KRONIEK
GEWOON EN LICHTGROEN
trwinwwt
Moet de Kerk reclame voor wilt u leraar worden?
het evangelie maken?
Meningen van anderen
Schooldirecteur weigert:
accepteren
ontslag te
Voorlichtingsdagen bij het
wetenschappelijk onderwijs
Fen kanttekening
VOORZICHTIG EN GELEIDELIJK
Het paasnummer van
de Elisabeth-Bode
resa-hilversum
Open jeugdwerk
in discussie op
gespreksdag
Een woord voor vandaag
Commissie van
beroep hoort
partijen
TOISON D O
HERVORMD-GEREFORMEERD
DAVT
Vaetang.eês
en
2
A\ZKRZIJDS
VIJFDAAGSE arbeidsweek is een voorwerp van veler belangstelling.
De aanpassingsmoeilijkheden zijn hier en daar niet gering. Vooral is dit
het geval in de winkelbedrijven, met name in de levensmiddelenbranche.
Men zal dan ook zeker niet over de gehele lijn in snel tempo tot een veertig-
urige arbeidsweek kunnen komen. Zelfs de 45-urige arbeidsweek zal eerst ge
leidelijk verwezenlijkt kunnen worden. Er mag geen vermindering van de
productie komen, geen stijging van de kosten van het levensonderhoud. Onder
de tegenwoordige omstandigheden zou dat ook wel zeer bedenkelijk zijn. Het
welvaartsproces, dat wij in de laatste tijd zich zo gelukkig zien ontwikkelen,
zou daardoor geremd worden of zelfs in zijn tegendeel omslaan.
Nu zijn er die de moeilijkheden onderschatten. Zij zeggen, dat de sociale
geschiedenis geleerd heeft, dat bij iedere sociale hervorming weeklachten
zijn gehoord, maar dat later bleek, hoezeer men zich wat de gevolgen be
treft, had vergist. Menigmaal werd de ondergang van een aantal bedrijven
voorspeld, werd zelfs een nationale ramp aangekondigd. Maar kwam desal
niettemin de gevreesde maatregel tot stand, dan kon weldra geconstateerd
worden, dat de onheilen uitbleven, ja dat er allengs een wezenlijke vooruit
gang was op te merken. Men kan de mogelijkheden van aanpassing, aanwezig
dank zij vooral de techniek, onderschatten. Allengs ging men zelfs roemen in het
sociaal hervormingswerk.
Zo zal het, zegt men, ook nu wel weer gaan. De verkorting van de arbeids
tijd zal gecompenseerd worden door toepassing van nieuwe of verbeterde ar-
beidsmethoden.
Wij kunnen deze redenering wel begrijpen. Zij vindt ook wel enige steun
in de geschiedenis. In ons eigen land leeft nog de herinnering aan de kritiek
op de Arbcidswet-Aalberse. Vele industriëlen duchtten grote nadelen. Die zijn
echter uitgebleven. Maar vergete men niet. dat de wet met voorzichtigheid
werd uitgevoerd. Zij gaf daarvoor ruimte. Thans denkt niemand meer aan
terugkeer naar de vroegere, te lange arbeidsdagen.
Zelfs tegen de bepalingen in de Arbeidswet-Ruys de Bccrenbrouck en -Talma
inzake vrouwen- en kinderarbeid is fel geopponeerd. Maar later heeft men
moeten bekennen, dat er ten onrechte was gevreesd.
Dit maakt de opvatting, dat men zich niet al te ongerust moet maken over
verdere arbeidstijdverkorting, dat soms de bezwaren vooral verklaart'. moeten
worden uit conservatisme, uit vrees voor het nieuwe, begrijpelijk.
Maar daarom is deze opvatting nog niet helemaal te aanvaarden. Het is
duidelijk, dat er grenzen in acht zijn te nemen. Die grenzen staan niet voor
alle tijder vast. Zij kunnen verschuiven als eevolg van economische en tech
nische wijzigingen. Op een bepaald ogenblik echter kan men niet verder
gaan dan de conjunctuur of de stand der techniek toelaat. Ook moet gerekend
worden met de arbeidsmarkt, met bestaande gebruiken, die men niet aan
stond» ingrijpend kan veranderen.
Geleidelijk is dus ook thans eerste eis. Er zijn bedrijfstakken waarin de kor
tere arbeidsweek aanstonds ingevoerd is kunnen worden. Maar men zie niet
over het hoofd, dat reeds veel gebeurd is in de laatste jaren. Ook dient men
ervoor op te passen, dat de verkorting niet tot uitbreiding van het overwerk
aanleiding geeft. De Ideële voordelen van de meerdere vrije tijd zouden daar
mede weer voor een groot deel verloren gaan. In de Verenigde Staten werken
velen praktisch vijftig en zestig uren per week, hoewel men in theorie in heb
genot is van een 36-urige werkweek.
