viert
Vier nieuwe taken voor
de hervormde zending
KRONIEK
w%mww
Meningen van anderen
ABASIN
School met de Bijbel
nog harde noodzaak
Rusthuis Ger. Gemeenten
in Leiden geopend
Een kanttekening
Een woord voor vandaag
4-voudige werking...]
MUa geneeskracht!
Chefarine ,4
z
ONZERZIJDS
KETTINGBOTSINGEN
Op de avond van Tweede Paasdag 1960 begon er een lichte motregen te
vallen die. vermengd met stof, de wegen glad maakte. Alleen al op de rijks
weg tassen Utrecht en Den Haag betekende dit tenminste vier kettingbot
singen waarbij zo'n twintig auto's waren betrokken.
Op Tweede Paasdag 1961 begon de regen al veel eerder te vallen en veel
stof lag er niet op de weg gezien de regenval van de vorige dagen. Deson
danks deden zich op deze avond zoveel kettingbotsingen voor dat het aantal
gestrande auto's geschat is op tussen de tachtig en de honderd. Afgezien van
de materiële schade liep alles betrekkelijk goed af: één ernstig en enkele
licht gewonden.
Hoeveel kettingbotsingen er geweest zijn in het jaar dat ligt tussen deze
beide data, is nauwelijks meer na te gaan: het zijn er vele geweest. Het is
dan ook niet overdreven het zo te stellen dat de kettingbotsing het spoelt is
dat de automobilist op onze wegen vergezelt!
Is er iets tegen te doen?
Tegen de eerste kettingbotsing betrekkelijk weinig. Op drukke uren
rijden de auto's meestal noodgedwongen in een file. De voorste moet krachtig
remmen, om welke reden dan ook de man achter hem remt een fractie
van een seconde later en komt ook nog tijdig tot stilstand de man achter
hem misschien ook nog maar de vierde is drie fracties van een seconde later
en botst op zijn voorganger en in een minimum van tijd is de weg een
chaos.
Maar dan? In de verte stormen al weer nieuwe auto's aan, ook in file.
De voorste ziet het obstakel, remt krachtigen de geschiedenis herhaalt
zich. Tenzij de voorste automobilist tijdig in de gaten kreeg wat er aan de
hand was en in een langzamer tempo kon afremmen. Zoals gelukkig ook dik
wijls gebeurt zodat een chaos als zich nu op de rijksweg heeft voorgedaan,
kan worden voorkomen.
Over dit laatste gaat het. Is dat op die rijksweg en dan bij avond moge
lijk? De situatie is zo dat grote gedeelten van het wegdek slecht zijn, zodat
remmen altijd een avontuur is. De bermafscheiding tussen heen- en terug
gaand verkeer is onvoldoende zodat men bijna altijd tegen (dikwijls veel tg
felle) lichten moet inkijken nog afgezien van het feit dat men dikwijls
ook al verblind wordt door het licht van achterop komende auto's die met
groot licht rijden! En bij regen speelt dit alles nog dubbel mee.
Want: de praktijk leert dat het onder zulke omstandigheden onmogelijk
is tijdig vast te stellen dat de rode lichtjes voor ons uit niet toebehoren aan
rijdende maar aan stilstaande auto's, al dan niet Ingedeukt. Het krachtige
remmen is noodzaak geworden en de kettingbotsing is er weer!
Nu was dit de klacht van de politie; dat de automobilisten te weinig let
ten op de blauwe en gele knipperlichten waarmee sommige auto's van de
rijkspolitie tegenwoordig zijn uitgerust. Deze klacht zal zonder twijfel juist
zijn. Blauwe en gele knipperlichten gaan snel verloren in de vele knipperende
lichten van haastige automobilisten en bovendien is het publiek te weinig
met de betekenis bekend. En er komt nog dit bij: deze auto's staan meestal
op de plaats van het ongeluk of zeer kort ervoor om effect te sorteren zou
den ze minstens tweeduizend meter vóór die plaats moeten staan. Niet knip
perend met blauwe of gele lichten maar voorzien van het bekende bord dat
men ook in tunnels ziet als een rijbaan versperd is: verboden in te halen,
één file vormen, maximum snelheid 50 km. Twee van deze auto's, snel naar
de juiste plaatsen gedirigeerd, kunnen een chaos voorkomen.
Deze auto's kosten geld, we weten het. Geld voor de aanschaf en geld om
ze te bemannen. Maar kettingbotsingen kosten ook geld, vele tonnen per
jaar. En gewonden. En soms mensenlevens. Terwille van dit laatste menen
wij dat suggesties als wij hier gedaan hebben op hun bruikbaarheid moeten
worden onderzocht Men zal het verschijnsel „kettingbotsing" wel nooit
helemaal van de weg kunnen verdrijven, er moet toch iéts tegen te doen zijn!.
Een open deur in Afrika
(Van onze kerkredacteur)
GISTERMIDDAG heeft de hervormde raad voor de zending besloten
om vier nieuwe zendingstaken te aanvaarden in West-Afrika.
