Revolvers tegen
bommenwerpers
Sunsilk
I w
i
A A A i. s? A A
4A
1
m
i m w*
m m
Él
-
\mm,
mm.
m w i
&RI
Wanhopige strijd der Joden
Anonieme verspreiders
gerucht aangeklaagd
dit busje Vinolia
toiletpoeder TRÉS CHICMRfUM
bij elke grote flacon
shampoo
BOSCH *°elkasien
Tegen Goese chef
gemeentewerken
f 500 geëist
Rusk: meer hulp van de
V.S. aan Zuid-Vietnam
De Zon gaat op
Luchtvaartonderhandelingen
Teleurstelling over
Amerikaanse nota
9
VRIJDAG 5 MEI 1961
Schaak-vraag 91
In de „Bilguer" en in andere an
tieke schaakhandboeken treft men nog
Ivan die prachtige ruige openings-
Ivarianten en -valletjes aan, die het
.spel van vroeger kenmerkten. Onder
staande stelling is een van de school
voorbeelden uit die oude tijd. Ze is
ontstaan uit de Philidor-verdediging
na de volgende acht zetten:
1. e4, e5; 2. Pf3, d6; 3. Lc4, f5?; 4.
d4, Pf6; 5. Pc3? (beter is Pg5), ed4:; 6.
Dd4:, Ld7?; 7. Pg5, Pc6; 8. Lf7f, Ke7.
Nu zijn we dan aan onze, voor zwart
precaire stelling toe.
-
h2.
Zwart: Ke7, Dd8, Ta8 en Th8, Ld7
en Lf8, Pc8 en Pf6, pi a7, b7, c7, d6,
f5. g7 en h7.
Opgave: wit speelt en wint in en
kele zetten.
Dnm-vraag 90
De stand was deze:
Zwart: 6, 11, 16, 17, 19, 26, 29, 34, 36.
Wit; 22, 25, 27, 28, 31, 32, 43, 44, 49.
Wit wint als volgt: 4440, 26*37;
32X41, 36X47; 49—44, 34x45; 44—40,
45X34; 43—38, 47x33; 28x30, 17x28;
27—21, 16X27; 30—24, 29x20 (of 19
*25); 25X21 en wint.
anhopige strijd gevoerd tegen tanks en zelfs duikbommenwerpers,
zo heeft de getuige Avraham Karasik gisteren op de middagzitting van
het proces Eichmann verteld. Hij zei dat nadat de opstand onderdrukt was
„de straten van het getto bezaaid lagen met een duizend Joodse lijken".
Kort daarna werd de gehele bevolking van het getto 50 a 60 duizend
mensen naar een veld gevoerd, waar een S.S.-generaal en verscheidene
andere officieren aanwezig waren. „Zij eisten dat wij hen alle kinderen
onder de 13 zouden geven. Het voorwendsel was dat zij eten zouden krij
gen. De ouders moesten hun kinderen wel afsstaan ongeveer 1.200. Geen
van hen is ooit teruggezien".
„De Duitsers begonnen toen delBialyslok afgelegd is door Fritz Friedel,
mannen van de vrouwen te scheiden; een plaatselijke commandant der SS.
ten slotte bleven er slechts een paar Hierin sbaa.t_dat in 1943 een plaatsver
achter. „Karasik zei gehoord
vanger van Eichmann, Rolf Günther,
hebben dat de overigen naar hetSS
gedeporteerd werden".
De volgende getuige dr. Aaron Peretz
had de nazi-inval in 1941 in Litauen
meegemaakt Hij vertelde dat de nazi's
de Joden „slangen in de mond wrongen
en dan het water aanzetten totdat de
slachtoffers uit elkaar sprongen".
Als geneesheer had hij twee vrouwen
moeten behandelen die door Gestapo-
officieren inwendig met leren hand
schoenen doorzocht waren op geld en
kostbaarheden.
Eenheden van de Gestapo hadden zie
kenhuizen in brand gestoken, welke vol
met patiënten waren. Later had hij ver
nomen dat het medische personeel ver-
In 1942 werd een nazibevel uitgevaar
digd waarbij het Joodse vrouwen ver
boden werd in positie te geraken of kin
deren te baren.
