J
Uw probleem is het onze
Een kanttekening
Buurthuis-werkers
Rome bijeen
m
Meningen van anderen
Een woord voor vandaag
Ds. Blok in Rij ssen
ten grave gedragen
Lyceïsten zamelen voor
Kongo dertig mille in
ONZERZIJDS
KORTER WERKEN BIJ N.S.
J£R is op het ogenblik bijna geen bedrijfstak meer, waarin werkgevers en
werknemers niet met grote ernst de mogelijkheid tot werktijdverkorting
onder ogen zien. Dat ook het personeel werkzaam bij de Nederlandse Spoor
wegen zich met deze zaak bezig houdt, is daarom zonder meer te begrijpen.
Het personeel heeft dan ook bij zijn directie een willig oor gevonden. In
principe zijn directie en personeelsraad het zelfs al eens geworden over in
voering van de vijfdaagse werkweek. Een laatste belangrijk meningsverschil
bestaat er echter nog over het tijdstip, waarop deze vijfdaagse werkweek
zou kunnen worden ingevoerd.
Zowel de directie als de minister van verkeer en waterstaat staan terecht
op het standpunt, dat de werktijdverkorting bij de N.S. evenals in alle andere
bedrijfstakken betaald zal moeten worden uit de verhoging van de produk-
tiviteit. De tarieven zullen dus niet verhoogd mogen worden, de dienstver
lening aan de reizigers en de verladers mag niet minder worden, en voorts
zal ten behoeve van de kortere werktijd het personeel niet uitgebreid mogen
worden, want dit zou dan toch extra kosten meebrengen, die tenslotte door
de reiziger en verlader betaald worden.
Deze drie factoren in overweging nemende, meent de directie, dat de vijf
daagse werkweek bij de N.S. toch mogelijk is. Maar wanneer
De personeelsraad, waarin de vakbonden van vervoerspersoneel vertegen
woordigd zijn, staat op het standpunt, dat de vijfdaagse werkweek er met de
invoering van de zomerdienstregeling 1961 wel kan komen. De directie is
echter wat voorzichtiger en geeft de voorkeur aan invoering gelijktijdig met
de winterdienstregeling.
Hoewel het streven van de personeelsraad begrijpelijk is, zouden we hier
toch begrip willen uitspreken voor het standpunt van de N.S.-directie. De
N.S. is een bij uitstek dienstverlenend bedrijf. Juist nu allerwege de vrije
zaterdag wordt ingevoerd zal dit voor de N.S. een belangrijke wijziging
meebrengen in het reizigersvervoer.
De vrijdagavond zal aanmerkelijk zwaarder belast worden en de zaterdag
biedt nog vele onzekerheden. Het bedrijf zal enige tijd nodig hebben om op
de nieuwe situatie in te spelen. De veranderingen in het vervoersschema, die
ongetwijfeld nodig zijn, zullen extra werk meebrengen.
Zouden de Nederlandse Spoorwegen dit werk bovendien moeten verrichten
met een geringer aantal mensen door invoering van de vijfdaagse werkweek
in eigen bedrijf op zeer korte termijn, dan kan het niet anders of van de
mensen zal een aanzienlijk grotere prestatie worden gevraagd.
Wij vragen ons af, of het N.S.-personeel in de overgangsfase naar de vijf
daagse werkweek op een dergelijke situatie wel zo zeer gesteld zal zijn. Wij
menen van niet en geloven, dat juist met het oog op de service aan het
publiek de directie van de Nederlandse Spoorwegen er verstandig aan doet,
met de vijfdaagse werkweek niet tè hard van stapel te lopen.
(Van een onzer medewerkers)
De Internationale „Federation
of Settlements" (I.F.S.) houdt om
de vier jaar een internationaal con
gres. Daar er in 1956 een congres
in Berlijn was geweest, zou het
volgende eigenlijk in 1960 moeten
vallen, maar omdat de vergader
plaats Rome was en daar in de
zomer van vorig jaar de Olympi
sche Spelen werden gehouden,
werd het congres uitgesteld tot
het begin van dit jaar. Er waren
vertegenwoordigers uit practisch
alle landen van Europa, Israël,
de Verenigde Staten, Canada, Bra
zilië, Ghana, Kongo, India, Pakis
tan.
Advertentie
DANKZIJ R.E.S.A
toch nog het
PRAKT1JKDIPL. BOEKHOUDEN
(Examen juni of december 1981)
Vraag p.o. ons prospectus. Het kan U een
Jaar studie schelen. En tijd ls geldl
R.E.S.A. - HILVERSUM
(Bekende Schriftelijke Cursus)
Ook opleidingen voor M.B.A. en S.P.D.
idelscorr. Frans, D. en Eng., V.T.H.-dlpl.
ifdcorr. en Tolk-Vertaler F., D. en Eng.
