Blad
0pen briel
Nog andere wegen kunnen
naar Rome leiden
Als u zucht bij het aardappelen schillen
worclt or om u gevochten^
Een apart toiletje
TIP-PARADE
ZATERDAG 18 MAART 1961
if
Over twintig jaar
FUCHT u ook wel eens als u de
stofzuiger tevoorschijn haalt, het
ijzer aanzet om die stapel kreukelig
wasgoed kastklaar te maken, of voor
de zoveelste keer in uw leven de
aardappelen schilt? Niet zozeer uit vermoeidheid, alleen omdat u er geen zin in hebt? En terwijl
je met automatische bewegingen het dunschillertje over de eigenheimers of bintjes haalt, kun je
je soms ineens realiseren, waarom je eventjes moest zuchten. Je voelt je gewoon wat vastgeroest
in de huishoudelijke gang van zaken. Altijd maar weer hetzelfde en 't komt steeds terug.
Indien u dit gevoel nooit hebt en u elke morgen
weer een zonnig gele stofdoek als een klein vlag
getje via het open raam uitslaat, dan zijn de vol
gende regels niet zozeer voor u geschreven (ver
der lezen staat natuurlijk vrijMaar als het
woord „sleur" u wel eens een klein, maar venijnig
prikje geeft, zo tussen de huishoudelijke bedrijven
door, dan betekent het komende proza misschien
een kleine troost voor u. Want doet het u geen
goed te weten, dat er over enige tijd waarschijnlijk
om u gevochten zal worden? Om u, als getrouwde
vrouw, die nu nog haar huis en gezin als enige
werkgever heeft. Misschien druk ik me wel iets
té sterk uit, complete veldslagen zullen het wel
niet worden, maar reken er toch maar op, dat er
wat men noemt aan u getrokken zal worden. Voor
het geval u al wat aan de oudere kant bent, moet
het bij een troost blijven, voor jonge huisvrouwen
en meisjes daarentegen kan het zaak zijn er (voor
zichtig) rekening mee te houden.
Dit alles met andere woorden: ven: telde ons land
het ziet er naar uit, dat de ge In 1930 op elke 1000
trouwde vrouw over een aantal mannen 1013 vrou-
jaren in het middelpunt van de wen, over een jaar
belangstelling komt te staan en of twintig zal deze
dat vele ogen dan speciaal op verhouding onge-
haar gericht worden. Dit zijn dan veer zfln 1000 man-
de ogen van zakenmensen, school- nen tegen 988 vrou-
hoofden (èn -besturen) en van wen. Bij die ogen-
hen die aan het hoofd staan van schijnlek droge cü-
alle mogelijke instellingen en be- ters kun je na-
drijven. Kortom: van velen, die tuurlijk als vrouw
op dat moment zullen kampen heerlijk gaan fan-
met een (groot) tekort aan vrou- taseren.
welijk personeel, welke werk
kring of baan dat dan ook be
treft,
zonder
wie een al dan niet dringend be*
roep wordt gedaan om de aan dit een heel*" ander gezicht
tekort verbonden problemen mee veel meer hoopgevend
te helpen oplossen. Doodeenvoudig omdat afgezien
omdat er niet voldoende ónge-
trouwde vrouwen en meisjes meer
zijn, die hierin kunnen voorzien.
Laten we eerlijk zijn, als we
getrouwde vrouw zal het alleen maar over huwelijks
twijfel degene zijm op kansen hebben krijgt het artikel
a»-- van vorige week op „Blad-Zij"
Een
aspect,
alle mo
gelijke gevoelsfactoren het ge
trouwd zijn wat de vrouw betreft
er in 1980 een stuk gunstiger
komt voor te staan dan nu. Maar:
de meeste sociologen fantaseren
meestal niet in die richting, zij
houden zich liever aan de nuch
tere feiten en bekijken de zaak
van heel wat meer kanten.
Vrouwentekort
De oorzaak van dit alles is sa
men te vatten in één woord, na
melijk vrouwentekort. De sociolo
gen van nu voorspellen voor
straks een verandering van het
huidige vrouwenoverschot in een
vrouwentekort en zij kijken daar
bij heus niet in de koffiedik. Als Hilda Verwey-Jonker uit Elndho-
we mét hen even ln die toekomst ven dit doet. Met name zij heeft
mogen kijken en wat cijfers ge- zich nogal in deze zaak verdiept
Probleem
Zoals hijvoorbeeld mevrouw dr.