Bridge
A 4
C 1(1 7
<>632
4* H 8 5 4 3 2
A H 9 6 2 m I 8 3
AB854 2jXAI - 6 3
O B 7 w U OHV10 984
7 z4* B 10 9
V B 10 7 5
<7 H V 9
O A 5
«f A V 6
Zuid speelt een contract van 4
schoppen (10 slagen). West komt uit
met ruitenboer, welk Oost met de
vrouw overneemt. Hoe kan Zuid het
spel maken, ondanks de beste verde
diging?
JACK DIAMOND.
uitroeiingskamp Treblinka gevoerd
„Wij brachten de nacht op het
door. De volgende dag riepen zij
paar namen af. Wij waren nog slechts
met zeventig mensen. Zij brachten ons
naar de gevangenis te Bialystok. Een
paar maanden hebben wij varkens
hokken voor de nazi's gebouwd.
Karasik vertelde dat een groep over
levenden een massagraf had moeten
blootleggen en de beenderen had moe
ten verbranden. „Op de eerste dag leg
den wij 1700 lijken bloot. Wij kregen
opdracht de resten te verpulveren
dat niet een enkel been heel bleef. De
Duitsers gaven ons bevel alle gouden
kiezen in te leveren." Karasik had ir
de twee maanden dat hij in dit Sonder-
konumando werkte geholpen om 20.000
HJken bloot te leggen.
„Wij vonden lijken van kinderen,
wen, oude mensen, ook van Poolse of
ficieren in uniform. De handen vaj
officieren waren achter hun ruggen
telefoondraad vastgebonden. Wij vonden
750 lijken van officieren.
„Wij vonden ook lijken, waar de gou
den ringen nog aan de vingers zaten
en het leek alsof dit niet Joden
We kregen volop te eten en wij kregen
ook drank, een soort brandy."
een graf lagen slechts vrouwen
kinderen. Wij zaïgen een vrouw r
haar baby op de armen. Later hoorden
wij dat de mannen ontvlucht waren
zich bij de parbisanen in de bossen
gésloten hadden.
„Op 13 juli 1944 brachten de bewakers
ons naar een open graf. De Duitsers
stonden achter ons met geladen automa
tische wapens. Wij bereikten het open
graf. Ik stond op de eerste ry en lk zag
dat bfj mU een boom verhinderde
mU het uitzicht Iemand kwam. Er
klonk een schot en Iemand riep ln het
jlddish „kameraden hollen".
Karasik was ln het graf gesprongen
en er aan de andere kant weer uit
geklommen. Hollend en sluipend was hU
negen dagen ln de weer voordat hy ten
slotte de Sowjetgrens bereikte. Later
nadat hy ln een ziekenhuis hersteld was
had liy zich bü het Sowjetleger aange
sloten en deelgenomen aan de gevechten
ln Tsjechoslowakye.
Hierna begon procureur-generaal
Hausner nieuw bewysmaterlaal aan het
hof voor te leggen.
Bij de documenten die het hof hierna
werden voorgelegd, was een verklaring
welke na de oorlog dm de gevangenis vam
Advocaten van Stalmann in aanval
(Van onze correspondent)
BONN, vrijdagmorgen.
jVTA EEN onderhoud dat zij in Am
sterdam hebben gehad met de
heer Götzen, hebben mr. Redeker en
prof. mr. Dahs de beide advoca
ten van dr. O. Stalmann thans
een aanklacht ingediend tegen de
onbekende verspreiders van het ge
rucht, als zou hun cliënt zich in zijn
functie van chef van de afdeling bui
tenlandse handel van het Westduitse
ministerie van landbouw, voedsel
voorziening en boswezen hebben la
ten omkopen. Van de heer Götzen
deed het verhaal de ronde als zou
zijn firma de vermeende steekpen-
•ningen hebben getransfereerd op re
keningen van dr. Stalmann ln
Zwitserland.
In ruil daarvoor zou dr. Stalmann
dan een ruimere invoer van Nederland
se la ndfoouwprodukten in West-Dults-
land hebben toegelaten. Tegenover de
advocaten Redeker en Dahs heeft de
heer Götzen —die vandaag voot een
langdurig bezoek naar Amerika ver
trekt verklaard, dat hy uit zijn
boeken kan bewijzen dat zijn firma
nooit geld aan dr. Stalmann heeft over
gemaakt. (Dit is, volgens ons, een weinig
steekhoudend argument, aangezien het
tooh nog altijd mogelijk is, dat er ver
meende steekpenningen werden gestort
op een rekening die niet op naam van
dr. Stalmann stond).