BURGEMEESTER
Zoals bekend had de burgemeester van
Oirschot nagelaten hem door de minister
van oorlog toegezonden eretekenen voor Or
de en Vrede aan ingezetenen van zijn ge
meente uit te reiken (later ie dit toch ge
beurd, maar dan door een hoge militaire
autoriteit). Het Tweede-Kamerlid mr. Beer-
nink heeft daarover vragen gesteld aan de
ministers Toxopeus en Visser. Volgens het
ministeriële antwoord kon de burgemeester
voor zijn nalatigheid geen redelijke ver
klaring geven. De ministers achtten de
gang van zaken in hoge male onbevredigend
en de Commissaris der Koningin heeft de
burgemeester hierover ernstig onderhou
den. Naar aanleiding van deze kwestie
schrijft Het Vaderland: „Vraag en
intwoord zijn niet met elkaar in overeen
stemming. De ministers zeggen n.l., dat de
burgemeester geen redelijke verkla
ring kan geven, maar het Kamerlid heeft
een verklaring zonder meer gevraagd. Dat
het gebeurde hoe dan ook niet redelijk is,
begrijpt ieder, maar het Kamerlid had
graag willen weten wat het dan wel is. En
heeft daar geen antwoord op gekregen.
Hoogstwaarschijnlijk houdt dit onbevredi
gende antwoord verband met de leemte in de
relatie tussen burgemeester en minister.
Het adres voor het contact tussen burge
meester en Kroon is het departement van
binnenlandse zaken. Onder verantwoorde
lijkheid van de minister van binnenlandse
zaken kan de burgemeester worden ontsla
gen of geschorst. Maar een eigenlijke be
velsverhouding bestaat er niet, dc burge
meester is beslist niet ondergeschikte van
de minister van binnenlandse zaken. Als
bestuursorgaan van de gemeente kan dat
ook heel moeilijk. De inschakeling van de
burgemeester voor tal van aangelegenbe
den van de regering spottend noemde
een burgemeester van Amsterdam de bur
gemeester eens de rijkskruier geschiedt
daardoor min of meer op verzoek, of in
dc stilzwijgende veronderstelling dat hij
het wel zal doen. We mogen aannemen dat
het ook in dit geval zo is gegaan, waar
bij echter wel de vraag rijst of het juist is,
dat een andere minister dan die van bin
nenlandse zaken dergelijke verzoeken doet.
In het antwoord zeggen de ministers Toxo
peus en Visser, dat de Commissaris der
Koningin de burgemeester ernstig onder
houden heeft, maar dat zij geen aanlei
ding zien in te grijpen. He* zou zeer de
moeite waard zijn geweest te weten hoe
de ministers gedacht hebben te kunnen in
grijpen. Kan men iemand ontslaan of schor
sen, wanneer hij iets, waartoe hij niet ver
plicht is, nalaat? En wat heeft de Commis
saris der Koningin in feite tegen dc burge
meester kunnen zeggen, anders dan een
bedekt dreigement? Gaat alles in pais en
vree, dan lopen dit soort zaken natunrlijk
op rolletjes, al zal er hier en daar wel wat
geknars en gepiep zijn. Maar o wee, wan
neer er een burgemeester is, die het om
welke reden dan ook vertikt. We vragen
ons dan ook af, of hierop geen adminis
tratief controlemiddel mogelijk is. Men
mag immers niet vergeten, dat een aan
tal burgers de dupe is geworden van de
ambtelijke nalatigheid. Administratieve con
trole, we bedoelen hiermee dat men na
gaat, of een zaak rond is gekomen, ver
krijgt men door een burgemeester niet al
leen te verzoeken een of ander uit te voe
ren, maar tevens hem te vragen mee te
delen of aan het verzoek kon worden vol
daan. Blijft het antwoord uit, dan weet
rijksinstantic dat sij op pad moet gaan
de zaak alsnog in orde te maken. Want
slotte is niet de burgemeester de ver
woordelijke man, maar degenen van
de onderscheidingen afkomstig zijn."
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Baarn: J. B. Oskamp te
Nijmegen.
Benoemd tot hulpprediker te Hoofd
plaat: H. J. Begeer, voorheen catecheet
BONZENDE „BONZEN"
In Het Orgaan van de Neder
landse Christelijke Bond van
Overheidspersoneel wordt deze
week de positie van de vakbonds
bestuurders eens onder de loep
genomen. Schrijver is de heer J.
C. A. v. L., naar wij vermoeden
de gereformeerde predikant van
Rotterdam-Delfshaven, dr. J. C.
