H
Uw probleem is het onze
Hervormd Schrijven over
avondmaalsmijding
KRONIEK
Kardinaal Wyszynski in
conflict met Gomoelka
'1
Te weinig
opleiding
subsidie voor
muzikanten
Beroepskeuzevoorlichting
heeft toekomst
ANDERZIJDS
GEREFORMEERD-HERVORMD
NIEUW-GUINEA
Beroepingswerk
SSK snel op weg
naar 4 miljoen
Een woord voor vandaag
-i
Jaarvergadering
V eel medewerking
van de N.C.R.V.
Chr. Muziekbonden
Bisschop Jacobi in
dienst in Apeldoorn
In het „Gereformeerd Week
blad" antwoordt prof. dr. H. Rid
derbos op het artikel dat ds.
F. H. Landsman in het nr. van
11 maart van Hervormd Neder
land" heeft geschreven naar aan
leiding van een artikel van prof.
Ridderbos over de beslissing van
de hervormde synode over de
kwestie-Smits. Prof. Ridderbos
schrijft in zijn laatste artikel, dat
hij wel enigszins kan begrijpen
dat ds. Landsman, de man van
de procedure, slecht over hem te
spreken is. Verder schrijft hij on
der meer het volgende:
TK geloof dat ds. Landsman en
1 ik het over twee dingen heb
ben. Hij spreekt als insider over
de procedure-Smits, over de kerk
rechtelijke gang van zaken, zoals
slechts enkelen in Nederland die
kennen. Ik spreek als buitenstaan
der over het verschijnsel-Smits, zo
als dat de aandacht heeft van heel
kerkelijk en theologisch Nederland.
Op de vraag, die overal gesteld
wordt (men leze bv. de laatste af
levering van het R.-K. tijdschrift
„Het Schild"): waarom wordt zelfs
hier niet ingegrepen? antwoordt ds.
Landsman: dit kan niet op kerk
rechtelijke gronden. Ik heb als bui
tenstaander als mijn oordeel te ken
nen gegeven: dat laat de samen
stelling van de Ned. Herv. kerk niet
toe. Zijn deze beide antwoorden met
elkaar in strijd? Ik dacht, dat het
eerste eerder een bevestiging dan
een weerspreking van het laatste
was.
Als ds. Landsman zegt: de be
slissing is op zuiver kerkrechtelijke
gronden genomen en op die gron
den kon het niet anders, dan heb ik
daarover geen oordeel. Ik las dezer
dagen van een hervormd scribent,
dat er maar twee Nederlanders in
„het ondoordringbaar struikgewas"
van de ordinantiën de weg weten nl.
„kerkrechtprofessor van Itterzon en
synodesecretaris Landsman". Ik
neem aan, dat dit wat overdreven
is, maar de zaak is blijkbaar niet
eenvoudig. Van deze twee experts
in de ordinantiën zegt de één dus,
dat het niet anders kon en de an
der schrijft lange artikelen om zijn
g 0ver deze beslis-
maken. Daarmee
is de procedure voor buitenstaan
ders volkomen ondoorzichtig gewor
den. Ik blijf er dus buiten of het
werkelijk zo is. dat noch het Mo-
deramen noch de Synode anders
konden handelen, zonder inbreuk te
maken op het Hervormde kerk
recht.
AA AAR gesteld nu eens, dat ds.
Landsman en niet prof. van
Itterzon gelijk zou hebben en dat
dus de beslissing, die men nam. in
derdaad de door de ordinantiën aan
gewezene zou zijn, vervalt daarmee
voor mij het reent om te zeggen:
de samenstelling van de Ned. Herv.
Kerk laat geen andere beslissing
toe en daarom Is er ook geen an
dere genomen? Want dan komt toch
onmiddellijk de vraag op: hoe komt
een kerk aan zulke ordinantiën, die
het onmogelijk maken bepaalde
ambtsdragers te beletten de kern
van het evangelie aan te tasten,
zoals prof. Smits dat deed? En wan
neer een kerk, laat ons zeggen:
door een vergissing of een omissie,
zulke ordinanties heeft, hoe kan zij
dan na twee Jaar beraad zich in
haar hoogste colleges ertoe bepalen
te constateren, dat het haar niet
mogelijk is in te grijpen, anders
dan op de wijze van „het gesprek"?
Dat is, naar mijn oordeel, alleen
dan mogelijk, wanneer deze omis
sie of leemte een punt raakt waar
over men het krachtens de samen
stelling van die kerk niet eens is en
ALS ds. Landsman tegenover de
genen die zeggen: laat de
Schrift toch boven de kerkorde
gaan, antwoordt: dat kunt ge al
leen zeggen, als ge geen eerbied
hebt voor de rechtszekerheid in de
kerk kan hij, formeel gesproken,
zéér wel gelijk hebben. Het is best
mogelijk, dat de door de ordinantiën
gestipuleerde rechtszekerheid niet
toelaat, dat in een bepaald geval
de Schrift boven de kerkorde zou
gaan.
Maar als ds. Landsman dit (ik
mag hier zijn terminologie wel
overnemen) „zonder blikken of blo
zen" neerschrijft en voorts ook te
kennen geeft, dat nu de procedure
eenmaal zó gelopen is van een her
nieuwde aanvat van de zaak wel
niet* meer komen kan, kan hij
toch moeilijk menen mij (en ande-
-jjg overtuigd te heb-
mii die „rechtsze
kerheid" niets zou kunnen schelen.