Heel apart is het toiletje, dat wij ditmaal
voor u hebben uitgekozen. Het kan bijzon
der goed van effen stof, maar met een even
mooi effect ook van gewerkte stof worden
gemaakt. Snoezig is de taille, aan de voor
kant onderbroken door een ceintuurtje, met
daaronder leuke garneer plooitjes. Verder
l'Ppj heeft het modelletje een diepe overslag,
S LijOjy J waarvan naar eigen verkiezing een plooi
WyA gemaakt kan worden. Het patroon is ver-
I:-:-r~rd krijgbaar in de maten 44, 46 en 48 en voor
de vervaardiging heeft men 3,50 meter stof
van 90 cm breedte nodig. Wilt u vooral ver
melden in welke maat u het patroon
wenst te ontvangen?
Onder nummer 335 is het verkrijgbaar
aan onze bureaus tegen betaling van f 0,50
per stuk. De patronen kunnen ook per post
worden toegezonden. De prijs wordt dan
0,60. U gelieve dit bedrag in postzegels
te plakken op de briefkaart, waarop u uw
bestelling doet. Plak deze zegels naast het
gewone frankeerzegel. Bestellingen moeten
uiterlijk 25 maart in ons bezit zijn. Na die datum kunnen
geen opdrachten meer worden aanvaard.
Dr. Hilda Verwey-Jonker
Niet omkopen, maar sociale
voorzieningen treffen
en daarom zijn wij met haar
over dit zeker niet te onderschat
ten probleem eens wat gaan pra
ten.
Ofschoon zij o.m. als raadslid
zeker nauwe banden heeft met de
ze Brabantse stad, banden die
door het feit, dat haar echtgenoot
als directeur is verbonden aan
het Philips laboratorium zeker
nog wat strakker zijn aan te ha
len, troffen we haar in Den Haag.
Onze weg zoekend door de vele
gangen van het vroegere paleis
Noordeinde belandden we tenslot
te bij een vorstelijke zaal, waar
in ons niet in de eerste plaats de
gobelinwanden en de kristallen
luchters frappeerden, maar meer
de mensen, die er zaten of ston
den. Indiase vrouwen en meisjes
in haar sierlijk gedrapeerde over
kleed, de zwarte haren strak naar
achteren gekamd, dronken er de
thee en praatten wat met hun
(mannelijke) mede-studenten in
dit Institute of Social Studies.
Een van haar had een rood
vlekje met een paar streepjes in
de vorm van een half zonnetje net
boven de wenkbrauwen getekend
en juist toen we ons afvroegen
of zo'n rood plekje een andere
betekenis zou hebben dan het ons
meer bekende zwarte, hoorden
we „ik ben mevrouw Verwey."
Want tussen al dat kleurigs van
die Indiase vrouwelijke studenten
was onze (kleine) gastvrouw in
haar grijze mantelpak ons met
opgevallen.
Maar, vergist u zich niet, be
horend tot de vrouwen, die in ons
land qua werk of functie bekend
heid genieten, Is juist zij niet
iemand om over het hoofd te
zien! Niet alleen de Indiase stu
denten in dit Instituut profiteren
van haar kennis op sociologisch
én uiteraard sociaal gebied.
Getrouwde vrouw
Ook de getrouwde vrouw zal,
zonder dat zij wellicht het weet.
over idem zoveel jaren de vruch
ten kunnen plukken van wat er
voor haar als eventueel toekom
stige werkneemster op velerlei
gebied is bereikt. Immers: als
men zich nu niet in die ontwikke
ling verdiept en alle mogelijke
facetten ervan beziet, komt men
later als dit probleem gestalte
heeft gekregen, ineens voor té
grote vraagstukken te staan. Me
vrouw Verwey, oud-Kamerlid en
o.m. voorzitster van de Commis
sie van Advies voor de Arbeid
van Vrouwen en Meisjes, waar
van het secretariaat gevestigd is
bij de centrale dienst van de Ar
beidsinspectie, is op het ogenblik
als sociologe bezig deze zaak van
vele kanten te bekijken. Belang
rijker is nog, dat zij het niet bij
kijken laat maar o.m. door mid
del van lezingen en gesprekken
wijst op wat staat te gebeuren.
