschool-loos" kind is
met zijn vijf jaar wat egocen
trisch. Het is van mevrouw Van
der Wart dan ook een zeer alge
mene mening, waar ze toch wel
achterstaat. Haar ervaring als
leidster van zo'n school zal daar
niet weinig toe bijdragen. En of
schoon ze nu al weer een aantal
jaren onderwijzeres af is, omdat
ze primair huisvrouw en moeder
wil zijn, blijft zoiets er toch in,
zoals ze zegt.
Reuze leuk
Overigens: ze vindt die gym
net zo leuk als de kleintjes zelf.
't Is haar hobby, waar ze nog
steeds voor leert door cursussen
te volgen. De christelijke gym
nastiekvereniging „Die Haghe"
in de residentie zou best meer
oud-kleuterleidsters willen aanra
den zich eens in die gym te ver
diepen. „Want 't is reuze leuk
werk" verzekerde ons de voorzit
ter C. H. van Es, voor wie de
tachtig kleuters, die bij „Die
Haghe" zijn aangesloten, even
dankbare leden zijn als de onge
veer negenhonderd anderen, die
het wit en groen van de vereni
ging drageni
Na dit babbeltje was de beurt
aan de jeugdige leden, die
soms wat verlegen wel eens
even zouden voordoen waarom
het in deze nieuwe gymnastiek
zaal allemaal gaat. Zélf weten ze
in de verste verten niets van
spieren af, ze vinden het alleen
maar leuk op die „gimmestlek".
Laurens van Hout (vijf) was
de eerste met een „in de stand".
In onze lekenogen was het alleen
maar zoiets als „recht op staan",
Om in te
ravotten
uj Een heerlijke vakantie-
blouse voor jongens van
8, 10, 12 jaar is het onder
werp van ons nieuwe pa-
jfc troon. Echt een kleding
stuk, dat er tegen kan,
jft waarin geravot kan wor
den. Het is ook geschikt
>(c voor de tussenliggende
maten 7, 9 en 11 jaar. De
ïfc blouse kan van effen of
van geruite stof worden
gemaakt. De kraag is aan-
geknipt, met een onder-
kraag. Vergeet vooral niet
er stevige vlieseline in te
doen, dan blijft de kraag
altijd goed in vorm. Ook
de zakken met plooi en klep
staan erg leuk. Voor dit
patroon heeft men onge-
veer 1.75 meter stof van
90 centimeter breedte
nodig.
Onder vermelding van nummer 342 is het aan onze bureaus
ju verkrijgbaar tegen betaling van f 0,50 per stuk. De patronen
kunnen ook per post worden toegezonden. De prijs wordt dan
0,60. Dit bedrag gelieve men in postzegels te plakken op de
adreszijde van de briefkaart, waarop men de bestelling doet.
Plak deze zegels naast het gewone frankeerzegel. Bestellingen
moeten uiterlijk op 1 juli a.s. in ons bezit zijn. Na die datum
kunnen geen opdrachten meer worden aanvaard.
maar... wie het weet én wat
scherper kijkt ziet de kleine
schouders zich spannen en het
„borst vooruit" is heel goed voor
zo'n klein ribbekastje. Bij Arnold
van der Wart (het zoontje van de
leidster) was het om het ruggetje
te doen, daar is zo'n kleermakers
zit o.m. uitstekend voor. Coby
Verhey krijgt als ze volhoudt
heel stevige voetjes door deze
oefening en LIse Spanlnga een
recht ruggetje. Ook de buikspie
ren komen er bij de stand van
Lise aan te pas. Deze spieren spe
len eveneens een rol bij hetgeen
Willy van der Hout laat zien.
terwijl het bij Kees Leurdijk
draait om rug én buik. Anny de
Kanne tenslotte demonstreert het
volkomen ontspannen na al die
gespeelde oefeningen door losjes
op en neer te springen.
De tamboerijn v_
Van der Wart geeft bij dit alles
de maat aan. En terwijl de bel
letjes rinkelen springen en spe
len ze daar ln de 7.aal van een
nieuwe school in 't rond. Ze heb
ben er plezier in, die kleuters en
ze leren in spelvorm al vroeg wat
het Is sportief met elkaar om te
gann. 'r Zit toch wei iets in...
dachten we toen we onze stenen
trappen, licht hijgend, weer be
klommen met de woorden van
mevrouw Van der Wart met bal-
lepunt vastgelegd ln onze tas.