In ieder geval schijnt deze verklaring
van de heer Götzen voor de advocaten
voldoende te zijn geweest om daarna
naar het parket te stappen in Den Haag
en een aanklacht „tegen onbekend" in
te dienen. Het noemen van namen was
daarbij niet mogelijk, omdat iedereen,
aldus mr. Redeker, de schuld van zich
afschuift. Ook het voortdurend zwygen
van het parket in Bonn, zelfs na het
onderzoek in Den Haag door de officier
van justitie, mr. Drügh en mr. Zug, is
voor de advocaten Redeker en Dahs
aanleiding geweest zelf in tc grypen.
Het parket in Bonn heeft zich ertoe
bepaald te verklaren, dat het een „zeer
langdurige affaire" zou kunnen worden.
Mr. Redeker en mr. Dahs willen echter,
dat de naam van hun cliënt zo spoedig
mogelijk wordt gezuiverd.
voorzitter van de E.E.G.-commissie, prof.
Walter Hallstein, die voor een Bonnse
rechtbank stond, wegens laster jegens
een andere Westduitse „mlnlsterlal-
dlrektor", dr. Hans Strack. Prof. Hall
stein werd veroordeeld en dr. Strack
ts thans Westduits ambassadeur ln
Chili.
De Schelde heeft opdracht ontvangen
tot bouw van twee motorvrachtschepen
van elk 14.800 dwt met Schelde sulzer
hoofdmotor van 6600 pk vermogen, voor
Messrs Verder and Cy (Hongkong) Ltd.,
op te leveren in 1963 en 1964.
„Na een betrekkeiyk rustige periode
in het getto kreeg onze Joodse politie
bevel om op zekere plaats geschoren
schoon te verschijnen om Instructies te
krygen voor luchtaanvallen. De politie
ging. Toen kwam er een luidsprekerauto
ln het getto met de mededeling „eet
leder die buitenkomt wordt neergescho
ten"; daarna gingen sommige ouders met
hun kinderen naar de kelders. Er kwa
men meer auto's in het getto. Op som
mige stonden grammofoons waaruit mu
ziek kwam. Toen trokken Duitse er
Oekrainse troepen het getto binnen om
de kinderen op te halen, op één dag
pakten zü 1000 kinderen. De volgende
dag werd er ln vrijwel leder huls
kind vermist. Ik stopte mijn vrouv
m|jn zoon in de kelder. Ik gaf zoveel
kinderen als Ik kon slaaplnjecties. De
tweede dag werden 1300 kinderen op
gepakt."
Pereüz vertelde dat de nazi's zelfs in
him moeilijkste oorlogsdagen tijd von
den om Joden op te sporen, „im som
mige gevallen dreven zij Joden in ba
rakken bijeen en bliezen deze dan op."
In zijii woonplaats Kovno was de de
portatie gewoon verder gegaan, „terwyl
iedereen- elk ogenblik de Russen
wachtte."
Dr. Peretz vertelde dat in het getto
van Kovno de kinderen lijkgravertje
speelden. „En het lijk was dat van Adolf
Hitler. Ik stond altijd verwonderd
de volwassen houding van deze kinder
tjes, zelfs zij van drie en vier jaar be
grepen de gehele tragedie. Ik zal niet
huilen, zo vertelde een jongetje mij
voordat hij door de naii's weggevoerd
werd."
Toen een vrachtwagen met kinderen
uit het getto wegreed, schoot een moe
der toe en zei dat zij haar kinderen
terug wiilde. Dr. Peretz vertelde dat de
bewaker gevraagd had: „Hoeveel?" De
moeder zei: drie; de bewaker zei: je
kunt er één krijgen. Alle drie strekten
armen uit. De moeder ging alleen
terug, omdat zij niet wist welk kind zy
moest kiezen."
Dr. Peretz getuigde dat slechts 2000
_m de 40.000 Joden in Kovno de nazi-
verschrikkingen overleefd hadden.
Hausner diende daarna een rap
port in van een Einsatzcommando dat
gemeld had dat 700 Joden uit de weg
geruimd waren door Litause kom
mando's; hij overlegde ook een do
cument van de nazi-leider Alfred Ro
senberg. waarin verklaard werd dat
bij de behandeling van de Joden in
het oosten uitgegaan moest worden
de veronderstelling dat het Jood
se probleem in het algemeen in deze
gebieden tot een oplossing gebracht
zal worden, „In geheel Europa tot een
definitieve oplossing gebracht moet
worden". Rosenberg was reichsminis-
voor de bezette gebieden in het
oosten. I
De zitting werd daarna verdaagd.