In het bijzonder is overleg nodig in de winkelbedrijven. Rekening dient mede
gehouden te worden met de koopgewoonten van het publiek, gewoonten die
men eerst geleidelijk kan wijzigen. Overleg met de consumentenorganisaties
is aan te bevelen.
Forum van Hamburg's publiciteitsbureau
(Van onze correspondent in Bonn) die ™en ontving van mensen voor wie
de telefoon nog niet anoniem cn persoon-
Moet de Kerk reclame maken?
Kan zij met een „kerkelijke
reclame-campagne" gebruik maken
van deze moderne vorm der
missie? „Ja", zei de meerderheid
der marktonderzoekers, public-
relations-deskundigen, theologen
en publicisten, die op de Heieburg
bij Harburg (een voorstad van
Hamburg) deelnamen aan een
forum van het Hamburgse „Bureau
voor publiciteit" der Protestantse
Kerk, waar de mogelijkheden en
vormen van een „religieuze recla
me" de thema's van de discussies
waren.
In een inleiding onder de titel: ..Mis
sie, propaganda, reclame" probeerde ds.
Dittmann deze begrippen nader te be
grenzen cn te omschrijven. Hij zou re
clame :n het kerkelijke werk alleen wil
len gebruiken om de mensen in con-
takt te brengen met vragen betreffende
het geloof. Het Christendom wendt zich
tot het individu, niet tot de massa,
meende h:j. Propaganda en reclame zijn
op de massa gericht. Het geloof laat
zich niet propageren als een politiek pro
gramma.
Daar stelde dr. Korte, docent voor
public-relations aan de reclamevak
school in Hamburg, tegenover, dat ook
de kerk voor zich reclame moet ma
ken. Een bewijs hiervoor achtte hij het
succes v.in de telefonische zielszorg. De
ze is min of meer automatisch gecom
pleteerd loor een schriftelijke zielszorg,
toen men ging antwoorden op brieven
Advertentie)
lijk genoeg was
Voorbereiding
Het forum over de vorm van een ker
kelijke reclame-campagne besprak in
verschillende arbeidsgroepen de verhou
ding tussen de kerkelijke meningsonder-
zoeken en de religieuze reclame in kran
ten. radio en televisie. Men kwam tot
de conclusie dat men eerst de kerk zelf
met het idee van kerkelijke reclame
vertrouwd zal moeten maken, voor men
met de reclame naar buiten zal kunnen
beginnen. De niet-theologen waren van
mening ,lat dat betrekkelijk snel zou
kunnen gebeuren, de theologen daaren
tegen. Jachten dat er zeer veel tijd voor
nodig zou zijn. Men was het er wel
over eens. dat men in mededelingen en
preken beter van het voor velen totaal
onbegrijpelijke „kerk-chiness" af zou
kunnen stapper.
De niet-theologen verklaarden dat zij
bereid rijn de kerk in reclame, publi-
olteits- en propaganda-aangelegenheden
te helpen. Tot nog toe ondervonden zij
hiervoor van de, zijde der geestelijkheid
weinig belangstelling. „De dominees
willen alles zelf doen", zei een reclame
vakman.
De algemene opinie was tenslotte dat
de kerkelijke reclame een bruikbaar
middel is. en 'dat men hiervoor de do
minees kal moeten winnen. Een voor
waarde tot welslagen is een centrale lei
ding. De leider van het forum, ds. Wil-
ken, is ongedragen om de leiding van
de Evangelische Kirche Deutschlands op
de hoogte te stellen van het resultaat
van de discussies. Over dit resultaat zal
men een rapport opstellen en het aan
alle aangesloten kerken toezenden. Men
hoopt luermede het gesprek over de
kerkelijke reclame op gang te brengen.
Zoals ieder jaar is de Elisabeth-bo
de ter gelegenheid van het paasfeest
met een speciaal paasnummer versche
nen. Dit nummer, dat in kleuren Is
verschenen, voldoet aan dc verwachtin
gen die men er voor mocht koesteren,
de blijdschap van het paasfeest spreekt
uit de vele illustraties en uit de boeien
de en zeer gevarieerde inhoud.
Er is een schromelijk tekort aan leraren
Wij raden U aan z.s.m te gaan studeren voor
ENGELS, DUITS, FRANS of NED. M.O.A.
Ook de studie voor WISKUNDE L.O. ol
M.O.A. is momenteel zeer lucratief Vraagt
p o. een prospectus met proefles aan bij
i Nederlands Talencentrum) - Telefoon 45432
De Nederlandse jeugdgemeenschap
heeft in het conferentieoord Woudscho-
ten 'bij Zeist een gespreksdag over het
open jeugdwerk gehouden, waaraan
werd deelgenomen door 70 afgevaardig
den van de bij de N.J.G. aangesloten
jeugd- en jeugdzorgorganisaties, en vele
vertegenwoordigers van andere vormen
van min of meer open jeugdwerk in ons
land. De voorzitter der N.J.G. ds. N.