Maar omdat ik mij niet kan voor
stellen, dat een Synode vanwege het
door hiér (menselijke) bepalingen
geschapen recht het goddelijk recht
in de kerk op een bepaald ogenblik
dan maar prijs geeft. Dat kan ik
mij alleen voorstellen van een Sy
node, die juist over dat goddelijk
recht in de kerk het in ae grond
der zaak niet eens is.
^AAROM heb ik al- mijn oordeel
- „egeven, dat krach
tens de samenstelling van de Herv.
sing gevallen is zoals zij vieL
Als ds. Landsman mij alsnog
duidelijk kan maken, dat het niet
waar is, zal ik alsnog peccavi zeg
gen.
Maar dan moethil mij niet slechts
uitleg geven van de aard van de
menselijke ordinanties. Dan moet
hij mij uitleggen, hoe het komt dat
deze menselijke ordinanties tot nu
toe kunnen frustreren wat voor
mij en ik ben er van overtuigd
ook voor hem een goddelijke or
dinantie voor de kerk is: dat het
geheimenis van de verzoening door
het bloed van Christus in de kerk
niet alleen niet op grove wijze ge
lasterd, maar ook niet in onberis
pelijke vorm geloochend zal wor
den.
Pas als hij zou kunnen duidelijk
maken, dat deze ongerijmdheid niet
gelegen is in de innerlijke tegen
strijdigheden van de eenheid der
Ned. Herv. kerk, zou hij, dacht ik,
het recht hebben mij een bedenke
lijke voorlichting te-verwijten.
(Van een onzer medewerkers)
DE gesteldheid, waarin de ge
meente het avondmaal viert
loopt uiteen van huivering voor
een geheimnis waaraan men vreest
zich te bezondigen tot een nuchter
heid, die zelfs wel eens bedenke
lijk gaat gelijken op slordigheid,
zegt een nieuw herderlijk schrij
ven van de hervormde generale
synode over het Heilig Avondmaal.
Volgens een voorzichtige schatting
neemt meer dan de helft der be
lijdende lidmaten niet deel aan het
avondmaal. Is in sommige gemeen
ten dit percentage vrij hoog, in
andere is het minimaal te noemen.
Grote deelname treft men aan in
sommige kleine gemeenten in het
noorden terwijl in enkele steden
in bepaalde wijkgemeenten het
avondmaalbezoek stijgende is.
De vraag kan gesteld worden of dit
laatste een gevolg is van het invoeren
van wijkgemeenten, zodat de meer be
sloten gemeente als vanzelf een grotere
belangstelling stimuleert?
De gegevens van het Nieuwe Testa
ment maken duidelijk, dat het avond
maal maaltijd van de gemeente dient
te zijn: gemeenschapsoefening met
Hem, die kwam om te dienen. Vandaar
dat in de eerste gemeente de „diaconie"
begint aan de avondmaalstafel. Wan
neer er in Korinthe wantoestanden op
treden, vermaant Paulus tot zelfbeproe
ving; niet om van het Avondmaal af te
houden, doch om het na bekering weer
op de juiste wijze te vieren. Zelfs in de
oordelen des Heren, die in Korinthe
openbaar worden, blijkt nog het verlan
gen van de Heer. de zijn
van het Laatste Oordeel.
Voor do reform'tic
Belangrijk zijn de opmerkingen over
de deelname van het avondmaal in de
eeuwen vóór de reformatie. Want het is
beslist onjuist om de „nadere reforma-
(de stroming binnen het Ned. Pro-
Constantijn. Men kwam voor de vraag:
Wat te doen? De algemene belijdenis
afremmen óf bet algemeen aangaan
aan de dis des Heren? Veelal koos men
de laatste weg. waardoor onwettige toe
standen door de praktijk werden gewet
tigd.
Zo verklaarde Srnytcgelt: belijdenis
moet else doen, maar elk mag niet ten
avondmaal gaan. Zo wordt de openbare
de
testantisme, die als reactie op de toe
nemende intellectualisering v:
diking en de verwereldlijkini
lectuallsering van de pre-
verwereldlijking van het
leven der gemeenteleden de nadruk leg
de op persoonlijke heiliging en een her
vorming van het leven ra k<
beoogde) te zien als de oorzaak voor de
de gemeenschap der heiligen. Deze kan
n de z.g. lief
een weekdag
ook gestalte ontvangen in de z.g. lief
demaaltijd (eventueel op een weekdag»
„Door de minder strakke orde wordt
(Advertentie)
De doe-het-zelver.
De man uit het vak.
