Honderdvijftig jaar algemene doopsgezinde sociëteit Christen zijn in'n atheïstische samenleving GEESTELIJK LEVEN R. evangeliseerde in Tokio Ds. FLOOR en dokter HELMS 2ARIE EN JAN ZONDAGSBLAD ZATERDAG 3 JUNI 1961 Onbereikbaar van de doopsgezinde predikant Jan de Liefde op. die later uit- studenten trad. Hij schreef in 1844. dat de In Capelle aan de IJssel is het onmogelijk om 's avonds na zeven uur nog een telegram of telefoni sche oproep besteld te krijgen. We weten het uit eigen ervaring, want we moesten deie week iemand die nog geen telefoonaansluiting had heel even spre ken, en we waren zo goed niet of we moesten er zelf heen. Het plaatsje ligt onder de rook van Rotterdam, maar 's avonds is het van de buitenwereld afgesne den. Gaat het niet net zo met de mensen om ons heen. We werken met hen samen; we ontmoeten hen iedere morgen op het achterbalkon van de tram. We zeggen ..goeden morgen" tegen elkaar en ..smakelijk eten" in de broodjeswinkel; we weten misschien dat zij van plan zijn een nieuwe auto te kopen, maar we weten niet hoe het binnen in hun hart er uitziet. We hebben gesproken over de laatste voetbalwedstrijd, over het nieuwste boek, over het jongste toneelstuk en de nieuwste plaat, maar we hebben angstvallig gezwegen over de blijde boodschap. Waarom eigen lijk? Duizenden zijn niet meer te bereiken met onze kerke lijke expressebestellingen, onze keurige preekjes. Maar als we persoonlijk komen, vinden we de deur wijd open. Meer en meer hebben de mensen behoefte aan de persoonlijke beleving van het evangelie. De Boodschap hebben ze vaak genoeg gehoord, ze wil len die boodschap zien; ze willen hem beleven. Ze leven aan de voet van de kerk en er toch zo ver vandaan. Maar als we persoonlijk bij hen aanklop pen gaat de deur open. Hebt u dat al eens gedaan bij die kennis van het achterbalkon van de tram? Misschien wacht hij er op. T7"ANDAAG, zaterdag 3 juni, zouden honderden doopsgezinden naar opgeleide voorgangers verzet Hilversum reizen om daar in de Expo-hal op feestelijke wijze het Tkm 15U-jang bestaap van de Algemene Doopsgezinde Sociëteit te vieren, naar de kweekschool dan in de eenheid der doopsgezinden In het jaar mi toen ons land het dieptepunt van de bezettingsjaren ïsrdérf^'gV- onder Napoleon beleefde hebben vijftig doopsgezinde gemeenten zich weest waren of ondeugdelijk ver verbonden in een gemeenschappelijk bestuursorgaan, dat naar de ge- ^er8 d°ookee? ongeletterd predi" woonte van die dagen „sociëteit" genoemd werd. Waarbij men dan niet het teruglopend ledental33 'V3n moet denken aan een stelletje oude heren rond de borreltafel. H eigen dominee leefden op. In 1845 was er van een predikantentekort, dat tientallen Teken van zwakheid ha<i geduurd E"n sprake Terecht kon de hoogleraar Sa- Na 150 jaar ls wel gebleken,, dat muël Muller bij het vijftigjarig het initiatief van 1811 getuigde bestaan van de A.D.S., als enige 16e van een vooruitziende blik. De nog in leven zijnde oprichter. 'g nar"eljJk worden ge- vaststellen: „Door has speld of er vandaag nog doopsge- gemeenten voor verval en zinde gemeenten zouden bestaan, gang behoed. Zij telt nog juaai ^]enr>de 5fet gesticht vijftig jaren en reeds is het ge was. De A.D.S. heeft samenbin- tal der doopsgezinden verdubbeld; Christus is en dat de middelen, die zij aanwenden om de eenheid te bevestigen, niet uit God zijn. De doopsgezinden hebben zich kre- niet willen binden aan formulie- enigheid, meenschappelijke belijdenis. ..Gods Woord is de enige regel voor geloof en wandel", luidt een oude ..basisformule". Onmisken baar is echter, dat er in de bloei tijd der doperse beweging in de 16e eeuw wel belijdenissen zijn geweest en dat het verlangen naar onder- punt werkelijk niet zo ondoopsge- MP Dit Is 6e laatste jaren duidelijk zij heeft door een inwendige her- gebleken uit publicaties van dlver- Hoewel men het zich tot eerste vorming meer eenheid onder de se predikanten. Het vrijzinnige ac- taak rekende om de belangen van gemeenten gekweekt, en de oplel- cent dat in de vorlre eeuw on de predikantenopleiding, dl doope- dmg van de predikanten met de v' ,1' Z°!j gezinde „Kweekschool® te Am- eisen der wetenschap en de be- ..""