Eerst even dit: de verschijning
gehuwde-werkende vrouw is voor
al de laatste jaren niet meer een
combinatie, waar maar vreemd
tegenaan wordt gekeken. Afge
zien van financiële voordelen, het
zich door middel van meer geld
iets extra's kunnen permitteren,
zijn heel wat getrouwde vrouwen
tot de overtuiging gekomen dat
het iets om handen hebben bui
ten de muren van het eigen huis,
psychisch gezien belangrijk kan
zijn. Zij behoren over het alge
meen dan ook met tot de catego
rie vrouwen, die zich wel eens
vastgeroest voelen tussen zemen-
lap en strijkijzer. Hetzelfde geldt,
ook al weer generaliserend ge
zegd, voor haar, die niet direkt
pen baan hebben, maar toch vele
uren bezig zijn met andere za
ken, zoals jeugd- of maatschap
pelijk werk, aantrekkelijke cur
sussen, bestuursfunkties bekleden
of noem maar op. Beide gevallen
hebben één ding gemeen en wel,
dat er sprake is van een zekere
vrijwilligheid. Als er immers geen
financiële noodzaak aanwezig is
een of ander aan te pakken, dan
moet de vrouw, die dit wél doet,
het toch prettig vinden? Anders
bedankt zij immers voor die be
stuursfunctie of laat zij zonder
enig gewetensbezwaar dat baan
tje in de steek?
Vrijwilligheid
Over twintig jaar zal er onge
twijfeld nóg sprake zijn van vrij
willigheid, maar de aandrang van
buitenaf zal dan veel en veel gro
ter worden. Mevrouw Verwey
vindt dat men de getrouwde
vrouw op dat moment niet moet
gaan omkopen met een „kom bij
ons. kom bij ons, je houdt er te
levisie of desnoods een auto van
over Wél, dat de werkgever
zich nu al moet gaan bezinnen om
alle mogelijke maatregelen ten
aanzien van de gehuwde vrouw.
Ook van overheidswege zal er wel
wat gedaan moeten worden. Voor
beelden hiervan zijn het aanpas
sen van de premie der sociale
verzekeringen, zoals o.m. de zie-
kenfondsregelingen, en wetten,
zoals de ziektewet en de werke-
loosheidswet. Laten we even
eens de belastingen niet ver
geten.
De werkuren van de getrouw
de vrouw zijn vanzelfsprekend
eveneens uitermate belangrijk.
Laat een werkgever zich thans
afvragen welke funktie in zijn be
drijf nu eens door een getrouwde
vrouw kan worden verricht of
desnoods door twee gehuwde da
mes. die elkaar wat werkuren be
treft kunnen afwisselen. De ope
ningsuren van winkels houden
nauw verband met deze zaak;
voorzieningen zoals het verzorgen
van b.v. de grote was door het
bedrijf, waarin de vrouw zich
verbindt, zijn tevens een ogen
schijnlijk niet zó groot, maar toch
wel belangrijk facet. Wil men im
mers de getrouwde vrouw en
bet. zal nodig blijken inscha
kelen. dan zal men daar toch ook
wel het een en ander tegenover
moeten stellen. Anders blijft zij
liever thuis en wie zou haar
ongelijk geven? Dat zuchtje bij
het aardappelschillen neemt ze
dan wel op de koop toe.
verschillende bedrijven kan ver
dergaande mechanisatie nog wel
eens uitkomst bieden. Maar een
robot als verpleegster lijkt ons
niet direkt dé oplossing.
En dit is slechts één voorbeeld
rond het toekomstige vrouwente
kort op vele fronten. Hoe men
ook mag denken over het werken
buitenshuis van de „vrouw en
moeder": het signaleren van
schaduwen, die door toekomstige
feiten vooruit worden geworpen,
is niet alleen nuttig, maar kan
maar al te gauw nodig blijken.
Mevrouw Verwey is een van de
sociologen in ons land, die niet
met een boog om die schaduwen
heen willen lopen, zodat wij in
staat waren op deze vrouwenpagi
na ons licht over die schaduw te
laten vallen. Als we de cijfers
mogen geloven zeggen we (d.v.
zo'n twintig jaar later tegen el
kaar: „kijk eens daar gaat een
huisvrouw en zegze doet er
niet eens wat bij!"
Laten we maar geen zucht
meer slaken als we de slang in
onze stofzuiger vastmaken of de
aardappelen gaan schillen. Eer we
(maar weer d.v.) een halve eeuw
verder zijn, is een huisvrouw zon
der b.b.h.h. uniek!
HJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIUI!!!''
i van u en
vóór u l
Voor de zoveelste maal in uw leven....