Steenbeek, leidde de bijeenkomst waar
als sprekers optraden de heren Th. de
Wal (moderne jeugdraad). J. Heerland
(Christ, jongeren verbond), B. J. H.
Klrkels (R.K. Instuif) en dr. H. Sdham-
hardt (penningmeester N.J.G.).
In de discussie werd gesteld dat het
open jeugdwerk tegemoet komt aan het
verlangen van jongeren boven de 16
Jaar, die geen organisatorische binding
met de traditionele verenigingen van
jeugdwerk wensen. Het open jeugdwerk
dat zich manifesteert in jongerensocië-
telt, soos. instuif of clubhuis, wil Inspelen
op de sterk gevarieerde interesse van de
jeugd en kan als zodanig van vormende
waarde zijn. Een moeilijk punt in het
open jeugdwerk is het gebrek aan ruimte
en geld.
De vergadering ging unaniem akkoord
met het voorstel om in overleg met de
overheid de gehele wijze van subsidié-
ring te herzien, waarbij gestreefd zal
moeten worden naar een algemene sub
sidieregeling voor de totaliteit van het
jeugdwerk, waarbinnen nadere regelin
gen voor de bijzondere experimentele
vormen van jeugdwerk zouden kunnen
worden uitgewerkt.
In Marcus 10:32-34 spreekt Christus voor de derde mat i
over Zijn komend lijden en voor de vierde maal over Zij I
opstanding. Duidelijker dan het hier staat kan Hij het.
zeggen. Hier is geen gelijkenis, hier is geen zachte toer
hier wordt in vijf woorden gesproken van de opstanding.
Maar toen Christus gekruisigd was, wisten de discipelen vi
niets. Zij gingen naar het graf om het lichaam te zalven, z
zaten bijeen en treurdenzij waren schrikachtig en geen vezl
van hun wezen dacht ook maar aan de opstanding. j
In de oorlog hebben wij ontdekt, dat de mens soms dingê
over de radio hoorde, die in het geheel niet gezegd toarej J,
maar die werden gehoopt. De wens was dan de vader va
het gehoorde. Maar het kan ook andersom. Wij kunnen b/i
herhaling dingen zeggen, zonder dat zij ooit door een andfw
toorden opgemerkt, omdat die ander zyn eigen gedachte
systeem heeft en alles ivyt wij zeggen wordt daar ingepaQ
en wat er niet in past wordt vergeten. Een predikant ka-
prediken wat hij wil, maar als het niet past in het gedachte
schema van zijn hoorders, gaan zijn woorden gewoon ooj
hep. heen. Jesaja zegt ergens: Gij zult horen, maar niet veA
staan. Is dat soms niet ons grote probleem? Kan God wel t
ons spreken? Of schrijven wij Hem de wet voor door slecht
te horen wat ons past?
r A1C,
{en. f„
:rsunc
in rr11
Vier uur lang hebben de leden
van de bij de wet op het nijver
heidsonderwijs ingestelde com
missie van beroep voor het chris
telijk nijverheidsonderwijs gister
middag geluisterd naar de plei
dooien van de raadsman van de
ontslagen directeur van de Eerste
christelijke technische school aan
de Wibautstraat te Amsterdam, de
heer L. Alewijnse (58), en die van
het bestuur van de stichting „Pa
trimoniums nijverheidsscholen" die
de school beheert.
'n streepje vóór...
stifthouders tot in do punt verzorgd
WELTERUSTEN
Kunt U niet slapen door reumatiek,
spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen,
neemt dan Togal. Togal verdrijft snel
en afdoende die pijnen en U slaapt
daardoor weer rustig de gehele nacht.
Togal kan baten waar andere middelen
falen. Togal zuivert de nieren en is
veilig voor het hart en maag. Bij
apoth. en drog. 0.95, 2.40 en 8.88.
PRIJZEN
Uit Het Vrije Volk het volgende
commentaar: „Sinds de revaluatie wordt er
weer veel over prijsverlaging gesproken.
Dat is begrijpelijk, want revaluatie bete
kent: goedkoper kopen in het buitenland
en du» zijn prijsverlagingen mogelijk. Tc-
recht i» er dan ook in de Tweede Kamer
met krarht bij de regering op aangedrongen
die prijsverlagingen ook zoveel mogelijk
waar te maken.
Nu zijn er echter twee gevaren: ener
zijds liet gevaar, dat men zieh te grote con
clusies gaal maken over wat er nu wel al
lemaal mogelijk zou zijn. anderzijds, dut
men redeneert, dat het allemaal „niet de
moeite waard" is.