«hap gekomen '•■heelt sterdam te behartigen, heeft de hoeften der broederschap in over- y^p^Hspr^kendheld verloren. A.D.S. al spoedig een bredere eenstemming gebracht." taak op zich genomen. Dit bestuurslichaam kwam ove- Geestelijk centrum rigens niet zó maar tot stand. De A D S is ook meer en meer Reeds bij de oprichting der kweek- een geesteiijk centrum van^ de ÏiamÏ. Wiüe.*mAn AÜL!?' d°oPSg«zinde broederschap gewor- ko™tn °P het ..doopsgezind"eige- cieteit stichten opdat de gemeen- den Dlt moet men wel ^oops. ne". ten gezamenlijk achter de oplei- gezinde geest verstaan. Met een ding zouden staan. Maar dit plan 5ynode die belijdenissen hand- dend en bewarend gewerkt. De A.D.S. maakte dit mogelijk. Zij leidde het leven der gemeen ten in kerkeiijker banen. Er is ook door de oecumenische ver banden een nieuwe bezinning ge- en lNrbeililsiniti f S 'Tg' 1V".VAvm|S'e|dam hl»g he A.D.S. volstrekt met ver. JiriJhf geleken worden. Het beginsel van gericht en beheerd. de autonome gemeenten, ook ter- Tot de kenmerkende eigenschap- zake pen der doopsgezinde gemeenten had altijd de zelfstandigheid dier gemeenten beheerd. Geen gemeen te zou het recht hebben om over andere te heersen. „Meerdere ver gaderingen" kende men niet, en zeker niet een landelijk bestuurs lichaam. Het te sterk ontwikkelde onaf- hankelijkheidsgevoel der gemeen- aangetast gebleven. Dit leverde ook de felle kritiek zijn. Deze weg is nog lang niet ten •inde. En daarom zal d< king van vandaag niet zozeer in het teken van het terugzien staan, maar in het zich realiseren van wat de taak der broederschap *--J— toekomst dient te Ijverig wordt er gebouwd aan de St. Jan van 'i Hertogenbosch die hersteld tal worden en er weer een toren by tal krijgen die er vroeger ook was. Steen voor steen wordt de toren gerestaureerd, som mige stenen zijn van grote afmetingen. Stuk voor stuk worden te naar boven gehesen. DR. BOB PIERCE te poging van 1735 nog een teken van kracht was. Daarentegen is i3? geslaagde oprichting van 1811 i -n teken van zwakheid. PERGULAH KOEMOE KRIJGT TWEEDE DEEL naar Zuid-Afrika voor de zending Veertig minuten lang duurde van zijn tolk. want deze samen- het muzikale programma. Een komst vindt niet plaats ergens m «root koor ov.rt.tM door IQ», gfj» "niS BUl™Gr£ den licht zong, een orkest speel- ham die in Engei£nd ziek te bed de, solisten stapten in de blau we schijnwerper. Een geel licht valt op een vlbrafonist die dr. Bob Pierce. langer mag duren dan het muzi kale „voorprogramma". De opkomst in de eerste dagen van de campagne viel niet mee. Ongeveer 1800 mensen vulden de zaal, zodat de zaal beneden maar van op een vioraionist aie een Een maand lang duurt deze ^g^no^nie^voor de' helften *het SÏSrS*» tweede balkon helemaal niet be. ^7»p;f\TiS.™.rm«„!S."me"t lendlngaterreln, terwijl ^:'..h°.r^E™ begoten.'D« bedoelio? w„. JD, j.inpa^,«ech- „.«amend. Inrichten. Fl Amerikaanse neger zingt op prachtige wijze een spiritual, kruistocht te"bele] een Indiase bas zingt van zijn ste zaal var Heiland die kwam, om te red- torium werd een Graham-tchtige ..wLS Jdd dd/ed"e opkorasten i te vallen. Een a Van het kleine harmonium van Sankc naar het muzikale mees terlijke programma van deze cam pagne is een hele stap. Zendelin ge tenor vervolgt met een evan- campagne gelisatielled. tal In di» srmte zaal zitten 1800 ne,J °°k OP de gong te slaan en steld of het wel nodig 'ff steldenzelis pogingen in het werk topmusici bijeen te brengen Pergulah Koemoe" het ge- nog neerbuigend genoemd gen telden de doopsgezinde "ge- schiedenisboek van de chrlste- den meenten in Nederland nog onge- Ujke gereformeerde veer 150.000 leden. In 1811 was krijgt een tweede deel. t"**™»"-* ."WS, L.