Grundig treedt uit
radio- en tv-kartel
De Grundi-gf abri eken zyn gisteren uit
het rabatkartel van de Westduitse radio-
en televisieapparatenindustrie getreden.
Dit besluit van Grundig is door de direc
teur-generaal van de Grundigfabrieken,
Otto Siewek, op de Westduitse industrie-
beurs te Hannover aan de pers bekend
gemaakt. Tegelijkertyd werden alle
groot- en kleinhandeflsondernemingen
van het besluit in kennis gesteld, daar
vooral de overjarige toestellen in Duits
land hierdoor aanzienlijk goedkoper zul
len worden.
Volgens de Grundigfabrieken is de si
tuatie op de markt voor televisietoestel
len slechts door een drastische produk-
tiebepedcing te verbeteren en in geen
geval door kartelovereenkomsten, die de
regelmatige verkoop van do „grote voor
raden" televisietoestellen slechts bcmoei-
lyken en die gedwongen tot schending
van de kartelbepalingen leiden.
Siewek wees er op. dat Grundig slechts
aarzelend en met de grootste terughou
dendheid was toegetreden tot het een
jaar geleden opgerichte rabatkartel. Het
juist geëindigde proefjaar van het kartel
heeft de vrees van Grundig bevestigd.
Luxemburgse prins
is beëdigd
lk zweer als luitenant-vertegenwoordi
ger van de Groothertog de grondwet van
het Groothertogdom Luxemburg te zul
len eerbiedigen. Zo helpe mij God. Met
deze eedformule heeft erfgrootihertog
Jan van Luxemburg donderdag tijdens
een besloten plechtigheid in de feestzaal
van het groothertogelyk paleis in Luxem
burg de functie van stadhouder aan
vaard.
Prins Jan legde de eed af in aanwe-
TRANSPARANT
zigheid van een parlementaire delega
tie van zes leden onder leiding van oud
premier J. Bech, thans voorzitter
de Luxemburgse volksvertegenwoordi
ging. In een toespraak zeide Bech, dat
„de Kamer van Volksvertegenwoordi-
gers de beslissing van onze geërde
vorstin om u tot stadhouder te benoe-
als een daad van hoge politieke
wijsheid beschouwt
Na de eed te hebben afgelegd sprak
stadhouder Jan een korte rede uit. Hij
verklaarde diep getroffen te zyn door
de woorden van vertrouwen en aanhan
kelijkheid, die de voorzitter van de
parlementaire delegatie uit naam van de
Kamer van Volksvertegenwoordigers en
de bevolking van Luxemburg tot hem
had gericht.
Promoties
AMSTERDAM. G.U. Gepromoveerd in de
•tteren en wijsbegeerte pater F J van Beeck
SJ op „The poems and translations of sir
Balloiivaarder bij
noodlanding
verdronken
De Amerikaanse luitenant Jacob
Pratlher ls gisteren om het leven ge
komen toen een ballon van de marine
een noodlanding maakte in de Golf
Mexico.
De ballon had 2Vi uur na de start vanaf
het dek van een vliegkampschip een
hoogte bereikt van 34.593 meter, een
nieuw hoogterecord. In de open gondel
van de ballon zaten twee officieren m
ruimtevaartkostuum. De bestuurder liep
geen verwondingen op.
Walter zo goed als
zeker van de
tulpenrally
De stryd is byna gestreden, niet al-
leen gestreden, maar ook vrijwel beslist,
j Al is het resultaat nog onbekend. Hans
Walter de supersnelle Porsche-Carrera
ryder is nog steeds de meest opvallende
man in dit internationale sterke gezel-
I schap. Zowel op de Col de Leques als
i op de Ballon d'Alsace en de Col de la
Faucille was de 1600 Porsche de snelste
ij van alle wagens. Al kan met nog geen
I mogelijkheid zeggen wie algemeen win-
I naar van de dertiende tulpenrally wordt,
vast staat toch wel dat Pat Moss en Ann
Wisdom de „coupe des dames" van de
j tulpenrally ook dit jaar zullen ver-
j overen. Daarvoor is hun voorsprong op de
Zweedse Saabrijdster Monica Kjerstadius
al te groot
In de tweede nationale .ulpenrally
er weinig twijfel over de naam van
i winnaar. Indien Meyer-de Kluck hun
j Fiat 500 heel kunnen houden tot Noord-
wijk kan de eindoverwinning het duo
nauwelijks nog ontgaan.