Zij verven graag
met SSi, CETALAC
Vandaag nog twee commentaren uit week
bladen over de kwestie Nleuw-Guinea, naar
aanleiding van het doorsnijden van de laat
ste band met Indonesië, Elseviers
Weekblad schrijft„Toen Soekarno,
met terzijdestelling van internationale ge
bruiken die zelfs dooi zijn geestverwant
llitler nog gehandhaafd werden, Engeland
wegstuurde als beschermer van de belangen
van Nederland in Indonesië, handelde hij
erger dan een dwaas. De Indonesische pre
sident wist toen reeds dat er besprekingen
gaande waren om de kwestie Nieuw-Guinea
te regelen met dien verstande dat aan het
zelfbeschikkingsrecht van de Papoea's geen
afbreuk sou worden gedaan. Hij wist toen
reedt dat enkele andere mogendheden,
waaronder India en Australië, ons zouden
willen helpen een redelijke regeling uit te
voeren. Juist omdat hij dit alles wist heeft
hij de ongewone stap ondernomen de En
gelsen te verzoeken niet langer als onze
beschermende macht op te treden. Want
Soekarno wil de spanningen om het Nieuw-
Guinea-vraagstuk niet verminderen, bij wil
ze vergroten. Hij wil het Nederland onmo
gelijk maken om ooit met Indonesië tot
enige regeling te komen. Hij wil in Dja
karta propaganda maken met de leuze dat
Nieuw-Guinea bij Indonesië behoort in
werkelijkheid wil hij het gebied, door hem
West-Irian genoemd, volstrekt niet; hij wil
slechts de kwestie West-Irian. Vandaar dat,
als er een regeling dreigt, hij amok maakt."
Vrij Nederland zegt o.m.„Enkele
bladen, die klaarblijkelijk een ramp hoven
«elke oplossing van de kwestie Nieuw.
Guinea ook prefereren, verwerpen een be-
heerschap van de Verenigde Naties, omdat
Indonesië daar niet van wil weten. Het is
ietwat bevreemdend dat deze bladen zich
op dit punt zoveel aan de opvattingen van
Soekarno gelegen laten liggen. Overigen!
mag men zich afvragen of Indonesië zich
tegenover de Verenigde Naties dezelfde
methoden zal veroorloven als het tegen Ne
derland gebruikt Het getuigt nogal van wat
argwaan om op dit punt Nederland en de
Verenigde Volkeren over één kam te sche
ren. Het is dezelfde opgeblazenheid, die
ons land in een onmogelijke positie heeft
gebracht. Ondanks alle onbehoorlijkheden
van de Indonesische regering en ondanks
do betuigingen van deelneming die minis
ter Luns mocht ontvangen, wordt de situatie
er voor ons niet beter op. Dat wij weerloos
zijn weet iedereen en Soekarno beter dan
wie ook. Maar ondanks alle bittere ervarin
gen in Afrika hebben de Verenigde Naties
soldoendc prestige om Indonesië enig ont-
sag in te bociernen."
NED. HERV. KERK
Beroepen te Tholen: Iz. Kok te Zeg
veld; te Bruinisse: J. v. d. Sar te Pernis.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Maarssen: G. Vesseur te
Rockanje; te Glessen-RIjswijk (N.-Br.) en
te Zuld-BeUerland: P. C. Koster, kand. te
Pernis.
Aangenomen naar Dubbeldam: E.
van Es, te Rotterdam-N.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Oud-Beljerland: T. Brienen
te Mussel en W. van 't Spijker
Drogeham.
Bedankt voor Alphen a. d. RUn: N. de
Jong te Katwijk a. Zee; voor Broek op
Langendljk: P. N. Ribbers te Noordsche-
schut; voor Zwolle: C. Langbroek te
Nieuwe Pekela.
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
Bedankt voor Musselkanaal: J. Enter
Jr. te Enschede.
(Van een onzer redacteuren)
De leden der Gereformeerde Kerk
van Rotterdam-Centrum hebben tot dus
ver voor de 1 pet. actie van de Stich
ting Steun Kerkbouw in totaal een be
drag van 113.000 toegezegd. De ra
ming voor deze kerk bedroeg 80.000.
Het definitieve bedrag zal pas later be
kend worden. Het aantal zielen van de
ze kerk is 8445.
In Vlaardingen werd gisteren bekend
gemaakt dat reeds meer dan 100.000
gulden is toegezegd. In deze gemeente
van ruim 8000 zielen werden 3000 kaar
ten uitgezet. Vlaardingen heeft in de
laatste twee jaar reeds 120.000 opge
bracht voor de bouw van de nieuwe
Maranatha-kerk.
Het is helemaal niet onmogelijk dat
nog begin deze week een bedrag van
4 miljoen gulden wordt bereikt. Zoals
men weet wil de S.S-K. die deze actie
heeft georganiseert zeven miljoen bij
een brengen.
avondmaalsmijding.
Zolang de kerk een vervolgde min
derheid was, was deelname van alle
gelovigen aan de communie tijdens de
eredienst regel. Maar met Constantijn
de Grote komt de brede volksmassa
de kerk binnen en met haar de lauw
heid en traagheid. Ambrorius polemi
seert tegen hen, die slechts éénmaal in
het jaar plegen te communiceren. Een
synode in 506 schrijft als minimum
voor een communie met kerstfeest,
pasen en pinksteren, doch het Late-
raanse concilie van 1215 trok zich te
rug op een nieuw minimum: de ver
plichte paas-communie („zijn pasen
houden").
De mijding werd in de middeleeuwse
kerk bevorderd o.m. doordat men „ieder
beproeve zichzelf" uitlegde als eis tot
biechten vóór de communie. Hiertoe
was menigeen niet bereid, gelet ook op
de onthoudingen daarmee verbonden.