In samenwerking met de Parijse en de Bazeler zending en de aan
wezige jonge kerken in Senegal, Ghana, Nigeria en Kameroen zullen
in de komende maanden minstens 22 predikanten, jeugdwerkers en
artsen ingezet worden. Dit is slechts een begin, want als hun werk
wordt gezegend zullen zeer waarschijnlijk in de komende jaren nog
meer zendelingen nodig zijn. Het is nog niet bekend hoeveel mensen
Nederland in de nabije toekomst zal uitzenden, maar het is zeer waar
schijnlijk dat ons land voor een zeer groot aantal zorg zal dragen. Nu
dit besluit gevallen is zal de hervormde zending uitzien naar de juiste
mensen. In de eerste plaats zullen daarvoor zendelingen die uit
Indonesië teruggekeerd zijn of zullen terugkeren in aanmerking
komen, maar ook nieuwe zendelingen zullen nodig zijn.
Dit n;euws werd gisteren onmiddel
lijk na de vergadering op een perscon
ferentie medegedeeld door de algemene
secretaris van de raad voor de zending,
mr. S. C. graaf van Randwijk en de
secretaris, ds. P. J. Mackaay. De be
sluiten waren het gevolg van de studie
reis die graaf Van Randwijk en de zen
dingsarts Van der Hoorst eind van het
vorig jaar naar West-Afrika hebben ge
maakt.
ANDERZIJDS
itiai;
ARGELOOS
Onder dit kopje schrijft De Volks
krant: „Het Verbond van Nederlandse
Werkgever» moet het ons maar niet kwa
lijk nemen, maar als we het in zijn ver
enigingsorgaan minister De Pous horen ver
manen om zich toch vooral niet te actief
met dc prijzen te bemoeien, omdat die nu
na de revaluatie vanzelf wel zullen dalen,
dan moeten we onweerstaanbaar aan de
passieprekende vos denken. Of is het ver
hond nog zo argeloos, dat het in de paas
haas gelooft? Wij doen dat al lang niet
meer cn we geloven er dan ook niet in,
dat de prijzen vanzelf zullen dalen. Er zijn
immers de afgelopen jaren voor ren aantal
•eetoren wel eens eerder mogelijkheden ge
weest om de verbruiker te laten profiteren
van goedkopere grondstoffenprijzen. Afge
zien van gunstige uitzonderingen die dik
wijls nog door ministeriële dwang tot stand
gebracht moesten worden is er nook
veel van terechtgekomen. Behalve als de
concurrentie ertoe noodzaakte. Het verve
lende is echter dat die concurrentie vaak
zo doeltreffend is uitgeschakeld, dat men
nan verlaging geen enkele behoefte voelt.
Daarom hopen wij, dat minister De Pous
niet alleen actief op de prijzen zal gaan
duweh, maar ook nog wat afspraken en
kartels onschadelijk maakt. Het argeloze
Verbond van Nederlandse Werkgevers ten
spijt".
Het Vrije Volk gaat nader in op
een tweetal punten, welke ir. P. F. S. Ot-
ten tijdens zijn afscheid als president van
Philips heeft aangeroerd. In de eerste
plaats de opmerking: „wij menen onze ver
antwoordelijkheid te kennen ten aanzien
van de gemeenschap in de landen waar wij
werken", in de tweede plaat» de verkla
ring: „zou er in dit opzicht in de onder-
nemingswercld een manco zijn, dan dienen
veiligheidsmaatregelen te worden genomen,
die erop gericht zijn het verantwoordelijk
heidsgevoel van dc ondernemer voor het
algemeen belang te vergroten cn zeker niet
door gedeeltelijke verantwoordelijkheid
daaraan af te doen". Het socialistische blad
schrijft: „Wat het eerste punt betreft sou
den wij willen zeggen: gelukkig beseft de
leiding van vele ondernemingen inderdaad
liaar verantwoordelijkheid voor bet alge
meen belang. Maar daar is niet alles mee
gezegd. Want ir. Otten schijnt niet te be
seffen dat hij hier optreedt als scheids
rechter in eigen zaak. „Wij kennen onze
verantwoordelijkheid". En moet dan verder
ieder maar zwijgen? De moeilijkheid is,
«lat het juist als gevolg van de gesloten
heid van dc NV's en vooral van dc inge
wikkeldheid van de problemen voor buiten
staanders zelfs niet of nauwelijks mogelijk
is de juistheid van het beleid ook mei
betrekking tot liet algemeen belang te
beoordelen. Hier ligt juist het probleem: er
is bij de leiding van de grote ondernemin-
gen een enorme verantwoordelijkheid opge
hoopt. Onze democratische filosofie houdt
in, 1. dal men niet méér ïnaeht en ver
antwoordelijkheid moet concentreren dan
nodig i' voor de uitvoering van gestelde
taken en 2. dat daar waar verantwoorde
lijkheid en macht geconcentreerd aijn, een
docHt-Heni. controle be.L.I OJ kot «e-
bruik dat ervan gemaakt wordt. De leiding,
di. .«t Pkiiip» word! ,,,errn I. én voor
de werknemer» én voor de gehele volksge
meenschap van zeer grote betekenis, zon
der dat beide daar enige directe seggen-
srhap in hebben. Waar bet «n» om gaat
1 H. lnrlinr tl
BEACTIE
Wou hervormde zijde neemt
men het op voor prof. Ridderbos,
die naar aanleiding van de be
slissing van de hervormde synode
inzake prof. Smits, een nogal fel
artikel schreef, dat niet minder
fel werd beantwoord door ds. F.