°"; hoofdpersonen van het eerite .ir„{tod", "meo w" "«fötuk van dit nteuwe boek de men de doopsgezinde zaak in »Jn de jonge predikant ds. L. Nederland redden. Want vele le- Floor jr. uit Almelo en de zen den hadden zich In de loop van dingsarts dokter E. Helms. Het de 18c eeuw aan de gemeenschap hoofdstuk moet echter nog ge- onttrokken, om allerlei redenen schreven worden; het moet die wij hier niet gaan vermelden. zeifs nog beleefd worden. In !r 7™ de komende week vertrekt dok- er een van; alleen reeds te Am- Hn. r sterdam bestonden ln de 18e eeuw Helms per boot naar het vijf doopsgezinde gemeenten, met nieuwe zendingsterrein, terwijl "'beVeattp, Fr ^'n 't Vooroordelen verdwenen SjTSSE?*? E"„" ra.r Het waren beslist niet alle dinfsterrein ten noorden PI" '"""'"r'" doopsgezinde gemeenten, die zich van Pretoria in Zuid-Afrika on- in 1811 verenigden. Slechts vijftig der de zogenaamde Venda's, sloten zich bij de A.D.S. aan. Hier een stam van schrandere ne- speelde ook het geld een rol. Want gers, die intellectueel hoger Ten tijde van de eerste pogin- - die op Siloam van hun jonge besefte dat onder de don- moeder-onderwijzeres les zullen ziel huisde. Na een ontvangen. Eigenlijk mag dat an voorbereiding niet in Zuid-Afrika. maar het ge zin heeft dispensatie verkregen. Dat zal voor de kinderen nieuw zijn. maar het hele leven op dit zendingsstation zal voor het gehe le gezin nieuw zijn. Met ver wachting kijken ze er al naar uit en ze hopen en bidden dat zij evenveel zegen op hun werk mo gen zien als de hoofdpersonen van „Pergulah Koemoe." werd hij op artikel 8 predikant. In zijn eentje, met achter zich een kerk, die eigenlijk nauwe lijks besefte dat zending een le vensnoodzaak voor de kerk is. be gon hij zijn zendingswerk. Toen nij in 1923 overleed waren er wel wat ogen open .gegaan, maar een opvolger was niet direct te vin- Du Plessis Het duurde vijf jaar voor de- :e kwam. Zijn naam is nu be kend tot ver over de Zuidafri- immense podium geboden wordt ne steun had toegezegd teit gebracht door mensen van minstens zes verschillende na tionaliteiten. Pas dan komt de spreker dergelijke campagne. Recht vaardigt het doel hier de midde len? In ieder geval is het aantal mensen dat na de prediking voor een nagesprek naar voren komt. zo overweldigend groot dat noch de zendelingen noch de Japanse De politici gingen niet op deze christenen zich kunnen herinne- ooit zoveel Japanners bijeen toetrad, moest ook financieel staan dan de Kaffers meewerken. De kweekschool zoeioe's en waarvan men kwam nu immer» voor de geza- °Ï«S 1'? kanten menlijke rekening. dat 5? no* Semitisch bloed de universiteit heeft jaren lang meer dan 25 jaar met enorme zegen gewerkt. Hij is een van de medewerkers aan het boek „Vertraagde Ak- sie" van Zuidafrikaanse predi kanten en theologen, die zich te gen de extreme rassenpolitiek van de regering verzetten. overgenomen vergezeld mag duren en dat de preek niet de aderen hebben. Aan die eerste taak: het in standhouden van de eigen predi- Jarenlang {ïebben de christelij- kantenopleiding, heeft de A.D.S. ke-gereformeerden gewerkt op zich steeds ten volle gegeven. Celebes. De kerk is er echter zelf- Voortaan stelde zij de proponen- standig geworden en de politieke f,en- ™oor dePredllcant, ten beroepbaar. Van lieverlede He., situatie maaKt het vrijwel onmo- F,n"' h-1-1™1 ->■• d. v.,h„. ten de gemeenten. die zich gelijk om nog contact met deze eeuwenlang tegen wetenschappe- gelovigen te hebben. De zen- dingsdeputaten hebben contact gekregen met de Gere- formeerde Kerk van