A. van Loon.
Eerst wordt een schets gegeven
van de positie van de vakorgani
saties in het prille begin, toen er
nog geen vrijgestelden waren. Te
gen deze achtergrond blijken de
opvattingen van de tegenwoordi
ge werknemers nogal wat veran
derd te zijn als het gaat om het
oordeel over de mensen, die voor
de vakorganisatie en haar leden
op stap gaan. De schrijver spitst
vervolgens zijn betoog toe op de
verhouding kerk en welvaarts-
Sprekend over de moeilijkhe
den, die de vakorganisatie in het
begin ondervond, merkt de schrij
ver op:
Er werden mannen vrijgesteld
voor de noodzakelijke studie, voor
lichting, instructie, beraadslagin
gen. vergaderingen enzovoort. Vrij
gestelden, die zelf de hitte des
daags en de kou van de nacht had
den doorstaan in allerlei arbeid,
die bazen en kameraden kenden
als hun veelal lege portemonnee,
die wisten van werklonen en goe-
derer.prijzen, van overwerk en van
werkloosheid, en die ook de behoef
ten van de huisvrouwen kenden. Zij
werden vrijgesteld van de gewone
loondienst tot dienst aan de kame
raden voor hun loon. Voor loon en
rechten, vrijheden en plichten, tot
verzoening van „heer en knecht
om toen al bedrijfsgeiméén-
schap te zoeken in sociale gerech
tigheid en vrede. Zij hebben het
zwaar gehad, gehaat als zij werden
door menige werkgever, gewan
trouwd door kameraden. Zij hielden
vol en wonnen vertrouwen bij de
laatsten, respect van de eersten.
Zij confereerden met bazen, direc
ties. autoriteiten overdag; vergade
ringen met de arbeiders des avonds
in gehuchten, dorpen en iteden; zij
studeerden 's nachts. Met een ge
moedelijk woord tot het hart van
de kameraden en met de vuist op
een tafel van de bazen kwamen ze
er niet. Een principe hier, een tekst
woord daar klonk wel stoer, mrar
er moesten deskundige argumen
ten, zakelijk verantwoorde voor-
stellens ter zake doende adviezen
geboden worden. De kameraden
hadden het zelf In de gaten en al
hoger eisen stellend aan hun verte
genwoordigers gaven zij hun ook ai
meer kansen. Deze werden benut,
en nu hebben wij vrijgestelden die
een goede opleiding genoten en des
kundigen zijn.
En nu noemen
stelden „Bonzen" 1
Onze hard sjouwende vrijgestel
den die zo moeizaam vertrouwen
en respect verwierven en onverdro
ten moesten blijven werken, heb
ben wel vreemd opgekeken toen
iemand (wie zou het geweest zijn?)
hèn „Bonzen" durfde te noemen.
Het zal de besten van hen wel even
pijn gedaan hebben, maar tegelijk
tot zelfonderzoek hebben gedron
gen. Zijn wij machtig geworden?
Hoogstens dan toch onze bonden.
En is dat om te verwijten of voor
te danken? Wie noemt ons zo? Te
genstander of vriend? Zijn wij zo
invloedrijk? Hoogstens dan toch on
ze besturen; dus eigenlijk onze ka
meraden. Of zit daar de kneep? Is
er afstand gekomen tussen kantoor
juffrouw, schoonmaakster, draaier,
belastingambtenaar, tuinman, com
mies. verpleger. besteUer. onder-
zoekambtenares, schrijver, opzich
ter kantonnier plus al die anderen
en wij?? Zijn wij uit elkaar ge
groeid? Zouden we dan een Kan
toorjas. een overal moeten dragen,
werkhanden moeten hebben orn hun
vertrouwen te houden? Dat is toch
al te gek. En temeer gingen zij
studeren nu óók psychologie
en nog vaker gingen ze op stap;
ook waren er die opnieuw naar hun
beduimeld bijbeltje grepen en lan
ger op de knieën lagen om nu, in
deze geweldige tijd van verworven
heden en kansen, van p.b.o.'s en
vrijheden, om nu de gemeenschap
niet te verliezen.
En maar bonzen die „Bonzen".
Bonzen op de deuren van direc
tiekamers, maar ook op die van de
huiskamers. Bonzen, op de deur
van het hart van de kameraden.
Bonzen ook op de poorten van mag-
natenpaleizen en op kerkdeuren. De
„Bonzen" bonsden met een bonzend
hart: zijn wij geïsoleerde specialis
ten geworden? Laat men het aan
ons over, laat men ons dus in de
kou staan? Voor wie doen wij het
dan? Méént men het echt, als men
smaalt dat we het maar doodge
woon voor onze eigen boterham
doen? Geen wonder dat we „Bon
zen" genoemd worden, ze laten ons
ook maar bonzend kloppen. Welk
percentage van de kameraden komt
op een vergadering, waar het toch
om hun zaken, hun roeping en hun
belangen gaat? En hoe vaak laten
ambtsdragers en intellectuelen ons
maar schrijven, spreken, opbellen
zelfs zonder dat zij wakker worden
en mee aanpakken?
Dit zijn gerechtvaardigde klach
ten niet van vrijgestelden alleen,
maar ook van plaatselijke, regio
nale en landelijke besturen. En van
elke werknemer die bij zijn kame
raden en in ziin omgeving een ho
rend oor zoekt.
We staan nog zo vreemd tegen
over de welvaart. Van menige
door welvaart modem en luxueus
gebouwde kansel worden alleen
maar waarschuwingen gegeven te
gen de welvaart, alsof in het nega
tieve het grpotste probleem ligt.
de i
vrijge-
het volk vervreemden
de grote C, zoals vroeger bij de
armoede, nu bij de weelde.