H. Landsman in „Hervormd Ne
derland". In dit blad gaf ds.
Landsman op 18 maart een ver
volg en een aanvulling van zijn
artikel. In reactie op deze aan
vulling schrijft ds. H. G. Groene-
woud in het ,Jlervormd Week
blad" onder meer het volgende:
W'E zouden hierop niet reageren,
als ds. L. deze gelegenheid niet
aangreep om ook hervormden te
vermanen over hun schrijven n.a.v.
van de kwestie-Smits. Voor we hier
op ingaan, één enkele opmerking
over het gedeelte dat prof. Ridder
bos betreft. Dat vangt zo aan: „Het
artikel van prof. Ridderbos bracht
verwijdering tussen hervormden en
gereformeerden." Dit is niet juist.
Het is zó: Het besluit van 't breed-
moderamen om prof. Smits zijn be
voegdheden als van een emeritus
niet te ontnemen, dat bracht ver
wijdering tussen gereformeerden en
nervormden. En het artikel van
prof. Ridderbos was daarvan een
teken. Ik breng deze correctie aan.
omdat er iets mee verbonden moet
worden, nl. dit: Het besluit van oei
breed-moderamen inzake prof.
Smits bracht ook afstand tussen het
breed-moderamen der herv. synode
en tal van leden der Herv. Kerk,
juist omdat deze laatsten de Herv.
Kerk van harte liefhebben. Dat is
ook de reden, waarom hervormde
bladen nogal bewogen over deze
zaak hebben geschreven.
DS. Landman constateert een
neiging ..om in het openbaar
kritiek te oefenen op wat anderen
zeggen en doen, die niet tot onze
enge kring van geestverwanten ue-
horen". Dit laatste zij verre van
ons. Beslissend is niet de vraag of
iemand tot onze enge kring van
geestverwanten behoort, maar of
nij o.l. recht handelt. En ik begrijp
niet. hoe het feit dat iemand een
..andere verder-reikende veran:-
woordelijkheid draagt" dan wij, op
zichzelf reden tot kritiek kan zijn.
Het hangt er alleen maar vanaf,
wat hij zegt en doet. Maar 't feit
dat iemand een verder-reikende
verantwoordelijkheid draagt verheit
hem ook niet boven de kritiek.
Doch dit terzijde. Waar het om
gaat. is de neiging, in het openbaar
kritiek te oefenen. Wij hebben kri
tiek geoefend, inderdaad. Maar:
daarvóór hebben we positief uit de
kerkorde aangetoond, welke weg in
de zaak van prof. Smits gevolgd
moest worden. Men heeft dit wei-
gefundeerd advies niet opgevolgd. Is
het ongeoorloofd, dat we nu achter
af dan ook onze bezwaren uiten?
Bovendien, als we het niet openlijk
mogen doen. hoe dan wel? De enige
weg die ons open staat, is die van
ons eigen blad. Ds. Landsman hou-
de me ten goede dat ik niet veel
geef voor de mogelijkheid van
..broederlijke samenspreking"; ik
herinner me verschillende samen-
sprekingen, w.o. een met o.a. het
breed-moderamen der synode. Ik
heb daarvan niet de herinnering
behouden, dat men toen broederlijk
op onze bezwaren inging en voor
zover ik heb kunnen nagaan heeft
't ,-ok niets uitgewerkt. Bij een
dergelijke bespreking gaat het ons
er heus niet alleen maar om, ons
eens even uit te spreken.
WE zijn dus wel op openlijke kri
tiek aangewezen. Wil ds. L.,
•ioor ons die als zonde aan te re
kenen, ons de mond stoppen? Wat
moeten we dan? Meezingen in het
koor, tegen overtuiging en geweten
in? En het terrein, m.a.w. het
kerkvolk, open laten voor de be
ïnvloeding van een pers die alles
aanprijst wat de kerkelijke organen
rloen? Ds. L. wil toch niet uitslui
tend een pers van de enge kring
van zijn geestverwanten? Dat zou
nog erger zijn dan de kritiek die
nij laakt.
We nemen aan dat ds. Landsman
het zo niet bedoelt, en dat hij toch
wel kan waarderen dat er in de
kerk mensen zijn, die zelfstandig
denken en oordelen en hun mening
durven zéggen ook. In elk geval:
wij beschouwen dit als onze verant
woordelijkheid voor héél de kerk.
Trouwens, ds. L. zegt zelf: „Eer
lijke en open kritiek kan niemand
ontberen." Ik meen. dat wij niet
anders doen. En lukt het ons naar
zijn smaak niet altijd evengoed,
laat hij dan bedenken, dat wij het
doen uit het besef van verbonden
heid met de kerk.