Tevens werkte de in 1215 als dogma
geformuleerde leer van de wezensver
andering van brood en wijn wèl de aan
bidding van brood en wijn-, doch niet
de deelneming aan de communie in de
hand. Integendeel, want men vreesde
zich te bezondigen aan het werkelijke li
chaam van Christus. Het zien van de
hostie kwam hoe langer hoe meer in de
Jen bleef van verre staan en troostte
zich met de gedachte, dat het ook dan
door het geloof een geestelijk ontvangen
mogelijk bleef.
Herstel
De reformatie herstelde de bijbelse
avondmaalsleer en -praktijk; aaxzelin-
fen en weerstanden werden overwonnen,
e opbloei van het geloofsleven kwam
tot uitdrukking in getrouwer avond-
maaisbezoek, geheel in de lijn van de
Ned. Gel. Bel. art. 35, die de avond
maalsviering ten nauwste verbindt met
de belijdenis van het geloof in Christus.
Daarom vermaande de Dordtse synode
van 1618-1619 om alleen „die bekom
merd zijn om de zaligheid hunner zie-
len" toe te laten tot de voorbereidings
catechisatie voor het avondmaal.
Wanneer een volwassene werd ge-
doopt, beloofde hij ook in het gebruiken
van het heilig avondmaal te zullen vol
harden.
Toen echter de reformatie haar beslag
steeds meer kreeg en het voor velen
een plicht of traditie werd tot de kerk
toe te treden, deden zich gelijke moei
lijkheden voor als in de 4de eeuw na
geloofsbelijdenis ontkracht. Tijdens
belijdeniscatechese zwijgt de vermaning,
maar daarna zet zij in met de waar
schuwing tegen het „onwaardiglijk" eten
en drinxen. De prediking werd in
sterke mate „kenmerken-prediking". In
deze te waarderen zorg voor de rechte
viering werkte men echter in de hand,
dat de gerichtheid op de beloften Gods
in het evangelie overwoekerd werd
door een overmatige bekommernis om
de subjectieve gesteldheid van de mens,
waardoor in feite de vrijmoedigheid om
te geloven en toe te gaan tot het avond
maal werd bemoeilijkt.
Terwijl de geest der Verlichting in
de 18de eeuw het rekende te behoren
tot het recht èn de plicht van ieder
christen deel te nemen aan de maal
tijd, die Jezus in rijn paedagogie had
ingesteld, beschouwde het 19de eeuw-
se modernisme dit sacrament als een
symbolische handeling, die men bleef
verrichten meer uit traditie dan uit
overtuiging.
In onze tijd mag gesproken worden
van hernieuwde aandacht voor het
reformatorisch belijden.
Achtergrond
Het schrijven van de synode maakt
onderscheid tussen „motieven" en „oor
zaken" voor de avondmaalsmijding: de
eerste zijn de beweegredenen en uit
vluchten die men bewust aanvoert ter
verontscnuldiging van zijn afblijven van
het avondmaal; de tweede treden door
gaans niet in het bewustzijn maar zijn
daarom des te werkzamer. Motieven
als: niet heilig genoeg, niet bekeerd, er
moet iets mee een mens gebeurd zijn,
de bijbel denkt er niet zo gemakkelijk
over (vaak ook reactie op vervlakking
bij 3ndere christenen), vrees om zich
een oordeel te eten en te drinken....
Hoewel eerbied en gevoel van on
waardigheid volkomen op rijn plaats
zijn „mogen wij toch het avondmaal
niet alleen benaderen met een eenzijdig
accent op de heiligheid van het sacra
ment en een daaraan beantwoordende
heiligheid van de avondmaalgangers" en
niet zo de heiligheid Gods en Zijn liefde
scheiden, dat het sacrament niet meer
zou zijn teken en zegel van Gods ge
nade-beloften: de Heilige is nederge
daald tot zondaren.
Achter het motief, dat de hoofdzaak
het geestelijk eten en drinken is en
dat dus de uiterlijke viering niet no
dig is, ligt wel als oorzaak het spiri
tualisme. Ook het rationalisme en het
individualisme leiden tot verwaarlo
zing van de avondmaalsviering. „Her
leving van de gemeente als avond-
maalsgemeente is alleen mogelijk
wanneer alle eenzijdige accenten op
heiligheid en mystieke ervaringen, op
moraal en gevoel wegvallen en de ge
meente, bevrijd van haar stroefheid,
opnieuw leert leven met elkander uit
het geloof dat Christus onze zonden
droeg, en de bron is van het nieuwe
leven."
Prediking
Alleen door het avondmaal in de pre
diking (de gemeente leeft van avond
maal tot avondmaal en dit is geen
„kwartaalsmoeilijkheid"!), de cateche
se (verband tussen doop, belijdenis en
avondmaal) en op huisbezoek voortdu
rend op de juiste wijze te belichten, kan
de sterke ban van verkeerd gerichte tra
dities worden doorbroken. De Heidel-
bergse Catechismus behandelt het
avondmaal bij de verlossing en Christus'
bevel „doet dat...." wijst niet op een
wettisch moéten, maar op een ootmoe
dig mógen deelnemen. „Wij etaleren
niet ons geloof.... God etaleert Zijn be
loften in Christus."
Tal van treffende opmerkingen wor
den gemaakt, waarmede wie pastoraal
heeft to arbeiden zijn winst kan doen,
b.v. het onderscheid tussen zelfverze
kerdheid en zekerheid; tussen de vre-
e des Heren en „angst" voor God.