Er is een „mythe", een heidense
fantasie, zowel voor als tegen de
welvaartsstaat en de Bijbel alleen
(Deut. 15 4 en Matth. 6 33
bijvgeeft ons het ware licht tot
een juiste vraagstelling en de nor
men tot een goede beantwoording.
Die Bijbel is ons allen in handen
gegeven. En zal de hemelse Va
der niet graag zijn Geest geven
aan de kinderen die er Hem om
vragen? Dan zullen we samen on
ze tijd trachten te verstaan, om
die tijd uit te buiten en onze fan
tastische kansen te benutten. Met
de kerk samen en met niet-chris-
telijke kameraden en collega's even
eens. De laatsten denken allicht,
dat „de kerk zou beweren, dat er
per se een conflict moet zijn tussen
de kerk en de welvaartsstaat",
maar dat is, zoals iemand schreef,
„een griezelig misverstand". Niet,
dat er geen mogelijkheid van con
flict is tussen een welvaartsstaat
en de kerk. Deze is er zeker.
Vooral als we geen van allen pre
cies zouden weten en als we de
„Bonzen" alléén laten bonzen wordt
dat zo wat nu eigenlijk de wel
vaartsstaat is. We zouden het kunn
proberen met de omschrijving van
prof. dr. J. de Graaf: „Welvaart
in bijbelse zin. is waar de produk-
tie geschiedt ter wille van de be
hoeftige mens, wiens zaak God tot
de zijne heeft gemaakt". Hoe dit
ook zij, want 1 ct gaat niet om dit
punt alleen, wij hebben allen, hoofd
voor hoofd, en allen tezamen met
elkander als christenen en met de
anderen als medemensen te wer
ken met hoofd en hand en hart.
Daarbij is voor ons de c de voor
naamste letter.
En de Bond met zijn apparaat
een tekenkamer, machinehal
krachtcentrale. Zouden wij dan
ze vrienden en medewerkers, die
„Bonzen", maar laten bonzen
Met bonzende harten staan wij
zelf te kloppen op de poorten
Gods wereld en Zijn toekomst.
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT)
Aangenomen naar Middelburg: J. R.
GEREFORMEERDE KERKEN
Tweetal te Heemstede, vac. P. J. Richel: rFRFF kfrkfN
G. Meynen la Utrecht-W en J. Wilschut „£5*IS"' 5™."} Kfe Bruyne te
te Zeist; te IJmuiden, vac. J. v. Leeuwen: Ber°ri>en te Zeist. I. de y
W. Kats te Tiel en Z. C. Versluys te R^rda^'C' Rotterdam-Kr M. W
I. de N^M.«^KW.
Jong, kand. te Nooddorp.
Bedankt voor Zoetermeer: A. F. Hon-
koop te Goes.
Wiskerke te Heemstede.
DOOPSG. BROEDERSCHAP
Beroepen te Zeist: dr. H. B. Kossen te
Berlikum.
Ambtsaanvaarding
De Italiaanse pers, radio en televisie
wijdde uitgebreide artikelen en uitzendin
gen aan dit congres. Buurthuiswerk is
algemeen-menselijk werk, en de proble
men waarmee dit werk te maken heeft
zijn de algemene problemen van de lan
den waarin dit geschiedt. Het thema van
de conferentie gaf dit ook duidelijk aan:
„Buurthuiswerk in een snel veranderende
wereld". Hierbij moet worden aange
tekend dat wij hier gemakshalve de term
„buurthuiswerk" gebruiken, maar dat
hier vele, verwante doch uiteenlopende
werkvormen onder worden verstaan, die
het internationale spraakgebruik met
termen als „settlement", „neighbourhood
centre", „community centre" e.d. wor
den aangeduid.
Het is wel zeer opvallend, hoeveel
overeenkomsten er zijn in de problema
tiek in al die verschillende landen, on
danks de ook aanwezige'grote verschillen.
Een algemeen aspect was b.v. de trek
naar de steden, vooral van jonge mt
Deze trek, die overal ter wereld
komt, is een teken van de veranderingen
In het levensgevoel, een van de snelle
veranderingen van onze tijd. In
geciviliseerde landen ontstaan o
oude stadskernen grote voorsteden, be
stemd om te wonen, en de oude stads
kernen raken steeds minder bewoond.
Wat kan het buurthuis doen in die voor
steden, waar overdag bijna alleen huls
tven, kinderen en bejaarden z(jn?
Trouwens: steeds meer hulsvrouwen
hebben ook beroepsarbeid, soms uit eco
nomische noodzaak, maar vooral
zichzelf te kunnen zijn. In alle landen
vindt het buurthuis ook de vraag
kindercrèches op zijn weg liggen, i
oplossingen die worden gevonden zijn
ims ontroerend en Imponerend.
Het buurthuis kan soms veel doen op
het gebied van het plaatselijk bestuur.
