Feest KVP-raad stelt politieke constellatie discutabel Ambitieus PvdA-program voor komende tien jaar Kinderbijslag is aan KVP-kiezers beloofd Maar fractie wijst wijziging kinderbijslagregeling niet af Suurhoff voorzitter Partij van de Arbeid 5 ZATERDAG 25 MAART 1961 ^f.'s/%'4'fA/Zz/JL/,. Straks is er feest... Pasen '61. Vier dat feest en luister! Want Christus is opgestaan. Want Christus leeft. De' Man van Nazareth beklom de steilste berg ter wereld. Dat is de heuvel Golgotha... En toch. En toch overwint Hij. Hij leeft. Hij blijft de Waarheid, ook als de Waarheid gekruisigd wordt. Hij is sterker dan de dood. En Zijn Woord gaat de wereld door. Hij leeft. En Hij is bij ons. Wat zullen wij nog vrezen en buigen voor ééndagsgoden? Christus is opgestaan. Hij is overwinnaar. Hij leeft. Voor alle mensen. Straks is er feest... Pasen '61. Vier dat feest. En luister. Luister naar de verkondiging van het Evangelie. Df NWHlANDSf HIRVOKMDI KIRK NODIGT U UIT TI XOMIN LUISTIHN NAAK Dl VHIKONDIGING Wij bidden U voor onze kinderen. Gij alleen weet wat hen nacht. Geef alle ouders de genade dat zij hun kinderen vroeg wijpen op uw amt, die niet verkort is om te helpen. Wees Gij ons een vaste burcht, ons verweer en ons wapen. De kerk werkt, de kerk helpt. Ook van daag terwijl u deze woorden leert. Da vraag aan u is recht-uit en heel een voudig: Help dit grote werk. Help door een gift van al» het u mo gelijk is één-duizendste deel van uw jaarinkomen. (Van onze parlementsredactie) OP ZICHZELF GENOMEN behoeft een gewijzigde kinderbijslagrege ling niet bij voorbaat te worden afgewezen." Met deze uitspraak 'ot de KVP-partijraad, die gisteren en vandaag in Utrecht bijeenkwam, liet de waarnemend-voorzitter van de KVP-Tweede-Kamerfractie, de heer W. J. Andriessen, de deur open voor verder overleg over het moeilijkste probleem van het kabinet-De Quay, de Algemene Kinderbijslagverzeke ring. Hij voegde er echter aan toe: „Mocht onverhoopt geen bevredigende regeling tot stand komen, dan moet, dunkt mij, voor de KVP de vraag rijzen, of daardoor niet de aanzet is geschapen voor wellicht belangrijke en ingrijpende veranderingen in de onderlinge positie en verhoudingen der Nederlandse staatkundige groeperingen." De heer Andriessen lichtte in zijn toe spraak het beleid van de KVP-fractie toe. Hij sprak zijn blijdschap er over uit, dat het kabinet algemeen van mening blijft, dat een algemene kinderbijslagregeling tot stand behoort te worden gebracht. In dit verband stond hij ook stil bij de suggestie van prof. mr. P. J. Oud, vorige week vrijdag gedaan tijdens de algemene vergadering van de VVD, dat er voor de minister van sociale zaken een belang rijke taak ligt voor het ontwerpen van een voor alle partijen meer bevredigende kinderbijslagregeling. Indien dit voor de zelfstandigen een ietwat opgepoetste noodregeling zou moeten zijn, dan valt hierover met ons bezwaarlijk te discus siëren, aldus de heer Andriessen. „Daar komt bij, dat intrekken van het wetsont werp een andere liberale suggestie betekent, dat het verdwenen is en wij zouden daar pas over kunnen gaan den ken, wanneer niet alleen zou vaststaan, dat er een gewijzigd aanvaardbaar ont werp zou worden ingediend, maar dat dit menselijkerwijs gesproken ook wet zou worden. Aangezien wij hiervan echter niéts weten, kan over des heren Ouds suggestie op dit moment bezwaarlijk meer een verstandig woord gezegd wor den. Onrust Wanneer men weet, hoe belangrijk de kinderbijslagregeling voor de KVP Is, valt het te begrijpen, dat bfj sommige leden van de Partijraad enige ongerust heid ontstond na de uitlating van de heer Andriessen, niet iedere wüzlglng bij voorbaat af te wijzen. Enkele sprekers gaven van deze ongerustheid ondubbel zinnig uiting. KVP-kinderbijslagdeskundige dr. W. P. M. L. Kort trachtte deze ongerustheid weg te nemen door erop te wijzen, dat voor de aanneming