De strijd
De strijd om de getrouwde
vrouw... 't Kan wat worden. 'I
Kan vooral wat worden als het
gaat om de zogenaamde verzor
gende beroepen. Nu al kampt
men in de meeste ziekenhuizen
met een tekort aan verpleegsters,
hoe zal die situatie er uitzien als
er van vele kanten nog meer
wordt getrokken aan het meisje
i.e. de ongetrouwde vrouw? In
Of het in de komende lente zit...
ik weet het niet, maar de laatste
weken spelen „de liefde" en „trou
wen" op onze vrouwenpagina een
belangrijke rol. Christine is in
haar „Open Brief" vooral uitvoe
rig ingegaan op wat liefde eigen
lijk Is, óf kan zijn, terwijl u op
de voorgaande „Blad-Zij" iets
hebt kunnen lezen over „trouwen,
maar waar vind Ik een man of
vrouw". We beloofden toen nog
nader hier op in te gaan, omdat
naast het Hervormd Huwelijks
Contactbureau er zeker nog an
dere wegen zijn, die naar Rome
leiden....
Voorbeelden hiervan zou ik ge
noeg kunnen geven, vooral als
het gaat om huwelijksbemiddel-
lingsbureau's, die vooral na de
oorlog als de bekende paddestoe
len uit de al even bekende grond
zijn verrezen. Bureau's en clubs
zijn er dus voldoende, maar we
vertelden u vorige week óók, dat
er juist op dit punt bijzonder veel
kaf onder het koren schuilt. Ster
ker nog: slechts een enkele ko
renhalm zou het uithouden, als er
eens een behoorlijk windje op
stak.
Uitzondering
Een uitzondering willen we ech
ter maken voor het Christelijk
Contact Bureau voor Nederland,
gevestigd aan de Lindelaan 32 te
Krommenie. Zonder de initiatief
nemers ervan dan ook maar iets
tekort te willen doen, menen we
toch te mogen stellen, dat een
vergelijking tu.sen dit oureau en
het Hervormde bureau grote
winstpunten voor het laatste op
levert. De solide garanties, welke
het H.H.C. biedt, kan dit C.C.B.
niet geven, vooral als het gaat om
medische en pastorale informa
ties, gegevens, die niet alleen
zeer nuttig, maar vaak ook nood
zakelijk blijken. Het C.C.B. graaft
zogezegd niet zo diep. het is hier
meer begonnen om het leggen
van contacten tussen mannen en
vrouwen van gelijke (in dit geval
dus protestantse) godsdienst, zo
dat zij niet aangewezen hoeven
zijn op een neutrale instelling op
dit gebied. Dit gebeurt dan door
middel van het maandblad „In
ternos". waarin provinciegewijs
advertenties zijn opgenomen. On
der nummer komt men er „vraag
en aanbod" tegen van heren, zo
wel als dames. Alleen moet het
me van het hart, dat die adver
tenties nogal veel op elkaar lij
ken. Zij zijn meestal opgesteld via
een min of meer vaststaand pa
troon, zodat men niet veel meer
aan de weet komt dan dat de
„heer z.k.m." blauwe ogen en
blond haar heeft, idem zoveel cen
timeters lang en landbouwer is.
een opgewekt karakter heeft en
van lezen houdt. De karakter
schets van het H.H.C. kan natuur
lijk ook niet volledig zijn. maar
Trouwen maar waar I
vind ik een man 1
geeft toch een beter beeld van de
hem of haar, die langs deze weg
een huwelijkspartner hoopt te vin
den. Daar staat natuurlijk tegen
over, dat die minder beschrijven
de advertenties een element van
verrassing kunnqn inhouden, 't is
maar hoe je het bekijkt. In dit
verband noemen we ook nog even
het bureau „Eliëzer", gevestigd
aan de Maretakstraat 26 te Den
Haag, dat min of meer op dezelf
de wijze werkt.
En dan nog iets over adverten
ties; daarmee bedoelen we dan
de huwelijksannonces in de dag
bladen. Liever nog: dergelijke ad
vertenties in onze eigen krant. Ve
len hebben zich wel eens afge
vraagd, waarom een christelijk
dagblad aanvankelijk wat huive
rig stond tegenover advertenties als
deze. De ervaring heeft geleerd,
dat de vaak lange rijen huwelijks
advertenties in wat we dan maar
„neutrale" bladen zullen noemen,
wel eens mensen aantrokken, die
de pen ter hand namen met min
der fraaie bedoelingen. Een chris
telijke krant, die toch ook in dit
opzicht een zekere verantwoorde
lijkheid draagt, kan dan de over
weging deze narigheden te voor
komen zwaarder laten wegen dan
het zonder meer „ja" zeggen te
gen deze manier van contact zoe
ken.