De prijsverlaging, die door de revaluatie
mogelijk wordt is inderdaad beperkt. Als
de inkoopprijs van buitenlandse goederen en
grondstoffen met een kleine vijf procent
daalt, dan betekent dat niet zo heel veel
voor de kosten van liet consiimptiepakket.
Men mag niet vergeten, dat 22 procent van
onze import uit Duitsland kouit cn dat aan
de prijzen van die artikelen niets veran
dert. Een globale raming leert, dat een
prijsverlaging van uit liet overige buiten
land ingevoerde grondstoffen cn eindpro-
dukten ongeveer één procent op de kosten
van het totale consumptirpakkct kan uit
maken.
Ziehier de beslist niet onbelangrijke,
maar toch ook beperkte marge, waar hel
om gaat.
Bij dit alles dient men nog te beden
ken. dat de kosten van ingevoerde grond
stoffen voor vele produktcn slechts een be
perkt deel uitmaken van de totale produk-
tirkosten. De rest zijn Nederlandse grond
stoffen. lonen enz., waar niets aan veran
dert. Een prijsverlaging van ingevoerde
grondstoffen met 43» procent betekent dan
ook slechts een fractie op de eindprijzen.
Het is ermee als met zovele prijsverho
gingen en -verlagingen van grondstoffen:
rr zijn voor dc fabrikant en de tussenhan
del interessant, maar dc eindprijs van het
ariikel wordt er niet of pas op lange ter
mijn door beïnvloed. Dc mogelijkheid
prijzen te verlagen bestaat dan ook voor
al daar waar men te maken heeft mei
goederen di of wel rechtstreeks uit het bui
tenland worden ingevoerd, of wel waar v-el
ingevoerde grondstoffen in zijn verwerkt.
En dsn voorts in gevallen, waarin toch
al om andere redenen aanleiding tot prijs
verlaging was, bijv. omdat de grondstof-
fenprijzen si een tijdlang dalen of de win
sten groot zijn, en waar nu revaluatiewinzt
bijkomt.
In vervolg op het nogal felle ar
tikel van ds. F. H. Landsman,
waarin hij reageerde op de kri
tiek van prof. Ridderbos op het
beleid van de hervormde synode,
schrijft hij nu in „Hervormd Ne
derland" ondermeer het volgende:
WIJ zo scherp reageerden
vindt zijn oorzaak in het feit,
dat wij van oordeel zijn en blijven,
dat toenadering en hereniging van
dc hervormde en de gereformeerde
kerken niet meer of minder dan
een gebod van de Heer der Kerk
i3, waar we ons niet langer doof
voor mogen houden. Wat deze ker
ken met elkander verbindt, blijkt
hoe langer hoe meer veel belang
rijker te zijn dan dat wat ze van
elkander scheidt. Het behoeft dan
ook geen verwondering te wek
ken. dat hervormden en gerefor
meerden elkander hoe langer hoe
meer vinden en tot samenwerking
komen op allerlei gebied, zelfs op
dat van de kerkbouw.
Naarmate de hervormde kerk
zich er meer van bewust wordt be
lijdende kerk te mogen zijn en al
leen als belijdende Kerk haar apos-
tolaire opdracht te kunnen vervul
len; naarmate de gereformeerde
kerken meer te worstelen krijgen
met dezelfde problemen waar de
hervormde kerk als „volkskerk"
zich reeds tientallen jaren voor ge
steld ziet. worden de kansen groter,
dat zij elkander vinden.
Het zijn niet slechts overwegin
gen van opportuniteit als wij me
nen te mogen stellen, dat van de
hervormde kerk en de gerefor
meerde kerken tezamen in de Ne
derlandse oecumene en 'in het mid
den van ons volk een invloed ten
goede zou kunnen uitgaan, die zij
elk afzonderlijk niet vermogen op
te brengen.
Maar wil het zover komen, dan
zal er èn in de hervormde kerk èn
in de gereformeerde kerken, men
selijkerwijs gesproken, nog veel
moeten veranderen.
Wij willen nu niet aan het papier
toevertrouwen wat er onzes inziens
in de gereformeerde kerken zou
moeten gebeuren. Daartoe leent
zich beter een broederlijk gesprek.
W'ij hebben bovendien voorlopig
nog genoeg te wieden in ons eigen
tuintje.
Ditmaal zullen wij niieen
één typisch hervormde zonde
noemen, waarvan wij ons zullen
hebben te bekeren: de blijkbaar on
uitroeibare neiging om, ook in het
openbaar, afbrekende kritiek te
oefenen op dat wat anderen zeggen
en doen, die niet tot onze enge
kring van geestverwanten behoren
of een anaere, verder reikende
verantwoordelijkheid dragen dan
wij zelve hebben te torsen.