van de AKB in de Tweede Kamer medewerking van de WD of de PvdA is vereist. De hand, die mr. Burger heeft uitgestoken, is niet zo verschrikkelijk gul. De suggestie van prof. Oud getuigde nog minder van ruim hartigheid. „Wij zullen prof. Oud misschien kunnen vinden op de vorm van de regeling, maar niet op basis van de materiële nood, de rechtvaardige verdeling. Dit bedoelde de heer Andriessen. Prof. Oud zal ruim hartigheid, maar bovendien ook snelheid moeten opbrengen. Anderzijds moet de heer Burger niet menen, dat deze ons zo dierbare zaak ons zou kunnen brengen in een dwang positie ten overstaan van de PvdA," aldus dr. De Kort. „Deze partijraad kan gerust zijn", voegde de heer Andriessen bewogen hieraan toe. De Partijraad deed ten slotte de uit spraak, in te stemmen met de woorden van de heer Andriessen, waarin de ver houding tussen de politieke partijen als het ware afhankelijk wordt gesteld van de oplossing van het kinderbijslagvraag- stuk, en drong er bij de Tweede Kamer fractie op aan, de spoedige totstandko ming van een bevredigende regeling als een zaak van het grootste gewicht te beschouwen en de consequenties van dit standpunt te aanvaarden. Crisis Uiteraard had de heer Andriessen In zUn toespraak ook de jongste kabinets crisis aangeroerd. Hjj zette uiteen, wat was voorgevallen en betoogde, dat hij ten aanzien van de anti-revolutionaire Twee de-Kamerfractie welker houding hfj in hoge mate zei te betreuren geen behoefte had aan leedvermaak, omdat men het daarmee in de politiek niet ver brengt. Wel ging hij uitvoerig in op uitlatingen van de socialistische fractieleider mr. J. A. W. Burger, die erop neer komen, dat de KVP-fractie gezwegen zou hebben, toen het kabinet bezig was een conser vatief en onsociaal beleid te voeren en dat de KVP terwille van het kabinet-De Quay de sociale nederlaag in de woning bouwsector accepteert. De heer Andriessen zette in antwoord hierop uiteen, dat vergelijking van de moties-Andriessen en -Bommer, die beide bij het jongste woningbouwdebat in de Tweede Kamer ter tafel kwamen, leert, dat de KVP meer goedkope wo ningen wenste en ook kreeg, dan de PvdA. Hij kwam dan ook ten aanzien van de socialistische beschuldigingen tot de conclusie, dat op dit punt de waarheid met de politieke oprechtheid op gespannen voet staat. „De heer Burger heeft dit", vervolgde de heer Andriessen, „gisteren op het PvdA-congres nog eens dunnetjes over gedaan. Ik vind dit zeer betreurenswaar dig Het zou niet wjjs zijn, nu reeds oordeel over zijn rede uit te spreken, wat niet wü zeggen, dat geen passages erin voorkomen, die niet de bijzondere be langstelling waard zjjn". Zakelijk ingaand op het woningbouw- vraagstuk meende de heer Andriessen. dat aan de ene kant een overspannen bouwmarkt moet worden voorkomen en anderzijds de bevolkingsgroei en mede daardoor de enorme uitbreiding van de steden ook in niet geringe mate bouw volume vraagt voor industrie, handel en verkeer, kerken, scholen en andere utili- teitswerken. De KVP-fractie zal dus letten op de handhaving van een bepaald evenwicht tussen de verschillende sectoren en bin nen dat kader naar een zeer hoge priori teit voor de woningen met betaalbare huren, ook buiten de sector van de volks woningbouw. Ingrijpen, zelfs het nemen van rigoreuze maatregelen, is geboden, wanneer de bouw in de vrije sector de bouw van de woningen met betaalbare huren in het gedrang zou brengen. Constructief-kritisch De heer Andriessen benadrukte ten slotte, dat er naar het oordeel van de KVP-fractie na de kabinetscrisis geen redenen zjjn om af te wijken van de door prof. Romme voorgestane constructief- kritische medewerking aan het beleid van het kabinet. „Gezien het geprononceerde karakter van dit kabinet kan onze hou ding moeilijk anders zijn." In dit verband meende de heer An driessen te moeten wijzen op het verschil tussen een