Het uitvallersaantal is inmiddels ge
stegen tot 31. Van de dinsdagnacht ge
starte 132 (internationalen) zijn er nog
110 in de strijd. Van de 37 deelnemers in
de nationale tulpenrally rijden er vol
gens officieuze berichten nog 28.
De Nederlanders Ru Dee en Rob
Gorris zijn vanmorgen in Noord-Frank-
rdjk uitgeschakeld. Bij een frontale bot
sing met een Franse auto werd de
wagen van de Nederlandse rijders to
taal vernield. Dee en Gorris bleven
ongedeerd.
Gepromoveerd P H Kylstra
proefschrift: „Het
"e lichtsignalen iu
WAGENINGEN
Hét nveeét u&ikockté ht&ik, Ln, ëu/wpa,
(Van onze correspondent)
"T\E IN ZEELAND met zoveel spanning tegemoet geziene zaak tegen de
directeur van de dienst gemeentewerken, de 45-jarige heer J. O. uit
Goes, vond gistermiddag bij de rechtbank te Middelburg zijn anti-climax
in de eis van de officier van justitie, mr. Th. Lebret: f 500 boete of vijftig
dagen hechtenis. De eis van de officier vormde een wat mat slot van de
geruchtmakende zaak der Goese verschrijvingen, waarin de directeur van
gemeentewerken een hoofdrol vervulde.
Eir van f 500 Goese chef gemeente
De zoveel besproken verschrijvin
gen in Goes die de gemoederen maan
denlang hebben beziggehouden en di<
het onderwerp zijn geweest van vele
speculaties, brachten echter de kwade
praktijken van deze gemeente
barmhartig aan het licht. Voor zijn
aandeel in deze praktijken stond de
heer J. O. gisteren terecht op
stchuldiging van valsheid in geschrif
te en het aannemen van een geschenk
De officier hield er bij het vaststellen
van zijn eis rekening mee dat ver
dachte O. uitsluitend had gehandeld
uit verkeerde voorstellingen, gegroeid,
uit de gezagsverhoudingen in Goes.
In zijn requisitoir noemde mr. Lebret
het onmogelijk een verschrijvingsbe-
leid te voeren, zonder de dienst van
gemeentewerken. „In Goes was
onmogelijk zonder de directeur van
gemeentewerken", merkte hij nog met
nadruk op. Aan het slot 'van de bijna
iren durende zitting, die o.a. werd
bijgewoond door vier raadsleden uit
Goes, bepaalde de president van de
rechtbank, mr. P. van Empel, de uit
spraak op donderdag 18 mei, 'smor-
om tien uur.
Het kwaad van de verschrijvingen was
het thema waarop in deze rechtszitting
telkens werd teruggegrepen. Op ondub
belzinnige wijze bleek dat de verschrij-
vimgs-politiek diep in de gemeentelijke
politiek van Goes was doorgedrongen.
Men huldigde daar het standpunt: als
tenlandse zaken, Dean Rusk,
heeft (gisteren op een persconferentie
te Washington gezegd dat president
Kennedy besloten heeft het bedrag
voor militaire hulp aan Zuid-Viet-
nam te verhogen met het oog op de
communistische druk in dat gebied.
Behalve tot vermeerdering van de
hulp is ook besloten tot andere hulp
maatregelen, maar Rusk wilde niet
zeggen welke.
In antwoord op vragen zei Rusk
dat de Amerikaanse regering geen aan
leiding ziet om aan te nemen dat de
communistische druk in Zuid-Oost-
Azië zal afnemen ondanks een staken
van het vuren in Laos. Dit gebied moet
beter georganiseerd en doeltreffender
worden gesteund om „het volk van
noorden" een halt toe te roepen.
83
Een uur nadat Judith met de kolonist het terrein
an de kapel had verlaten, kwamen Olof en Inger
r met hun last aan. Nij zij in de buurt kwamen
an de gewijde aarde, begon Lappen-Kari zwaar
te worden, onmenselijk zwaar. Haar armen deden
het meisje pijn, want haar handen hadden nu al
bijna tien uur lang onafgebroken de baar gedra
genmet slechts enkele korte onderbrekin
gen, als zij wel even moesten rusten. Maar zij
gaf het niet op. Vasthouden maar. vasthouden
tot zij de last niet meer voelde.