DS. L. verwijt de kritici dat zij
het beleid van de generale li
chamen „naar beneden praten". We
kunnen dit omkeren, en hem verwij
ten, dat hij met dit oordeel het op
treden der kritici naar beneden
praat. Dit gebeurt wel eens. Het is
mij niet onbekend, dat het optreden
van sommige personen ook uit onze
kring naar beneden wordt gepraat,
door hun allerlei persoonlijke min
der edele motieven toe te dichten.
Is het ook niet naar beneden pra
ten van de kritiek, wanneer men,
insinuerend, spreekt van de nei
ging, „afbrekende kritiek te oefe
nen op anderen die niet tot onze
enge kring van geestverwanten be
horen. of een andere, verder rei
kende verantwoordelijkheid hebben
te dragen dan wij zelve hebben te
torsen". Hier zouden wij van hem
willen vragen, wat hij van de kritici
vergt: „Geloof ook van ons, dat
wij te goeder trouw zijn, en dat ons
het welzijn der hervormde kerk
niet minder ter harte gaat dan u."
Ik ben er van oyertuigd, dat wan
neer deze houding ten aanzien van
de kritici wat meer werd gevonden
en wat duidelijker tot uiting kwam,
we in ons hervormd kerkelijk le
ven een heel eind verder zouden
zijn. Ds. L. moge bedenken, dat het
toch wel heel moeilijk uit kwade
trouw en uit neiging om naar bene
den te praten en af te breken, kan
zijn, wanneer mensen die vanaf
rond 1930. dus lang voor het optre
den van prof. Kraemer, heel veel
tijd en arbeidskracht gaven voor
herstel der Hervormde Kerk, thans
bezwaren uiten.
Neen. naar beneden praten willen
we niet. Maar men kan ook naar-
beneden-besluiten, en naar-beneden
regeren; men kan nl. besluiten ne
men die beneden het peil der kerk
liggen, die de kerk naar beneden
trekken. Geschiedt dat. dan kunnen
wij onmogelijk naar boven praten,
ln de zin van toejuichen. Maar
eigenlijk willen we met onze kritiek
toch wel naar boven praten. We
willen terug naar het kerkelijk peil.
Daarom open bespreking van een
zaak die heel de kerk aangaat en
interesseert. Daarom ook een ande
re handelwijze inzake prof. Smits.
Het meest noordelijke land waar de
hervormde zending hulp gaat bieden is
Senegal. Er zal een zendingspredikant
worden beroepen, die zich zal vestigen
in de hoofdstad Dakar. In dit land heeft
jaren lang de Parijse zending een zeer
moeizaam werk gedaan. Men heeft
zelfs wel gezegd dat het het terrein
was van haar nederlagen. De enige
grote vrucht kwam. toen een kleurling
zendeling jaren geleden beweging zag
onder de stam der Bambara's, ont
vluchte slaven die in christelijke kolo
nies bijeengebracht werden. In de loop
der jaren zijn velen van hen door hu
welijken en om andere redenen weer
teruggevallen in het mohammedanis
me. Toch is er nog een kleine kerk
overgebleven, die in Dakar een eigen
kliniek heeft en een post om lectuur
te verspreiden. De predikant zal door
de protestantse gemeente daar worden
beroepen, maar hij zal een echte zen
dingspredikant moeten zijn in die mos
lim-wereld.
Hoewel graaf Van Randwijk geen
grote directe vruchten op dit werk ver
wacht, gelooft'hij dat hier grote mo
gelijkheden liggen. Deze moslim-wereld
is niet meer zo keihard als men wel
eens gedacht heeft.
l\oord-Ghan«
Het tweede nieuwe terrein ligt in het
noorden van Ghana, waar nog betrek
kelijk weinig zendingswerk is gedaan.
De jonge kerk van Zuid-Ghana voelt
zich voor dit gebied verantwoordelijk en
heeft om hulp gevraagd. Op het ogen
blik werken hier voor de Parijse zen
ding en de Schotse presbyteriaanse zen
ding ieder drie arbeiders. Er is ge
vraagd om twee zendingspredikanten in
te zetten en een wika van De Horst,
die zich speciaal zal moeten toeleggen
op het werk onder de middelbare scho
lieren, waar een geheel nieuw arbeids
terrein is.
Voor bet eerst in de zendingsgcschle-
denis /al in dit gebied ook een zen
deling-psychiater worden ingezet. Hij
zal verbonden worden aan het zendings
ziekenhuis in Agoko. Gebleken is dat
vooral dc intellectuelen van Ghana
sterk behoefte hebben aan psychiatri
sche zielszorg. Bovendien is behoefte
aan nog een gewone arts.
In dit gebied zal nog echte pioniers
zending bedreven kunnen worden.
Graaf Van Randwijk ontdekte hier
een dichte wildernis van onafzienbare
afmetingen, zoals hij die zelf op Ce
lebes en op Sumatra nog niet had le
ren kennen. Wel is reeds ingezien dat
dit pionierswerk op nieuwe wijze zal
moeten worden gedaan. De zelfstan
dige kerk mag niet het einde zijn van
het zendingswerk, maar de gedachte
van de zelfstandige kerk zal van meet
af aan voorop moeten staan.