parlementair- en een extra parlementair kabinet, daarbij inhakend op hetgeen prof. Zijlstra enige tijd gele den op een a.r. toogdag in Hoofddorp heeft gezegd. „Hij moge van oordeel zijn dat er politieke bindingen zijn tussen partij, fractie en ministers en dat de overgang van parlementair naar extra parlementair vaag en vloeiend is, het komt mij persoonlijk voor, dat regeren op een door fracties van tevoren ge maakte afspraken politieke vdordelen heeft, welke men niet mag overschatten. Zacht uitgedrukt zit een dergelijk kabinet m.i. steviger en het kan nuttig inwerken op de kabinetsprestaties." De heer Andriessen had aan het begin van zijn betoog hulde gebracht aan prof. Romme. Hij zei echter diens heengaan niet te zullen beschouwen, zoals wel is gesuggereerd, als de afsluiting van de katholieke politiek in Nederland. „Een uitlating in een van de r.k. dagbladen, dat het niet eens zeker is, of het KVP- schip zal blijven drijven, heeft mij pijn lijk getroffen." De heer Andriessen wilde er niet aan twijfelen, of het r.k. kiezers korps zal de KVP blijven schragen. Wat de mammoetweg betreft, prees de heer Andriessen minister Cals voor diens tegemoetkomende houding in zijn me morie van antwoord, maar hy voegde er aan toe. dat de bewindsman ook aan alle KVP-wensen nog niet geheel is toe gekomen. Tot dankbaarheid stemt het. dat binnenkort een wetsontwerp tot sub sidiëring van de theologische faculteiten aan de büzondere universiteiten zal wor den ingediend. Grote aandacht werd ook besteed aan een van de KVP-stokpaardjes, de bezits- Nederlaag pacifisten in de P.v.d.A. {Van een onzer verslaggevers) Het P.v.d.A.-congres heeft gisteren goedgekeurd, dat van eenzijdige atoom ontwapening geen sprake kan zijn. Dit standpunt was neergelegd in de resolu tie over de buitenlandse politiek, welke met slechts 6 stemmen tegen werd aan vaard. Dat, gezien de uitslag van de stem ming. de atoompacifistische oppositie in de P.v.d.A. minder groot bleek te zijn dan aanvankelijk leek, was waarschijn lijk het gevolg van de bezwerende woor den, die de voorzitter van de socialis tische Tweede-Kamerfractie mr. J. A. W. Burger aan het begin van de mor genvergadering sprak. Het had hem ver baasd, dat drie leden van de fractie gis teren zo tegen de resolutie hadden geop poneerd. Hun redenering'zal de onduide lijkheid in de hand werken. (Van één onzer verslaggevers) IN de jaren '60 tot '70 znllerx, op de grondslag van toenemen de welvaart, gelijke kansen voor een ieder moeten worden verwezenlijkt. Het gemiddelde levenspeil kan in één generatie worden verdubbeld. Het levenspeil van de lagere inko mensgroepen moet sterk worden verhoogd. Dc ouderdomsuitkeringen van de bejaarden zuilen tezamen met de bedrijfspensioenen tot 70 pet. van het loon moeten worden opge voerd." (Van onze parlementsredactie) STAAN WIJ aan de vooravond van een nieuwe en deze keer van een echte, een akelig echte kabinetscrisis? Zou het waar zijn, dat de VVD en de CHU een kabinet, dat startte met het voornemen, ons eindelijk een algemene kinderbijslagregeling te brengen, in de kou willen laten staan? Zou het waar zijn, dat deze partijen, beide naar hun zeggen voor standsters van een sociaal beleid, voor de zelfstandigen een opgepoetste armenzorg mooi genoeg vinden?" Met deze geladen vragen begon gister avond de voorzitter van de KVP, mr. H. W. van Doorn, zijn openingsrede tot de KVP-partijraad. Mt. Van Doorn sprak de hoop uit, dat de KVP-Tweede-Kamerfraotie de eind strijd om de AKB zal voeren met een wijs beleid, maar evenzeer met de over tuiging, dat een eervol verlies minder kwalijk is dan een Pymhusoverwiwndng Immers, bij zo'n overwinning zou het vertrouwen van de kiezers, aan wie be loofd is voor een reële kindenbijslaig- regeling te zullen strijden, verloren gaan. Slechts dan is het bijslijpen in com. promissen behoorlijke politiek te noe men, als