Coby Verhey
goed voor de voetjes
THUIS. DAT WAS het eerste
woord dat ik de vorige keer
wilde noemen ln ons gesprek
over kinderen die moeten „le
ren". Het is ook het laatste
woord. Want waar geen thuis is
in de zin die wij er aan geven,
is ook niet, of nauwelijks, spra
ke van leren. Nomadenklnderen
maken geen opstellen en zwoe
gen niet op geschiedenis. Kinde
ren ln China, Korea, Laos de
wereld kent nog steeds vele van
deze kinderen zoeken voedsel,
onderdak, zoeken soms het vege
lijf te redden, maar zoeken geen
kennis i daaraan komen ze als
het ware niet toe. En denk maar
eens aan hoe het in de laatste
oorlogswinter ln ons land toeging.
Toen hadden de meeste jongelui
wel wat anders om aan te den
ken dan aan „school", „repeti
tie" en „overgaan". Maar waar
'de mens zich een zekere rust kon
veroveren: veiligheid, orde, ruim
te, daar kan zijn kind léren. Om
mettertijd in de plaats van de
ouderen te treden, om nieuwe
mogelijkheden te vinden in een
steeds veranderende wereld. Dat
moet, willen «ij blijven leven
zoals «ij nu leven, cn niet weer
nomaden worden.
NU IS er een en ander no»
dig om een kind te laten le
ren, b.v. een zekere welvaart
(zodat het niet al te snel mee-
verdienen moet) en mensen die
opgeleid zijn om kinderen les te
geven (zowel les in timmeren als
les in anatomie) en gebouwen
en allerlei overheidszorg maar
vooral is er nodig die rust die
ik straks noemde als voorwaar
de voor beschaving: veiligheid,
orde, ruimte. Niet alleen buitens
huis, vooral ook binnenshuis. En
nu zijn er veel moeders, ik kom
ze maar al te vaak tegen in mijn
correspondentie, die zeggen: wat
zou het heerlijk zijn als ik mijn
kind beter helpen kon, ik heb
„alleen maar" ULO en hij is op
het gymnasium, of: ik heb niets
dan lagere school en zij zal naar
de H.B.S. gaan; maar eigenlijk
zien zij dan maar één kant van
de zaak: dat wat er geleerd
moet worden. Intelligentie is
maar één facet van de persoon
lijkheid. is maar één deel van
uw hele kind, en dat hele
kind kan nóg zo knap zijn
als er geen veilig, ordelijk thuis
is, geen plaats voor hem, komt
er in negen van de tien gevallen
van de intelligentie, van het „le
ren", niet veel terecht.
Vlak voor de grote vakanties
weer beginnen kregen we een
nieuw boek onder ogeh, dat
vooral voor moeders met
schoolgaande kinderen een
waar handboek kan worden.
Waar het hem nu precies in
zit: er zullen ongetwijfeld rede
nen voor op te geven zijn,
maarhet is soms wat met
die vakanties. Ze worden na
melijk alsmaar langer en in
sommige gevallen heeft men
de kinderen anderhalve maand,
ja zelfs twéé maanden over de
vloer! In die redenen zullen
we ons maar niet verdiepen,
een feit is echter, dat moeder
er vaak echt „mee zit". Niet
iedereen kan tenslotte met
kroost en al een maand er
gens een vakantiehuisje huren
of de kinderen wekenlang bij
iemand uitbesteden. En wat
doe je dan met al die dagen?
Het allemaal wat gemakkelij
ker nemen kan al een stuk sche
len. Dan blijft er meer tijd over
om met de kinderen een paar
uur per dag weg te gaan. Doch
dat is zeker niet elke dag te rea
liseren. En het is juist daarom,
dat we graag even uw aandacht
vestigen op dit nieuwe boek van
de N.V. Arbeiderspers, Amster
dam. „Maak er een feest van"
is de veelbelovende titel, die de
auteurs Loes Hoefnagels, B. E.
Polak, Cees Doorenboom en Ja-
ques Nijman hun boek meega-
Het bevat 173 pagina's vol
Variatie met
aardbeien
In deze aardbeientijd kunnen
we deze vruchten ook eens in
een dessert verwerken, bijvoor
beeld in de vorm van aard-
beien schuim". U heeft daarvoor
een pond schoongemaakte aard
beien nodig, waarvan de helft
in een vlaschaal wordt gelegd
met basterdsuiker bestrooid en
eventueel met wat kirsch wordt
besprenkeld. De andere helft
gaat door de roerzeef en wordt
vermengd met 75 gram poeder
suiker en een kwart liter slag
room. Dit zo luchtig mogelijk
door elkaar scheppen. Deze mas
sa giet u over de hele aardbeien
en u hebt een heerlijk toetje ge
kregen. In een luxe bui kunt u
er nog wat gesnipperde, geroos
terde amandelen over strooien.
spelletjes, wenken en ideeën te
kust en te keur. Babs van Wely
maakte er een aantal Illustratie
ve- en werktekeningen bij, zodat
het minder handige kinderen
makkelijk wordt gemaakt ver
schillende zelf te maken gevalle
tjes toch tot een goed einde te
brengen.