In Nigeria werkt reeds de Nederlan
der dr. W. A. Bijlefeld, die samen met
de Brit Ciossley is ingezet in het kader
van een geheel nieuw project de „Islam
in Afrika". Zijn taak is om de daar
werkende zendingen en naast de
meer kerkelijk georiënteerde zendingen
is hier ook bijzonder goed contact met
de geloofszendingen en de jonge ker
ken te nelpen om de islam beter te
leren doorgronden.
Graaf Van Randwijk ontdekte dat
dr. Bijlefeld in dit gebied bijzonder
belangrijk en goed werk doet. Hij ar
riveerde met deze islamkenner in een
zendingsziekenhuis in Moesasa. De
artsen en verpleegsters vielen dr. Bij
lefeld bijna om de hals, want hij
kwam als geroepen. De leider van de
christelijke kolonie van Haussa's daar,
was net de vorige dag bij hen zijn
nood komen klagen, omdat hij ge
sprekken over het geloof had gehad
met islamitische stamgenoten en ei
genlijk met zijn mond vol tanden had
gestaan. Het dorpshoofd werd onmid
dellijk geroepen en kreeg privé-onder-
richt, waarvoor hij uiterst dankbaar
wasIn dit gebied is gevraagd om
twee zendingsartsen.
Zi(id-K«ineroeii
Het vierde nieuwe gebied ligt in Zuid-
Kameroen. Daar is in het bijzonder
hulp gevraagd voor het werk oniéer de
Bamilekcstam die zojuist ccn heftige
burgeroorlog achter de rug heeft, tus
sen de revolutionairen van dc stam en
de meer traditiegezinden. Dit gebied
heeft de Parijse en hervormde zending
gevraagd om drie zendingspredikanten
voor de opbouw van de jonge kerk, om
vier zendingspredikanten voor evange
lisatiewerk, om een zendingspredlkant
voor de nabijwonendc Bamounstam, om
een jeugdwerker, een docent voor de
theologische opleidingsschool, om twee
zendingsartsen waarvan een chirurg,
om een rondreizende zendingsarts cn
enkele verpleegsters.
Met de Parijse zending zal nog na
der worden overlegd evenals met de
niet
de bevoegdheden vsn de leiding te
verkleinen, maar een effectieve controle te
creëren op het gebrnik, dat van die be
voegdheden wordt gemaakt. De sin „Wij
kennen onse verantwoordelijkheid" is al»
democratische verantwoording niet voldoen-
Het ziet er naar uit dat de gerefor
meerden hun streefbedrag van zeven
miljoen gulden voor de kerkbouw
gaan halen. Na een actie van ongeveer
een maand is nu reeds meer dan 5
dé. Aan dit probleem i« ir/Otten in iij«J miljoen gulden toegezegd, terwijl de
i«-I toezegii
rede helaas zeil» niet toegekomen".
I toezeggingen nog steeds binnen komen.
Basler Mission voor de andere gebie
den welk aandeel hervormd Neder
land in al dit werk zal hebben. Dit
alles is echter slechts een eerste stap en
in de vrij nabije toekomst zullen nog
veel meer zendingsarbeiders en daarom
ook financiën voor al dit werk nodig
zijn.
Dit aTes wil niet zeggen dat hiermede
nu het werk in Indonesië volledig be
ëindigd is. Evenals de gereformeerde
zending zal Nederland blijven helpen
waar mogelijk Het betekent wel een ge
heel nieuwe arbeid, met geweldige mo
gelijkheden. maar die ook een geheel
eigen aanpak zal vergen. Daarom zullen
ook de zendingsarbeiders die reeds in
Indonesië hebben gewerkt en daarheen
niet meer kunnen terugkeren een her
scholing ontvangen. Een vereiste zal
zijn dat zij actief de Engelse of Franse
taal beheersen
De' hervormde zending weet op de
goede weg te zijn, ook al zal nog heel
wat studie gemaakt moeten worden
van de nieuwe projecten. Er resten
nog tal van vragen die om beantwoor
ding smeken, en dat is gisteren in de
bijeenkomst van de raad voor de zen
ding ook heel duidelijk gebleken. Maar
dat de zending op de goede weg is
bleek ongewild uit een gesprek van
de Afrikaanse methodisten-predikanten
tijdens de synode van de jonge Me-
thodistenkerk in Kameroen. De Ne
derlandse afgevaardigden hadden dui
delijk gemaakt dat zij wilden samen
werken met de jonge kerken en in
het kader van hun werk. Een Engels
zendeling hoorde de ene predikant te
gen de andere zeggen: „Deze kerels
verstaan de nieuwe tijd".
Al zal Nederland dan geen ge
heel eigen terreinen meer kunnen
bemoederen het zal samen met ge
lovigen van andere landen en ande
re kerken en samen met de jonge
kerken die er zijn op het zendings-
veld een eigen verantwoordelijk
heid kunnen dragen.