er na dit bijslijpen nog iets redelijks overblijft, aldus mr. Van Doorn. De partij voorzitter noemde het huidige politieke klimaat voor de KVP zeer gun stig. Sedert de verkiezingen van 1959 zijn de levensomstandigheden nog ver der verbeterd. „Dat in het algemeen over vorming. Met erkentenis werd gewag ge maakt van de grote vlucht, die de premie spaarregelingen hebben genomen. De heer Andriessen pleitte voor fiscale te gemoetkomingen aan de kleine-aandelen- bezitters. Is natuurlijk de conjunctuur van in vloed op de economische ontwikkeling, de heer Andriessen wilde toch wel be klemtonen, dat de in ons land verkre gen welvaart in belangrijke mate zo niet overwegend mede een gevolg is van het gevoerde overheidsbeleid. „Wanneer het kabinet-De Quay kan wijzen op deze goede resultaten, dan verheugen wij ons daarover en heb ik er behoefte aan, daarvoor een woord van oprechte waardering uit te spre ken." hot beleid van het kabinet en de zg. regeringspartijen gunstig gedacht wordt, daarvoor is wellicht de meest pikante aanwijzing hot fieiit, dat mr. Burger op hot PvdA-conigres verklaard heeft, maar al te graag de oppositie te willen ver laten." Evenzeer pikant noemde mr. Van Doorn de uitlating van de tweede voor zitter van de PvdA, ir. Vos, dat de slag om de doorbraak in principe gewonnen zou zijn. In elk geval in katholieke kring is deze doorbraak een min of meer theo retisch geval gebleven. De politieke be wustwording gaat ook in het katholieke volksdeel met rasse schreden voort. De katholieke stemgerechtigden onderschrij ven, gezien hun activiteiten, ook met grotere overtuiging het beleid van de KVP. Zijn sympathie voor het kabinet-De Quay uitdrukkelijk betuigend, verzweeg de partijvoorzitter zijn kritiek niet. Wei nig enthousiast bleek hij allereerst over het woningbouwbeleid, dat zijns inziens de bouw van 85 000 woningen moet ver wezenlijken, de zaak van de IJselmeer- polders, het afstoten van staatszaken, waarvan nog geen eerste begin is te zien en de te trage repatriëring uit In donesië. Ook mr. Vam Doorn wilde niet nalaten, te spreken over prof. Romme, de man, die tijdens deze bijeenkomst maar node werd gemist. Besloten werd, prof. Rom me ill zijm vakantieoord telegrafisch de genegenheid en dankbaarheid van zijn partij over te brengen. Zo luiden enkele van de belangrijkste passages uit een ontwerpresolutie, waar over het P.v.d.A.-congres zich vandaag in Rotterdam zou uitspreken. De reso lutie is door het partijbestuur ingediend en bevat een keur van taken, die de Nederlandse socialisten in de eerstvol gende tien jaar hebben te verrichten. In de inleiding wordt gezegd, dat het democratische socialisme in ons land en in de wereld in staat zal blijken de toe komst te beïnvloeden, indien het bereid ls enerzijds de maatschappij te zien zo als zij is, anderzijds het aandurft ingrij pende veranderingen aan de orde te stellen. De maatschappij van vandaag is mede gevormd door socialistische in vloed, maar voldoet niet aan de normen, die democratische socialisten stellen. On voldoende sociale rechtvaardigheid, on voldoende economische democratie en onvoldoende culturele spankracht zijn haar voornaamste tekorten. Om die op te heffen willen de socia listen, blykens de resolutie, in de periode tot 1970 o.m. de sleutelposities van ons economisch leven onder controle van de gemeenschap plaatsen. De structuur van de grote onderneming moet zodanig wor den hervormd, dat daarin mede het werknemersbelang en het algemeen be lang worden gewaarborgd. De onderne mingsraden dienen meer inhoud te kry- gen. De belangen van de consument zul len door directe of Indirecte vertegen woordiging centraal moeten worden ge steld en zijn vrijheid dient te worden beschermd tegen de overmacht van de reclame, die aan controleerbare regels behoort te worden gebonden. Aan de opeenhoping van vermogen ln de handen van