Er zijn spelletjes voor „nou
eventjes dan" maar ook uitge
breide wenken voor zaken, die de
jeugd uren, misschien «'el da-
S;n lang, kunnen bezig houden.
at verjaardagen, sinterklaas,
kerst en andere gebeurtenissen
de aandacht krijgen, is in zo'n
boek vanzelfsprekend. Maar daar
naast blijft er voor de vrije da
gen nog genoeg over om de jeugd
de nodige afleiding te bezorgen.
Zijn de kinderen nog jong, dan
zal moeder een centrale rol moe
ten spelen bij het organiseren
van alle mogelijke spelletjes en
spelen. Anders kunnen de meis
jes en jongens zelf aan de hand
van dit boek veel ondernemen.
In dit laatste geval moet ons
even van het hart, dat de letter,
waaruit dit boek is gezet, dan
«•el iets groter had mogen zijn...
Maar afgezien daarvan kan
„Maak er een feest van" die lan
ge vakanties ogenschijnlijk aan
merkelijk korter maken!
Voor luie avonden
thuis
In hartje zomer komt er uit
Duitsland al weer een modenieuw
tje voor de winter overwaaien.
Het gaat hier om een soort „ver
edelde overall", een mouwloos
geval met een sierlijke halslijn
en een tot de hielen van de
draagster glad aansluitende cou
pe.
Die „overalles" worden ge
maakt van zeer lastische helanca
in verschillende kleuren en de
pakken worden uit één stuk ge
sneden. Er kan een gezellige fla
nellen blouse of een aardige jum
per onder worden gedragen dan
wel een meer sportieve trui. De
ontwerper beveelt zijn „vinding"
speciaal aan voor „luie avonden
thuis, voor sport, voor op reis.."
En alléén voor hyperslanke vtou-
wen, had hij er oog aan toe kun
nen voegen. Maar dat is weer
een andere zaak.
aiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii -
vén u envóór u I
Nog steeds blijven er va
kantie- en zomertlps binnen
komen, zodat ook dit keer de
rubriek «eer ln het teken van
de vrije dagen kan staan.
Iets bijzonders heb lk dit keer
niet op het hart, zodat
DIE BOODSCHAPPEN
Wie met het hela gezin
naar een zomerhuisje gaat,
vertrekt meestal 's zaterdags.
Het meesjouwen van de bood
schappen is dan vaak niet
doenlijk, omdat men al zoveel
bagage heeft. Om dlrekt in
het huisje aangekomen op
boodschappen uit te gaan, rs
ook weer zo wat. Mevrouw W.
Uithol-van Rossum uit Den
Haag doet het anders. Zij
stuurt de „waslijst" met bood
schappen van tevoren naar
een kruidenier ter plaatse met
het verzoek een en ander zo
tegen zes uur daar en daar
bij dit of dat huisje te bezor
gen. De praktijk heeft ge
leerd, dat do kruideniers d»t
graag doen en men bespaart
zichzelf veel moeite.
Daar wil ik gelijk maar het
idee van mevrouw J. de Vlie
ger-Verbeek uit Schiedam aan
vast knopen, die mensen met
een zoutloos dieet even op het
idee wil brengen van tevoren
de toekomstige leveranciers
even te schrijven, waarbij dan
zoutloos brood, dito tapte- of
karnemelk enz. enz. worden
besteld. Vooral in kleinere
plaatsen is dit vaak met
overbodig.
BOTER... ZO HANDIG
Hebben de kinderen (oi
heeft u zelf) aan het strand
teer opgelopen en heeft de
jeugd dat bovendien nog op
de gezichten gesmeerd? Ge
bruik voor die toetjes dan
geen bijtend middel, zo
schrijft mevrouw G. de Kleyn-
Wlentjes uit Den Haag. Met
«•at boter vliegt het er
Mejuffrouw A. Focken
Dordt heeft eenzelfde idee,
maar dan voor fietsende kam
peerders, die bij het aflopen
van do ketting of zoiets vuile
handen hebben gekregen. Als
u dan in de tas wat margari
ne hebt, kunt u de handen ge
lijk schoonmaken. Ook opge-
Iroogd vuil, dat er maar
moeilijk af gaat, kan men op
ie plaats van bestemming
eerst met margarine behande
len om de handen daarna te
DE TUINSTOEL
O De loper van uw tuinstoel
kapot? Neem dan een dubbe
le lap tuinstoel-linnen, vouw
dat om het rug- zowel als orrt
het onderste plankje heen en
stik het .dan met grote steken
vast De voordelen zijn, dat
de stof dan niet meer op spij
kers kan afscheuren, dat men
de stof kan schuiven, zodat ze
niet zo gauw vuil is en dat
men het linnen er gemakke
lijk kan afhalen om ze 's win
ters een wasbeurt te geven, al
dus mevrouw A. Botcr-Schar-
loo uit Leiden.