Wij bedoelen hiermede niet. dat
er een soort verering van „heilige
huisjes" zou moeten worden opge
bouwd en dat er een orde van on
feilbare „zeer belangrijke perso
nen" zou moeten worden opgericht.
Eerlijke en open kritiek kan nie
mand ontberen. En zelfs een her
vormde synode is niet onfeilbaar.
Maar dat is geheel Iets anders dan
het „naar beneden praten", het
„katalallein", dat Prof. Berkelbach
v. d. Sprenkel eens een typisch
kerkelijke ondeugd noemde.
Het moet ons van het hart. dat
waarlijk niet alleen van gerefor
meerde zijde dit „naar beneden
praten" van het beleid van de ge
nerale lichamen van onze kerk ge
durende de laatste weken in ruime
mate heeft plaatsgevonden. Waar
om er niet van uitgegaan, dat in
deze lichamen mannen, die het
welzijn van de hervormde kerk ter
harte gaat, die niets Lever willen
dan medebouwen aan deze kerk als
een Christus-belijdende gemeen
schap, x>ok inderdaad krachtens de
ze overtuiging, in het geloof, heb
ben gehandeld? Waarom niet eerst
uitleg en toelichting gevraagd over
dat wat men niet begreep alvorens
naar de pen te grijpen en de ergste
verdenkingen en verdachtmakingen
neer te schrijven?
AAN ..HERVORMD Nederland"
v*- wordt welecns verweten, dat
het veel te rustig en onbewogen zou
zijn en te weinig fel in zijn kritiek.
Worden er niet te veel kolen en
geiten gespaard, vooraL ook syno
dale kolen en geiten? Wij menen,
dat men zo sprekende en schrijven
de, onze bedoelingen misduidt. Er
kleven aan ons werk vele gebreken,
Wij zullen de eersten zijn om dit
toe te geven. Wij staan open voor
allen die ons kunnen leren het be
ter te doen en die opbouwend me
de willen werken. Maar één ding
moet men van ons aannemen: wij
achten het een onmisbare vooron
derstelling van kerkelijke journalis
tiek, dat zij, ook als zij tot dc aan
val over meent te moeten gaan.
dit zó tracht te doen, dat de soli
dariteit in de zaak voorop staat en
de goede trouw van de ander onder
steld wordt, ook als men zijn in
zichten niet deelt. Als ook de ge
nerale synode altijd vanuit deze
gezindheid zou worden benaderd,
waren wij in ons hervormd kerke-
lljke leven al een heel stuk verder
en zouden ook de gereformeerden
ons vermoedelijk beter begrijpen.
De paasvakantie is in zicht en in hogescholen van hun kant achten het
ook van groot belang dat toekomstige
studenten enig inzicht verkrijgen in het
karakter van het wetenschappelijk ou
de hoogste klassen van gymnasium
en h.b.s. nadert de proefwerktijd
haar einde. Ditmaal had deze
periode veel weg van een generale
repetitie waarop bij het eind
examen de uitvoering zal volgen.
Dat eindexamen komt nu snel
naderbij en vele kandidaten kun
nen nauwelijks nog aan iets
anders denken: „Als eerst deze
hindernis maar genomen is, dan
zullen zij wel verder zien." De
universiteiten echter proberen
ondanks de examenspanning de
aandacht toch te trekken van de
jongeren die verder willen stu
deren en organiseren hiervoor
speciale voorlichtingsdagen.
Jonge mensen, die een baan gaan
zoeken, zullen straks wel aan een cur
sus moeten beginnen, indien zij vooruit
willen komen. Veie anderen zullen na
de vakantie opnieuw dagonderwijs gaan
volgen, aan welke instelling dan ook.
Dc mogelijkheden daartoe zijn rteeds
talrijker en gevarieerder geworden. De
keuze is dikwijls niet gemakkelijk en
dient *och weloverwogen te geschieden.
Tal van middelbare scholen doen
veel om dc jongelui bij het kiezen be
hulpzaam te zijn. De universiteiten en
derwijs dat in zijn structuur zo sterk
verschilt van het onderwijs op gymna
sium of h.b.s. Doordat de overgang groot
is en aan de persoon van de student ge
heel andere eisen gesteld worden, be
reikt een aanzienlijk percentage van de
genen die wetenschappelijk onderwijs
gaan volgen het gestelde doel niet. Van
een goede voorlichting vooraf mag in
dit opzicht enige verbetering verwacht
worden.