Zuid-Afrika, die in 1359 werd gesticht en reeds lang de bijnaam Floor, betekent dit de verho ring van veel gebeden. Sedert zijn tcii. studietijd naast de studie aan echter de Theologische School te Apel doorn studeerde hij ook nog enige tijd onder prof. Klaas Schilder wilde hij in de zending. Hij volg- injjiaaaia uc de dan ook direct na zijn studie Dopperkerk draagt. Twee plaat- d? zendingsopleiding aan het Zen- Knopen en strijdbijlen CARIE wil trouwen tuil Sarie's moeder dat óók? Het wordt haar bespaard om op zo'n moeilijke vraag ter stond te antwoorden, want. de maatschappelijk werkster komt net weer binnen, met Sarie, en met thee. Men moet Therma bewonderen dat ze zf orecies ruikt wanneer 'n gesprek in 'n critisch stadium geraakt, waarbij alleen nieu we elementen in staat zijn om 't voor 'n volledig doodlopen te bewaren. Uit de praktijk van een MAATSCHAPPELIJK WERKSTER - zegt Om hun gelovigen ook prae> tlsch te helpen hebben de bis schoppen van de Verenigde Lu therse Kerken ln Duitsland, die wel niet de gehele Duitse kerk omvatten (er xljn ook gerefor meerde kerken) maar toch wel alle Lutherse Kerken ln Oost- en Wcst-Duitsland. een aantal stel lingen geponeerd die betrekking hebben op het leven onder com munistische druk. De bisschop pen waarschuwen tegen een zwart-wlt tekening van de toe stand en publiceerden dertien stellingen: geldt voor het deelnemen aan de selijke gemeenten in Pretoria heb- jf1™ ben een eigen zendingsterrein, waarvan de post Siloam. waar in 1942 een autonome neger-gemeen te werd gevestigd, het middel punt vormt. In Siloam Is een school waar van heinde en ver de kinderen komen en tevens een zendingsziekenhuis dat nu voort- Gerefor- meerde Kerken te Baarn. De be- doeling was dat hij op Celebes de Bisschoppen geven hun gelovigen een aantal richilijnen „Jugendweihe" (communistische Helms. 'Ijdenis). de „socialistische" rogaatdoop, - huwelijk en - [rafenis. geleid zal worden door dokter he^ we.rd niet Bovendien is er eer evangelis- ODleiding ter hand Maar de politiek deed de deur dicht. Tijdelijk werd hij na Opper does gediend te hebben predikant van Almelo. Zo gauw hij weg kon de gemeente hem laten gaan. a gauw"; half jaar. /erk is vooral in de afge- christen lopen 25 jaar sterK gegroeid, zo 1 -ijj.isterk relfs rlat het He 7enHenHe OllOam het duurde vijf Taak D.D.R. op alle staatkundige ter reinen en in het gehele culturele dfu,yj£ leven slechts het atheïstisch-dia- lectisch materialisme erkent, ziet de christen naar Romeinen 13 in samenhang met Openbarin gen 13 de regering van de D.D.R. als een door God gegeven over- 1. Hat bijbal, geloof verplicht h'id- dle "1 onderdanig moat "Pboow J - zijn en moet dienen door de 11. De protestantse - - moet de methoden en middelen fterk zelfs dat het de zendende afwijzen die tegen Gods geboden kerken geheel o indruisen. gegroeid en deze waren maar wat blij toen van Nederlandse zijde 12. Buiten algemene richtlijnen het aanbod kwam om te komen 'Ond als hoocste kunnen de protestantse christe- helpen. ethische norm met woord en daad "fi1,.1? re"pt™ Schiedammer belijden, ook als dit lijden dood brengt (I Joh. 2:17). ge volharding moet i vinden voor hun gedrag in de D.D.R. In de meeste gevallen Eigenlijk is het werk ouder dan wordt hij geroepen zijn geloof te dertig jaar. In de jaren voor 1923 bewaren door in gebondenheid werkte in deze streek een Neder- meest jonKe „eiovitjen die leidina U.. .UJ aan Gods wil en in verantwoorde- lands, emigrant, die de eerst. .'""éi! hïn S de staatsbedrijven, pro- lijkbeid een Jeins Christus zijn rendellng ven de Dopperkerk ts duktscheppen en overal aan de beslissingen te nemen in de i.ker n- a-t—d.