Toch heeft onze krant ge
meend sinds een aantal jaren
deze advertenties niet meer te
moeten afwijzen, met name omdat
mensen uit onze eigen kring zich
genoodzaakt meenden hun adver
tenties in die neutrale bladen te
plaatsen, met vaak alle gevolgen
van dien. Ook wat dit vrij tere on
derwerp betreft zag men een taak
en zou het bij de verandering der
tijden van verantwoordelijkheids
zin getuigen zich aan die taak te
onttrekken? Vandaar dat u in on
ze krant die advertenties tegen
komt. Uit verschillende reacties
is wel gebleken, dat de hierop
binnenkomende brieven van een
goed serieus niveau waren. En
daarnaast wordt elke aangeboden
advertentie wel degelijk bekeken,
omdat niemand ermee gediend
zou zijn minder serieuze adver
tenties in zijn of haar krant tegen
te komen. Onverbiddelijk wordt er
dan ook „nee" gezegd, zodra men
meent „dat grapje wel eens te
kunnen wagen". Deze informaties
over advertenties in uw krant
mochten, zo vonden we al pratend
over dit onderwerp op „Blad Zij",
toch niet ontbreken. In hoeverre
een advertentie min of meer als
een ideaal middel kan worden be
schouwd om eventueel tot een hu
welijk te komen, is weer een
vraagstuk apart. Daarover zal
iedereen uiteindelijk zelf tot een
beslissing moeten komen.
Verheugend
Niettemin mag het toch wel ver
heugend worden genoemd, dat er
in de prot. christelijke wereld op
verschillende manieren aandacht
wordt geschonken aan deze zaak.
Daarom temeer vinden we het
prettig u nog even attent te kun
nen maken op een streven in Ge
reformeerde kringen eveneens dit
probleem eens nader te bekijken.
Reële plannen ten aanzien van
de huwelijksbemiddeling staan er
nog niet op papier, maar de Stich
ting Gereformeerd Sociale Arbeid
bezint zich op het ogenblik op
eventuele mogelijkheden.
Laten we het beschouwen als
een gunstig slot van het gesprek,
dat wij op onze vrouwenpagina
over deze toch wel belangrijke
aangelegenheid hebben gevoerd.
Met de schoonmaak achter
de rug, althans... in deze ru
briek, beginnen we met frisse
moed aan de propvolle map
met tips. die al tijden op hun
beurt wachten. U weet het:
we gaan weer een vrij stren
ge selectie toepassen, want
anders kunnen we zoals vo
rige week gezegd de naam
van dit wekelijkse hoekje ln
de krant beter veranderen...
Voor we met de eigenlijke
tips beginnen eerst nog even
Inhaken op het advies een
niet permanent in gebruik zijn
de gasaanslultlng af te sluiten
met een plastic dop. Mevrouw
A. M. het Lam-van Duyven-
dijk uit Den Haag raadt hier
voor de dop van een boenwas-
of olleflcsje aan, omdat deze
van een schroefdraad Is voor
tien en vaak op de ..draad'
van de gasaanslultlng past.
DENK NI' AL AAN
DE KERST
0 't Is een beetje vroeg,
maar we geven u de tip van
mevrouw Catsburg-du Mee uit
Rotterdam toch maar vast
door. Zij wil u op het idee
brengen sommige mergpijpen
en soepbenen niet weg te gooi
en. maar goed schoon te ma
ken en te bewaren. Die benen
en pijpjes kunnen met de Kerst
bijzonder leuke kaarsenhouders
zijn, vooral als u ze nog een
licht verfje geeft of vernist.
Als u nu al met het „sparen
begint, kunt u tegen die tijd de
aardigste modelletjes er uit
kiezen.
SOKKEN DROGEN
Al verschillende manieren
zijn we in deze rubriek tegen
gekomen voor het drogen van
sokken. Wat dacht u van het
idee van mevrouw D. Kemp
uit Pijnacker? Op de hoek van
de schoorsteen heeft zij name
lijk een grote sansevieria
staan en daar steekt zij altijd
de sokken of washandjes op.
De plant lijdt er volgens haar
totaal niet onder, want ze heeft
de plant al jaren en hij groeit
„geweldig", zoals deze fcpgeef-
ster schrijft.