Voorlichtingsdagen
Dit is een van de redenen waarom
alle Nederlandse instellingen voor
wetenschappelijk onderwijs jaarlijks
voorlichtingsdagen houden. Het ge
beurt niet overal op dezelfde tijd en
op dezelfde wijze. De Leidse univer
siteit organiseerde reeds in de kerst
vakantie een voorlichtingsdag: de
rijksuniversiteit te Utrecht en de Ge
meente-universiteit te Amsterdam
bieden in de zomervakantie enkele
dagen achtereen de gelegenheid tot
oriëntatie (respectievelijk 10 t/m 14
juli en 5 t/m 7 juli). Delft en Eind
hoven beleggen op 25 maart in twin
tig Nederlandse steden een voorlich
tingsbijeenkomst. De overige univer
siteiten en hogescholen ontvangen de
belangstellenden kort vóór of na Pa
sen op eigen terrein: Groningen op
25 maart; Tilburg op 6 april; Rotter
dam op 6 en 7 april; Wageningen en
de Vrije Universiteit te Amsterdam
op 8 april en Nijmegen op 10 april.
Van vrijwel al deze bijeenkomsten
geldt dat het voor een goede organi
satie gewenst is dat men zijn komst
tevoren aankondigt. De Pers- en Publi-
citeitsdienst van het Ministerie van On
derwijs. Kunsten en Wetenschappen
heeft het de eindexamencandidaten in
dit opzicht heel gemakkelijk gemaakt
door aan de scholen groene vouwbladen
met rode druk ter distributie toe te
zenden. Uit deze vouwbladen kan een
strook worden geknipt, welke, ingevuld,
aan de betrokken universiteit of hoge
school kan worden toegezonden. Wie
niet in het bezit is gekomen van een
dergelijk vouwblad kan van een brief
kaart gebruik maken. Gevraagd wordt
een opgave van naam, geslacht, school-
opleiding en de studierichting waarvoor
men in de eerste plaats belangstelling
koestert. Ook is het van belang mee te
delen of men alleen komt dan wel in
gezelschap van de ouders of een van
hen.
Na het voorgaande behoeft het nau
welijks nog betoog dat het van belang
is gebruik te maken van deze gelegen
heid om tijdig kennis te maken met de
universiteit of hogeschool naar welke de
belangstelling uitgaat. Men kan dan te
vens enig inzicht krijgen in de vraag
wat er aan een universitaire studie vast
zit, welke eisen wo'rden gesteld en
waarmee men te maken krijgt bij het
studievak, waarover men wdLeens heeft
gedacht.
Niemand behoeft te denken dat alle
vragen zullen worden opgelost en wel
licht zullen er zelfs nieuwe rijzen. Dat
is niet erg, want er is nog tijd genoeg
om een antwoord te zoeken. Voorbe
reiding op verdere studie is geen luxe
doch noodzaak!
Vorig jaar oktober werd de heer A1&
wijnse op staande voet ontslagen,
directeur zou namelijk een person
auto, eigendom van de school, in
1960 hebben verkocht aan een lera
voor 900 en dit bedrag hebben lab-
storten op zijn privé-girorekening. F-r.
zou dit geld niet tijdig hebben afgcdtP®1
gen. Bovendien zou de schooldirecteA
ten behoeve van de kantine van op
school twee luidsprekers hebben gnu
kocht, die volgens het bestuur voorn^,
melijk bestemd waren te worden tL
bruikt in de godsdienstoefeningen, cF
'szondags in de schoolkantine werdj.
gehouden door de Vrijgemaakte gereff*
meerde kerk, waarvan de heer Alewijir?
lid is P*
Tegen het ontslag tekende de hepn
Alewijnse beroep aan, omdat naar zin-
mening dc feiten waarop het beruSk,
onrechtmatig zijn, en bovendien erg-
stige beschuldigingen inhouden van
wel valsheid in geschrifte als frauCJ
Daarom wil de heer Alewijnse ook
de rechtbank nog een civiele vorderii
indienen, waarbij hij rehabilitatie
verlangen en een schadevergocdi^
Mr. N. J. Geleijnse verzocht de coi>k
missie van beroep namens zijn cüëoc
„het onredelijke en ongemotiveerde otsi
slag" nietig te verklaren. jr
Wat de ontslaggronden betreft,
kende de heer Geleijnse dat zijn cli&L
de voor de auto ontvangen gelden
derdaad te lang onder zijn beheer heiD
gehouden. ris
Aangezien de school voor de afdeliiQ
autotechniek dringend behoefte had i
een auto en
goedkeuring
een auto cn de begrotingen reeds Tjy
minister wan.
voorgelegd, werd dc auto in 1952 f
z.g.n. .samengestelde onderdelen'1 g
kocht en in drie posten geboekt als „Up
teriaal". waarvoor de toestemming \i
dc minister niet vereist is. Mr. GetcIF*
se oordeelde het onjuist deze handP
lingen, die zUn cliënt In het belang vï®
de school verrichtte, als frauduleus
suggereren.