.,Er kan wel degelijk sprake zijn van
een te weinig aan vrees en van een te
vanzelfsprekende vrijmoedigheid. Maar
de vrees voor het heilige mag geen
bijgelovige angst worden, b.v. in een
verkeerd verstaan van 1 Korinthe 11
30, zU blijve naar haar aard en be
tekenis diepe eerbied voor het heilige."
Liefdemaaltijd
Op de juiste wijze gevierd wordt
het Avondmaal een sterke beleving van
ieder gemeentelid er toe gebracht
lied en woord, gebed en Schriftlezing,
ontmoeting en gesprek zijn bijdrage te
geven tot het geheel. Ma' ~rig|
aanbeveling ook niet
liefdemalen toe te laten en leden van
andere kerken, opdat de gemeenschap
en de vreugde van de gemeente zich
ook aan anderen zal mededelen. Daar
bij blijft een relatie met het Avond
maal. Dit is ook geen begrafenismaal
maar een vreugdemaal, een profetie
van het eeuwig bruiloftsmaal van het
Lam gevoerd in de vreugdevolle ver
wachting van de komst van het Ko
ninkrijk in volle heerlijkheid. Het ge
mis van deze vreugde bij vele avond
maalsvieringen en de sterke voorkeur
in bepaalde ikringen voor - de avond
maalsviering op de Goede Vrijdag als
herdenking van de dood van Christus
wijzen er op, dat de gemeente nog te
weinig weet van een levende Heer Die
komt!"
Naast het schone oude avondmaals-
formulier bevat het ontwerp-dienst-
boek nieuwe formulieren, die het ge-
meenschaps- en het verwachtingska
rakter van het Avondmaal nadrukke
lijker onder woorden brengen en die
rekening honden met de uiteenlopen
de „ligging" van de hervormde ge
meenten.
Kan het avondmaal gevierd wor
den zonder lezen van enig formulier?
„Dreigende misvattingen ten aanzien
van de betekenis van het avondmaal,
de wijze van Christus' tegenwoordig
heid, de voorbereiding op de maal
tijd maken een bijbelse onderwijzing
wel noodzakelijk."
Dit herderlijk schrijven is aandach
tige overweging waard.
Advert entiën
De twee machtigste mannen
van Polen, de rooms-katholieke
primaat kardinaal Wyszynski en
de leider van de communistische
partij Gomoelka zijn openlijk met
elkaar in botsing gekomen juist
een maand voordat er in Polen
verkiezingen zullen worden ge
houden. De kardinaal sprak zon
dag in een vastenpreek met klem
de beschuldiging die Gomoelka
zaterdag had geuit tegen als zou
het Vaticaan trachten zijn vijan
dige houding tegenover de Poolse
volksrepubliek over te brengen op
de Poolse hiërarchie.
De kardinaal zei, dat het beslist on
juist is dat cr in Polen onder invloed
van het Vaticaan een systematische
strijd tegen de staat wordt gevoerd.
Hij bestreed tevens de verklaring van
Gomoelka op een verkiezingsbijeen
komst dat in Polen de r.k.-kerk niet zou
worden vervolgd. De kardinaal wees in
tegendeel op enkele organisaties die
ten doel hebben het atheïsme in Polen
te verbreiden.
Nog geen uur na de verkiezingsrede
van Gomoelka heeft de kardinaal zater
dag verklaard, dat de r.k.-kerk niet
zou ontkennen dat zij een opstandelin-
ge is.
De rede van Gomoelka, die zei dat
de Poolse bisschoppen met hun ziel in
het Vaticaan vertoeven, maakte een
eind aan de verwachting, dat de staat
met omzichtigheid zijn verhouding tot
de rooms-katholieke kerk zou behande
len in de periode voor de verkiezingen.
In de rede die Gomoelka zaterdag
hield zei hij, dat normalisering van de
betrekkingen met West-Dultsland
slechts mogelijk is, wanneer de Bonds
regering definitief afziet van haar ter
ritoriale aanspraken. De voorstellen
van Adenauer hebben slechts ten doel
Oost-Dultsland op te slokken, aldus Go
moelka.
In politieke kringen In Bonn wordt de
els van Gomoelka, dat West-Duitsl&nd
do Oder-N'elsse-UJn als definitieve oost
grens erkent betreurd, daar dit uitge
sproken standpunt een Duits-Poolse toe
nadering onmogelijk zou maken. Ande
ren menen echter, dat het met de Pool
se eisen niet zo'n vaart ral lopen en
wijzen daartoe op de verklaring van de
Poolse minister van buitenlandse za
ken, die een gematigder standpunt in
neemt.
Advertentie
KRABT UW HOND 00K7
DEX-
VERDELGINGS
LOTION
BEAPHAR - RAALTE
Naarmate Christus dichter bij Golgotha komt, gaat Hij vaker
spreken in gelijkenissen. Het is alsof Hij maar niet duidelijk
kan maken, wat Hij wil en daarom steeds weer gebruik moet
maken van wat Spurgeon noemde: de vensters van de preek.