Soms is het nodig, de vorming van een
bestuur, van een plaatselijke overheid,
te stimuleren, zoals op Jamaica. Soms
kan het buurthuis eeu al te bureaucra
tisch,; onpersoonlijk 'optreden van be
stuurszijde verzachten en het bestuur er
de mensen dichter bij elkaar brengen.
Vaak ook is het mogelijk, dat het
.buurthuis" (en hier wordt wederom de-
,e term gebruikt om een veelheid van
werkvormen aan te duiden) e
zakelijke tussenschakel is tussen bevol
king en overheid, vooral als de centra
le Overheid ver weg zetelt en hele ge
bieden in overigens geciviliseerde lan
den achterblijven. In Italië zelf zijn daar
vele voorbeelden van, vooral in het
Zuiden en op Sicilië. Dan kan het buurt
werk een belangrijke stimulans worden
de aanleg 'van allerlei noodzake
lijke voorzieningen (waterleiding, rio-
lèrirtg, electriciteit, wegenbouw).
Hoe is de verhouding van dit werk tot
kerkelijk werk? Ook hier zijn grote ver
schillen. Het feit dat op de conferenties
enkele dominees en paters aanwezig wa
ren is een teken dat dit werk als zoda
nig zeker niet tegen de arbeid d'èr kerk
in gaat, maar er tegendeel mee parallel
kan lopen. Eb is werk dat op een of an
dere manier van de kerk zelf uitgaat
zowel in ons eigen land als in andere
landen. Er komen ook gevallen voor dat
kerk en buurtwerk elkaar nauwelijks
schijnen te kennen. Gevallen van besliste
tegenstand van de zijde van (rooms-
katholieke) kerkelijke autoriteiten ko
men ook voor, zelfs wanneer d'e arbeid
voor een deel door ordegeestelijken
wordt verricht.
werkvormen by éénzelfde doel bestaan
kan, dicht by elkaar, bleek wel b(j de be
zoeken aan verschillende buurthuizen In
Rome zelf. Het ene doel is: de mensen
helpen elkaar te vinden en hun weg te
vinden in de maatschappij. Daarvoor ls
clubwerk een overal gebruikt middel:
alle buurthuizen in Rome kenden dan
ook verschillende clubs. Maar daar is
het buurthuis niet mee klaar. In een
wijk, aan de rand van de stad, een wijk
van niet veel anders dan krotten en
zwak-maatschappelijke bewoners, had het
buurthuis naast de clubs veel gelegen
heid tot scholing van de niet-meer-leer-
plichtige jeugd. Daar waren allerlei cur
sussen en zelfs een complete drukkerij
en een meubelmakerij'.
In een andere buitenwijk, zo geïsoleerd
dat de bewoners twee buslijnen nodig
hebben om naar het centrum te komen,
was er naast het clubwerk eer
sterk ontwikkeld maatschappelijk
gezinswerk. In een derde buiten
wijk, nog verder achteraf, woonden veel
immigranten uit Zuid-Italië en Sicilië,
mensen die vaak de grootste moeite
hadden zich in een totaal andere omge
ving in te passen. Hier werkt het buurt
huis mede door middel van een kinder-
bewaarplaats, waar schoolgaande kin
deren kunnen komen eten en waar
gelingen en kleuters een langdurig
derdak en een hygiënische verzorging
krijgen, hard nodig bij die mensen die
toestanden in Zuid-Italië gewend waren!
Het grote kindertehuis zag er bij de
eerste aanblik zo steriel uit als de Ro
metro en de hygiëne droop
te zeggen, van de muren, it
bij nadere kennismaking bleek de
me hartelijkheid waarmee de kinderver
pleegsters en -verzorgsters haar werk
deden, de indruk van kilte helemaal weg
n. De aanblik van een 2-jarig
hoopje mens, die op de arm van een
schuw moedertje wachtte op een consult
van de longarts deed wel beseffen, hoe
noodzakelijk beide hier waren: die kille
hygiëne en die warme liefde.
Uiteraard konden hier slechts enkele
grepen gedaan worden uit de overvloed
van indrukken, die de deelnemers ont
vingen bij deze talloze ontmoetingen en
intensieve besprekingen. Het practische
deze conferentie is onweegbaar,
resultaten zullen, onmerkbaar,
zeker van invloed zijn in alle wereldde-
Dat
i grote verscheidenheid van
PROMOTIE
Drs. J. L. W. L. Bloklander, leraar
aan de Gemeentelijke H.B.S. in Hilver
sum, is aan de universiteit van Rennes,
in de faculteit der letteren, cum laude
gepromoveerd fcot doctor, op een proef-
ift getiteld: „Arlequin dans le thea-
Zo nu en dan krijgen we naar aanleiding van ons „Woord
voor vandaag" brieven, daartussen was deze week een brief
kaart met een zin van prof. Popma. Mag dit in de krant?
vraagt de schrijver. Omdat we de laatste dagen toch samen
gedacht hebben over Gods Woord, citeer ik die uitspraak:
„Wie de Schrift niet leest, berooft zichzelf van de vrijheid
van zijn waarachtig menszijn."