De luidsprekers (kosten 26,10) wf?
den gekocht ter yervanging van oug*
Ze werden voornamelijk voor sehoolfO
beurtenissen gebruikt, zoals op oudfo<
avonden, lunchpauzes e d„ zo zei hij jy
Kort voor de pauze stelde de voor^
ter van de commissie, mr. H. K.jL
Beernink, beide partijen voor onder ogL,
te zien de mogelijkheid van een eerv
ontslag m.i.v. 1 september, omdat nar_
zijn mening „de verhoudingen tussen dr
recteur en bestuur nu toch kapot zijif*'
De heer Alewijnse gaf te kennen voi
deze oplossing niets te voelen, waan
de raadsman van Patrimonium, mr. W
Borst, het standpunt van het schoolt^
stuur toelichtte. Hij weigerde aan tR
handelingen van de heer Alewijnse ek><
kwalificatie te geven, omdat zulks eéru
eervol ontslag zou verhinderen. Bij Z<
verkoop van de auto heeft de h^el
Alewijnse niet volgens de departemdpj
tale richtlijnen gehandeld, zo mecnL,
mr. Borst, die voorts betoogde dat A
luidsprekers uitsluitend dienden voor
diensten van de kerk van de heer At—
wijnse.
Dat het bestuur zich niet van de hy11
Alewünsc heeft willen ontdoen, adstd"'
eerde mr. Borst met verwijzing naar C;
kort tevoren afgelegde getuigevcrklariüsr
van het bestuurslid A. van Delnuht
(gemeentelijk gedelegeerde) „In het
stuur heeft Alewijnse vergeving vo^
een diepgevallen zondaar gevraagd" kn
de heer Van Deinum. „De feiten dwongQ
het bestuur tot het ontslagbesluit", -
concludeerde mr. Borst.
-D
Advertentie
Advertentie
Wat gaaf geschilderd^
Is U in 't vak?
Neen, 't is
sever CETALAL,
de enkele aankondigingen in enkele
grote Icvensuiiddelenbedrijven, die be-
gnjprlijk hel woord revaluatie hebben
ingepast in !.et kader van hun regelmatige
reclame-aanbiedingen en ook meer dan de
verlaging van de koffieprijs, die deze week
is ingegaan.
Zouden immer? dc prijsverlagingen niet
tot stand komen, dan /ou dat automatisch
betekenen, dat de revaluatiewinst ten goe
de zou komen aan dc winstmarges van im
porteur^ en industrie. Met andere woor
den: de verdeling van het nationaal inko
men zou slechter worden dan cc al is. Het
is aan minister De Pous om vooral gro
te ondernemingen, die veel ingevoerde
Hier ligt een dankbare laak voor minis-1 grondstoffen verwerken, ertoe te brengen -Ie
ter De Pou*. Want het i» wel duidelijk, dat rrvaluatiewinst dóór te geven^aan ben, wie
er meer prijsverlagingen mogelijk sijn danI se toekomt: de consumenten."
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wierden (toez.): G, West-
land te Dricsum: te Rotterdam-Overschic:
(toez.) J. Borghardt te Den Helder; te
Oudewater (vac. J. Wiemen): A. de
Gooyer te Sommelsdijk; tc Hedcl: J. G.
Abbringh te IJsselmuidcn.
Aangenomen naar Medemblik: W.
Hoogcndoorn tc Longerhouw en Schot-
tens.
Bedankt voor Wezep: C. Vos te Bcnne-
kom.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Zandvoort; P. J. O.
de Bruijne te Zaandam.
Bedankt voor Lemmer en voor Ulrum:
G. Haaksma te Ee, Fr.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Gencmuiden: W. C. Lamain
te Grand Rapidi. V.S. en K. de Gier te
's-Gravenhage.
OUD-GERF.F. GEMEENTEN
Bedankt voor Grafhorst: L. Gebraad tc
St. Philipsland.
Dit weekend heb ik goede vrienden te logeren
met hun twee nazaten. Zij is al vriendin vanaf
de schoolbanken en dus zeer dierbaar. Ik ver
heug me er al dagen op. Het prettige is, dat on
ze mannen elkaar al schakend ook gevonden heb
ben en dat de wederzijdse kinderen echt dol op
elkaar zijn.
De zaterdagmiddag begint met enthousiaste
hartelijkheid, iedereen is blij om iedereen weer
te zien en als wij moeders nu maar de wijsheid
opbrengen om de middag voor onszèlf af te
schrijven, zou alles natuurlijk prima gelopen zijn.
Maar en wie doet me wat ik ben niet wijs
genoeg en installeer me, nadat ik de kinderen ge
laafd heb, met thee cji wat extra lekkers naast
de vriendin op de bank, overborrelend van vreug
de om verhalen te horen en te spuien.
De vaders zijn in de tuin zeer technisch bezig
met een mankement aan de urienden-auto en
drukken zich dus op legale wijze.
We hebben één slok thee op en uitgerekend
op dat moment is er iets zoek waar beslist
door de jongens nu mee gespeeld moet worden.