Een tijdje geleden hadden zij de klokken horen
luiden en plotseling zag Olof de Lappenkapel. Die
lag in de volle zon en hij moest blijven staan om
haar goed te kunnen zien. Hij zei, dat zy zich nu
nog wel even een korte rust konden gunnen, zij
waren er nu immers vlak bij. Het meisje ging
naast de baar zitten. Olof pakte haar handen en
keek er naar. Hij zag alleen maar rauwvlees.
Hij blies er tegen, meer kon hij op dat ogenblik
niet doen. Hij vroeg zich af, of hij de baar niet op
de rug zou nemen en hem alleen verder zou dra
gen, maar hij had gehoord, dat men zo iets niet
mag doen. Een oude mens wilde liggend naar het
graf gedragen worden en niet als een vos uit de
bossen over de rug van een man hangen. Hij
scheurde een stuk van zijn hemd af en wikkelde
dat om de handvatten van de baar. Het meisje
glimlachte tegen hem. Olof was goed. Hij wilde
niet dat zij haar handen nog verder ontvelde.
Een paar Lappenvrouwen waren de eersten, die
Olof en Inger zagen aankomen. Barmhartige God,
zij hadden een lijk bij zich! Haar schelle kreten
schrikten de anderen op. Persson stond op en
draafde naar het tweetal toe. Elof volgde hem op
een paar pas afstand.
Zij moesten de berg op. Olof hoorde Inger zwaar
hijgen. Hij zette de baar neer. Er kwam nu hulp,
mocht zij geen stap meer doen met haar
de baar. Hij stond stil en wiste het
in Gulbrandstal
DOOR BERNHARD NORDH
Prof Dalis heeft enige ervaring ln handen
beledigingszaken: hy WH Jaren gele- zweet van zyn voorhoofd, toen zyn vader op hem
den de verdediger van de vroegere se- toekwam. Persson wierp een blik op de baar. Zb
crctarls-gcneraal van het ministerie van |leek hem te klein voor Am#,
buitenlandse zaken en tegenwoordige „Wie is het?" hijgde h\j.
„Lappen-Kari."
Persson ademde hoorbaar, maar het was nu
niet het ogenblik om vragen te gaan stellen. Hij
zei tegen Elof, dat die het ene eind van de baar
moest nemen, zelf greep hij de andere kant. Zij
tilden haar op en vervolgden de tocht.
Olof en Inger kwamen er langzaam achteraan.
Het meisje trilde van vermoeidheid. Haar hand
raakte die van Olof; hij greep haar en hield haar
vast. Zij hadden eikaars steun nodig. Het was zo'n
vreemd gevoel de last van de baar niet langer aan
de armen te voelen. Het was, alsof men niet lan
ger vaste grond onder de voeten had. En dan al
die mensen! Zij keken niet links en zij keken niet
rechts, zij staarden alleen maar recht voor zich
uit. alsof zij ergens bescherming zochten.
Lappen-Kari is dood! Als een lopend vuur ging
het bericht van tent tot tent, het drong in alle
houten hutten binnen, het klonk tussen alle bo
men en struiken, waar maar mensen konden zijn.
Lappen-Kari is dood! Het gelach verstomde, luide
gesprekken gingen over in gefluister, en ogen,
waaruit de vreugde had gestraald, werden nu
groot van angst. Lappen-Kafi! Wie de mond vol
had, kon de hap niet doorslikken en meer dan één
beker brandewijn bleef halverwege een open mond
steken. Lappen-Kari! Uit de schuilhoeken in de
struiken kwamen de jonge mensen te voorschijn,
zij hadden bleke gezichten ondanks hun verhitte
bloed. Het was, alsof er een koude scherpe wind
over het terrein was gestreken en iets had mee
gebracht, dat alle leven met vernietiging bedreig
de.
Persson en Elof begonnen een graf te delven. Z\J
waren juist klaar geweest met het dichtgooien van
het graf boven het kistje van Akkafjall. Andere
mannen kwamen helpen. Zand en stenen vlogen
door de lucht. Hoe eerder men Lappen-Kari onder
de grond had, des te beter. Schuw gluurden zij
naar de met takken versierde baar; niemand had
de moed er heen te gaan om te .voelen, hoe zwaar
zij was. Zij zou wel eens zo zwaar kunnen zyn
als ijzer en men zou er iets kunnen opdoen, dat
men zijn leven lang niet meer kwijt zou raken.