Zo'n venster laat niet de wijde omtrek zien. leder raam heeft
een beperkt blikveld en zo is het ook met de gelijkenis. Neem
bijvoorbeeld het verhaal van de heer van de wijngaard in
Mattheus 20, die de hele dag door arbeiders huurt en tegen
het einde van de dag hen allemaal hetzelfde loon uitbetaalt
Het verhaal wordt verteld als Petrus vraagt naar het loon
dat hij en de andere discipelen zullen ontvangen voor het
volgen van Jezus.
Christus zegt als het ware met dit verhaal: Er is loon, maar
het loon wordt niet uitbetaald naar de hoeveelheid werk die
verzet is. De oogst moet worden binnengehaald en naarmate
de dag vordert, wordt het noodzakelijker, want niets mag op
het veld blijven staan. De heer kijkt niet naar het werk dat
verzet is, maar naar wat niet gedaan zou zijn als hij die an
dere arbeiders niet had gehuurd. k
Christus wil als het ware zeggen dat Hij ons niet uitbetaalt
naar wat wij gepresteerd hebben. Hij verwacht het beste
van ons, en dat beste is onze overgave aan Hem, om door
Hem gebruikt te worden.
1
(Van een onzer verslaggevers)
Te Amersfoort heeft de Neder
landse Federatie van Christelijke
Muziekbonden haar jaarvergade
ring gehouden, geleid door de
voorzitter, de heer Y. Woudstra
uit Valthermond. De federatie
heeft een goed jaar achter de rug,
zoals bleek uit het jaarverslag
van de secretaris, de heer P. J.
Verhoef uit Berkel. Want 1960 was
een jubeljaar; de federatie vierde
toen onder veel belangstelling
haar vijfentwintigjarig bestaan.
Zeer roemde de heer Verhoef de me
dewerking en financiële steun van de
Ned. Chr. Radio Vereniging. „Federatie
en N.C.R.V. pogen zo samen in ons
volk de christelijke muziek te doen
klinken tot eer van God", zei de heer
Verhoef, met welke woorden de verga- 0
dering met applaus haar instemmln| oi
betuigde. e
Namens de N.C.R.V. sprak de heerjjrli
Wessel Dekker zijn dank uit voor hat
waarderend getuigenis. Hij verklaarde
dat de N.C.R.V. voor haar radio, en tv-
uitzendingen op dit gebied belang heelt
bij goede muzikanten en dat zij voor der
vorming daarvan graag een steentje bij-
draagt.
Ro<
Prof. Waterink in Utrecht:
De heer Woudstra maakte in zijn
openingswoord gewag van de terug-
lopende belangstelling voor de har
monie- en fanfarekorpsen, die hier en
daar gemeld wordt. Hij zei er van
overtuigd te zijn, dat de belangstel
ling blijft wanneer er maar gewerkt
wordt.
STIMULEREN
'Aan de federatie zal het niet liggen,
want er wordt veel gedaan om hel
thousiasme te stimuleren. De vraag
naar nieuwe composities, die soms
wordt gehoord, blijkt niet zo groot
zijn. Dit vertelde de heer Rocus van
Yperen, die verslag uitbracht van het
werk der muziek-adviescommissie. Er
zijn de laatste tijd maar weinig goede,.,
werken gecomponeerd en van hetgeen de:
De beroepskeuzevoorlichting
heeft toekomst Tot deze conclusie
kwam prof. dr. J. Waterink zater
dag in Utrecht, waar hij de feest
rede hield op de bijeenkomst ter
gelegenheid van het veertigjarig
jubileum van de „Christelijke psy
chologische centrale voor school en
beroep".
Prof. Waterink meent, dat vfo nog
maar aan het begin staan van de ont
wikkeling van de beroepskeuzevoorlich
ting en dat er steeds meer mogelijk
heden zullen komen om adviezen te
krijgen. Hij verwacht, dat ln de komen
de tijd zal blijken, dat het beroeps-
keuzewerk sterker het vertrouwen heeft
gewonnen van scholen, ouders en be
drijven.
In de voorlichting ziet prof. Wa
terink ook een uitstekend middel om de
afstand tussen jeugd en bedrijf te over
bruggen. Hij meent wel, dat er naast
advies ook veel meer voorlichting over
beroepen gegeven dient te worden. HU
zei in dit verband, dat er in Nederland
talloze beroepen en uitstekende oplei
dingen bestaan, waarvan het overgrote
deel van de jeugd nog nooit heeft ge
hoord.
Prof. Waterink merkte voorts op, dat
men geleidelijk zal gaan begrijpen, dat
de beroepskeuze-instanties in staat zijn,
het „mensenareaal" waarover de natie
beschikt, een zo nuttig mogelijke
plaats te geven. Daardoor zal, volgens
hem, ook de behoefte om het werk te
steunen groter worden. HU vestigde de
aandacht op het grote belang van het
bestaan van particuliere bureaus. Deze
zijn, naar zUn oordeel, beter in staat
om als vrienden en helpers van de ge
zinnen op te treden dan de officiële in
stanties. Ook voor vele jongeren noemde
hij een goed contact uitermate belang
rijk.
Veel jeugdigen zijn „moeilijk" omdat
ze geen toekomst zien, aldus prof. Wa
terink, maar wU kunnen ze tonen dat
er ook voor hen een toekomst is als zy>
maar daar terecht komen, waar se wer
kelijk op hun plaats zijn. H(j meent,
dat daarom de psycholoog-adviseur te
vens pedagoog moet zijn en dat het pe
dagogisch advies moet aansluiten bU de
levenshouding en de levensbeschouwing
van bet gezin en de jonge mens zelf.