KIJK, en voor dat thuis bent u zij beter kunnen helpen dan u.
er. Vader gaat er overdag Zoonlief komt thuis en roept te-
op uit. maar moeder is thuis. Dat gen zijn wiskunde-ma: „Moeder,
is veel belangrijker dan dat zij wanneer was de vrede van West-
met huiswerk kan helpen. Als zij falen?" Denkt u dat zij dat dan
regel heeft in de etensuren, orde weet? Vast niet. Al lang verge- aregs zijn, slaan
huis. gezelligheid als het kind ten. Dat moet zij opzoeken. Maar mijmeren over de woestijn
-i- als witte maannacht daar, ei
terwijl ik het woord uitspreek
wordt het hem al duidelijk, hij
weet het zelf ook al en bekent
dat hij het in een etalage had
zien staan op een karton: ƒ265
en dat karton leunde tegen een
gordijn, en toen was hij gaan
twijfelen. Maar nu „klopt" het
weer. Van zebra's weet ik niets
maar allicht lusten ze blaadjes,
en direct volgt een verhaal waar
uit blijkt dat zoon meer weet
bij de Toe-
het
zeker ritme-van- als_ zij net
de-dag, en niet te vt
tucht, b.v. in hetHHP
als de kinderen er uit moeten meest als zij hem leert zichzelf dochtig,
ochtends, is er al de helft ge- te helpen. En zo knoeit de
beurd. Want dan gaat het kind ter-in-de-rechten-
onder de meest gunstige voor
waarden naar school: rustig, uit
gerust en dus toegerust voor alle
prestaties die daar van hem zul
len worden gevraagd. Meer kunt
u niet doen. Maar vergeet niet
dat dat al veel is, veel meer dan
men meestal denkt. Ik ken moe
ders van opgroeiende kinderen
ïs- dapper wilt zijn
die straks als het september is,
zeggen: ziezo, nu ben ik weer
elke avond thuis. Dat betekent
niet dat zij niet eens één avond
uitgaan, maar dat het régel is
dat zij er zijn, en niet zomaar
beneden aan tafel en de kinderen
ergens boven, aan het werk of
zogenaamd aan het werk, maar
bewrust met hen bezig: wat zeurt
Jan lang vanavond, heeft hij
soms een mooi leesboek? of:
wat blijft Marietje lang weg om
dat schrift van een vriendinnetje
te halen en bij zo'n moeder
mag dat één keer, maar de vol
gende maal is Jan tijdig bene
den en Marietje vergeet haar
eigen schrift niet wéér.
Bij deze moeder komen de kin- Jj
deren ook met verhalen want zij onregelmatige werkwoorden. Ant-
op paarden
met algebra rent met een mes ln de hand,
nou, en dan ben je wild, en zo
kunnen we tot in oneindigheid
doorgaan.
het
kind volgen op zijn weg,
hij het haalt op school, en zo
niet, waarom hij het niet haalt.
En dan komen we niet met eigen
gekwetste ijdelheid aanzetten
wanneer hij mocht falen, maar
zijn allereerst op hèm bedacht.
Het kind, bedenk dat toch, doet
ons zo graag plezier, is zo ge
steld op onze goedkeuring. Het
heeft ons lief, het is leeg om
hem heen zonder ons. Hij voelt
dat we hem ergens willen bren
gen in dit leven laat hij voor
al voelen dat we hem daarheen
willen hélpen. Dat we niet eisen
dat hij het voor óns fatsoen en
aanzien opbrengt, en liefst wat
intelligent alsjeblieft!, maar dat
we samen willen zoeken naar
wat het beste voor hem is, naar
aard en aanleg. Als hij dat ver-
staat, kan hij ook onze streng
en de moeder-arts met Engelse heid billijken, ons de-hand-eraan-
nnrM»im,(,no l.houden, ons zeggen: doe over,
met haar volle belangstel- woord en hulp van moeder "list öf-~V*ï'
ling bij; en bijj^rJcomen^ook oP een ander vlak? vm be-
grjPi van zich in-leven in de we
reld van het kind. Vandaag nog
zijn mij door mijn jongste
haar zélf aan.