Weer scheppen vol zand en stenen. Lappen-Kari
moest onder de grond, voordat de nachtelijke
schaduwen uit de bergen kwamen opzetten.
Met ernstige gezichten zaten zy bij de vuren in
de tenten en hutten. Velen wilden eenvoudig niet
geloven, dat de vrouw op de baar werkelijk Lap-'
pen-Kari geweest was. Het was immers de vraag,
of tovenaressen wel konden sterven. En deed men
christenmensen geen onrecht door Lappen-Kari in
gewijde aarde te begraven? Dat was een vraag, die
de predikant had moeten beantwoorden. En die
had gezegd, dat zij een graf moesten delven. Maar
in elk geval zouden de klokken langer moeten lui
den dan anders, en de predikant zou aan dit graf
vele machtige woorden moeten spreken.
Imber was het minst bevreesd. Zij kon eenvou
dig niet geloven, dat een mens na zijn dood nog
gevaarlijk kon worden. God had de doden immers
onder zijn hoede. De duivel kwam er niet aan te
pas voor de jongste dag, als God de schapen van de
bokken zou scheiden. Dan pas zou hij de bokken
naar de helse poel sturen. De duivel was Gods beul
Zij had bovendien heel weinig tijd voor overpein
zingen. Zij gaf Olof en Inger eten in de hut van
Persson en zij hield haar ogen daarbij terdege
open. Het jonge meisje stond haar aan. Zy gaf zo'n
indruk van zuiverheid en degelijkheid.
Olof at. Hij vond het prettig dat Ella niet in de
buurt was. Voor Imber was hij niet bang. Hij had
de moed om haar aan te kijken en daarbij sloegen
de vlammen hem niet uit. Hij beantwoordde haar
vragen. Of het een lange tocht geweest was? ja
heel lang! Inger moest nodig rusten.
(Wordt vervolgd).
De Amerikaanse minister zei in ant
woord op vragen over een mogeiyk ge
bruik van Amerikaanse troepen in Zuid'
Vietnam, op verzoek van president Ngo
Dinh Diem dat dit een kwestie vo<
toekomst is.
Over Cuba zei Rusk dat na de tegen
slag van enige tijd geleden de Ameri
kaanse regering thans de toestand nauw
keurig moet bekijken en overwegen
welke maatregelen genomen moeten
worden. De NAVO-conferentie die de
volgende week in Oslo zal worden ge
houden zal, aldus Rusk, niet in byzon-
derheden spreken over de eventuele vor
ming van een onafhankelijke kernstrijd
macht voor de NAVO, de conferentie is
voornamelijk van politieke aard. Ter
sprake zal komen een doelmatiger poli
tiek overleg en een groter samenhang.
Ook de internationale toestand zal ter
tafel komen.
Over Zuld-Vietnam iel Rusk ten slotte,
dat het militaire apparaat van de com
munisten meer dan twaalfduizend stry-
ders omvat, afgezien van politici cn pro
pagandisten. De communisten hebben
hinderlagen gelegd, sabotagedaden uit
gevoerd en aanvallen gedaan op dorpen
garnizoenen. Tengevolge van de
guerrilla zyn meer dan tweehonderd la
gere scholen met achthonderd leerkrach-
n ruim 25.000 leerlingen gesloten."
het langs legale weg niet kan, dan moet
er maar verschreven worden. De bouw
van de aula, zo bleek ter zitting, was
daar een sprekend voorbeeld van. Al
leen bij verschrijvingen het boeken
van bedragen op andere posten dan
waarvoor het geld was uitgetrokken
was het nriet gebleven. Zelfs waren valse
rekeningen opgemaakt.
De rechtbank had zes getuigen opge
roepen, terwyl de verdediging te elfder
ure nog vier getuigen a décharge had
laten komen. Een van de belangrijkste
getuigen in de zaak O. was de 37-jarige
administrateur van de dienst gemeen
tewerken, de heer W. Rosa, die de ad
ministratieve kant van de verschrijvin
gen had verricht ten kantore van de
dienst gemeentewerken. Had de heer
Rosa de verschrijvingen op eigen initia
tief verricht of had hy dit gedaan op
last van zy» chef, de heer O.?