Wij worstelen zo vaak met de vraag: „Wat heb ik er aan?"
en komen aan deze werkelijkheid niet toe, dat als wij niet
Gods Woord lezen wij onszelf beroven. De mens is geschapen
door God en alleen maar volmaakt in God. Augustinus
schreef reeds dat wij geen rust vinden tot we rust vinden in
God. Zonder Hem is de mens niet compleet, zoals een schip
zonder de zee niet compleet is.
God heeft zich geopenbaard. Hij heeft ons de belofte gegeven
dat Hij ons door Zijn Geest de ogen wil openen voor wat Hij
ons in de Schrift te zeggen heeft. Als wij niet naar Hem
willen luisteren doen wij onszelf te kort, omdat God Zichzelf
door het lezen van Gods Woord aan ons geeft. Mozes, zegt
Christus, heeft van Mij geschreven. „Zoekt en gij zult vin
den", zegt de Heiland ook, dat betekent ook: „Zoekt Hem in
de Schrift."
(Van onze kerkredacteur)
„De hemel heeft er een juicher
bij, maar de aarde heeft een bidder
minder", zei ds. J. van Haaren, dé
Kamper predikant van de Gerefor
meerde Gemeenten gistermiddag
tijdens de rouwdienst die aan de
begrafenis van de op 51-jarige leef
tijd overleden voorganger ds. M.
Blok vooraf ging. Toch werd deze
rouwdienst allerminst een getui
genis van het werk van de over
leden leraar, het genadewerk van
Christus stond centraal in deze
dienst, die in een overvolle Noor-
derkerk te Rijssen werd gehouden.
Meer dan 2600 gemeenteleden en
vrienden waren aanwezig.
de Gereformeerde Gemeenten
niet om de begrafenis bij te wonen. Zij
kwamen met tientallen auto's en een
aantal bussen. De spoorwegen hebben
zelfs de sneltrein naar Enschede spe-
Amsterdamse bliksemactie
(Van een onzer verslaggevers)
J7NKELE tientallen Amsterdamse
jongens en meisjes hadden dins
dagmiddag de bijtende kou getrot
seerd om op de Rotterdamse luchtha
ven Zestienhoven een vrachtvliegtuig
„vaarwel" te zwaaien. Zij hadden er
ijskoude voeten en handen voor over
om dat te doen, want met het vlieg
tuig werden vijf ton melk, twee ton
conserven en 350 kilo medicamenten,
gekocht van het door hen en door hun
kameraadjes ingezamelde geld, naar
de hongerende bevolking van de Con
go gebracht.
Tussen het groepje juichende jongelui
stond een bescheiden meisje met blond
haar en donkerbruine ogen: de veer
tienjarige Gerda Blaauw. Voor haar had
het vertrek van het toestel r
bijzondere betekenis, want zij
initiatiefneemster van de bliksemactie
op het Amsterdamse christelijke Bui-
tenveldert-lyceum, waaraan ruim acht
honderd leerlingen enthousiast hebben
meegedaan en die in drie dagen ruim
dertigduizend gulden heeft opgebracht.
Tien dagen geleden stapte Gerda
Blaauw naar haar rector, de heer H.
M. S. Spiegelberg. Zij stelde hem voor
een actie te organiseren om de bewo
ners van de Congo te helpen. Rector
Spiegelberg en zijn leraren verleenden
haar alle medewerking. Nog dezelfde
dag gingen leerlingen van het lyceum
hun familieleden, kennissen en vrienden
af om een bijdrage. Zij klopten niet
voor niets aan. Na drie dagen was de
opbrengst 25.000.... Dit bedrag steeg,
nadat de actie na de derde dag
afgesloten, tot dertigduizend gulden,
De Stichting Oecumenische hulp
kerken en vluchtelingen, die de verdere
organisatie overnam, kocht
duizend gulden melk, conserven en me
dicamenten, maar wist tot maandag
avond nog niet hoe zij deze lading snel
kon transporteren. Een telefoontje uit
ciaal voor deze dienst in Rijssen laten
stoppen. Vrijwel alle voorgangers van
deze gemeenten waren aanwezig.
Ds. Blok had veel vrienden in het wes-
in van ons land. Hij heeft onder meer
an 1949 tot 1956 gestaan in Rotterdam,
aar hij in de Boezemsingelkerk de op
volger was van ds. G. H. Kersten. HU
is de tweede predikant uit deze kring
die binnen een jaar op nog jonge leef-
tyd werd weggenomen. Nog maar enige
maanden geleden overleed de predikant
van Scheveningen, ds. J. W. Kersten, op
44-jarige leeftijd.
Ds. Van Haaren die de rouwdienst
leidde las Romeinen 14112, het ge
deelte waar de overleden predikant veel
zegen uit geput heeft in de dagen voor
zijn operatie. Ds. Blok is afgelost van
z(jn post, zo zei hU, en mag nu zingen
en jubelen met de engelen. Als tekst
koos h(j de woorden uit Openbaringen:
„Zalig de doden, die in de Here ster-
In zijn voorwoord schetste hij de laat
ste levensdagen van deze predikant die
om gezondheidsredenen het ambt had
moeten neerleggen en op oudejaars
avond met emeritaat was gegaan. Hij
echter voorlopig de gemeente zijn
blijven dienen. Maar zijn afscheidspre-
dikatie was tevens zUn laatste preek,
want toen hy in de kerkeraadskamer
kwam om de dienst van nieuwjaars
morgen te gaan leiden, zakte hij in el
kaar en moest naar het ziekenhuis ge
bracht worden.