school wordt je iets geleerd,
geleerd, en op een goede
school komen ook nog andere fa-
fauteuil (on- reageren, inzicht verkrijgen.
en zou hij dan niets uit zijn herkenbaar uitgesproken), wat Maar zoals een ware gemeen-
schoolleven kwijt kunnen thuis? lust een zebra, en waarom zijn schap niet zonder het gezin be-
alles hoeft moeder de Toearegs wild. U ziet al dat staat,p '-—=£& -=-*
er dan lagere ik, zelfs al had ik veel titel»
nog steeds niet
school te hebben,
menselijk begrip! Maar go*
het leren. We zullen maar bij de ders op"<
geleerde vrouwen beginnen, dan komt-ie e
vallen we onszelf als „minderen" trein verongelukt i
vast en zeker mee. Wat is
geleerde moeder. Nou, zult u
zeggen, «entje die doctor in de
en natuurkunde is, of ja,
vielen voor een deel in
ras. Dat woord is blijven
en hij heeft gedacht: opgepast:
de kaart gepakt. Nu de kaart
t als móe-
onffpnnst' i
i meester in de rechten. Goed, erbij. En dan die fauteuil, dat
nu eens kijken in hoeverre is een gemakkelijke stoel
betreft de markies. De heer
A. Overbeeke uit Rotterdam
ontdekte, dat mussen steeds
hun nesten onder het afdak
van de markies maakten. Het
vuil van de vogels deed de
markies flink slijten, maar
daaraan is nu een eind geko
men. Er werd een touw aan
gebracht vlak onder de rand
van het afdak, dus even bo
ven de markies, waaraan om
ie tien centimeter een alumi-
de vogels weg.
LEGE BANDEN
Als tijdens de vakantie
fietstocht de band steeds leeg
loopt, is die meestal j>oreus.
Mocht u dan wat suiker bij u
hebben en een veldfles met
«•ater, maak dan van deze
twee een papje. U laat ver
volgens de poreuse band leeg
lopen, haalt het slangetje uit
het ventiel en met een lepel
tje of zoiets gaat het papje de
band in. Gaat u na dit karwei
even een minuut of tien zitten,
zodat het water kan opdrogen,
pomp de band weer op en u
rijdt weer als een vorst, ver
zekert u Elsje van Ringele-
stcyn uit Den Haag.
THEE OP REIS
Wie tijdens de trektocht
tussen de middag pick-nickt en
dan graag een „lekker kopje
thee" bij de boterham wil
drinken, kan het beste een
thermosfles met zo heet mo
gelijk water meenemen. Te
gen theetijd laat u er dan een
of iwee builtjes thee in zak
ken en u hebt een kopje „ais
thuis", aldus mevrouw A. C.
M. Marquart-Schulze uit Rot
terdam.
ItABYBAD MEE
Indien de baby meegaat is
het een goed idee al de kleer
tjes en sjnületjes van het
kleintje in het baby-bad te
doen. Er gaat reuze veel in
zo'n badje en op de plaats
van bestemming heeft men ge
lijk een „kast" om er de spul
len in op te bergen. Dat men
tevens een bad voor de baby
bij de hand heeftdat is
duidelijk, aldus deze tip van
mevrouw J. Vermeulcn-van
Wijngaarden uit Rotterdam.
P.S.-je.
Voor een ps., zorgt me
vrouw W. de Fockcrt-Kalden-
berg. Wie de schoenlepcl is
vergeten en zonder dit appa
raat de schoenen maar moei
lijk kan aankrijgen, heeft mis
schien wel een onbreekbaar
zakkammetje in een etuitje bij
zich. Dat is op reis een prima
schoenlepel, heeft zij onder
vonden. En daar een p.s.
meestal het einde van een
brief betekent, laten we dit
laatste handigheidje maar als
slotstuk fungeren. Op het ver
zoek na of mevrouw Fockert
even haar adres wil opsturen.
Dat kwam ik namelijk niet in
haar brief tegen!
IIEDDEN
Als er in uw zomerhuisje
alleen maar eenpersoonsbed-
den zijn, kunt u beter van
tweepcrsoonslakens een slaap
zak maken (met een grote
steek is dat op de naaima
chine zo gebeurd). U hoeft
niet zoveel lakens mee tc sjou- j
en cn.u heeft na terug- i
komst minder te wassen, zo j
luidt het advies van mevrouw j
C. Vlsser-de Lange uit Maas-
sluis.