Advertentie
kalmeirt ds zenuwen
zonder slaap to vorwokkonl
De ontkenning van Pasen is niet iets van onze moderne tijd.
Als u het Paasverhaal leest, ontdekt u al vlug, dat het begint
met een omkoperij om het feit van de opstanding maar zo
scherp mogelijk te loochenen! De bewakers van het graf,
ooggetuigen van wat zich daar in die hof bij Jeruzalem
heeft afgespeeld, staan nog te trillen op hun benen, als zij
voor de vergadering van godsdienstige autoriteiten naar
waarheid verslag uitbrengen. Er wordt zwaar gezucht, maar
het besluit valt: ontkennen, domweg ontkennen. En de
bewakers stil houden met geld, veel geld, als ze maar willen
vertellen, dat de volgelingen van Jezus het stoffelijk over
schot hebben weggenomen, terwijl de bewakers sliepen
Het is in de gegeven situatie de beste oplossing: stelt u zich
voor, dat die godsdienstige leiders het verhaal hadden geloofd
en verder verteld! Het is dan wel een minder fraaie oplossing
maar goed: wie in het nauw wordt gebracht, kijkt niet zo
nauw. De ontkenning van Pasen is doorgegaan. Nóg zijn er
velen, die zeggen, dat dood dood is. Misschien geloven zij
het zelf niet, maar als zij iets anders zeggen, dan weten zij,
dat dit voor hun leven zeer ingrijpende consequenties met
zich brengt. Misschien geloven anderen op wetenschappelijke
gronden, dat een dode niet levend wordt. Nee, zo ver hebben
wij het nog niet gebracht. Het is dan ook beslist geen men
selijk ingrijpen, maar goddelijke handeling. Wie Pasen ont
kent, beledigt God zeer ernstig!
Unie hield jaarvergadering
Uitgangspunt van
catechisatie moet
worden herzien
(Van een onzer verslaggevers)
Overeenkomstig een lang
jarige traditie heeft de Unie
„Een School met den Bijbel" in
haar vaste zaal van het gebouw
voor Kunsten en Wetenschappen
te Utrecht daags na Pasen weer
jaarvergadering gehouden, ditmaal
voor de 82ste keer. Als gewoonlijk
kwamen hier velen, die het chris
telijk onderwijs in de een of an
dere vorm dienen.
In Leiden werd gistermiddag
het rusthuis van de classis Am
sterdam der Geref. Gemeenten
officieer geopend. Het is gevestigd
in het voormalige rusthuis van de
Geref. Kerk aan de Hooigracht,
dat leeg kwam toen de Geref.
Kerk enkele jaren geleden een
nieuw rusthuis opende aan de
Witte Rozenstraat. Direct hierna
is de Leidse Geref. Gemeente in
classicaal verband besprekingen
begonnen, die eind 1959 resulteer
den in de aankoop van het pand
Hooigracht 38.
Tijdens een grondige verbouwing
er moest zelfs een nieuw trappenhuis
worden aangebracht is de capaciteit
van het gebouw uitgebreid van 25 tot
40 bedden. Het interieur van het rust
huis is bijna onherkenbaar veranderd
en gemoderniseerd. De ongeveer 25 ka
mers zijn smaakvol opgeknapt en ook
de eet- en conversatiezaal mag er in
alle opzichten zijn door haar moderne
inrichting evenals de bijzonder doel
matige keuken. Het rusthuis heeft een
achteruitgang aan de Middelweg en be
schikt ook over een tuin. Er is ruimte
gereserveerd voor een verpleegzaal en
een rouwkamer.
Door de grote belangstelling, die er
van de zijde der bejaarden bestond
voor het rusthuis, heeft het bestuur na
overleg met de stichtingsraad al vóór
de officiële opening een aantal bejaarden
gelegenheid gegeven hun kamers te be
trekken. Directrice is zuster Kersbergen.
Ter gelegenheid van de opening werd
middags een bijeenkomst gehouden
in het kerkgebouw van de Geref. Ge
meente aan de Nieuwe Rijn. Eerste
spreker was ds. K. de Gier uit Den
Haag, die opmerkte, dat tientallen ja
ren van besprekingen vooraf zijn gegaan
aan het thans gereed gekomen rusthuis.
Omstreeks 1925 zou de classis in Lisse
een rusthuis laten bouwen de grond
was al gekocht. Toen dit door omstan
digheden niet doorging, viel de keus op
Den Haag. Het bestek lag ten slotte
al klaar maar de oorlog gooide roet in
het eten.
Ten aanzien van het rusthuis aan de
Hooigracht, waarmee eindelijk een punt
kon worden gezet achter het plannen
maken, zei ds. De Gier, dat hier be
wezen is. dat er van iets ouds nog heel
wat moois is te maken onder deskundi
ge leiding. Hij dankte allen, die er, op
welke wijze dan ook, aan hebben mee
gewerkt. De Geref. Gemeente van Lei
den schonk het serviesgoed voor het
rusthuis en de Geref. Gemeente van Lis-
se de keukeninrichting. Er ontbreken
nu nog twee dingen, aldus ds. De Gier:
een naam voor het rusthuis én een
ditatie had gehouden naar aanleiding
van Marcus 6:31 „Rust een weinig",
spraken achtereenvolgens wethouder S.