™ Ds. Floor krijgt voorlopig op loam een tweevoudige taak. hAt hn'TrX"'IS Terwijl dokter Helms zich zal be en maar wat Palen tot het medische werk. zal hij worden ingeschakeld bij de opleiding van de „helpers". Dit zijn eenvoudige negers, die de predikanten helpen. door in evangelisatiesamenkomsten te preken, huisbezoek te doen en al lerlei geestelijke hand en span diensten te verrichten. Het zijn een christen niet zich vast te leg gen op een bepaald economisch systeem. Niets staat hem daar- i'm in de weg om de politieke s' .uctuur vulling van zijn plichten als bur- atheïsme te moeten belijden. het staatkundig-eco- heid van de vergeving der nomisch leven kan meewerken den hij dit kan doen zonder het ger. 6. Omdat de D.D.R. haar poli- de Duitse Demo- tieke inzichten slechts in het licht van het atheistisch-dialec- cratische Republiek te respecte- Usch materialisme wil zien wordt rialisme of de propaganda, ren. net voor de christen heel moeilijk ook actief werkzaam te zijn in 2. Zijn geloof verbiedt hem ook het politieke leven. 7. De christen kan het feit dat hij in een atheïstische staat moet leven aanvaarden. maar 3. Op grond ven lijn _gel<»! ta Jldldt,°n^tkd"„ h"j du,"een H jjj— - j tegenstander is, en ook lat hij dus moet vluchten andere landen, maar dat in christelijk geloof en chris- -• dc plaats hem ge- 13. In alle conflictsituaties tus- sen de eisen van de staat en de 10. De cbriefen kan echter niet tad v„ Jetdt voor dt meewerken, waar zijn werk di- Kcuyu*=" y*"' Tv. j- reet betrekking heeft op het be. protee ante. chriiten de eie van lijden van het atheïstisch mate- de bijbel: „God meer gehoor- zijn dan de mensen." geweest. De Schiedammer P. Bos. T ,fo boekhouder van zijn beroep le"- kwam in donkere tijden in zijn nieuwe vaderland aan. Hij kwam vt^fr/inAr n? midden in de boerenoorlog te- ""k ™>W«« werd in 1900 door de lorend ouderling. -Britten naar India verbannen. De tweede taak Pas vier jaar later kon hij terug- |s te zorge: keren. Maar Bos was meer dan m de taal een boekhouder. Hij had een hart heden God in Jezus Christus moet protestantse christen het dialec tisch materialisme afwijzen in J zoverre dit het bestaan van God "elijke ^volharding loochent en Zijn geboden door moet blijven waar menselijke inzettingen vervangt. steld heeft. i zijn be- 111 deze geduldige en gelovi- functies stellen de christen in de D.D.R. dan ook voor diepe pro blemen en de situatie bij de op voeding van de Jeugd is zo goed als uitzichtloos, omdat deze ar beiders- en boerenstaat een atheïstische staat is die het volk in atheïstische zin wil opvoeden. 5. Hoewel de regering van da Duizend jaar oud is de St. Baafskerk van het Zeeuws- vlaamse Aardenburg en meer dan tien eeuwen beheerst deze het silhouet van deze pittoreske plaats. (jolo KLM-Aerocarto N.V.). ds. Floor is te zorgen dat er lectuur komt de Venda's. Op H90bijbel en is de de „swartjes" zoals ze toen Lutherse Kleine Catechismus in deze taal verschenen, maar daar schijnt het dan ook bij te blij ven. Het is mogelijk dat ds. Floor als hij enige tijd op het zen- dingsveld gewerkt heeft zal wor den gevraagd om te gaan helpen bij de opleiding van inheemse predikanten. Dat zal evenwel pas besloten worden op het zendings- veld. Terrein predikant Naast ds. Floor zal zeer waarschijnlijk nog een zendings predikant beroepen worden voor het terreinwerk. Maar het is nog niet zeker of deze derde mem nog dit jaar beroepen zal worden. Eerder is het waar schijnlijk dat de zendingsdepu- taten van de Christelijke Gere formeerde Kerken eerst de rap porten van ds. Floor en dokter Helms zullen afwachten. Ds. Floor hoopt met zijn gezin rond augustus of september te vertrekken, mits hij op tijd zijn visum krijgt. Hij heeft drie kin deren van 8, 5 en 2Vi jaar oud „Thee, met 'n koekje! Therma gezellig. „Sarie, met die koekjes rónd, wil jeï Dan zitten we even, vergenoegd en zwijgend bij elkaar. Als ik zo steels eens rondzie naar onze