GEEN OPENSLAANDE
DEUREN
Menig huis heeft deuren,
die op het balcon uitkomen en
zodra het een beetje waait, be
staat de kans dat (vooral als
men hoog woont) de veelal van
glas voorziene deuren tegen de
balconrand slaan. Scherven
zijn er dan ook vaak het ge
volg van. Nu kan men op zo'n
deur een haakje zetten, maar
dat is meestal niet zo lang.
dat u ruimte heeft om tussen
de vastgezette deur het balcon
op te gaan. Mevrouw J. Bent-
Faber uit Den Haag heeft er
iets anders op gevonden. Naast
de deur (of deuren) bevestigde
zij buiten in de muur een
kram. Aan de andere kant
kwam buiten ook zo'n kram
(of oog) en daartussen spande
zij een sterke wasl'ijn. Doet
men nu de deur open om b.v.
de asemmer binnen te halen,
dan kan de deur nooit uit de
hand slaan, omdat de lijn de
deur tegenhoudt, zodat deze
rjiet met een klap tegen de
balkonrand kan schieten. Na
tuurlijk moet de lijn wel op
dusdanige hoogte gespannen
zijn, dat men onder de lijn
door kan lopen.
Grote toekomst voor
bijzondere wol
Als 't allemaal doorgaat krij
gen we in de toekomst wol, die
vele aantrekkelijke eigenschappen
zal bezitten. Waarschijnlijk wil
len degenen, die nauw bij de
„wol-business" betrokken zijn
met dit natuurproduct concurre
ren tegen de fabrikanten van de
vele synthetische vezels, vezels,
die ongetwijfeld soms voordelen
bieden boven wol. Maar nu krij
gen we, volgens de wol-deskundi
gen, binnen tien jaar een wol
weefsel, dat niet alleen plooivast
en volkomen kreukecht, maar
daarnaast ongevoelig voor olie-
en inktvlekken zal zijn! Boven
dien zal dit weefsel een drie tot
vier maal hogere slijtweerstand
hebben, niet meer krimpen, mot
ten afschrikken en „„te koken
zijn. De research-mensen, die dit
produkt voor de toekomst voor
spellen. spreken dan ook enthou
siast over „easy-care" Drodukt,
oftewel (vriielijk vertaald) over
een wolsoort, waarnaar je niet
meer hoeft om te kijken.
DE SCHOONMAAK woedt, ge
loof ik, terdege door de hul
zen en de levens van onze 0»en
Brief-vrlendlnnen, want er waren
deze week bepaald brieven min
der. Dat is ook wel eens prettig,
want het stelt me in de gelegen
heid achterstallige dingen af te
doen, en vooral de nodige men
sen te spreken over onderwerpen
die in deze rubriek aan de orde
dienen te komen. Daar heb je bij
voorbeeld de vijfdaagse werk
week. „Wat vindt u daar nu van"
schrijft mij een moeder van ze
ven kinderen. Een dochter in het
kappersbedrijf, één als bediende
in een textielzaak, twee zoons in
bedrijven, twee op de technische
school en nog een dochtertje op
de lagere school.
„Nu al is dan eens deze dan
die vrij, en moet ik er b.v. met
de was op rekenen dat er eentje
uit wil op een hoogst ongebruike
lijke tijd (met vroeger vergele
ken), en nu gaat het nog. Want
over een poos, als ook mijn man
geregeld thuis zal zijn op een
vrije dag zal het storend gaan
werken op de gang van zaken
thuis, en wat dan als ook de
schoolgaande kinderen me voor
de voeten gaan lopen! En dan dat
ergerlijke uitslapen, ga het maar
eens tegen als zo'n kind niet
naar z'n werk moet. Men zegt
dat deze zesde dag op de duur
OVER zal zijn. maar hoe staat
het dan met mij die met ijver
en plezier (dat heus wel) pre
cies op zes dagen klaarkom met
mijn werk, en beslist niet weet
hoe dit in vijf dagen te doen en
de zesde over te houden. Er is
♦och geen machine voor mij in
de Dlaats!"
Nee, mevrouw de V„ en voor
mij en vele anderen ook niet. en
ALS we in een normaal gezin
eens allemaal op dezelfde dag vrij
kregen, dan nóg was het een pro
bleem die dag tot genoegen en
ontspanning van iedereen te be
steden.
Als ik u zo hoor praten, ga ik
er zelf ook tegen opzien. Maar ik
weet best dat dat niet het es-
genwoordig heel wat mensen zijn
die ter wille van de gemeenschap
of van een bepaald bedrijf waar.
in zij betrokken zijn, al eens ter
dege om de kwestie zijn heenge-
wandeld en die van alle kanten
hebben bekeken. Zo iemand, een
van die mensen, wil ik nu eens
spreken, dat hoort ook bij de
Open Brief, en met de opgedane
w
'EL, en dat weet ik al vooruit,
deel van de vrouwelijke fantasie
afhangen hoe die dag er zal ko
men uit te zien. Want men kan
je nog zoveel sportvelden en ver
voersmogelijkheden en excursies
en kampeerterreinen geven, je zult
toch als huisvrouw en moeder
weer móeten zorgen dat de spul
letjes ervoor klaarstaan, en wie
weet zul je ook
heel dikwijls door je
vindingrijkheid de
plannen mede moe
ten bepalen.