Menken fdie met wethouder S. M. Stolp
het Leidse gemeentebestuur vertegen
woordigde), ds H. van Gilst (namens
Ledenvergadering
a.r. en c.h. kringen
De AR.-Kieskrlngcentrale en de C.H.-
Kamerkring houden op donderdag 6 apTil
in Pulchri Studio in Den Haag een ge
meenschappelijke ledenvergadering.
Sprekers zullen zijn de minister van
volkshuisvesting en bouwnijverheid,
mr. J. van Aartsen en de minister van
economische zaken, dra. J. W. de Pou3.
Kerk en Israëldag
in Wassenaar
De Hervormde Raad voor de Verhou
ding van Kerk en Israël zal op woensdag
5 juli zijn jaarlijkse „Kerk en Israël-dag"
houden op het landgoed Ter Veken in
Wassenaar. Het hoofdonderwerp van
'deze dag zal zijn „De Verzoening".
de classis Amsterdam), ds. J. H. de
Boer (Geref. predikant te Leiden, die
mede namens zijn Chr. Geref. collega
het woord voerde) en ouderling Ouds
hoorn hun gelukwensen uit.
Wethouder Menken uitte zijn erkente
lijkheid voor wat op rde.-Hooigracht' tot
stand is gekomen, ds. Van Gilst- sprak
van een blijde dag voor de classis, ds.
De Boer bracht op sympathieke wijze
naar voren wat de Geref. kerkgenoot
schappen ondanks vele misverstanden
en verschillen met elkaar gemeen heb
ben bovendien kwam hij met de
idee het rusthuis op grond van Psalm
92 de naam De Palmboom te geven
en ouderling Oudshoorn bood een groot
vloerkleed aan voor de conversatiezaal
van het rusthuis. Ds. C. Molenaar uit
Moerkapelle sloot de bijeenkomst.
Conferentie-oord van
herv. geref. jeugd in
Ermjlo wordt geopend
Het nieuwe conferentie- en vakantie
centrum van de Bond voor Ned. Her
vormde Knapenverenigingen op Gerefor
meerde Grondslag, Drieërweg 124 te
Ermelo, zal zaterdag april officieel in
gebruik worden genomen.
Het gebouw biedt plaats voor 80 per
sonen en bevat twee grote slaapzalen elk
van 40 bedden (eventueel voor gemengde
groepen), een grote hal, een conferentie
zaal, een keuken en een winkel.
Oorspronkelijk zou de opening op 8
april plaatsvinden, doch dit is op voor
stel van de aannemer enkele weken uit
gesteld.
Zwaar karweitje voor
Haarlemse padvinders
Ongeveer 75 Haarlemse padvindsters
en padvinders zullen donderdag 6 april
een ongeveer zes meter lange heipaal
door het centrum van Haarlem torsen
onder het mc^to „Haarlem een vierde
technische hogeschool". Op de Grote
Markt wordt door de districtscommis
saris van de Vereniging de Nederlandse
Padvinder opdracht gegeven deze eerste
paal voor de hogeschool ter plaatse op
te richten. Het karwei, dat in het kader
van de actie „heitje voor een karweitje"
wordt verricht, zal door de burgemeester
van Haarlem met de traditionele „hei
tjes" worden beloond.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Alkmaar, vac. G. C.
Tromp: G. Jukema te Nijverdal.
Aangenomen naar Bergen N.H. (toez.):
D. Visser te Zaandam: naar Den Andel
Gr. (toez.): G. W. Santman, vic. te
Amersfoort.
Bedankt voor 's-Gravcnhage, wijkgem.
31—32: A. van Es te Hengelo Ov.; voor
Hasselt: J. v. Drenth te Ooltgensplaat.
Beroepbaarstelling: R. Crouwel, v
te Utrecht, Goedestraat 34, is beroep
baar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Westerlee Gr.: M. Kievit,
kand. te Numansdorp; te Coevorden: W.
v. d. Kolk te Kitchener Ontario
Canada, Chr. Ref. Church, voorheen te
Beilen.
Aangenomen naar Enschede: J.
Dondorp te Hattem. die bedankte voor
Koudekerk a. d. Rijn.
Bedankt voor Nijkerk, vac. H. Tien:
A. G. Kornet te O. en N. Wetering.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Amsterdam-Z.: W. van 't
Spijker te Drogeham en K. J. Velema
te Hoogeveen.
Beroepen te Woerden: W. de Joode te
's-Gravenhage, die bedankte voor Apel-
doorn-Z.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Amsterdam-C.: Chr. van
Dam te Rotterdam-Z. en A. Elshout te
Utrecht, waarvan eerstgenoemde is be
roepen.