weinigen en de daaruit voortvloeiende grote ongelijkheid in komens moet door vermogensspreiding een einde worden gemaakt. Dc verrij king van weinigen dient mede door een belasting op particuliere vermogens winsten te worden tegengegaan. De wo ningnood zal in de periode tot '70 een einde moeten vinden. De algemene vor ming door middel van dagonderwijs be hoort te worden uitgebreid. De resolutie sluit met dc erkenning, dat dc maat schappij van 1960 slechts ten dele een produkt is van socialistisch denken en werken. „Zij biedt echter een grondslag voor doelbewuste arbeid ter vestiging van een sociale democratie Taak socialisme De Tweede-Kamerleden J. J. A. Ber ger (partij-secretaris) en J. M. den Uyl, hebben tijdens het congres een toelich ting op de ontwerp-resolutie gegeven. De heer Berger bezag de zaak vooral vanuit de ideologische hoek. Hij stelde vast. dat de socialisten van 1961 niet zoals vroegere generaties de zekerheid hebben van de komst van het socialisme. Het socialisme, aldus de heer Berger, wil geen liberalisme voor de kleine man zijn. Het hele toekomstbeeld van de VVD komt, volgens hem, hierop neer, I dat de ondernemer in een auto met staartvinnen en de arbeider in een Dafje mag rijden. Daarentegen is het de taak van de socialisten de maatschappij we zenlijk te herzien. Spreker vond de VVD een soort politieke Mariene Dietrich: „van veraf charmant, verleidelijk zelfs, maar bij nadere beschouwing echt aan de A.O.W. toe". De P.v.d.A. is jong, fris, krachtig enz., maar heeft soms ook de bijna overdreven behoefte er wat ouder uit te zien en op haar moeder te lijken. (Van een onzer verslaggevers) Het congres van de Partij van de Ar beid heeft gisteren oud-minister Suur hoff benoemd tot partijvoorzitter. Hij volgt in deze functie de heer Evert Vermeer op, die vorig jaar is overleden. De heer Suurhoff was de enige kandi daat. De nieuwe P. v. d. A.-voorzitter is in 1905 te Amsterdam geboren, was na zijn Mulo-opleiding enige tijd werkzaam als kantoorbediende en bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog leider van het documentatiebureau van het N.V.V. Van 1939 tot 1940 had hij zitting in de Amsterdamse gemeenteraad en van 1939 tot 1952 was hij (eerst voor de S.D.AP., daarna voor de P. v. d. A.) lid van de Tweede Kamer. Van 1949 tot 1952 trad hij op als tweede voorzitter van het N.V.V. Van '52 tot '58 was de heer Suurhoff minister van sociale zaken en volksge zondheid in het derde en vierde kabi- net-Drees. Hij heeft in die functie o.m. de Algemene Ouderdomswet verdedigd. Na de verkiezingen van 1959 werd hij weer Tweede-Kamerlid. Als zodanig ont popte hij zich als een fel tegenstander van de gedifferentieerde loonpolitiek. De heer Berger waarschuwde zijn partij genoten dan ook voor ongezonde hun kering naar en romantisering van het verleden. In dit verband zei hij o.m„ dat het verlangen naar een A.J.C. in 1961 ongewenst is. Oud-minister-president Schermerhom heeft gisteren afscheid genomen als lid van het partijbestuur. De waarnemend P.v.d.A-voorzitter, ir. H. Vos, huldigde hem als „ploegbaas van het eerste uur (prof. Schermerhom was één der op richters van de P.v.d.A.). Het congres bracht hem daarop staande een lang durige ovatie. In zijn dankwoord bekende de diep- ontroerde hoogleraar, ondanks zijn hoge partijfunctie steeds te hebben getwijfeld aan de taak en plaats van de socialis tische partij in deze maatschappij. Het antwoord op de vraag waar de socialist in deze wereld staat, heb ik nooit met volstrekte dogmatische zekerheid kun nen geven en dat zal ook nooit zo wor den". Hij dankte ten slotte de partij, „die mij in de donkere dagen van mijn politieke loopbaan even trouw is geble ven als ik de partij". Vandaag zou o.m. de nieuw-benoemde partijvoorzitter, de heer J. G. Suurhoff, het congres toespreken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 5