bezoekers vallen me enkele kleine verschillen tussen moeder en dochter op. De moeder doet op een of andere manier haar best om het gezelschap eer aan te doen,: ze roert net iets te nadrukkelijk in haar thee, ze drinkt het.kopje leeg met 'n artistiek opgeheven pink. De dochter doet gewoner: als ze Therma al min of meer copieert, is dat haar reeds een tweede eigenschap geworden. Ze is hier kennelijk meer thuis dan haar moeder. Ze is ook rustiger, meer even wichtig: ze geeft zich zoals ze in dit clubgebouw geworden ls via een reeks van jaren. Ik denk: zelfs al zouden we nooit iets méér bereiken dan dat, dan is het toch al alle moeite waard. Want in onze zo grondig gespleten wereld, waarin alle groepen en kringen er langzamerhand 'neigen stijl op na gaan houden, is het van belang dat een mensenkind reeds jong leert om ln méér dan één milieu op z'n gemak te zijn. „Ja!" zegt Therma dan opeens „En nu moeten we toch nog eens wat verder praten. Want er komt natuurlijk heel wat kijken straks. Zon eigen huishouden, en dan de baby...!" Heel diep van binnlen schiet ik in de lach, maar ik laat niets blij ken. Daar hebben Therma en Sarie het dus in de keuken over ge had; daar zit vast weer een of ander dilemma aan vast, dat op deze wijze naar voren geschoven wordt. Want Therma is niet ge woon om zo zelf bepaalde kwesties ten tapijte te brengen. Ther ma pleegt af te wachten wat haar cliënten opperen. En meteen wordt het duidelijk waar 'm de kneep zit. „Nou. eigen huishouden...", zegt Sarie's moeder. „Ze kan toch bij mij in zou ik zo denken. Ik zorg wel voor 't kind. en dan kan zij lekker bij blijven verdienen!" Het is de geijkte oplossing van 'n dergelijk vraagstuk. Het was 't althans zeer sterk in de jaren, waarin dit verhaal speelde. Allemaal inwoningen bij ouders; de jonge moeders geen verantwoordelijkheid voor hun eigen kind en voor de hele sfeer in huis; de jonge vaders met de voeten onder 'n vreemde tafel. Een afschuwelijke gang van zaken, die de naam „oplossing" helemaal niet verdient. Een gezin, dat geen gezin is; een man, die geen baas in eigen huis is; een vrouwtje, dat de belangrijkste waarden van haar moederschap endosseert aan Opoe; een kindje, dat van meet af aan allemans kind is. „Ik wil op mezelf wonen!" zegt Sarie. Ze zegt het geëmo tioneerd; ze stelt doodeenvoudig 'n feit vast. Heeft ze zelf rond- gekeken in de wijk en gemerkt dat zo'n inwoning maar een lap- middel is? Of heeft ze onze kritiek op deze noodmaatregel leren onderkennen? Ik weet het niet. Ik weet alleen maar dat ze koel en beslist vaststelt dat zij tenminste niet bij haar moeder in- trekt. „Nou. nou!" zegt die moeder „Nou. nou. dat wil nog i al wat!" Dan opeens wordt ze heel rood in haar gezicht- uit woede, drift, teleurstelling, jaloersheid? „Of ben ik je soms te min?" zegt ze fel „Dan kunnen jullie wat mij betreft van- daag nog ophoepelen. Dacht je dat ik soms verlegen zat om nog I 'n klein wurm erbij?" j „Daarom juist", zegt Sarie ad rem, al is dat geen antwoord, dat de grimmigheid afwendt. „Daar gaat het toch helemaal niet over!" zegt Ther- 3 ma „Maar als U en Jan's vader nu Sarie en Jan kwijt zijn, i hebt U toch veel beter ruimte dan nu. Dat is toch veel gemak- j keiijker. En gezelliger ook. Ik wed dat er niet eens 'n eigen ka- i mertje voor hen te vinden is bij U thuis...!" Dat dat er niA» ic i weet Therma natuurlijk best: ze heeft lang genoeg kunnen smoezen. „O. i Sarie zegt de moeder weifelend. Ze komt al weer wat bij. Ze begint er misschien wel de zonzijde van te zien. „Maar jullie zitten ons niet in de weg, hoor!" Die laatste uit spraak is wel zeer in strijd met haar vorige uitval, maar het is niet kwaad om strijdbijlen zo snel te begraven. Dat moest meer gebeuren in de wereld! WIJKPREDIKANT.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 16