Ds. Blok, zo vertelde ds. Van Haaren,
wilde nimmer de mens in het middel
punt plaatsen en daarom zou dat in deze
dienst ook niet gebeuren. De nadruk
kwam te liggen op Christus die ons ver
lost heeft uit de dienstbaarheid van de
zonde, „en nu is ds. Blok ook uit de
strijd tegen de zonde". Sterven, zo zei
de^ ^predikant, is overwinning uit de
In verband met de felle kou, kreeg
ook de Rotterdamse predikant ds. L.
Rijksen, die eigenlijk op het graf had
zullen spreken, gelegenheid om in de
kerk te spreken. Hij vertegenwoordigde
het curatorium van de Theologische
School, waarvan ds. Blok de voorzitter
was, en de studenten.
Wat heeft God ons hiermee te zeggen,
dat deze broeder en ook ds. Kersten zo
jong van ons worden weggenomen? vroeg
ds. Rijksen. Maar hij wilde God niet
zien als een God van toorn. Het is de
liefde van de hemel die ons op deze
weg wil leiden, zo zei hij en riep de ge
meenteleden en de aanwezige predikan
ten op om hun harten te onderzoeken.
Wij moeten niet rusten, zo zei hij, voor
God Zioh uit Zijn verborgenheid heeft
geonenbaard.
Na de dienst werd de rouwstoet ge
vormd. Vyfendertig volgauto's met fa
milieleden en predikanten volgden de
wagen met het stoffelyk overschot naar
de begraafplaats 't Lenfert. Vervolgens
kwamen byna tweeduizend gemeente
leden te voet en daarna nog meer dan
vijftig auto's en drie bussen met mensen
van buiten Rijssen.
Aan het graf werd nog gesproken door
ouderling Van der Stouw namens de ker-
keraad van de gemeente in Rijssen en
door ds. C. Hegeman van Genemuiden.
Daar sprak de broer van de overleden
predikant ds. P. Blok een slotwoord,
waarin hij de aanwezigen dank zegde
voor de belangstelling.
het enkele dagen geleden opgerichte
luchtvaartbedrijf Titan Airways, die
van de sympathieke actie had gehoord,
bood aan de lading met een charter-
vliegtuig tegen kostprijs te vervoeren.
Dank zij dit spontane gebaar was het
mogelijk, dat dinsdagmiddag reeds, nog
geen twee weken na het begin van de
actie, de eerste tonnen voedsel naar de
Congo werden gevlogen. Ook het be
drag van twintigduizend gulden, dat nu
nog over is, zal worden besteed om
melk en conserven te kopen. Deze la
ding wordt waarschijnlijk per schip ge
transporteerd.
Ook U kunt verlost worden
van die Rheumatische Pijnen
met Kruschen Salts.
U moet een kuur doen, de Kruschen
Kuur, iedere dag 's morgens de beroemde
kleine dosis. Beroemd - ja - over de hele
wereld, om zijn wondere aansporende
werking op de bloedzuiverende organen.
Die worden met Kruschen tot hernieuwde
jeugdige werking gebracht en drijven zo
de onzuiverheden uit, die nu die on
dragelijk snerpende pynen verwekken.
Vraag: Gaarne zou ik het adres var
de Kema weten.
Antwoord: Het adres is „Kema, Arn-
Vraag: Hoewel ik nieuwe houten verwijdere
wasknijpers gebruik, geven deze toch de dikke vla
op het wasgoed af. Hoe is dit te
komen?
Antwoord: Ook als men nieuwe
Men koke de overige melk en voege wat meer tot haar recht, aangezien de het algemeen niet
knijpers gebruikt, is het niet te voorko- stane
zodra deze kookt, de dik vloeiende
sa er aan toe. De daardoor ontstane
vla late men even doorkoken. Hierna
het vanillestokje, giet
»en platte schaal, roer
ze even door en bestrijke dan de bo
venkant met een stukje boter om vlies
vorming te voorkomen. De thans ont-
meeldraden dan meer ruimte krijgen.
Vraag: Hoe kan ik het best een pan
talon reinigen van vernis vlekken?
-i» opnaai Antwoord: Het beste is de vemisvlek
bestrijke dan de bo- ken te breken en af te borstelen. De
Vogelhande-
moet ruimschoots gele-
overgebleven vlek kan
alcohol, blanke spiritus of
laren en kanarieverenigingen hebben
nog nooit een geval van dood of ziekte
tengevolge van dergelijke stralen kun
nen bewijzen. Wel is de zeer hoge ge
luidsgolf, die de ontvangers afgeven,
betten nTet hinderlijk voor de vogels. Omdat c'
de
genheid hebben om af te koelen. Als dit Vragen: De zaak,
geschied is kan de geheel afgekoelde krijgt een
..room" gebruikt, worden als vulline „,,i
eigenaar. Kan i
heb ik dan recht op de helft
het vakantiegeld? Kan men een naai
ster bij een liefdadige instelling met
een maand opzegtermijn opzeggen?