Wat de Unie bedoelt: financiële
steun verlenen aan, en propaganda ma
ken voor de school met de bijbel,
kwam weer tot uiting in de rede van
de voorzitter, prof. dr. K. Dijk te Drie
bergen, over de vraag: „Wat is de
school met de bijbel?"
Het propageren van «jeze school
blijft nog altijd harde noodzaak, vooral
nu door sommigen langzamerhand het
verschil tussen de school met de bijbel
en de openbare school-met-bijbelonder-
richt minder scherp wordt gezien.
Prof. Dijk zette uiteen wat het ver
schil tussen beide scholen is. Voor de
school, waar de bijbel niet een faculta
tieve toevoeging, maar uitgangspunt
van heel het onderwijs is, ijvert de
Unie.
Door middel van het blad „School en
Huis" en de onweerstaanbare activi-
teit van haar propagandist, de heer N.
Henkels, tracht de Unie haar taak te
volbrengen. Jammer genoeg is de situa
tie plaatselijk niet overal zoals zij be
hoorde te zijn.
Intussen telt de Unie blijkens me
dedelingen van de secretaris mr. J. J.
Hangelbroek 1031 locale comité's;
een vermeerdering van elf comité's j
vergeleken bij het vorige jaar.
De opbrengst der Uniecollecte-1960
bedraagt tot dusver (van 541 comi
té's) .f 361.453,16. zijnde ruim 25.000
meer dan in 1959.
SECULARISATIE
Over het onderwerp „Secularisatie en
het evangelisch antwoord" sprak op de
ze vergadering prof. dr. H. Jonker te
Utrecht. Deze onderscheidde de secula- j
risatie der godsontkenning en de secu
larisatie van de ont'goddelijking.
De eerste vorm van secularisatie
de botte ontkenning van het godsbe
staan op wetenschappelijke gronden
vindt men niet veel meer. Een veel
zwaarder probleem voor kerk en school
is de absentia Dei: men mérkt niets
van God.
Als reformatorisch gelovigen behoeft
men zich over de „secularisatie der
ontgoddelljking" niet te verontrusten.
Men had de wereld en daarin sommi- I
;e personen en instanties vergodde-
.ijkt. Dat dit meer en meer verdwijnt,
is alleen maar toe te juichen.
De overheid heeft niets goddelijks.
Maar onder oude volken en zeker on
der het moderne heidendom van de
dictatuur, worden mensen als afgoden
op een voetstuk gezet. De reformatie
heeft zich hiertegen gekeerd.
Er zijn mensen, die de grapjes van
Wim Kan op de regering moeilijk
kunnen waarderen en eigenlijk niet
■geoorloofd vinden. Maar Wim Kan
vermag de spot te drijven met de
overheid, aldus prof. Jonker, omdat
die overheid niets goddelijks heeft.
Wel ziet de reformatie de overheid
als dienares van God maar tegelijker-
tijd kan zij de overheidspersonen met
humor bezien. Echte humor sluit trou
wens erns\ niet uit maar in.
Het evangelisch antwoord op de se
cularisatie is de terugkeer tot Woord
en Sacrament, tot het eigenlijke en we
zenlijke van de geloofsbeleving. Daar
mee toegerust kan men de wereld in.
In verband hiermede stelde prof.
Jonker de vraag of het godsdienst
onderricht op school en catechisatie
niet herzien moeten worden; zodat men
niet meer begint bij de schepping maar
bij het centrum der godsopenbaring:
Bethlehem, Golgotha, opstanding.
Het is een Griekse wijze van denken
om van het zijnde terug te keren naar
het zijn. Maar in de evangeliepredi
king van Paulus wordt niet terugge
gaan naar de God der schepping maar
naar de God der verlossing.
De scheppingsgedachte is geen uit
gangspunt maar sluitstuk. Zoals ook
Israël niet over God sprak als Schep
per. maar als de God van Abraham,
Izak en Jacob.
DODEN HERDACHT
Op de rede van prof. Jonker volg
de een interessant debat, waarin naast
onderwijsmensen ook theologen (prof.
dr. G. P. van Itterzon, prof. dr. B. J.
Oosterhoff en ds. A. Oliemans) naar
voren kwamen.
Een Zuidafrikaanse delegatie was ter
vergadering aanwezig: namens deze
voerde prof. 7"
het woord.
J. Mulder uit Pretoria
In zijn' jaarrede had prof. Dijk enige
personen herdacht, die in het voorbije I
jaar aan de Unie ontvielen: de heren
H. Booy, E. de Jong Azn, P. van Tui
nen en J. van der Waals en de hoogle
raren G. Ch. Aalders en J. Ridderbos.
Advertentie
4 middelen tezamen werken aneller,
krachtiger en langduriger.
In dc hele wereld wordi tegen pijn en
griep meer en meer een combinatie van
middelen gebruikt. De 4 middelen van
Chefarine „4"- elk op zichzelf al beroemd
helpen elkaar en werken daardoor bij
zonder weldadig.
fcjHBBZX22!EGBBBL
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeliQile maag,
wint die wordt beschermd door hel bestanddeel Chelaro».
20 libl. 10.80. Voordelige gezinsverpakking 100 tabl. 13.50,