Prof. Waterink wees ook op enkele
gevaren die de toekomst van do be
roepskeuzevoorlichting bedreigen. Hij
verklaarde in dit verband, dat er altijd
ruimte zal moeten zyn voor de vrije
wilsbeslissing van de ouders en hun
kinderen en voor het intuïtieve enthou
siasme voor een beroep. De wetenschap
is niet onfeilbaar, zo zei hij. Men zal,
volgens hem, ook moeten oppassen voor
een overschatting van de efficiëncy, om
dat men anders robots „kweekt". HU
meent, dat de mpns pas werkelijk ge
lukkig is, als hU ongeveer tegen de top
van zijn kunnen aanwerkt. Men zal dus
geen beroepen moeten adviseren die de
man by wyze van spreken met de han
den in de zakken afkan: De mens moet
in de gelegenheid worden gesteld om ze
kere overwinningen te behalen.
Tenslotte bestaat, volgens prof. Wa
terink, het gevaar, dat de beroepskeuze
zo wordt georganiseerd, dat ze vast
komt te liggen in een raam van wetten
en nfcvenwetten. De beroepskeuze kan,
naar zUn mening, slechts werkelijk iets
betekenen, wanneer ze vrij wordt uitge
oefend in een vrije samenleving.
Bisschop dr. Jacobi, van de Evange-
lisch-Lutherse Kerk in Duitsland, zal
een bezoek brengen aan Nederland. Zon
dagmorgen 9 april zal hij de gast zijn
van de lutherse gemeente van Apel
doorn. Dr. Jacobi zal in de' morgen
dienst voorgaan in de kerk aan de
Parkweg, waarbij de plaatselijke predi-
werd uitgegeven op advies der com
missie bestaat geringe interesse.
Een belangrijk punt op de vergado
ring bleek het subsidiebeleid te zijn.
Er bestaat een rijksadviescommissie,
waarin de vier landelijke organisatie)
zitting hebben. In deze commissie,
waarvan mr. Becht, burgemeester
van Tilburg, het voorzitterschap be
kleedt, worden de belangen der ama
teur muziekvereniging en bij de over
heid bepleit.
Van de minister ontvangt men veel
medewerking. Er was dit jaar tiendui
zend gulden méér subsidie besobikbaar
ten bate der opleiding van muzikanten.,
dan vorig Jaar. Desondanks is deze sub-
sidie veel te laag. (Voor de leerlingen
van de chr. federatie kon slechts twee a
drie gulden verstrekt worden). Wil ma
de leerlingen enigszins scholen, dan zou
de minister tienmaal zoveel subsidie
moeten verlenen.
ONDERWIJS
Het ware van betekenis
het muziekonderwijs op de lagert
scholen, dat nu nog maar sporadisch
wordt gegeven, algemeen invoering
vond. De aanvulling van de gelederen
der muzikanten blijft een grote moei
lijkheid, mede door het gebrek
opleidingsinstituten.
Deze bestaan slechts in Friesland,
Groningen en Noord-Holland, al bestaal
er daarnaast op vele muziekscholen ge
legenheid om onderricht voor blaas
instrumenten te krijgen.
De heer B. de Vries te Groningen, ad-I.
mlnistrateur en propagandist van de fe-P'
deratie, deelde mee dat de landelijke
commissie van samenwerking der ver
schillende organisaties streeft naar uni-L
forme examens voor amateur-muzikan-r
ten. I
Mj
kant, ds. K. v. d. Braak, als liturg zalL
fungeren. Zondagavond 9 aprjl zal der1
bejaarde bisschop een voordracht overt*'
de situatie in de Evangelische Lutherse!
Kerk in Oost-Dultsland houden. Dr. Ja- lil
cobi is over deze situatie en het lot der;
kerk in de oostzone goed geïnformeerd:lo
voor hij bisschop werd, was hij gerui-|R
me tijd super-intendent in Berlijn.
Vraag: Hierbij sluit ik een blad in
van een plant waarvan ik graag de
naam wil weten. Kan ik de top van
deze plant afsnijden en haar opnieuw
laten wortelen? Door bladverlies is na
melijk de stam kaal geworden en in
de top zitten 14 blaadjes. Bestaat dan
de mogelijkheid, dat de stam weer uit
loopt?
Antwoord: De plant draagt de naam
sanchezia nobilis en komt oorspronke
lijk uit Brazilië en Peru. Als kamer
plant voldoet zij zeer goed. Zij is be
stand tegen veel zon, wanneer zij er
aan gewend is. Als de bladeren slap
gaan hangen, moet men haar uit de
zon halen. In de winter moet men
haar in een niet al te warme kamer
plaatsen. Voortkweking geschiedt door
middel van stekken. Oude planten moet
men in het vroege voorjaar terugsnoei
en en verpotten in een voedzame bloe-
mistengrond. De plant verlangt veel
water en wekelijks .en beetje kunst
mest. Het stekken geschiedt als volgt:
U neemt een stek uit de top van de
plant van ca. 10 centimeter lengte en
plaatst deze ln een glas water. Wan
neer de worteltjes zich gevormd heb
ben. plant u de stek in een goed
mengsel bladaarde en voorziet baar
rijkelijk van water en wekelijks van
een portie kunstmest. Wanneer u de
plant ulttopt, zal de stam zeker gele
genheid krijgen uit te groeien. Immers,
veel voedsel gaat verloren in de hoge
stam. Wanneer u de plant iets korter
maakt, kan dit voedsel gebruikt wor
den voor het uitspruiten op de scheuten,
die zullen uitbotten.
Vraag: In december hebben wij een
in 1958 gebouwd huurhuis betrokken in
de gemeente B (vierde klasse), waar
voor wij 5,65 betaalden met inbegrip
van 0.30 vergoeding voor waterver
bruik. Op 31 maart 1960 betaalden wij
7.27, waarin een verhoging van de
waterprijs met 0,27 begrepen was.
De huurprijs moet toen dus 6,70 zijn
geweest. In januari heeft de hulsbaas
bij de huuradviescommissie huurver
hoging aangevraagd. In het afschrift
van zijn aanvraa rij
31 maart 9,50
ter niet inbegrepen», vervolgens neD
ik een bezoek van de huuradviescom
missie gehad. In juni 1960 is de repa
ratie van ons huis begonnen en in no
vember voltooid. Hoeveel huur moet ik
nu betalen en Is navordering mogelijk?
Antwoord: Als u In december 1959
5.65 betaalde met inbegrip van
0,30- water, dan was de huurprijs
5.30. Aangezien de gemeente tot de
vierde klasse behoort, was huurver
hoging niet mogelijk geweest zonder
een verklaring van de huuradviescom
missie, dat de woning niet bepaalde
gebreken vertoont. De eigenaar had
dus slechts 5.65 kunnen vorderen plus
0.30 0,27 naar boven afgerond tot
0.30» vergoeding voor de verhoogde
waterprijs. Nu hindert dit laatste niets
als liet huis geen gebreken vertoont,
maar uw brief wijst er wèl op. dat
er gebreken zijn geweest. In dit geval
huur wordt dan 5,30 plus 20 pet., Is
6,70 plus 0,60 voor waterverbruik,
tezamen 7,30. De eigenaar ver
klaart, dat er een huurprijs van 9,50
zonder water betaald werd. De onjuist-
hiervan zal de huuradviescommissie
onmiddellijk blijken. Toch vragen wij
ons af, of er hier niet enkele factoren
in het spel zijn, die in uw brief niet
vermeld werden, omdat u daarvan
niet op de hoogte was. De huuradvies-
commissie zal u ongetwijfeld daarover
inlichten, althans in haar advies of
beschikking.
Vraag: Wij zijn van plan een huisje
te kopen voor ongeveer tienduizend
gulden. Wat is nu het beste: dat wij al
les onmiddellijk contant betalen of er
een hypotheek op nemen, met het oog
op de belasting? Hoe hoog zal de be
lasting zijn?
Antwoord: Hoe hoog de belasting zal
zijn is niet zonder meer gegevens te
zeggen. U moet namelijk de huur
waarde nemen als bruto-opbrengst van
het huis. Daarvan kun u de vaste las
ten, onderhoudskosten e.d. en een af
schrijving van 15 procent der huur
waarde in mindering brengen. De
daarna overblijvende netto-opbrèngst
moet u tezamen met de overige inkom
sten aan de belasting opgeven. Wat u
daarover betaalt, hangt dus af van de
grootte van uw totale inkomen en dit
bedrag is dus niet zo maar te bepa
len. Neemt u nu een hypotheek, dan
moet u de betaalde rente ook als kos-
ten van de bruto-opbrcngst van het
bepaalt de htrnradvieseommlssie met huis aftrekken. Maar daartegenover
Zijn die rentepercentages nu gelijk, dan p
maakt het ten aanzien van de belas-i
ting geen verschil. Ontvangt u minder
rente, dan betaalt u wel minder be
lasting, maar dat komt dan, doordat u|&
ook minder inkomen geniet. Is de ren-j
te hoger, dan betaalt u meer belasting.jp
maar om de verblijdende reden, dat U]
meer inkomen heeft. p
Vraag: Hoe verwijderen wij het bes
te een vlek van koffie met melk en
suiker uit een middengrijs hoteltapijt?
ingang van welke datum de huur met
20 procent verhoogd mag worden. De
staat, dat u dan rente zult trekken
van het niet in het huis gestoken geld.
Antwoord: U kunt de vlek eerst bet
ten met lauw water en vervolgens mei
alcohol (96 pet.). Zo nodig moet u de
behandeling enige malen herhalen.
Vraag: Ons dochtertje werd 6 maait
14 jaar. Op 1 april zal zij acht jaar
lang school gegaan zijn. Nu zit zij in
de zesde klas. Kan zij nu 1 april de
school verlaten, terwijl het leerjaar
loopt tot september?
Antwoord: Volgens de wet mag uw!
dochter de school pas verlaten aan'
het einde van het nu lopende leerjaar, I
Vraag: Mijn vader is invalide en zit
veel thuis. Nu wil hij een hond aan
schaffen. Zou het mogelijk zijn vrij
stelling van hondenbelasting te krij
gen?
Antwoord: De hondenbelasting wordt
plaatselijk geregeld, zodat men op hel
gemeentehuis zal moeten informeren,
of er een vrijstellingsregeling bestaat-