U kent allemaal
wel die verjaars
visites waarvan de
kinderen volgestopt
met snoep terugko
men. De moeder van
de jarige had het
wel goed en harte
lijk bedoeld, maar
had naast haar har
telijkheid weinig
fantasie. Meestal
hebben de kinderen
het genotene nog
wel kritiekloos on
dergaan: het was er
best prettig. Maar
de moeder thuis die ze weer bin
nenkrijgt, wordt opmerkzaam als
ze een enkele keer hongerig zijn
en vol verhalen over de beleve
nissen van de middag. Wat ge
beurde daar? Wat voor vrouw was
daar in het andere huis dat de
kinderen zo ademloos, zo geboeid
terugkomen?
Dat ze maar tijd hadden voor
een koek en een glas limonade,
en dat de middag omgevlogen
is? Wat maakte de spelletjes zo
nieuw en geheimzinnig, wat deed
uur na uur vol verrassingen zijn?
Wel, heel eenvoudig: een vrouw
met fantasie. Die maakte dat
iedereen, ook de kleinste en ver-
legenste. mee kon doen en in
spel en vrolijkheid kon opgaan.
Dat is heerlijk als je zo bent.
Voor jezelf ook. Maar zelfs van
zo'n vrouw wordt een dergelijke
inspanning slechts enige malen
per jaar gevraagd. En niet twee
en vijftig keer, om het nu maar
eens overdreven te zeggen! Voor
al niet wanneer al haar bezighe
den er blijven. Hoogstens iets
verschoven kunnen worden, maar
nooit weg te schrappen zijn. Of
eet men soms niet? Moet er niet
gestreken? Is er ook een vrij
huisvrouwen-weekend bij? Maar
ik stop. later meer, en wie weet:
beter.
DAT ik wat overdrijf, ligt van
zelfsprekend allereerst aan
het voorjaar waarin dat mag, en
ten tweede aan een
welgemeende kreet
van een O. B. vrien
din, die zij slaakte
naar aanleiding van
de onderwerpen in
deze rubriek. Er
wordt altijd zo ge
wezen op naasten
liefde. dienstbetoon,
zo is haar lichte ver
zuchting. zij voelt
zich bepaald minne
tjes naast al die
vrouwen die serieus
op kwesties ingaan,
vrouwen die nuttig
pogen te zijn, en
ook nuttig zijn,
vrouwen die gewich
tige taken hebben,
kortom, vrouwen
die nooit vlinderen en fladderen
langs de bloemen van het leven
Zij heeft gelijk, dacht ik. Het
Is de vloek van deze overvolle
maatschappij dat we zo met on
ze neus op allerlei intermenselij
ke verhoudingen worden gedrukt
en ons steeds tot bezinning ge
roepen voelen. We houden in ons
huis ook niet het hele jaar schoon
maak.
Waarom gooien we er in die
geestelijke schoonmaak dan niet
eens even het bijltje bij neer.
Klim op een duintop. Lees een
gedicht. Hang gezellig een
praatje te maken. Wees
vriendelijk, vrolijk, zonder
te voelen dat u nuttig bent.
Het geeft immers niet of
de duintop u het klare uit
zicht geeft van een door de
zon beschenen zee of de
nevelige intimiteit van een
nabije duinpan, donker van
warrige «truiken. Allebei i«
heerlijk omdat het anders is.
f^A eens in een stille museum-
v-r zaal zitten, waar dingen van
mensen uit vroeger tijden
liggen: sieraden. porcelein,
waaiers van kant en ivoor. Zoek
het op. waar u ook woont, bui
ten. binnen, in boeken, in bele
venissen. want u bent het die
zoeken moet, de dingen komen
niet naar u toe. Ze zijn er ech
ter. En het is uw fantasie die ze
kleur geeft. En komt u niet ver?