Ik ben nog helemaal stralend en ga opgewekt
zoeken en vind, zoals een goede moeder betaamt,
het gewenste speelgoed en slobber daarna, iets
minder stralend, lauw geworden thee. Dan moe
ten plotseling poppen gewassen „en moeder geef
je ons even zeep eit een handdoek". Daarna is
er een broek, die door het eigenaartje niet zelf
standig kan worden opgehesen.
En als ik op dat moment alsnog maar wijs ge
worden was Nee, ik wil uit deze kan ook het
onderste in de vorm van met de vriendin gezel-
sen, maar zetel me tgch onbewust op het puntje
van de bank, klaar om weer op te vliegen, zo
dra dit nodig is. Ik krijg al iets schichtigs.
hun vingers en knuffelig vragen of er koffie is.
Er is peen koffie. Maar wat doe je als vrouw?
Je zet koffie! Die we dan drinken, o zo gezel
lig, als je maar wijs was geweest en dat ben
je niet, dus voel je langzaam maar zeker de be
kende ergernis-kriebel bij je opkomen.
Dan valt één van de kleintjes van zijn stoel
en sleurt, steunzoekend op tafel, de kranten mee
over de grond. De chaos is bepaald schilderach
tig. Hêfa-losbarstende gejammer duidt op zeer ern-
Even later blijkt, dat ik gezellig met elkaar
pinda's eten" heb beloofd. Ik los deze belofte in
door kranten aan te slepen, op de tafel uit te
spreiden en vijf minuten lang is alles dan vol
maakt. totdat de vaders vergenoegd binnenstap
pen met modder aan hun schoenen en olie aan
stige dingen. In kinderogen is het ook ernstig,
want er blijken nootjes tussen de doppen te liggen
en nu weet niemand meer wat van wie is.
In mijn boekenkast staan vijf leerzame boeken
over opvoedkunde en kinderpsychologie, ik heb
ze alle vijf gelezen en bestudeerd toen ik twee
maanden in verwachting was van onze eerste ba
by. Het leek mij toen erg nuttig om het moeder
schap op wetenschappelijke wijze te starten. Ik
weet derhalve feilloos, dat ik nu:
1. Huilend kind moet troosten.
2. Vriendelijk en opgewekt moet blijven.
'nd i
halen.
4. Moet zeggen dat we het fijn samen gaan op
ruimen.
5. Voor ieder kind tenminste 10 pinda's moet
pellen.
3. Eén kina moet opdragen stoffer en blik te
V.
b
R<
oc
ru
Sc
6. 7. 8. 9. 10. zie 2: Vooral vriendelijk en op fax
wekt moet blijven. l
Want dat is, geloof ik, de grootste missie, dFi
wij vrouwen hebben: altijd, altijd zonder manJtn
ren vriendelijk en opgewekt blijven.
Ik voel echter alle restgevoelens van uriendk
lijke opgewektheid in me wegebben en een
drift rood omhoog schieten. Ergens is eP
macht buiten me om, die nog net zoveel redelijpt
heid op me afvuurt, dat iic me niet afreageh
op die vijf echt niet stoute kinderen. Dan hd®1
ik de vaders nog steeds met animo doordram>nb<
over die autokwestie, zo kalm en rustig alsof N
er helemaal niet bijhoren. Zij trekken zich nP*
pens iets van aan, kopkleppen en voorwielaandrP1
ving zijn onder de huidige omstandigheden
belangrijker, huishoudelijke onregclmatighed™
doen hun op deze hun vrije middag niets. DPr
word tk pas goed razend, schop redeloos, de roj
mei vergrotend, in de pindadoppen en begin drILi
gend: „De boom in met jullie kopkleppen. Wat*
zijn jullie eigenlijk voor misselijke individueni
Dat frunnikt eerst eindeloos aan die snertauto, du
moet dan acuut koffie en zit tenslotte op hotel
niveau technisch te kletsen. Mogen wij mob»
ders deze middag ook één kwartier blijven zte
ten? Nee. dat mogen we niet, wij moeten spcl^
poed zoeken, broeken ophalen, roiumel opvegfh
en vooral vriendelijk blijven hè?" Ik voel «a
gaandeweg op dreef komen en foeter lekker oK
beheerst door. et
Dan zie ik ineens vijf paar kinderogen, wai
van de uitdrukkingen variëren van verbazing, fcL
zorgdheid en schrik. Alleen mijn oudste kijkt rf}
met oprechte bewondering aan en ik hoor htr2
zeggen: „Als je op mij boos bent zijn je opc1
heel anders dan nu. ze zijn nu helemaal lic/r'
groen. Ik vind ze zo veel mooier
Ondanks mijn drang naar schoonheid krijgt"
mijn ogen door deze opmerking nu weer hr'
normale kleur.
Wel jammer, dat lichtgroen mooier is. G
MINK VAN RIJS DIJK