Antwoord: In geval
zich wenden tot het gewestelijk voorts
Dr. J. van der Eng. die is benoemd
tot buitengewoon hoogleraar in de fa
culteit der letteren en wijsbegeerte
de Rijksuniversiteit te Utrecht, heeft met suiker
zijn ambt aanvaard met het uitspreken en voege ei ui
van een rede over het werk van Tsje- toe als nodig is
chov. 'end te maken.
altijd enig stof op komt
dat dit dus op het wasgoed afgeeft.
Dit gebeurt ook als men de was op
zolder ophangt. Het enige afdoende
middel is het gebruik van kleine witte
stukjes goed op de plaatsen, waar de
knijpers het goed raken. lcgcll Vli „„v.,.
Vraag: Tot 1 april 1960 bedroeg mijn dicht bij de kachel,
huur 9,25, waarbij 0,35 voor water - -•
was inbegrepen. Wat moet ik betalen
als de aangevraagde vrijstelling van
huurverhoging niet door de huurad
viescommissie wordt goedgekeurd? uer „inucil
Antwoord: In uw geval bedraagt de t t hoger mag zjjn. Meestal
kale huur 9,2a minus ƒ0,35 is ƒ8.90.
U moet dan betalen 8,90 plus 20 pet.
(naar boven afgerond tot een veelvoud
van vijf cent) plus 0,35 voor water te
zamen 11,05.
Vraag: Weet U een recept
ketbakkersroom?
Antwoord: Men neme 1 liter melk, 6
eierdooiers, 1 stokje vanille, 100 gram
bloem en 100 gram suiker. aamwiwiuieii.narle eeven? Is het" voldoende
Men late de vanille lange tijd in de exemplaren, die ieder jaar opnieuw halve meter v;
melk trekken. Men roere de eierdooiers tussen half oktober en begin december ?aa^u*taafeen na' e meier
bloem geven, de ene plant zelfs
of dri
voor roomhoorns, tussen taarten.
Vraag: Mijn hertshoornvaren hangt
slap en de bladeren vallen af. Is daar
tegen iets te doen? De plant hangt
licht bij de kachel.
Antwo.ord: Vermoedelijk is de plant
t te droog gehouden. Zij verlangt
i niet te droge warme atmosfeer en
temperatuur die 's winters niet on
der 15 graden Celsius daalt, maar ge
rust wat hoger mag zijn. Meestal is
het voldoende de pot eenmaal in de
week in lauw water te dopen.
Wenk van lezer: Naar aanleiding van
uw antwoord inzake een haemanthus
ban- kan ik u mededelen, dat genoemde
plant is de haemanthus albiflos, die
ook witte poederkwast genoemd wordt,
een en ander volgens Verkades album
Kamerplanten. Zelf heb ik een tweetal
onhoorbaar i
Heeft men er vaak geen erg in, dat c
vogels daaronder lijden. Het beste
de vogel ver van het toestel te ve:
wijderen, liefst in een andere
de
de massa dik vloei- bloem volgroeid is, de buitenste kelk-
kooi is alleen gewenst
gel ziek is, of in de rui. Hierdoor
krijgt de zieke vogel rust, daar hij
dan niet gestoord wordt door de ge-
°_.slabeurtenissen in de omgeving. Als voer
i- of tweemaal in de week
snoepbakje met snoepzaad. In de
'tijd geve men fort egg en kracht-
uiiermede beginne men veertien
het broeden). Tevens zor-
men voor een stukje meerschuim
de kooi. 's Winters kan men bij het
voer nog wat vitaminedruppels doen,
ka- eventueel in het drinkwater. Het beste
ook in dezelfde kamer is de kooi op ooghoogte op te hangen,
televisietoestel staat, dit met het doch liefst niet tegen een muur wan-
de achterzijde van de kooi niet
:en is. Men kan de kooi gerust
bij het raam hangen, wanneer men er
voor zorgt, dat de felle zon niet een
broeikasatmosfeer veroorzaakt. In de
winter moet men ervoor oppassen, dat
de vogel niet aan het schrikken
zich tot hit bestuur van de orga
nisatie of tot de plaatselijke besturen-
Vraag: Is het nadelig
oog op radio-actieve stralen? Moet de
kooi 's avonds afgedekt worden? Wat gesloten is. Men kan
snoep mag
voedsel i
i halve meter
i staat?
Antwoord: Dat
radio-actieve stralen
televisietoestel
uitzenden, die maakt door het dichtschuiven
blaadjes wat ombuigt, komt de bloem nadelig zouden zijn voor dieren, is in gordijnen. Men passé op voor tocht.