In opdracht van de directeur, verklaar
de Rosa pertinent. Ik wist nergens van,
verzekerde de verdachte O. de recht-
Serieus of scherts
Op e
leiding i
vraag van dc officier naar aan-
an een opmerking van de heer
verschryvlngen merkte ver
dachte op, dat In vele administraties ver-
schrüvlngcn voorkomen. Hy zag hierin
geen kwaad.
Byzonder openhartig was de getuige
A. Smit, uit Leeuwedorp. betonfabrlkant,
die zich „gestreeld voelde" toen zyn
medewerking werd Ingeroepen om een
gefingeerde rekening te maken. „Ik waa
de reddende engel", merkte hU laconiek
Do heer Rosa, zo zei hy, was by hem
gekomen. Nadrukkelijk verklaarde hU
dat de heer Rosa had gezegd uit naam
van de directeur van gemeentwerken te
spreken. Hijzelf had geen contact gehad
met de heer O. over deze kwestie.
Het hoofd vain de afdeling onderwijs
te Goes, de heer H. C. vam de Vreugde,
getuige a décharge, verklaarde des
gevraagd, dot hij vorig jaar een ver-
trouwelyk gesprek had gevoerd met de
heer Rosa in diens kwaliteit van pen
ningmeester van het r.k. schoolbestuur
te Goes. Er was gesproken over vergoe
dingen die de gemeente Goes voor het
onderwijs geeft. De heer Rosa zou voor
gesteld hebben een verschrijving toe te
passen op architecten-Jionora-ria en de
post bureau-kosten. De heer Rosa zou
gezegd hedden dat de pasten met en
kele honderden guldens verhoogd zou
den moeten worden.
Reddende engel
Het verhoogde bedrag zou dan ter be
schikking moeten worden gesteld van
het r.k. schoolbestuur, dat in verband
met de bouw van een nieuwe school voor
ho©e lasten zat. „Ik weet niet of deze
opmerking van de heer Rosa schertsend
bedoeld dan wel serieus", aldus de
heer Van der Vreugde. „Ik ben er echter
-ieus op ingegaan. Ik heb gezegd
niets van kon komen. De Goese
was toen al aan het rollen", deel
de hij nog mee.
De verdediging die werd gevoerd door
ir. J. B. du Croo uit Zierikzee cn mr.
C. L. Wlcrlnga uit Utrecht, was het met
dc officier eens. dat het kwaad der
verschrüvingen in Goes diep was ge
worteld. Beide pleiters waren echter van
mening dat het toenmalige college van
E. en W. de volledige verantwoordeiyk-
heid hiervoor draagt. Nadat de heer Du
Croo een aantal afzonderlijke punten
had behandeld, vroeg hy ontslag van
rechtsvervolging of vryspraak.
Deskundigen van het departement
van verkeer en waterstaat hebben
gistermiddag onder leiding
staatssecretaris Stijkel beraadslaagd
over de vraag of men zal kunnen in
gaan op het Amerikaanse voorstel,
de luchtvaartonderhandelingen op
mei in Washington te hervatten.
Naar van welingelichte zijde verluidt,
as het beraad nodig omdat de Ameri
kaanse uitnodiging gisteren vervat was
:n nieuwe nota, waarin een nadere
precisering van het Amerikaanse stand
punt werd gegeven. Deze nieuwe nota
in Den Haag met grote teleurstel
ling ontvangen.
De vraag is gerezen of de standpunten
niet zover uiteen gaan, dat een vrucht
bare voortzetting van het overleg onmo
gelijk is geworden. De Amerikaanse dele
gatie heeft opnieuw gevraagd om statis
tische gegevens over het transatlantische
verkeer van de KLM en zij heeft het
naar verluidt opnieuw duidelijk gemaakt,
dat zij landingsrechten voor de Neder
landse onderneming op de Amerikaanse
westkust slechts wil toestaan in ruil voor
een inkrimping van het overige verkeer
der KLM op de Verenigde Staten.
Hoewel daarover van officiële zyde
geen enkele bevestiging was te verkrij
gen, ls het welhaast zeker, dal van Neder
landse zyde een nieuwe nota aan de
Amerikanen zal worden gezonden. Het
zou dan de bedoeling zyn, deze nieuwe
nota nog deze week in V/ashlngton te
laten overhandigen.