Kunt u niet van huis? Trek dan
een schoon bloesje aan. zodat
uw huisgenoten zeggen: iets bij
zonders vandaag? Ja zeker, ik
behandel een gewone dag nu eens
als een uitstapje! Weet u waar
u dan ook veel gemakkelijker
overheen komt? Over die ergenis-
sen en geniepige kleinigheden als
bijvoorbeeld deze: „Christien, hoe
knap je dit op" schrijft een trou
we O B.-ster, „de moeder van
mijn man heeft de gewoonte om
zo langs haar neus weg tegen de
kinderen te zeggen dat ze van
mij iets anders wil; onlangs te
gen mijn oudste dochtertje: „als
jij ccn nieuw jasje hobt, mag jij
eens een hele dag met Oma uil
of. over onze jongste die mijn
mans ogen heeft: „wat heeft je
broertje toch mooie bruine ogen
hè?" en dat tegen een kind
dat mijn ogen heeft, wat moet
dat kleine ding van 7 wel denken?
Is het een kunst om Oma te
zijn?" Vast en zeker, zoals het een
kunst is vrouw te zijn.
Want niet alleen Oma's maken
toespelingen, al is het bij hen.
zoals in het voorbeeld hierboven,
wel eens duidelijk de strijd om
de man op de achtergrond, ook
andere vrouwen zijn sterk in toe
spelingen maken. Ik heb een ken.
nis die het altijd over haar par
ket heeft als ze bij mensen is
die het niét hebben. Ik krijg er
meestal een innerlijke proestbui
van maar dat lukt niet ieder
een. En hoe knap je dat nu op?
Door een bevoorrecht mens te
zijn. Op een gewone dag.
GLADDE KAMFER.
SPIRITUS
Kamferspiritus met glyce-
rine is een prima middeltje
tegen gesprongen of zeer droge E
handen. Alleen is hét zo ver-
velend, dat deze vloeistof wel
eens uitkristalliseert als het S
een tijdje staat. Doet u er ech- E
ter een scheutje alcohol bii,
dan houdt u een volkomen glad-
de en heldere vloeistof, aldus E
mevrouw G. Proper uit Den E
Haag.
KNOOPSGATEN
Heel wat naaisters maken
tegenwoordig de knoopsgaten
zelf op een naaimachine met
zig-zag steek. De knoopsgaten
worden, zo schrijft mevrouw
Euser uit Zwijndrecht, veel 5
mooier, als ze niet aan de goe-
de. maar aan de onderkant
van de stof worden opengesne-
den.
ANTI-ROEST EN
VEILIGHEID
Roest aan uw fiets? Geen E
nood. met nat zilverpapier S
vliegt het er af, garandeert u
Corrie Schild uit 's-Graven-
moer. Gelijk maar even een E
tip voor de bezitters van een E
elektrisch scheerapparaat. De
meeste apparaten kan men
verstellen door in de stekker
een knopje te verschuiven, dat S
do voltage aangeeft. Gebruikt
u het apparaat meestentijds
thuis, waar de voltage toch al-
tijd gelijk blijft, stop dan voor
alle veiligheid een stukje kurk
in het open vakje, zodat het 1
schakelaartje per ongeluk niet
kan verschuiven. Tijdens reis
of vakantie wipt men het er
zo uit. Mevrouw J. Krans-Boe-
ren uit Zevenhuizen wilde u
even op dit „s(h)afety-first" at
tent maken.
STRIJKPLANK
De heer P. Koppe uit Sche-
veningen heeft voor zijn vrouw
een handigheidje op strijkge-
bied bedacht, dat het haar mo
gelijk maakt op elke willekeu
rige plaats in huis (zelfs op het
balkon» te strijken, zonder dat
zij steeds naar het stopcontact
hoeft te lopen om de stekker
van het snoer (als het '.jzer te
warm wordt) uit het stopcon
tact te halen. Dit is natuurlijk
vooral van belang als men
geen verstelbaar ijzer bezit.
Onder aan de strijkplank
maakte deze lezer aan de bre
de kant een stopcontact met
schakelaar. In het stopcontact
komt dan de stekker van het
ijzer te zitten, terwijl aan de
schakelaar een lang snoer met
stekker wordt bevestigd, pas-
send op elk willekeurig stop- E
contact in huis. Men kan dus S
nu strijken waar men wil en
hoeft alleen maar even de
schakelaar onder de plank uit
♦■e draaien om het ijzer af te E
zetten. Iets voor andere hand'l- E
ge mannen?
U ZULT HET WEL 1
WETEN, MAAR
't Is bekend, maar. wist
u al dat zogenaamd hard lei-
dingwater. dat bij het bleken E
met chloor vaak zulk ontzet- E
tend geel wasgoed geeft, pri-
ma verzacht wordt met eon
paar handjes soda? Dus bij het
E bleekwater wat soda doen en u E
S hebt mooier bleekgoed.
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliilllllllllllllllli
